Share

Reclaiming the Billionaire's Love
Reclaiming the Billionaire's Love
Author: Deigratiamimi

Chapter 1

Author: Deigratiamimi
last update Last Updated: 2025-01-14 23:13:28

Luna’s POV

Napalingon ako sa cellphone ko nang mapansing may tumatawag. Agad kong sinagot ang tawag nang makita ko ang pangalan ng aking pinsan na si Cara.

“Luna, nasaan ka?” Nanginginig ang boses ni Cara.

“Papunta na ako riyan sa ospital. Katatapos lang ng training namin. Bakit?” Uminom ako ng tubig.

Katatapos lang ng training ko. Kaunting tiis na lang, magiging ganap na akong flight attendant.

Bumuntong-hininga ako nang mapagtantong may posibilidad na makakahinto ako sa training namin kapag lumubo na ang tiyan ko.

Dalawang buwan na akong buntis. Hindi pa alam ng mga pamilya namin ni Alexus ang tungkol sa pagbubuntis ko dahil pareho kaming natatakot sa magiging reaksiyon nilang lahat.

Malaki ang tiwalang binigay nila sa amin na magtatapos kami sa pag-aaral at makakamit namin ang pangarap naming mga trabaho.

Iniisip ko rim si Mama. May sakit siya sa puso at kasalukuyan siyang naka-confine ngayon sa isang public hospital. Habang ako naman ay working student at umaasa lang sa scholarship ko.

May pera ang pamilya ni Alexus at gusto nila akong tulungan sa pag-aaral ko, pero mas pinili kong itaguyod ang pangarap ko sa aking sariling sikap. Isa ang Del Fuego Group na pinakamayamang pamilyar sa Pilipinas. Ayaw kong isipin ng ibang tao na dependent ako sa pera ng boyfriend ko. Sikat ang pamilya ni Alexus sa larangan ng negosyo.

“Matagal ka pa ba? May date pa kasi ako ngayong gabi,” saad ni Cara.

Napatingin ako sa cellphone ko nang biglang namatay ang tawag. Napakagat-labi ako nang mapansing paubos na pala ang baterya ng cellphone.

Makalipas ang ilang segundo, nakita ko ang pangalan ng Papa sa screen. Agad kong sinagot ang tawag ni Papa.

“Papa, papunta na ako sa ospital. Nakauwi ka na ba sa bahay? Pwede mo ba akong dalhan ng ekstrang mga damit?” saad ko kay Papa.

“Luna, nakapatay ako…” paos ang boses ni Papa.

Napatakip ako ng bibig. “A-Ano? Paano?”

Naramdaman ko kaagad ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

“Napatay ko ang ama ng boyfriend mo…”

Nabitawan ko ang hawak kong mineral water. Umawang ang labi ko at natahimik. Parang may biglang bumara sa lalamunan ko.

May naririnig akong sigawan ng mga tao at siren ng patrol car sa kabilang linya.

Magsasalita na sana ako, pero biglang naputol ang tawag.

Napatingala ako sa kalangitan nang mapansin ang pagpatak ng ulan. Pumara ako ng jeep habang pilit na pinoproseso sa utak ko ang mga sinabi ni Papa. Paulit-ulit na naglalaro sa isipan ko ang mga sinabi ni Papa. Pinatay niya ang ama ni Alexus.

Hindi ko alam kung paano ko nakayanan ang bigat ng mga salitang narinig ko. Parang ang bawat salita ay naghatid ng dagok sa aking katawan, at bawat patak ng ulan sa labas habang naghihintay ako ng masasakyang jeep ay tila isang pahirap na sumasalamin sa aking kalagayan.

Habang nasa biyahe patungo sa ospital kung saan naka-confine si Mama, iniisip ko si Alexus. Titig na titig ako sa lockscreen wallpaper ko na kasama siya sa larawan. Nanginginig ang aking buong katawan sa takot.

Hindi masamang tao ang aking ama. Hindi niya magagawa ang bagay na ‘yon. Kahit mahirap lang kami, hinding-hindi kakapit sa patalim si Papa para lang maitaguyod ang pamilya namin at matustosan ang mga pangangailangan ng aking ina na may sakit sa puso.

Tagaktak ang pawis ko pagdating sa ospital. Napalingon ako sa mga patrol car na naka-park sa gilid ng kalsada.

