KABANATA 13

KABANATA 13

Paggising ko pa lang ay wala na akong gana sa lahat. Mabuti na lang wala si daddy sabi ni manang Lina ay maagap daw si daddy kanina dahil may duty daw ito. These past few days palagi akong nagmamadali sa pagkain ng breakfast para maabutan si Magnus sa kanyang community service pero ngayon halos maunahan pa ako ng pagong sa pagkilos.

“May problema ba, hija?” tanong ni manang Lina ng hindi na siya makatiis sa matamlay kong pagkilos. Umiling lang ako kay Manang. Ayaw ko namang mag-alala pa si Manang sa akin. Hindi naman kasi talaga mahalaga ito. Maybe… makakalimutan ko rin ito. It’s just a phase. Katulad din ito ng mga nababasa ko sa libro, you fall in love and then forget it after some time.

Pero hindi ko pa rin mapigilang malungkot nang madaanan namin ang starbucks.

“Bibili po ba kayo ng kape, ma’am?” tanong ng driver ko. “Hindi po, kuya. Let’s just go to the school,” sabi ko. Tumango ang driver at dumiretso na sa aking school. Habang naglalakad patungo sa corridor ng HUMSS