"Ayos lang ako dito Val. Kaya ko na to. Doon ka na lang sa labas at kontakin mo na lang si Ma'am Lyn." Sabi ko kay Baldo. Kanina ko pa kasi ito pinipigilan na tulungan ako pero ayaw talaga paawat. Ako yung nagwalis at nagligpit sa mga kalat at si Baldo naman ang nag-vacuum at nag-mop sa sahig. Hindi lang pala dito sa sala nagkalat si Ameeya pati dun sa kusina. Ang mga powdered milk at harina ay ikinalat niya doon. Basa din ang sahig dahil ang fresh milk mula sa ref ay tinapon din ng bata. "Mabait na bata naman yan si Ameeya. May mga panahon lang talaga na nagta-tanrums. Pero mabait yan. Tahimik lang yan dito sa bahay at naglalaro mag-isa. Ngayon lang talaga nasobrahan ang tantrums niya. " Wala na pala si Ameeya dito sa baba, inakyat na ng yaya sa room niya para linisan.Gusto pa nga akong tulungan ng yaya pero sinabihan ko siyang asikasuhin na lang ang alaga niya. Ewan ko lang kung matutuloy ba sa pag-alis ang yaya ni Ameeya. 'Pag nagkataon walang magbabantay sa bata. "Okay lang
After entering his room Thunder clicked something and made the door locked. Tinaliman ko siya ng tingin pero tinatapatan niya din yung tingin ko sa kanya. Maldito niya pa akong tinaasan ng kilay. Agh! Talagang napakayabang ng ungas na 'to. Porket andito ako sa pamamahay niya alipin talaga ang tingin niya sa akin. At ako namang si gaga pwede namang di ako sumunod sa kanya pero andito ako sa loob ng silid niya. "What are we doing here? Gabi na, hahanapin na ako sa amin." Sabi ko na hindi umaalis sa kinatatayuan ko pero ang Thunder hindi rin umaalis sa harapan ko. He's just few inches away from me kaya amoy na amoy ko ang amoy ng shower gel at shampoo na ginamit niya."Ano bang kailangan mo sa akin? Pwede mo naman akong kausapin doon sa baba bakit kailangan dito pa talaga sa room mo, Thunder?"Kita ko ang pag-angat ng isang sulok ng labi niya na tila ba ikinatuwa nito ang pagbanggit ko sa pangalan niya. "Hindi ka nakakatawa sa totoo lang?" Irap ko."Yeah? That's why you are laughing
"Delikado na talaga ang panahon ngayon. Ilang linggo na itong balita na may serial killer daw umiikot tuwing gabi.Pero ang maganda lang, drug addict at rapist ang mga pinapatay niya. " Nagtago ako saglit sa damuhan pagkarinig ko sa usapan ng mga tauhan ni Thunder. Nagkakape silang tatlo ngayon at nakatalikod sa akin. Hindi nila napansin na nakababa na ako. Tulog na ang mga tao sa taas kaya nagmamadali akong bumaba. Kailangan kong makaalis agad. "Dapat lang talaga sa mga yun patayin. Kung ako, pasasasalamatan ko pa ang killer na yun sa mga ginawa niya. Kahit na brutal yung mga ginagawa niya at least nakakatulong sya puksain ang mga salot sa lipunan." "Alam niyo ba, yung isang pinatay na natagpuan dun sa ilalim ng tulay? Ang balita sa lugar nila rapist daw, niyari ang mismong anak na limang taong gulang." "Put*ng ina! Hayup na yun! Tama lang na pinutol ang ari ng gagong yun at pinakain sa kanya!" "Tapos yung isa naman labas masok na sa kulungan, drug addict at nambubugbog pa ng a
