Share

Reclaiming the Billionaire's Love
Reclaiming the Billionaire's Love
Author: Deigratiamimi

Chapter 1

Author: Deigratiamimi
last update Huling Na-update: 2025-01-14 23:13:28

Luna’s POV

Napalingon ako sa cellphone ko nang mapansing may tumatawag. Agad kong sinagot ang tawag nang makita ko ang pangalan ng aking pinsan na si Cara.

“Luna, nasaan ka?” Nanginginig ang boses ni Cara.

“Papunta na ako riyan sa ospital. Katatapos lang ng training namin. Bakit?” Uminom ako ng tubig.

Katatapos lang ng training ko. Kaunting tiis na lang, magiging ganap na akong flight attendant.

Bumuntong-hininga ako nang mapagtantong may posibilidad na makakahinto ako sa training namin kapag lumubo na ang tiyan ko.

Dalawang buwan na akong buntis. Hindi pa alam ng mga pamilya namin ni Alexus ang tungkol sa pagbubuntis ko dahil pareho kaming natatakot sa magiging reaksiyon nilang lahat.

Malaki ang tiwalang binigay nila sa amin na magtatapos kami sa pag-aaral at makakamit namin ang pangarap naming mga trabaho.

Iniisip ko rim si Mama. May sakit siya sa puso at kasalukuyan siyang naka-confine ngayon sa isang public hospital. Habang ako naman ay working student at umaasa lang sa scholarship ko.

May pera ang pamilya ni Alexus at gusto nila akong tulungan sa pag-aaral ko, pero mas pinili kong itaguyod ang pangarap ko sa aking sariling sikap. Isa ang Del Fuego Group na pinakamayamang pamilyar sa Pilipinas. Ayaw kong isipin ng ibang tao na dependent ako sa pera ng boyfriend ko. Sikat ang pamilya ni Alexus sa larangan ng negosyo.

“Matagal ka pa ba? May date pa kasi ako ngayong gabi,” saad ni Cara.

Napatingin ako sa cellphone ko nang biglang namatay ang tawag. Napakagat-labi ako nang mapansing paubos na pala ang baterya ng cellphone.

Makalipas ang ilang segundo, nakita ko ang pangalan ng Papa sa screen. Agad kong sinagot ang tawag ni Papa.

“Papa, papunta na ako sa ospital. Nakauwi ka na ba sa bahay? Pwede mo ba akong dalhan ng ekstrang mga damit?” saad ko kay Papa.

“Luna, nakapatay ako…” paos ang boses ni Papa.

Napatakip ako ng bibig. “A-Ano? Paano?”

Naramdaman ko kaagad ang pagbilis ng tibok ng puso ko.

“Napatay ko ang ama ng boyfriend mo…”

Nabitawan ko ang hawak kong mineral water. Umawang ang labi ko at natahimik. Parang may biglang bumara sa lalamunan ko.

May naririnig akong sigawan ng mga tao at siren ng patrol car sa kabilang linya.

Magsasalita na sana ako, pero biglang naputol ang tawag.

Napatingala ako sa kalangitan nang mapansin ang pagpatak ng ulan. Pumara ako ng jeep habang pilit na pinoproseso sa utak ko ang mga sinabi ni Papa. Paulit-ulit na naglalaro sa isipan ko ang mga sinabi ni Papa. Pinatay niya ang ama ni Alexus.

Hindi ko alam kung paano ko nakayanan ang bigat ng mga salitang narinig ko. Parang ang bawat salita ay naghatid ng dagok sa aking katawan, at bawat patak ng ulan sa labas habang naghihintay ako ng masasakyang jeep ay tila isang pahirap na sumasalamin sa aking kalagayan.

Habang nasa biyahe patungo sa ospital kung saan naka-confine si Mama, iniisip ko si Alexus. Titig na titig ako sa lockscreen wallpaper ko na kasama siya sa larawan. Nanginginig ang aking buong katawan sa takot.

Hindi masamang tao ang aking ama. Hindi niya magagawa ang bagay na ‘yon. Kahit mahirap lang kami, hinding-hindi kakapit sa patalim si Papa para lang maitaguyod ang pamilya namin at matustosan ang mga pangangailangan ng aking ina na may sakit sa puso.

