Chapter 7

Habang nakaupo si Siena sa tabi ng kama ng kanilang ina, ang mga mata niya’y puno ng pag-aalala at pagod. Nararamdaman niya ang bigat ng responsibilidad na iniatang sa kanyang mga balikat, ngunit alam niyang kailangan niyang maging matatag para sa kanilang pamilya. Tumingin siya kay Farah na nakatayo sa pinto, naghihintay ng mga susunod na sasabihin ni Siena.

"Farah," simula ni Siena, ang boses niya’y malumanay ngunit puno ng determinasyon. "Kailangan ko munang mag-asikaso ng isang bagay. Alam kong mabigat ang lahat ngayon, pero ikaw na muna ang bahala sa mga magulang natin."

Nagkatinginang saglit si Farah at suminghap. "Ate, anong ibig mong sabihin? Anong aasikasuhin mo?"

Sinausap ni Siena ang kapatid ng may tapang sa kanyang mata. "May pagkakataon na dumating para makalabas tayo sa sitwasyong ito. Hindi ko pa alam kung ano, pero kailangan ko ng gawin ito. Magtiwala ka sa akin, Farah. Gagawin ko ang lahat para makapagbigay ng solusyon sa mga problema natin."

"Pero, Ate..." nag-aalalang sabi ni Farah. "Paano kung may mangyaring masama sa iyo? Paano ang mama at papa natin?"

Pinisil ni Siena ang kamay ng kapatid. "Magsasama tayo, Farah. Hindi kita iiwan. Kailangan ko lang muna magtulungan tayo sa mga magulang natin, at ako na muna ang maghahanap ng paraan."

Habang sinasabi ito ni Siena, hindi niya kayang itago ang takot sa kanyang puso. Alam niyang hindi madali ang mga desisyon na kailangan niyang gawin, ngunit kailangan niyang magsakripisyo para sa kanilang pamilya. Hindi na niya kayang maghintay ng mas matagal. Kailangan niyang kumilos.

Matapos ang pag-uusap nila ni Farah, naglakad si Siena palabas ng ospital, ang mga paa niya’y parang may bigat na kargado ng responsibilidad. Kailangan niyang maghanap ng paraan para matulungan ang kanilang pamilya. Habang binabaybay ang kalsada, ang mga tanong sa isip niya ay patuloy na nag-aalab: paano niya matutugunan ang lahat ng gastusin sa ospital? Paano siya makakahanap ng pera?

Habang naglalakad siya, isang hindi inaasahang tawag ang dumating sa kanyang cellphone. “Siena, nandiyan ka ba?” tanong ng isang pamilyar na boses—si Clarence, isang matandang kaibigan ng kanyang ama.

“Opo, Clarence. Nasa ospital kami. Bakit, anong nangyari?” tanong ni Siena, habang nagmamadaling papasok sa isang kanto.

“Gusto ko sanang mag-usap tayo. May alam akong oportunidad na makakatulong sa inyo. Pero hindi ito madaling desisyon,” sagot ni Clarence, ang boses nito ay may halong kabuntot na seryosong tono.

Napakunot ang noo ni Siena. “Ano pong klaseng oportunidad?”

“Ito ay isang negosyo na may kasamang personal na kasunduan, Siena. Ibinabalak ko na ang mga kailangan mong pagdesisyunan. Gusto ko lang sana ay makausap ka nang personal.”

Nagdalawang-isip si Siena. Alam niyang hindi ito isang simpleng usapan, ngunit sa kalagayan nila ngayon, hindi niya kayang magsayang ng pagkakataon. “Sige po, Clarence. Puwede po ba tayong mag-usap mamaya?”

“Magandang hapon na, Siena. May mga oras na kailangan magmadali,” sabi ni Clarence. “Puwede kitang isama mamaya sa isang meeting. Magandang pagkakataon ito.”

Walang kalaban-laban, pumayag si Siena. “Sige po, salamat.” Habang tinatapos ang tawag, isang malaking katanungan ang bumangon sa kanyang isip. Ano nga ba ang ibig sabihin ng oportunidad na iyon?

Habang binabaybay ang mga susunod na hakbang, ang mga alalahanin ni Siena ay lalo pang lumalim. Alam niyang kailangan niyang maging maingat, ngunit wala siyang ibang pagpipilian. Kung ito na ang pagkakataon na magbibigay ng solusyon sa kanilang mga problema, hindi niya pwedeng palampasin.

Sa kabila ng lahat ng kalituhan at takot, alam ni Siena na kailangan niyang maging matapang. Wala nang atrasan.

