RAIDENAlam kong pahihirapan ako ni Rosario pero handa naman akong mahirapan. Ngayong araw ang first day niya sa kompanya kaya inagahan ko ang pagpasok. Pinili kong isuot ang pabiroto niyang suit ko. Siya pa ang bumili nito dati para sa akin. Ilang taon na ang nakaraan pero nandito pa din ang mga ito sa aking closet. Maging iyong mga gamit na iniwan niya nang umalis siya ay narito pa din. Hindi ko ito pinakialaman. "Good morning, Daddy!"Nakangiti kong pinagmasdan ang aking anak na nagkukuskos ng kaniyang mga mata. May pasok din siya ngayon sa school kaya hindi ko siya maisasama sa kompanya upang ma-meet niya ang kaniyang Mommy. Mamayang hapon na lang siguro pagkatapos ng kaniyang afternoon nap. Susunduin ko siya mamaya at dadalhin kay Rosario. Pagkatapos n'on ay mag-d-dinner kami. Nakaplano na ang lahat ng gagawin ko ngayong araw. Iyon nga lang, may panira. Iyong pinsan ng kakilala ni Mommy na newbie ay panay ang akyat sa aking opisina. Pinipigilan ko lang ang sarili ko na huwa
Nakaupo ako sa sofa habang nakakandong naman sa akin si Uno. Pinapatahan ko siya dahil sinisinok na siya dahil sa pag-iyak. "Tahan na, baby ko. Love ka ni Mommy.""I love you too, Mommy..." Pulang-pula na ang kaniyang mukha dahil sa labis na pag-iyak. Lumapit sa amin si Raiden. May dala siyang dalawang bottled water para sa aming mag-ina. "Thank you, Daddy. Mommy is already here." Ngumiti si Raiden at hinaplos ang buhok ng anak. "As I promised, son."Bumalik na din siya agad sa kaniyang trabaho, dahil kailangang i-rush iyon hanggang tanghali. Ako naman ay hindi na nakapagtrabaho. Kanina ko pa hinahalik-halikan ang aking anak. Hindi ako nagsasawa. Miss na miss ko talaga siya. Madami akong gustong itanong kay Raiden pero busy pa siya. Mag-isa niyang pinalaki ang anak namin. Lumaking walang ina si Uno habang sina Dos at Tres naman ay lumaking walang ama. Hindi ko naman iyon ginusto. Choice iyon ni Raiden noon dahil pinili niya sina JZ at Uno. Ayaw ko na munang isipin iyon dahil s
Nanatiling tikom ang aking bibig, habang si Raiden naman ay titig na titig sa akin ang mga mata niyang nanlalabo na dahil sa mga luha. Hindi ako dapat maawa sa kaniya. Hindi ko din kailangang magpaliwanag sa kaniya. Ako naman talaga si Rosario Bayani. Ang nilihim ko lang sa kaniya ay ang tungkol sa aking ama na isang Neville. Hindi ko sinabi na isa akong Neville, dahil nang tinakasan ko ang kasal ko, tinalikuran ko na din ang pagiging isang Neville ko. Dismayado siyang nakatingin sa akin at maya-maya pa ay basta na lang siyang umalis. Ang kaniyang ina ay napakurap at tila hindi malaman ang gagawin. Para bang bigla ding nag-iba ang tingin niya sa akin dahil sa kaniyang nalaman. Pero kahit ano pa ang iniisip niya sa akin, wala na akong pakialam pa. May ilang mga tao na nakatingin na pala sa amin. Ayaw ko na ding magtagal kaya bumalik na ako sa suite namin. Tulog na ang mga bata. Sina Kuya at Pepper ay narito na din. Um-order sila ng mga alak at pagkain dahil hindi sila nakakain at n
"Papuntahin ko na lang ang yaya niya dito para magdala ng mga damit niya.""No need, Raiden. May mga pinamili akong damit para sa kaniya.""Okay. Mag-enjoy na lang kayo. Kung hindi mo gustong pumasok sa work habang wala ako, puwede kang hindi pumasok. Alam kong mabo-bore ka lang kapag wala ako."Nagtaas ako ng kilay. "Kung hindi ko lang iniisip na wala kayong mamanahin—""Yeah. Thank you for caring for us."Inikot ko ang aking mga mata. He chuckled and then sighed. Bumalik kami sa trabaho at maya-maya pa ay uwian na. Sinalubong ako ng dalawang bodyguard ko sa baba ng kompanya. Pumasok kami ni Uno sa loob pero hindi pa agad umalis ang sasakyan dahil hindi pa sinasara ni Raiden ang pinto. "Be a good boy, buddy.""Yes, Daddy."Tiningnan ako ng lalake. "Kapag kailangan mo ng katuwang you can call me, I'll ask for her nanny to come—""Hindi na. Kaya ko na 'to." Mas makulit pa nga iyong kambal sa bahay. Tumango siya. "I'm gonna miss you both."Nag-iwas ako ng tingin. Dinig ko naman ang
