Seraphina's POV
"Sino po 'yong matandang babae kahapon?" tanong ko kay Sister Teresa, habang dahan-dahan kaming naglalakad sa mahabang pasilyo ng simbahan. Ang mga hakbang namin ay umaalingawngaw sa katahimikan ng lugar. Suot namin ang aming mga uniporme bilang madre, simpleng puting damit na may tabing sa ulo. Kahit na unang araw ko pa lang, ramdam ko ang bigat ng responsibilidad ng pagiging madre. Pero sa kabila ng kaba, may halong excitement pa rin akong nararamdaman . Matagal ko rin kasi itong pinangarap, ang makapagsilbi sa Panginoon sa ganitong paraan, kaya't hindi ko mapigilang makaramdam ng saya. "Sino?" tanong ni Sister Teresa, tila nag-iisip habang patuloy kaming naglalakad. "Yung tinawag po akong Calista," sagot ko, habang pilit na inaalala ang mga nangyari kahapon. Tumigil siya sa paglalakad at hinarap ako, bahagyang kumunot ang kanyang noo sa pag-aalala. "Ahh, si Sister Luisa, 'yong nasa wheelchair kahapon?" "Opo," pagtango ko. "Sino po ba 'yong Calista?" muling tanong ko. Hanggang ngayon kasi hindi pa rin matanggal sa isip ko kung sino siya at kung bakit kami magkamukha. Baka kasi magkamag-anak kaming dalawa o pinsan kaya magkahawig ang mga mukha namin. Napatigil muli si Sister Teresa, tumingin siya sa akin ng diretso. "Calista..." mahina niyang sambit, na para bang sinasariwa sa alaala ang pangalan. "Matagal nang wala si Sister Calista. Siya yung pinakabatang naging madre noong unang panahon. Kung iisipin magka-edad kayo nang magsimula siya sa paglilingkod sa diyos." "Matagal na po?" tanong ko dulot ng pagka-intriga sa mga sinabi ni Sister Teresa. "Oo," sagot ni Sister Teresa, "Ilang taon na ba? 1977 pa raw 'yon nangyari eh," 1977? Ang tagal na pala tapos naaalala pa ng matandang iyon nag mukha ni Calista. Hindi kaya, nagkamali lang siya? "Ano po bang nangyari? tsaka paano nakilala ni Sister Luisa si Calista noong panahon na 'yon? Sa tingin ko po ay hindi pa Madre si Sister Luisa noong panahong iyon," "Hindi ko rin alam kung totoo ito, simula kasi raw ng gabing 'yon parang nabaliw si Sister Luisa kaya hindi kami sigurado kung totoo ba ang usap-usapang ito. Pero ang usap-usapan nila simula noon ay sinapian raw ng higit sa isang demonyo itong si Sister Calista at pinatay ang mga madre at ang pari na nagsasagawa ng eksorsismo sakaniya," paliwanag ni Sister Teresa. Hindi ko alam kung bakit, pero parang may malamig na hangin na dumaan sa akin habang naririnig ko ang mga salitang iyon. Kung ganoon, imposibleng magkamag-anak kami. Pero bakit niya ako tinawag na Calista? Tsaka ano kaya ang totoong nangyari sa gabing isinagawa ang eksorsismo kay Sister Calista? "Dito, dito isinagawa ang eksorsismo," tugon sa'kin ni Sister Teresa pagkatapos niyang huminto sa isang pintuan sa likod ng malaking altar ng simbahan. Binuksan niya ito at bumungad sa amin ang madilim na silid. "May cellphone ka ba?" tanong niya bago siya pumasok. "Opo," "Turn on mo, flashlight ng cellphone mo. Wala na kasing ilaw dito," tugon niya sa akin. Kinuha ko ang cellphone mula sa aking bulsa at, gaya ng sinabi ni Sister Teresa, ginamit ang flashlight nito. Nang magbigay ng liwanag ang cellphone, unti-unti naming naaninag ang hagdanang pababa na natatago sa loob ng silid. "Dahan-dahan sa pagbaba, matagal nang abandonado ang silid na ito. Marupok na ang hagdanang ito," paliwanag niya. Naunang pumasok si Sister Teresa sa loob ng silid na mukhang papunta sa isang underground basement. Sa unang hakbang niya pa lang pababa sa hagdan, umuugong na ang lumang kahoy, na parang ano mang saglit ay puwede itong mag-collapse. "Mag-ingat ka, Sister Seraphina," paalala niya. Habang sinundan ko siya, naramdaman ko ang pagkabahala at nagdalawang isip ako kung susundan ko pa ba siya. Ang liwanag mula sa cellphone ko ay nagbibigay lamang ng kaunting sikat sa madilim na pasilyo, kaya't bawat hakbang namin ay parang isang pagsubok sa tibay ng hagdanang gawa sa kahoy . "Sigurado po ba kayong ayos