LOGINShare
Chapter 2
Last Updated:
2024-12-04 20:47:24"Takbo, Utoy! Doon sa dating tagpuan!"
hindi ko alam kung gaano na kalayo ang tinakbo ko pero natigil ako nang makita ang dalawang batang lalaking tumatakbo. May dala itong shoulder bag. Yung kasama nya namang sumigaw ay nasa unahan hinahabol ng isang matanda at nung mga lalaking naka-uniporme. Halos hindi na makatakbo ang lola at hawak pa nito ang dibdib nya. Snatchers. This is exciting! And what added to the excitement is that the kid I saw in the bus was also running after them. Agh! Stupid! Hindi lang patay gutom pakialamera pa. Bakit kailangan niya pang makitakbo sa kanila? For what? To play hero to the old woman and her stupid guards? Gosh! Actually, I don't have plans to involve myself in this stupid shit but that payatot made me. Paano na lang kung pagkaisahan siya nung batang mataba at nung kasama niya edi bali-bali yung mga buto niya. She's so dumb! Ang liit na nga ng katawan, feeling hero pa! Sarap kutusan. "May nakuha—" Pero naputol ang sigaw nnung batang lalaki dahil binato sya ng bote ni batang lampayatot at tumama ito sa likod nya. "Hoy!" Wow! Tapang ah! Akala niya talaga siguro ang laki ng katawan niya. Hindi pa ako nagpakita sa kanila. Nagtago ako sa likod ng poste pero pumulot na ako ng bata. Sa gulat nung batang lalaki sa biglang pagsulpot ni lampayatot nabitawan niya ang bag. Dali-sali niya itong tinakbo at kinuha sa mga ito. "Sino ka? Akin na yang—" Sinubukan nyang kunin sa akin ang bag pero mabilis itong naiwas ni lampayatot sa kanya. Oh she has a fast reflexes huh? Galing! Mukhang sanay din. Or maybe they're a team and they a just pretending right now. "Tumahimik ka kung ayaw mong sabihin ko sa mga pulis na dito ang hide out nyo. Gusto mo ba makulong?" Really huh? "Sabihin mo lang at ngayon din ibabalik ko itong bag sayo pero humanda ka dahil sisigaw ako. Kita mo yun?" She pointed the patrol cars few meters away from them. But as if th police cares. They are busy minding their own business. "Isang sigaw ko lang sigurado akong huhulihin kayo ng mga yan. Baka pati yung ibang kasamahan mo madadamay din. Gusto niyo ba yun?" The two boys shook their heads. They seem scared with what lampyatot is telling them. Dumb! Kalalaking tao takot sa babae! Stupid kids. "Ay parang gusto mo ata eh. Gusto mo ba dalhin sa shelter? Libre pagkain dun—" She added more pero bigla itong natigilan ng may isa pang batang lumabas mula sa kung saan. "Sinong dadalhin sa shelter?" They are the same height. If I'm not mistaken we are the same age. Mas matangkad at mas malaki lang ang pangangatawan ko sa kanilang dalawa. The other girl who just showed up have short hair and she has bangs na hindi pantay ang pagkakagupit. But what caught my attention are the bruises all around her body. Not only her body but also her face. I don't know but suddenly I felt that my heart constricted in pain. "Kinuha nya ang bag—" The boy speak up. Tinuro ng batang lalaki si lampaytot pero hindi sya pinansin nung batang tinawag niya. "Sino ka? " Her eyes darted on the skinny girl. This is what I'm telling. Kung di sana nagpa bida ang batang ito edi sana tahimik ang buhay niya ngayon. She's putting herself in trouble. For what? For that stupid bag! Who cares about that bag anyway? Ni hindi nga sumunod ang mga gurads nung matanda! "Anong ginagawa mo dito sa balwarte ko?" That girl na hindi pantay ang bangs asked coldly. He lifeless eyes stares at the skinny kid. "Andito ako dahil binabawi ko itong bag ng lola na kaibigan ko na ninakaw ng batang yan." Liar! Lola your face! Wala ka ngang pampamasahe sa bus tapos ngayon bigla kang nagka-lola? "Sino ka sa akala mo? Baka nakalimutan mong nasa balwarte kita. Kaya ka naming pagtulungan