Share

Chapter 1

Author: LadyAva16
last update Huling Na-update: 2024-12-04 20:47:18

"Why are you not crying kid? Are you not scared of us?"

I was sitting in the chair, my hands are tied at the back. In front of me are my kidnappers who looked like monsters. 

They are smoking. Their laughing like mad man. They smell so bad. Their breath stinks. Their armpits sucks. They're gross! 

"See, you're scared now—"

"Scared? What's that word mean? That's not in my dictionary." I said looking at them blankly. 

I am right. I knew it from the start, that Mister, gave me to the wrong people.

"Oh really? You're not scared huh? Let's see if you will not cry later."

I raised my brow and my lips rose for a smirk. 

"I told you, those words you're telling me are not in my vocabulary. So, if I were you, better untie me now. Free me like nothing happened. Don't wait for my father or my brother or that man who gave me to you to come here and get me or else, all of you will be dead."

They laughed like what am I saying is some kind of a joke. 

"Shut up! Do you think your father, your brother or that man  will rescue you? Your father is the one who sold you to our boss!"

I shrugged my shoulder. "Okay. Don't blame me then."

"You're feisty kid."

I smiled proudly. Yeah I am feisty. I was raised to be plucky. My dad said, weak people have no place in this world. If I want to be heard I have to show them what I got. People should fear me.I can use that in my advantage. 

"I already warned you people. My father  had sold me maybe, but you haven't met my brother yet. If you think my father is a monster for selling me, then you might have forgotten that I still have a brother. And you know what kind of creature he is? He is worst than my father.  He's a beast."

" Shut up!" One man shouted but I didn't listen. "Do you think that scares us?"

"You should! Hah! You know what he can do? He can skin you all alive. He can put a bullet in your head without thinking twice.  And that guy earlier, do you think he's dumb to just give me right away? Man, you better think twice now. He just taken your money. And I'm sure, he is just somewhere around the corner." I looked at the glass wall. I haven't seen anyone but my gut feeling is telling me that someone will come to take me. "He's here, I'm sure of that. And that money you gave him, he will keep that, but, he will come back again for me."

"I said  shut your fucking mouth! Or else I will shoot you"

"Oh? I'm scared. No, please don't... " I said mocking him. " You wanna shoot me? Shoot me now!" I looked at them raising my eyebrow. That's what my father told me, intimidate them. Never show them the fear. And it's effective. Their pissed as fuck but they can't do anything. I know, no matter how mad they are, they won't shoot me. Because if they are planning, then they should have done it earlier.

"C'mon! Shoot me! Do you think I'm scared? I. AM. NOT.SCARED! Kill me! Kill me now! That, if you want to die too!"

There, I made them angry. One man forcefully held my chin that I can feel the nails digging in my skin. But I didn't blink nor show them that I am scared. I looked at him coldly. I even have the guts to smirk. 

"If not for my boss, I'm sure you are dead now. But don't worry kid, we are soon to kill you." He released me harshly. 

I smiled at them sarcastically. "Okay. I'll wait for that. But if I were you better kill me now or else you will all be dead." 

And, just as I finished my sentence, the man who touched my face was shot in the head. Dead. His blood splattered on my face. I feel the hot liquid but instead of getting hysterical I looked at them smirking. 

"See? I told you. You should have killed me earlier. You guys are so stupid."

"You, brat! Shut your mouth!" One guy pointed his gun to me with his finger on the trigger but before he can pull it, he was shot in the head too. 

"Fuck!" The remaining guy cursed but I laughed at him even more. He's panicking now and calling for back up. "Sniper! Sniper! Find the fucking sniper. I will secure the kid." He walked towards me but before he could finally reach me he was shot in between his eyes. He stumbled on the floor, blood scattered everywhere. 

They're all dead. 

I looked at them smirking. They're blood, their brains, are everywhere. I smell death but I'm not scared. In fact I don't feel anything at all. 

"I told you. They'll come running for me."

They'll come running for me?

Why?

The scene had changed. This time I am inside the bus with someone but I don't know how I get there.

