"So, you have an additional mission? Exciting, isn't?" Hindi ako sumagot sa nakangiting Jersey. After the meeting with the organization, umalis kaagad kami.
Why would boss will give us a mission na konetkado rin sa una kong mission? At bakit sinasabi niyang sila Tucker ang magpapabagsak sa amin in the future? Gano'n ba ka delikado si Tucker.
"Hey, huwag mo muna isipin 'yon." Lumingon ako kay Fresha. I smiled at her. Of course, basic ang pumatay. Hindi na dapat isipin kung paano namin patayin si Tucker kasama ang mga kaibigan nito.
"O to the M and to G, fucking OMG!" Napakunot ang noo ko nang tumili si Munique. We looked at her, waiting her to say something. "Look! Gosh!" Pinakita niya sa amin ang litrato ng mga lalaki. Napa-awang ang bibig ko at halos manlaki ng mga mata. Ulam, tangina!
"Sure ba tayo na kaya nating patayin mga 'yan? Parang gust ko muna magpalahi bago putulin ang pangpalahi nil---"
"Jersey!"
"Shut up!"
Sabay naming sigaw sa kanya. Bunganga talaga nito. "Easy, I'm just kidding but, I was just wondering why would Alessandra will kill them?" Natahimik kaming anim. Tumingin kami kay Almina, nagbabasakaling alam niya ang sagot. But we failed, her face is clueless too.
"I felt something weird towars her," she said.
"What do you mean?" Fresha asked. We were waiting her to say more. She sighed and faced us.
"These past weeks, hindi niya ako pinapatawag sa mga updates. Kasi 'di ba, usually. Kapag may mission tayo, mas nauuna niya akong sabihan bago kayo. Nagulat lang din ako kanina na ngayon ko lang nalaman ang tungkol sa mission." mahabang sambit niya. Nagkatinginan kaming lima.
"Ano ang ibig mong sabihin?" I asked.
"What I'm trying to say, don't let your guard down to all the people in the organization. We all knew what were capable of, especially, boss. Kahit siya ang nagpapalaki sa atin, alam natin na hindi rin siya mapagkakatiwalaan. She teached us how to do crimes, kaya hindi malabo na siya mismo ang gagawa sa atin ng mga bagay na iyon." she's right. Dapat kaming mag-ingat, walang ibang mapagkakatiwalaan sa buhay ngayon kundi ang sarili mo lang.
"Woah!" Tumingin kami kay Munique. "Ang seryoso ninyo masyado. Hmm Klai, wala ka bang trabaho 'di ba? Tara, gala muna us?" Nakangiti niyang sabi.
Right, ayaw ko munang bumalik sa mansion. "Let's go," I said.
Habang naglalakad kami sa park, naiwan kami ni Fresha at Almina na nakaupo sa bench. Si Munique at Jersey ay tumakbo kaagad sa pilahan ng teddy bear shops. Mga bata talaga.
"How are you?" Napatingin ako kay Fresha nang magsalita ito pero sa iba nakatingin. She looked at me nang hindi ako sumagot. "Are you still willing to find your family? Are we still willing to find them?" dagdag niya.
Katahimikan ang bumalot sa aming tatlo hanggang si Almina ang bumasag nito. "Kayo na ang pamilya ko, I don'want to waste my time to find them na alam ko namang patay na." she said. Bakas sa boses nito ang lungkot pero nakangiti siya sa amin.
"Ikaw Fresha, are you still in?" she asked. Tumingin ako kay Fresha nang ngumiti ito sabay iling.
"While I'm in the mission. Masaya ang pamilya ng taong naka-assign sa akin. I felt jelous and pity them at the same time. Nagseselos dahil masaya sila at naaawa dahil mawawala rin naman ang saya nila. I killed them all, and I realized I don't deserve to have a family. I deserve to go in hell for killing innocent people." she looked at us with a smile. I felt pain in my chest by looking at her.
We are all in the same boat, and we're going to hell together, Fresha.
She laughed a little, nagkatinginan kami ni Almina at napailing. "How about you, Klai?" Fresha asked.
Napaisip ako. Deserve ko rin ba magkaroon ng pamilya. Matagal na naming naisipan na hahanapin namin sila but we failed and failed again. Tadahan na yata ang ayaw mangyari ang gusto namin.
"For real? I don't know. Wala rin naman akong ginagawang effort para hanapin sila, and besided. Kahit kaunting impormasyon ay wala ako. Kaya malabo rin na mahanap ko kung sino man sila. Maybe, for now. Tatapusin ko nalang ang mission ko ngayon at hahanapin ko sila. I don't want to carry a baggage." mahaba kong sagot.
