KABANATA 5

KABANATA 5

Gulat na gulat ang lahat. I mean hindi lang lahat! Pati ako sobrang gulat na gulat! Magnus Rhoswen Kallin just throw a punch on Lander’s face! Laglag ang panga ng lahat. My eyes darted on Magnus who was coldly looking down on Lander. Kahit si Lander ay laglag ang panga na nakatingin kay Magnus habang nakahawak sa kanyang panga kung saan siya sinuntok ni Magnus! And I could literally see how hard that punch is because Lander’s nose is bleeding now!

“What is the meaning of this?!” atsaka pa lang dumating ang teacher sa eksena! Naramdaman kong may humila sa akin at nakita ko ang nag-aalalang mata ni Winter.

“What the heck happened?” she asked worriedly pero hindi ko siya masasagot ngayon dahil hindi maalis ang mata ko kay Magnus na blangko ang ekspresyong nakatingin sa teacher.

“I’m sorry, it’s my fault.” Nanlaki ang mata ko nang marinig ko ‘yon galing kay Magnus! Bakit siya nagsosorry?! Damn it! Umalis ako sa pagkakahawak ni Winter at lumapit kina Magnus.

“No! It was Lander’s fault, ma’am!” mariin kong sinabi habang nakaturo kay Lander na ngayon ay tinutulungan ng mga tropa niyang makatayo.

“Go to the guidance office! Now!” parang kulog ang mga salita ng teacher na ‘yon sa amin.

Malamig ang simoy ng aircon habang nakaupo kami rito sa guidance office. Naghihintay ngayon si Winter sa labas habang nandito kami ngayon. Masama ang tingin ni Lander kay Magnus habang si Magnus ay walang ekspresyon. Para bang normal lang ang lahat ng nangyayaring ito at ‘yon siguro ang dahilan kung bakit mas mukhang asar na asar si Lander ngayon.

“So, anong ibig sabihin nito Mr. Kallin? This is the first time you got into a fight. Maiintindihan ko pa na si Ms. Macario at Mr. Hernandez dahil palagi silang laman ng gulo dito sa school pero ikaw you’re smart and a good student,” panimula ni Mrs. Garcia, ang aming mataray na guidance counselor. Napatungo ako sa sinabi ni Mrs. Garcia. Tama naman siya, madalas nga akong ma issue sa school na ito pero hindi naman ako ang nagsisimula ng gulo! Nasasangkot lang ako dahil kadalasan nag-aaway ang mga ex ko! Boys are pain in the ass!

Nanatiling tahimik si Magnus. Bakit nga ba kasi sinuntok niya si Lander? Is he trying to protect me? Napailing ako. Hindi dapat ako nag aassume. Siguro ay na trigger lang siya dahil bastos ang bibig ni Lander. Hindi ko alam kung anong rason niya pero mas maganda siguro kung hindi na lang siya nakialam. Siguradong mas magagalit sa akin ang mga ka batch namin dahil sa nangyaring ito. Dahil sa akin sa unang pagkakataon napatawag si Magnus sa guidance office.

“Dahil hindi nagsasalita si Mr. Kallin. Ikaw Ms. Macario ang magkwento ng nangyari,” she turned to me. Huminga ako ng malalim at tumango.

“Lander… started it all Ma’am—”

“I didn’t! Magnus throw a punch first!” natigil ako sa pagsasalita dahil sumigaw si Lander. I glared at him. Napakakapal talaga ng mukha ng lalaking ‘to! I didn’t know why I made him my boyfriend back then! I’m such a dumb!

“Shut up Mr. Hernandez! I want Ms. Macario to talk first!” singhal ni Mrs. Garcia sa kanya. Ngumisi ako sa kanya kaya mas lalong namula ang mukha niya sa sobrang inis at galit.

“Continue Ms. Macario,” Mrs. Garcia glanced at me. Tumango ako. “So… Lander came to me and caused a scene. He… kissed me without permission… and throw malicious words at me… and then… Magnus… was just there… to ahm… protect me.” I swallowed hard. Hindi ko alam kung tama ba ‘yong sinabi ko. I glanced at Magnus. I saw him blankly watching me. Mas lalo tuloy akong kinabahan. Magagalit ba siya sa akin dahil ‘yon ang sinabi ko?

“Do you know that Ms. Macario can file a sexual abuse against you, Mr. Hernandez?” Mrs. Garcia’s voice turned really scary. Nakita ko ang pamumutla ni Lander.

“Kissing a girl without her permission or throwing malicious words against her is a violation of the school’s rules and society’s law. Kaya ano sa tingin mo ang mangyayari sa’yo?” Mrs. Garcia added. Lander lowered his head.

“I-I’m sorry… Ma’am! I-I’m sorry… Estella! Hindi na ‘yon mauulit!” halos lumuhod si Lander sa paanan ko. Syempre hindi ko siya mapapatawad! Never! Sa huli ay hinatulan siya ni Mrs. Garcia ng one week suspension at one week community cleaning sa college area. Serves him right.

“At ikaw naman Mr. Kallin,” natigilan ako nang bumaling siya kay Magnus. “You’re smart so you should know about it already, anything that involves violence can never be the right way to protect someone. So, I’m also giving you a one-week community service sa buong area ng elementary building,” Mrs. Garcia said. My lips parted. What? Pati si Magnus may community service?!

“P-Pero Ma’am… wala po siyang ginawang masama at—”

“Ms. Macario, you must know that it is your fault in the very beginning. I know that you’re in your adolescents and you’re curious about relationships but I want you to put everything into moderation. Anything that’s too much is bad, remember that.” Natigilan ako sa kanyang sinabi. Bigla kong naalala ang palaging sinasabi sa akin ni Daddy. Everything that’s too much is bad.