"Kainin mo na yang burger mo, kundi, ibibigay ko yan sa batang katabi mo." My yaya told me. Ilang beses niya na itong sinabi pero tinitigan ko lang ang burger na hawak ko.

I don't know why she keeps on forcing me to eat the damn burger. Did she put poison on it just how she put poison on the guard's food before she took me out. 

I don't know where we are heading and I don't also care. Sa totoo lang pwede kong takasan ang babaeng ito pero para bigyan siya ng thrill sa ginagawa niya sinasabayan ko ang tama niya. Maybe she didn't notice that I've been observing her pero matagal ko nang alam ang binabalak niya. 

"Kainin mo na kasi yan, wag na matigas ang ulo, kanina mo pa hawak yan. Last nalang talaga, ibibigay ko na talaga yan sa bata, sige ka." Tiningnan ko ang batang sinasabi niya and she's looking at us. If I'm not mistaken she's the same age as me. She's fair skinned and pretty. But she's kinda small and pettite. Maybe kulang siya sa food. 

I know she's just pretending that's she's asleep. Nakita kong kanina pa ito takaw tingin sa burger na hawak ko. Sa totoo lang gusto kong ibigay sa kanya itong burger but I was hesitant baka may nilagay si yaya na  lason dito baka madamay pa ang bata. 

She kinda look good at ayaw kong ako pa ang magiging dahilan sakaling malason siya. 

"Sige na, makinig ka naman sa akin. Kainin mo na yan." My nanny repeated.  I didn't answer her, instead I shifted my gaze at the child. She looked surprised when her eyes met mine. I don't know what she saw on my face pero parang nakakita ito ng maganda. Oh well, I can't blame her. I'm pretty naman talaga.

I saw her eyes scanned me and she's about to give me a smile but before she could do so, I rolled my eyes on her. 

It's not that I don't like her but I don't want to give her the impression that it's okay to be friendly with anyone. People are so cruel. One minute they are good the next minute they're the worst. Just like yaya. She thinks that I don't have idea of what she's doing right now but she's wrong. Pinapasakay ko lang sya. 

"Yaya, if you're planning to kidnap me then you're wrong." She quickly covered my mouth. Pinanlakihan niya pa ako ng mata pero hindi ako nagpatinag sa kanya. 

Yaya is so dumb! Not only her but the people he planned this with. 

"Mom and Papa won't mind though. They have new baby already. They don't care about me anymore. I even heard Mom talking to Papa that she'll send me to Dad, but I don't think Dad's new wife will accept me."

"Tumahimik ka nga!"

"Yaya, you're just putting yourself into trouble you know. Kagabi pa ako nawawala diba, but did they look for me? I don't think they didn't know that we're not there at home pero di man lang sila tumawag sayo diba? I'm sure Mom and Dad found out already that I'm gone but they don't really care."

Yeah they don't really care because hindi naman nila ako tunay na anak. Just like another adoption stories. 

"Pwede ba  tumahimik ka? Sinasabi ko sayo 'pag may nakarinig sayo iiwan talaga kita dito."

"As if I'm scared yaya? I'm not, you know that. It's fine you can leave me anywhere and let's see if Mom and Papa will find me. Or Dad will come here to look for me."

Would he? Do he still remember me?

Oh well hindi na ako umaasa. In the first place he's the reason why I'm here. 

"Hintayin mo ako dito ha? Magpapa-load lang ako at tatawagan ko si Manong Sito. Wag kang umalis kundi mawawala ka talaga."

Talagang mawawala ako.

As soon as yaya, turned her back on me. I quickly ran away from her. 

Pero hindi na lugi si yaya sa akin. The money she stole from my adoptive parents are more than enough. Pasalamat pa nga siya at hindi ko siya sinumbong. 

Now this is my life. I won't allow anyone to control me anymore. I'll be on my own.  I will be the in charge of my life from now on. 

