Chapter 6

Sa sobrang inis ko dahil sa ginawa ng ex ko sa akin, imbes na sasakay ako pauwi ng bahay ibang landas ang aking tinahak. Gusto ko munang magpalamig ng ulo bago ako umuwi pero ibang pagpapalamig pala ang mangyayari.

Actually, I don’t have plans drinking tonight but because I was so annoyed about what the asshole did to me plus the frustrations from the piled up rejections and not getting a job, I feel like I need some drinks. Hindi naman siguro masamang magpalamig muna at kalimutan ang problema.

“Konti lang talaga. Promise!” I said to myself but let’s see where this konti will bring me.

Nagtext lang ako kay Nana na hindi ako makakauwi. Pagkatapos nagpunta na ako sa isang bar and guess what? Yung kaunting pera na natira sa akin, the last of the last money I kept in my pocket for emergency purposes, other the one thousand bill na pampuhunan ko sana sa plano kong paglalako ng pagkain ay nagastos ko na.

Damn!

Nawala sa isip ko na konti lang pala sana ang iinomin ko.

I’m done with my first bucket and now I’m starting with the second plus I ordered tequilla pang washing.

Shit! Wala na nga akong pera nagawa ko pang maglasing!

“Lintek naman Storm! Anong klaseng desisyon yan? Yan ba ang konti para sayo? Look at how many bottles you’ve finished. Maypa promise-promise ka pang nalalaman! And take note, partida wala ka pang pera niyan! Paano na lang kung meron?” Para akong baliw na kinakausap ang sarili ko sa isang sulok.

I know I made a promise na isang bucket lang pero dahil feeling kulang pa dumagdag pa ako ng isa.

“Ma’am?” I paused when I heard someone called me. Oh, its the waiter and I don’t know but I saw something in his eyes when our eyes met.

Kilala niya ba ako? The way he looked at me seems like he was surprised seeing me again.

I was seated in a corner not so near to the crowd. Ito ang pwestong pinili ko dahil ayoko ng magulo at maraming dumadaan daan. Ayaw ko din na may kakausap sa akin.

“Yes?” I asked. Matagal pa itong tumitig sa akin na kung hindi ko pa siya kinunutan ng noo hindi pa ito magsasalita.

“Oh sorry Ma’am, may drinks po for you from the Bo— I mean from one of the guests upstairs.” Nahihiya nitong sabi at medyo yumuko pa. Nakabawi na ito sa mukhang pagkagulat niya sa akin kanina pero ang isang kilay ko ay nanatiling nakataas habang nakatingin ka sa kanya.

“Pasensya na po. May naalala lang po ako.”

Agad kong napansin ang kulay gray nitong mata. He looks friendly but at the same time I can feel that there’s something in his aura. He looks authoritative and strict. He’s tall, buff and with a mascular physique, military type.

Among the other waiters na kanina pa padaan daan dito sa akin, he’s the only one who stood up. Well ngayon ko lang din naman sya nakita.

“Ibon bilisan mo na! Ang tagal mo naman!”

Oh wait! Binabawi ko na pala yung sinasabi kong nag-iisa siya dahil hindi lang siya nag-iisa, dalawa pala silang nag stand out ngayong gabi.

Hindi lang ang lalaking nasa harapan ko ang matangkad, malaki ang pangangatawan at kakaiba ang aura dahil may isa pang waiter na katulad niya na ngayon ay naglalakad palapit sa pwesto namin.

“Ang tagal mo naman Ibon kanina ka pa inutisan ni Kulog—“ but he paused when he saw me. “Oh! Shit! Hala! Bakit?” Tinakpan pa nito ang bibig niya at gaya nitong nauna mukhang nagulat din ito nang makita ako.

“How did you—“ Hindi niya tinuloy pero napansin ko ang mahinang pagsiko at nagbabalang tingin ng waiter sa lalaking dumating. “Your mouth, Montenegro.”

“Ay sorry po! Hi! Hello Ma’am. Akala ko artista! Gardo po pala Ma’am. May gusto po kayong inumin?”

“Excuse me? Do I know both of you?” Hindi ko ko na napigilan ang sariling magtanong sa kanila. Walang sumagot pero nanatili ang tingin nila sa akin.

“I’m asking,Mister. Magkakilala ba tayo?”

