"Siraulo ka talaga Storm!" Nakasimangot akong humarap kay Arnie dahil marahan nitong sinabunutan ang buhok ko. He's my gay friend, pero hindi halata na bakla ito dahil tinatago niya at takot sa tatay niyang pulis. Off niya ngayon sa trabaho kaya binisita niya ako. Ako naman ay tumutulong kay Nana sa pagba-barbecue sa gabi dahil nga diba yung last money ko iniwan ko dun kay Thunder. Pero last day of pagiging tambay ko ngayon dahil magsisimula na ako bukas sa bago kong trabaho. "What?" Maldita kong baling sa kanya. "Ang landi mo Jemisha Storm Lacsamana!""Why?""Anong why?" Muli niya akong sinabunutan. "I thought ayaw mong magka jowa? Hiniwalayan mo si Leo diba? Eh bakit ka nagpakangkang bruha ka?!"Umismid ako sa kanya. " It's just a one night stand, Arnie. No big deal. " Nanlaki ang mata nito sa sinabi ko."One night stand? No big deal? Are you hearing yourself bruha?" "Of course!" Nakangisi kong sagot sa kanya. "Lintek ka talaga eh ano? Paano ngayon yan kung hahanapin ka ng
"Good morning Storm! Aga mo ngayon ah?" Bati ni Val sa akin sabay bukas ng gate. Siya ang isa sa mga secuirty na naka assign dito sa bahay ni Boss. I will describe him as someone snappy and smart. According sa mga kasamahan niya si Baldo ang head ng security kahit mas bata ito sa kanila. Base sa tayo ni Val mukha itong galing sa military. By the way, naka schedule ang shift ng mga tauhan ni Boss at maya lang konti ibang tauhan na naman ang magtatao dito. Pinasok ko muna ang big bike na dala ko bago ako huminto at gumanti ng bati sa kanya. Hindi pa rin ito umaalis at nakatingin lang sa akin. "Good morning Sir Val! Inagahan ko kasi mainit kapag lumabas na ang araw." "That's good." Aniya. Pagkatapos sinara nito ang gate. Sosyalin itong si Baldo, madadalas itong ang-e-ingles kapag nakikipag-usap sa akin. Tatlong linggo na ako dito sa trabaho ko. So far, maayos naman at tahimik ang buhay ko. Purely work and I am enjoying it. Sinunod ko lahat ng bilis sa akin ni Ma'am Lyn. Maintained
Kita ko kung paano nagsalubong ang kilay niya pagkakita sa akin pero saglit lang dahil agad na bumalik ang blangko nitong tingin. Abot-abot pa rin ang kaba sa aking dibdib. Pakiramdamn ko nangangatog ang mga tuhod ko pero pinilit ko ang sariling tumayo ng maayos. I'm not sure if he recognized me pero nakakatakot yung uri ng tingin niya sa akin.Napasulyap ako kay Baldo, binigyan niya ako ng tingin na tila ba sinasabi sa akin na wag matakot. Pero imbes na kumalma lalo pa akong kinabahan ng binaling nito ang tingin niya kay Val. Wala itong sinabi pero kita ko tingin nitong nagbabanta. "Who are you?"Hindi ko alam kung paano sagutin ang tanong niya kaya hindi ako nakasagot agad. Mabuti na lang at mabis na sumabat si Val. "Good afternoon, Mr. Wintle. Welcome back." Tinapunan niya lang ng tingin ang lalaki at lumagpas na ang tingin niya dito. "Where's Manang?" Tanong niya. Masungit pa rin. Hindi man lang gumanti ng bati kay Val."Who's Manang, Sir?" He throw Val a what the fuck look
"Ayos lang ako dito Val. Kaya ko na to. Doon ka na lang sa labas at kontakin mo na lang si Ma'am Lyn." Sabi ko kay Baldo. Kanina ko pa kasi ito pinipigilan na tulungan ako pero ayaw talaga paawat. Ako yung nagwalis at nagligpit sa mga kalat at si Baldo naman ang nag-vacuum at nag-mop sa sahig. Hindi lang pala dito sa sala nagkalat si Ameeya pati dun sa kusina. Ang mga powdered milk at harina ay ikinalat niya doon. Basa din ang sahig dahil ang fresh milk mula sa ref ay tinapon din ng bata. "Mabait na bata naman yan si Ameeya. May mga panahon lang talaga na nagta-tanrums. Pero mabait yan. Tahimik lang yan dito sa bahay at naglalaro mag-isa. Ngayon lang talaga nasobrahan ang tantrums niya. " Wala na pala si Ameeya dito sa baba, inakyat na ng yaya sa room niya para linisan.Gusto pa nga akong tulungan ng yaya pero sinabihan ko siyang asikasuhin na lang ang alaga niya. Ewan ko lang kung matutuloy ba sa pag-alis ang yaya ni Ameeya. 'Pag nagkataon walang magbabantay sa bata. "Okay lang
After entering his room Thunder clicked something and made the door locked. Tinaliman ko siya ng tingin pero tinatapatan niya din yung tingin ko sa kanya. Maldito niya pa akong tinaasan ng kilay. Agh! Talagang napakayabang ng ungas na 'to. Porket andito ako sa pamamahay niya alipin talaga ang tingin niya sa akin. At ako namang si gaga pwede namang di ako sumunod sa kanya pero andito ako sa loob ng silid niya. "What are we doing here? Gabi na, hahanapin na ako sa amin." Sabi ko na hindi umaalis sa kinatatayuan ko pero ang Thunder hindi rin umaalis sa harapan ko. He's just few inches away from me kaya amoy na amoy ko ang amoy ng shower gel at shampoo na ginamit niya."Ano bang kailangan mo sa akin? Pwede mo naman akong kausapin doon sa baba bakit kailangan dito pa talaga sa room mo, Thunder?"Kita ko ang pag-angat ng isang sulok ng labi niya na tila ba ikinatuwa nito ang pagbanggit ko sa pangalan niya. "Hindi ka nakakatawa sa totoo lang?" Irap ko."Yeah? That's why you are laughing