Tumingin ang mga pulis sa akin at lumapit.

“Ikaw ba ang anak ni Mr. James Reid?” tanong ng pulis sa akin.

Mabilis akong tumango. Luminga-linga ako sa paligid, hinahanap ko si Papa. “Bakit po?”

“Pwede ka bang sumama sa amin?” tanong ng isang pulis.

Mabilis akong tumango. “B-Bakit po?” Nanginginig ang aking boses at buong katawan.

“Nabalitaan namin na nagnakaw siya ng pera sa bangko. May itatanong lang sana kami sa ‘yo.”

Napalunok ako at humigpit ang paghawak ko sa aking bag. Bigla akong nagulohan sa sinabi ng pulis sa akin.

Nagnakaw si Papa sa bangko?

Napatitig ako sa mga pulis nang maalala ko ang sinabi ni Papa sa akin kanina. Pinatay niya ang ama ni Alexus.

“Sige po,” tugon ko.

Nakiusap ako sa mga pulis kung pwede bang makitawag dahil kakausapin ko si Cara. Siya muna ang magbabantay kay Mama ngayong gabi.

Pagkatapos akong kausapin ng mga pulis, bumalik ako sa ospital.

Kinapa ko ang cellphone ko nang mapansing may tumatawag sa akin. Bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko nang makita ang pangalan ni Alexus.

Humugot ako ng malalim na hininga bago sinagot ang kaniyang tawag.

“Babe, kauuwi ko lang ng Pilipinas. Nakita na namin si Ate Brielle, pero wala na si Daddy. Kinidnap siya kanina at pinatay…” paos ang boses ni Alexus. “Nasa ospital ako ngayon. Pwede mo ba akong puntahan?”

Hindi ako makasagot. Parang may biglang bumara sa aking lalamunan.

“Sige. Papunta na ako riyan. May sasabihin din ako sa ‘yo.”

Pag-angat ko ng tingin, namilog ang aking mga mata nang nahagip ko si Papa sa labas ng ospital, dugoan ang suot niyang damit. Tatawagin ko na sana siya, pero bigla siyang tumakbo palayo.

Nagpaalam ako kay Alexus na dadaan muna ako sa 7/11 para i-charge ang cellphone ko. Habang naghihintay na madagdagan ang baterya ng aking cellphone ay nakiusap ako sa isa ko pang pinsan na pumalit muna kay Cara dahil kinakausap pa ako ng mga pulis. Kahit ang totoo ay pupunta ako sa ospital na pagmamay-ari ng pamilya ni Alexus.

Pumara ulit akong jeep, pero lahat ay puno. Hirap na hirap akong makasakay.

Tumawag ulit si Alexus sa akin, pero hindi ko sinagot ang kaniyang tawag. Binalot ako ng pinaghalong takot at kaba. Kinakabahan ako na baka alam na ng pamilya niya kung sino ang pumatay sa kaniyang ama. Natatakot ako sa posibleng mangyari sa amin ni Alexus at sa magiging anak namin.

Pagdating ko sa Del Fuego Medical Hospital, agad kong napansin ang mga reporters sa labas ng ospital.

Nagtago ako sa poste nang makita ang mga kapatid ni Alexus na sinusubokang kunan ng pahayag ng mga reporters. Napalunok ako nang makita ko rin si Alexus na bumaba sa itim na van. Namamaga ang kaniyang mga mata habang pinapakalma ang kaniyang kambal na si Alexis.

Nakalimang tawag na si Alexus sa akin, pero hindi ko pa rin siya sinasagot. Bigla akong nawalan ng lakas na harapin siya lalo na’t ama ko ang dahilan kaya namatay padre de pamilya ng kanilang pamilya.

Nagsimula akong magtipa ng mensahe kay Alexus. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Nangibabaw ang takot na nararamdaman ko ngayon. Nawalan ako ng lakas na harapin silang lahat dahil natatakot ako na kamuhian ni Alexus at ng kaniyang pamilya kapag nalaman niya kung sino ang pumatay sa kaniyang ama.

To: Alexus

I cheated on you. Hindi ikaw ang ama ng batang dinadala ko.

Napapikit ako at hinawakan ng mahigpit ang cellphone ko pagkatapos kong ipadala ang mensahe kay Alexus.