lang pumasok dito?" tanong ko. "Oo, h'wag kang mag-alala," sagot niya. Matapos ang ilang minuto ng maingat na pagbaba, nakarating kami sa ibabang bahagi ng hagdanan. Ang lugar ay mukhang matagal nang hindi pinapansin, ang hangin ay malamig, mausok, at maalikabok. Ang mga dingding ay may mga lumang simbolo at alikabok. "Dito isinagawa ang eksorsismo ni Calista," wika ni Sister Teresa. Lumingon ako sa kanya at itinutok ang sinag ng flashlight ko sa harap ni Sister Teresa, kung saan makikita ang mga alikabok ng sunog na kahoy at malalaking kadena. Hindi ko alam kung bakit, pero bigla na lang tumulo ang luha ko. Parang ramdam ko ang sakit ng mga pangyayari dito. "Sister Teresa," rinig naming tawag ng isang babae kay Sister Teresa. "Saglit lang," sagot ni Sister Teresa. "Babalikan kita, dyan ka lang ha" dagdag niya bago siya umalis. Napabuntong hininga ako nang umakyat si Sister Teresa sa hagdan at lumabas. Hindi na maganda ang pakiramdam ko dito, kaya buti na lang at may tumawag sa kaniya. Nang sumunod ako kay Sister Teresa, biglang sumagi sa akin ang matinding kaba nang magiba ang tinatapakan kong hagdan. "Muntik na, sabi ko na nga ba eh. Mali talaga na pumasok kami dito. Sa tunog pa lang ng hagdan ay alam ko nang bulok na ito." Muntik akong mahulog nang biglang naputol ang isang bahagi ng baytang sa ilalim ng paa ko. Naramdaman ko ang matulis na kahoy na dumaan sa aking binti, dulot ng nabaling bahagi ng hagdan. "Ahh," daing ko. Dahil sa gulat at pagkawala ng balanse kanina, nabitiwan at nalaglag ang cellphone ko sa ilalim ng hagdan, at mukhang nasira ito dahil sa pagbagsak. Nawalan ng ilaw mula sa flashlight, kaya't hindi ko na masilayan ang paligid ko. Nasa kalahati pa ako ng mahabang hagdanan, kaya nababahala ako na baka tuloy-tuloy na masira ang hagdang ito. Ipinilit kong panatilihin ang aking balanse habang ang mga kamay ko ay sinubukang hawakan ang anumang mahawakan sa paligid upang hindi tuluyang madulas. Ang bawat tunog ng umaalog na kahoy at ang malakas na alingawngaw ng mga nabasag na bahagi ay nagpatindi sa aking kaba. "Ahh!" sigaw ko nang hilahin ako ng grabidad patungo sa sahig pagkatapos tuloyang mag-collapse ang buong hagdan. Kasama ng tunog ng pagbitak ng mga kahoy ay sumunod naman ang malakas na tunog ng pagbagsak ko sa sahig. "Aray!" Sobrang bigat ng aking paghinga at ito lang ang tanging naririnig ko dito sa madilim na silid. "Sister Teresa!" sigaw ko. "Layratus... ghurakde... vudra.." Nagsalubong ang mga kilay ko habang paulit-ulit kong naririnig ang mga hindi maintindihang salita, na tila umaalingawngaw sa aking mga tenga. Ako lang naman ang nadirito, bakit parang maraming bumubulong sa akin? "Sister Teresa!" sigaw ko, naguguluhan. "May tao ba diyan?" tanong ng isang babae mula sa labas. "Tulong! Tulungan mo ako, please!" pagmamakaawa ko. Isang malakas na sinag ng ilaw mula sa flashlight ang tumama sa aking mukha, dahilan upang mapapikit ako sa sakit. "Diyos ko! Anong nangyari? Bakit ka nandiyan?" tanong ng babae na lumapit. "Tulong po!" sigaw ko ulit. "Teka lang, Ija, hihingi ako ng tulong," sagot niya. Umalis siya at maya-maya, bumalik na may kasama nang mga lalaki na may dalang hagdanan na gawa sa kahoy. Kahit na masakit ang katawan ko, agad akong umakyat sa hagdan. Nang makalabas ako, nakita ko ang matandang madre na nag-interview sa akin noong nakaraang araw. "Maraming salamat po!" wika ko. "Anong nangyari? Bakit ka pumasok doon? Eh matagal nang walang pumapasok sa silid na yon," wika niya na may halong pag-aalala sa boses. "Sinamahan po akong maglibot ni Sister Teresa, siya po ang nagdala sa'kin doon," paliwanag ko na ikinatigil ng madreng kausap ko. "Sinong Teresa?" tanong niya na ikinalito ko. "Yung madre po dito," sagot ko. "Ija, matagal na kong madre dito. Pero wala akong kilalang madre na nagngangalang Teresa."Seraphina's POVHindi pa rin ako makapaniwala na hindi totoo si Sister Teresa. Matagal ko na siyang nakikita