"Alin ang masarap, ang niloloto o ang nagluloto?" biro nito sa akin habang abala pa rin ito sa ginagawa.
Napakagat ako sa pang ibabang labi ko. Ganito ba ako ka-in love sa taong ito at pati simpling biro niya ay nadadala ako? Minsan iniisip ko hindi na normal ang pag tibok ng puso ko para kay calib. Naramdaman kong tapos siya sa kaniyang ginagawa at kumalas ako sa pagkakayakap sa kaniya saka ko tinungo ang refrigerator at kumuha ng pitcher. "Simpre ang pagkain." kunwari kong sagot. Tumawa ito nang malakas saka humarap sa akin. "At kailan ka pa nasarapan sa sinigang?" patuloy pa rin sa pag tawa. Nakalimutan kong hindi pala ako mahilig ng sinigang. See, pati ayaw ko kainin nakakalimutan ko dahil lang sa simpling biro niya, ganon ako kabaliw sa kaniya. Umupo ako at itinukod ko ang aking magkabilang braso sa table at pinagmasdan ko ulit siya. Paano na lang kapag nakasal na kami. Ganito pa din kaya ako kasaya? Muli na naman pumasok sa aking utak ang napag usapan namin ni Mrs. Osteja. "Babe, Kailan mo Kaya ako ipapakilala sa mommy mo? Kasi diba dalawang taon na tayo magkarelasyon, nati**m mo na ako, naisip ko lang baka puwede mo na ako ipakilala sa kanila," nakanguso kong tanong sa kaniya. Nakita ko tila may bumarang laway sa kaniyang lalamunan at saglit muna ito natigilan pagkuway lumapit sa table na kinaroroonan ko. "Kapag okay na ang lahat, at isa pa. Huwag mo muna seryosohin ang lahat. You only twenty three years old. Maraming bagay ka pang puwedeng gawin, just enjoy it." saad niya saka niya pinisil ang aking pisngi. Natigilan ako sa sinabi nito. Parang umurong ang aking dila, ibig niyang sabihin e enjoy ko ang gabi-gabi namin pagnin**g? Anong akala nito sa akin parausan? Basta lang ibuk**a ang aking hita at e enjoy ko lang ang aming ginagawa? Sa bagay nag e-enjoy naman ako sa tuwing ginagawa namin yon, pero huwag naman ako gawing kalapating mab*b* ang lipad. Ang kanina na kumakalam na sikmura ay bigla na lang nabusog. Nabusog sa sama ng loob. Napahilot ako sa aking ulo pakiramdam ko babaliktad ang aking sikmura hindi ko alam kung dahil ba naglilihi ako o dahil naisip ko na wala pala siya plano sa akin kahit gab-gabi niya in**ngkin ang pagkab*b*e ko. Kung noong una nag dadalawang isip ako Tanggapin ang alok ni Mrs. Osteja ngayon mas lalo ako binigyan ni calib ng sapat na dahilan upang Tanggapin ko ito. Mabilis ako na patungo sa kwarto ng marinig ko ang Malakas na pagbato ni Calib sa kaniyang cellphone sa sahig dahilan ng pagkawasak nito. Natataranta kong pinulot ang bawat bahagi ng cellphone at nagtatakang nilagay sa drawer. "May nangyari ba?" Nanginginig ang boses ko habang hindi mapakaling naupo ako sa tabi nito. Gusto kong isipin na walang kinalaman ang pagpayag ko sa alok ni Mrs. Osteja kaya siya nagwawala. "Magpakasal tayo." Walang emosyon nitong sabi. Tinapik tapik ko ang aking noo sa pag aakalang nanaginip ako. At mali ako ng narinig. "Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Sabi nito sa'kin nang makita niya ang Marahan ko pag tapik sa aking noo. Pero gusto ko maka siguro na totoo ang lahat na hindi panaginip ang lahat kaya pinisil ko ang aking pisngi. Tila ba nakaramdam ako ng pang mamamanhid doon. "Totoo? H--hindi ka ba nagbibiro?" Hindi makapaniwala na tanong ko sa kaniya. Marahan ito natigilan at nag isip. Nakita ko sa kaniyang mukha ang pagkabigla din pero baka nahihiya lang siya bawiin. Pagkuway Binalingan ako at ngumiti saka may dinukot