"Ano 'yan? Ayaw ko n'yan Almina!" reklamo ko kay Almina, lahat ng mga damit na ipinakita niya sa'kin ay pang losyang. Naring ko pa ang tawanan ng tatlo kong kaibigan, sina Fresha, Munique at Jersey.
"Bitch, you need to wear that. Good bye sexy outfits ka muna," sabi ni Fresha habang tumatawa. Padabog kong kinuha ang isang damit at tiningnan ito, napangiwi na lang ako sa hitsura ng damit.
"Ano bang gagawin ko?" Nakasimangot kong tanong kay Almina.
"You just need to pretend a poor lady, magiging kasambahay ka for a months at kapag tapos na ang trabaho mo puwede ka nang umalis." Nakangiting sabi niya. Hindi ko siya pinakinggan nang mabuti, alam ko naman na magagawa ko kung ano man ang ipapatrabaho sa'kin pero 'yong pasuotin ako ng ganitong damit, it's a fucking no to me.
"Pero bakit naman kasi ganito ang ipapasuot n'yo sa'kin? Masisira 'yong kurba ng katawan ko!" nakakainis lang, ang panget kasi talaga.
"Girl, mayaman naman magiging amo mo. Kapag naumay siya sa suot mong 'yan baka bilhan ka pa ng magagandang damit, bigyan mo kami ah!" segunda pa ni Munique.
"Tulongan ka na namin ayusin ang gamit mo, in a minute darating na si boss," Almina said. She's the leader, kaya nasa kaniya lahat ng plano. Minsan lang kami sumisingit kapag hindi kami sang-ayon o may naisip kaming hindi maganda sa plano but overall magaling naman mag plano si Almina.
Ano bang trabaho namin at may mga mission pa kaming ginagawa? We are part of syndicates, lahat kami ay mga babae. Kaming limang magkakaibigan ay magkakasama, pareho kaming wala ng pamilya. Simula bata pa lang ito na ang trabaho namin, ang magnakaw sa kalye pero noong nagkamalay kami at hindi pa rin kami nahuli ng kapulisan, nag level up ang ginagawa namin.
Palihim kaming nagnanakaw at pumapatay, we have different faces para ipakita sa iba't iba naming biktima. Nagpapalit anyo o pagkatao kami para magawa namin ang trabaho. Alam naman naming mali ang ginagawa namin pero rito kami nabubuhay, pinag-aral din naman kami ng boss namin dati kaya minsan nakakapagsalita kami ng English at nakakasabay sa mga tao, may pinapadala siya rati na naging tutor namin. Marami kami sa organisasyon na ito pero kaming lima lang ang pinakamatalik na magkakaibigan, kaming lima lang ang nagkakaintindihan.
"Nariyan na si boss," Fresha said kaya agad kaming kumilos at umayos ng tayo. Naka linya kaming lima habang nakaharap kay boss Alejara.
"Good evening ladies," she said. Yes, babae ang boss namin. Wala kaming lalaking kasama. "Handa na ba kayo sa bago n'yong mission?" she asked. We all nodded and smiled. Minsan kasi natutuwa kami sa mga mission namin, delikado pero natatagumpayan naman namin.
May inilatag si Boss Alejara sa mesa, we formed a circle at hinanap namin ang folder na nakapangalan para sa'min. Kinuha ko agad ang folder na para sa akin. Kaunting information lang ang sinabi sa'kin ni Almina kanina tungkol sa gagawin ko. Dito ko malalaman ang kabuoang plano.
Klailea Lyndsy Gatdula, iyan ang pangalan na nakalagay sa hawak kong folder. I opened it at bumungad sa'kin ang mukha ng lalaki.
"Tucker Burton?" banggit ko, tumingin naman sa'kin si Boss at ngumiti.
"Yes, that's your next mission my dear daughter," she said. Inilipat ko sa kasunod na pahina, nakasaad dito ang information tungkol sa lalaki.
He's 6'7 tall, 29 years old. A businessman. CEO ng sikat na kompanya sa bansa at sa New York. E'di nawa'y lahat.
Ang kasunod na pahina ay ang nagpatigil sa'kin nang mabasa ko 'to. Alam ko naman na sanay na akong gumawa ng mali pero bakit sa pagkakataong ito nagdadalawang isip ako kung itutuloy ko ba o hindi.
"Nabasa n'yo na lahat ang maaari ninyong gawin, I trusted you girls. Kayo na bahala ang gumawa ng paraan kung paano ninyo sila mapapabagsak," she said and winked at us, by that umalis na siya agad nang hindi nagpapaalam.