Everyone fell silence. Walang ni isang gustong magsalita. Kita ko ang takot sa mga mata nila at gusto kong matawa. Yan! Ganyan nga! Matakot kayo sa akin at sa kaya kung gawin. I want everyone in this room to fear me. I want them to know what kind of ghost am I and what I am capable of. "I hope we are all clear now. There's no room for traitors in this room. So if you don't wish for death think carefully."I saw my father's wicked smile as he looked at me proudly. "Years passed but you're still the same princess I know." Dad said, proud. "Welcome back again, Darling!" He hugged me once again before he motioned me to the vacant seat near my brother. Dad ordered his men to remove the man I shot in the head. Pero kung ako lang ang masusunod mas gugustuhin kong wag itong kunin doon sa upuan niya. That would be a good reminder to everyone who are here tonight how this angelic face can turn into an evil sa isang pagkakamali lang. It is so funny, looking at all of them scared. They're b
Hindi ko alam kung naiihi ba ito sa takot o ano pero hindi maitsura ang mukha niya. Kahit ang mga lalaking katabi nitong nakaupo ay hindi rin makatingin sa akin. At dahil natutuwa ako sa reaksyon nila kinuh ako pa ang hand granade na dala ko kanina at tinanggal ang safety sabay angat sa harapan nila. "I can release this too if anyone of you here wish me to do that. Wanna try?" Walang sumagot pero ang takot sa mga mukha nila ay hindi na maipagkaila. Baliw na kung baliw pero parang nagcecelbrate ang puso ko sa loob ng aking dibdib sa mga nakikita kong takot sa mga mata nila. "Siguro masaya yun? Let's see if who can survive among us here. Well of course I will let my father and my brother go out first. What do you think, Dad?" Dad didn't say anything. Alam niya kung gaano ako kasiraulo pagdating sa ganitong bagay. Ilang warehouse at ilang safehouse niya na ba ang sumabog noon dahil sa akin. "How about you, bro? Do you wanna play with me this time."Gaya ng sabi ko kanina, kung sira
"Matagal ka na bang yaya ni Ameeya, Rina?" Lumingon ako sa kanya at kita kong nakatitig siya sa akin. Mas bata ito sa akin kaya Rina lang ang tawag ko. Nandito kami ngayon sa kusina naghahanda ng pananghalian. I have to start with my assignment. And to do that, I need to get all the informations I need at isa si Rina sa pwedeng makapagsabi sa akin ng mga kailangan ko. Pagkatapos kong mapuntahan si Nana kagabi at masigurong nasa ligtas siyang lugar saka pa ako pumunta dito sa bahay ni Thunder. Nagpaalam na rin ako kay Nana na hindi muna kami magkikita at dito muna ako mamalagi. Yan ay kung matapos ang araw na 'to na hindi ako sesisantehin ni Thunder. Maaga akong dumating kanina, madilim pa pero mero mula kaninang umaga ay hindi pa bumababa si Thunder. Nagpadala lang ito ng pagkain sa itaas pero hindi naman kami nagkita dahil nasa banyo ito nung pumasok ako. Nahihiya naman akong maghintay doon sa room niya. "Bago pa lang po, Miss Storm. Yung huling yaya na pinalitan ko ay sinesan
After sa nangyari nung araw na yun hindi agad ako nakatulog. Ang daming gumumugulo sa utak ko. Dumagdag pa si Ameeya na ayaw humiwalay sa akin. Kung nasaan ako nandun din ito nakabuntot. Kahit sa pagtulog gusto pa akong katabi. Ayokong malapit ang loob ng bata sa akin pero hindi ko rin magawang lumayo sa kanya. Kanina nga lang papunta ito sa school niya pahirapan pa. Gusto niya akong sumama pero hindi pwede dahil wala naman sinabi ang daddy niya. Kung hindi ko pa sinabihan na hihintayin ko siya dito pag-uwi at maglalaro kami, hindi pa ito titigil sa pag-iyak. Sa kabilang banda si Thunder naman ay naging mailap na sa akin. Halos hindi niya na ako kinakausap. Kung may kailangan siya pinapadaan niya kay Rina o di kaya kay Baldo. Hindi na rin ako nakakapasok sa opisina niya. Hindi niya naman sinabi na bawal pero wala akong rason para umakyat doon. Hindi ko tuloy alam kung may alam na ba ito sa plano. Kaninang umaga naman nung umalis ito sinulyapan niya lang ako.I thought working here
