ZACH MONTEVISTA POV.
"Argghhh Damn it!" Sigaw ko nang magising ako kinaumagahan nang maalala ko ang babaeng nakilala ko sa bar. Palagi siyang laman ng aking isip. Kahit pilitin kong kalimutan siya ay bigla ko na lang ito maaalala. Sa tuwing umaga ay laging nabubuhay ang aking alaga. Paano ko ito palalambutin kung siya lang ang hinahanap ng aking katawan. Sumagi na rin sa aking isip at baka may lahing witch ang babaeng iyon. At tama nga siya sa sinabi niya na pagsisisihan ko ang gabing hindi ko naibigay ang pera sa kan'ya. "Oh maygad! What's happening to me?" Usal ko rito sabay hilamos sa aking mukha. Tigas na tigas na rin ako ngayon at kailangan ko na namang mag release. Tatlong araw na mula ngayon nang mangyari ito sa akin. Araw araw ko itong ginagawa sa tuwing umaga. At kapag nasa opisina naman ako ay lagi niyang ginugulo ang isip ko. Dapat ko na talaga siyang ipahanap ngayon para mawala na itong init na laging dumadaloy sa aking katawan. Ngunit, saan ko uumpisahan ang paghahanap? Wala ring alam si Caleb na siya ang kumausap sa dalawa. Kahit pangalan ng babae ay nakalimutan din niya. Wala rin siyang pinaiwang contact number nila para mas madali na lang sana ang paghahanap sa babaeng iyon. Pero ano ba ang meron sa babaeng iyon? Ni wala siyang kalinkingan kumpara sa dati kong asawa. Mahal ko pa rin ang asawa ko at siya lang ang nilalaman ng aking puso. No one can replace her in my heart. Pero mas mainam na rin siya dahil isa lang siyang simpleng babae. Hindi kagaya ni Vera na masyadong sopistikada ang datingan. Umalis na ko sa aking kama at agad na kumilos. Kailangan ko na talagang kumilos ngayon dahil nabibilang na ang aking mga araw. Ayaw ko naman makasal kay Vera dahil hindi siya yung tipong babaeng magugustuhan ko. Gusto ko lang siya bilang nakakabatang kapatid. Siya na kasi ang kasa-kasama ko noong mga panahong maliliit pa kami at hanggang ngayon ay walang nagbago sa nararamdaman ko para sa kan'ya. Hanggang kapatid lang ang kaya kong ibigay sa kan'ya at hindi na 'yon magbabago pa. "Ahhh... Damn it! Malapit na ko!" wala sa sariling litanya ko nang paspasan ang pagdaosdos ng aking palad habang hawak ang aking nininigas na alaga. Halos magsilabasan na rin ang aking mga ugat sa aking mga braso habang patuloy lang sa aking ginagawa. Ilang segundo pa ay sumirit ang puting katas mula sa dulo ng pagka****** ko. Hawak ko pa rin ito hanggang sa tuluyan kong mailabas ang lahat. I feel so great now. Wala akong masasabi kundi napakasarap niya kahit sa imahinasyon ko lang siya nakikita. Kinuha ko na agad ang tuwalyang nakasabit mula sa cabinet saka ko ito pinangtapis sa aking bewang nang matapos kong maligo. Lumabas na agad ako ng banyo at agad na inasikaso ang aking sarili. Pagkatapos kong magbihis dito ay may kumatok agad sa pinto. Patungo ako roon at agad itong binuksan. "Manang, may kailangan ba kayo sa akin?" Takang tanong ko dahil umagang umaga ay may nag-iistorbo na agad. "Sir Zach, nariyan po ang dad niyo. Kailangan ka na daw niyang makausap ngayon. " Sabi ni Manang. Tumalikod din siya agad at umalis na rito pagkasabi niya ang pakay niya. Hindi na ko magtataka kung bakit siya narito. Alam ko kung ano ang pakay niya sa akin dahil araw araw niya kong pinaaalahanan tungkol sa kasunduan naming dalawa. Sa tuwing narito siya ay lagi na rin akong kinukulit ni Vera na sumang-ayon na ako sa kasal dahil ayaw niyang naghihintay ng matagal. Patungo na ko sa unang palapag ng mansyon. Naratnan ko rito sa sala na nag-uusap sila ni Vera at ni dad. Napalingon silang dalawa sa akin nang nasa harapan ako nila. Tumayo si Vera saka niya ko h******n ng yakap. Hinawakan ko siya sa magkabilaang braso niya at inilayo sa aking katawan. Pilit akong ngumiti sa kan'ya. "Vera, what are you doing here? Wala ka bang trabaho ngayon?" Tanong ko sabay bitaw ko sa kan'yang magkabilaang balikat. "Bakit pa ako mag-tatrabaho kung Ikaw ang mapapangasawa ko?" Sagot ni Vera sa tanong ko. "Oo nga naman Zach. Bigyan mo naman siya. ng time. Lumabas kayong dalawa. Mag-date kayo o kaya mag travel kayo abroad. Total, nalalapit na rin ang kasal ninyong dalawa. "Tsk! Dad, huwag po kayong