sa bulsa na siyang ikinagulat ko. Isang simpling singsing sa tingin ko ay matagal na niyang binili. Pero para kanino? Para ba doon sa babaing nakan**g niya o para iyon sa akin? "Aliah Tawili, payag ka bang maging kabiyak ko?" Oo na sabihin niyo na marupok ako, dahil parang kailan lang noong magtaksil siya sa akin pero anong magagawa ko kung mahal ko talaga siya. Kahit pa walang ka effort effort ang pag propose niya sa akin pakiramdam ko pa rin nakalutang ako sa ere habang maluha-luhang nakatitig sa kaniya. "Oo, Calib Osteja! Pumapayag ako!" halos magtatalon ako habang tinatanggap ko ang singsing. CALIB: Pakiramdam ko para ako pinagsakluban ng lupa at langit nang makatanggap ako ng tawag mula sa malapit namin kaibigan ni Stephanie. Sabi nito nawawala si Stephanie kasama ang nobyo nito. Yes, malaking katangahan ang ipagsiksikan ko ang aking sarili kay Stephanie kahit ang totoo ay may boyfriend na ito. at ako naman ay dalawang taon nang karelasyon si Aliah. Niligawan ko lang naman si Aliah para pasakitan si Stephanie noong malaman kung agad siyang naka move on sa akin. Alam kong malaking pagkakamali at walang kapatawaran ang ginawa ko. Hindi ko akalain na sasagotin ako ni aliah sa kabila ng lahat na pagkukulang ko sa kaniya. Naging masaya naman ako sa piling ni aliah dahil malaya ko nakukuha ang gusto ko, na hindi ko nagagawa kay Stephanie. Halos araw-araw at gabi-gabing may nangyayari sa amin sa loob ng inuopahan namin apartment. Mabait si aliah kaya hindi malayong mahulog ang loob ko sa kaniya pero hanggang doon lang. wala sa kaniya ang gusto ko sa isang babae. Masyado pa siyang bata para sa akin. Idinaos ang aming kasal sa mismong bakuran ng aming bahay, malawak ang bakuran para sa mahahalagang tao sa aming dalawa ni aliah. Tanging ang kaibigan lang ni aliah at kasamahan sa trabaho ang dumating para kay aliah. dahil ang pagkakaalam ko wala itong malapit na kamag anak sa bayan. Si mommy at mga katulong din ang tanging naroroon. Gusto namin ni aliah na maging pribado ang kasal. Dahil kami-kami lang ang tanging naroroon mas minabuti namin agahan ang kasal upang maaga ito matapos. Wala sa sarili ko isinuot sa daliri ni aliah ang singsing habang Maluha-luha naman niyang tinanggap. Sa pagkakataong ito naawa ako para kay aliha. Paano ko nagawa ito sa kaniya? Habang ang pagkakaalam niya kaya ko siya pinakasalan dahil mahal ko siya, pero lahat kasinungakingan ang ipinapakita ko sa kaniya. Maaga natapos ang kasal at nagsipag uwian na rin ang bisita habang kami ni aliah nag bihis na rin ng damit pambahay. Kung si aliah ay hindi maipinta ang kaligayan sa kaniyang labi, ako naman kung saan saan naglalakbay ang aking diwa. Gusto ko may mainggit at magsisi sa pagpapakasal ko kay aliah. Kinuha ko ang cellphone at binuksan ko ang camera icon at tinawag si aliah. Lumingon sa akin na may ngiti sa kaniyang labi habang busy ito sa pagbubukas ng regalo.Ang mga ngiti na iyon ang kinaiinisan ko sa kaniya, bakit hindi niya maramdaman na hindi ko siya mahal, kulang pa ba ang ginagawa kong pagkukulang? O sadyang may sayad lang ito. Naramdaman ko ang pag akbay niya sa akin at masuyo ito humalik sa akin at tulad ng sabi ko sumilay na naman sa kaniyang labi ang inosente nitong ngiti. "One.. Two.. Three! Smile!" Bago ko pa man pindutin ang okay button, sinadya ko siya kabigin sa labi dahilan upang maglapat ang aming mga labi. Sinong magsasabi na hindi ako in love sa babaing pinili ko pakasalan. Napangiti ako habang nilalagyan ko ng caption ang napili kong e upload na larawan. OFFICIALLY MR. AND MRS. OSTEJA! Naka tag ang pangalan ni aliah ang nasabing post bagay na agad naman nag trending at inulan ng sari't saring comments. Halos lahat hindi makapaniwala sa naganap na secret wedding. "True? Baka buntis si girl! kaya sekreto ang kasal?" "Congratulations Mr. And Mrs. Osteja!" "Ang ganda ni bride! mukhang bata at mabait pa,
