CHAPTER THREE
I paused. Speechless. Emotional. Confused.I don't know how to react. For the very first time, Atacia Frowline apologized in front of me.Parang may kung anong matigas na biglang lumambot sa puso ko. Sa loob ng dalawangput isang taon, nagawa ni Atacia ang mag-sorry. Hindi ko alam kung ano ang maging reaksyon ko dahil hanggang ngayon ay hindi pa mag-sink in sa utak ko ang nangyayari. I still have doubts. What if it's just a prank?“ I know that I was so mean back then, I didn't accept you as my oldest sister. I was surprised back then, when dad took you home and said that you're my oldest sister. I was just ten, or eleven perhaps, when you became part of our lives. I got mad. I get jealous, and envied you for being a strong, independent woman. I just realized how amazing you are, that I must also rely on you. Pero habang iniisip ko na, kapag kinasal ka na ay aalis kana sa bahay ay parang may kung anong masikip sa puso ko, ” I got teary eyes. I want to hug her, and apologize for my actions also. I can't believe Atacia says those words to me.“ Ate, what may happen, please rely on us, too. Alam kung naghihirap ka din, lahat ng gusto ni dad ay sinusunod mo. I know how hard it is for you, to be called our illegitimate sister. However, you never complained. So, I was sorry because of my actions, jealousy, and guilt. I actually don't have any intention to hurt you like I always did. But, thanks dahil napakahaba ng pasensya mo sa aming tatlo. ” I faintly smiled, and run to her.Hindi ko na mapigilan ang aking damdamin. I cried on her shoulder. It feels so warm, and comfortable. I can't fake my emotions, because this is how I truly felt.“ Thank you, Atacia. Thank you for being honest, and finally accepting me. I assumed. ” I said, and chuckled. The two joined us together, I heard Clifford apologize too.Actually, si Atacia lang talaga ang napaka salbahe sa kanilang tatlo. I remember how she put soap in my food. She's really something, and dangerous. One time, she pushed me on the stairway, I was badly injured. Tita Melissa didn't do something to punish her daughter, and tolerate her. If her mother can't teach her a lesson then, I will do it.Habang nasa pagitan ako ng tatlo ay may biglang pumalakpak. Agad kaming nag bitawan, it's Tita Mel. Akala ko ay umalis siya, bakit naka pambahay lang siya. Biglang umalis ang tatlo at lumapit sa mommy nila. Bakit parang may mali? Atacia, Clifford, and Mikey laughed.And that's how I realized that it was just a prank.“ Do you really believe,what I've said? ” Atacia said. This devil. I gritted my teeth. I should have trusted my instincts. “ Ang tanga nga naman, bakit ba kami makikipag-bati sa anak ng KABIT. ” Parang nabibingi ako sa narinig ko.Seriously? Who’re they calling kabit? Si mommy ba?I couldn't hide my frustrations. I laughed bitterly. What do I expect from these fools? Tsk. “ What a scheme, guys. You got me there. However, what I said, and showed isn't fake. It was all true. That's fine, ganun naman talaga ang mga taong kulang sa aruga, at attention. They sucks. ” I said, and left. Huminto ako nang nasa hagdan na ako at lumingon muli sa kanila.I sighed heavily.