KABANATA 1

KABANATA 1

“I wanna buy this, and this… and this!” turo ko sa mga designer bag na nakita ko dito sa store kung saan madalas akong bumili ng mga bag, lalo na kapag new edition. Mabilis naman na sinunod ng sales lady ang sinabi ko. I gave her my card which my father gave me since when I was five. Sa likod ko naman ay ang aking limang bodyguard na may kanya kanyang dala na paper bag na pinamili ko ngayong araw.

I feel so satisfied when I finished buying my new bags. Pinadala ko ‘yon sa bodyguard na may pinakakaunting dala. Nang lumabas ako ng store ay muli kong sinuot ang aking ray ban. Everyone turned to me as I walked past them. Sanay na ako na maging head turner sa kahit saang lugar. Lalo pa dahil agaw atensyon din ang lima kong bodyguard na mukhang sabitan na ng mga paper bag dahil sa dami nilang dala. I smirked. May bago na naman akong mga koleksyon! I’m gonna wear my new clothes, new perfume, new shoes and new bag in the first day of school! Because on this year I will be a Grade 12 student!

I called my driver at hindi rin nagtagal tumigil ang isang mamahaling van sa tapat ko. My driver opened the door for me. Medyo natagalan pa dahil pinagkasya pa nila ang mga pinamili ko sa likod ng van. Ang limang bodyguard ko naman ay may sariling sasakyan na isang kotse kaya nakasunod lang sila sa van na sinasakyan ko. The reason why I have bodyguard? Simple. It’s because I am the only daughter of Mr. Victor Macario, the founder and the CEO of Macario’s Hospital and Pharmaceuticals. Hindi lang siya founder at CEO isa rin siyang tanyag na doctor. He’s even the personal doctor of the President of the Philippines.

Dire-diretso ang pagpasok ng van sa isang malaki at mataas na tarangkahan at doon ay matatanaw ang malaking mansion ng mga Macario na matatagpuan dito sa Forbes Park.

“Miss Estella!” lumingon ako sa tawag ng aming matagal ng mayordoma dito sa mansion. She’s Manang Lina. Malapit ako sa kanya dahil siya rin ang naging mother figure ko. Actually, sa picture ko na lang nakita ang mommy ko. She died when I was two so I don’t remember her. Simula noon, si Manang Lina na ang lagi kong kasama sa tuwing busy si daddy sa hospital. Hindi na rin naman si daddy naghanap ng bagong asawa. He focused himself on the hospital and the company kaya mas lalong lumago ang kompanya at marami rin si daddy na natutulungan na mga tao.

“Namili ka na naman ba?” tanong ni Manang Lina habang pinagmamasdan ang mga bodyguards kong isa-isang inaakyat ang aking mga pinamili. Matamis akong ngumiti kay Manang Lina at hinimas ang kanyang bilbil. Ito kasi ang paglalambing ko sa kanya. Ang cute kayang pisilin ng bilbil niya! At hindi naman siya nagagalit, anya ay sanay na naman daw siya sa akin.

“Okay lang ‘yan, Manang Lina. First day of school bukas kaya kailangan ko ng mga bagong gamit!” sabi ko.

“Bagong gamit? Kabibili mo lang last week ng bagong gamit ah?” she raised a brow. Ngumuso ako.

“That’s only a teaser! Kaunti lang ang binili ko no’n!” sabi ko.

“Teaser? Ano ‘yon? Parang movie? So, ngayon ang full movie kaya andami mong pinamili?” I laughed with what she said. Mas lalo kong pinisil ang kanyang bilbil.

“Hayaan mo na. Wag ka mag-alala, sa’yo na ‘yong isa kong perfume basta wag mo akong isusumbong kay daddy!” I whispered. Nagtaas siya ng kilay. Pero sa huli ay wala na siyang nagawa dahil alam kong mahilig siya sa perfume! Hindi ko alam kung kanino siya nagpapabango pero gustong gusto niya sa tuwing binibigyan ko siya ng bagong perfume!