“Ma’am? Ay hindi po Ma’am!” Mabilis na sabat nung lalaking nagngangalang Gardo sabay iling-iling ng ulo niya pero nanatili akong nakatingin sa kanila.

“Familiar lang po kasi yung mukha po ninyo. Akala ko po talaga artista kayo. Yung nasa billboard sa Edsa. Tatanungin ko po sana kayo paano kayo nakababa sa billboard niyo at napunta dito pero mali po pala ako. Kamukha niyo lang po pala yun Ma’am. Pasensya na po.”

I don’t know if they’re telling the truth or what but hindi ko na ito pinansin. I don’t have time to talk to anyone else tsaka alam ko na yang mga galawang ganyan ng mga lalaki. Kunwari kilala ka pero ang ending hihingi lang pala ng number. Hindi sa pagmamayabang pero ilang beses nang nangyari sa akin yan kaya alam ko na ang ganyang style.

“Okay.” Sabi ko at inalis na ang tingin sa kanila.

“How about this drink Ma’am—“

“Thanks but I can’t take that.” I cut them off. “Okay na ako dito sa drinks ko, pakisabi na lang sa nagpapabigay na thank you.” I declined politely without asking kung sino ang sinasabi niyang nagpapabigay ng drinks. Pero ang alam ko, VIP room yung nasa taas. “You may leave.”

Alanganin pang umalis ang dalawa pero wala silang nagawa dahil binalik ko na ang atensyon sa inumin ko kahit nakatingin pa silang dalawa sa akin.

Wala pa masyadong tao nung pumasok ako kanina pero bigla na lang nagsidatingan. I wasn’t expecting of this crowd pero dahil nandito na ako pinanindigan ko na lang. Ayoko nang lumipat ng ibang bar dahil baka mas mahal pa dito ang mapuntahan ko at isa pa wala na akong pera. One thousand na lang ang perang buo na natira sa akin.

I want to laugh at myself dahil feeling ko ako lang ang out of place dahil mukhang maling bar ang napasukan ko. Bar ata ito ng mayayam! Ang mamahal ng mga inumin. Pati pulutan! Hindi na nga ako naka order kahit gustuhin ko man.

At ang mas nakakatawa pa, ako lang ang naiiba ang porma sa mga nandito. Parang ako lang yung naligaw. Oh well, wala naman dress code but ako lang yung naiba ang kasuotan. I am still wearing the same clothes I wore earlier, white button down polo sleeves folded up to my forearms paired with black skirt. Para pa rin akong mag-aaply ng trabaho samantalang yung iba halos maghubad na sa mga damit na suot nila.

Hindi pa ako lasing kahit naubos ko na ang isang bucket. My senses are still intact. Alam ko pa ang pinaggagawa ko at pansin ko pa ang mga kilos ng mga tao sa paligid. Even that group of five men on the other table who are looking at me. Alam kong kanina pa sila nakatingin sa akin. They even offered a drink through the waiters but I declined it. Mahirap na!

Dama ko din ang mga tingin ng kung sinumang nasa taas. Gusto kong tingnan kung kanino nanggaling ang mga pares ng mga matang nakatingin sa akin but I chose not to. Wala din naman akong mapapala. They can look at me all they want. I don’t care if they’re weirded out or whatever.

Yung dalawang waiter na lumapit kanina ay nakita kong umakyat dun sa taas at hindi ko na nakitang bumaba. Bahala sila!

My alcohol tolerance is high and I don’t know why. Maybe lasengga ako bago ako naaksidente?

Oh well, maybe in my previous life lasenggera talaga ako. This two buckets and bottle of tequilla? Sisiw! This is not enough. Kulang pa ito at itong isang libo na natitira sa akin ay nanganganib na.

Gosh wag naman! Baka makukurot na talaga ako ni Nana.

Pero kurot lang naman diba? Kaya ko naman siguro yun. Haha!

How much money I have here? Kinuha ko ang coins purse ko at tiningnan ito. Nang makita kong may isang bente at isang sinkwenta plus coins na siguro nasa fifty din ay ngumiti ako. This would be enough, hindi ako uuwing maglalakad.

Damn Storm! Talagang pamasahe lang ang ititira mo? Oh well depende.

I smirk at myself. Crazy!

“What time daw ba darating ang dj? Anong oras na girl, do you think he is still coming?”

Saglit akong sumulyap sa grupo ng babaeng kagagaling lang sa dance floor. Kanina ko pa sila naririnig na naghahanp ng dj. Pawisan na ang mga ito galing dance floor at mukhang may mga tama na rin.