“ And the person who you're calling a KABIT is my mother, if she didn't die, do you guys think you're in this family? My mom is the first person that my dad loves. Eh, kayo? Ikaw, Tita. Do you think dad loves you? ” Lahat sila na tahimik sa sinabi ko. Hindi naka-imik si Tita Mel, dahil alam ko kung paano niya habulin si dad noon.Dad was forced to marry her, dahil na wala na si mom. If it's not for grandfather, wala siya ngayon sa kinatatayuan niya. Naging illegitimate lang naman ako dahil pumasok sila sa buhay namin mag-ama.Pumasok na ako sa kwarto ko, dahil ayaw kong sumabog sa harapan nila at pag-tirisin ang mag-ina na yun.Pranking me. Calling my mom a KABIT? Tsk. She really thought na kaya na niya akong kalabanin. Malakas pa rin ako sa bahay na ito. I am my dad's first born, I made him proud, I built my own company, and now I am marrying the man of my life. And with that, mas lalakas ang company ni dad. I can do everything for dad, maging sunod-sunuran ako sa kanya kung kailan ko gusto.Humiga na ako sa kama, pagod ako at gusto ko na lang na magpahinga. I turned off the lights, and didn't even bother to change my clothes. This day is so draining. Ang daming nangyari, nung una about kay Diego, tapos nung guy sa parking lot, I was actually disrespected kasi di man lang ako kinausap, or magsabi man lang nang kung ano, and then the happening earlier. What a piece of shit.Tita Melissa trained them well. Ang sama. Nadali talaga ako, akala ko totoo na lahat. Mas lalong sumama talaga loob ko sa mag-ina na yun. Nakakainis talaga.Kinabukasan ay nagising ako sa katok ng pintuan sa aking kwarto, agad akong tumayo at pinag-buksan ang kung sino man ang kumatok na mapungay-pungay pa ang mga mata dahil nasilaw sa sinag ng araw na hindi pala nasara kagabi. Walang hilamos. At napaka messy pa ng buhok.“ Good morning, ” Nakangiting bati sa akin nang isang napaka gwapong nilalang sa balat ng lupa.Na shock ako kaya agad kong napag-sarhan ng pintuan si Diego at tumakbo sa shower room. Agad akong nag hilamos, at nag toothbrush, kasama nun ang pag-palit ko ng damit. Pajamas on t-shirts.“ Hi, good morning. Sorry ha, ” nahihiya na salita ko at umiwas ng tingin.He chuckled. Ang cute niyang mag smile. I couldn't imagine myself with Diego, but now he's here. He is in front of me. Greeting me in the morning for the very first time. He was holding a bouquet of flowers, again. Ang gwapo ni Diego. Ang sarap niyang ikama.What if, ikama ko na siya ngayon agad? Para naman akong tanga nito. Ang landi ko naman.“ Here. This is for you, sorry I just visited now. ” he said and handed me the flowers. Agad ko naman itong tinanggap.“ Thank you, ah.. Ang bango nito, ” nakangiti na wika ko habang inamoy ang bulaklak. “ Let's go down, and have some breakfast. ” I said.“ Uhm. No need, baby. ” He said. I gasped and was surprised. “ I just passed by, I actually came here para magpaalam. I will leave today, sinadya ko lang talaga na pumunta dahil baka isang linggo din ako sa Dubai for business. At hindi muna kita mapapadalhan ng flowers, ” aniya. Bigla akong na lungkot sa sinabi, pero ang sweet at ang thoughtful niya. Bigla na naman pumasok sa isip ko ang picture. Pero wag na mag-isip ng ganun, nandito na siya sa harap ko, nagpapaalam with flowers pa.Para akong sasabog sa kilig. And that BABY thing. Gosh.I want to hug him, and kiss him.And I will miss him.I pouted.“ Mag-ingat ka dun ha, ” wika ko. He smiled, and caressed my face.“ Can you walk me outside? ” aniya.“ Yes, b-baby… ” huminto siya saglit at tinitigan ako sa mata. “ W-what’s wrong? ” nahihiya kong tanong.“ Calling me, baby is just so sweet. From now on, call me baby. Okay? ” he said and copped my face. “ You're so pretty, ” bulong niya.Ramdam ko naman ang pag-iinit ng pisngi ko, kaya agad akong umiwas ng tingin. He held my hands, at sabay na kaming lumabas. Nang nasa gate na kami ay huminto ito, at niyakap ako ng mahigpit. I can smell his cologne, the soap he used, and the shampoo. Ang bango.“ I will leave now, baby. Mag-ingat ka dito ha, ” his voice is sweet, and it feels like heaven.