Three years later... ♫♪♪Don't you want me like I want you, baby? Don't you need me like I need you now? Sleep tomorrow, but tonight go crazy All you gotta do is just meet me at the♪ ♪♪apateu apateu apateu apateu apateu apateu Uh, uh huh uh hu♫ Ang maingay na kantahan at sayawan ng mga kalalakihang may saltik ang bumungad na namang sa akin pagkababa ko pa lang sa hagdanan. Ano na naman kaya ang pakulo ng mga to ngayon? They are group of six men. All looked equally stupid and dumb. Wanna know why? Lahat lang naman sila nakasuot ng skirt na pinaresan ng blouse at nakatali pa sa bandang puson. With matching pink headbands na may hello kitty na design. Naiimagine niyo ba yung mga mukha nila? Ang lalaki ng mga katawan at nababalot pa ng tatoo tapos parang mga tangang nakasuot ng maiksing palda. What a dumbass group of psychos, right? The first one is named Ibon. Gwapo, matangkad, matapang ang aura pero ang pangit ng humor. Sobrang dry. Yung mga jokes niya parang ewan, nineteen
"Open your mouth for me, Jem."We are savoring each other's mouth. Thunder inserted his tongue inside. He is exploring, tasting, sucking my tongue. We're exchanging kisses, passionate and torrid kisses, tongue to tongue. His kisses traveled to my jaw, I tilted my head to give him more access but startled when someone shouted in the kitchen entrance."Ay jusko! Wrong floor! Kala ko swimming pool area, sabungan ata, may nagtutukaan!""Saan-saan!? Patingin...patingin!""Hoy! Kami din patingin!"Sa sobrang pagka-panic ko pagkarinig sa boses ng mga kaibigan niya hindi ko alam kung anong nagawa ko kay Thunder. Basta na lang pagtingin ko sa kanya nakabulagta na ito sa lupa, nakapikit ang mata at wala nang malay.Gosh! What have I done? Biglang nag-loading ang utak ko na hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. Pagtingin ko sa mga kaibigan niya nakatulala din ang mga ito na kagaya ko ay nakatingin din kay Thunder. Wala ni isa man lang sa kanila ang lumapit para saklolohan sya. Did I just
"Why did you bring me here? I thought this place is restricted?"I saw the glint of playfulness in his eyes as he continue staring at me. His lips even rose for a smirk. Tila ba tuwang tuwa ito sa nakikita niyang reaksyon ko. Dinig ko kasi sa mga kaibigan niya na walang basta nakakaakyat dito sa silid niya. "Are you gonna kill me now or you are planning to do something?"Hindi niya pa rin ako binibitawan. Hawak ng isang kamay niya ang bewang ko at halos magkadikit pa rin ang katawan namin. I tried pushing him but to no avail. Lalo niya lang akong hinapit palapit sa kanya."What?! Are you really that head over heels of me? I know I'm gorgeous but you don't have to be so obvious. Duh!" I rolled my eyes at him trying to conceal the fast beating of my heart. Natatakot ako na baka sa sobrang lapit namin sa isa't isa maririnig niya ang malakas na tibok na puso ko. I don't want him to feel that I am intimidated of him or I feel something about him that he can used against me. I know Thunde
"T-Thunder..." Tawag ko sa pangalan niya. Hindi ko alam kung para saan ang pagtawag kong yun. Am I stopping him or craving for more?Pinagdikit ko ang hita, dahil nahihiya ako sa kanya. Pakiramdam ko kasi sobrang basa na ng kaselanan ko. Sinubukan ko pang pigilan ang kamay niyang binababa ang shorts na suot ko. Pero ayaw paawat ni Thunder nagpatuloy ito sa paghubad sa akin hanggang sa wala nang natirang kasuotan sa akin. I was standing in front of him naked. While he is kneeling in front of me like he is worshipping a queen. Do I deserve to be treated like this? I don't look good. I am scarred. I'm a shit. Disgusting. Bigla akong nakaramdam ng hiya. Sinubukan kong takpan ang katawan ko pero mabilis niya ring nahawakan ang kamay ko. "Don't."Tumayo ito at pinaharap ako sa kanya. "You're beautiful. Every bit of you is special." I don't know but I feel the sincerity in his voice when he said that. "You're perfect, Jem. Just the way I imagined." Nag-init ang pisngi ko.Bumaba ang