“I don’t want to go home without seeing him. It’s my chance now.” Maktol nung isa.

Arte!

Umismid ako sabay tungga ng alak sa bote.

“Me too. I don’t want to go home tonight not seeing him. I heard he is so pogi.”

“Hindi lang pogi, hot pa!”

“ Hindi lang girl, hot super yummy at ang galing daw sa kama!”

“Oh shiiiiiiitttttt!” They giggled.

“Do you think he’s still single?”

“I think so but even if he’s not who cares. Asawa lang yan! Pweding-pwedi agawin!”

The heck? Seriously?

It’s not my thing to listen to someone else’s business pero dahil nasa likuran ko lang sila hindi maiwasang marinig ko kung anuman ang pinag-uusapan nila.

“I heard kasama daw ang mga kapatid niya. Kaso lang yung mga kapatid niya ang susungit.”

“Yun nga ang gusto ko babe! Challenging! My cousin like their eldest, Gustavo you know? Kaso ang ilap daw. I think he’s too busy running their company.”

“Hoy may asawa na daw yun!”

“Who cares nga! Lupa nga naagaw asawa pa ba?” They all laughed again.

Sabay silang nagtilian. Para namang may sariling buhay ang mga kilay ko at awtomatikong tumaas.

“Umuwi na ba yung sumunod kay Gustavo? What’s his name nga?”

“There’s no news about Gaston but I think he’s still abroad.”

“How about the others?”

“I heard but don’t tell anyone okay? One of the triplets have kid already.”

“Oh shit! Really? How about the mother?”

“Yun ang hindi ko alam! But I think single dad?”

“Oh em geeee! Really? I’m willing to be a mom! Is he coming here tonight?”

“Wait there’s more! Remember what I told you? Yung about sa other siblings abroad? They’re here too and maybe kasama sila mamaya.”

They’re giggling like a teenager while talking about those guys.

“So, paano yan, may the best woman win?”

They raised their glasses to cheers.

“May the best woman win!”

Typical brats. Ang aarte!

But it’s non of my business so why bother. I continue drinking my beers.

Patuloy sila sa paghihintay sa dj na sinasabi nila. Minutes pass ang ingay na nila. May mga lalaking lumalapit sa kanila. They share the same table. Some are kissing. Some are dancing. Some are making out.

The night became wilder. The music became louder and louder. Medyo natatamaan na rin ako but I continue minding my own.

“Are you really sure he is coming? Bakit wala pa rin until now?”

Muli ng napataas ang kilay ko? Hanggnag ngayon they are still waiting for that dj? Bakit gaano ba kagaling yan at kailangan talaga nilang hintayin?

“He’s part owner of this club girl. Hawak niya ang oras niya so can come anytime he wants. Wait ka lang dahil sabi ng source ko they’re already here.”

“They’re? You mean his siblings are here too? Baka naman niloloko ka lang ng source mo.”

“No! They’re really here, apat sila girl wait mo—“

But before she could finish her sentence the crowd went wild when someone from the stage spoke up.

“Good evening everyone! Ladies, hindi kayo mabobokya for tonight ’coz finally our favorite DJ is here! Let’s make some noise for DJ Ford!”

The crowd started screaming.

“DJ Ford! DJ Ford! DJ Ford!”

Yung mga nabae na nasa couch malapit sa akin ay nagsitayuan at parang mga langgam na nag-uunahang pumunta sa harapan ng stage.

So this is the DJ they’ve been waiting huh?

I couldn’t see his face because of his cap.

“Good evening everyone! It’s not only me who will be performing tonight because we have a guest DJ all the way from Beverly Hills!”

Kung kanina parang nagwawala na ang mga babae pagkalabas nung DJ Ford ngayon ay halos mabasag na ang tenga ko sa ingay ng sigawan nila.

Like seriously? Sinonv mga DJ ba yang? Sikat ba sila internationally?

“Please help me welcome our guest DJ for tonight, my favorite brotha! DJ Thunder!”

“Thunder! Thunder! Thunder!” The crowd cheered.

Mukhang natagalan pa bago umakyat yung DJ Thunder na tinawag nung isang DJ.

As much as I want to see the face of that guy who went up the stage but I couldn’t get the chance anymore. Nagsitayuan na ang mga tao para makisabay sa beat.