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (2)
goodnovel comment avatar
LadyAva16
You’re welcome beb!
goodnovel comment avatar
Windtouchesthesky
Thank you for the update Miss. LadyAva16. Highly appreciated. ...️...️...️ Sa wakas my stress reliever narin ako sa wakas. Grabe ang pressure lalo nag pag finals sobrang nakaka drain mentally and physically. Thank you for sharing such beautiful stories.
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 2

    "Takbo, Utoy! Doon sa dating tagpuan!" hindi ko alam kung gaano na kalayo ang tinakbo ko pero natigil ako nang makita ang dalawang batang lalaking tumatakbo.May dala itong shoulder bag. Yung kasama nya namang sumigaw ay nasa unahan hinahabol ng isang matanda at nung mga lalaking naka-uniporme. Halos hindi na makatakbo ang lola at hawak pa nito ang dibdib nya.Snatchers.This is exciting!And what added to the excitement is that the kid I saw in the bus was also running after them. Agh! Stupid! Hindi lang patay gutom pakialamera pa. Bakit kailangan niya pang makitakbo sa kanila? For what? To play hero to the old woman and her stupid guards?Gosh!Actually, I don't have plans to involve myself in this stupid shit but that payatot made me. Paano na lang kung pagkaisahan siya nung batang mataba at nung kasama niya edi bali-bali yung mga buto niya. She's so dumb! Ang liit na nga ng katawan, feeling hero pa! Sarap kutusan."May nakuha—"Pero naputol ang sigaw nnung batang lalaki dahil bi

    Huling Na-update : 2024-12-04
  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 3

    I was not sure if it was really me. But if I base it on my dream I can see the younger version of myself. This is not the first time it happened. I've been having this recall but still not certain about it.Sabi ng doktor na tumingin sa akin noon, normal lang daw na may mapapanaginipan akong ganito. May kung anong mga alaala ang dadaloy sa isip ko. Ang iba maaring totoo pero meron ding iba na hindi at talagang panaginip lang. Wag ko lang daw pilitin ang sarili kong alalahanin ang mga nangyari at baka mapwersa ang utak ko at tuluyan na akong walang maalala."Pasensya ka na Storm, sumilip na ako, kanina pa kasi kita tinatawag di ka sumasagot." May nakita akong kakaibang emosyon sa mga mata ni Nana pero saglit lang at nawala din. Madalas ko itong napapansin sa kanya sa tuwing nag-uusap kami pero mabilis niya ring naitatago. Ayaw ko rin namang mag-usisa sa kanya at baka wala lang din naman talaga. Siguro ganyan lang talaga siya. Ang mahalaga mabait siya sa akin."May problema ba, Storm

    Huling Na-update : 2024-12-07
  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 4

    Leo is a good man but lately I noticed he's getting so hot tempered. Ang iksi ng pasensya niya at mabilis itong magalit. He's not like that when he's still courting me. Mabait naman ito kaya ko sinagot pero kalaunan biglang nagbago ang ugali. Sobrang seloso at gusto na lang ata na nasa tabi niya ako. Isa din siya sa mga rason kung bakit ayos lang sa akin na hindi na ma-renew ang kontrata ko sa kapitolyo. Pagod na akong pinagpipyestahan ng mga empleyado doon dahil sa relasyon ko sa kanya. Pero mas pagod ako sa ugali at sobrang possessive ni Leo. Lahat ng lalaking nakikipag-usap sa akin inaaway at inaakusahan niyang karelasyon ko. Kung sino-sino pang lalaki ang pinagseselosan niya kahit wala na sa lugar. Tumunog ulit ang cellphone ko. Tumatawag ito ulit pero hindi ko na pinansin. Bitbit ang bag ko lumabas ako ng silid. Nagtootbrush saglit pagkatapos nagpaalam na kay Nana Bebang na aalis na. Diretso ako sakayan papuntang bayan. Doon ako maghahanap ng trabaho. Madami na akong pinasahan

    Huling Na-update : 2024-12-07
  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 5