"Well, good luck to us. Let's finish this mission at sana magawa natin. Ayaw ko pang mamatay at ayaw ko kayong mapahamak lima." buong pusong sambing ni Almina.
Gosh, I really hate dramas, but this time I want to hug my girls.
Napahinto ako nang sumagi sa isip ko ang mission namin. How can we do that? Tumingin ako kay Almina nang may maisip ako. "Almina," I called her name. "Puwede ba nating imbistigahan ng tayo lang sila Tucker at mga kasamahan niya so we can do this mission a better one?" I suggested.
She nodded. "Of course, kailangan nating alamin kung sino sila. Tomorrow, magsisimula na tayong gawin ang Mission. And you Klai, stay still in the Tucker guy. Ikaw ang alas sa mission na ito." she said.
Dumating na rin ang dalawa at nakisama sa usapan. We suggested more para sa mission. "Lima sila, hindi ba?" tanong ni Jersey. We all nodded.
"Bakit parang ang hirap nilang kalabanin?" Munique said.
"Sus, sabihin mo lang na naglalaway ka lang sa kanila kaya ka nahihirapan." tukso naman ni Fresha, hanggang sa nagtuksuhan na kaming apat nang bigla rin tumigil dahil sa napansin. We all looked at Almina na tahimik na at nakatingin sa amin.
"What happened?" I asked. She just smiled. Huminga siya ng malalim.
"After this shit." She stopped. Tiningnan niya kami isa-isa. Kinakabahan tuloy ako.
"After all this bullshits we did, hahayaan ko na kayong umalis sa impyerno na ito at magpakalayo-layo."
"Almina," sambit ko. Ngunit umiling lang siya.
"Ako ang nagdala sa inyo sa kapahamaka at sisiguraduhin kong ako rin ang aalis sa inyo sa kapahamakan. Just make sure, promise me na magiging maayos kayo at buhay pa rin ang mga tingil ninyo."
"What are you talking about?" bakas na sa boses ni Jerser ang inis.
"Ano ba 'yang naiisip mo, Almina?" Munique said. Tahimik lang kami ni Fresha. Mas lalong ngumiti sa amin si Almina.
"I think, hindi na tayo ligtas sa kinilala nating pamilya."
"Where have you been?" Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ang boses niya. Dahan-dahan akong lumingon, kinakabahan. Nang makaharap na siya, ngumiti ako ng napaka-tamis. "Magandang araw Sir. Umuwi lang po ako sa amin dahil kailangan po ako ng pamilya ko. Pasensya na po." sambit ko at yumuko. Ayaw ko siyang kaharap ng matagal, naiisip ko lang ang mission ko. "Really?" Nanlaki ang mga mata ko sa tono niya, tonong hindi naniniwala. Bakit niya ba ako pinapakaba lalo. "O-opo," sambit ko nalang. "Pasok na po ako." dagdag ko at mabilis nang naglakad. May kakaiba sa kanya ngayon. Dapat na ba talaga akong matakot sa kanya? Hindi, hindi dapat ako matakot. Dapat lang mag-ingat pa lalo. Kinabukasan, maaga kaming nagising lahat dahil kagabi ay sinabihan na kaming dapat kaming maghanda para sa welcome party ng isang tao na hindi ko kilala. Aligaga kaming lahat sa pag-aasikaso. Mamayang 7 PM pa
Napamulat ako nang may marinig akong mga boses. Nakita ko si Tucker at isang doctor."She's fine now, don't worry." sambit ng doctor.Ano ba ang nangyari? Nawalan ba talaga ako ng malay nang mangyari ang pagsabog? Damn you, Jersey!Dahan-dahan kong iginilaw ang aking mga kamay, kumikirot pa ang ito. Akma kong tatanggalin ang mga naka dikit nang may pumigil."What are you doing?" Tucker asked. Kinunotan ko siya ng noo. Buhay ba talaga siya? Paano ang mga kaibigan niya? Nagtagumbay ba sila Almina?"What are you looking at? Are you okay?" he asked again kaya binawi ko ang tingin ko."A-ano po bang nangyari?" I asked. Naalala kong siya ang huli kong nakita nang mawalan ako ng malay, siya rin ba ang nagdala sa akin dito?"Nawalan ka ng malay, sa sobrang daming usok ang napunta sa katawan mo." ang doctor na mismo ang sumagot. "Maiiwan ko muna kayo," dagdag nito at luma
