LOGINShare
195
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56Related chapters
Running Away from the Villainous CEO 196
“Aray naman, Mahal~” May halong overacting ang pag-aray na iyon ni James. Kinurot kasi siya ni Catherine sa tagiliran. Medyo hindi kasi nakontrol ni James ang sarili kaya napahaba ang dapat sana ay mabilisan lamang nilang pagniniig. Pinandilatan pa siya ni Catherine dahil sa kanyang asta, but it didn’t wipe the smug smirk on his handsome face. He was pleased with himself. His bedroom skills did not deteriorate in his period of celibacy. He was even more pleased that he was able to give pleasure to his beloved. Talagang sinulit niya ang pagkakataon na “maka-bonding” ang asawa. Halos ilang linggo na rin kasi siyang tigang at kulang sa “pagmamahal” nito. Katatapos lamang nila and James could still feel that satisfying post-coital bliss in both body and mind. Sumagi sa kanyang isip ang ilang hindi pambatang eksena na kani-kanina lang nangyari. napakagat -labi pa siya na parang ninanamnam ang aftertaste ng isang masarap na pagkain. Hindi naman nakalusot ang ekspresyong iyon ni James k
Running Away from the Villainous CEO 197
Walang tao sa underground parking lot ng rented office building ng JamCat. Ang tunog ng pagsara ni Arturo sa pinto ng kanyang kotse ang bumasag sa katahimikang namamayani roon, sunod ay ang kanyang mabibigat na yabag.Naglalakad siya papunta sa private elevator na magdadala sa kanya sa top floor kung nasaan ang kanyang opisina nang may maramdaman siyang kakaiba. May mga yabag na sumasabay sa kanyang bawat hakbang. Bahagya siyang natigilan, subalit hindi niya iyon ipinahalata. Umakto siyang walang napansin at nagpatuloy sa paglalakad. He was still calm with no sign of panic on his face. His body language was relaxed. Gentleman– mala-Crisostomo Ibarra, sabi ng ilang– ang unang impresyong ibinibigay niya sa iba, lalo na sa mga kababaihan.Sa paraan niya ng pagdadala sa sarili, walang makakahula na lumaki siya sa isang magulong squatter’s area kung saan maraming naninirahang mga drug addict at mga halang ang kaluluwa na lumalabag sa batas.Arturo used to live and had grown up in a very
Running Away from the Villainous CEO 198
“Don’t be so disgusting. Mangilabot ka nga sa sinasabi mo.”‘Baliw na talaga,’ dagdag pa ni Arturo sa isip. Lalo siyang naasar nang lantaran na siyang tinawanan ni Matteo. Kung hindi lang lamang ang kampo nito, baka binanatan na niya ito para mag-release ng stress na ito rin ang sanhi. Batid niya na oras na magpakita siya ng pahiwatig ng hindi maganda, agad siyang susugurin ng mga bodyguard ni Matteo.Malinaw din kay Arturo na sadyang pinagbigyan lang siya ni Matteo kaya isang bagong recruit lang ang pinaharap nito sa kanya. Ayaw man niyang aminin, kahit na tatawa-tawa lang si Matteo at kung umasta ay parangpa-easy-easy lang, kapag nagseryoso ito ay malabo niya itong mapuruhan. Matteo’s a cruel person. Hindi iyon halata dahil sa baby-faced ito pero sa mga lumaki at may karanasan sa lansangan at sa underground, hindi nito maitatago na marami nang dumaang buhay sa mga kamay nito. Hindi ito magpapakita ng awa kahit na sino pa ang makaharap nito.Kaya labis ang pangamba ni Arturo na dah
Running Away from the Villainous CEO 199