Tagaktak ang pawis ko pagdating sa ospital. Napalingon ako sa mga patrol car na naka-park sa gilid ng kalsada.

Tumingin ang mga pulis sa akin at lumapit.

“Ikaw ba ang anak ni Mr. James Reid?” tanong ng pulis sa akin.

Mabilis akong tumango. Luminga-linga ako sa paligid, hinahanap ko si Papa. “Bakit po?”

“Pwede ka bang sumama sa amin?” tanong ng isang pulis.

Mabilis akong tumango. “B-Bakit po?” Nanginginig ang aking boses at buong katawan.

“Nabalitaan namin na nagnakaw siya ng pera sa bangko. May itatanong lang sana kami sa ‘yo.”

Napalunok ako at humigpit ang paghawak ko sa aking bag. Bigla akong nagulohan sa sinabi ng pulis sa akin.

Nagnakaw si Papa sa bangko?

Napatitig ako sa mga pulis nang maalala ko ang sinabi ni Papa sa akin kanina. Pinatay niya ang ama ni Alexus.

“Sige po,” tugon ko.

Nakiusap ako sa mga pulis kung pwede bang makitawag dahil kakausapin ko si Cara. Siya muna ang magbabantay kay Mama ngayong gabi.

Pagkatapos akong kausapin ng mga pulis, bumalik ako sa ospital.

Kinapa ko ang cellphone ko nang mapansing may tumatawag sa akin. Bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko nang makita ang pangalan ni Alexus.

Humugot ako ng malalim na hininga bago sinagot ang kaniyang tawag.

“Babe, kauuwi ko lang ng Pilipinas. Nakita na namin si Ate Brielle, pero wala na si Daddy. Kinidnap siya kanina at pinatay…” paos ang boses ni Alexus. “Nasa ospital ako ngayon. Pwede mo ba akong puntahan?”

Hindi ako makasagot. Parang may biglang bumara sa aking lalamunan.

“Sige. Papunta na ako riyan. May sasabihin din ako sa ‘yo.”

Pag-angat ko ng tingin, namilog ang aking mga mata nang nahagip ko si Papa sa labas ng ospital, dugoan ang suot niyang damit. Tatawagin ko na sana siya, pero bigla siyang tumakbo palayo.

Nagpaalam ako kay Alexus na dadaan muna ako sa 7/11 para i-charge ang cellphone ko. Habang naghihintay na madagdagan ang baterya ng aking cellphone ay nakiusap ako sa isa ko pang pinsan na pumalit muna kay Cara dahil kinakausap pa ako ng mga pulis. Kahit ang totoo ay pupunta ako sa ospital na pagmamay-ari ng pamilya ni Alexus.

Pumara ulit akong jeep, pero lahat ay puno. Hirap na hirap akong makasakay.

Tumawag ulit si Alexus sa akin, pero hindi ko sinagot ang kaniyang tawag. Binalot ako ng pinaghalong takot at kaba. Kinakabahan ako na baka alam na ng pamilya niya kung sino ang pumatay sa kaniyang ama. Natatakot ako sa posibleng mangyari sa amin ni Alexus at sa magiging anak namin.

Pagdating ko sa Del Fuego Medical Hospital, agad kong napansin ang mga reporters sa labas ng ospital.

Nagtago ako sa poste nang makita ang mga kapatid ni Alexus na sinusubokang kunan ng pahayag ng mga reporters. Napalunok ako nang makita ko rin si Alexus na bumaba sa itim na van. Namamaga ang kaniyang mga mata habang pinapakalma ang kaniyang kambal na si Alexis.

Nakalimang tawag na si Alexus sa akin, pero hindi ko pa rin siya sinasagot. Bigla akong nawalan ng lakas na harapin siya lalo na’t ama ko ang dahilan kaya namatay padre de pamilya ng kanilang pamilya.

Nagsimula akong magtipa ng mensahe kay Alexus. Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin. Nangibabaw ang takot na nararamdaman ko ngayon. Nawalan ako ng lakas na harapin silang lahat dahil natatakot ako na kamuhian ni Alexus at ng kaniyang pamilya kapag nalaman niya kung sino ang pumatay sa kaniyang ama.