Papunta na kami ngayon sa mansion ni Chairman. Kanina ay nagtagal siya dahil pinuntahan niya rin si Waylon pagkatapos kay Braxton. Habang inaantay ko siya kanina ay nag-usap pa kami ng matagal ni Erikiar. Until now, hindi pa rin ako makapaniwala sa sinabi niya. Akala niya siguro ay boyfriend ko si Tucker, hindi ko nalang sinabi iyon dahil hindi naman mahalaga."Are you now okay?" Lumingon ako sa kanya.Bumabakas at bumabagay ang kanyang adams apple. At ang makinis na mukha nito ay kumikinang, ano kaya ang skin care niya? Wala manlang balbas sa mukha. Napakagandang lalaki."You're looking at me again," hindi ko siya pinansin. Paano ko kay 'to mapapatay? Sa sarap? Lagyan ko ng lason? Or diretsong saksakin? Kung ngayon nalang kaya? Guluhin ang pagmamaneho niya."You're scary, you know?" I know.Umiwas ako ng tingin sa kanya at umayos ng upo. "Ayos na po ako. By the way Sir, puwede po tayong dumaan sa bahay ninyo? Kukunin ko lan
After what happened earlier nagpaalam ako na may bibilhin muna, I said to him na ang bibilhin ko ay mga gamit ko sa pagpapanggap na ito. Pero gusto ko talagang pumunta sa hide out namin, I want to talk with them. "Maayos ka na ba? I am so sorry, Klai." sambit ni Jersey nang ma-e-kuwento ko sa kanila ang nangyari sa akin, nagsisi pa sila dahil hindi nila alam. Pero si Fresha ako ang sinisi dahil daw alam ko naman na mangyayari iyon at pumasok pa raw talaga ako sa loob. "Ayos na ako ngayon, usok lang 'yon ni Jersey." Nakangiti kong sabi. They all just nodded at nakaramdam ng kaginhawaan. "What brings you here? Sayang hindi namin napatay ang iba sa kanila," wika naman ni Munique kaya tiningnan ko sila ng seryoso. They don't know? "Hindi ba talaga kayo ang dahilan kung bakit sila nasa hospital?" I asked. They all shrugged their heads. Sino kaya? "Actually, I was about to stab the other guy named Braxton but someone grabbed me and he did me
"Alo—Ay este, Ma'am. Nag-aantay po sa'yo si Sir sa salas." Bungad sa akin ng isang katulong. Gusto ko siyang sabunutan dahil sa pagtawag niya sa akin. Anong Ma'am?"Okay, magbibihis lang ako ng uniform. Pupunta ri—""Bakit uniform? Hindi ka na po katulong dito. Mamaya po ay babalik na raw tayo sa bahay ni Sir kaya." Napairap ako sa kawalan nang bigla itong kinuha ang mga dala kong paper bags at umalis na.Kanina, pagkatapos naming mag-usap nila Fresha ay sinamahan nila akong bumili ng mga gamit ko. Dapat nga ay mga damit ko ang dadalhin ko rito pero ayaw nila dahil baka raw mahalata ni Tucker ang pagkatao ko. Pang bayarang babae naman kasi mga damit ko iba sa hide out namin.Bumuntong hininga muna ako bago tuluyang pumasok, inalis ko muna ang kaba sa dibdib ko. Kailangan kong umartenh normal.Nakita ko si Tucker na busy sa pagbabasa kaya lumapit kaagad ako ngunit hindiya niya yata ako pinansin ko sinadya niyang hindi ako lingunin. I hea
Damn it! Why the fuck he kissed me? Ano ba talagang gusto niya? He investigated me and now gusto niya akong anakan, ugh! Lintek na pagmamana iyan. Dapat pala hindi ko nalang tinanggap ang mission, o hindi kaya nakipagpalitan na lang ako sa kanila. Stupid Klai! Tingnan mo ngayon, paano ka makakaalis n'yan? Bumuntong hininga muna ako bago ligpitin ang mga gamit ko, naalala ko ang sinabi niya kanina na may nakita sila sa bag ko. So, pati talaga 'yon pinapakealaman. Fuck! Kaagad kong hinalungkat ang mga gamit ko. "Shit," I cursed when I didn't see my weapon now. Hinalungkat ko pa ito nang hinalungkat hanggang sa nailabas na lahat ng damit ko sa bag pero wala pa rin talaga ang weapons ko. I was about to get my phone nang may biglang kumatok. Napasabunot ako sa buhok bago buksan ang pesting isturbo. I smiled when someone appears in front of me, kumukulo ang dugo ko sa kanya. The moment he kissed me kanina ay hindi ko alam kung bakit ako nag-re