The crowd went wild and started dancing. In fairness ang galing nung mga DJ’s hindi nagkamali yung mga babae na hintayin sila.

Nagpatuloy ako sa pag-inom. I’m done with my last beer and I’m starting with the tequila. Medyo natamaan na ako sa mga ininom ko but still I can manage.

Lumipat ako ng pwesto. Naaalibadbaran na ako sa mga babaeng wala nang ibang bukambibig kundi yung mga DJ. Ang iingay! Hindi maiwasang marinig ko ang pinaplano nila. They’re planning kung paano sila makapunta dun sa VIP dahil nandun daw ang magkapatid na pinag-uusapan nila. Nandun din daw ang DJ Thunder at DJ Ford at gustong gusto nilang puntahan kaso hindi makapasok dahil mahihpit ang guards.

Gosh! So desperate! And it’s so irritating!

“Hello Ma’am! Are you okay?”

Hindi naman siguro sa lasing na ako ano? Binabawi ko na pala yung sinasabi ko kaninang dalawa lang ang nagstand out sa mga waiter dito sa bar. In front of me right now is another handsome man, equally handsome to that two men earlier. Pero ang kaibahan lang ay mukhang pilyo ang isang nasa harapan ko ngayon. Ngiti palang alam ko na.

“My name is Hugo. I’m a staff here. Do you need anything?”

“I’m okay.” I replied. “Can I sit here?” Turo ko sa bakanteng mesa na nasa pinaka sulok na talaga.

“Sure Ma’am.” Ipaghila niya pa sana ako ng upuan pero umiling ako.

“Don’t bother I can manage.” Sabi ko at umupo na. Nakatikod ako ngayon sa crowd. Pinili kong lumipat dito dahil ang ingay doon sa pwesto ko kanina. Dito, wala masyadong tao. Andun lahat sa gitna at sa harapan nagsasayawan.

“Do you need anything Ma’am?” The waiter asked. Hindi pa rin pala ito umaalis.

“No need, thanks. Tatapusin ko lang ito at uuwi na rin.” Tinuro ko ang bote ng tequilla. Nakita ko ang pagtaas ng isang sulok ng labi niya pero wala naman itong sinabi at tumalikod na.

I shrugged my shoulder and continue drinking. Pero ilang shot palang ang naubos ko nang may naramdaman akong parang may nakatingin sa akin.

It wasn’t the first time. I’m used to this kind of feeling but this time I felt like it’s more intense. Dama no yung intensidad ng tingin na tila ba tumatagos sa kaibuturan ko.

I want to ignore it at first but the more I can feel the intensity of whoever that person looking at me.

Pasimple kong inikot ang tingin sa paligid at hindi nga ako nagkamali. Standing few meters away from me is a a man looking at me darkly. He’s leaning on the wall and staring at me intently. May hawak itong baso na may lamang alak at marahang pinaikot nang hindi inaalis ang tingin sa akin.

I thought napadaan lang tingin niya pero ilang minuto na ang lumipas nandun pa rin ito at nanatiling nakatitig sa akin kaya napilitan na akong mag-angat ng tingin.

Tinapatan ko ang titig niya. I’m not intimidated easily, hindi rin ako nagbibigay ng reaksyon sa mga taong nakatingin sa akin but this time I feel something tugged inside my heart.

What the fuck?

At ang mas nakakainis pa mukhang nag-eenjoy ito sa nakitang reaksyon niya mula sa akin.

Gosh this man!

Inalis ko ang tingin sa kanya at umayos ng upo. Pero mali ata ang ginawa kong pag-cross ng mga binti ko dahil nakita ko ang pagpasada ng mga mata niya sa hita ko. He pursed his lips and I saw how his jaw clenched. I raised my brow, I know why he reacted like that. It is because my skirt is not that long half of my legs was shown.

And so? Ngayon lang ba siya nakakita ng legs ng babae? So weak!

I saw him took a zip of his liquor. His adams apple moved and gosh he’s so fucking hot!

Damn!

Gusto kong alisin ang tingin ko sa kanya pero parang may magnet ito na hinihila ako pabalik. Maybe he noticed that I tensed up because I saw the corner of his lips rose for a smirk.

“ Storm kalma! Umiwas ka! Lasing ka lang.” Sigaw ng utak ko. But my malanding side of the brain is teliing me the opposite. “Go Storm, look at him! Wag kag magpatalo girl!” And that side of me wins.

