Chapter 03

Ang mga ngiti na iyon ang kinaiinisan ko sa kaniya, bakit hindi niya maramdaman na hindi ko siya mahal, kulang pa ba ang ginagawa kong pagkukulang? O sadyang may sayad lang ito. Naramdaman ko ang pag akbay niya sa akin at masuyo ito humalik sa akin at tulad ng sabi ko sumilay na naman sa kaniyang labi ang inosente nitong ngiti.

"One.. Two.. Three! Smile!"

Bago ko pa man pindutin ang okay button, sinadya ko siya kabigin sa labi dahilan upang maglapat ang aming mga labi. Sinong magsasabi na hindi ako in love sa babaing pinili ko pakasalan. Napangiti ako habang nilalagyan ko ng caption ang napili kong e upload na larawan.

OFFICIALLY MR. AND MRS. OSTEJA!

Naka tag ang pangalan ni aliah ang nasabing post bagay na agad naman nag trending at inulan ng sari't saring comments. Halos lahat hindi makapaniwala sa naganap na secret wedding.

"True? Baka buntis si girl! kaya sekreto ang kasal?"

"Congratulations Mr. And Mrs. Osteja!"

"Ang ganda ni bride! mukhang bata at mabait pa, jackpot ka Mr. Osteja!"

Ilan sa komentong nabasa ko, pero hindi iyon ang gusto ko makita. Dismayado ako tumayo at nag tungo sa kinaroroonan ng mini bar. Gusto ko magpakalasing at makalimot sa mga oras na ito. Gusto ko man tabihan si aliah sa unang gabi namin pero Nauna siya nakatulog marahil dahil sa matinding pagod ayaw ko naman siya gisingin.

Aliah's POV

Napakislot ako ng Marahan ng maramdaman ko sa loob ng aking pang loob ang mainit na palad ni Calib masuyo ito humahaplos sa aking mau**bok na dib**b na halos mawalan ako ng hininga. Alam kong hindi ito bago sa aking pakiramdam pero tila ba para akong batang gusto tugunan ang pangangailangan ko. Umayos ako ng higa at tinulongan si calib upang tanggalin ang telang nakabalot sa aking katawan. Isa isa ko iyon hin*b*d upang malayang makapasok si calib. Alam kong buntis ako pero hindi siguro makakaapekto sa bata.

Nag iinit ang aking katawan ng dumako ang h**ik ng aking asawa sa aking l*eg at lalo ko naramdaman ang matinding pagnanasa sa aking asawa.

"I l---lo--ve you--step--hanie..."

"I--lov--e y--yo--uu steph---anie.."

Ang paulit ulit na banggit ni calib. Habang masuyo ako nito pinagh***lik*n. Para ako pinags*s*ks*k ng maraming beses, tagos iyon sa aking kaibuturan. Walang lunas. Naramdaman ko ang pag init ng aking mata. Tahimik ako kumawala sa ibabaw ng aking asawa at umupo sa may tabi nito habang pinagmamasdan ko siyang payapang nakapikit at natutulog nandoon pa ang bakas ng kaniyang ngiti na tila akala niya ako si Stephanie habang masuyo ako nito pinagh***likan. Kinuha ko ang bahagi ng kumot at itinakip ko sa aking bibig upang hindi niya marinig ang pag hagulgol ko.

Saan ba ako nagkulang? May Mali ba sa akin? Yan ang madalas ko itanong sa aking sarili, ibinigay ko naman lahat sa kaniya. Pero bakit parang kulang pa rin. Aliyah ginusto mo yan, hindi ka lang talaga nadala at patuloy ka nag bingi-bingihan sa katotohanan. Bakit kahit anong sulsol ko sa aking sarili ganon pa rin ang nararamdaman ko para sa asawa ko, napahawak ako sa aking sinapupunan at Marahan ko hinaplos.

"Baby, bilisan mo ang pag laki dyan para kahit papaano matuwa sakin ang daddy mo." umiiyak na bulong ko.

Dalawang linggo na ang nakaraan mula ng ikasal kami. Gusto ko pagtawanan ang aking sarili dahil nagagawa ko pa rin pakitungohan ang aking asawa sa kabila ng nalaman ko noong unang gabi namin. Gusto ko lang isipin na isa lang iyon panaginip at isang araw magigising na rin ako na ako ang mahal ni calib at hindi ang Stephanie na yon. Sa araw-araw na mag kasama kami ni calib bilang mag asawa madalas ko ito nahuhuling kachat niya si Stephanie, may mga araw din na humihiling ang babae na magkita sila. Marahil pinagbibigyan siya na calib dahil may mga gabing hindi siya umuuwi ng bahay.