    Umuwi ako nung araw na yun na walang magandang nangyari sa buhay ko. Maliban sa nakatulong ako dun sa batang na-trap sa loob ng silid ng tatay niyang tila ba kulog ang boses kung magalit ay walang nangyari na maganda sa akin sa araw na yun. Umuwi akong nahihilo at halos masuka na sa gutom. Alam mo yung parang kinukotkot na yung laman loob mo sa sobrang gutom? Yung feeling na nararamdaman mo nang mapait na ang laway mo sa acid galing sa sikmura? Ganun na ganun ang naramdaman ko sa araw na yun. Dumagdag pa sa hilo ko ang sinabi nung bata. Ano daw? Anong tawag niya sa akin? Mommy? Like seriously? Mukha ba akong nanay niya? Mukha lang akong inahin nung araw na yun pero wala pa akong anak ah! Paano ko naman siya magiging anak? Eh, hindi ko nga kilala ang tatay niyang masungit! Impossible mangyari yun! Ano nga ba ang mukha nung tatay nun? Gwapo ba? Malaki at mahaba ba? Kasi kung gwapo ang pagmumukha, malaki ang pangangatawan at mahaba ang pasensya aba'y pasok sa banga! Baka ma-consider

    Huling Na-update : 2024-12-11
  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 6

    Sa sobrang inis ko dahil sa ginawa ng ex ko sa akin, imbes na sasakay ako pauwi ng bahay ibang landas ang aking tinahak. Gusto ko munang magpalamig ng ulo bago ako umuwi pero ibang pagpapalamig pala ang mangyayari. Actually, I don’t have plans drinking tonight but because I was so annoyed about what the asshole did to me plus the frustrations from the piled up rejections and not getting a job, I feel like I need some drinks. Hindi naman siguro masamang magpalamig muna at kalimutan ang problema. “Konti lang talaga. Promise!” I said to myself but let’s see where this konti will bring me. Nagtext lang ako kay Nana na hindi ako makakauwi. Pagkatapos nagpunta na ako sa isang bar and guess what? Yung kaunting pera na natira sa akin, the last of the last money I kept in my pocket for emergency purposes, other the one thousand bill na pampuhunan ko sana sa plano kong paglalako ng pagkain ay nagastos ko na. Damn! Nawala sa isip ko na konti lang pala sana ang iinomin ko. I’m done wi

    Huling Na-update : 2024-12-28
  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 7

    "H-hey what are you doing?" I asked when I saw him about to kneel. He looked at me with confusion etched in his eyes. "What?" He asked never leaving my eyes. His position is still the same, arms are caging me but this time papaluhod na ito sa harapan ko. Mabuti na lang at mabilis ko itong napigilan. "I'm just kidding, loko!" Di ko mapigilang matawa nang makitang lalong nagsalubong ang kilay niya. "At talagang luluhod ka dito? Like seriously? Here in front of the crowd? C'mon Bruh! I'm just making fun."Tumawa pa ako pero nabura ang ngiti ko nang magsalita ito. "Well I'm not, Baby." Damn man! His voice sounded so hot when he said that. Bahagya ko siyang tinulak para makalayo sa akin dahil para akong napapaso sa uri ng tingin niya. Gosh! "You wanna join me? Take your seat." Tinuro ko ang upuang nasa harapan ko pero sa halip na umupo ito doon, hinila niya ito ang naupo sa tabi ko. He smells good. His perfume invaded my senses. Nanunuot sa ilong ko ang panlalaking pabango niya at

    Huling Na-update : 2025-01-06
  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 8

    "Spread."What the heck? Kung makautos parang hari tapos ako yung alipin na hindi pwedeng humindi. At hindi pa man ako nakasagot pinaghiwalay niya na ang mga binti ko. "Wait." I tried stopping him but he's unstoppable. He position himself in between my thigh. Yes! Natanggal niya ang mga kasuotan ko at wala itong itinira. He's like a flash. Pagkapasok namin dito sa unit para itong may hinahabol o di kaya gustong patunayan sa sobrang bilis ng mga galawan niya. At alam niyo ba kung nasaan kami ngayon? Nasa lamesa!Yes again! We are in his fucking dining table. I am damn naked while he's in front of me and he's naked too. Dapat natatakot ako diba? Pero kabaliktaran ang nararamdaman ko. I feel excited!Lintek lang diba? Gusto talagang makarating sa langit."Thunder, teka lang. " Kunwari pigil ko but deep inside I'm screaming for more! O bakit ba? Hindi na ako magpapakipot pa. I like his style. Nasa elevator pa lang kami nilaplap niya na ako. Ilang beses ko itong sinaway dahil may cctv