“ Mag-ingat ako, baby. Ikaw din. Don't overworked yourself, ” wika ko. Tumango naman si Diego at tinignan ulit ako sa mata. Tinitigan ko rin siya, ang ganda talaga ng kanyang mga mata.Hindi pa rin ako makapaniwala na kasama ko si Diego ngayon. Is there hope for us? Gusto na ba niya ako? Will our marriage work kapag ikinasal na kami? Ang daming katanungan ang sumagi sa isip ko. I hope that it will work for both of us.“ May I? ” he asked. Kunot noo naman ako.“ Ha? ” confused.“ May I kiss you? ” he said. Seriously? Diego asked me for a kiss? He asked for my permission? Oh god, such a gentleman. This is for real na talaga? I can't take it anymore. I know that I am like a tomato right now. I took a deep breath, because it feels suffocating inside.“ Y-yes, ” I answered.Lumapit siya sa akin, at dahan dahan na nilapit ang mukha niya sa akin. I closed my eyes when I felt his breath. Hanggang sa maramdaman ko na ang malambot, at mabango niyang labi.This is really happening.CHAPTER FOURNaging mas malalim ang halik ni Diego sa akin, I couldn't breathe but I didn't push him. Kusa na lang siyang bumitaw at tumawa. Nagulat naman ako sa kanyang biglang pagtawa at nakaramdam ng hiya.“ Sorry, I didn't stop myself. It's just because your lips are soft, and it's calling me, ” bulong niyang may halong pagnanasa. Napalunok naman ako ng aking laway, ang landi niyang tingnan. Shit. “ I can't wait to marry you, baby. Isang linggo na lang, at sa pagbalik ko, ayusin na natin ang kasal natin ha. ” anito. Ito na ba ang sinasabi nilang cloud nine? Ano ba tawag dun? Feels like cloud nine?“ S-sige, ayusin natin. ” pagsang-ayon ko sa kanya. Ngumiti siya at niyakap uli ako ng mahigpit, at sinubsub ang mukha niya sa leeg ko kaya nakikiliti ako. Pakiramdam ko tuloy ay mag-asawa na talaga kami. “ Boss, we can't be late. ” Biglang sabat ng secretary nito, halata naman na ito ang secretary niya. May tao pala sa kotse niya. Did he see the scenes, medyo nakakahiya. He scoffed.
CHAPTER FIVEHINDI ko na alam kung anong oras na, lasing na lasing na si Dina kaya minabuti na lang namin na umuwi. Mataas kasi alcohol tolerance ko kaya hindi ako agad nalalasing. Kanina pa kasi siya sayaw ng sayaw eh, naiinis ako kasi ang daming lalaki na lumalapit sa kanya at nanghihipo pa mga tarantado. “ Uwi na tayo, ” saad ko sa kanya at hinila na siya paalis sa dance floor. Nagpatangay naman siya sa akin, nang makalabas na kami ay may nakabangga akong lalaki. Sa sobrang lakas para akong tatapon, akala ko ay matutumba na ako kasama si Dina.“ Careful, ”bulong ng isang malamig, ngunit malalim na boses. Nag pantinagan ang aking tenga, naninindigan ang aking balahibo sa katawan, dahil sa boses nito. Hindi ko maiwasan na hindi ito tingnan, dun ko lamang napagtanto na may iba nang humawak kay Dina, at ako naman ay hawak ng lalaki sa aking bewang. Malapit na malapit lang ang aming katawan, ramdam ko ang kanyang hininga, at ang menthol scent nito na cologne ay mas lalong nag-palamig
A week without seeing Diego is a misery to me. I missed him so much. I still can't get his number that easy, I have to ask his relatives but I don't like them. They're so maatitude. I can wait naman so naghihintay ako kung kailan ko gusto, pero sobrang na-miss ko na talaga si Diego. Kumusta na kayo siya sa Dubai no, makakauwi na kaya siya today? One week lang naman yung business trip, I hope makakauwi na siya today. Nasa opisina ako nagbabasa ng ibang documents, may mga reports then about sa sales ng products namin. Reading some articles about our company, seeing how people positively giving comments, and their opinions means a lot to me. It just means that they like the products. As a business woman,. I have to know what other people prefer. The product they like, although hindi lahat ay nagiging masaya sa isang produkto pero hindi naman nagtatapos yun dun. Kaya nagsisikap din kami na mabigyan ng maayos na produkto at affordable ang mga kababayan. I have been in this business indus