Nakakabinging tunog ng cellphone ang pumukaw sa aking diwa. Halos takbuhin ko ang pag sagot doon habang nakalapag ito sa kabilang dulo ng mesa sa pag aakalang si calib ang nasa kabilang linya. Matamlay koy sinagot ang nasa kabilang linya, puro Oo, at tango lang ang sagot ko sa kausap ko. Ni ayaw ko ibuka ang aking bibig dahil sa matinding katamaran ko. pagkaraan ng ilang sigundo matamlay ko Inilapag muli ang cellphone sa mesa at tinungo ko ang kanina pa lumamig na pagkain. MCSAN'S Coffee, Muli ko pinagmasdan ang address na ibinigay sa akin ni kenon, siya yong tumawag kanina. Galing ito sa bayan namin ang sabi may mahalaga daw siyang sasabihin sa akin. At ano na naman ang sasabihin nito sa akin? Ang huli kasi namin pagkikita ay noong ibigay niya sa akin ang numero ng bahay ng tatay ko, kung saan inaway ko siya dahil sa pagbibigay niya sa akin ng pera. Tinanggap ko naman iyon ang sabi ko pa sa kaniya babayaran ko na lang kapag may trabaho na ako pero nalaman ko lang sa huli galing pa
Maingat ko isinara ang pinto saka binuksan ang ilaw sa sala, ang makalat na gamit sa sala na iniwan ko kanina ngayon ay malinis na. Ito naman lagi ang nabubungaran ko sa tuwing darating ako. Kung may isang bagay man akong nagustohan kay aliah yon ay ang pagiging malinis sa bahay. Napapangiti ako sa tuwing naalala ko kung paano niya ako inaalagaan at pankitungohan kahit puro pasakit ang ipanaramdam ko sa kaniya. Dinukot ko ang aking cellphone at nag dial. Balak ko sana siya tawagan at itanong kung saan ba siya para masundo siya pero gumihit sa aking alaala ang nangyari kanina. Nagkibit balikat akong ibinaba ang cellphone. Oo nga at bakit ako mag aaksaya ng oras gayon hindi man lang niya ako naisipan tawagan. Upang mahimasmasan ako, tinungo ko ang kusina upang maghanap ng puwede ko lutuin. Binuksan ko ang ref. At nakita ko doon ang tirang ulam na sa tingin ko ay kanina pang umaga iyon niluto ni aliah. Ginataang tilapia at may kasamang kalabasa. Iyon ang paboritog ulam ni aliah. Kin
Tumayo ako sa may gilid ng pinto at hinintay siya makapasok ng kusina. Dahil sa pagmamadali at kagigising lang ni Aliah hindi niya ako napansing nakatayo sa may gilid ng pinto. Mabilis ito lumapit sa may sink at nabigla ako ng magduwal siya doon habang nakahawak sa kaniyang tiyan. Nabigla pa ito nang bigla ako magsalita mula sa kaniyang likod bago ito kinuha ang towel upang mag punas ng kaniyang bibig. Nag aalala ako, kaya tinanong ko siya kung okay lang ba siya at baka may nakain siya na bago sa kaniyang panlasa. Tiningnan lang niya ako ng masama at bigla ba niya ako inutusan ilayo sa kaniya ang tinimpla kong kape. Nag tataka naman ako inabot ang kape saka ako humigop at inamoy. Nakita ko ang Marahan nitong pag ngiwi dahil sa ginawa ko. Bago siya lumabas ng kusina nag bilin pa siyang hugasan ko ang baso. Sinundan ko lang siya ng tingin. Sa tagal namin mag kasama ngayon ko lang siya nakitaan ng ganon pag uugali, marahil hindi maganda ang gising nito. "May masakit ba sayo?"