Tumawag si Alexus sa akin, pero hindi ko na sinagot ang kaniyang tawag.

Pinatay ko ang cellphone at sinilid sa loob ng aking bag, at mabilis na tumakbo paalis sa kanilang ospital.

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Comments (10)
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
salamat po
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
thank youu
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
salamat po
VIEW ALL COMMENTS

Related chapters

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 2

    Luna’s POVNanatili lang ako sa labas ng silid ni Mama. Nawalan ako ng lakas magpakita nang makita ko siyang kumakain habang masayang kinakausap ng pinsan kong si Nadine. Nag-text si Cara sa akin kanina habang pabalik ako sa ospital. May date daw siya at dumating na si Nadine, na papalit muna sa kaniya. Tumayo ako nang mapansin ang pagbukas ng pinto. Nakita kong lumabas si Nadine. “Nandito ka na pala. Kumusta ang practice ninyo?” tanong niya sa akin. “Katatapos lang kumain ni Tita Yassi ng hapunan. Hinahanap ka niya at si Tito James.” Hindi ako umimik. Nanatili lang akong nakatitig sa sahig. Masyadong magulo ang isipan ko ngayon. Buntis ako at hindi ko alam kung paano aaminin kay Mama.Napatay ni Papa ang ama ni Alexus at nagnakaw siya sa bangko. “Ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong ni Nadine sa akin. Hinawakan niya ang aking noo. “Magbihis ka muna dahil basang-basa ka sa ulan. Dinalhan kita ng ekstrang damit.” Tumango ako. Ngayon ko lang napansin na basang-basa pala ako sa u

    Last Updated : 2025-01-14
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 3

    Luna’s POVFive years later… Ang lambot ng upuan sa crew station ay halos hindi ko na maramdaman. Sa kabila ng pagod mula sa biyahe, ang puso ko ay puno ng pananabik. Sa bawat segundo ng pagbaba ng eroplano, parang mas umiikli ang distansya ko sa anak ko. “Cabin crew, prepare for landing,” sabi ng captain mula sa cockpit. Tumayo ako, sinigurong nakasarado ang overhead bins at nakaayos ang mga pasahero. Lahat ay tila abala sa kani-kaniyang ginagawa, ngunit ang utak ko ay nakatuon lang sa iisang bagay—ang yakapin si Bella. Nilingon ko ang bintana. Ang mga ilaw ng lungsod sa gabi ay parang alahas na nakahiga sa kadiliman. Malapit na talaga. Naramdaman ko ang bahagyang pag-iling ng eroplano habang bumaba ito nang tuluyan. “Ma’am, are we almost there?” tanong ng isang pasaherong nanay na may dalang sanggol. Ngumiti ako sa kaniya, ang ngiting puno ng sariling pangungulila. “Yes, Ma’am. Just a few more minutes,” sagot ko. Sana nga ganito rin kabilis ang lahat—ilang minuto na

    Last Updated : 2025-01-14
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 4

    Luna’s POVHinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Bella habang naglalakad kami patungo sa sakayan ng mga taxi. Nakasunod naman sa amin si Yaya Ana.“Luna!” Napatingin ako sa paligid nang marinig ang pamilyar na boses na tumawag sa akin. Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Ate Brielle – ang kapatid ni Alexus, na tumatakbo palapit sa amin. Kasama niya ang kaniyang asawang si Kuya Mark. Niyakap niya ako kaya bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko. “It’s been awhile. How are you?” Bumaba ang paningin niya sa batang kasama ko. “Ito na ba ang anak mo?” Tumango ako at tinago ang si Bella sa aking likod. “Yes, Ate Brielle.” Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Nahihiya ako dahil hindi naging maayos ang hiwalayan namin ni Alexus noon. Pinasadahan niya ako ng tingin. “Flight Attendant ka na rin ba?” tanong ni Ate Brielle. Tumango ako. “Kakasimula ko lang po noong isang buwan,” sagot niya. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ng aking anak. “Si Bella nga pala. Anak ko,” pagpapakilala ko.

