Chapter Nine

"Where have you been?" Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ang boses niya. Dahan-dahan akong lumingon, kinakabahan.

Nang makaharap na siya, ngumiti ako ng napaka-tamis. "Magandang araw Sir. Umuwi lang po ako sa amin dahil kailangan po ako ng pamilya ko. Pasensya na po." sambit ko at yumuko. Ayaw ko siyang kaharap ng matagal, naiisip ko lang ang mission ko.

"Really?" Nanlaki ang mga mata ko sa tono niya, tonong hindi naniniwala. Bakit niya ba ako pinapakaba lalo.

"O-opo," sambit ko nalang. "Pasok na po ako." dagdag ko at mabilis nang naglakad.

May kakaiba sa kanya ngayon. Dapat na ba talaga akong matakot sa kanya? Hindi, hindi dapat ako matakot. Dapat lang mag-ingat pa lalo.

Kinabukasan, maaga kaming nagising lahat dahil kagabi ay sinabihan na kaming dapat kaming maghanda para sa welcome party ng isang tao na hindi ko kilala. Aligaga kaming lahat sa pag-aasikaso. Mamayang 7 PM pa ang party pero dapat ay maaga palang naka-ayos na.

"Sino raw ba ang nandito mamaya?" tanong ko kay Manang.

"Si Chairman," sagot niya. Chairman? Sino ang Chairman? "Lolo ni Tucker... hala sige, bilisan natin. Marami ang bisita mamaya, nandito rin ang mga kaibigan ni Tucker, sila Sir Easton." Natigil ako sa pagpunas ng mga lamesa. Pupunta rin ang apat?

"Ahh, magbabanyo lang po ako Manang." hindi ko na siya inantay na payagan ako, agad na akong tumakbo papunta sa kwarto ko. I called Almira.

"What are you guys doing?" I asked.

"Nandito lang sa hideout natin, searching information. Why?" she said.

"Later at 7 PM, may welcoming party rito for the Chairman I didn't know and guess what? His friends will be here too." paliwanag ko.

"Great! Pinapadali nila ang trabaho natin. Thanks Klai, we will prepare ourselves na. What to wear ba?" I sighed of what she asked. Of course, they will make theirselves stunning without me.

"Wear whatever you want, I don't care." Umirap ako kahit hindi niya nakikita. I heard them laughed, nakikinig pala ang mga impakta.

"Don't be selos baby girl. Wear your things too," she said. I ended the call at bumalik na sa labas.

Hindi na ako mahihirapan na mabilis ipaliwanag sa kanila ang lugar ng mansion. Kabisado ko na ito. Mapadali ang pagpasok nila kung magkakalat man ang mga kaibigan ni Tucker. We should finish this.

Wala pang alas singko ay natapos na kaming lahat, ang dami ba namang kumilos. Nagbihis kaming lahat ng magkaparehong uniform. Sinet-up ko na rin ang dapat i-set up para mamaya. We were not planning anything today, pero sana naman nag plano na sila. Ako lang ang magiging look out nila.

"Guide us," I heard Fresha's voice.

"What's the plan, you bitches." sambit ko ngunit mahina lang dahil may dumadaang tao.

"Just tell us kung dumating na sila and by the way magkita kayo ni Munique sa labas na walang tao. Tell her every corner in the house." Almina instructed me.

"Got it." Nagmamadali akong lumabas. "Munique, in the small forest near here," I whispered.

"Okay sissy," she said.

I instruct her that I am pretty sure na naririnig din naman ng iba. "Cool, ang laki. Okay. Got it. Bye!" She waved her hand at sumakay na sa motor bike niya.

Nang makaalis siya, tumingin muna ako sa paligid kung may tao ba. I heaved a sighed nang makitang ang dami pang pumapasok. Sobrang kilala ba ang Chairman at ganito karami ang dumalo?

Palihim akong tumakbo papunta sa likod ng mansyon. At nang makarating ako, I saw some helpers na aligaga pa rin sa pagkikilos. Hindi pa ba sila tapos?