dito. Isang utos ko lang hindi ka makakalabas dito ng hindi bugbog sarado." Oh? The heck? Humakbang ito palapit kay lampayatot. Nakita ko din ang paggalaw nung batang lalaki kasamahan niya. I swear this skinny kid will really be in trouble kung ngayon pa lang hindi niya ibabalik ang bag. Looking at the girl she is so determined and I can see that she's not joking when she said na bubugbugin niya ang bata. But of course I will not allow that. No one will touch that skinny, hungry glutton, except me. "Ibalik mo sa amin ang bag na yan para tapos ang usapan. Pwede ka na ring umalis." "Hindi ako natatakot sa inyo." Oh really? Hindi ka pa takot sa lagay na yan. "Subukan mong lumapit at sisigaw ako. May pulis sa unahan." That stupidity! Do you think takot ang mga yan sa police? Even the police nowadays hindi na rin mapagkakatiwalaan. Trust me I know. Ilang pulis ba ang nakita kong pumupunta sa bahay para magpabayad sa Papa ko. "Sa tingin mo natatakot ako? Sige magsumbong ka!" Muling humakbang pasulong ang batang hindi pantay ang bangs papunta kay lampyatot. Ilang dipa na lang ang lapit nito sa kanya. Dahan-dahan din akong lumapit sa kanila nang hindi nila napapansin. I can't let the girl with hindi pantay na bangs touch the hungry glutton. No one touches lampayatot except me. "Akin na sabi. Pinaghirapan yan ng kasama ko kaya amin yan!" Tinaas niya ang kamay para kunin ang bag kay lampayatot pero bago pa niya ito makuha bigla akong nagpakita. "You wish!" I said smirking. Sabay silang natigilan dalawa. Agad kong nakita ang panlalaki ng mga mata ni lampayatot. Kulang ang salitang gulat para ipaliwanag ang mukha nito. Sarap niya kutasan. Stupid moron! I am here because of you! Crazy! "Thieves!" I said raising my one brow. It took a while before any of them speak up. They still looked shock. Si lampayatot ang unang nakabawi. "Ano daw?" Tanong niya. See? Ang lakas ng loob magpabida, simpleng salita lang di naman nakakaintidi. "Abay ewan ko. Mukha ba akong matalino?" Isa pang akala mong maangas pero wala din naman palang alam. What a bunch of idiots! "You two are so dumb! Why don't you give that bag to me." And before the could speak up the bag is already with me. That's how fast I took it. So fast that both of them looked shock. I want to laugh at their faces. They look stupid but– cute. "Now, you two can start your petty fight. Whoever wins I will give this bag as the prize. The loser will go away and leave in peace. Understand?" I don't know what happened after that the last thing I remember was that the three of us were caught in a fight. I sighed. The scene changed again this time, but to my surprise, I'm not alone. I am with the two other kids whom this time I couldn't see the faces. "Gusto mo maging Engineer? Ako gusto ko maging teacher." We are under the bridge, surrounded with few more kids. At hindi lang kami ang mga nandun dahil may nakita akong babaeng nang-gi-gitara pero hindi ko naaaninang ang mukha niya. If I'm not mistaken she's years older than us. I looked at her trying to see her face but I couldn't. It's blurry. She's just there. Sitting in the corner playing her guitar. "Ako gusto ko maging doctor." "Gusto ko maging macho dancer." I looked at her again. She stopped strumming her guitar at tumingin ito sa amin. I think she lives here too. Just like us, may dala din itong karton. "Ako gusto ko maging snatcher." What kind of ambition was that? Are these kids serious? "Ako bold star." The heck? My jaw fell. "Storm?" "Storm..." "Storm..." Hindi ko alam kung kanina pa ba ako tinatawag ni Nana Bebang pero pagtingin ko sa kanya nakasilip na pala ito sa pintuan ko. I had a dream again last night. The same scenes keep repeating in my brain. Blood. Death. Young me.