    Huling Na-update : 2025-01-07
  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 9

    "Siraulo ka talaga Storm!" Nakasimangot akong humarap kay Arnie dahil marahan nitong sinabunutan ang buhok ko. He's my gay friend, pero hindi halata na bakla ito dahil tinatago niya at takot sa tatay niyang pulis. Off niya ngayon sa trabaho kaya binisita niya ako. Ako naman ay tumutulong kay Nana sa pagba-barbecue sa gabi dahil nga diba yung last money ko iniwan ko dun kay Thunder. Pero last day of pagiging tambay ko ngayon dahil magsisimula na ako bukas sa bago kong trabaho. "What?" Maldita kong baling sa kanya. "Ang landi mo Jemisha Storm Lacsamana!""Why?""Anong why?" Muli niya akong sinabunutan. "I thought ayaw mong magka jowa? Hiniwalayan mo si Leo diba? Eh bakit ka nagpakangkang bruha ka?!"Umismid ako sa kanya. " It's just a one night stand, Arnie. No big deal. " Nanlaki ang mata nito sa sinabi ko."One night stand? No big deal? Are you hearing yourself bruha?" "Of course!" Nakangisi kong sagot sa kanya. "Lintek ka talaga eh ano? Paano ngayon yan kung hahanapin ka ng

    Huling Na-update : 2025-01-09

Pinakabagong kabanata

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 31

    Ang hirap na magkunwari na masaya. Ang hirap na magkunwari ng walang problema. Nakikitawa at nakikisaya nga ako sa kanila pero sa totoo lang durog na durog na ang puso ko. Alam mo yung nakangiti ako sa harapan nila pero kapag nag-iisa ako hindi ko alam paano pakalmahin ang sarili ko. Madalas akong umiyak mag-isa. Nagtatago ako dahil ayakong ipakita sa kanila na malungkot at umiiyak ako. Ayoko nang dagdagan pa ang mga alalahanin nila. Habang papalapit ang araw na aalis ako parang pinipira piraso ang puso ko. Dumating na ang araw na kinatatakutan ko. Kailangan ko na silang iwan.Kailangan kong umalis dahil ito ang nararapat. Ayaw ko man pero madami ang madadamay. Alam kong idadamay ng demonyo hindi lang si Ate Chichay kundi pati ang mga taong kasama naming naninirahan sa palengke. Alam kong totohanin niya ang bantang susunugin niya ang mga bahay doon.Dumagdag pa ang problema sa Mama ni Ningning. Gusto niyang guluhin ang tahimik na buhay ni Ningning. At kung hindi sasama si Ningning sa

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 30

    Ayoko nang bumalik sa impyernong buhay ko. Dito lang ako. Ayos na ako dito. Kahit mahirap ang buhay basta kasama ko lang si Ate Chichay, Mariposa at Ningning. I was quietly crying while looking up at the dark gray sky. Gulong-gulo na ang utak ko. Ngayong alam kong pinapahanap na ako ng demonyo alam kong malalagay sa panganib ang buhay ng mga taong tinuturing kong pamilya. Sa totoo lang hindi ko alam kung kakayanin ko bang malayo sa kanila. Sobrang mahal ko na sila. Binuo ko na ang sarili ko at mga pangarap ko na kasama sila. Gusto ko sila ang magiging kasama ko habang buhay. Pwede naman siguro yun diba? Sabi ko dati,ayos na akong mag-isa pero simula nang makilala ko sila dito sa langsangan nagbago ulit ang pananaw ko. Sa kanila ko lang naramdaman ang pagmamahal na matagal ko nang hinahanap. Pakiramdam ko sila ang pumuno da mga puwang dito sa puso ko. Sila ang bumuo sa mga mga nawawalang parte ng pagkatao ko. Pero paano kung nahanap ako ng demonyo?Kung ako lang, ayos lang sa akin.