“Ikaw talagang bata ka! Sige na! Umakyat ka na sa kwarto mo at magbihis. Magdidinner na. Mayamaya ay uuwi na rin daddy mo. Wag mo kakalimutan yung perfume ha!” she reminded me. I laughed and shook my head. I kissed her cheek and jog upstairs to go to my room.

Nag-utos ako sa mga kasambahay na ayusin ang mga pinamili ko bago pa dumating si daddy. Hindi naman sa ayaw kong makita ni daddy na marami na naman akong pinamili pero alam kong pagsasabihan na naman ako ni daddy about dito. But I know my dad. He always tolerates my every whim. He has a soft heart when it comes to me. Matapos mag-ayos sa aking kwarto ay bumaba na ako para sa dinner at saktong nakita ko si daddy na nakaupo na sa kanyang usual na pwesto. Mabilis akong lumapit sa kanya at hinalikan siya sa pisngi.

“How are you, dad?” I asked habang umuupo ako sa aking upuan.

“Fine, you? Bukas na ang first day mo sa Grade 12 ‘di ba? Did you prepare?” he asked as he bite a spoonful of rice and steak. Tumango naman ako.

“Of course! Actually, nagbasa na ako ng mga lesson for advance reading,” confident kong sinabi. Hindi niyo man naitatanong pero consistent with honor ako simula noong elementary!

“Very good,” dad smiled widely at me. Huminga ako ng maluwag. Mabuti naman. Mukhang hindi niya pa alam ang pamimili ko kanina. Susubo pa lang ako ng pagkain nang biglang tumikhim si Daddy. Napalingon ako sa kanya.

“I heard you went shopping?” so he knows. Damn it!

“It’s just my… needs, Dad. For tomorrow,” I lied a bit. He raised a brow. Kilalang kilala niya talaga ako. I pouted and made puppy eyes.

“Sorry na Daddy! Eh kasi naman eh… ang gaganda kaya ng mga new edition na designer bags tapos yung shoes may bagong labas ng brand na gusto ko! Tapos yung make-up kit! Ang ganda tapos yung perfume! Nagustuhan ko yung amoy at naisip ko na maganda ‘yon para sa first day of school!” sunod-sunod kong sinabi. Napabuntong hininga na lang si dad.

“Estella… I know that you love shopping and I think it’s the one thing you inherited from your mother…” naiiling niyang sinabi. Ngumuso ako. “…but please… kontrolin mo ang sarili mo sa paggastos ng sobra-sobra. Lalo na kung hindi mo naman kailangan. Tambak na ang mga bag at damit mo sa kwarto, yung iba nga ay naipamigay noon sa charity at ang iba pa doon ay bago,” pangaral niya.

“At least… nakatulong naman ako Daddy ‘di ba? Sa tuwing hindi ko nagagamit binibigay ko naman sa charity ‘di ba?” habol ko pa. He smiled at me. “Yes… but everything that’s too much is bad, Estella.” He said. Tumango na lang ako.

Tama naman si daddy. Siguro titigil muna ako sa pagshoshopping ng mga one week! I kissed daddy goodnight after the dinner. He said na maagap ang duty niya bukas kaya hindi ko siya makakasabay sa breakfast. Nang mapag-isa na ako sa kwarto ay inayos ko na ang mga gamit na dadalhin ko bukas. Nilagay ko sa aking bag ang aking essentials and many more.

Nang matapos ay nag scroll muna ako sa aking social media account and then a message pop up.

Lander:

Let us talk, Estella. You can’t just break me up like that!

I rolled my eyes at his message. Lander is my ex-boyfriend. Kasing edad ko siya at galing din sa mayamang pamilya. Sa lahat ng mga manliligaw ko siya ang pinaka may malaking pasabog. He surprised me with large bouquet and chocolate! Kinasabwat niya rin ang kanyang mga kaklase para lang madikitan ng mga letters na may tanong na ‘WILL YOU BE MY GIRLFRIEND?’ And because I was surprised and moved by his effort sinagot ko na.

