Simula

Nanginginig ang kanyang mga kamay habang hawak sa phone. Tears are blurring her visions as she tried to dial Stone’s phone. Hindi na niya mabilang kung ilang beses nang mag-beep ang linya na para bang sinasadyang patayan siya ng tawag.

And when she dialed his phone number once again, the operator says it’s now out of coverage area. He turned off his phone.

She lifted her gaze at the delivery room’s door when she heard loud noises from outside. Agad na hinagilap ng kanyang mga mata ang anak niyang bagong silang pa lamang. Lorraine roamed her eyes all over the place, trying to look for an exit to escape.

Ngunit wala. Wala siyang natagpuan.

Ganon na lang ang mabilis na pagkabog ng kanyang dibdib nang may sumipa sa pinto at pumasok ang tatlong armadong mga lalaki. Kasunod ng mga ito ay ang babaeng hindi niya inaakalang tatraydor sa kanya, ang pinsan niyang babaeng si Joanna.

“Ibigay mo na ang bata, Lorraine,” nakangising usal nito.

She looked at her cousin with blurry eyes and filled with tears. “Why are you doing this, Joanna?”

Mahina itong natawa. “Do you really think I would favor the black sheep of the family?”

Those words made her still. Humigpit ang pagkakayakap niya ang batang na sa kanyang braso, pinoprotektahan ito sa kung sino mang may nais kumuha sa bata. Hindi pwede. This is her child! Walang sino man ang may karapatang kunin ang bata sa kanya.

“You’re a traitor,” she whispered; gritting her teeth in anger.

“I’m not. I am a loyal subject.” Ngumisi ito. “Tapat ako sa kambal mo. No one would want a black sheep of the family Madrigal, Lorraine. Not even your husband. Oops, I mean, fake husband.”

Her lips parted. “A-anong sinabi mo?”

“Ibigay mo na ang bata,” saad nito. “Dahil may importante pa akong lakad.”

Isang lalaki ang lumapit sa kanya para kunin ang bata ngunit niyakap niya ito ng mahigpit. “Stay away!”

“Hand over the child, Lorraine!” wika ni Joanna. “Dahil hindi magsisimula ang kasal hangga’t sa hindi nakikita ni Stone ang bata!”

“What?” wala sa sariling sambit niya. “Kasal?”

Mapang-uyam itong ngumisi sa kanya. “Hindi ka ba updated? Laura and Stone are going to get married today. And it’s all thanks to you. Thank you so much for being such a good use. Tama nga ang mga magulang mo. You are a tool to fill what Laura lacks of. And that includes fertility.”

Pakiramdam ni Lorraine ay namingi siya sa narinig. Kita niya ang pagtango ni Joanna at kasunod nito ang malakas na pwersang umagaw sa bata mula sa kanyang bisig.

“No… my child…” Sinubukan niyang bumaba sa kama kahit buong katawan niya ay nanghihina.

“Take it outside. Make sure it’s safe. We don’t want to harm the next heir of Miller clan.”

Sa pagbaba ni Lorraine sa kama ay hindi niya inaasahang wala pala siyang sapat na lakas para tumayo. Napaluhod siya sa sahig at naramdaman niya ang unti-unting paghina ng kanyang katawan.

“Joanna, please… h’wag mong kunin ang anak ko,” wika niya sa garalgal na tinig. “Nakikiusap ako. H’wag mong kunin ang anak ko.”

Nakita niya ang mga paa ng pinsang naglakad palapit sa kanyang pwesto. Lumuhod ito para makapantay siya. Joanna then held her chin making her look at her. Muling ngumisi si Joanna na para bang iniinis siya.

“Accept your fate, Lorraine. And leave this place for good.”

Malakas siyang tinulak ng pinsan at narinig niya pa itong dumura. Muli siyang nag-angat ng tingin at pinanood si Joanna na umalis kasama ang tatlong lalaking armado at isa sa kanila ay hawak ang kanyang anak.

She tried to crawl but her body is too weak.

And as the door of the delivery room closed, her body collapsed on the floor. Ramdam niya ang pagtagas ng likido sa kanyang hita. Her visions are totally blur and hazy. Panay ang pagtaas-baba ng kanyang dibdib na animo’y naghahabol ng hininga.

Is this her end?

Nang tuluyan nang mag-shut down ang kanyang katawan ay siyang pagpasok ng dalawang nurse. Parehong nagulat ang mga ito sa senaryong nasaksihan. Agad na umalis ang isa sa kanila para magtawag ng tulong sa nurse station habang ang isa ay lumapit sa dalaga para pulsuhan ito.

“She’s still alive,” mahinang wika niya sa sarili.

Sinubukan niyang iangat ang katawan ng dalagang wala nang malay at hiniga ito sa kama kung saan ito galing. Blood splattered all over the floor, making the place look like a crime scene.

Sa ginawa ng nurse ay saglit siyang nagkaroon ng malay. Lorraine slightly opened her eyes and looked at the nurse. “Tulungan mo ako… pakiusap…”

The nurse looked at her in confusion. Napatingin ang nurse sa pinto nang bumukas ito at pumasok ang isang lalaking doctor. She immediately stepped back to give the doctor space.

“Anong nangyari?” tanong ng doctor.

“Three armed men went in. Mukhang kinuha nila ang bata ni Miss Madrigal,” she said.

The doctor looked at the woman in front of him. Lorraine is laying there, helpless. Pawis na pawis ito at may bahid ng dugo ang hospital gown na suot.

“Dok…” pagtawag ng isang nurse. “Umiire siya.”

That alarmed the doctor. He immediately lifted Lorraine’s legs and surprised was written all over his face. He looked at the nurse and said, “She has twins.”

Sa sinabi ng doctor ay nagkatinginan ang mga nurse.

“Go and ask for two bags of blood. Keep whatever you saw inside this room a secret.”