"Let's go." Napalingon ako sa nakasimangot at masungit na mukha ni Thunder. Kung kanina ang lakas ng loob kung sumugod dito ngayon naman bigla akong nahiya. Sino ang hindi mahihiya sa ayos ko. Tama nga ang sinabi ng guard kanina na mas maayos pa manamit ang mga kasambahay na nandito. Sobrang alangan ng ayos ko sa suot ni Thunder. Naka business attire ito samantalang yung akin lumang white na tshirt at kupas na pantalon. Mabuti na nga lang at nakadoll shoes ako. "I said let's go." Ulit nito dahil para akong tuod na nakatingin lang sa kanya. At hindi paman ako nakasagot kinuha niya ang bag na dala ko sabay hawak sa aking kamay at nauana itong maglakad. Para tuloy akong nawawalang kasambahay sa palengke kaya akay akay ng amo. Nalilito at nahihiya akong nagpatiayon sa kanya. Hawak niya ang kamay ko at diretso ang tingin nito sa unahan. Samantalang ako halos hindi ko maihakbang ang mga paa. Marami ang napatingin sa amin at alam kong dahil kay Thunder. Pero ang huli wala man lang pina
"Why are you looking at my tummy? Am I getting fat?"Tanong ko kay Thunder dahil kanina ko pa napapansin ang mga panakaw nitong tingin sa tiyan ko. Tiningnan ko din ang tiyan ko. Flat pa rin naman ito. Wala naman akong nakikitang umbok doon. Ahm, kung meron man, like very small lang. Siguro dahil bloated ako at napapadami ang kain ko nitong mga nakaraang araw. "Ikaw kasi ang dami ng pinapakain mo. Hindi ko na tuloy macontrol ang calorie in-take ko. I think I need to start working out hard again. Tumataba na nga ata ako." Hinawakan ko ang aking tiyan at mahinang hinaplos. "No Mommy! You're not fat." Biglang sabat ni Ameeya dahilan para mapalingon ako sa kanya. Bumaba ito sa upuan niya at lumapit sa akin. Pagkatapos inabot niya ang tiyan ko at marahan din itong hinaplos. "Don't worry Mommy, you are still sexy even if this stomach will grow big. Right Daddy?" Thunder smiled. "Right, Princess. Even if Mommy's tummy becomes big and even if Mommy becomes fat, Mommy is still the sexiest,
"I don't know what you are talking about, Darling." His fatherly voice echoed in the line. "I really don't know about the baby. I swear I don't know about it. Do you think I'm lying to you?"Hindi ko alam kung ano na ang paniniwalaan ko. Ano nababaliw na ba ako? Bakit may nakikita akong bata sa utak ko? Sino ang batang yun at saan siya ngayon?Tinawagan ko si Nana at sinabi sa kanya ang tungkol sa panaginip ko pero wala din siyang masagot sa akin. Wala siyang batang nakita nung natagpuan niya ako. I tried contacting my brother but he is nowhere to be found. Wala din akong ibang pwedeng mapagtanungan kung ano ba talaga ang nangyari dahil kabilin bilinan nito sa akin na wag magtiwala kahit kanino. He even told me not to ask Dad or tell him anything if in case I remember something but I can't hold it anymore. Hindi ako mapalagay. Hindi ako makapag-isip ng maayos dahil sa batang bumabagabag sa isipan ko. Imposibleng bigla na lang may batang nagpakita sa utak ko. I can still hear the bab