Lihim na inuuyam ni Arturo ang bahagyang pagkabigla ni James nang dumating sila ni Matteo nang magkasama. Kahit si Matteo ay nakita niyang sandaling natigilan nang makita si James na mag-isa sa opisina ni Catherine. Medyo bilib din si Arturo sa kanila dahil madali ring nakabawi ang dalawa at kaagad na naiayos ang kanilang ekspresyon. Mabilis nilang naitago ang mga emosyon. Nagpaskil si James ng propesyunal na ngiti sa labi, habang si Matteo naman ay nagbalik sa kaswal nitong kilos.“I didn’t know you two have become best of friends,” taas-kilay na komento ni James. Prente itong nakaupo sa isa sa mga one-seater na leather sofa na parte ng office sofa set na nakapalibot sa coffee table. “When did that happen?”Arturo almost rolled his eyes at James who was clearly fishing for information, acting nonchalant even if everybody in the room was not ignorant of his hidden meaning.Mapaghinala itong tao. Kay Catherine lamang napunta ang lahat ng tiwala nito sa isang tao, pero sa iba ay lagi n
Running Away from the Villainous CEO 200
“Where’s Cath?”Saktong pagkatanong niyon ni Matteo, siya namang paglabas ni Cath mula sa private bedroom sa opisinang iyon. Hidden ang sliding doors sa silid na iyon at kakulay pa ng grey wall paint kaya hindi iyon madaling makita.Parehong napatingin sina Matteo at Arturo sa direksyon ni Cath. The sound of the door opening caught their attention.Halatang bagong paligo si Catherine dahil hindi pa tuluyang natutuyo ang nakalugay nitong buhok na simple lamang ang ayos. Catherine usually styles her hair in a french bun or in a half updo, with her wavy curls cascading gently down her shoulders. So seeing her with her hair down casually in the office both gave Arturo ang Matteo a slight pause.Sandaling natigilan si Cath nang makitang may ibang tao sa opisina maliban kay James. Nang mapagtantong sina Arturo at James iyon ay agad na sumilay ang matamis na ngiti sa kanyang mga labi. “Mateo, Arturo, you guys are here! What a nice surprise!” Her smile, other than her kindness, is one of Ca
Running Away from the Villainous CEO 201
Nang makalapit si Catherine ay kaswal na hinawakan ni James ang braso nito at marahang hinila palapit. Catherine easily letting him pull her close to him shows the closeness between them as lovers, and as husband as wife. It was only when she realized that James was letting her sit on his lap did she protest.“James!” protesta ni Catherine na pinamulahan ng pisngi dahil kasama nila sina Arturo at Matteo. Bukod doon ay nasa opisina pa niya sila. Oras na uli ng trabaho at may posibilidad na pumasok ang kanyang sekretarya para ikonsulta sa kanya. Nakakahiya kapag nakita sila nito when she was supposed to be working! Panakaw na humalik si James sa pisngi ni Catherine bago siya nito hinayaang kumawala. Catherine chose the armchair across James’ to sit in. Sinamaan din niya ng tingin si James, her eyes warning him to keep his hands to himself, at least until they’re alone again. Ngunit sa likod ng kanyang isip ay lihim siyang nasisiyahan sa ipinapakitang possessiveness nito sa harap nina
Running Away from the Villainous CEO 202
Arturo had known that James and Matteo were crazy but it’s only now that he’d realized just how crazy they really are. And dangerous. He must not forget that they’re that, too.He’d expected it of Matteo, but James? Napaisip si Arturo kung nagkamali siya ng basa dito. Alam kaya ni Catherine ang parteng ito ng asawa? No. Imposible.Matteo stared at his reaction, amused. “You’re not gonna crazy on us right now, are you, Arturo?”Napaismid si Arturo. Siya pa talaga ang sinabihan nito ng “crazy”? “Aww. Come on, now. This is actually pretty tame than what I’m used to doing back at home.”Sa halip na patulan ang panunudyo ni Matteo, binalingan ni Arturo si James. “Seriously, James?”Hindi agad sumagot si James. Hindi mabasa ni Arturo kung ano ang tumatakbo sa isip nito. “Inilalagay mo sa panganib ang buhay ni Catherine!” galit na naibulalas ni Arturo.“I’m not putting Catherine in danger. You’re overreacting, Arturo.” kalmadong saad ni James.“And melodramatic.” komento ni Matteo.“Shut u