dito sa simbahan, at siya lang ang madreng naging kaibigan ko. Totoong-totoo siya sa tuwing nag-uusap kami; nararamdaman ko pa nga ang presensya niya. Kaya hanggang ngayon, naguguluhan pa rin ako."Diyos ko! ano ba talaga ang totoo?"Napahawak ako sa noo habang nakaupo sa kama ko, dito sa loob ng silid sa kumbento. Ngayon na sinabi nilang walang madreng nagngangalang Teresa dito, sumasakit na ang ulo ko sa kakaisip. Totoo ba si Sister Teresa o hindi? Kung ako lang ang tatanungin, totoo siya. "Hindi siya guni-guni lang kasi marami beses na kaming nagkausap. Hindi rin naman siya likha ng imahinasyon ko dahil nasa tamang katinuan pa naman ako, sa palagay ko."Lumuhod ako sa harap ng kama, kung saan may nakasabit na krus sa bubong, at idinampi ang aking mga palad habang nagsimulang magdasal."Mahal na Panginoon, tagapagtanggol ng lahat, humihingi po ako ngayon ng gabay. Bigyan mo
**Content Warning:**This content includes explicit descriptions and themes of a sexual nature. It is intended for mature audiences and may not be suitable for all readers. Viewer discretion is advised. If you are uncomfortable with or offended by such content, please take caution or choose not to proceed.Seraphina's POV"May bumisita na pari?" rinig kong usapan ng mga madre sa di kalayuan, ang kanilang boses ay pabulong pero sapat na para marinig ko."Teka, sino?" tanong ng isa pang madre.Binagalan ko ang paglalakad ko dito sa pasilyo ng kumbento para marinig ang usapan ng mga madre.Wala naman sigurong mali na makinig ako sa usapan nila, hindi naman yata masyadong seryoso ang usapan nila at tungkol lang sa isang pari."Hindi ko kilala eh. May kakaiba sa kanya. Nakasuot siya ng sutana pero... parang hindi pari eh," sagot ng madre, ang huling mga salita'y may halong pag-aalinlangan at takot.Sino kaya ang pinag-uusapan nila? Ang tahimik na kumbento ay hindi karaniwang binibisita ng
Trigger Warning: This material contains references to sexual violence. Please proceed with caution.Seraphina's POV"Hushhh" pagpapatahimik niya sa'kin habang tinatakpan ang bibig ko mula sa likod at patuloy na bumabayo."Sir Asmodeus, tigilan mo na 'to, please" mangiyak-ngiyak kong pagmamakaawa sakaniya na hindi niya naman naiintindihan dahil sa kamay niyang nakatakip sa bibig ko."I love hearing you moan, but do you want the nuns to hear us? Does the thought of someone catching us turn you on?" hinihingal na bulong niya sa akin na ikinadikit ng mga labi ko dahil sa galit."Ughh!" ungol ko nang ipinasok niya ng buo ang ari niya sa pagkababae ko. Pakiramdam ko napunit ito dahil sa biglaan niyang pagpasok."You love it, huh?" Paulit-ulit niyang bulong sa akin habang tumatama ang mainit niyang hininga sa leeg ko."Hayop ka, Asmodeus! Magbabayad ka! Ipapakulong kita.""Makakapagtrabaho ka pa rin ba bilang isang madre pag nalaman nilang hindi ka na virgen?" nakangisi niyang tanong na ikin
Seraphina's POV"What a grand entrance, Astaroth." rinig kong sabi ni Sir Asmodeus habang pababa siya ng hagdan."Oh! Sorry, did I just do that?" natatawa niyang tanong habang nakatingin sa nasirang pintuan.Sino siya? Ano ang kaugnayan niya kay Sir Asmodeus? At paano niya nagawang sirain ang pintuan nang ganoon kalakas? Sa lakas ng pagsabog at pagkatapon ko kanina, parang binomba niya yata ito.Dahan-dahan akong yumuko at idinampi ang dalawang kamay sa lupa para magbigay ng suporta habang sinusubukan kong tumayo."Seraphina, don't look directly into his eyes" tugon ni Sir Asmodeus sa'kin na may halong pag aalala."Too late" nakangising sabi ng lalaking tinatawag na Astaroth. "Nabasa ko na, although hindi lahat." dagdag nito sabay lapit sa akin at hinawakan ang pisnge ko.Parang si Sir Asmodeus din ang galawan niya. Ang tingin niya sa akin ay parang nang-aakit, at kakaiba ang paraan ng paghawak niya sa mukha ko. Kapareho rin sila ng awra ni Sir Asmodeus na nakakaakit, misteryoso at pa