"Delikado na talaga ang panahon ngayon. Ilang linggo na itong balita na may serial killer daw umiikot tuwing gabi.Pero ang maganda lang, drug addict at rapist ang mga pinapatay niya. " Nagtago ako saglit sa damuhan pagkarinig ko sa usapan ng mga tauhan ni Thunder. Nagkakape silang tatlo ngayon at nakatalikod sa akin. Hindi nila napansin na nakababa na ako. Tulog na ang mga tao sa taas kaya nagmamadali akong bumaba. Kailangan kong makaalis agad. "Dapat lang talaga sa mga yun patayin. Kung ako, pasasasalamatan ko pa ang killer na yun sa mga ginawa niya. Kahit na brutal yung mga ginagawa niya at least nakakatulong sya puksain ang mga salot sa lipunan." "Alam niyo ba, yung isang pinatay na natagpuan dun sa ilalim ng tulay? Ang balita sa lugar nila rapist daw, niyari ang mismong anak na limang taong gulang." "Put*ng ina! Hayup na yun! Tama lang na pinutol ang ari ng gagong yun at pinakain sa kanya!" "Tapos yung isa naman labas masok na sa kulungan, drug addict at nambubugbog pa ng a
Everyone fell silence. Walang ni isang gustong magsalita. Kita ko ang takot sa mga mata nila at gusto kong matawa. Yan! Ganyan nga! Matakot kayo sa akin at sa kaya kung gawin. I want everyone in this room to fear me. I want them to know what kind of ghost am I and what I am capable of. "I hope we are all clear now. There's no room for traitors in this room. So if you don't wish for death think carefully."I saw my father's wicked smile as he looked at me proudly. "Years passed but you're still the same princess I know." Dad said, proud. "Welcome back again, Darling!" He hugged me once again before he motioned me to the vacant seat near my brother. Dad ordered his men to remove the man I shot in the head. Pero kung ako lang ang masusunod mas gugustuhin kong wag itong kunin doon sa upuan niya. That would be a good reminder to everyone who are here tonight how this angelic face can turn into an evil sa isang pagkakamali lang. It is so funny, looking at all of them scared. They're b
Hindi ko alam kung naiihi ba ito sa takot o ano pero hindi maitsura ang mukha niya. Kahit ang mga lalaking katabi nitong nakaupo ay hindi rin makatingin sa akin. At dahil natutuwa ako sa reaksyon nila kinuh ako pa ang hand granade na dala ko kanina at tinanggal ang safety sabay angat sa harapan nila. "I can release this too if anyone of you here wish me to do that. Wanna try?" Walang sumagot pero ang takot sa mga mukha nila ay hindi na maipagkaila. Baliw na kung baliw pero parang nagcecelbrate ang puso ko sa loob ng aking dibdib sa mga nakikita kong takot sa mga mata nila. "Siguro masaya yun? Let's see if who can survive among us here. Well of course I will let my father and my brother go out first. What do you think, Dad?" Dad didn't say anything. Alam niya kung gaano ako kasiraulo pagdating sa ganitong bagay. Ilang warehouse at ilang safehouse niya na ba ang sumabog noon dahil sa akin. "How about you, bro? Do you wanna play with me this time."Gaya ng sabi ko kanina, kung sira
Ang hirap na magkunwari na masaya. Ang hirap na magkunwari ng walang problema. Nakikitawa at nakikisaya nga ako sa kanila pero sa totoo lang durog na durog na ang puso ko. Alam mo yung nakangiti ako sa harapan nila pero kapag nag-iisa ako hindi ko alam paano pakalmahin ang sarili ko. Madalas akong umiyak mag-isa. Nagtatago ako dahil ayakong ipakita sa kanila na malungkot at umiiyak ako. Ayoko nang dagdagan pa ang mga alalahanin nila. Habang papalapit ang araw na aalis ako parang pinipira piraso ang puso ko. Dumating na ang araw na kinatatakutan ko. Kailangan ko na silang iwan.Kailangan kong umalis dahil ito ang nararapat. Ayaw ko man pero madami ang madadamay. Alam kong idadamay ng demonyo hindi lang si Ate Chichay kundi pati ang mga taong kasama naming naninirahan sa palengke. Alam kong totohanin niya ang bantang susunugin niya ang mga bahay doon.Dumagdag pa ang problema sa Mama ni Ningning. Gusto niyang guluhin ang tahimik na buhay ni Ningning. At kung hindi sasama si Ningning sa