Related chapters
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 3
I was not sure if it was really me. But if I base it on my dream I can see the younger version of myself. This is not the first time it happened. I've been having this recall but still not certain about it.Sabi ng doktor na tumingin sa akin noon, normal lang daw na may mapapanaginipan akong ganito. May kung anong mga alaala ang dadaloy sa isip ko. Ang iba maaring totoo pero meron ding iba na hindi at talagang panaginip lang. Wag ko lang daw pilitin ang sarili kong alalahanin ang mga nangyari at baka mapwersa ang utak ko at tuluyan na akong walang maalala."Pasensya ka na Storm, sumilip na ako, kanina pa kasi kita tinatawag di ka sumasagot." May nakita akong kakaibang emosyon sa mga mata ni Nana pero saglit lang at nawala din. Madalas ko itong napapansin sa kanya sa tuwing nag-uusap kami pero mabilis niya ring naitatago. Ayaw ko rin namang mag-usisa sa kanya at baka wala lang din naman talaga. Siguro ganyan lang talaga siya. Ang mahalaga mabait siya sa akin."May problema ba, Storm
Last Updated : 2024-12-07Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 4
Leo is a good man but lately I noticed he's getting so hot tempered. Ang iksi ng pasensya niya at mabilis itong magalit. He's not like that when he's still courting me. Mabait naman ito kaya ko sinagot pero kalaunan biglang nagbago ang ugali. Sobrang seloso at gusto na lang ata na nasa tabi niya ako. Isa din siya sa mga rason kung bakit ayos lang sa akin na hindi na ma-renew ang kontrata ko sa kapitolyo. Pagod na akong pinagpipyestahan ng mga empleyado doon dahil sa relasyon ko sa kanya. Pero mas pagod ako sa ugali at sobrang possessive ni Leo. Lahat ng lalaking nakikipag-usap sa akin inaaway at inaakusahan niyang karelasyon ko. Kung sino-sino pang lalaki ang pinagseselosan niya kahit wala na sa lugar. Tumunog ulit ang cellphone ko. Tumatawag ito ulit pero hindi ko na pinansin. Bitbit ang bag ko lumabas ako ng silid. Nagtootbrush saglit pagkatapos nagpaalam na kay Nana Bebang na aalis na. Diretso ako sakayan papuntang bayan. Doon ako maghahanap ng trabaho. Madami na akong pinasahan
Last Updated : 2024-12-07Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 5
Umuwi ako nung araw na yun na walang magandang nangyari sa buhay ko. Maliban sa nakatulong ako dun sa batang na-trap sa loob ng silid ng tatay niyang tila ba kulog ang boses kung magalit ay walang nangyari na maganda sa akin sa araw na yun. Umuwi akong nahihilo at halos masuka na sa gutom. Alam mo yung parang kinukotkot na yung laman loob mo sa sobrang gutom? Yung feeling na nararamdaman mo nang mapait na ang laway mo sa acid galing sa sikmura? Ganun na ganun ang naramdaman ko sa araw na yun. Dumagdag pa sa hilo ko ang sinabi nung bata. Ano daw? Anong tawag niya sa akin? Mommy? Like seriously? Mukha ba akong nanay niya? Mukha lang akong inahin nung araw na yun pero wala pa akong anak ah! Paano ko naman siya magiging anak? Eh, hindi ko nga kilala ang tatay niyang masungit! Impossible mangyari yun! Ano nga ba ang mukha nung tatay nun? Gwapo ba? Malaki at mahaba ba? Kasi kung gwapo ang pagmumukha, malaki ang pangangatawan at mahaba ang pasensya aba'y pasok sa banga! Baka ma-consider
Last Updated : 2024-12-11Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 6