Para akong nanghina nang basahin ulit ang planong nakalagay sa papel. Parang hindi ko kaya.
"Cool, sa ibang bansa ko pala gagawin 'yong sa'kin." rinig kong sabi ni Jersey. Tuwang-tuwa pa ito.
"Sa'kin naman sa probinsiya, taga bundok yata 'tong lalaking 'to," reklamo naman ni Fresha.
"Mine, sa ibang bansa rin, ano Jersey sabay na ba tayo mag book ng flight?" tanong naman ni Munique. Hindi talaga sila pinaglalayo 'no? Tumingin kaming apat kay Almina, nag-aantay kung ano ang mission niya. She smiled at us and she shrugged her head. Napakunot naman ang noo ko sa kaniya, wala ba siyang gagawin?
"I will guide you girls, make sure hindi kayo mahuhuli. I will give your things para makausap natin ang isa't isa." eh? hindi na naman siya gagawa ng mission? Lagi niya itong ginagawa, kaming apat lang ang sumasabak sa trabaho.
"Umiiwas ka ba sa trabaho, Almina?" biglang tanong ni Fresha.
She sighed, "Iyon ang utos ni boss, kailangan ko lang kayong bantayan at siguraduhing gagawin ninyo ng tama ang trabaho n'yo," seryosong sabi niya, nagkatinginan kaming apat at hindi alam ang sasabihin.
"Mag-isa ka rito?" I asked, tumango naman ito. Sabay kaming tatlong napabuntong hininga.
"Tatawagan ko kayo anytime at kumustahin. Don't worry, may nakasaad naman sa trabaho n'yo na feel free to do anything para pabagsakin sila kaya 'wag kayong ma-pressure kung mabagal man ang progress," paliwanag niya.
Good thing nga ay walang nakalagay kung ilang araw o buwan naming gagawin ang trabaho, kapag nagawa lang namin kailangan na naming tumigil.
"Mag-sikilos na kayong apat," she said.
"Teka, ikaw Klai saan ang misyon mo?" tanong naman ni Jersey. Lahat sila ay nakatingin sa'kin, inaantay ang isasagot ko.
"Dito lang," I answered. Pinakita ko sa kanila ang information maliban kay Almina, mukhang alam niya na kung sino-sino ang naka-assign sa'min.
"Ang gwapo shit!" react agad ni Munique.
"Siguro masarap 'to." Napairap nalang ako kay Fresha.
"Gusto ko sana makipagpalit Klai kaso masarap din 'tong akin eh," si Jersey naman.
Napakagaling talaga ng mga comments ng mga babaeng 'to, pero totoo naman masarap si guy.
"Girls." Natigilan kaming apat at tumingin kay Almina nang magsalita ito. Seryoso siyang nakatingin sa'min, alam ko na agad ang tumatakbo sa isip nito. Our numbers one rule na dapat magawa namin, kasi kung hindi. Kami ang agribyado.
She smiled at us at tumango. "Don't fall in love."
Nakasimangot ako rito sa loob ng kotse, una naming hinatid sina Munique at Jersey sa airport, sumunod naman si Fresha sa sakayan ng bus papunta sa lugar kung saan siya naka-assign. Ako ito, pabalik na kami ni Almina sa Manila dahil ako na ang susunod niyang ihahatid. "Mukha kang patong iniwan ng jowa niya," she said. Tumawa pa ito at umiling. Sino namang hindi maiinis, pinasuot na agad ako ng losyal na damit. "Wala ka talagang taste sa mga damit 'no?" sabi ko pa at padabog kong hinawi ang paldang suot ko. "Ang ganda kaya n'yan." Tuwang-tuwa pa talaga ang gaga. "Para akong nagkaroon ng sampung anak dahil sa suot ko eh," reklamo ko ulit, hindi ko kasi talaga gusto ang pinili niya.