To: Alexus

I cheated on you. Hindi ikaw ang ama ng batang dinadala ko.

Napapikit ako at hinawakan ng mahigpit ang cellphone ko pagkatapos kong ipadala ang mensahe kay Alexus.

Tumawag si Alexus sa akin, pero hindi ko na sinagot ang kaniyang tawag.

Pinatay ko ang cellphone at sinilid sa loob ng aking bag, at mabilis na tumakbo paalis sa kanilang ospital.

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Mga Comments (10)
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
salamat po
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
thank youu
goodnovel comment avatar
Deigratiamimi
salamat po
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 2

    Luna’s POVNanatili lang ako sa labas ng silid ni Mama. Nawalan ako ng lakas magpakita nang makita ko siyang kumakain habang masayang kinakausap ng pinsan kong si Nadine. Nag-text si Cara sa akin kanina habang pabalik ako sa ospital. May date daw siya at dumating na si Nadine, na papalit muna sa kaniya. Tumayo ako nang mapansin ang pagbukas ng pinto. Nakita kong lumabas si Nadine. “Nandito ka na pala. Kumusta ang practice ninyo?” tanong niya sa akin. “Katatapos lang kumain ni Tita Yassi ng hapunan. Hinahanap ka niya at si Tito James.” Hindi ako umimik. Nanatili lang akong nakatitig sa sahig. Masyadong magulo ang isipan ko ngayon. Buntis ako at hindi ko alam kung paano aaminin kay Mama.Napatay ni Papa ang ama ni Alexus at nagnakaw siya sa bangko. “Ayos ka lang ba?” nag-aalalang tanong ni Nadine sa akin. Hinawakan niya ang aking noo. “Magbihis ka muna dahil basang-basa ka sa ulan. Dinalhan kita ng ekstrang damit.” Tumango ako. Ngayon ko lang napansin na basang-basa pala ako sa u

    Huling Na-update : 2025-01-14
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 3

    Luna’s POVFive years later… Ang lambot ng upuan sa crew station ay halos hindi ko na maramdaman. Sa kabila ng pagod mula sa biyahe, ang puso ko ay puno ng pananabik. Sa bawat segundo ng pagbaba ng eroplano, parang mas umiikli ang distansya ko sa anak ko. “Cabin crew, prepare for landing,” sabi ng captain mula sa cockpit. Tumayo ako, sinigurong nakasarado ang overhead bins at nakaayos ang mga pasahero. Lahat ay tila abala sa kani-kaniyang ginagawa, ngunit ang utak ko ay nakatuon lang sa iisang bagay—ang yakapin si Bella. Nilingon ko ang bintana. Ang mga ilaw ng lungsod sa gabi ay parang alahas na nakahiga sa kadiliman. Malapit na talaga. Naramdaman ko ang bahagyang pag-iling ng eroplano habang bumaba ito nang tuluyan. “Ma’am, are we almost there?” tanong ng isang pasaherong nanay na may dalang sanggol. Ngumiti ako sa kaniya, ang ngiting puno ng sariling pangungulila. “Yes, Ma’am. Just a few more minutes,” sagot ko. Sana nga ganito rin kabilis ang lahat—ilang minuto na

    Huling Na-update : 2025-01-14
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 4

    Luna’s POVHinawakan ko ng mahigpit ang kamay ni Bella habang naglalakad kami patungo sa sakayan ng mga taxi. Nakasunod naman sa amin si Yaya Ana.“Luna!” Napatingin ako sa paligid nang marinig ang pamilyar na boses na tumawag sa akin. Nanlaki ang mga mata ko nang makita si Ate Brielle – ang kapatid ni Alexus, na tumatakbo palapit sa amin. Kasama niya ang kaniyang asawang si Kuya Mark. Niyakap niya ako kaya bigla akong nanigas sa kinatatayuan ko. “It’s been awhile. How are you?” Bumaba ang paningin niya sa batang kasama ko. “Ito na ba ang anak mo?” Tumango ako at tinago ang si Bella sa aking likod. “Yes, Ate Brielle.” Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Nahihiya ako dahil hindi naging maayos ang hiwalayan namin ni Alexus noon. Pinasadahan niya ako ng tingin. “Flight Attendant ka na rin ba?” tanong ni Ate Brielle. Tumango ako. “Kakasimula ko lang po noong isang buwan,” sagot niya. Hinawakan ko ng mahigpit ang kamay ng aking anak. “Si Bella nga pala. Anak ko,” pagpapakilala ko.