Sa sobrang inis ko dahil sa ginawa ng ex ko sa akin, imbes na sasakay ako pauwi ng bahay ibang landas ang aking tinahak. Gusto ko munang magpalamig ng ulo bago ako umuwi pero ibang pagpapalamig pala ang mangyayari. Actually, I don’t have plans drinking tonight but because I was so annoyed about what the asshole did to me plus the frustrations from the piled up rejections and not getting a job, I feel like I need some drinks. Hindi naman siguro masamang magpalamig muna at kalimutan ang problema. “Konti lang talaga. Promise!” I said to myself but let’s see where this konti will bring me. Nagtext lang ako kay Nana na hindi ako makakauwi. Pagkatapos nagpunta na ako sa isang bar and guess what? Yung kaunting pera na natira sa akin, the last of the last money I kept in my pocket for emergency purposes, other the one thousand bill na pampuhunan ko sana sa plano kong paglalako ng pagkain ay nagastos ko na. Damn! Nawala sa isip ko na konti lang pala sana ang iinomin ko. I’m done wi
Last Updated : 2024-12-28Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 7
"H-hey what are you doing?" I asked when I saw him about to kneel. He looked at me with confusion etched in his eyes. "What?" He asked never leaving my eyes. His position is still the same, arms are caging me but this time papaluhod na ito sa harapan ko. Mabuti na lang at mabilis ko itong napigilan. "I'm just kidding, loko!" Di ko mapigilang matawa nang makitang lalong nagsalubong ang kilay niya. "At talagang luluhod ka dito? Like seriously? Here in front of the crowd? C'mon Bruh! I'm just making fun."Tumawa pa ako pero nabura ang ngiti ko nang magsalita ito. "Well I'm not, Baby." Damn man! His voice sounded so hot when he said that. Bahagya ko siyang tinulak para makalayo sa akin dahil para akong napapaso sa uri ng tingin niya. Gosh! "You wanna join me? Take your seat." Tinuro ko ang upuang nasa harapan ko pero sa halip na umupo ito doon, hinila niya ito ang naupo sa tabi ko. He smells good. His perfume invaded my senses. Nanunuot sa ilong ko ang panlalaking pabango niya at
Last Updated : 2025-01-06Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 8
"Spread."What the heck? Kung makautos parang hari tapos ako yung alipin na hindi pwedeng humindi. At hindi pa man ako nakasagot pinaghiwalay niya na ang mga binti ko. "Wait." I tried stopping him but he's unstoppable. He position himself in between my thigh. Yes! Natanggal niya ang mga kasuotan ko at wala itong itinira. He's like a flash. Pagkapasok namin dito sa unit para itong may hinahabol o di kaya gustong patunayan sa sobrang bilis ng mga galawan niya. At alam niyo ba kung nasaan kami ngayon? Nasa lamesa!Yes again! We are in his fucking dining table. I am damn naked while he's in front of me and he's naked too. Dapat natatakot ako diba? Pero kabaliktaran ang nararamdaman ko. I feel excited!Lintek lang diba? Gusto talagang makarating sa langit."Thunder, teka lang. " Kunwari pigil ko but deep inside I'm screaming for more! O bakit ba? Hindi na ako magpapakipot pa. I like his style. Nasa elevator pa lang kami nilaplap niya na ako. Ilang beses ko itong sinaway dahil may cctv
Last Updated : 2025-01-07Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 9
"Siraulo ka talaga Storm!" Nakasimangot akong humarap kay Arnie dahil marahan nitong sinabunutan ang buhok ko. He's my gay friend, pero hindi halata na bakla ito dahil tinatago niya at takot sa tatay niyang pulis. Off niya ngayon sa trabaho kaya binisita niya ako. Ako naman ay tumutulong kay Nana sa pagba-barbecue sa gabi dahil nga diba yung last money ko iniwan ko dun kay Thunder. Pero last day of pagiging tambay ko ngayon dahil magsisimula na ako bukas sa bago kong trabaho. "What?" Maldita kong baling sa kanya. "Ang landi mo Jemisha Storm Lacsamana!""Why?""Anong why?" Muli niya akong sinabunutan. "I thought ayaw mong magka jowa? Hiniwalayan mo si Leo diba? Eh bakit ka nagpakangkang bruha ka?!"Umismid ako sa kanya. " It's just a one night stand, Arnie. No big deal. " Nanlaki ang mata nito sa sinabi ko."One night stand? No big deal? Are you hearing yourself bruha?" "Of course!" Nakangisi kong sagot sa kanya. "Lintek ka talaga eh ano? Paano ngayon yan kung hahanapin ka ng