Running Away from the Villainous CEO 203
Matapos ang masinsinang usapan, kumain silang tatlo kasama si Cath sa isang malapit na restaurant kung saan nagpa-reserve si James ng para sana ay dinner date nilang mag-asawa. Konektado sila sa bawat isa hindi lang dahil sa klase ng ralasyon na mayroon sila sa isa’t isa kundi pati na rin sa kanilang mga shared interest at magkakaugnay layunin.Nagkasundo ang tatlo na hindi ipaalam kay Catherine ang kanilang napag-usapan.their dinner was peaceful. There was hardly any sign of the tension and the disagreement between the three men earlier. Masayang nagpaalam si Catherine kina Matteo at Arturo. Niyakap pa niya ito at binilinang mag-ingat. James was beside her all that time, making his presence known in case Matteo makes a move on his wife. James wouldn’t put it past the guy to do just that. Kahit nga kaharap pa siya ay tinagalan pa rin nito ng ilang segundo ang pagyakap kay Catherine. Nang-aasar pa ang mga mata nito nang sumulyap sa kanya.Tumawa pa ito nang makitang nagdidilim na ang
Latest chapter
Running Away from the Villainous CEO 229
Malabo ang mga alaala ni Ellaine ng mga nangyari nang makaraang gabi pagkatapos niyang ikulong ang sarili sa loob ng banyo. But when she opened her eyes, she wasn't surprised when she saw Garreth's face beside hers on the pillow. Getting almost assaulted was not a pleasant experience. She hated how she allowed herself to get in that kind of situation where she's completely helpless and dependent on somebody else to save her. Not a good feeling at all. Ang nakakainis pa ay hindi man lang niya nagamit ang mga self-defense techniques na pinag-aralan niya. Catherine was able to gain the upper hand on her because she wasn't that wary of her yet.At isa pa, mayroon itong System na siyang nagsisilbing cheat slash goldfinger nito.Sandaling natigilan si Ellaine nang maalala si Catherine at ang System. Ilang segundo bago bumalik sa kanyang memorya ang nagyari sa CR kung saan ay kinuryente siya ni Catherine. Sigurado si Ellaine na dahil iyon sa kakayahan ng System. Marahil ay may iba itong
Running Away from the Villainous CEO 228
R18//Some scenes are not suitable for minors. ***Halos mabaliw si Garreth sa kakahanap kay Ellaine nang malaman nyang nawawala ito. Hindi niya akalaing makakaramdam siya ng ganoon katinding emosyon dahil lamang sa pag-aalala na baka may kung ano nang nangyari ditong masama. Ginamit niya ang kanyang impluwensiya, koneksyon, at kapangyarihan para ipasarado ang buong venue upang masigurong walang makakalabas sa lugar. Ang sabi ng staff na nagbabantay sa lobby at parking kot ay wala pang umaalis na bisita kaya ang ibig lang nitong sabihin ay basa paligid lamang si Ellaine. Kinapalan na niya ang mukha at nanghiram ng tauhan mula sa mga kakilala niyang naroroon para halughugin maging ang kasuluk-sulukan ng buong lugar. Marami ang nainis at nayamot dahil sa abalang idinulot niya.Pagkatapos ng masinsinan at mabilisang imbestigasyon ay nakakuha rin sila ng impormasyon na nakapagturo sa kanila ng kinalalagyan ni Ellaine.Isang cleaner ang nakapagsabi na kakaiba ang ikinikilos ng isa sa mga
Running Away from the Villainous CEO 227