Napangiwi ako nang marinig ang bangayan nila Jersey at Munique. Gusto kong patayin ang earpiece ko dahil sa ginagawa nila.

"I saw them," I heard Fresha's voice. Umayos na rin ako at pumunta sa labas para makita ang inaantay namin.

"The one wearing brown suit. That's Easton Spence. Beside him, wearing gray suit. That's Jace Atherton. Ang dalawang nasa likod nila ay sina Braxton Weston, wearing a black suit and beside him. Waylon Parson." Mahabang wika ni Almina.

Tumingin ako kay Waylon, I remembered him. Siya ang unang kumausap sa akin noong unang araw ko rito. The one who said na isarado ko ang bibig ko. They are indeed beautiful. The shape of their body ay halata talagang masipag mag-work out. Sayang lang dahil mamamatay sila.

"What time ko papasabugin?" Jersey's voice.

Wala talaga akong alam masyado sa plano nila. I left behind.

"Antayin natin na ipakilala ang Chairma—"

"Good evening ladies and gentlemen. And people of the Philippines. It's been years we've waiting for this day. First of all, thank you for coming and accepting our invitation for our Chairman's welcome party. My Dad!"

Nagpalakpakan ang mga tao sa sinabi ng Mommy ni Tucker. So, it's her Dad. I wonder what's the attitude of the Chairman kuno.

Lumabas naman ang taong dahilan ng pagpunta nila. Seryosong naglalakad ang isang matanda na sa tingin ko ay nasa 50 ang edad. Aura pa lang niya ay nakakakilabot na.

"Good evening," his voice full of superior. Natahimik ang lahat sa pagsalita niya. "I don't like party's like this but my daughter, Triyana wants this kaya pinagbigyan ko na. Thank you for coming and one of these days. I'll be back in the company. And will kill those stupid na walang ibang ginagwa kun'di pestehin ang buhay nating lahat."

"Woah, nakakatakot ampota." I heard Munique voice.

"Prepare." Agad akong napakilos nang marinig ang utos ni Almina. Ngayon na ba nila gagawin kung ano man ang balak nila?

"Everyone, please do me a favor. Enjoy your night tonight." huling sinabi ng Chairman.

"Yeah, enjoy your night." I heard Jersey's voice and by that nakarinig kami ng pagsabog. Agad akong nagtago sa ilalim ng lamesa na dapat hindi ko ginawa.

"Tangina ka, Jersey. Hindi mo manlang ako inantay makalabas." Gigil kong bulong.

"Sorry, nasaan ka?" she asked. Stupid. Hindi ko na siya sinagot at lumabas na. Nagkagulo na ang mga tao at may nakikita akong nakahiga na rin sa sahig. Damn, nadamay ang iba.

"The target?" Almina asked.

"I don't see the three of them but I saw Jace and Waylon. They are now...uhm I think dead?" Hindi siguradong sambit ni Munique.

"Umalis na kayo rito, baka mahuli pa kayo." bulong ko.

"How about you?" Fresha asked. Gusto ko siyang sabunutan kung nasa tabi ko lang siya. Of course, I can't go out here.

"Just go, bitches. I'll update you tomorrow." I said at pinatay ang earpiece sa tainga ko 

Wala naman akong natamong sugat o ano. Kaya ayos lang ako.

Naglakad ako patungo sa kusina, hinahanap sila Manang. Wala naman talaga akong pakealam kung mamatay man ang karamihan ngayon. I just need to act that I care.

May usok na akong natatamo at doon na ako nakaramdam ng pagkahilo.

Damn you, Jersey! Anong nilagay niya sa bomba? Potangina, papatayin yata ako ng babaeng 'yon.

Dahan-dahan akong napa-upo sa sahig nang may maaninag akong tao na papalapit sa akin. I can't identify the person dahil kumakapal na ang usok. Nang tuluyan na siyang makalapit sa akin, I heard his voice that make me stopped.

"Shit, don't die stupid maid." T-tucker. Naramdaman ko nalang na binuhat niya ako and that's the time na wala na akong marinig at makita. Everything went black.