Kanina pa ako umirap nang umirap dito sa mansyon niya. Kanina pa kasi kami nakarating at ngayon, abala sila Manang na mag-ayos. Sinabi kanina ni Tucker bago siya nauna sa kompanya ay dapat daw lahat ng gamit ko nasa kwarto niya na. Hindi pa kami kasal at hindi pa ako pumirma ng kontrata pero kung maka-utos na, wagas. Clingy 'yan? Hindi na rin dito nakatira ang Mommy nila at ang dalawang kapatid dahil daw nandito na sa Pilipinas ang Chairman kaya roon sila sa kabila, mabuti nga kung gano'n nang hindi ko makita araw-araw ang Mommy niya. Kapag magkasama silang dalawa ni Tucker sa harap ko, pakiramdam ko lagi akong bad trip. "Okay na po Ma'am, naroon na ang mga gamit ninyo at tinapon na po ang lumang ga--" "Ano? Tinapon ninyo ang lumang gamit ko? Saan?" Aligaga akong umalis sa harap ng katulong na lumapit sa akin nang marinig iyon. Bakit nila tinapon? Tangina namang mga tao rito, nangengealam ng mga gamit na hindi naman sa kanila.
Mapuputol na yata ang mga leeg ng mga tao rito sa building habang naglalakad ako kasama si Tucker. Paano ba naman kasi, feel na feel ko na yata ang pagiging girlfriend ni Burton. Hanggang dito ay dala ko pa rin ang taas noo ko habang naglalakad. How I missed wearing high heels and dress like this, how I missed the stares from people na hindi ko kilala. "God, dumating ka ulit. I've been waiting for you." Bumaba ang tingin ko sa babaeng lumapit kay Tucker at humalik ito sa pisngi ng lalaki. Napakunot naman ang noo ko nang tumaas ang ulo niya para matingnan ako. Mas matangkad ako sa kanya, halata naman. Kahit siguro tanggalin ko ang suot kong heels ngayon ay mas matangkad pa rin ako sa kanya. Indeed, she got a big watermelon, big ass but I can say na mas maputi ako kaysa sa kanya at mas lamang ang ganda. "Who is she?" she asked, frowning her eyebrows. Mula ulo hanggang paa niya akong pinagmasdan, sipain ko kaya 'to? Hindi ko pinansin at h
After 9 months "Hindi ba bagay ito sa'yo?" "Buntis siya, Jersey! Paano siya magsusuot ng ganyan? Gusto mo bang patayin tayo ni Tucker? "Anong mali rito, Almina? Dati naman ay gsuto ito ni Klai e." "Dati iyon, Jersey. Hindi na ngayon na kasal siya at magiging dalawa na ang anak niya." Pinakinggan ko lang ang mga kaibigan ko habang namimili ng mga damit na para sa akin. Ngayon ang araw ng baby shower na plinano namin. Kaunting araw na lang ay manganganak na ako. Nagpakasal na nga kami ni Tucker pagkatapos kong punitin ulit ang sarili ko when Fresha died, totoong kasal na ang nangyari sa aming dalawa ni Tucker. Walang nangyaring masama dahil kahit ako ay pinapabantayan niya na hindi makakatakas. Akala siguro ng lalaking iyon ay uulitin ko na naman ang pagkakamali ko sa kanya. "What do you think, Klai?" Bumaling ako kay Munique na pinakita sa akin ang isang dress na pambuntis, kulay pula ito at halatang pang mayaman ang datingan. "Gusto ko iyan, bagay sa amin ng anak ko." Nakangiti
Nanghihina ako dahil sa narinig mula kay Almina. "You're lying..." "Klai...kahit kami nahihirapan---" "But you came here, smiling. How sure are you na pinatay niya ang sarili niya?" "Kasi naroon kami mismo sa harap niya! Hindi namin pwedeng i-spoil ang announcement ni Tucker. It's been days, nilibing na namin agad siya dahil iyon ang sabi niya. Nag-iwan siya ng sulat bago niya gawin sa harap namin. He killed herself using her gun..." Bakas sa boses ni Jersey na nahihirapan siyang magsalita. Ayaw kong maniwala pero sa pinakita nila sa akin ngayon, sa mga sinasabi niya. Nagtatalo ang isipan ko. "Pupuntahan ko siya. Hindi ko alam kung nagsasabi kayo ng totoo pero gusto kong dalhin niyo ako sa kanya." Hindi ko na maiwasan ang hindi umiyak. "Klai..." Bumaling ako kay Tucker, he hugged me. He knew. Hindi niya sinabi sa akin, hindi nila sinabi sa akin. "I'm sorry..." "Gusto ko siyang puntahan." Hagulhol ko. No, it can't be. Hindi pwedeng mawala siya, hindi pa kami nag-uusap. Sinuno