Nagising na lamang si Ellaine na nakahiga na siya sa isang malambot na kama sa isang hindi pamilyar na kuwarto. Dama pa niya ang panghihina ng kanyang kalamnan dahil sa pagkuryente sa kanya ni Catherine– ang pekeng heroine! “Letsugas ka, Catherine! Lintik lang ang walang ganti!” inis na pinaghahampas ni Ellaine ang unan sa tabi niya. Natigilan siya. Catherine wouldn’t cause her to faint just so she could let her sleep in a soft bed. May balak ang bruhilda! Naalerto si Ellaine. Kung hindi siya nahanap ng kanyang mga bodyguard, maaaring si Catherine ang nagdala sa kanya sa silid na iyon. Sa tingin niya ay wala itong magandang balalk para sa kanya. Ang silid na kasalukuyan niyang kinalalagyan… hindi maganda ang kutob niya. Pinilit niyang bumangon kahit na hinang-hina siya. Kailangan niyang makaalis sa lugar na iyon. She was able to get out of bed but the moment her feet landed on the floor, it was like all her strength was sucked out of her. She fell to her knees by the side of t
Running Away from the Villainous CEO 226
Nasa isang charity function si Ellaine. Wala sana siyang bapak na daluhan ang event na iyon subalit nakiusap sa kanya ang organizer na kahit magpakita lang daw siya kahit na kalahating oras lang sa mismong venue at magpakuha ng ilang litrato sa press ay sapat na. Malaki na ang maitutulong ng kanyang pangalan para makahakot ng atensyon mula sa media at sa mga possible donors.Pumayag si Ellaine dahil nagpasabi rin sa kanya ang assistant ni Garreth na dadalo rin ito sa nasabing event.Si Garreth agad ang unang hinagilap ng mga mata ni Ellaine nang makarating siya sa venue. Hindi niya ito nakita sa ballroom area, gayundin ang assistant nito. She looked for a comfort room so she can have some time to herself.Mag-isa lang siya sa comfort room. Tatawagan niya dapat si Garreth para tanungin kung nasaan ito subalit nagulat na lang siya nang biglang bumukas ang pinto at pumasok si Catherine.Kumunot ang noo ni Ellaine nang makita ito. What a small world. Hindi niya inaasahang makikita niya it
Running Away from the Villainous CEO 225
“Bakit kailangan kong maparusahan gayong wala naman akong kasalanan? Sila mismo ang lumapit sa’kin. At isa pa, bayad ang transaksyong iyon. Mas mahal pa nga iyon kaysa sa mga dati kong pinupuntahang lugar na may ganoon ring serbisyo. Nakuha namin pareho ang gusto namin. Masuwerte pa nga sila sa akin at medyo normal ang s*xual appetites ko kaysa sa iba na mas extreme ang gusto.”Napangiwi ang karamihan nang marinig ang walang kuwentang pahayag na ito ng pangalawang Tito ni Garreth. Mababakas ni Garreth mula sa mukha ng kanyang pinsan na nagpigil lamang ito nang sobra upang hindi nito maibulalas ang pandidiri sa kamag-anak nilang ito. Nakakasuka na related sila ganitong klase ng tao. Sa huli ay hindi rin ito nakatiis at nagkomento ng, “Tito, Your s*xual appetite isn’t exactly “normal”. You like f*cking teens, barely legal college students. Bukod sa labag sa batas, napaka-immoral pa.”Ngumisi ito. “Kung immoral lang din ang pag-uusapan, sa tingin ko ay mas pasok doon ang isang katulad m
Running Away from the Villainous CEO 224
Tahimik ang ancestral house ng Randall Family. Bahagyang nanibago si Garreth sa katahimikan niyon dahill nasanay siyang umuuwi roon sa tuwing may espesyal na okasyon kung kailan madalas ay nagre-reunion ang kanilang angkan. Walang anumang okasyon nang araw na iyon. His grandfather had contacted Garreth and asked him to go back to their ancestral house so he could visit him. Batid ni Garreth na hindi tatanggapin ng kanyang lolo ang isang negatibong sagot kaya nanatili siyang tahimik hanggang sa ipahayag nitong hihintayin siya nito.May ideya na si Garreth kung bakit siya pinauuwi ng kanyang lolo. May kinalaman iyon sa mga kasong kinasasangkutan ng kanyang mga kamag-anak– ng kanyang Tito at pinsan. Mapang-uyam ang ekspresyon ni Garreth. When he was a child, Garret used to look up to his grandfather. The old Randall patriarch was a force to be reckoned with in the business world. Everybody in their caste both look up to him in fear and admiration. He made a formidable figure to his op