Ayoko nang bumalik sa impyernong buhay ko. Dito lang ako. Ayos na ako dito. Kahit mahirap ang buhay basta kasama ko lang si Ate Chichay, Mariposa at Ningning. I was quietly crying while looking up at the dark gray sky. Gulong-gulo na ang utak ko. Ngayong alam kong pinapahanap na ako ng demonyo alam kong malalagay sa panganib ang buhay ng mga taong tinuturing kong pamilya. Sa totoo lang hindi ko alam kung kakayanin ko bang malayo sa kanila. Sobrang mahal ko na sila. Binuo ko na ang sarili ko at mga pangarap ko na kasama sila. Gusto ko sila ang magiging kasama ko habang buhay. Pwede naman siguro yun diba? Sabi ko dati,ayos na akong mag-isa pero simula nang makilala ko sila dito sa langsangan nagbago ulit ang pananaw ko. Sa kanila ko lang naramdaman ang pagmamahal na matagal ko nang hinahanap. Pakiramdam ko sila ang pumuno da mga puwang dito sa puso ko. Sila ang bumuo sa mga mga nawawalang parte ng pagkatao ko. Pero paano kung nahanap ako ng demonyo?Kung ako lang, ayos lang sa akin.
"Boss, your brother is downstairs." Five words. Those were the exact five magical words that saved me. I am still lucky that Uncle Aegeaon, the evil's brother, came to visit him that night. After that night he was gone for a month. I don't know where he went. I just learned that he and Uncle Aegeaon fight the night Uncle visited him. Kung ako lang ang masusunod mas gugustuhin ko pa na si Uncle Aegeaon ang naging foster parent ko. My life would have been different. Siguro namuhay ako kagaya ng mga normal na bata. But maybe this is really my luck. This is my destiny. This is my life, written in the book. Despite the trauma I've been through I continue living my life. But this time, I learned to be stronger. I wasn't scared anymore. All my feelings were gone. I am like a dead man who was struggling daily to live. I look happy and strong from the outside but deep inside I am broken and crushed into pieces. "Darling, you know that Daddy loves you so much right?" One evening t
"Therese, come here."I stopped playing with my doll when the orphanage head called me. Then, I saw group of policemen pulled out from their cars and walking towards us. "Is this Therese?" The man asked looking at me. "Agent George Smith. Department of Justice." "What do you want, Mr. Smith?" The staff held my hand. "I am the head of this orphanage. What do you need?""I need you to come with us Ma'am, both of you?" He throw a glanced at me. "For?""This is concerning national security." "National security? What did I do? And why do I have to bring Therese with me?""It's not concerning you, Ma'am. It's about the kid.""The kid?" Mother Superior voice raised. " What do a five year old kid do with national security? Are you kidding me, Agent?"The Head of the orphanage argued with the man but end up following him. May pinakita itong papers sa kanya, kaya walang nagawa ang madre kundi ang sumama kasama ako. The officer brought us to his office. His office is huge. Lot of policemen
Kanina pa ako nakatitig sa malawak at magandang tanawin sa harapan ko. Pangalawang araw na namin ngayon ni Thunder dito sa hacienda nila pero nandito lang ako sa cabana niya. Hindi ako sumama sa kanya sa mansion ng mga magulang nila. Mula sa mataas na bahagi kung saan nakatayo ang cabana ni Thunder, tanaw ko kung gaano kalawak ang lupang sinasakupan at pag-aari ng mga Sandoval. Sobrang lawak at hindi maabot ng paningin ko ang hangganan ng lupain nila.Ang ulap na nagkukulay dagat, ang luntiang tanawin, ang mataas na sikat ng araw ay nagbibigay sa akin ng kapayaan. It's like a breath of fresh air. A new and refreshing environment for me. Malayong malayo sa buhay na aking kinagisnan, ang buhay na puno ng karahasan at ang buhay na gusto kong takasan.Kung bibigyan man ako ng pagkakataon magbagong buhay kasama ang mga taong mahal ko, ang mga taong nagbigay sa akin ng pag-asa at tunay na nagmamalasakit, pipiliin ko ang lugar na ito. Dalawang araw pa lang ako dito pero natagpuan ko ang
Confusion drowned me. I didn't go home straight. My mind was so clouded that I couldn't think properly. My emotions started eating me. I know wala akong karapatang magtampo o magdamdam sa mga kaibigan ko pero inaamin ko nasaktan ang puso ko. Kahit masama akong tao nasasaktan pa rin naman ako. Ang daming tanong na gumugulo sa isipan ko. Minsan ba sumagi sa utak nila na hanapin ako? Talaga bang pinabayaan nila ako? Binaon na ba nila sa limot ang lahat ng mga pinagsamahan namin? Kasi ako, hindi man buo ang alaala ko, kailanman hindi sila kinalimutan ng puso ko. Ate Chichay, the big sister I never had. I treated her with utmost respect and love. Kahit hindi kami magpakapatid malaki ang respeto at pagmamahal ko sa kanya. Kung totoo man ang sinabi ni Dad tungkol sa kalagayan niya, minsan ba hindi dumako sa isipin niya na hanapin ako. Akala ko ba walang iwanan? "Gusto mo maging Engineer? Ako gusto ko maging teacher." "Ako gusto ko maging doctor." "Gusto ko maging macho dancer."