Habang ginagawa ko ang mga tinuro ni Manang kanina, nagmamasid na ako sa buong bahay. Gusto kong magawa nang mabilis ang trabaho ko para naman hindi ko na gawin 'yong bagay na 'yon. Iyon ang huling choice para makuha ko ang kailangan namin. Ang sabi sa impormasyon, isa sa pinakamayamang businessman si Tucker. Ini isa-isa ko ang mga kwarto rito, 'yong iba may naglilinis na kaya agad akong umaalis. Siguro nasa kwarto ni Tucker ang hinahanap ko, pero hindi ko alam kung nasaan ang kwarto niya. Ito kayang magandang design ng pinto? Bumuntong hininga muna ako bago hawakan ang doorknob. I was about to open the door nang may biglang nagsalita sa likod ko, gulat akong lumingon sa kaniya. Halos manlaki ang mga mata ko nang makita ang lalaking kanina ko pa binabanggit sa isipan ko. "Hindi ba nila ininform na bawal kayo pumasok sa kwarto ko?" hindi agad ako makapagsalita, ang sama ng tingin niya sa'kin, kulang na lang kainin niya ako ng buhay. Okay sana kung ibang kain g
"Do you think, my friends will like those?" tanong sa'kin ni Tucker. Grabe talaga ang isang 'to, ang dami niyang binili hindi man lang kayang tumulong. Mas nauna pa siyang maglakad sa'kin, bakit ba kasi ang dami kong kinuha para sa sarili ko, tapos siya unti lang naman talaga ang binili niya para sa mga kaibigan nito. "Kaya mo pa ba?" rinig kong tanong. Tanging tango na lang ang naisagot ko. "Magugustohan naman po siguro ng mga kaibigan mo sir," sabi ko. Sana pala walo na lang ang kamay ko. "Eh ikaw nagustohan mo naman ang mga kinuha mo?" he asked. Aba syempre naman kahit hindi mo ako tinulongan magdala. "Oo naman sir, pasensya na po kung marami. 'Yong iba kasi para sa mga kapatid ko, pakibawas na lang po sa sweldo." pero 'wag naman sana ibawas talaga. "Sige, mahigit binayad ko sa mga 'yan ay kalahati ng sweldo mo." Bigla akong nanlumo sa sinabi niya. Baka sa isang buwan wala akong sweldohin. Nakarating na kami sa kotse, nauna itong su
Isang buwan na ako rito sa mansyon pero hindi ko pa rin nahahanap ang bagay na 'yon. Sa laki ba naman kasi ng bahay na 'to paano ko 'yon mahahanap. "Ilang kwarto ulit nandito, Len?" tanong ko sa kasama kong naglilinis dito sa sala. Hindi naman siya huminto sa paglilinis at sinagot lang din ang tanong ko. "Kung kasama sa bilang ang mga kwarto natin, 25 lahat." grabe, ang yaman talaga, kahit isang buwan na ako rito hindi ko pa rin maiwasan mamangha sa katayuan nila Tucker. "May kwarto pa ba tayong hindi napapasukan maliban kay sir Tucker?" pasimple kong tanong. "Napasukan na natin lahat, kay Sir lang talaga hindi pa. Siya mismo ang naglilinis ng kwarto niya," sagot nito. "Bakit?" tanong niya pa. Umiling lang ako sa kanya bilang sagot.Kung gano'n, nasa kwarto niya ang hinahanap ko. Nang matapos ko ang trabaho ko, pumunta muna ako sa kwarto ko para tawagan si Almina. Baka kasi may isa na ang nakatapos sa trabaho. "Yoh bitch, how are yo
"Kapag nagising na siya pakainin mo na lang ha?" "Opo Manang, ako na po bahala sa kaniya." Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko nang makarinig ng ingay. Ang sakit ng ulo ko. Para akong galing sa hang-over na matagal mawawala. "Ay nako, Alora. 'Wag ka munang tumayo." Tiningnan ko ang babaeng nagsasalita. Si Lina. Tumingin din ako sa paligid at nagtataka kung bakit nasa kwarto na ako. Naalala ko ang nangyari kagabi, pinalayas ako at nakatulog sa ilalim ng malaking puno habang umuulan. "Kinuha niyo ako sa labas?" tanong ko. "Si Sir ang kumuha sayo." Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. Imposible! "M-masakit lang ang ulo ko Lina pero hindi ako lasing. Huwag mo akong lokohin." "Hindi kita niloloko, Alora. Siya nga ang kumuha sa'yo. Magpagaling ka na para pagbayaran mo ang ginawa mo sa kaniya." Mas lalong napakunot ang noo ko. Anong bayad? Ako na nga ang pinalayas at nabasa sa ulan ako pa ang magbababayad. Baka sa damit na sinabi niya o