Matapos ang tawag kay Clarence, hindi na matanggal-tanggal sa isip ni Siena ang mga sinabi nito. May alingawngaw na patuloy na umuukit sa kanyang isipan—"negosyo," "personal na kasunduan." Ano kaya ang ibig sabihin nun? Hindi niya alam kung magaan o mabigat ang magiging epekto nito sa kanilang buhay, ngunit wala siyang ibang pagpipilian. Kailangan niyang kumilos.

Pagtapos ng kanyang mga gawain sa ospital, nagmadali si Siena upang makarating sa lugar na sinabi ni Clarence. Habang papalapit siya sa destinasyon, ramdam niyang tumitibok ang kanyang puso sa kaba. Anong klase ng kasunduan ang inaalok sa kanya ng matandang kaibigan ng kanyang ama? Hindi ba’t ito'y masyadong malabo at tila may lihim na kasangkot?

Pagdating niya sa isang malawak na restaurant, nakita niya si Clarence na naghihintay sa isang sulok, may kasamang isang hindi pamilyar na lalaki. Mataas, matipuno, at may maayos na pananamit—mukhang isang taong may kaya sa buhay. Hindi nakaligtas kay Siena ang mabigat na aura na taglay ng lalaki, na tila may hindi mabigyang linaw na layunin sa kanyang mga mata.

"Ah, Siena, maganda ang timing mo," sabi ni Clarence nang makita siya. "Puwede bang magpakilala kita sa kaibigan ko, si Zach Montevista. Isa siyang negosyante, at may magandang oportunidad na maaring makatulong sa iyong pamilya."

Si Zach Montevista. Ang pangalan ay nag-iwan ng isang matalim na impresyon sa isip ni Siena. Kilala siya bilang isang CEO ng ilang malalaking kumpanya, at madalas naririnig ang pangalan nito sa mga balita. Hindi ito ang klaseng tao na madalas makausap ng mga katulad niyang mahirap. Ngunit sa mga panahong tulad nito, wala siyang magawa kundi magtiwala sa sinuman na may kayang magbigay ng tulong.

"Zach, ito si Siena, ang anak ng matandang kaibigan ko," pagpapakilala ni Clarence.

Si Zach ay ngumiti ng bahagya at tumango, ngunit hindi agad nagsalita. Habang tinitingnan ni Siena ang lalaki, ramdam niyang may malalim na dahilan kung bakit siya naroroon, ngunit wala siyang lakas ng loob na magtanong agad.

"Magandang gabi, Siena," sabi ni Zach, ang boses nito ay may malamig na tono. "Nais ko sanang mag-usap tayo ng masinsinan tungkol sa isang bagay na makakatulong sa iyo at sa pamilya mo."

Muling tinitigan ni Siena si Clarence. "Ano po ba ang ibig niyong sabihin? Puwede ba kayong magbigay ng ideya kung ano itong 'opurtunidad'?"

Zach ay umupo at tinignan siya nang matalim, bago sumagot, "Simple lang. Kung magpapakasal ka sa akin, tutulungan ko kayo sa mga problema ng pamilya mo—ang mga utang, ang ospital, at lahat ng iba pang gastusin. Ibinibigay ko ito bilang isang kasunduan, at may mga benepisyo kang makukuha."

Ang puso ni Siena ay tumibok ng mabilis. "Magpapakasal?" tanong niya, halatang hindi makapaniwala. "Hindi ko maintindihan... Bakit ako? Bakit ako ang kailangan mong pakasalan?"

Zach ay hindi sumagot agad. Naglakbay ang kanyang mata mula sa kanya patungo kay Clarence, na parang nag-aalangan na magbigay ng karagdagang paliwanag. "Ito ay isang kasunduan. Hindi ko na kailangang ipaliwanag pa. Kung papayag ka, malaki ang matutulong ko sa inyo. Ngunit, kung ayaw mo, wala akong magagawa."

Si Siena ay nag-isip ng mabilis. Sa kabila ng kanyang kalituhan, ramdam niya ang tindi ng desisyon na kailangan niyang gawin. Puwede ba niyang tanggapin ang kasunduan na ito, at ano ang magiging epekto nito sa kanya at sa kanyang pamilya?

"Pag-isipan mo muna, Siena," sabi ni Clarence, "Hindi ito madali, ngunit kailangan mo na rin pag-isipan ang kalagayan ninyo."

Si Zach, bagamat hindi nagsasalita, ay naghintay na lamang ng sagot. Habang si Siena ay tumitig sa mga mata ni Zach, nakaramdam siya ng kabuntot na takot. Sa likod ng mga salita ni Zach ay isang bagay na hindi niya kayang tiisin. Ang tanging alam lang niya ay kailangan niyang kumilos, ngunit hindi niya alam kung anong magiging kalalabasan ng desisyon niyang ito.