    Last Updated : 2025-01-14
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 5

    Luna’s POVHuminga ako nang malalim bago pihitin ang seradura ng pintuan. Pakiramdam ko, bawat hakbang ko papasok sa silid ng ospital ay may nakapatong na mabigat na timbang. Nang tuluyan kong mabuksan ang pinto, ang malamig na hangin mula sa aircon ang unang bumati sa akin, kasunod ang tunog ng makina na mino-monitor ang tibok ng puso ni Bella. Naroon siya, nakahiga sa puting kama, napapaligiran ng mga tubo at wire na nakakabit sa maliit niyang katawan. Napakaliit niya para sa kama, parang napaka-fragile. Pero kahit ganoon, mahimbing ang tulog niya. Parang wala siyang iniinda, habang ako, parang nagugunaw ang mundo. Dahan-dahan akong lumapit, ang mga paa ko ay parang tumitimbang ng tonelada. Naupo ako sa tabi ng kama niya, pinigilan ang panginginig ng mga kamay ko bago hinawakan ang kaniyang maliliit na daliri. “Bella…” bulong ko, kahit alam kong hindi niya ako maririnig. Pinagmasdan ko ang maamo niyang mukha, ang payapang ekspresyon niya na para bang sinasabi niyang okay lang

    Last Updated : 2025-01-14
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 6

    Luna's POVNasa labas kami ng ospital at malamig ang simoy ng hangin, pero parang nagbabaga ang paligid dahil sa nag-aapoy na galit sa mga mata ni Alexus. “Alexus, hindi ko ginusto ang lahat ng nangyari,” mahinahon kong sabi, kahit na nanginginig na ang boses ko. “Nasaktan ka, alam ko. Pero hindi ibig sabihin—” “‘Hindi ko ginusto?’” Mabilis niyang putol sa akin, ang boses niya halos sumigaw. “Ang dali namang sabihin, Luna! Pero anong nangyari sa akin? Anong nangyari sa atin? Niloko mo ako! Niloko mo ako habang nasa ibang bansa ako! I tried to reach you out kahit niloko mo ako. Pero anong ginawa mo? You blocked me. Para akong gago na naghintay, nagtanong, nagmakaawa na bumalik ka, pero wala! Wala akong nakuha kung ‘di katahimikan!” Halos hindi ako makatingin sa kanya. Alam kong totoo ang bawat salita niya. Alam kong may karapatan siyang magalit, pero hindi ko rin kayang sabihin ang totoo. Hindi dito, hindi ngayon. “Alexus, hindi mo naiintindihan—” “Hindi naiintindihan ang alin

    Last Updated : 2025-01-23
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 7

    Luna’s POV Muli akong bumalik sa trabaho bilang flight attendant matapos siguraduhin na maayos na ang pakiramdam ni Bella. Ilang linggo rin akong nag-leave para maalagaan siya nang mabuti. Hindi madali, pero sa tuwing tinitingnan ko ang maaliwalas niyang mukha, nararamdaman kong sulit lahat ng sakripisyo. Ngayong bumalik na ako sa trabaho, ramdam ko ang kakaibang saya. Habang naglalakad sa terminal suot ang uniporme ko, naramdaman kong muli ang saya ng pagiging bahagi ng mundong ito—ang saya ng paglipad, ang pakiramdam na para bang saglit mong nakakalimutan ang bigat ng buhay habang nasa taas ng ulap. Pagsakay ko sa eroplano, sinalubong ako ng mga kasamahan kong matagal ko nang hindi nakita. “Luna! Welcome back!” bati ng isa kong kasamahan, si Claire, sabay yakap sa akin. “Na-miss ko kayo,” sagot ko, sabay ngiti. Pakiramdam ko, nasa tamang lugar na ulit ako. Habang naghahanda kami para sa boarding, tiningnan ko ang sarili ko sa maliit na salamin na nakasabit sa galley. Ipinan

    Last Updated : 2025-01-24
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 8

    Luna’s POV Pagkatapos ng mahabang biyahe, halos hindi ko maayos ang paghinga ko. Pakiramdam ko, natapos ang flight na halos wala ako sa sarili ko. Ang bawat salitang binitiwan ni Alexus sa cockpit kanina ay paulit-ulit na umalingawngaw sa utak ko. “Mag-resign ka.” Ramdam ko pa rin ang malamig na bigat ng mga salita niya, parang direktang pinunit ang bawat piraso ng dignidad ko. Bakit ganoon ang trato niya sa akin? Oo, iniwan ko siya. Oo, nasaktan ko siya. Pero ganoon ba talaga ako kasama sa paningin niya para sabihin na hindi ako karapat-dapat sa trabahong ito? Hindi niya ba naiisip kung gaano kahirap para sa akin na bumangon pagkatapos ng lahat ng nangyari noon? Hindi niya ba naiintindihan na may mga dahilan akong hindi ko kayang ipaliwanag? Nang makarating kami sa Los Angeles, pakiramdam ko ay mas malayo ako sa sarili ko kaysa sa bansang kinaroroonan namin. Paglabas ko sa eroplano, nagmamadali akong naglakad papunta sa terminal, gustong makahanap ng tahimik na sulok para ma