Nang umayos na ang pakiramdam ko, sinabi ko kay Tucker na bibisitahin ko ang mga kaibigan ko. Hindi na rin naman siya umepal pa at sinamahan na lang din ako. May pasok ang anak namin kaya nagkaroon kami ng oras na umalis, mamaya pa namin siya susunduin."Wala ka bang trabaho?" tanong ko sa kanya. Simula kasi noong nasa bahay niya lang ako, hindi ko siya napansin na lumabas. Panay utos lang sa mga tauhan niya."I am the boss of my company, kaya malaya akong mag-break from work kung gusto ko. And besides, naroon si East para maging substitute ko sa mga meetings." Walang ganang sabi niya.Hindi naman porket siya ang boss ay aalis na siya para rito. Huminga ako nang malalim at humarap sa kanya. "You know what? You should go, kaya ko naman na ako lang ang pupunta sa kanila.""No." Umiling siya. "Paano kung lapitan ka ng mga tauhan ni Alessandra na tumakas—""Oh Tucker. Tumakas nga e, hindi na babalik ang mga iyon dahil sa takot. Nakulong na rin naman si Alessandra, ako na lang ang aalis."
Nagising ako nang hindi alam kung nasaan. Bumungad sa akin ang puting kisame at ang maliit na kamay na nakahawak sa kamay ko. Bumaling ako roon at nakita ang anak kong natutulog, nagulat pa ako nang bahagya nang makita siya. I was about to wake him up but I stopped myself, hinayaan ko siyang naroon. I smiled, naalala ko ang nangyari sa akin kasama ang mga kaibigan ko sa mga kamay nila Alessandra at Celine. Paano kung may nangyaring masama sa akin at hindi ko na makita ang anak ko? Si Tucker? Nilibot ko ang paningin ko para hanapin siya and there, I saw him standing beside the window. Nakatitig din siya sa akin, naglalakad patungo sa kama ko."Kumusta ka? M-may masakit ba sa'yo?" Ang boses niyang napapaos. Umiwas ako ng tingin, ramdam kong nangingilid ang luha ko sa aking mga mata. Bakit ako nasasaktan nang makita siya ngayon, mahinahon ang boses at bakas na pag-alala. "Kukunin ko na ang anak natin, ayaw niyang umalis at inaantay kang magising kaso nakatulog siya." Dahil sa sinabi ni
Hindi ko alam kung ano ang nangyayari pero nakatingin lang ako sa matalik kong kaibigan na hanggang ngayon ay hindi pa rin inalis ang baril na tinutok niya sa akin. Pasimple akong bumaling sa iba kong kasamahan na tulad ko ay nagtataka sa ginawa ni Fresha."What the hell are you doing, Fresha?" Hindi makapaniwalang tanong ni Almina. Hindi siya sinagot ni Fresha, nakatingin lang siya sa amin na walang emosyon na tila ba matagal niya nang inaasahan na mangyayari ito. Bumalik ako kay Allesandra na masayang nakatingin sa amin, natutuwa siya sa nangyayari. She planned this?"See? Kahit kayo ay hindi inasahan na mangyayari ito. Kahit ako ay hindi ko inasahan na magagawa ito ni Fresha, ang kaibigan na pinagkatiwalaan ninyo at mas tahimik sa inyong lima." Natatawang sabi ni Allesandra. Lumapit sa kanya si Celine na masaya ring nakatingin sa amin. Ano bang nangyayari? Hindi pa rin ako makalayo kay Fresha, gusto kong marinig mula sa kanya kung ano ang naiisip niya bakit niya ito ginagawa? O b