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight (Thunder Colt Sandoval) SoonWARNING: R-18 l MATURE CONTENT l SPG l VERY SEXUAL l READ RESPONSIBLYAfter sharing a hot steamy night, she left him the last money she had in her pocket. A one thousand peso bill as a 'payment for his service'.One week later, the agency hired her and she and started working as a personal chef and housemaid to a man whose identity was unknown to everyone. She only knew him as a CEO whom he thought an old man with a fat belly and a bald head.Working for the old man without seeing him for almost a month was peaceful and pleasant. Cleaning the house, cooking the food and leaving him a note to cheer him up everyday was now her favorite routine.She enjoys serving him. She loves the peace and silence her work is giving.Everything is calm and perfect, not until the day, a young, drop dead gorgeous bachelor with a piercing blue eyes, who happened to be a single dad showed up with his five year old daughter.Who wo
"Why are you not crying kid? Are you not scared of us?"I was sitting in the chair, my hands are tied at the back. In front of me are my kidnappers who looked like monsters. They are smoking. Their laughing like mad man. They smell so bad. Their breath stinks. Their armpits sucks. They're gross! "See, you're scared now—""Scared? What's that word mean? That's not in my dictionary." I said looking at them blankly. I am right. I knew it from the start, that Mister, gave me to the wrong people."Oh really? You're not scared huh? Let's see if you will not cry later."I raised my brow and my lips rose for a smirk. "I told you, those words you're telling me are not in my vocabulary. So, if I were you, better untie me now. Free me like nothing happened. Don't wait for my father or my brother or that man who gave me to you to come here and get me or else, all of you will be dead."They laughed like what am I saying is some kind of a joke. "Shut up! Do you think your father, your brother
"Takbo, Utoy! Doon sa dating tagpuan!" hindi ko alam kung gaano na kalayo ang tinakbo ko pero natigil ako nang makita ang dalawang batang lalaking tumatakbo.May dala itong shoulder bag. Yung kasama nya namang sumigaw ay nasa unahan hinahabol ng isang matanda at nung mga lalaking naka-uniporme. Halos hindi na makatakbo ang lola at hawak pa nito ang dibdib nya.Snatchers.This is exciting!And what added to the excitement is that the kid I saw in the bus was also running after them. Agh! Stupid! Hindi lang patay gutom pakialamera pa. Bakit kailangan niya pang makitakbo sa kanila? For what? To play hero to the old woman and her stupid guards?Gosh!Actually, I don't have plans to involve myself in this stupid shit but that payatot made me. Paano na lang kung pagkaisahan siya nung batang mataba at nung kasama niya edi bali-bali yung mga buto niya. She's so dumb! Ang liit na nga ng katawan, feeling hero pa! Sarap kutusan."May nakuha—"Pero naputol ang sigaw nnung batang lalaki dahil bi
I was not sure if it was really me. But if I base it on my dream I can see the younger version of myself. This is not the first time it happened. I've been having this recall but still not certain about it.Sabi ng doktor na tumingin sa akin noon, normal lang daw na may mapapanaginipan akong ganito. May kung anong mga alaala ang dadaloy sa isip ko. Ang iba maaring totoo pero meron ding iba na hindi at talagang panaginip lang. Wag ko lang daw pilitin ang sarili kong alalahanin ang mga nangyari at baka mapwersa ang utak ko at tuluyan na akong walang maalala."Pasensya ka na Storm, sumilip na ako, kanina pa kasi kita tinatawag di ka sumasagot." May nakita akong kakaibang emosyon sa mga mata ni Nana pero saglit lang at nawala din. Madalas ko itong napapansin sa kanya sa tuwing nag-uusap kami pero mabilis niya ring naitatago. Ayaw ko rin namang mag-usisa sa kanya at baka wala lang din naman talaga. Siguro ganyan lang talaga siya. Ang mahalaga mabait siya sa akin."May problema ba, Storm