    Last Updated : 2025-01-25
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 9

    Luna’s POV Pagkatapos ng masalimuot naming pag-uusap sa Los Angeles, nagpatuloy ang trabaho ko nang parang wala akong kinikimkim na emosyon. Isa itong pagtatangka na panatilihin ang propesyonalismo, pero sa loob ko, nagngangalit ang damdamin ko—halo-halo: lungkot, galit, at isang damdaming hindi ko kayang itanggi—ang tuwang nararamdaman ko tuwing nasa paligid si Alexus, kahit pa galit siya sa akin. Ang flight namin patungong Mexico ay puno ng mga pasaherong masigla, karamihan ay pawang mga turista na excited sa kanilang bakasyon. Ginawa ko ang lahat ng makakaya upang mag-focus sa trabaho. Ngumiti ako sa mga pasahero, nag-alok ng pagkain at inumin, at sumagot ng may maayos na tono. Ngunit sa bawat saglit na tahimik ako, ang presensya ni Alexus ay parang anino na bumabalot sa akin. Sa gitna ng flight, tumunog ang intercom. “This is your captain speaking. We are now cruising at 35,000 feet. Sit back, relax, and enjoy the flight to Mexico.” Ramdam ko ang pamilyar na lamig sa boses

    Last Updated : 2025-01-26

Latest chapter

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 42

    Brent's POV Habang masaya silang nagkukuwentuhan sa ilalim ng araw sa tabi ng beach dito sa Batangas, palihim akong lumayo. Sa isang mas liblib na bahagi ng resort, kinuha ko ang cellphone ko at nag-dial. “Siguraduhin mong maibigay ang gamot kay Gabriel. Low dosage lang muna. Enough para hindi siya tuluyang manghina, pero sapat para mag-regain siya ng strength,” mahina kong sabi sa kausap. “Hindi ba delikado?” tanong ng kabilang linya. “Hindi kung tama ang dose. Gusto ko lang makabawi siya. Hindi ito tungkol sa kanya. Ito ay tungkol kay Bella. I want her to see that I’m not the kind of man who lets personal grudges get in the way of someone’s healing. Kahit pa siya ang dahilan ng lahat ng sakit ng kapatid ko… at ng pagkawasak ng maraming bagay.” “Noted, Doc. I’ll handle it carefully.” Binaba ko ang tawag at saglit na napatingin sa langit. There was something about the way the clouds moved—slow, unhurried, just like how I wished time would go when I’m with her. Pagbalik ko sa c

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 41

    Bella's POV Tahimik ang buong bahay nang magising ako kinabukasan. Ang sikat ng araw ay mahinhing dumadaloy sa puting kurtina ng silid, halos parang yakap ng isang ina na pilit kang pinapakalma. Ngunit sa kabila ng ginhawang iyon, nanatili pa rin ang bigat sa dibdib ko—isang uri ng pagod na hindi kayang lunasan ng tulog o katahimikan. Bumaba ako nang marinig ko ang mahinang tunog ng kubyertos mula sa dining area. Ang aroma ng mainit na kape at freshly toasted bread ay agad na pumasok sa ilong ko. Pagliko ko sa kusina, bumungad si Brent—naka-apron, may hawak na kutsara habang tinitikman ang sauce ng niluluto niyang omelette. Sandali akong natigilan. Hindi ko inaasahan na sa kabila ng lahat, magagawa pa rin niyang ngumiti ng ganoon ka-payapa. Parang hindi kami kailanman nag-away, parang wala siyang tinagong lihim na kailanma au sumira sa tiwala ko. “Good morning,” bati niya, sabay turo sa pagkain sa mesa. “I made breakfast. You barely ate last night.” Hindi ko siya sinagot. Dahan-da