"Good morning, Sir!" masayang bati ko nang makita siyang bumaba at bihis na bihis. Time to work niya na yata. "Breakfast po," aya ko pa pero hindi niya ako pinansin. Dire-diretso lang ang lakad niya na para bang wala ako sa harap nito. Sungit sa umaga! Sinundan ko pa rin siya, hindi ako nakapunta sa kwarto niya kahapon para raw alagaan kuno. Tinatamad ako maglambing, hindi ko naman siya jowa. "Sir, baka po may nakalimutan ka bago mag work?" malambing kong sabi. Wow Klai, ayaw mo maglambing ha! "What?" he coldly said. "Hindi ko po alam, baka lang naman po may nakali-" "Wala akong nakalimutan, umalis ka sa harap ko." Napahinto ako dahil sa biglaang paglingon niya sa akin,
"So, you have an additional mission? Exciting, isn't?" Hindi ako sumagot sa nakangiting Jersey. After the meeting with the organization, umalis kaagad kami. Why would boss will give us a mission na konetkado rin sa una kong mission? At bakit sinasabi niyang sila Tucker ang magpapabagsak sa amin in the future? Gano'n ba ka delikado si Tucker. "Hey, huwag mo muna isipin 'yon." Lumingon ako kay Fresha. I smiled at her. Of course, basic ang pumatay. Hindi na dapat isipin kung paano namin patayin si Tucker kasama ang mga kaibigan nito. "O to the M and to G, fucking OMG!" Napakunot ang noo ko nang tumili si Munique. We looked at her, waiting her to say something. "Look! Gosh!" Pinakita niya sa amin ang litrato ng mga lalaki. Napa-awang ang bibig ko at halos manlaki ng mga mata. Ulam, tangina! "Sure ba tayo na kaya nating patayin mga 'yan? Parang gust ko muna magpalahi bago putulin ang pangpalahi nil---" "Jersey!" "
"Where have you been?" Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ang boses niya. Dahan-dahan akong lumingon, kinakabahan. Nang makaharap na siya, ngumiti ako ng napaka-tamis. "Magandang araw Sir. Umuwi lang po ako sa amin dahil kailangan po ako ng pamilya ko. Pasensya na po." sambit ko at yumuko. Ayaw ko siyang kaharap ng matagal, naiisip ko lang ang mission ko. "Really?" Nanlaki ang mga mata ko sa tono niya, tonong hindi naniniwala. Bakit niya ba ako pinapakaba lalo. "O-opo," sambit ko nalang. "Pasok na po ako." dagdag ko at mabilis nang naglakad. May kakaiba sa kanya ngayon. Dapat na ba talaga akong matakot sa kanya? Hindi, hindi dapat ako matakot. Dapat lang mag-ingat pa lalo. Kinabukasan, maaga kaming nagising lahat dahil kagabi ay sinabihan na kaming dapat kaming maghanda para sa welcome party ng isang tao na hindi ko kilala. Aligaga kaming lahat sa pag-aasikaso. Mamayang 7 PM pa
After 9 months "Hindi ba bagay ito sa'yo?" "Buntis siya, Jersey! Paano siya magsusuot ng ganyan? Gusto mo bang patayin tayo ni Tucker? "Anong mali rito, Almina? Dati naman ay gsuto ito ni Klai e." "Dati iyon, Jersey. Hindi na ngayon na kasal siya at magiging dalawa na ang anak niya." Pinakinggan ko lang ang mga kaibigan ko habang namimili ng mga damit na para sa akin. Ngayon ang araw ng baby shower na plinano namin. Kaunting araw na lang ay manganganak na ako. Nagpakasal na nga kami ni Tucker pagkatapos kong punitin ulit ang sarili ko when Fresha died, totoong kasal na ang nangyari sa aming dalawa ni Tucker. Walang nangyaring masama dahil kahit ako ay pinapabantayan niya na hindi makakatakas. Akala siguro ng lalaking iyon ay uulitin ko na naman ang pagkakamali ko sa kanya. "What do you think, Klai?" Bumaling ako kay Munique na pinakita sa akin ang isang dress na pambuntis, kulay pula ito at halatang pang mayaman ang datingan. "Gusto ko iyan, bagay sa amin ng anak ko." Nakangiti