"Dad—" I wasn't able to finish my sentence because a hard slapped welcomed me. "You weak brat! What do you think you're doing huh?" I forze for a while. Para akong nabingi sa sobrang lakas na sampal ang sumalubong sa akin mula kay Dad. Pagtingin ko sa mga mukha niya namumula ito sa galit. Nanlilisik ang mga mata. Hindi pa ito nakuntento sa isang sampal dahil bigla niya pa akong sinakal. "You're stupid! Do you think I wouldn't know? You are sleeping with the enemy bitch! Are you enjoying it? Answer me! Answer me!" I tried removing his hand from my neck but his grip tightened. His eyes screaming anger. His jaw tightened, his eyes darkening like a demon. I'm already catching my breath. "Dad—" He released me but slapped me hard. Sa sobrang lakas ng pagkakasampal niya sa akin nawalan ako ng balanse at tumama ang likod ko sa salamin ng mesa kaya nabasag ito. Akala ko titigil na ito pero inabot niya ang tungkod niya at yun ang pinalo sa akin ng ilang beses. Sobrang lakas
"Why are you here, RN? Alam ba ni Thunder na magkakilala tayo?" Pasimpleng tanong ko kay RN nang lumapit ito sa akin. "Do I need to tell him that I know you?" Balik tanong ng malditong green eyed monster sa akin. Tinaliman ko sya ng tingin pero hindi naman ito apektado. Ngumiti pa nga at binigay sa akin ang tatlong stick ng pregnancy test. "Hindi ko naman siguro kailangan e-explain pa sayo kung bakit ako nandito ano? And I think, even if we don't do this you already knew the answer." Makahulugan itong tumingin sa akin at sa bandang puson ko. "What answer?" Mahina pero may diin kong tanong sa kanya. "I'm not pregnant. There's no need to do this. It will only complicate things RN.""It's not me who wants this, Babe." Pasimple niyang sinulyapan si Thunder na ngayon ay kausap ang mga kapatid niya. Mukhang tinatanong nito kung sino ang nagdala ng babae dito sa silid niya. "Pero alam mo naman kung ano ang magiging kalabasan nito diba? Bakit ka pa nagpunta dito? You can make alibis. Maga
"Why are you looking at my tummy? Am I getting fat?"Tanong ko kay Thunder dahil kanina ko pa napapansin ang mga panakaw nitong tingin sa tiyan ko. Tiningnan ko din ang tiyan ko. Flat pa rin naman ito. Wala naman akong nakikitang umbok doon. Ahm, kung meron man, like very small lang. Siguro dahil bloated ako at napapadami ang kain ko nitong mga nakaraang araw. "Ikaw kasi ang dami ng pinapakain mo. Hindi ko na tuloy macontrol ang calorie in-take ko. I think I need to start working out hard again. Tumataba na nga ata ako." Hinawakan ko ang aking tiyan at mahinang hinaplos. "No Mommy! You're not fat." Biglang sabat ni Ameeya dahilan para mapalingon ako sa kanya. Bumaba ito sa upuan niya at lumapit sa akin. Pagkatapos inabot niya ang tiyan ko at marahan din itong hinaplos. "Don't worry Mommy, you are still sexy even if this stomach will grow big. Right Daddy?" Thunder smiled. "Right, Princess. Even if Mommy's tummy becomes big and even if Mommy becomes fat, Mommy is still the sexiest,