bago ako nagpakawala ng buntong hininga. Pagkaparada ng aking sasakyan sa malawak na garahe ng pamilya ni Stephanie agad ako bumaba ng sasakyan at tumuloy sa malawak na kabahayan. "Nasa Dining area sila sir." Nakangiting bungad sa akin ng katulong. Naka ilang beses na ako nakapunta dito kaya kilala na ako ng mga katulong dito. Tinangohan ko ang katulong saka ako nag patuloy sa paglalakad. "Good evening hijo, Hali ka na at naghihintay na ang hapag kainan." Nakangiting Yaya sa akin ng ama ni Stephanie. Mabait ang kaniyang ama at may pagka strekto ito. Ang ina naman ni Stephanie ay magalak ito nakangiti sa akin. Halata sa Ginang ang pagtutol sa relasyon namin ng kanilang anak. Pero marahil dahil sa mahal nila ang kaisa-isa nilang anak wala silang magawa kundi sumunod ang mga ito sa kagustohan ng kanilang anak. Maraming pagkain ang nakahain sa malaking mesa. Halatang pinag handaan ng pamilya ang pagdating ko. Bahagya ako tumingin sa dereksyon ni Stephanie seryoso ito kumakain at
Bago pa ako makasagot naramdaman ko ang mainit niyang palad masuyo ito humaplos sa aking likod. Pakiramdam ko gumaan ang pakiramdam ko dahil sa ginawa nito doon. Napapikit ako saka sabay sabay kumawala ang butil ng luha sa aking mata, hindi ko alam kung bakit, basta ang alam ko masaya ako. Binuhay ko ulit ang tubig at kunwaring nag hilamos ako doon upang hindi niya mahalata ang bakas na luha na kumawala sa aking mata at Humarap ako dito. "Medyo ayos na ako, salamat." Walang emosyon na sagot ko. Pero alam kong masaya ako ayaw ko lang ipakita sa kaniya. Kinuha niya ang towel sa kaniyang balikat na sa tingin ko ay dala niya ito kanina at siya mismo ang nag punas sa basa kong mukha. Inalalayan ako makaupo sa sofa at doon niya Inayos ang magulo kung buhok. Habang inosente ako nakatitig sa kaniya naramdaman ko na naman ulit ang pag iinit ng aking mata alam kong maghahabolan na naman sa pagpatak ang mga butil ng luha. Paano kasi, sino ba naman ang asawa ang hindi maiiyak. Sa tanan
Kahit nakayuko ako, ramdam ko ang pag angat nito ng mukha dahil sa Marahan nitong pag ngisi. "Kahit ano pa yan, baby girl o baby boy. Maganda o guwapo, ang mahalaga malusog at maayos ka makapanganak." Serosyo nitong sabi. Nakaramdam na naman ako ng kasiyahan mula sa kaibuturan ng aking puso. Sana walang mag bago, sana pakitunguhan pa rin ako ng maayos pagkatapos ko manganak. Hayst, naramdaman ko na naman ang pag iinit ng aking mata. Ewan ko ba kung bakit nagiging emosyonal ako sa tuwing papakitaan niya ako ng pag aalala at kunting pagmamahal. "Oh, ayan ka na naman. Baka pag lumabas iyang anak ko maging iyakin niyan. Sinasabi ko sayo asawa ko ayaw ko nang mahina sa pamilya ko." Nagbibiro nitong saad. Napangiti naman ako sa tinuran nito. Asawa ko. Ang sarap pakinggan, parang musika sa pandinig. Hayst! Nagiging OA n naman ako. Pero alam kong may bahid na kaseryosohan ang kaniyang sinabi. Ayaw niyang nakakakita ito ng mahina, halata ko yon sa tuwing nagtatalo kami at naki