Umayos ako ng upo at muling naglagay ng tequila sa shot glass, kumuha din ako ng asin at nilagay sa likod ng palad ko. Pagkatapos inisang lagok ko ang tequila nang hindi inaalis ang tingin sa kanya.

I felt the tequila in my throat and it added heat to my body. My eyes never left him and he too.I licked the salt sensually without breaking an eye at him and I tasted the lemon.

The intensity of his stares doubled. Lalo na nung binaba ko ang tingin sa umbok sa harapan niya. Oh it’s getting big huh? My lips rose for a smirk.

I feel hot but it became hotter when the man in front of me took all his drink without taking his eyes on me too.

Damn man! He’s so hot. His aura is different. He’s dangerously handsome.

I thought that he’ll just stay there as we continue our staring game. But seconds later I saw him gliding towards me.

Damn Storm! This is the end of you!

For the first time in my life I felt like my heart is beating wildly. But I managed to composed myself and show him no emotions.

“Alone?” He asked.

And damn! His baritone voice sends shivers to my spine. Parang nagsitayuan lahat ng mga balahibo sa katawan ko. Dumagdag pa ang parang nanghihipnotismo niyang mga mata.

It’s not the first time I saw a handsome man like him but this one is different. There’s something in his beautiful pair of magnetic blue ice that’s telling me he is different. He stands out! Shit! Para akong namaligno sa uri ng titig ng binigay niya sa akin.

“Miss?”

Oh! Hindi ko alam na hinihintay niya pala ang sagot ko. I spaced out while staring at him. Umayos ako ng upo at nagkunwaring hindi apektado.

Hindi ako sumagot sa kanya at inalis na ang tingin. Akala ko aalis na ito pero ilang segundo pa ang lumipas nanayili itong nakatayo doon.

Muli akong tumingala sa kanya. He’s still wearing the same expression. Cold and menacing but at the same time he looks attractive and hot.

“Yes?” I asked with my one brow raised. I want to intimidate him but seems like he’s not affected at all.

“I’m asking if you’re alone.” Wala namang special sa tanong niya pero yung boses niya para akong nililiyo. Parang lalo lang akong nalalasing. Kinalma ko saglit ang sarili bago ako sumagot sa kanya.

“I am.” I said and took another shot while looking at him.

I saw him smile seductively “May I?”

I know he’s expecting that I’ll agree. I was about to say yes ‘coz why not? But I heard the guys from behind cheering for him and that annoys me.

“Go Kulog! Go kulog!”

I saw him frowned and gave them a warning look but too late. I know this style already, they’re making a bet . Pinagpupustahan nila kong papayag ako. Siguro nakita nilang ilang lalaki na ang sumubok na lumapit sa akin kanina pa pero walang nagtagumpay.

Oh well, walang magtatagumpay!

“I don’t need company Mister. Please leave.“

I saw him stilled.

“Sorry?”

“I said I want my peace. If you want to play spare me.” I said and took another shot.

Nararamdaman kong lasing na ako.

“I’m not playing.”

“Oh?” Tinaasan ko siya ng isang kilay pero mukahng hindi naman ito apektado sa halip lalo pa itong lumapit sa akin.

He’s towering me now at dahil matangkad siya kailangan kong tumingala sa kanya.

Binaba nito ang mukha niya at pinantay sa akin. Ang isang kamay niya ay nasa likuran ng upuan ko.

Normally, sa ganitong sitwasyon ang bulis ng mga kamay kong pumutik pero nagulat ako sa katawan ko na hindi man lang gumalaw. Sa halip para bang nagustuhan ko pa ang paglapit ng mukha niya sa akin.

He’s caging me now. Ang kaliwang kamay niya ay nakahawak sa likuran ng upuan ko habang ang kanan naman ay sa mesa. His face is so close to me. His warm and minty breath mixed with alcohol is fanning my face and damn it’s adding fuel to the fire. I feel hot!

“I’m not playing with you.” He muttered hoarsely.

“Prove me then.” I countered. I fought back the intensity of his stares.

“How?” He moved closer almost kissing me. His face is few inch away from me. Para na akong naduduling.

The naughty side of me activated. I smirk, I reached for his face and moved my lips almost brushing the side of his lips as I whispered,

“Kneel Daddy.”

————————————

12-27-24