pasisiguro. I won't marry her. Parang kapatid ko na siya. " Katwiran ko na kinanguso ni Vera. Kahit anong sulsol na gawin niya kay dad ay hindi mangyayari ang nais niya sa akin. " Zach, ayaw kong makipagtalo sayo. Okay, nasa iyo pa rin kung ano ang desisyon mo. Pero siguraduhin mo lang sa akin. na magpapakasal ka kahit na sinong babae basta magawa mo ito sa araw na itinakda ko para sayo. But if it doesn't happen on the appointed day you will marry Vera even if you don't like her. Nagkakaintindihan ba tayo? Son!" Ngumisi si Vera sa akin at ganun din ako. "Yes dad, I will marry Vera." Na ikinatuwa ni Vera sa sinabi ko. " Pero huwag kang maging kampante sa sinabi ko Vera. Because my last word is not yours. I gotta go dad. Marami pa kong trabaho ngayon na kailangan ko pang tapusin." " Okay son. Go ahead." At tuluyan na rin akong nakaalis ng mansyon. Patungo na ko sa trabaho ko ngayon. Nagiging balisa na rin ako dahil nalalapit na yung araw na binigay sa akin ni dad. Ayaw ko namang pakasalan si Vera at ang gusto ko ay yung babaeng sinayawan ako sa bar. Hahanapin ko siya sa lalong madaling panahon upang siya'y maging asawa ko.SIENA POV. MAAGA akong naglalakad papuntang palengke. Katatapos ko lang din asikasuhin ang mga kapatid ko kanina at sila'y nagsipasok na rin sa eskwelahan. Sakay ng tricyckle ay nauna na sina papa at mama na magpunta roon sa palengke dahil sila ang mag-aayos ng aming mga panindang gulay. Ako ang naatasang maglalako ng mga gulay sa palengke dahil may gagawin pa silang dalawa sa bukid. Marami kasi kaming inani na gulay ngayon kaya naman naisipan kong magtinda na lang para makatulong sa mga magulang ko. First time kong magtinda ngayon sa palengke at tiyak na mapapaubos ko ang mga gulay. Ini-imagine ko na lang ngayon na marami akong hawak na pera pero bigla kong naalala yung lalaking naka-maskara. Hindi man lang niya ako nabigyan ng pera kahit bayaran man lang niya ang pagsasayaw ko. Halos mapagod ako sa kakasayaw ko ng gabing iyon para lang may maiuwing pera sa pamilya ko. Pero dahil hindi ko siya ponag-bigyan sa gusto niya ay pinaalis lang niya ko. Nagtataka na lamang ako sa lalaking
"You're my wife now!" Zach Montevista "Paano mo nasasabi na asawa mo ko? Kailan mo pa ko itinuring na asawa mo? Ni minsan, hindi ko naramdaman iyon sayo! Hindi mo naman kayang panindigan ang salitang asawa!" Nagpupuyos ang galit sa dibdib ni Siena habang kuyom ang mga kamao nito. Dalawang taon na silang mag-asawa ngunit sa dalawang taon na iyon ay walang nagbago. **********Isang bar ang hinintuan namin ni Tiyang. Narito pa lang kami sa tapat ng bar ay nilukob na ako ng matinding takot. Maraming pumapasok sa aking isipan kung bakit kami naritong dalawa. Wala sa isip ko ito dahil ang nasa isip ko ngayon ay mag-tatrabaho ako bilang katulong. Hindi pa man kami nakakapasok sa loob ay may kausap na agad si Tiyang mula sa kan'yang telepono. Nasa bahaging malayo siya habang patingin tingin sa akin si Tiyang. May ngisi sa labi niya habang nakatawa ang mukha. Kitang kita sa mukha niya ang kasiyahan nito na parang nanalo ng lotto. Napa-approve pa siya sa akin nang matapos niyang kausapin a
Sumapit ang alas otso ng gabi. Suot ko ang isang puting roba habang tinatahak namin ni Tiyang ang ikalawang palapag. Hindi pa kami nakakarating sa VIP ROOM ay nanginginig na agad aking katawan sa nerbiyos. Wala pa naman akong suot sa panloob ko at tanging naka-panty at naka-bra lang ako na nagsisilbing panakip sa kahubaran ko. Paano kaya kung ipatanggal sa akin ang suot kong roba? Wala akong ibang gagawin kundi humindi at hindi ko gagawin kung may ipapagawa siya sa akin. Wala pa naman akong karanasan sa mga ganito gaya ng pagsasayaw. Nasa tapat na kami ng pinto. Nangangatog na agad ang mga tuhod ko. Gusto kong umayaw ngayon ngunit narito na kami ni Tiyang. Mahigpit pa naman ang kapit niya sa aking braso ko at ramdam ko ang pagbaon ng mga kuko nito. Napabuntong hininga na lamang ako rito sabay tingin ko koya Tiyang habang may pag-aalala sa aking mga mata. "Tiyang, parang ayaw ko na po tumuloy. Please, kahit ibang trabaho na lang huwag lang po sa ganito. Hindi ko po ito kayang gaw