Calib's POV "Hello." Mabilis na sagot ko sa kabilang linya, kanina pa ito tumutunog habang abala ako sa pagmamaneho dahil nakisuyo ang aking mommy na sunduin ang kaniyang pamangkin sa kanilang bahay. "Hijo, kailangan ka ng anak ko ngayon!" Hysterical na bungad ng nasa kabilang linya, saglit ako natigilan dahil hindi ko mabosesan ang mayari ng boses. "Calib, Stephanie needs you right now!" Ang malakas na sambit uit ni Mrs. Sandoval sa kabilang linya. Rinig ko ang palatak niyang boses halatang nairita siya dahil matagal ko siya nabosesan. Dala ng pagkataranta, hindi ko alam kung ano ang uunahin ko. Si Stephanie o ang pinsan ko na kailangan ko sunduin dahil hinihintay siya ng mommy ko at nasa bahay din si Aliah na hinihintay ako. ------------------------- NAKAPAMULSA si Mr. Sandoval nang matanaw ko ito sa lobby ng ospital kung saan isinugod si Stephanie, palakad-lakad ito halata sa kaniyang itsura ang matinding pag aalaala para sa anak. "Good afternoon Mr. San---" "Y
Napatikhim ako nang maamoy ko ang niluto niyang ulam at ang nakakagigil na amoy ng mabangong shower gel na nanggagaling sa gawi ni aliah. Halatang bagong paligo ito dahil sa basa nitong buhok. Nakasuot lang ng simpling oversized t-shirt na tenirnohan ng pajama na hindi nakabawas ng kaniyang kagandahan. Mukha naman hindi niya ako susungitan dahil bahagya lang tumingin sa akin sabay inom ng malamig na tubig. "Good evening.." Nahihiya kong bati sa kaniya sabay upo sa katabi nitong upuan. Simpling sulyap lang ang ginawa niya sa akin pero parang matutunaw na ako sa hiya. Kung hindi lang ako gutom hindi sana ako bababa upang kumain pero baka ako naman ang gawin haponan ng mga bulati sa aking tiyan. Inabot ko ang bandihadong kanin at naglagay sa aking plato pagkatapos ay naglagay rin ako sa plato nito dahil napansin kong wala na siyang kanin. "May sarili akong kamay, kaya kong maglagay na hindi na kailangan ang tulong mo." Irap na wika niya sa akin. Kailangan ko kapalan ng aki
Napasulyap ako sa paligid parang nanuyo ang aking lalamunan nang mapansin kong mangilan ngilan lang ang nagbibiyahe. "Put***k! Kung kailan natatakot ako saka pa nabakante ang edsa. Pikit mata ko pinaharorot ang sasakyan bahala nang may masagi ako ang mahalaga hindi ako mahuli ng buhay ng mga yon." Wika ko sa aking sarili habang mabilis ako nagmamaneho. Nang mapansin ko nasa bandang kaliwa ko na ang sasakyan at pilit sumisiksik sa unahan ng aking sasakyan. Hindi pa naman ako ganon kagaling magmaneho. Sa pagkataranta ko ay agad ako tumawag sa bahay. "Yaya! Kung may mangyari man sa akin ikaw na ang bahala sa anak ko huwag mo siya gutomin!" Hindi ko pa naririnig ang nasa kabila linya ay sunod sunod na ako nag bilin at ibinaba ko na ang tawag ni hindi ko nga alam kung narinig ba ni yaya ang mga bilin ko. Mahaba-haba ang oras na nakipagtagisan ako sa pagmamaneho mula sa hindi ko kakilalang mga armad bago nila ako nilubayan. Nakahinga lang ako ng maluwag nang makita ko ang nagtataas
BUMUGA muna ako ng malalim na hininga bago ako tuluyan bumaba kung saan naghihintay si Stephanie sa akin. Hindi maipinta ang pagkakangiti sa kaniyang labi. Ganito naman siya lagi abot langit ang kasiyahan kapag alam niyang nag aaway kami ni mama. "What a nice scene, sweet heart! Muntik nga ako pumanhik at tulongan ka dumugin ang walang hiya mong ina!" Nagtagis ang aking mga ngipin ng palihim ng murahin niya si mama. Anong karapatan niya pagsalitaan ng ganon ang aking ina. Pero