Habang nag-iisip si Siena, hindi niya maiwasang magbalik-tanaw sa mga balitang naririnig niya tungkol kay Zach Montevista. Siya ang CEO ng mga kilalang negosyo, at madalas siyang makikita sa mga headline—isang lalaking may kapangyarihan, kayamanan, at respeto sa buong bansa. Hindi siya makapaniwala na ang taong iyon, na palaging napapanood niya sa TV, ay siya mismo ngayon na nakaupo sa harap niya, naghihintay ng sagot.

Si Zach ay hindi nagmamadali, ngunit may mga mata siyang matalim, na para bang tinitimbang siya sa bawat galaw at bawat sagot. Mabilis na nagbago ang pananaw ni Siena. Hindi na lang siya nakatagpo ng isang taong magbibigay ng tulong sa kanilang pamilya—ngayon, ang lalaking ito ay tila may ibang layunin, at may kapalit ang lahat ng iniaalok nito.

"Kung gusto mo, may paraan tayo para maisakatuparan ito," dagdag ni Zach, ang boses nito ay hindi matitinag, walang bahid ng anumang emosyon. "Hindi ko na kailangang magpakita ng sobra-sobrang interes sa iyo, Siena. Ang kailangan ko lang ay isang kasunduan."

Si Siena ay nanatiling tahimik, ngunit ang kanyang puso ay mabilis na tumibok. Isang kasunduan—na may kasamang kasal? Paano nangyari na siya, isang simpleng babae mula sa probinsya, ay natagpuan ang sarili sa ganitong sitwasyon? Hindi niya kayang itanggi ang takot na unti-unting umuukit sa kanyang isipan.

Muling nag-ayos ng upo si Zach at binanggit, "Hindi mo kailangang magmadali sa desisyon, ngunit mas mabuti kung makapagbigay ka ng sagot sa lalong madaling panahon. Ang alok ko ay para sa ikabubuti ng pamilya mo. Huwag mong palampasin."

Hindi na nakapagsalita si Siena. Puno ng kalituhan at takot ang kanyang puso. Hindi niya alam kung ito ba ay isang pagkakataon o isang bitag na naglalaman ng panganib. Ang katotohanan na siya ang napili ni Zach—ang sikat na CEO, ang taong alam niyang may kakayahang baguhin ang takbo ng buhay nila—ay hindi pa rin siya kayang tanggapin.

"Alam kong mahirap itong tanggapin," patuloy ni Zach, "pero minsan, ang mga desisyon sa buhay ay hindi laging makikita agad ang kabutihan. Ang sa akin lang, kung magiging bahagi ka ng kasunduan na ito, walang mawawala sa'yo."

Habang nagsasalita si Zach, hindi maiwasang magtaka ni Siena kung anong klase ng tao siya. Bakit nga ba siya? Bakit hindi ibang babae? Ngunit nang muling matutok ang kanyang mga mata kay Zach, natuklasan niyang may isang bagay na nagdudulot ng kakaibang nararamdaman sa kanyang katawan.

Hindi siya sigurado kung dahil ba ito sa takot, o sa presensya ng lalaking ito na may hawak na kapangyarihan at kontrol. Ang dating malamig na pagtingin ni Zach ay biglang naging mas nakakaakit, at si Siena ay hindi makapaniwala na ang lalaking iyon, na nakita lang niya sa balita, ay ngayon ay nandiyan mismo sa harap niya, nag-aalok ng kasunduan na magpapabago sa buhay nila.

"I’m sorry," sabi ni Siena, hindi na kayang itago ang kalituhan sa kanyang boses. "Hindi ko alam kung anong sasabihin ko... ang mga inaalok mo... ang kasal na... hindi ko kayang tanggapin ng basta-basta."

Zach ay tumingin sa kanya nang may malamlam na tingin. "Wala namang masama kung mag-isip ka muna, Siena. Ngunit, kapag ikaw ay nagdesisyon, wala nang atrasan."

Habang tinitingnan ni Siena ang mukha ni Zach, hindi niya maiwasang magtaka kung ano ang tunay na motibo ng lalaking ito. Si Zach Montevista—ang lalaki na akala niya ay hindi niya makikilala sa personal—ay naglalapit sa kanya ng isang oportunidad na hindi niya alam kung magiging pag-asa o delubyo para sa kanilang pamilya.

"Isipin mo mabuti, Siena," paalala ni Clarence, habang binibigyan siya ng pagkakataon upang magdesisyon. "Wala nang ibang makakatulong sa iyo kundi siya."

Hindi na nakapagsalita si Siena. Puno ng tanong ang kanyang isipan, ngunit ang katotohanan ay ang bawat sandali na lumilipas ay nagiging mas mahirap para sa kanya.

Sa kabila ng lahat ng ito, isang bagay lang ang sigurado: ang buhay niya ay hindi na kailanman magiging pareho.