Nanghihina ako dahil sa narinig mula kay Almina. "You're lying..." "Klai...kahit kami nahihirapan---" "But you came here, smiling. How sure are you na pinatay niya ang sarili niya?" "Kasi naroon kami mismo sa harap niya! Hindi namin pwedeng i-spoil ang announcement ni Tucker. It's been days, nilibing na namin agad siya dahil iyon ang sabi niya. Nag-iwan siya ng sulat bago niya gawin sa harap namin. He killed herself using her gun..." Bakas sa boses ni Jersey na nahihirapan siyang magsalita. Ayaw kong maniwala pero sa pinakita nila sa akin ngayon, sa mga sinasabi niya. Nagtatalo ang isipan ko. "Pupuntahan ko siya. Hindi ko alam kung nagsasabi kayo ng totoo pero gusto kong dalhin niyo ako sa kanya." Hindi ko na maiwasan ang hindi umiyak. "Klai..." Bumaling ako kay Tucker, he hugged me. He knew. Hindi niya sinabi sa akin, hindi nila sinabi sa akin. "I'm sorry..." "Gusto ko siyang puntahan." Hagulhol ko. No, it can't be. Hindi pwedeng mawala siya, hindi pa kami nag-uusap. Sinuno
Nang umayos na ang pakiramdam ko, sinabi ko kay Tucker na bibisitahin ko ang mga kaibigan ko. Hindi na rin naman siya umepal pa at sinamahan na lang din ako. May pasok ang anak namin kaya nagkaroon kami ng oras na umalis, mamaya pa namin siya susunduin."Wala ka bang trabaho?" tanong ko sa kanya. Simula kasi noong nasa bahay niya lang ako, hindi ko siya napansin na lumabas. Panay utos lang sa mga tauhan niya."I am the boss of my company, kaya malaya akong mag-break from work kung gusto ko. And besides, naroon si East para maging substitute ko sa mga meetings." Walang ganang sabi niya.Hindi naman porket siya ang boss ay aalis na siya para rito. Huminga ako nang malalim at humarap sa kanya. "You know what? You should go, kaya ko naman na ako lang ang pupunta sa kanila.""No." Umiling siya. "Paano kung lapitan ka ng mga tauhan ni Alessandra na tumakas—""Oh Tucker. Tumakas nga e, hindi na babalik ang mga iyon dahil sa takot. Nakulong na rin naman si Alessandra, ako na lang ang aalis."
Nagising ako nang hindi alam kung nasaan. Bumungad sa akin ang puting kisame at ang maliit na kamay na nakahawak sa kamay ko. Bumaling ako roon at nakita ang anak kong natutulog, nagulat pa ako nang bahagya nang makita siya. I was about to wake him up but I stopped myself, hinayaan ko siyang naroon. I smiled, naalala ko ang nangyari sa akin kasama ang mga kaibigan ko sa mga kamay nila Alessandra at Celine. Paano kung may nangyaring masama sa akin at hindi ko na makita ang anak ko? Si Tucker? Nilibot ko ang paningin ko para hanapin siya and there, I saw him standing beside the window. Nakatitig din siya sa akin, naglalakad patungo sa kama ko."Kumusta ka? M-may masakit ba sa'yo?" Ang boses niyang napapaos. Umiwas ako ng tingin, ramdam kong nangingilid ang luha ko sa aking mga mata. Bakit ako nasasaktan nang makita siya ngayon, mahinahon ang boses at bakas na pag-alala. "Kukunin ko na ang anak natin, ayaw niyang umalis at inaantay kang magising kaso nakatulog siya." Dahil sa sinabi ni
Hindi ko alam kung ano ang nangyayari pero nakatingin lang ako sa matalik kong kaibigan na hanggang ngayon ay hindi pa rin inalis ang baril na tinutok niya sa akin. Pasimple akong bumaling sa iba kong kasamahan na tulad ko ay nagtataka sa ginawa ni Fresha."What the hell are you doing, Fresha?" Hindi makapaniwalang tanong ni Almina. Hindi siya sinagot ni Fresha, nakatingin lang siya sa amin na walang emosyon na tila ba matagal niya nang inaasahan na mangyayari ito. Bumalik ako kay Allesandra na masayang nakatingin sa amin, natutuwa siya sa nangyayari. She planned this?"See? Kahit kayo ay hindi inasahan na mangyayari ito. Kahit ako ay hindi ko inasahan na magagawa ito ni Fresha, ang kaibigan na pinagkatiwalaan ninyo at mas tahimik sa inyong lima." Natatawang sabi ni Allesandra. Lumapit sa kanya si Celine na masaya ring nakatingin sa amin. Ano bang nangyayari? Hindi pa rin ako makalayo kay Fresha, gusto kong marinig mula sa kanya kung ano ang naiisip niya bakit niya ito ginagawa? O b