nanatili iyon sa aking isip ayaw ko bigyan siya lalo ng dahilan para ipahamak lalo ang aking ina. "Anong masamang hangin ang nagdala sayo rito?" Nakasimangot na saad ko. Totoong pagka irita ang ipinapakita ko sa kaniya. Sa dami ba naman ginawang kasalanan sa akin. Binuksan niya ang kaniyang bag at kinuha doon ang lighter upang sindihan ang sigarilyo na mukhang kanina pa nakaipit sa daliri nito. "I need cash, kailangan ko ipamili ng bagong gamit ang anak mo." Diretsahan sagot niya sa akin habang nana
Pagkatapos nang isang gabing pamamalagi ko ng ospital umuwi muna ako ng bahay para sa anak kong si stephan. Inabotan ko siyang nakikipag laro sa kaniyang Yaya himala at inaasikaso na siya ng kaniyang yaya. "D---daddy!" Maluwag ang pagkakangiti niya sa akin sabay yakap. Kahit naliligo na ito ng spaghetti ay hindi naging hadlang para yaposin niya ako ng halik. "Hmmmm... How's my baby boy? Mukhang nag e-enjoy ah!" Wika ko sabay karga sa kaniya. Nakasunod sa amin ang kaniyang yaya na parang may sasabihin. "H---how's yooour dddday d---daddy?!" Pautal-utal niyang sabi pero kahit papaano naiintindihan pa rin kung ano ang gusto niyang sabihin. Nang marating namin ang kwarto niya nilagay ko muna siya sa kaniyang crib saka ko hinubad ang suot kong suit at pagkatapos maingat ko siya kinarga ulit at dinala sa banyo upang linisin. Samantalang naiwan sa sala si yaya na hindi ko pa rin nililingon kanina kahit parang may gusto siyang sabihin. "D---daddy! Where's mo--mommy?" Bi
Aliah's POV "Ma'am, may naghahanap po sayo sa labas." Bungad sa akin ni yaya. Araw ng Thursday, naka leave ako sa opisina para alagaan si calix ilang araw na kasing sinusumpong ng masamang lagnat at kagagaling din namin ng ospital. Tumayo ako at nagtungo sa kanilang dulo ng kama upang kunin ang tuwalya nang mapansin kong nakatayo doon si yaya hindi pa pala ito nakalabas ng kuwarto. "May problema ba yaya?" Tanong ko sa kaniya. Lumapit naman ito at kinuha ang tray na nakalagay sa ibabaw ng table. "May naghahanap po sayo sa labas ma'am. Sasabihin ko bang busy ka?" Malumnay niyang tanong sa akin. Marahil natoto na siya sa nangyari noong isang araw basta lang niya pinapasok si Calib na hindi man lang niya sinabi sa akin. "Sino ang naghahanap sa akin Yaya?" Tanong ko sa kaniya na hindi ko man lang siya nilingon dahil abala ako sa pagbibihis kay calix. "Si Mr. Osteja po." Para ako nakarinig ng kung anong pangalan at bumangon naman ulit sa akin ang galit mula sa aking dibd
"I said get out of here! Bago pa ako mawalan ng respeto sayo! Ang kapal ng mukha mo tumapak sa aking bakuran at ipamukha sa akin ang mga walang katotohanan mong paratang!" Bumagsak na sa inosenti niyang mukha ang rumaragasang luha na kanina pa nagbabanta kumawala. Para na naman kinurot ang aking puso nang makita ang mga luha na iyon tulad ng dati. Gusto ko sana siya lapitan at yakapin at sabihin na nagsisinungalin lang ako dahil alam ko naman hindi niya iyon magagawa pero pinangungunahan ako ng hiya sa aking sarili. "Just leave! At huwag ka na magpapakita sa akin o kay calix dahil I swear kapag nagpakita ka ulit sa akin o sa anak ko baka mapatay pa kita!" Pagbabanta ng kaniyang boses kasabay ang pag punas niya sa kaniyang luha gamit ang palad niya. "Mama! Bakit ka po crying? Ano po ginawa mo sa mama ko?" Nabigla ako nang bigla sumulpot ang kaniyang anak sabay sugod sa akin at pinagsusuntok niya ako ng maliliit nitong kamao. "Bad ka po! Bad! I thought, you are good guy! Ba