Hindi ko alam kung ano nararamdaman ko ngayon, my dad greeted me today. It's my 26th birthday, and wasn't expecting na e-surprise nila ako. Tumayo ako mula sa pagkaka-upo, at hindi mapigilan ang mga luha na kumawala mula sa aking mga mata. Hindi ko kasama si dad buong buhay ko. I was already 23 when dad take me with him, kilala ko naman siya noon pa. Si Yaya Anne ang kasama ko buong buhay ko. She was like my second mother. Tumira na ako kay dad 3 years ago, at iniwan ang dating tahanan kung saan ako namulat sa katotohanan. At first, Dad tries to hide me from everyone. But, when I turned 18, he tells me everything. Ayaw kong magtanim ng sama ng loob sa kanya, hindi naman niya ako pinabayaan. Lumaki naman ako na maayos, at nakukuha rin ang lahat. Kahit palagi akong nakaranas ng pambubully ay hindi naman huminto ang buhay ko dun. I keep being a strong, independent woman, I never allow everyone to talk shit behind my back. At nakilala din ako ng lahat dahil ipinakilala ako ni Dad na anak
Gabi na at nandito na ako sa labas nang building. I was waiting for Diego. Kanina pa ako kinakabahan dito, at nanginginig na sa sobrang kilig, gusto kong tumili na parang ewan pero ayaw kong gawin yan dito sa labas nang building, baka ma viral pa ako gawin na katawa-tawa ng mga tao.Sobrang nakakahiya ata nun. Mapagkamalan pa akong gaga kapag ginawa ko yun. Diego texted me a while ago, that he will fetch me. At hito naman ako na sobrang excited bumaba agad nang building, kahit hindi pa tapos ibang files na kailangan pirmahan ko. Hindi ko maiwasan na hindi mapangiti. This night will be our first ever date.While waiting, patingin tingin ako sa aking paligid, ngayon ko lang napagtanto na may mga maliit na stores, and branch pala dito sa harapan ng building ko. Naalala ko dati may isang Nanay na nag-tayo ng kanyang tindahan dito mismo sa harap ko kung saan ako nakatayo. Ang sarap lang sa feeling, kasi hindi nawala ang pangalan ni Nanay Dona, at malaki na din ang tindahan niya.Si Nanay D
R18Bago pa matapos ang gabi ay inimbitahan ko si Diego sa aking kwarto. Unang beses kong nagpapasok ng lalaki sa aking kwarto. I told to myself, na ang unang makakapasok sa kwarto ko ay ang huling lalaki na aking mamahalin. And I am certain with that. I love Diego, kaya kong ibigay sa kanya ang lahat, at handa na akong isuko sa kanya ang bataan. Umupo siya sa kama at tahimik na nagmamasid. Nagpaalam na muna ako na mag shower lang saglit, tumago naman siya kaya iniwan ko na siya sa kwarto ko. Habang isa-isang hinubad ang aking damit ay biglang nag bukas ang pinto ng shower room. Gulat akong napalingon, and there I saw Diego. He was seriously staring at me. It was awkward, however I felt something strange. The feeling of wanting him. I was almost naked. Brassiere and undergarment left.He got inside without me saying a word. Maybe because I was actually waiting for him to come at me, and roughly kissed me. Pinned me on the wall. Harshly caressed my thighs, up to my mountain. I can f