Napaatras ako nang dahan-dahan palayo sa laptop. Anong nangyayari? Bakit nakuha nila ang mga kaibigan ko? Pero hindi ngayon ang oras para magtanong na alam kong hindi ko masasagot kapag hindi ako kumilospara iligtas sila. Huminga ako nang malalim at kinuha ang baril ko sa kwarto ko rito, I grabbed my motor bike too. Kailangan kong bilisan para makabalik din agad ako sa bahay at hindi mag-alala si Tucker at para pagkagising ng anak ko ay nasa tabi niya na ako kahit hindi ako sigurado na makakauwi agad ako. Alam ko naman kung nasaan sila, hindi naman umaalis sila Alessandra sa dating hide-out namin kaya alam kong nandoon sila Almina dahil na rin sa hitsura ng lugar. But before anything, I texted Tucker na hindi agad ako makakauwi. Pagkatapos ay binilisan ko ang pagmamaneho patungo sa organization ni Alessandra. Hindi pa rin nawawala sa isip ko kung paano sila nakuha. Kita ko sa screen na lahat sila ay nakagapos sa kanya-kanyang upuan habang pinalibutan ng mga tauhan ni Alessandra. Il
Dinala ako ng magulang ko sa bahay nila, iyong ama ko ay tuwang-tuwa kay Thrunder dahil may apo na naman daw sila. Nalaman ko rin nang ilang taon na paghahanap nila sa akin, nagka-anak sila ng dalawa. Mga bunso ko na sila, isang lalaki at babae. Ang babae ay may anak na samantalang ang kapatid kong lalaki ay wala pa dahil mas pinili niya raw na huwag munang mag-asawa, todo bigay raw ito sa kumpanya. Nalaman ko rin na siya ang CEO ng kumpanya ng pamilya ko. Hindi ko inasahan na sa kabila rin ng lahat ng pinagdaanan ng pamilya ko ay napunta sila sa buhay na marangya. It's just sad for me dahil hindi ko iyon naranasan na kasama sila ngunit alam kong hindi pa naman huli ang lahat, pwede pa akong bumawi na makasama sila tulad ng gagawin ko sa mag-ama ko na sina Tucker at Thrunder. Namangha ako sa bahay dahil sobrang laki nito. "Who is she, Mom, Dad?" Bumaling ako sa nagsalita, I bet he is my brother. Bumaling din ako sa right side, may babaeng nakatayo at kasama ang dalawang bata. Maybe s
Gaya ng sinabi ni Tucker na pupuntahin namin kung nasaan ang magulang ko, iyon ang ginawa namin ngayon. Kasama rin namin ang anak namin. Hindi ko maintindihan ang nararamdamdaman ko ngayon, ang daming tanong na pumapasok sa isipina ko. tulad ng, paano kung hindi sila maniwala na ako ang anak nila, paano kung hindi nila ako tanggapin once nalaman nila ang nakaraan ako. I am afraid. Ito ang pinaka-unang beses na makita at malaman ko na may pamilya pa pala talaga ako. Years ago, habang bini-build up ko ang sarili ko na maging malakas, hindi nawawala sa plano ko ang hanapin sila. And now, I can't imagine na mahaharap ko sila ngayon. Habang hindi pa kami umaalis kanina ni Tucker, sinabi niya sa akin na isa sila sa successful business owners sa mundo, hindi ako mahilig makinig sa industriya ng negosyo kaya hindi ko alam ang tungkol sa mundo nila but for me, today. the important ay makakausap ko sila. I have a lot of questions. We do research our family names years ago pero ang laging pumapa
Habang nasa biyahe ako pabalik sa bahay, hindi ko pa rin maialis sa isipin ko si Celine. Alam niya ba ang tungkol dito? Kilala niya ba talaga si Celine kung sino at anong klaseng tao ito? Limang taon nilang kasama ng anak ko si Celine at hindi ko alam kung ano na ang nagawang hindi maganda ni Celine sa mga panahon na iyon. Kaya siguro hindi na maganda ang kutob ko sa babaeng iyon noong una ko pa lang kita sa kanya dahil mayroon siyang tinatagong hindi maganda. Kahit na naawa ako sa kanya sa ginawa ni Tucker sa kanya ngayon ay mas lalo lang akong nainis sa kanya. I need to fin everything about her, kung bakit sila magkakilala ni Alessandra.I parked my car in the garage. Binigay ito ni Tucker sa akin para raw may gagamitin ako for emergency. Nasa akin pa rin naman ang motor bike ko pero ginagamit ko lang ito kapag kailangan kong magmadali sa mga bagay-bagay. Pumasok ako sa loob ng bahay at nakita ko si Tucker at ang anak ko na naglalaro. Halos manlaki pa ang mga mata ko nang makitang m