    Huling Na-update : 2025-01-14
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 5

    Luna’s POVHuminga ako nang malalim bago pihitin ang seradura ng pintuan. Pakiramdam ko, bawat hakbang ko papasok sa silid ng ospital ay may nakapatong na mabigat na timbang. Nang tuluyan kong mabuksan ang pinto, ang malamig na hangin mula sa aircon ang unang bumati sa akin, kasunod ang tunog ng makina na mino-monitor ang tibok ng puso ni Bella. Naroon siya, nakahiga sa puting kama, napapaligiran ng mga tubo at wire na nakakabit sa maliit niyang katawan. Napakaliit niya para sa kama, parang napaka-fragile. Pero kahit ganoon, mahimbing ang tulog niya. Parang wala siyang iniinda, habang ako, parang nagugunaw ang mundo. Dahan-dahan akong lumapit, ang mga paa ko ay parang tumitimbang ng tonelada. Naupo ako sa tabi ng kama niya, pinigilan ang panginginig ng mga kamay ko bago hinawakan ang kaniyang maliliit na daliri. “Bella…” bulong ko, kahit alam kong hindi niya ako maririnig. Pinagmasdan ko ang maamo niyang mukha, ang payapang ekspresyon niya na para bang sinasabi niyang okay lang

    Huling Na-update : 2025-01-14
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 6

    Luna's POVNasa labas kami ng ospital at malamig ang simoy ng hangin, pero parang nagbabaga ang paligid dahil sa nag-aapoy na galit sa mga mata ni Alexus. “Alexus, hindi ko ginusto ang lahat ng nangyari,” mahinahon kong sabi, kahit na nanginginig na ang boses ko. “Nasaktan ka, alam ko. Pero hindi ibig sabihin—” “‘Hindi ko ginusto?’” Mabilis niyang putol sa akin, ang boses niya halos sumigaw. “Ang dali namang sabihin, Luna! Pero anong nangyari sa akin? Anong nangyari sa atin? Niloko mo ako! Niloko mo ako habang nasa ibang bansa ako! I tried to reach you out kahit niloko mo ako. Pero anong ginawa mo? You blocked me. Para akong gago na naghintay, nagtanong, nagmakaawa na bumalik ka, pero wala! Wala akong nakuha kung ‘di katahimikan!” Halos hindi ako makatingin sa kanya. Alam kong totoo ang bawat salita niya. Alam kong may karapatan siyang magalit, pero hindi ko rin kayang sabihin ang totoo. Hindi dito, hindi ngayon. “Alexus, hindi mo naiintindihan—” “Hindi naiintindihan ang alin

    Huling Na-update : 2025-01-23
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 7

    Luna’s POV Muli akong bumalik sa trabaho bilang flight attendant matapos siguraduhin na maayos na ang pakiramdam ni Bella. Ilang linggo rin akong nag-leave para maalagaan siya nang mabuti. Hindi madali, pero sa tuwing tinitingnan ko ang maaliwalas niyang mukha, nararamdaman kong sulit lahat ng sakripisyo. Ngayong bumalik na ako sa trabaho, ramdam ko ang kakaibang saya. Habang naglalakad sa terminal suot ang uniporme ko, naramdaman kong muli ang saya ng pagiging bahagi ng mundong ito—ang saya ng paglipad, ang pakiramdam na para bang saglit mong nakakalimutan ang bigat ng buhay habang nasa taas ng ulap. Pagsakay ko sa eroplano, sinalubong ako ng mga kasamahan kong matagal ko nang hindi nakita. “Luna! Welcome back!” bati ng isa kong kasamahan, si Claire, sabay yakap sa akin. “Na-miss ko kayo,” sagot ko, sabay ngiti. Pakiramdam ko, nasa tamang lugar na ulit ako. Habang naghahanda kami para sa boarding, tiningnan ko ang sarili ko sa maliit na salamin na nakasabit sa galley. Ipinan

    Huling Na-update : 2025-01-24
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 8