He slowly slides his thing inside me. I feel the pain and hotness inside, huminga ako ng malalim ng mas lumalalim pa ito. It's too tight. At masakit. “ Are you okay? ” tanong niya sa akin. “ Medyo masakit, baby. Please, be gentle. This is my first time, ” sagot ko sa kanya. Bigla naman siyang huminto, at seryoso akong tiningnan. “ I will do it, slowly. I love you, baby. You're just so fuckin' wet, ” he said. Humugot uli ako ng malalim na hininga hanggang sa maramdaman ko na ito sa loob ko. Sobrang sakit. “ Shh.. it's okay, let's stay like this for a while until you can adjust. I don't want to hurt you, ” anito. He stayed for a minute, hanggang sa hindi ko na maramdaman ang sakit. He moved slowly. “ Is it still painful? ” tanong niya ulit. “ Hindi na. You can move now, ” agad kong salita. Alam kong nakakahiya ang position ko ngayon pero bahala na. This is it. Nagsimula na siyang gumalaw na hanggang sa pa-bilis na ito ng pa-bilis. Hindi ko naman maiwasan ang hindi umungol, “ shh
Patuloy lang kaming kumain nasa tabi ko naman si Diego. He said wala naman siyang work today, so he will stay with me daw muna dito sa bahay or mamasyal kami kahit saan. At syempre kinilig naman agad ako sa sinabi niya. “ So, how was your sleep, Diego ? ” biglang tanong ni Dad. I frozed for a minute. I was about to open my mouth when Diego spoke up, “ It was all good, Tito. I didn't know that Caroline is— ” bigla akong kinabahan sa pag-hinto niya at tumingin sa akin. Bigla ko naman hinawakan ang kamay niya na nasa thighs niya, at ngumiti ng hilaw. “ Malakas humilik, ” aniya at tumawa. Tumawa na rin si Dad. “ Did I? ” takang tanong ko kasi hindi ko naman alam kung humihilik ba ako o hindi. How would I know, wala naman akong kasama matulog.“ Yes, baby. Sobrang lakas, pero masarap naman siya pakinggan. ” bulong niya sa akin.Bigla akong na blangko sa sinabi niya. I looked at him, and saw him grin, he meant moaning? What the..“ Wag ka nga magbiro d’yan, ” wika ko. Tumawa na naman s
“Surpresa!” sabay-sabay na sigaw ng lahat nang buksan ni Caroline ang pinto. Napaatras naman siya, tila nagulat sa dami ng mga taong nagkakantahan at nagpapalakpakan sa sala. Hindi naman maiwasan ni Caroline ang matuwa, dahil ang iba sa mga bisita ay mga empleyado niya. At kumpleto rin ang kanyang pamilya,.maliban Sa isang tao. Sa gitna ng lahat, si Raven ay nakangiti habang may hawak na ang bunso nilang anak na si Venus.“You thought we forgot, didn’t you?” Raven said with a teasing smile.Bago ang kaganapan, sobrang abala si Caroline sa kumpanya dahil nagkaproblema sila sa isang investor. Dahil sa tindi ng kanyang pagka-busy, hindi na niya namalayan ang paglipas ng mga araw. Isang buwan na pala ang nakalipas, at maraming nangyari sa panahong iyon.Si Diego at Dina ay pumunta na sa ibang bansa para sa operasyon ni Diego. Masaya naman si Caroline dahil sa wakas ay magagamot na ang dati niyang asawa. Para kay Dina naman, magsisimula na ito ng negosyo sa ibang bansa. Tinulungan sila ni
Alam kong may konsensya pa rin si Dina hanggang ngayon, at ako rin naman. Hindi mawala sa isip ko ang mga kasalanang nagawa ko sa kanya. Sobrang dinurog ko siya. Hindi ko nga alam kung paano ako makakabawi sa kanya. "Uhm... ano ba ang susunod nating hakbang? Paano natin mapapasaya si Caroline? Wala akong maisip na pwedeng gawin..." litong sabi ko. "Paano kung ayain natin sina Raven at Caroline mag-date? Sa tingin ko magandang ideya 'yun, di ba?" masiglang mungkahi ni Dina habang nag-iisip pa. "Sa tingin mo, okay lang sa kanya? Hindi kaya siya magalit?" tanong ko nang may pag-aalinlangan. Hindi ko rin kasi masyadong kilala si Caroline, lalo na't hindi naman kami nagtagal. Nakilala ko lang naman si Caroline noon nung sinabi sa akin ni Dad na siya ang papakasalan ko. Dahil sa maganda siya at napakamasipag na babae. Agad rin nahulog ang loob at puso ko sa kanya. Pero nagloko pa rin ako sa kanya. She's the perfect woman na sana, kaso isang akong tanga kaya ngayon wala na siya sa akin.