Seraphina's POVMukhang tuloyan na nga talaga akong mababaliw, hindi ko na alam kung anong nangyayari. Kung bakit sa lahat ng tao ay ako pa ang nagkaroon ng kaluluwang 'to. Kung demonyo nga 'yong si Astaroth, siguro ganun din 'yong amo kong si Sir Asmodeus. Siya lang ang makakasagot sa mga katanungan ko, kaso hindi naman ako sigurado kung dapat ko siyang lapitan. Sinabi pa naman ng anghel na nagpakita sa akin kanina na kailangan kong lumayo sa mga demonyo."Alam ni Sir Asmodeus na nandito ako sa simbahan. Alam niya kung saan ako hahanapin," bulong ko sa sarili.Nang lumabas ako ng simbahan upang magtungo sa kumbento ay nakita ko si Sister Grace na papunta sa direksiyon ko. Gusto ko sanang umiwas upang makaalis ako nang walang nakakaalam na pumunta ako dito, ngunit wala akong mapagtaguan dito sa labas. Saan ba naman ako pwedeng magtago dito sa malawak na harapang bakuran ng kumbento eh wala naman itong mga upuan o puno kundi mga malilit na damo lang sa lupa."Oh, Sister Seraphina. Na
Seraphina's POVTumakbo ako palabas ng estasyon ng mga pulis, hinihingal at nababalot ng kaba. Pagdating ko sa labas, nakaramdam ako ng kakaibang tensyon. Maraming tao ang naglalakad sa labas at abala sa kani-kanilang ginagawa. "Tulongan mo ko, please!" pagmamakaawa ng lalaki habang patuloy akong sinusundan.Hapon na, ngunit maliwanag pa ang paligid, at ang sinag ng araw ay ramdam kong masakit pa rin pag tumatama sa aking balat. "Miss, please help me"Habang nagmamadali akong tumakbo, napansin ko ang maraming mga tao na nakatulala lang at nakatayo sa gilid ng kalsada, tahimik at tila walang pakialam sa ingay ng paligid. Dahan-dahan akong lumapit,ngunit habang palapit nang palapit, napansin kong may kakaiba sa kanila. Hindi sila gumagalaw, hindi rin nila ako tinitignan. Tila ba, nasa sarili silang mundo."Miss, ikaw lang ang nakakakita sa'kin. Ikaw lang ang makakatu-" muling pagmamakaawa ng kaluluwang lalaki na narinig ng iba pang mga kaluluwa dahilan upang tumingin sila sa akin."Na
Seraphina's POV"Anong ginagawa mo, Asmodeus?" singhal ko sa kanya, pilit na kumakawala sa lubid na nakagapos sa kaliwa kong kamay, na nakatali sa sandalan ng kama."I'm still your boss, Seraphina. Don't call me by my name," wika niya, ang boses niya'y puno ng kalaswaan at pang-aakit habang dahan-dahan siyang yumuko palapit sa akin. Lumuhod siya, itinukod ang kaniyang mga tuhod sa magkabilang gilid ng hita ko, kaya't ang tanging nakikita ko ngayon ay ang kanyang itim na polo, na halos matanggak na ang mga butones dahil sa maskulado niyang katawan."Bitawan mo nga ako! Hindi na kita tatawaging sir kasi nag-resign na ako bilang maid mo!" sigaw ko, habang pilit kong sinusubukang takasan ang mahigpit na pagkakahawak ng maugat at malalaking kamay ni Asmodeus sa aking pulso."Anong nag-resign? Wala akong natanggap na resignation paper," wika niya habang tumatayo sa gilid ng kama. "At kung meron man, hindi pa rin ako papayag na mag-resign ka," dagdag niya, na ikinataas ng kilay ko."Edi huw
**Content Warning:**This content includes explicit descriptions and themes of a sexual nature. It is intended for mature audiences and may not be suitable for all readers. Viewer discretion is advised. If you are uncomfortable with or offended by such content, please take caution or choose not to proceed. Seraphina's POVPagkatapos niyang ibalik ang kaluluwa ko sa aking katawan, agad kong naramdaman ang bigat at sakit sa aking mga kalamnan. Naramdaman ko rin ang magaspang na lubid na nakatali sa aking mga pulso. Nang sa wakas ay kinalagan niya na ako mula sa pagkakatali, napansin kong may kirot sa aking daliri. "Ba't-"Tinignan ko ito at nakitang may kunting dugo na dumadaloy mula rito."Ano 'to?" tanong ko kay Asmodeus habang nagsalubong ang aking mga kilay, nagtataka at may halong galit. "Dugo," sagot niya nang walang kaabog-abog, pagkatapos dumako ng mga mata niya sa aking sugat na parang wala lang."Alam ko!" sagot ko nang may diin, tinataas ang aking daliri para ipakita sa