Last Updated : 2025-01-09Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 10
"Good morning Storm! Aga mo ngayon ah?" Bati ni Val sa akin sabay bukas ng gate. Siya ang isa sa mga secuirty na naka assign dito sa bahay ni Boss. I will describe him as someone snappy and smart. According sa mga kasamahan niya si Baldo ang head ng security kahit mas bata ito sa kanila. Base sa tayo ni Val mukha itong galing sa military. By the way, naka schedule ang shift ng mga tauhan ni Boss at maya lang konti ibang tauhan na naman ang magtatao dito. Pinasok ko muna ang big bike na dala ko bago ako huminto at gumanti ng bati sa kanya. Hindi pa rin ito umaalis at nakatingin lang sa akin. "Good morning Sir Val! Inagahan ko kasi mainit kapag lumabas na ang araw." "That's good." Aniya. Pagkatapos sinara nito ang gate. Sosyalin itong si Baldo, madadalas itong ang-e-ingles kapag nakikipag-usap sa akin. Tatlong linggo na ako dito sa trabaho ko. So far, maayos naman at tahimik ang buhay ko. Purely work and I am enjoying it. Sinunod ko lahat ng bilis sa akin ni Ma'am Lyn. Maintained
Last Updated : 2025-01-13
Latest chapter
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 31
Ang hirap na magkunwari na masaya. Ang hirap na magkunwari ng walang problema. Nakikitawa at nakikisaya nga ako sa kanila pero sa totoo lang durog na durog na ang puso ko. Alam mo yung nakangiti ako sa harapan nila pero kapag nag-iisa ako hindi ko alam paano pakalmahin ang sarili ko. Madalas akong umiyak mag-isa. Nagtatago ako dahil ayakong ipakita sa kanila na malungkot at umiiyak ako. Ayoko nang dagdagan pa ang mga alalahanin nila. Habang papalapit ang araw na aalis ako parang pinipira piraso ang puso ko. Dumating na ang araw na kinatatakutan ko. Kailangan ko na silang iwan.Kailangan kong umalis dahil ito ang nararapat. Ayaw ko man pero madami ang madadamay. Alam kong idadamay ng demonyo hindi lang si Ate Chichay kundi pati ang mga taong kasama naming naninirahan sa palengke. Alam kong totohanin niya ang bantang susunugin niya ang mga bahay doon.Dumagdag pa ang problema sa Mama ni Ningning. Gusto niyang guluhin ang tahimik na buhay ni Ningning. At kung hindi sasama si Ningning sa
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 30
Ayoko nang bumalik sa impyernong buhay ko. Dito lang ako. Ayos na ako dito. Kahit mahirap ang buhay basta kasama ko lang si Ate Chichay, Mariposa at Ningning. I was quietly crying while looking up at the dark gray sky. Gulong-gulo na ang utak ko. Ngayong alam kong pinapahanap na ako ng demonyo alam kong malalagay sa panganib ang buhay ng mga taong tinuturing kong pamilya. Sa totoo lang hindi ko alam kung kakayanin ko bang malayo sa kanila. Sobrang mahal ko na sila. Binuo ko na ang sarili ko at mga pangarap ko na kasama sila. Gusto ko sila ang magiging kasama ko habang buhay. Pwede naman siguro yun diba? Sabi ko dati,ayos na akong mag-isa pero simula nang makilala ko sila dito sa langsangan nagbago ulit ang pananaw ko. Sa kanila ko lang naramdaman ang pagmamahal na matagal ko nang hinahanap. Pakiramdam ko sila ang pumuno da mga puwang dito sa puso ko. Sila ang bumuo sa mga mga nawawalang parte ng pagkatao ko. Pero paano kung nahanap ako ng demonyo?Kung ako lang, ayos lang sa akin.