"T-Thunder..." Tawag ko sa pangalan niya. Hindi ko alam kung para saan ang pagtawag kong yun. Am I stopping him or craving for more?Pinagdikit ko ang hita, dahil nahihiya ako sa kanya. Pakiramdam ko kasi sobrang basa na ng kaselanan ko. Sinubukan ko pang pigilan ang kamay niyang binababa ang shorts na suot ko. Pero ayaw paawat ni Thunder nagpatuloy ito sa paghubad sa akin hanggang sa wala nang natirang kasuotan sa akin. I was standing in front of him naked. While he is kneeling in front of me like he is worshipping a queen. Do I deserve to be treated like this? I don't look good. I am scarred. I'm a shit. Disgusting. Bigla akong nakaramdam ng hiya. Sinubukan kong takpan ang katawan ko pero mabilis niya ring nahawakan ang kamay ko. "Don't."Tumayo ito at pinaharap ako sa kanya. "You're beautiful. Every bit of you is special." I don't know but I feel the sincerity in his voice when he said that. "You're perfect, Jem. Just the way I imagined." Nag-init ang pisngi ko.Bumaba ang
"Why did you bring me here? I thought this place is restricted?"I saw the glint of playfulness in his eyes as he continue staring at me. His lips even rose for a smirk. Tila ba tuwang tuwa ito sa nakikita niyang reaksyon ko. Dinig ko kasi sa mga kaibigan niya na walang basta nakakaakyat dito sa silid niya. "Are you gonna kill me now or you are planning to do something?"Hindi niya pa rin ako binibitawan. Hawak ng isang kamay niya ang bewang ko at halos magkadikit pa rin ang katawan namin. I tried pushing him but to no avail. Lalo niya lang akong hinapit palapit sa kanya."What?! Are you really that head over heels of me? I know I'm gorgeous but you don't have to be so obvious. Duh!" I rolled my eyes at him trying to conceal the fast beating of my heart. Natatakot ako na baka sa sobrang lapit namin sa isa't isa maririnig niya ang malakas na tibok na puso ko. I don't want him to feel that I am intimidated of him or I feel something about him that he can used against me. I know Thunde
"Open your mouth for me, Jem."We are savoring each other's mouth. Thunder inserted his tongue inside. He is exploring, tasting, sucking my tongue. We're exchanging kisses, passionate and torrid kisses, tongue to tongue. His kisses traveled to my jaw, I tilted my head to give him more access but startled when someone shouted in the kitchen entrance."Ay jusko! Wrong floor! Kala ko swimming pool area, sabungan ata, may nagtutukaan!""Saan-saan!? Patingin...patingin!""Hoy! Kami din patingin!"Sa sobrang pagka-panic ko pagkarinig sa boses ng mga kaibigan niya hindi ko alam kung anong nagawa ko kay Thunder. Basta na lang pagtingin ko sa kanya nakabulagta na ito sa lupa, nakapikit ang mata at wala nang malay.Gosh! What have I done? Biglang nag-loading ang utak ko na hindi ko alam kung ano ang aking gagawin. Pagtingin ko sa mga kaibigan niya nakatulala din ang mga ito na kagaya ko ay nakatingin din kay Thunder. Wala ni isa man lang sa kanila ang lumapit para saklolohan sya. Did I just
Three years later... ♫♪♪Don't you want me like I want you, baby? Don't you need me like I need you now? Sleep tomorrow, but tonight go crazy All you gotta do is just meet me at the♪ ♪♪apateu apateu apateu apateu apateu apateu Uh, uh huh uh hu♫ Ang maingay na kantahan at sayawan ng mga kalalakihang may saltik ang bumungad na namang sa akin pagkababa ko pa lang sa hagdanan. Ano na naman kaya ang pakulo ng mga to ngayon? They are group of six men. All looked equally stupid and dumb. Wanna know why? Lahat lang naman sila nakasuot ng skirt na pinaresan ng blouse at nakatali pa sa bandang puson. With matching pink headbands na may hello kitty na design. Naiimagine niyo ba yung mga mukha nila? Ang lalaki ng mga katawan at nababalot pa ng tatoo tapos parang mga tangang nakasuot ng maiksing palda. What a dumbass group of psychos, right? The first one is named Ibon. Gwapo, matangkad, matapang ang aura pero ang pangit ng humor. Sobrang dry. Yung mga jokes niya parang ewan, nineteen
Ang hirap na magkunwari na masaya. Ang hirap na magkunwari ng walang problema. Nakikitawa at nakikisaya nga ako sa kanila pero sa totoo lang durog na durog na ang puso ko. Alam mo yung nakangiti ako sa harapan nila pero kapag nag-iisa ako hindi ko alam paano pakalmahin ang sarili ko. Madalas akong umiyak mag-isa. Nagtatago ako dahil ayakong ipakita sa kanila na malungkot at umiiyak ako. Ayoko nang dagdagan pa ang mga alalahanin nila. Habang papalapit ang araw na aalis ako parang pinipira piraso ang puso ko. Dumating na ang araw na kinatatakutan ko. Kailangan ko na silang iwan.Kailangan kong umalis dahil ito ang nararapat. Ayaw ko man pero madami ang madadamay. Alam kong idadamay ng demonyo hindi lang si Ate Chichay kundi pati ang mga taong kasama naming naninirahan sa palengke. Alam kong totohanin niya ang bantang susunugin niya ang mga bahay doon.Dumagdag pa ang problema sa Mama ni Ningning. Gusto niyang guluhin ang tahimik na buhay ni Ningning. At kung hindi sasama si Ningning sa