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 40

    Bella's POV Madaling araw na. Tahimik ang paligid ng ospital, tanging huni lamang ng mga kuliglig at mahinang tunog ng mga sasakyang dumaraan ang maririnig sa labas. Halos mag-collapse na ang katawan ko sa pagod, pero mas mabigat pa rin sa dibdib ko ang laman ng isip ko. Habang inaayos ko ang mga gamit ko sa locker room, sumagi sa isip ko ang mukha ni Gabriel—mas maamo na ngayon, mahina pa rin ang katawan, pero unti-unti nang bumabalik ang lakas. Araw-araw ko siyang tinitingnan, binabantayan, sinisiguradong maayos ang gamot niya, ang pagkain niya, ang physical therapy. Ginagawa ko lahat, hindi para sa kanya kundi para sa sarili kong prinsipyo bilang doktor. Hindi ko pa rin kinakausap si Brent. Kahit araw-araw niya akong sinusundo. Kahit ilang beses na siyang nakiusap. Kahit nararamdaman ko na ang paninikip ng dibdib tuwing iniiwasan ko ang mga matang tila namamalimos ng kapatawaran. Pero hindi madali. Hindi madaling kalimutan na gumanti siya para sa akin ng may halong karahasan. Hi

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 39

    Bella's POV Pagkatapos ng hapunan ay matagal akong nanatili sa sala, tulala sa kawalan. Ang mga ilaw sa kisame ay malambot na sumisinag sa mga dingding, ngunit hindi iyon sapat para palamigin ang tensyong nararamdaman ko sa loob ng dibdib ko. Ang katahimikan ng bahay ay para bang sumisigaw sa akin, inuulit-ulit ang mga tanong na kanina ko pa pinipilit isantabi. Tumitig ako sa basong may natirang red wine sa mesa, habang ang mga daliri ko ay hindi mapakali sa ilalim ng manipis na kumot na nakabalot sa akin.Hindi ko alam kung ilang minuto o oras na akong ganoon, pero naramdaman ko ang marahang mga hakbang papalapit sa akin. Si Brent. Dahan-dahan siyang naupo sa tabi ko, tila nag-aalangan, tila may gustong sabihin pero hindi alam kung paano uumpisahan.“Bella,” tawag niya sa akin sa tonong puno ng pag-aalala. “Are you still mad?”I turned to him slowly. Tiningnan ko siya sa mga mata, sinusubukang basahin kung may bahid ng kasinungalingan sa likod ng kanyang katahimikan. Pero masyadong

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 38

    Bella's POVPagkatapos ng mahabang araw sa ospital—isang sunod-sunod na operasyon, emergency cases, at masikip na rounds—pakiramdam ko ay pagod na pagod ang buong kaluluwa ko. Pero hindi iyon sapat na dahilan para hindi maramdaman ang kakaibang tensyon na bumalot sa paligid. Pagkarating ko sa nurse’s station, naabutan ko sina Nurse Lanie at Dr. Castillo na pabulong ang usapan. Nang makita nila ako, agad silang napatigil. I frowned, my brows drawing together.“May problema ba?” tanong ko, habang inaayos ang clipboard sa harapan ko. “Parang ang bigat ng paligid.”Nagkatinginan sila at sa isang kisapmata ay nakita ko ang pag-aalinlangan sa kanilang mga mata. Si Lanie ang unang nagsalita, ngunit halatang pilit ang ngiti niya.“Wala naman, dok. Medyo napagod lang kami kanina. Alam mo na, ang dami ng pasyente ngayong araw.”Hindi ako agad naniwala. I’ve been working with them for years—kilala ko kung kailan sila nagsisinungaling.“Sigurado kayo?” mas mahina kong tanong. “Ayokong nakakaramd