Mabilis kong iminulat ang aking mga mata, at agad na bumungad sa akin ang puting kisame at amoy ng ospital. Nakakasulasok ang amoy, at ayoko nito. Paano ako napunta sa lugar na 'to? Kasama ko lang si Mamay kanina; baka naman naghahallucinate lang ako. Pero nasa kwarto lang talaga ako ngayon at hindi sa ospital. Ibinaling ko ang aking ulo sa kaliwa at tumingin sa paligid. Nasa ospital nga talaga ako. Pero anong ginagawa ko rito? "Babe, you're finally awake. Thank goodness," bungad na sabi ni Raven. "Pinag-alala mo ako. Sorry..." umiiyak na sabi ni Raven. Kunot-noo ko siyang tinitigan. Ano ba ang problema? "Why are you crying?" mahina kong tanong. “Nasa ospital ka, babe. Hindi ka nagising kagabi, kaya nag-alala ako. Lahat kami nag-alala. Pasensya na, sorry kung napaiyak kita ulit.” “Bakit ka nagso-sorry? Wala ka namang ginawang mali, ah...” tanong ko. “Mamay told me. Umiiyak ka raw, at sobrang sama ng loob ko. Alam ko kasi kung bakit ka umiiyak kahapon. Akala mo siguro may k
[CAROLINE] Bumuhos na naman ang aking mga luha. Kakaayos lang namin, pero may nalaman na naman ako. Bakit ganito? Bakit parang pinaglalaruan ako ng tadhana? Gusto ko lang naman na maging maayos kami, kahit na pinagtaksilan nila ako. Pero bakit hanggang ngayon, patuloy pa rin ang pagsisinungaling? Bakit ganito? Agad akong pumasok sa kotse at humagulgol. Pilit kong inaayos ang lahat—sinubukan kong tanggapin at patawarin sila. Binigay ko ang gusto nila para maayos na. Kahit labag sa loob ko, ginawa ko, para kahit papaano'y maibsan ang bigat ng dinadala ko. Bakit ba ang hirap magpakatotoo? "Why do I have to experience this? Gusto ko nang maayos ang lahat sa amin, tapos bigla na lang malalaman ko na ang murderer ng asawa ko noon ay ang kabit niya pala? This is so frustrating!" Dapat ba akong maawa kay Diego? Pero siguro sapat na itong mga nalaman ko. Tama na ang kadramahan. Gusto nilang magsama, sige, hahayaan ko na sila sa buhay nila. Ibibigay ko na at magpopokus na lang ako sa buhay k
Nagulat si Caroline sa paghingi ng basbas ni Diego sa kanya. She felt something touch her heart, at pakiramdam niya'y napawi ang sakit na kanyang nararamdaman. Hindi sakit at selos ang nararamdaman niya ngayon, kundi saya sa kanyang puso. The way humingi si Diego ng basbas sa kanya ay para bang sigurado na siya kay Dina—na para bang ito ang babaeng habang buhay niyang mamahalin.Tears streamed down her cheeks. Tiningnan niya ang kalagayan ni Dina na wala pa ring malay at pagkatapos ay tumingin kay Diego, na para bang sinasabi, "Please, let us be happy together.""C-Caroline, sorry. Please, don't cry. H-hindi na kita tatanungin tungkol sa bagay na 'yon. I am sorry, masyado lang ata akong desperado," he said in panic as he held Caroline's hand.Akala ni Diego ay galit pa rin si Caroline sa kanilang dalawa. Alam ni Caroline na hindi madaling maghilom ang sugat na dinulot nila."Maybe giving them a chance isn't bad, right?" sa isip ni Caroline.Pinahiran niya ang kanyang mga luha, at mahi
Isang malutong na sampal ang dumapo sa pisngi ni Stiffany nang magkita silang dalawa sa hideout nila. Nagulat si Stiffany sa ginawa ni Dina, sa biglaang pagsampal na hindi niya alam ang dahilan. Dahil dito, sinampal din niya si Dina ng dalawang beses sa magkabilang pisngi. Nanlilisik ang kanilang mga mata, at tila konti na lang ay mag-aaway na sila at magdadambahan."Ano ba ang problema mo?" singhal ni Stiffany kay Dina."Ikaw! Kayo ng mga kuya-kuyahan mo! Ano ang ginawa ninyo kay Diego?" nanlilisik ang mga mata ni Dina habang nagsasalita.Inirapan ni Stiffany si Dina at tinalikuran ito. "He deserves to die," ani Stiffany. "Dahil sa ginawa niya, nawala sa amin ang lahat. Sinumbong niya kay Daddy kung ano ang ginawa namin nina Kuya. Kung tumahimik lang sana siya, hindi siya mapapahamak." Nanggigigil na sambit nito."Paano mo nagagawa 'yon sa kapatid mo? Hindi ba baliw na baliw ka kay Diego? Ano'ng kapahamakan ang ginawa ninyo sa kanya?" sigaw ni Dina. "Mabait si Diego sa inyo, paano ni