Running Away from the Villainous CEO 223
Inis na inis si Catherine. She had revealed herself to the Villain! Hindi niya alam kung paano nangyari iyon. She was trying her best to let him fall under her spell pero tulad ng naunang dalawang beses ay pumalpak na naman ang produkto ng System.Si Garreth…She hates him! Ang lakas ng loob nitong pagsalitaan siya. Akala ba nito ay makakaligtas ito? Matteo and Janes have already decided. They wanted his seat. Hindi ito mananalo laban sa kanila, lalo pa at pati si Arturo ay nangakong tutulungan silang makuha ang RanCorp.[Mission to conquer World's Villain… Result: Failed.]Hindi makapaniwala si Catherine sa narinig na announcement na iyon mula sa System. "System! Anong ibig sabihin nito?!" taranta niyang tanong.[Ayon sa analysis ng Main System, wala nang pag-asa na makuha mo ang favorability points galing sa Villain dahil naunos mo na ang tatlong pagkakataon na puwede mong gawin iyon.]"Tatlong pagkakataon? Anong ibig mong sabihing tatlong pagkakataon? Wala namang ganoon sa mga na
Running Away from the Villainous CEO 222
“Garreth!” Hindi napigilan ni Garreth ang pagkunot ng kanyang noo nang marinign ang tinig na iyon na tumawag sa kanya. Aakto sana siyang hindi iyon narinig at magpapatuloy sa paglalakad. Subalit hindi agad bumukas ang pinto ng elevator kaya naabutan din siya nito.“Garreth,” malamyos ang tinig na tawag sa kanya ni Catherine Alavarado.Halos mapangiwi siya sa sobrang tamis ng boses nito sa pagtawag sa kanyang pangalan. Kahit ang Assistant niya ay napatingin na sa kanya nang may pagdududa sa mukha nito. Alam naman ng lahat na may asawa at anak na siya subalit heto at may isang babae pa ang naghahabol sa kanya. Tila nakaligtaan ng mga ito na ang babaeng ito na “humahabol” sa kanya ay may asawa na rin at matagal nang kasal.“Please call me “Mr. Randall” since our relationship is purely business,” matiim na wika ni Garreth kay Catherine nang wala na siyang magawa kundi ang lingunin ito at kausapin. Nilakasan pa niya ang pagbigkas sa mga salitang “purely business” para marinig ng kanyang
Running Away from the Villainous CEO 221
“It’s Daddy again~” Masayang itinuro ni Raze ang screen ng TV kung saan nakabalandra ang mukha at pangalan at posisyon ni Garreth. Ang mukha nito ang laman ng headlines sa karamihan ng mga locak channels. Nagsipaglapitan ang iba pang mga kapatid nito para makita nang masinsinan ang ama na ilang araw na rin nilang hindi nakikita o nakakausap sa personal maliban na lamang sa ilang maiikling tawag nito para magsabi ng “Good night” sa mga bata. Ramdam ni Ellaine kung gaano nami-miss ng mga ito ang kanilang ama. Ilang beses nila itong hinahanap sa isang araw. Napabuntong-hininga siya bago malumanay na sinaway ang mga bata, “Huwag masyadong lumapit sa TV. Your eyesight’s going to get bad.” “Okay, Mommy~” Simula ng mga suliraning kinakaharap ng RanCorp ay mas lalong dumalang ang pagkikita nila sa personal ni Garreth gayundin ng mga bata. Kung ano namang idinalang nilang makita ito sa personal ay ganoon naman nila kadalas makita ito na laman ng mga balita sa TV at pahayagan. Pagkatapos