Kumusta si Stacey? Hon..." Hindi pa man natatapos ni Rosario ang sinasabi at nakakalapit sa asawa ay sinalubong siya ng byenan at malakas na sinampal siya. Napahawak siya sa pisngi at gulat na napatingin sa byenan. "Mom?"Galit na dinuro ni Estacia si Rosario. "Don't you dare call me, mom, you murderer!"Napakurap-kurap si Rosario at napakunot ng noo. Hindi niya maintindihan kung bakit tinatawag siyang mamamatay tao ng byenan."Mom, please, stop. Hindi pa nga natin napapatunayan at bakit ba ang asawa ko kaagad ang pinagbibintangan niyo?" pagtatanggol ni Raiden sa asawa."Hon, ano bang sinasabi ng mommy mo?" tanong ni Rosario habang nalilitong nakatingin sa asawa."Hindi mo alam?" Napabaling si Rosario kay Estacia. "Stacey is dead because of you!" sigaw ng byenan niya at tinuro siya. Hindi makapaniwala na nakatingin si Rosario sa kanya. Hindi siya makapaniwala na patay na si Stacey. "Sinabi ng Doctor na nalason siya. Na may lason ang kinain niya! Doon pa lang ay alam kong ikaw na ang m
Just bend over, hon," sabi ni Raiden na agad naman sinunod ni Rosario.She bent over the wall. Raiden spread her legs. Napasinghanap siya ng ipinaglandas ni Raiden ang kamay mula sa batok niya, pababa sa likod niya hanggang sa may puwet niya. Nasa shower sila ngayon. Ang plano lang naman ni Rosario ay maligo dahil malagkit ang kanyang pakiramdam.Pero hindi niya inaasahan ang biglang pagpasok ng asawa niya sa banyo. Ang sabi ay sasabay lang ito sa pagligo sa kanya pero nauwi sila sa mainit na p********k. Imbes lamig ng tubig ang maramdaman nila ay ang init ng mga katawan nila ang naramdaman nila.Rosario bite her lips when Raiden bend over to her. "Damn, wife. You are so hot and sexy. You are really seducing me," Raiden said with a seductive voice then lick her ear. "Kahit kailan ay hinding-hindi ako magsasawa sa katawan mo. I can make love to you all night long."Napasinghap at napaungol so Rosario ng biglang ipasok ng asawa niya ang pagkalalaki nito sa kanyang basang-basang bukana."
Are you really sure about it, hon?" tanong ni Raiden kay Rosario habang nag-iimpake.Ngumiti naman si Rosario sa asawa. "Oo naman, hon."Napabuntong hininga ang asawa niya. "Baka mamaya ay mahirapan ka." Naupo sa kama ang asawa niya at hinawakan ang kamay niya. "Ayaw kong mahirapan ka and besides, iniwan mo ang trabaho mo para lang alagaan si lolo."Pinisil niya ang kamay ng asawa. "Hon, hindi na naiiba sa akin si Lolo Felipe. Remember, nang ipakilala mo ako sa pamilya mo ay siya kaagad ang tumanggap sa akin kaya mahal na mahal ko na din siya."Nang ipakilala ni Raiden si Rosario sa pamilya ng lalaki ay kahit nakangiti ang mga magulang ng asawa niya ay alam niyang hindi kaagad siya gusto ng mga ito. Ramdan niya. Si Stacey, ang nag-iisang kapatid ni Raiden ay hindi itinago ang pagkaayaw sa kanya.Pero ang Lolo Felipe ni Raiden ay agad siyang tinanggap. Hindi lang pinakita ng matanda sa kanya kung 'di pinaramdam din. Dahil sa wala na nga siyang pamilya ay nang ikasal sila ng asawa ay si
Lumipas ang ilang mga araw at unti-unti nang naging maayos ang kalagayan ni Lolo Felipe. Muling nanumbalik ang lakas ng matanda at normal na din ang blood pressure nito. Maayos kasing mag-alaga si Rosario. At nakikinig din naman sa kaniya ang matanda. Maayos naman ang lahat maliban na lang sa tuwing nagkukrus ang landas nila ni Stacey. Kahit anong pakumbaba at pag-e-explain sa paulit-ulit na bintang sa kanya ni Stacey ay hindi pa din ito nakikinig. Minsan ay napapatanong na lang siya kung ano ba ang trip ng kaniyang hipag. Sa araw-araw na ginawa ng Diyos, lagi na lang itong galit sa kaniya. "Hoy, Rosario!" Napabuntong hininga na lang siya ng makita si Stacey na papalapit sa kanya. "Huwag ngayon, Stacey. Medyo pagod ako at wala akong oras at lakas para makipag-away sa 'yo." Tumalikod na siya at maglalakad na sana ng biglang hablutin ni Stacey ang buhok niya. "Stacey, ano ba? Ano na naman bang problema mo?""Anong problema ko?" tanong ni Stacey. "Hindi pa ba obvious? Ikaw," may diing