"I'll wait for you here, Mommy. Please don't leave." My chest tightened when Ameeya hugged me tightly na para bang ayaw akong pakawalan. Ayaw pa sanang bumitaw kung hindi kinuha ng tatay niya. "I will not leave you,Meeya. We'll just have meeting okay?" I looked at the kid as she stares at me lovingly and I feel my chest tightened more. I shouldn't be feeling this. I am not here for this. I didn't sign up for this. This is wrong. Kahit na masama akong tao ayoko pa rin naman na may batang madadamay. Anong gagawin ko ngayon? It's not part of my job but I need to protect this innocent one. "Let's go, Love." Hinawakan na ni Thunder ang bewang ko at giniya na ako palabas. Sa totoo lang alanganin akong tanggapin itong alok niyang trabaho kasi ano naman ang alam ko dito. But Thunder trusts me as if he knew that I know this kind of job. Pumunta kami sa silid na katapat lang ng opisina ni Thunder. Pagpasok namin may nagasalita kaagad. "Ang tagal mo naman Kulog. Pinapunta mo lang
My mind is pre-occupied the whole drive going to his office. Sa sobrang dami ng mga naisip ko hindi ko namalayan na lumagpas na pala ako. Kaya ngayon nahuli ako ng dating kasi kailangan ko pang umikot para makabalik.Pagkarating ko, agad namang nagsabi sa akin ang security na dumiretso na sa office ni Thunder. Binigyan ako ng visitors pass saka pinapasok na. Sa elevator may nakasabayan akong mga empleyado. They're obviously talking about the boss. Kung gaano ito kasungit but at the same time ka-hot at yummy. Naghahagikhikan pa ang mga ito habang tinitingnan ang larawan ni Thunder sa cellphong nung babae."And look at that jaw girl. Damn! So hot parang sarap magpapalapa kapag ganyan." Napangiwi ako sa sinabi nung isa pero syempre hindi ako nagpahalata. "Sinabi mo pa! Ako nga gustong magvolunteer maging baby momma eh pero di ako makahanap ng tyempo. Sobrang ilap ni Boss lately. But anyway I heard may bagong secretary daw si Mr. Wintle?""Oh, really? Bakit na naman? Pang-ilan na ba ya
"Let's go." Napalingon ako sa nakasimangot at masungit na mukha ni Thunder. Kung kanina ang lakas ng loob kung sumugod dito ngayon naman bigla akong nahiya. Sino ang hindi mahihiya sa ayos ko. Tama nga ang sinabi ng guard kanina na mas maayos pa manamit ang mga kasambahay na nandito. Sobrang alangan ng ayos ko sa suot ni Thunder. Naka business attire ito samantalang yung akin lumang white na tshirt at kupas na pantalon. Mabuti na nga lang at nakadoll shoes ako. "I said let's go." Ulit nito dahil para akong tuod na nakatingin lang sa kanya. At hindi paman ako nakasagot kinuha niya ang bag na dala ko sabay hawak sa aking kamay at nauana itong maglakad. Para tuloy akong nawawalang kasambahay sa palengke kaya akay akay ng amo. Nalilito at nahihiya akong nagpatiayon sa kanya. Hawak niya ang kamay ko at diretso ang tingin nito sa unahan. Samantalang ako halos hindi ko maihakbang ang mga paa. Marami ang napatingin sa amin at alam kong dahil kay Thunder. Pero ang huli wala man lang pina
After sa nangyari nung araw na yun hindi agad ako nakatulog. Ang daming gumumugulo sa utak ko. Dumagdag pa si Ameeya na ayaw humiwalay sa akin. Kung nasaan ako nandun din ito nakabuntot. Kahit sa pagtulog gusto pa akong katabi. Ayokong malapit ang loob ng bata sa akin pero hindi ko rin magawang lumayo sa kanya. Kanina nga lang papunta ito sa school niya pahirapan pa. Gusto niya akong sumama pero hindi pwede dahil wala naman sinabi ang daddy niya. Kung hindi ko pa sinabihan na hihintayin ko siya dito pag-uwi at maglalaro kami, hindi pa ito titigil sa pag-iyak. Sa kabilang banda si Thunder naman ay naging mailap na sa akin. Halos hindi niya na ako kinakausap. Kung may kailangan siya pinapadaan niya kay Rina o di kaya kay Baldo. Hindi na rin ako nakakapasok sa opisina niya. Hindi niya naman sinabi na bawal pero wala akong rason para umakyat doon. Hindi ko tuloy alam kung may alam na ba ito sa plano. Kaninang umaga naman nung umalis ito sinulyapan niya lang ako.I thought working here