MAINGAT ko inilagay sa likod ng aking sasakyan ang napamili kong mga gamit para sa anak kong si calix. Naririnig ko pa ang masaya niyang boses habang kausap ko siya kanina. Mabilis ko pinaharurot ang sasakyan kapag ganitong oras mabagal umusad ang trapiko sa kahabahan ng edsa paniguradong aabotan ako ng dilim sa biyahe at nakasimangot na mukha ng anak ko ang bubungad sa akin. "Mom!" Patakbong salubong sa akin ng anak kong si calix bitbit ang laruan nito. Hindi na ako magtataka kung bakit hindi pa ito nakasuot ng pang tulog. "Ma'am hindi pa siya naghahaponan eh gusto ka po yata niya makasabay sa hapag kainan." Sumbong agad sa akin ni Yaya kasunod niya itong sumalubong sa akin. "It's okay yaya. Gusto ko na din siya makasabay, ikaw. Pwede mo rin kami salohan mas masarap kasi kapag maraming kasabay." Nakangiti ko sa kaniya sabay abot ng pinamili ko agad naman niya kinuha ang mga iyon at sumunod sa driver. "Sige po ma'am at ipag iinit ko kayo ni calix ng sabaw." Wika nito saka
"Can't you hear me?---" "Ma'am Tawili tapo---" "What?!" Sabay namin sabi nang biglang bumukas ang pinto at mag salita doon ang kaniyang sekretarya. Matatalim na titig ang pinakawalan niya sa akin bago tumayo ng tuwid at hinarap ang kaniyang sekretarya. "Mr. Osteja maari ka nang lumabas! Marami pa ako appointment!" Matalim ang kaniyang mga titig sa akin na sinadya niyang lakasan ang kaniyang boses. Wala akong nagawa kundi ang sundin ang sinabi nito sabay iling. Bago ako tuluyan Tumalikod isang nagsusumamong tingin ang ginawa ko para ipabatid sa kaniya na handa ako mag hintay para sa makapag usap kami ulit. ALIAH'S POV PARA ako binuhusan ng malamig na tubig nang marinig ko ang katok mula sa pintuan at hindi malaman ang susunod kong gagawin. Basta ang alam ko sa mga oras na iyon pakiramdam ko para akong kinusot na kamatis sa sobrang hiya ko sa aking sarili at sa dati kong asawa na si Calib. "Leave.. Please!" Ang tanging naisatinig ko habang abala ako sa pag aayos ng akin
MAAGA pa lang ay umalis na ako ng bahay hindi para pumunta ng office kundi pumunta ng Tawili white tower ang isa sa mga gusali ng mga Tawili kung saan napag alaman kong si Aliah ang isa sa namamahala doon hindi naman kataka taka dahil nag iisang anak si Aliah. Hindi pa nag isang oras ay nasa harapan na ako ng gusali. Malalim na buntong hininga ang ginawa ko bago ko tuluyan pinindot ang 6th floor papunta sa office ng dati kong asawa. Dahil maaga pa naman kaya hindi masyado matao ang gusali iilang staff ang naka salubongin ko. Tatlong babae ang nag uusap habang nakasabay ko sila. "Ewan ko ha, pero ang pagkakaalam ko hindi pa annuled si Ma'am Tawili sa dati nitong asawa." Wika ng babaing may hawak ng folder. "Pero balita ko may pamilya na yong dating husband, so may pag asa pa sa kaniya si Attorney Saabidra." Sagot ng kausap nito. Lihim ko sila nilingon at agad naman nila ako nahalata dahil tumigil sila sa pagsasalita habang ang mga mata nila ay abala sa pagsusuri sa akin. Katul