Nabigla ako at halos mabitawan ko ang flower vase ng may marinig akong malakas na dabog sa aming kuwarto. Binitawan ko ang flower vase at mabilis nagtungo sa kinaroroonan ng ingay. Mukha agad ni calib ang bumungad sa akin. Mukhang galit na galit ito habang hinahalungkat ang drawer.

"Dito ko lang itinago kahapon! Bakit ba pinakikialaman mo ang mga gamit ko!" buliyaw niya.

Taranta naman ako lumapit at tinulongan siya maghanap. Halos ganito niya ako tratuhin araw-araw. Kung hindi sunog ang pagkain, hindi naglinis ng maayos ang isusumbat niya sa akin. Eh hindi ko na alam kung saan ko ilulugar ang sarili ko. Minsan iniisip ko baka siya ang naglilihi at hindi ako. At paano naman niya malalamang naglilihi ako kung hindi ko pa sa kaniya binabanggit tungkol sa pagbubuntis ko.

"Ano ba kasi ang hinahanap mo? Kanina pa tayo naghahalungkat dito!" Inis Na tanong ko sa kaniya.

Lumingon siya sa akin at matalim na tumingin. Pakiramdam ko kapag ganitong galit hindi siya ang asawa ko. upang iwasan ang matatalim niyang tingin Tinungo ko ang isa pang drawer at doon naghanap. Kung hindi ba naman loko itong asawa ko at kanina pa sinabi kung ano ang nawawala.

"Yong pares ng medyas ko, nakalagay lang iyon ng maayos dito kahapon at kung walang naki alam, eh Di sana nandito pa!"

Napahilot ako sa aking noo. Diyos ko! Medyas lang pala, tumayo ako habang nakahilot pa rin ako sa aking ulo tila ba nahihilo na ako.

"Diyos ko calib! Kunting bagay lang at nag wawala ka na! Halos atakihin ako sa puso!" Naiirita kong sabi sa kaniya.

Natigilan naman nito sa ginagawa. Pagkuway Kinuha ang mga laman ng drawer at isa isa iyon pinagkakalat sabay niya itinapon ang walang lamang basket.

"Sa susunod kasi kapag hindi sayo, huwag na huwag mo papakialaman!" halos lumabas ang kaniyang ugat sa leeg ng duruin niyo ako.

Napa atras ako at hindi makapaniwala, dahil lang sa isang medyas nagagawa niya ako duruin ng ganito? Oo na at minsan may pagka clumsy ako pero hindi sapat na dahilan iyon para duruin at tratuhin ako ng ganito.

Dumaan ang katahimikan sa loob ng kuwarto habang naroroon pa rin sa sahig ang mga gamit na pinaghuhukay niya kanina. Wala akong balak ayosin ng mga yon. Tahimik lang ako nakatitig sa mga yon habang unti unting nagsipagtakbuhan ang mga butil ng luha sa aking pisngi.

"Ngayon iiyak-iiyak.." sambit nito.

Narinig ko ang pag bukas ng pinto halatang lalabas ng kuwarto. Akala ko lalapitan niya ako at susuyuin pero tanging likod lang niya ang nakita ko patungo sa pinto. Ilang sigundo ako nakatitig doon hanggang sa Unti-unti nagsara ang pinto. Gusto ko mag tampo dahil ni minsan hindi niya ako nagawang suyuin pagkatapos namin mag away. Sa takot ko Minsan ako pa ang unang nakikipag bati sa kaniya dahil kung siya ang hihintayin kong makikipag bati baka lalo sumama ang loob ko. Tahimik ko pinunasan ang sarili kong luha na akala ko siya ang magpupunas doon tulad ng madalas ko nakikita sa pinapanood kong kdrama.

Pasado alas onse na ng umaga ng hindi pa Bumabalik si calib, naibalik ko na rin sa kani-kaniyang pinaglalagyan ang gamit na pinagkakalat niya kanina, Matamlay ko isinubo ang kanin sa aking bibig na halos isang oras ko tinitigan sa plato.