He's handsome at varsity ng school. Marami ang may gusto sa kanya. Kaya naman marami ang nainggit sa akin noong naging boyfriend ko siya. Ngunit sa loob ng isang buwan naming relasyon hindi ko nagustuhan ang naging takbo nito. He become possessive and paranoid. He’s jealous and so needy! I don’t like it! Pakiramdam ko kinukulong niya ako sa isang bagay na hindi ko naman gusto! So, just a week ago I ended our relationship ngunit mukhang hindi niya pa rin ‘yon matanggap.

Ako:

We’re done. I’m gonna block you if you continued messaging me.

Lander:

Gano’n na lang? Pagkatapos ng lahat ng ginawa ko para sa’yo?! Estella! I love you!

I raised a brow. Love agad? Hello? We’re just seventeen at sinasabi niyang he loves me? That’s ridiculous.

Ako:

Now you’ve done it.

Pagkatapos no’n ay binlock ko siya. Kasabay no’n ay ang pagmemessage sa akin ni Winter. Sa lahat ng kaibigan ko si Winter ang pinaka malapit sa akin dahil siya lang din ang kaibigan ko simula noong elementary ako. Winter is the youngest daughter of a business tycoon kaya marami din ang may gusto sa kanya kaya lang masyado itong mataray at snobber.

Winter:

Let’s go to school together!

Ako:

Okay.

After that, I logged out and fell asleep. Kaya lang nagising ako sa isang masamang panaginip. Doon sa panaginip ko ay nabangga daw ako ng isang motor habang tumatawid sa pedestrian lane! Pero agad ko ring naisip na hindi totoo ‘yon at malabong mangyari! Paaano ako mababangga sa pedestrian lane eh palagi akong hatid sundo ng driver namin?

Sa umagang ‘yon ay mabilis akong natapos. I am now wearing the famous uniform of Hills University. Isang unibersidad kung saan karamihan ng estudyante ay naggaling sa mayamang pamilya. Kakaunti lang at bilang lang sa mga daliri ang mga scholar dito. Agad akong kumaway nang makita si Winter na naghihintay sa akin sa gate kasama ang bodyguard niya.

“Winter!” I hugged her tight. Buong bakasyon ba naman kaming hindi nagkita. Nagbakasyon kasi siya sa Canada, samantalang ako naman ay sa Spain kung saan naninirahan ang aking lolo.

“Bruha ka!” bungad niya sa akin tapos bahagyang hinila ang aking buhok na pinaplantsa ko pa kay Manang Lina!

“What the heck?!” angil ko. What the heck is her problem?! I glared at her.

“Napaka sama kasi ng ugali mo! Ang ganda ng tanong ko sa’yo sa chat tapos ‘okay’ lang ang reply mo? Famous mo ah!” pagrereklamo niya. I rolled my eyes at her. Sarap niyang bigwasan promise. Napakaarte.

“Talaga! Famous ako kaya manahimik ka na lang diyan! Let’s go na!” sabi ko sabay hila na sa kanya sa loob ng school. Dahil mahigpit naman ang seguridad sa school na ito ay hindi na namin kailangan ng bodyguards kaya umalis na sila. Magkaiba kami ng strand na kinuha ni Winter. Siya ay ABM ako naman ay HUMSS kaya hindi kami magkaklase, sadyang sabay lang talaga kami.

Naghiwalay na kami ni Winter nang mahanap na namin ang aming room. At kung minamalas ka nga naman, kaklase ko na naman ang three little pigs na sina Julia, Ashley at Stephanie. Hindi naman sila matataba pero naisipan ko lang tawagin sila sa aking isipan na ganoon dahil kahit kailan ay hindi sila naghihiwalay. Para silang triplets na hindi mahiwalay sa isa’t isa. At ang isa pa roon ay hindi rin nila ako nilulubayan! Gusto daw nila akong maging kaibigan, ako naman ay nakikisama na lang sa kanila kahit medyo pinaplastik ko lang sila.