Napaatras ako nang dahan-dahan palayo sa laptop. Anong nangyayari? Bakit nakuha nila ang mga kaibigan ko? Pero hindi ngayon ang oras para magtanong na alam kong hindi ko masasagot kapag hindi ako kumilospara iligtas sila. Huminga ako nang malalim at kinuha ang baril ko sa kwarto ko rito, I grabbed my motor bike too. Kailangan kong bilisan para makabalik din agad ako sa bahay at hindi mag-alala si Tucker at para pagkagising ng anak ko ay nasa tabi niya na ako kahit hindi ako sigurado na makakauwi agad ako. Alam ko naman kung nasaan sila, hindi naman umaalis sila Alessandra sa dating hide-out namin kaya alam kong nandoon sila Almina dahil na rin sa hitsura ng lugar. But before anything, I texted Tucker na hindi agad ako makakauwi. Pagkatapos ay binilisan ko ang pagmamaneho patungo sa organization ni Alessandra. Hindi pa rin nawawala sa isip ko kung paano sila nakuha. Kita ko sa screen na lahat sila ay nakagapos sa kanya-kanyang upuan habang pinalibutan ng mga tauhan ni Alessandra. Il
Dinala ako ng magulang ko sa bahay nila, iyong ama ko ay tuwang-tuwa kay Thrunder dahil may apo na naman daw sila. Nalaman ko rin nang ilang taon na paghahanap nila sa akin, nagka-anak sila ng dalawa. Mga bunso ko na sila, isang lalaki at babae. Ang babae ay may anak na samantalang ang kapatid kong lalaki ay wala pa dahil mas pinili niya raw na huwag munang mag-asawa, todo bigay raw ito sa kumpanya. Nalaman ko rin na siya ang CEO ng kumpanya ng pamilya ko. Hindi ko inasahan na sa kabila rin ng lahat ng pinagdaanan ng pamilya ko ay napunta sila sa buhay na marangya. It's just sad for me dahil hindi ko iyon naranasan na kasama sila ngunit alam kong hindi pa naman huli ang lahat, pwede pa akong bumawi na makasama sila tulad ng gagawin ko sa mag-ama ko na sina Tucker at Thrunder. Namangha ako sa bahay dahil sobrang laki nito. "Who is she, Mom, Dad?" Bumaling ako sa nagsalita, I bet he is my brother. Bumaling din ako sa right side, may babaeng nakatayo at kasama ang dalawang bata. Maybe s
Gaya ng sinabi ni Tucker na pupuntahin namin kung nasaan ang magulang ko, iyon ang ginawa namin ngayon. Kasama rin namin ang anak namin. Hindi ko maintindihan ang nararamdamdaman ko ngayon, ang daming tanong na pumapasok sa isipina ko. tulad ng, paano kung hindi sila maniwala na ako ang anak nila, paano kung hindi nila ako tanggapin once nalaman nila ang nakaraan ako. I am afraid. Ito ang pinaka-unang beses na makita at malaman ko na may pamilya pa pala talaga ako. Years ago, habang bini-build up ko ang sarili ko na maging malakas, hindi nawawala sa plano ko ang hanapin sila. And now, I can't imagine na mahaharap ko sila ngayon. Habang hindi pa kami umaalis kanina ni Tucker, sinabi niya sa akin na isa sila sa successful business owners sa mundo, hindi ako mahilig makinig sa industriya ng negosyo kaya hindi ko alam ang tungkol sa mundo nila but for me, today. the important ay makakausap ko sila. I have a lot of questions. We do research our family names years ago pero ang laging pumapa
Habang nasa biyahe ako pabalik sa bahay, hindi ko pa rin maialis sa isipin ko si Celine. Alam niya ba ang tungkol dito? Kilala niya ba talaga si Celine kung sino at anong klaseng tao ito? Limang taon nilang kasama ng anak ko si Celine at hindi ko alam kung ano na ang nagawang hindi maganda ni Celine sa mga panahon na iyon. Kaya siguro hindi na maganda ang kutob ko sa babaeng iyon noong una ko pa lang kita sa kanya dahil mayroon siyang tinatagong hindi maganda. Kahit na naawa ako sa kanya sa ginawa ni Tucker sa kanya ngayon ay mas lalo lang akong nainis sa kanya. I need to fin everything about her, kung bakit sila magkakilala ni Alessandra.I parked my car in the garage. Binigay ito ni Tucker sa akin para raw may gagamitin ako for emergency. Nasa akin pa rin naman ang motor bike ko pero ginagamit ko lang ito kapag kailangan kong magmadali sa mga bagay-bagay. Pumasok ako sa loob ng bahay at nakita ko si Tucker at ang anak ko na naglalaro. Halos manlaki pa ang mga mata ko nang makitang m