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 29
"Boss, your brother is downstairs." Five words. Those were the exact five magical words that saved me. I am still lucky that Uncle Aegeaon, the evil's brother, came to visit him that night. After that night he was gone for a month. I don't know where he went. I just learned that he and Uncle Aegeaon fight the night Uncle visited him. Kung ako lang ang masusunod mas gugustuhin ko pa na si Uncle Aegeaon ang naging foster parent ko. My life would have been different. Siguro namuhay ako kagaya ng mga normal na bata. But maybe this is really my luck. This is my destiny. This is my life, written in the book. Despite the trauma I've been through I continue living my life. But this time, I learned to be stronger. I wasn't scared anymore. All my feelings were gone. I am like a dead man who was struggling daily to live. I look happy and strong from the outside but deep inside I am broken and crushed into pieces. "Darling, you know that Daddy loves you so much right?" One evening t
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 28
"Therese, come here."I stopped playing with my doll when the orphanage head called me. Then, I saw group of policemen pulled out from their cars and walking towards us. "Is this Therese?" The man asked looking at me. "Agent George Smith. Department of Justice." "What do you want, Mr. Smith?" The staff held my hand. "I am the head of this orphanage. What do you need?""I need you to come with us Ma'am, both of you?" He throw a glanced at me. "For?""This is concerning national security." "National security? What did I do? And why do I have to bring Therese with me?""It's not concerning you, Ma'am. It's about the kid.""The kid?" Mother Superior voice raised. " What do a five year old kid do with national security? Are you kidding me, Agent?"The Head of the orphanage argued with the man but end up following him. May pinakita itong papers sa kanya, kaya walang nagawa ang madre kundi ang sumama kasama ako. The officer brought us to his office. His office is huge. Lot of policemen
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 27
Kanina pa ako nakatitig sa malawak at magandang tanawin sa harapan ko. Pangalawang araw na namin ngayon ni Thunder dito sa hacienda nila pero nandito lang ako sa cabana niya. Hindi ako sumama sa kanya sa mansion ng mga magulang nila. Mula sa mataas na bahagi kung saan nakatayo ang cabana ni Thunder, tanaw ko kung gaano kalawak ang lupang sinasakupan at pag-aari ng mga Sandoval. Sobrang lawak at hindi maabot ng paningin ko ang hangganan ng lupain nila.Ang ulap na nagkukulay dagat, ang luntiang tanawin, ang mataas na sikat ng araw ay nagbibigay sa akin ng kapayaan. It's like a breath of fresh air. A new and refreshing environment for me. Malayong malayo sa buhay na aking kinagisnan, ang buhay na puno ng karahasan at ang buhay na gusto kong takasan.Kung bibigyan man ako ng pagkakataon magbagong buhay kasama ang mga taong mahal ko, ang mga taong nagbigay sa akin ng pag-asa at tunay na nagmamalasakit, pipiliin ko ang lugar na ito. Dalawang araw pa lang ako dito pero natagpuan ko ang
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 26
Confusion drowned me. I didn't go home straight. My mind was so clouded that I couldn't think properly. My emotions started eating me. I know wala akong karapatang magtampo o magdamdam sa mga kaibigan ko pero inaamin ko nasaktan ang puso ko. Kahit masama akong tao nasasaktan pa rin naman ako. Ang daming tanong na gumugulo sa isipan ko. Minsan ba sumagi sa utak nila na hanapin ako? Talaga bang pinabayaan nila ako? Binaon na ba nila sa limot ang lahat ng mga pinagsamahan namin? Kasi ako, hindi man buo ang alaala ko, kailanman hindi sila kinalimutan ng puso ko. Ate Chichay, the big sister I never had. I treated her with utmost respect and love. Kahit hindi kami magpakapatid malaki ang respeto at pagmamahal ko sa kanya. Kung totoo man ang sinabi ni Dad tungkol sa kalagayan niya, minsan ba hindi dumako sa isipin niya na hanapin ako. Akala ko ba walang iwanan? "Gusto mo maging Engineer? Ako gusto ko maging teacher." "Ako gusto ko maging doctor." "Gusto ko maging macho dancer."