Dinala nina Raven at Caroline si Diego sa ospital dahil nahihirapan itong huminga. Kahit ayaw nitong magpadala sa ospital, dinala pa rin nila ito upang magamot din ang mga sugat niya. May bantay sa kwarto niya upang walang sinuman ang makapasok. Mahigpit na ipinagbabawal ang pagpasok sa kwarto ni Diego sa ngayon dahil sa nangyari. Nagsimula na rin mag-imbestiga ang mga pulis sa bahay ni Diego, at nagbigay na rin ng pahayag sina Raven at Caroline. Ayon kay Diego, ang mga kapatid niya ang may pakana ng nangyari sa kanya. Nagpaiwan si Caroline sa ospital upang bantayan si Diego, na hindi pa rin nagigising simula nang dinala nila siya roon. May nais ding malaman si Caroline. Gusto niyang maintindihan kung bakit laging sinasabi ni Diego na masakit ang kanyang ulo. Sinabi rin ni Raven na uminom si Diego ng pain reliever bago sila umalis ng bahay. Hindi siya mapakali, lalo na nang mahawakan niya ang ulo ni Diego at mapansin ang labis na pagkalagas ng buhok nito. Malakas ang kutob niya na
HATING-GABI na nang makatanggap ng tawag si Raven mula kay Diego. Mukhang hinihingal ito at nahihirapan sa paghinga. Nang oras na iyon, nasa kanyang opisina siya sa loob ng bahay, samantalang si Caroline ay natutulog na sa kanilang kwarto. Kunot-noo man si Raven dahil sa biglaang tawag nito, hindi niya magawang balewalain dahil mukhang may nangyari.Mabilis na kinutuban si Raven kaya hindi na siya nagdalawang-isip na tumayo at kunin ang susi ng kanyang kotse. Alam niyang hindi pa sila lubusang nagkakasundo ni Diego, pero hindi na niya ito kalaban ngayon. Wala na siyang kailangang patunayan dahil alam niyang si Caroline at ang mga bata ay sa kanya pa rin"Nasaan ka?" kalmadong tanong ni Raven habang pinapaandar ang kanyang sasakyan."Sa bahay ko, alam mo na kung saan 'to, dahil nakapunta ka na rito noong dinala mo si Matthew," hirap na hirap nitong sabi. Rinig na rinig din ni Raven ang mabigat na paghinga ni Diego.Dinala niya kasi ang bata sa bahay nito isang beses, dahil gustong maki
Natameme si Diego sa narinig. Nagsimulang manginig ang kanyang mga kamay, nanghina ang kanyang mga tuhod, at napaluhod siya. Hindi siya makapaniwala na ang kabit pala ang dahilan ng pagkawala ng panganay niyang anak—at kasalanan niya rin iyon. Isa siyang pabaya na asawa. Napahilamos siya sa kanyang mukha, at sunod-sunod na nagsilabasan ang kanyang mga luha. Tahimik siyang napahagulgol habang ang kanyang mga kamay ay nasa mukha pa rin. Ngayon, mas lalo siyang nagsisisi dahil sa kanyang nagawa. Napakalaki ng kasalanan niya kay Caroline, at hindi katanggap-tanggap ang kanyang ginawa. "Patawad," humihikbing sabi ni Diego. "Walang kapatawaran ang nagawa kong kasalanan sa'yo. Kasalanan ko ang lahat," hagulgol niya. "Patawarin mo ako, Caroline. Labis kitang nasaktan. Napaka-gago kong tao—irresponsable, manloloko, sinungaling. Hindi mo deserve ang isang katulad ko. Nabigo akong maging lalaki para sa'yo, nabigo akong maging ama, at nabigo akong maging asawa. Pinabayaan kita, Caroline," pat