    Luna’s POV Pagkatapos ng mahabang biyahe, halos hindi ko maayos ang paghinga ko. Pakiramdam ko, natapos ang flight na halos wala ako sa sarili ko. Ang bawat salitang binitiwan ni Alexus sa cockpit kanina ay paulit-ulit na umalingawngaw sa utak ko. “Mag-resign ka.” Ramdam ko pa rin ang malamig na bigat ng mga salita niya, parang direktang pinunit ang bawat piraso ng dignidad ko. Bakit ganoon ang trato niya sa akin? Oo, iniwan ko siya. Oo, nasaktan ko siya. Pero ganoon ba talaga ako kasama sa paningin niya para sabihin na hindi ako karapat-dapat sa trabahong ito? Hindi niya ba naiisip kung gaano kahirap para sa akin na bumangon pagkatapos ng lahat ng nangyari noon? Hindi niya ba naiintindihan na may mga dahilan akong hindi ko kayang ipaliwanag? Nang makarating kami sa Los Angeles, pakiramdam ko ay mas malayo ako sa sarili ko kaysa sa bansang kinaroroonan namin. Paglabas ko sa eroplano, nagmamadali akong naglakad papunta sa terminal, gustong makahanap ng tahimik na sulok para ma

    Huling Na-update : 2025-01-25
  • Reclaiming the Billionaire's Love   Chapter 9

    Luna’s POV Pagkatapos ng masalimuot naming pag-uusap sa Los Angeles, nagpatuloy ang trabaho ko nang parang wala akong kinikimkim na emosyon. Isa itong pagtatangka na panatilihin ang propesyonalismo, pero sa loob ko, nagngangalit ang damdamin ko—halo-halo: lungkot, galit, at isang damdaming hindi ko kayang itanggi—ang tuwang nararamdaman ko tuwing nasa paligid si Alexus, kahit pa galit siya sa akin. Ang flight namin patungong Mexico ay puno ng mga pasaherong masigla, karamihan ay pawang mga turista na excited sa kanilang bakasyon. Ginawa ko ang lahat ng makakaya upang mag-focus sa trabaho. Ngumiti ako sa mga pasahero, nag-alok ng pagkain at inumin, at sumagot ng may maayos na tono. Ngunit sa bawat saglit na tahimik ako, ang presensya ni Alexus ay parang anino na bumabalot sa akin. Sa gitna ng flight, tumunog ang intercom. “This is your captain speaking. We are now cruising at 35,000 feet. Sit back, relax, and enjoy the flight to Mexico.” Ramdam ko ang pamilyar na lamig sa boses

    Huling Na-update : 2025-01-26

Pinakabagong kabanata

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 20

    Bella's POV Muli akong napatingin kay Brent.Hindi ko alam kung dapat ko ba siyang hawakan sa braso para pigilan siya, o hayaan siyang ilabas ang matagal nang kinikimkim niyang sakit.Parang naninikip ang dibdib ko sa bigat ng sitwasyon.Ngayon ko lang nakita ang totoong lalim ng sugat na iniwan ng babaeng ito sa kanya.Si Claudia ay tahimik lang na nakatayo sa harap namin, namumula ang mga mata, para bang gustong ipaliwanag ang sarili pero hindi alam kung paano magsisimula."I never meant to hurt her," mahina niyang sabi, pero halatang hirap na hirap siyang bitawan ang mga salitang iyon.Biglang bumigat ang paligid."Pero nasaktan siya, Claudia," malamig na sagot ni Brent. "At hindi lang siya. Nawala siya. Dahil sa’yo, hindi na siya bumalik."Napasinghap ako.Hindi ko alam kung paano ko hahawakan ang sitwasyong ito. Hindi ko rin alam kung paano ako dapat mag-react.Ang alam ko lang ay hindi lang ito ordinaryong away ng dating magkasintahan.Ito ay sugat ng nakaraan na hindi pa gumag