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 25
"Dad—" I wasn't able to finish my sentence because a hard slapped welcomed me. "You weak brat! What do you think you're doing huh?" I forze for a while. Para akong nabingi sa sobrang lakas na sampal ang sumalubong sa akin mula kay Dad. Pagtingin ko sa mga mukha niya namumula ito sa galit. Nanlilisik ang mga mata. Hindi pa ito nakuntento sa isang sampal dahil bigla niya pa akong sinakal. "You're stupid! Do you think I wouldn't know? You are sleeping with the enemy bitch! Are you enjoying it? Answer me! Answer me!" I tried removing his hand from my neck but his grip tightened. His eyes screaming anger. His jaw tightened, his eyes darkening like a demon. I'm already catching my breath. "Dad—" He released me but slapped me hard. Sa sobrang lakas ng pagkakasampal niya sa akin nawalan ako ng balanse at tumama ang likod ko sa salamin ng mesa kaya nabasag ito. Akala ko titigil na ito pero inabot niya ang tungkod niya at yun ang pinalo sa akin ng ilang beses. Sobrang lakas
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 24
"Why are you here, RN? Alam ba ni Thunder na magkakilala tayo?" Pasimpleng tanong ko kay RN nang lumapit ito sa akin. "Do I need to tell him that I know you?" Balik tanong ng malditong green eyed monster sa akin. Tinaliman ko sya ng tingin pero hindi naman ito apektado. Ngumiti pa nga at binigay sa akin ang tatlong stick ng pregnancy test. "Hindi ko naman siguro kailangan e-explain pa sayo kung bakit ako nandito ano? And I think, even if we don't do this you already knew the answer." Makahulugan itong tumingin sa akin at sa bandang puson ko. "What answer?" Mahina pero may diin kong tanong sa kanya. "I'm not pregnant. There's no need to do this. It will only complicate things RN.""It's not me who wants this, Babe." Pasimple niyang sinulyapan si Thunder na ngayon ay kausap ang mga kapatid niya. Mukhang tinatanong nito kung sino ang nagdala ng babae dito sa silid niya. "Pero alam mo naman kung ano ang magiging kalabasan nito diba? Bakit ka pa nagpunta dito? You can make alibis. Maga
Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight Chapter 23
"Why are you looking at my tummy? Am I getting fat?"Tanong ko kay Thunder dahil kanina ko pa napapansin ang mga panakaw nitong tingin sa tiyan ko. Tiningnan ko din ang tiyan ko. Flat pa rin naman ito. Wala naman akong nakikitang umbok doon. Ahm, kung meron man, like very small lang. Siguro dahil bloated ako at napapadami ang kain ko nitong mga nakaraang araw. "Ikaw kasi ang dami ng pinapakain mo. Hindi ko na tuloy macontrol ang calorie in-take ko. I think I need to start working out hard again. Tumataba na nga ata ako." Hinawakan ko ang aking tiyan at mahinang hinaplos. "No Mommy! You're not fat." Biglang sabat ni Ameeya dahilan para mapalingon ako sa kanya. Bumaba ito sa upuan niya at lumapit sa akin. Pagkatapos inabot niya ang tiyan ko at marahan din itong hinaplos. "Don't worry Mommy, you are still sexy even if this stomach will grow big. Right Daddy?" Thunder smiled. "Right, Princess. Even if Mommy's tummy becomes big and even if Mommy becomes fat, Mommy is still the sexiest,