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 29

    "Boss, your brother is downstairs." Five words. Those were the exact five magical words that saved me. I am still lucky that Uncle Aegeaon, the evil's brother, came to visit him that night. After that night he was gone for a month. I don't know where he went. I just learned that he and Uncle Aegeaon fight the night Uncle visited him. Kung ako lang ang masusunod mas gugustuhin ko pa na si Uncle Aegeaon ang naging foster parent ko. My life would have been different. Siguro namuhay ako kagaya ng mga normal na bata. But maybe this is really my luck. This is my destiny. This is my life, written in the book. Despite the trauma I've been through I continue living my life. But this time, I learned to be stronger. I wasn't scared anymore. All my feelings were gone. I am like a dead man who was struggling daily to live. I look happy and strong from the outside but deep inside I am broken and crushed into pieces. "Darling, you know that Daddy loves you so much right?" One evening t

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 28

    "Therese, come here."I stopped playing with my doll when the orphanage head called me. Then, I saw group of policemen pulled out from their cars and walking towards us. "Is this Therese?" The man asked looking at me. "Agent George Smith. Department of Justice." "What do you want, Mr. Smith?" The staff held my hand. "I am the head of this orphanage. What do you need?""I need you to come with us Ma'am, both of you?" He throw a glanced at me. "For?""This is concerning national security." "National security? What did I do? And why do I have to bring Therese with me?""It's not concerning you, Ma'am. It's about the kid.""The kid?" Mother Superior voice raised. " What do a five year old kid do with national security? Are you kidding me, Agent?"The Head of the orphanage argued with the man but end up following him. May pinakita itong papers sa kanya, kaya walang nagawa ang madre kundi ang sumama kasama ako. The officer brought us to his office. His office is huge. Lot of policemen

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 27

    Kanina pa ako nakatitig sa malawak at magandang tanawin sa harapan ko. Pangalawang araw na namin ngayon ni Thunder dito sa hacienda nila pero nandito lang ako sa cabana niya. Hindi ako sumama sa kanya sa mansion ng mga magulang nila. Mula sa mataas na bahagi kung saan nakatayo ang cabana ni Thunder, tanaw ko kung gaano kalawak ang lupang sinasakupan at pag-aari ng mga Sandoval. Sobrang lawak at hindi maabot ng paningin ko ang hangganan ng lupain nila.Ang ulap na nagkukulay dagat, ang luntiang tanawin, ang mataas na sikat ng araw ay nagbibigay sa akin ng kapayaan. It's like a breath of fresh air. A new and refreshing environment for me. Malayong malayo sa buhay na aking kinagisnan, ang buhay na puno ng karahasan at ang buhay na gusto kong takasan.Kung bibigyan man ako ng pagkakataon magbagong buhay kasama ang mga taong mahal ko, ang mga taong nagbigay sa akin ng pag-asa at tunay na nagmamalasakit, pipiliin ko ang lugar na ito. Dalawang araw pa lang ako dito pero natagpuan ko ang

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 26

    Confusion drowned me. I didn't go home straight. My mind was so clouded that I couldn't think properly. My emotions started eating me. I know wala akong karapatang magtampo o magdamdam sa mga kaibigan ko pero inaamin ko nasaktan ang puso ko. Kahit masama akong tao nasasaktan pa rin naman ako. Ang daming tanong na gumugulo sa isipan ko. Minsan ba sumagi sa utak nila na hanapin ako? Talaga bang pinabayaan nila ako? Binaon na ba nila sa limot ang lahat ng mga pinagsamahan namin? Kasi ako, hindi man buo ang alaala ko, kailanman hindi sila kinalimutan ng puso ko. Ate Chichay, the big sister I never had. I treated her with utmost respect and love. Kahit hindi kami magpakapatid malaki ang respeto at pagmamahal ko sa kanya. Kung totoo man ang sinabi ni Dad tungkol sa kalagayan niya, minsan ba hindi dumako sa isipin niya na hanapin ako. Akala ko ba walang iwanan? "Gusto mo maging Engineer? Ako gusto ko maging teacher." "Ako gusto ko maging doctor." "Gusto ko maging macho dancer."