Ayoko nang bumalik sa impyernong buhay ko. Dito lang ako. Ayos na ako dito. Kahit mahirap ang buhay basta kasama ko lang si Ate Chichay, Mariposa at Ningning. I was quietly crying while looking up at the dark gray sky. Gulong-gulo na ang utak ko. Ngayong alam kong pinapahanap na ako ng demonyo alam kong malalagay sa panganib ang buhay ng mga taong tinuturing kong pamilya. Sa totoo lang hindi ko alam kung kakayanin ko bang malayo sa kanila. Sobrang mahal ko na sila. Binuo ko na ang sarili ko at mga pangarap ko na kasama sila. Gusto ko sila ang magiging kasama ko habang buhay. Pwede naman siguro yun diba? Sabi ko dati,ayos na akong mag-isa pero simula nang makilala ko sila dito sa langsangan nagbago ulit ang pananaw ko. Sa kanila ko lang naramdaman ang pagmamahal na matagal ko nang hinahanap. Pakiramdam ko sila ang pumuno da mga puwang dito sa puso ko. Sila ang bumuo sa mga mga nawawalang parte ng pagkatao ko. Pero paano kung nahanap ako ng demonyo?Kung ako lang, ayos lang sa akin.
"Boss, your brother is downstairs." Five words. Those were the exact five magical words that saved me. I am still lucky that Uncle Aegeaon, the evil's brother, came to visit him that night. After that night he was gone for a month. I don't know where he went. I just learned that he and Uncle Aegeaon fight the night Uncle visited him. Kung ako lang ang masusunod mas gugustuhin ko pa na si Uncle Aegeaon ang naging foster parent ko. My life would have been different. Siguro namuhay ako kagaya ng mga normal na bata. But maybe this is really my luck. This is my destiny. This is my life, written in the book. Despite the trauma I've been through I continue living my life. But this time, I learned to be stronger. I wasn't scared anymore. All my feelings were gone. I am like a dead man who was struggling daily to live. I look happy and strong from the outside but deep inside I am broken and crushed into pieces. "Darling, you know that Daddy loves you so much right?" One evening t
"Therese, come here."I stopped playing with my doll when the orphanage head called me. Then, I saw group of policemen pulled out from their cars and walking towards us. "Is this Therese?" The man asked looking at me. "Agent George Smith. Department of Justice." "What do you want, Mr. Smith?" The staff held my hand. "I am the head of this orphanage. What do you need?""I need you to come with us Ma'am, both of you?" He throw a glanced at me. "For?""This is concerning national security." "National security? What did I do? And why do I have to bring Therese with me?""It's not concerning you, Ma'am. It's about the kid.""The kid?" Mother Superior voice raised. " What do a five year old kid do with national security? Are you kidding me, Agent?"The Head of the orphanage argued with the man but end up following him. May pinakita itong papers sa kanya, kaya walang nagawa ang madre kundi ang sumama kasama ako. The officer brought us to his office. His office is huge. Lot of policemen
Kanina pa ako nakatitig sa malawak at magandang tanawin sa harapan ko. Pangalawang araw na namin ngayon ni Thunder dito sa hacienda nila pero nandito lang ako sa cabana niya. Hindi ako sumama sa kanya sa mansion ng mga magulang nila. Mula sa mataas na bahagi kung saan nakatayo ang cabana ni Thunder, tanaw ko kung gaano kalawak ang lupang sinasakupan at pag-aari ng mga Sandoval. Sobrang lawak at hindi maabot ng paningin ko ang hangganan ng lupain nila.Ang ulap na nagkukulay dagat, ang luntiang tanawin, ang mataas na sikat ng araw ay nagbibigay sa akin ng kapayaan. It's like a breath of fresh air. A new and refreshing environment for me. Malayong malayo sa buhay na aking kinagisnan, ang buhay na puno ng karahasan at ang buhay na gusto kong takasan.Kung bibigyan man ako ng pagkakataon magbagong buhay kasama ang mga taong mahal ko, ang mga taong nagbigay sa akin ng pag-asa at tunay na nagmamalasakit, pipiliin ko ang lugar na ito. Dalawang araw pa lang ako dito pero natagpuan ko ang