“Are we clear on this, Mr. Kallin?” taas kilay niyang tanong kay Magnus.

“Yes, Ma’am,” Magnus replied like an obedient student. I sighed heavily. Mabilis na lumapit sa akin si Winter nang makalabas ako ng guidance office.

“Anong nangyari?” Winter asked. Pero wala sa kanya ang atensyon ko kundi na kay Magnus na ngayon ay papalabas na rin ng guidance office.

“Estella—” Winter was cut off when I walked toward Magnus blocking his way. His blank expression remained.

“Why did you punch Lander, Magnus?” sa dami ng nangyari ito ang isang tanong na kanina pa naglalaro sa aking isipan. Wala siyang pakialam sa akin. He’s cold and he never give me his attention kaya bakit bigla na lang siyang nakialam sa akin ngayon?

Hindi siya nagsalita sa halip ay nilampasan niya ako! Nagtiim bagang ako at hinabol siya. Inabot ko ang kanyang braso na nakapagpatigil sa kanya. Tumayo ako sa kanyang harapan, blocking him again.

“Sagutin mo ako!” I demanded. He sighed like everything that was happening is irritating to him.

“I just hate boys like him,” malamig at simple niyang sinabi. What? Yun lang? Manununtok na siya? Hindi niya ba alam na dahil dito napatawag siya sa guidance office sa unang pagkakataon?

“Are you serious? No one would punch someone with that petty reason!” I spat. Nagsalubong ang makakapal niyang kilay.

“Then what are you implying? That I punch that boy to protect you like you’ve said to Mrs. Garcia?” natahimik ako sa kanyang sinabi. He shook his head like I’m such a disappointment.

“I didn’t do it because of you. I just hate the words he was saying. If I saw someone facing the same situation as yours, I’d gladly do the same,” he coldly said. Oo nga naman. Bakit nga ba ako mag aassume na baka worried siya sa akin kaya niya nagawa ‘yon? Wala siyang pakialam sa akin kaya bakit ako umaasa ng ganito?! Bwisit!

Nang hindi na ako nagsalita ay tuluyan na siyang umalis sa harap ko. Hinayaan ko siya dahil wala na rin naman akong sasabihin.

“I told you… that’s Magnus,” Winter said when she approached me. I know she heard our conversation. Tahimik na lang akong sumama kay Winter at pumasok sa next subject ng parang walang nangyari. Kaso lang halatang halata sa mga mata nila ang matinding panghuhusga sa akin. Siguradong iniisip nila na dahil sa akin ay nasangkot si Magnus sa ganitong sitwasyon. Mas lalo tuloy akong mainit sa mga mata nila. Pero syempre hindi nila kayang iexpress ang galit nila sa akin dahil ako si Estella Victoriana Macario. Hindi nila ako kayang banggain na kahit ayaw nila sa akin kaya pa rin nilang makipag plastikan sa akin.

It was last subject when I felt my stomach grumbling for food. Nakalimutan kong dahil sa nangyari kanina ay hindi ako nakakain ng lunch! Naisip ko tuloy na ganoon din si Magnus! Siguradong hindi pa ‘yon naglalunch! Kaya lang naisip kong mas maagap ang labasan nila kaysa sa amin. Siguradong hindi ko na siya maaabutan sa school.

Gutom na gutom na ako nang matapos ang klase. Nakakainis pa dahil hindi pa labas nina Winter kaya naman mag-isa akong pumunta sa cafeteria para bumili ng pagkain. Pagpasok ko pa lang masama na agad ang tingin ng mga girls sa akin. Pero kapag lumilingon ako sa kanila ay plastic nila akong nginingitian. I frowned and just bought a meal from the counter.

Nang maka order na ay tinawag pa ako ng isang grupo para ayain na doon ako kumain kasama nila. As if sasabay ako sa kanila? Mga plastic! Tumanggi ako at naghanap na lang ng empty table. But I was stunned when I saw a familiar man sitting alone in the far corner table!

Magnus! Nandito pa siya? Hahakbang na sana ang aking paa patungo sa kanya nang maalala ko ang huli naming pag-uusap. He’s... maybe mad at me for dragging him to this mess. Pero… it’s his choice naman ‘di ba? He dragged himself into this! Pwede niya namang hindi na pinatulan si Lander pero ginawa niya pa rin! I sighed heavily at naglakad na lang patungo sa table na pinaka malapit sa kanya. Agad nagtama ang mga mata namin. His brows furrowed as soon as he saw me. I know he’ll leave kapag umupo ako sa tapat niya kaya mabilis na lang akong umupo sa ibang table na malapit sa kanya.

Nakita kong kumakain siya at may librong binabasa. Siguro ay nakaramdam din siya ng gutom kaya dito rin siya dumiretso. Tahimik akong kumain habang pasulyap sulyap sa kanya. Minsan ay nahuhuli niya akong tumitingin kaya nag-iiwas ako ng tingin sa kanya.

I was eating quietly when I saw someone entering the cafeteria! What the heck is Lander doing here? Hindi pa ba umaalis ang ulupong na ‘to sa school? Kinabahan ako nang umikot ang mata nito sa buong cafeteria na para bang may hinahanap. And when his eyes found mine, my heart pounded in nervousness. He was about to come near me when someone took a seat in front of me. My jaw dropped when I saw Magnus placing his plate and book on my table. I saw Lander stepping away and walking out of the cafeteria.

“His suspension will be effective tomorrow so for now, I’ll sit here.” He said as his eyes remained on his book but my heart… it’s beating so fast I almost had a heart attack.