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 25

    "Dad—" I wasn't able to finish my sentence because a hard slapped welcomed me. "You weak brat! What do you think you're doing huh?" I forze for a while. Para akong nabingi sa sobrang lakas na sampal ang sumalubong sa akin mula kay Dad. Pagtingin ko sa mga mukha niya namumula ito sa galit. Nanlilisik ang mga mata. Hindi pa ito nakuntento sa isang sampal dahil bigla niya pa akong sinakal. "You're stupid! Do you think I wouldn't know? You are sleeping with the enemy bitch! Are you enjoying it? Answer me! Answer me!" I tried removing his hand from my neck but his grip tightened. His eyes screaming anger. His jaw tightened, his eyes darkening like a demon. I'm already catching my breath. "Dad—" He released me but slapped me hard. Sa sobrang lakas ng pagkakasampal niya sa akin nawalan ako ng balanse at tumama ang likod ko sa salamin ng mesa kaya nabasag ito. Akala ko titigil na ito pero inabot niya ang tungkod niya at yun ang pinalo sa akin ng ilang beses. Sobrang lakas

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 24

    "Why are you here, RN? Alam ba ni Thunder na magkakilala tayo?" Pasimpleng tanong ko kay RN nang lumapit ito sa akin. "Do I need to tell him that I know you?" Balik tanong ng malditong green eyed monster sa akin. Tinaliman ko sya ng tingin pero hindi naman ito apektado. Ngumiti pa nga at binigay sa akin ang tatlong stick ng pregnancy test. "Hindi ko naman siguro kailangan e-explain pa sayo kung bakit ako nandito ano? And I think, even if we don't do this you already knew the answer." Makahulugan itong tumingin sa akin at sa bandang puson ko. "What answer?" Mahina pero may diin kong tanong sa kanya. "I'm not pregnant. There's no need to do this. It will only complicate things RN.""It's not me who wants this, Babe." Pasimple niyang sinulyapan si Thunder na ngayon ay kausap ang mga kapatid niya. Mukhang tinatanong nito kung sino ang nagdala ng babae dito sa silid niya. "Pero alam mo naman kung ano ang magiging kalabasan nito diba? Bakit ka pa nagpunta dito? You can make alibis. Maga

  • Sandoval Series #7 : Trapped in the Midnight    Chapter 23

    "Why are you looking at my tummy? Am I getting fat?"Tanong ko kay Thunder dahil kanina ko pa napapansin ang mga panakaw nitong tingin sa tiyan ko. Tiningnan ko din ang tiyan ko. Flat pa rin naman ito. Wala naman akong nakikitang umbok doon. Ahm, kung meron man, like very small lang. Siguro dahil bloated ako at napapadami ang kain ko nitong mga nakaraang araw. "Ikaw kasi ang dami ng pinapakain mo. Hindi ko na tuloy macontrol ang calorie in-take ko. I think I need to start working out hard again. Tumataba na nga ata ako." Hinawakan ko ang aking tiyan at mahinang hinaplos. "No Mommy! You're not fat." Biglang sabat ni Ameeya dahilan para mapalingon ako sa kanya. Bumaba ito sa upuan niya at lumapit sa akin. Pagkatapos inabot niya ang tiyan ko at marahan din itong hinaplos. "Don't worry Mommy, you are still sexy even if this stomach will grow big. Right Daddy?" Thunder smiled. "Right, Princess. Even if Mommy's tummy becomes big and even if Mommy becomes fat, Mommy is still the sexiest,

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status