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 37

    Brent’s POV Bago pa man ako pumasok sa silid ni Gabriel ay sinigurado ko munang abala si Bella sa ibang pasyente. Ayokong may makakita sa akin. Ayokong may pumigil. At higit sa lahat, hindi ko kailangang maging doktor niya para lang masukat kung gaano kalaking kasalanan ang ginawa niya kay Bella. Hindi niya kailanman malalaman ang bigat ng sakit na dinanas ni Bella—pero sisiguraduhin kong mararamdaman niya ito ngayon. Dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng pribadong silid. Tahimik ang loob, malamig ang aircon, at ang tunog ng heart monitor ang tanging tunog sa paligid. Nakaupo na si Gabriel sa kama, nakasandal sa headboard, at tila naghihintay. Nang magtama ang aming mga mata, agad na nawala ang kulay sa mukha niya. “A-Anong ginagawa mo rito? Hindi naman ikaw ang doktor ko,” tanong niya, may bahid ng pagtataka pero mas nangingibabaw ang takot. Ngumiti ako. Isang malamig na ngiti na siguradong hindi niya inaasahan mula sa akin. Pinaglalaruan ko ang syringe sa pagitan ng mga daliri k

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 36

    Bella’s POVPagkatapos ng mahigit apat na oras sa operating room, tuluyang natapos ang operasyon. Tagaktak ang pawis ko sa ilalim ng surgical cap, habang unti-unti kong tinanggal ang gloves ko. Nakayuko pa rin ako, pinagmamasdan ang katawan ni Gabriel na ngayon ay balot ng puting kumot, stable na ang vital signs at walang immediate danger. The ruptured spleen had been removed, the internal bleeding controlled, and his breathing had normalized. He was going to live.But what about me?Pakiramdam ko, ako ang naoperahan.“Vitals are good, Doctor,” sabi ni Nurse Flor habang kinukumpirma ang reading ng monitor. “Wala na pong active bleeding. Naka-transfer na rin sa recovery room ang pasyente.”Tumango lang ako at lumingon sa orasan. Alas-tres na ng hapon. The hospital corridors were starting to fall into silence, but my heart had not known peace all day. Tumindig ako at kinuha ang surgical gown ko, tinanggal isa-isa ang mga layer ng proteksyon na nakapaligid sa katawan ko, parang tinatangg

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 35

    Bella's POV Mainit-init pa ang liwanag ng araw na tumatama sa salamin ng kwarto nang imulat ko ang aking mga mata. Dahan-dahan akong bumangon mula sa kama habang pinipilit alalahanin kung nasaan ako—hanggang sa maalala kong nasa bahay ako ni Brent. O mas tama sigurong sabihing bahay na rin namin, ayon sa kanya. Napailing ako at napabuntong-hininga habang hinahaplos ang sariling sentido. I couldn’t believe I actually let this happen. Amoy na amoy ko ang bango ng tinapay, itlog, at brewed coffee. Sumabay pa sa amoy ang mahinang tunog ng sizzling mula sa kusina. Tumayo ako at lumabas ng kwarto suot pa rin ang malambot na pajama set na iniregalo ni Mommy noong nakaraang Pasko. Nasa kusina nga si Brent—nakasuot ng plain white shirt at gray na sweatpants, nakatali ang buhok, at abala sa pag-aayos ng mga itlog sa frying pan. "Good morning, my fiancee," bati niya nang mapansin ang presensya ko. Hindi siya lumingon, pero kita ko ang ngiti sa gilid ng labi niya. “Nagising ka ba sa ingay o sa

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 34

    Bella’s POVPagkatapos ng buong araw ng rounds, paperwork, at ilang emergency consults, pakiramdam ko ay bibigay na ang mga paa ko. Kaya’t halos hindi ko na ininda ang bigat ng katawan habang naglalakad palabas ng ospital. Gusto ko lang umuwi, maligo ng mainit, at humilata sa kama. Ngunit bigla akong napatigil nang mapansing may humintong itim na kotse sa mismong harapan ko.Tahimik itong umusad at huminto eksaktong nasa tapat ko. Mabilis ang kabog ng dibdib ko. Kahit na may guard at ibang staff sa paligid, hindi ko naiwasang makaramdam ng kaba—lalo na sa biglaang pangyayaring ito.Bumaba ang tinted na bintana at bumungad ang pamilyar na mukha."Good evening, my fiancée," nakangising bati ni Brent, habang sabay na bumukas ang passenger door ng kotse, all automatic.Napalinga-linga agad ako. Diyos ko, sana walang makakita sa amin. Ayoko ng tsismis. Ayoko ng tanong. Ayoko ng espekulasyon. Lalo na ngayong hindi ko pa nga alam kung saan kami pupunta.“Pasok ka na,” dagdag pa niya, ngayon

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status