"Matagal ka na bang yaya ni Ameeya, Rina?" Lumingon ako sa kanya at kita kong nakatitig siya sa akin. Mas bata ito sa akin kaya Rina lang ang tawag ko. Nandito kami ngayon sa kusina naghahanda ng pananghalian. I have to start with my assignment. And to do that, I need to get all the informations I need at isa si Rina sa pwedeng makapagsabi sa akin ng mga kailangan ko. Pagkatapos kong mapuntahan si Nana kagabi at masigurong nasa ligtas siyang lugar saka pa ako pumunta dito sa bahay ni Thunder. Nagpaalam na rin ako kay Nana na hindi muna kami magkikita at dito muna ako mamalagi. Yan ay kung matapos ang araw na 'to na hindi ako sesisantehin ni Thunder. Maaga akong dumating kanina, madilim pa pero mero mula kaninang umaga ay hindi pa bumababa si Thunder. Nagpadala lang ito ng pagkain sa itaas pero hindi naman kami nagkita dahil nasa banyo ito nung pumasok ako. Nahihiya naman akong maghintay doon sa room niya. "Bago pa lang po, Miss Storm. Yung huling yaya na pinalitan ko ay sinesan
Hindi ko alam kung naiihi ba ito sa takot o ano pero hindi maitsura ang mukha niya. Kahit ang mga lalaking katabi nitong nakaupo ay hindi rin makatingin sa akin. At dahil natutuwa ako sa reaksyon nila kinuh ako pa ang hand granade na dala ko kanina at tinanggal ang safety sabay angat sa harapan nila. "I can release this too if anyone of you here wish me to do that. Wanna try?" Walang sumagot pero ang takot sa mga mukha nila ay hindi na maipagkaila. Baliw na kung baliw pero parang nagcecelbrate ang puso ko sa loob ng aking dibdib sa mga nakikita kong takot sa mga mata nila. "Siguro masaya yun? Let's see if who can survive among us here. Well of course I will let my father and my brother go out first. What do you think, Dad?" Dad didn't say anything. Alam niya kung gaano ako kasiraulo pagdating sa ganitong bagay. Ilang warehouse at ilang safehouse niya na ba ang sumabog noon dahil sa akin. "How about you, bro? Do you wanna play with me this time."Gaya ng sabi ko kanina, kung sira
Everyone fell silence. Walang ni isang gustong magsalita. Kita ko ang takot sa mga mata nila at gusto kong matawa. Yan! Ganyan nga! Matakot kayo sa akin at sa kaya kung gawin. I want everyone in this room to fear me. I want them to know what kind of ghost am I and what I am capable of. "I hope we are all clear now. There's no room for traitors in this room. So if you don't wish for death think carefully."I saw my father's wicked smile as he looked at me proudly. "Years passed but you're still the same princess I know." Dad said, proud. "Welcome back again, Darling!" He hugged me once again before he motioned me to the vacant seat near my brother. Dad ordered his men to remove the man I shot in the head. Pero kung ako lang ang masusunod mas gugustuhin kong wag itong kunin doon sa upuan niya. That would be a good reminder to everyone who are here tonight how this angelic face can turn into an evil sa isang pagkakamali lang. It is so funny, looking at all of them scared. They're b