“Mukhang bago ang blush on mo ngayon ah! Saan mo binili? Bago rin yung akin eh. Binili ko sa Italy!” bungad sa akin ni Julia na mukhang blush on ko pa ang unang napansin. And seriously? Nagtatanong ba ako sa blush on niya?

“Atsaka yung lipstick niya Julia! Mukhang mamahalin! I wanna buy that too!” saad naman ni Ashley.

“Wow! It’s that a new edition?” napansin naman ni Stephanie ang aking bag. Napasintido na lang ako. Minsan gusto ko na lang mag evaporate sa tuwing kasama ko ang tatlong ‘to.

Mabuti na lang talaga dumating na yung teacher namin kaya hindi ko na kailangang sagutin ang mga walang kwentang tanong nina Julia. Natapos ang unang araw sa pag iintroduce yourself ng paulit-ulit. Kaya naman when the class ended agad kong inakit si Winter sa mall para kumain. Marami agad kaming napagkwentuhan ni Winter at laman ng usapan namin ang pambabash sa mga kaklase naming walang magawa sa buhay katulad nung three little pigs at as usual tawang tawa na naman si Winter sa mga kwento ko.

When it was five in the afternoon, we decided to call it done. Mas naunang sunduin si Winter sa akin kaya naiwan akong naghihintay sa entrance ng mall. Usually, kasi ay talagang nagpapasundo na lang ako sa driver sa tuwing wala naman akong dalang pinamili. Nagdadala lang naman talaga ako ng bodyguard sa tuwing mamimili ako o sa tuwing kailangan pagpapuntang school. I was scrolling on my phone when a kid accidentally bumped into me kaya bahagya akong naitulak sa gitna ng kalsada at eksakto naman na isang motor ang parating patungo sa direksyon ko!

What?! Bigla kong naalala ang panaginip ko kanina! Tumambol ang puso ko sa kaba ngunit ang akala kong katapusan ko na ay hindi nangyari. Sa halip ay isang matigas at mainit na kamay ang humawak sa aking bewang at braso para hilahin ako paalis sa gitna ng kalsada. I heard some screams of the people around and the beeping of the motorcycle.

When I opened my eyes, a pair of gray eyes welcomed me.

“Ayos ka lang?” ang malamig niyang boses ang rumehistro sa aking tainga. Ramdam na ramdam ko ang mahigpit niyang hawak sa aking bewang at braso para hindi ako matumba. Hindi ako makapagsalita. Hindi ko alam kung dahil sa kaba at shock na naramdaman o dahil sa lalaking kaharap ko ngayon. I mean… he looks… very handsome! Ang kanyang abo at malalim na mga mata ay nakakahalinang pagmasdan, ang kanyang matangos na ilong ay bumabagay sa kanyang makinis na mukha… and then his lips… were natural… red! Para akong nakakita ng isang Greek God na bumaba sa kalangitan upang iligtas ako! Is this man… real?

“I-I’m fine…” I stammered. Tumango siya at binitawan na ako. Pinagmasdan niya ako habang ako ay nakatulala lang sa kanya. Hindi naman ako ganito! Madalas ay ako pa ang unang nagsasalita! Bakit ngayon ay napipipi ako?

Napansin kong nakasuot siya ng isang casual attire. Pantalon at simpleng blue shirt pero napakagwapo niya pa ring tingnan.

“Mauna na ako sa’yo. Mag-ingat ka sa susunod.” Malamig man ang kanyang pagkakasabi nito pero talagang pinatibok nito ng husto ang puso ko.

Ngunit ang pinagtaka ko ay kung bakit… nanatili akong tulala sa kanya hanggang sa makaalis na yung lalaki. What the hell… happened to me? Am… I mute now?!

Hindi ko man lang natanong kung anong pangalan niya! Damn it!