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 19

    Bella's POV Maaga akong nagising sa kwartong inilalaan sa akin ni Brent sa rest house nila. Kahit pa pilit kong ipinaalala sa sarili kong wala akong balak mag-enjoy sa trip na ‘to, hindi ko mapigilang humanga sa tanawin mula sa balcony. The sun was rising over the crystal-clear waters, and the salty breeze was refreshing against my skin.Pero bago pa ako makapag-moment ng tuluyan, may kumatok sa pintuan ko.Knock. Knock."Bella, get up. May pupuntahan tayo."Napairap ako. "Brent, hindi pa ako nag-aalmusal.""Hindi rin ako kumain," sagot niya. "Pero kung ayaw mong mahuli sa itinerary natin, mas mabuting bumangon ka na."Umiling na lang ako bago tuluyang bumangon at nag-ayos.Paglabas ko ng villa, naghihintay na si Brent sa labas, nakasandal sa isang buggy. He looked effortlessly cool in his white linen shirt, sleeves rolled up, and a pair of beige shorts. Nakasuot din siya ng dark sunglasses, pero kahit natatakpan ang mga mata niya, alam kong may pang-aasar na naman siyang iniisip."R

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 18

    Bella's POV Napapikit ako habang pinipigilan ang sarili kong mapahinga nang malalim.Sa harapan ko, nakatayo si Mommy at si Daddy, parehong may nakapamulsa at seryosong tingin sa akin. Sa tabi nila, parang batang tahimik na naghihintay si Brent, pero alam kong sa loob-loob niya, natatawa na siya sa sitwasyon ko ngayon."Bella," panimula ni Mommy, "wala namang masama kung subukan mong makasama si Brent nang mas matagal. Hindi naman masamang lalaki 'yan.""Ma, hindi naman ako nagsabing masamang tao siya," sagot ko, pilit na inuunawa kung bakit ba parang ang dali lang para sa kanila na i-push ako kay Brent."Anak, hindi ka na bumabata," dagdag ni Daddy. "Kailan mo pa balak kilalanin si Brent kung lagi mong lalayuan?"Napabuntong-hininga ako."At saka," dagdag pa ni Mommy, this time may kasamang nakakalokong ngiti, "maganda ang lugar. Sa rest house ng mga Cordova sa Palawan. Fresh air. Good food. Tahimik. Romantic. Hindi ka ba nae-excite?"Tumawa ako nang walang gana. "Romantic? Ma, ang

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 17

    Brent's POV Maingat kong inakay si Bella papasok sa silid niya, pilit pinipigilan ang tawa habang kung anu-ano na lang ang lumalabas sa bibig niya."Bakit ba ang dami mong sinasabi?" natatawang tanong ko habang sinusuportahan ang katawan niyang halos hindi na makatayo ng maayos."Because…" Lumingon siya sa akin, namumungay ang mga mata. "Dapat mo akong pakinggan!""Okay, I’m listening," sagot ko, pero halos hindi ko na maintindihan ang sinasabi niya."Kasi, Brent…" Pumikit siya saglit at parang nag-iisip ng malalim. "Ikaw ang pinaka-annoying na taong nakilala ko sa buong buhay ko!"Napahinto ako, sabay napakunot-noo. “Wow. I feel so honored.”Nagtaas siya ng isang daliri sa harap ko. "Pero…" Bumuntong-hininga siya, saka ngumiti. "Nakakatuwa ka rin minsan."Napangiwi ako. "Minsan lang?""Oo, minsan lang." Tumawa siya ng mahina. "Pero ngayon… siguro, mga twice."Napailing ako, patuloy siyang inalalayan hanggang sa marating namin ang kama niya. Inihiga ko siya nang dahan-dahan, pero bag

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 16

    Brent's POV.Napakalamig ng hangin nang lumabas kami ni Bella mula sa restaurant. Tahimik lang siyang naglakad sa tabi ko, pero ramdam ko ang bigat ng damdamin niya sa bawat hakbang. Hindi man niya sabihin nang direkta, alam kong apektado pa rin siya sa pagkikita nilang muli nina Danica at Gabriel. Hindi iyon isang bagay na madali niyang matatakasan.Nang marating namin ang kotse, agad siyang pumasok at isinara ang pinto nang may kaunting diin. Pinagmasdan ko siya sandali bago ako sumakay sa driver’s seat.Tahimik. Masyadong tahimik.Sa paningin ng iba, baka isipin nilang pagod lang siya, pero ako? Alam kong may bumabagabag sa kanya.Pinaandar ko ang sasakyan, pero hindi pa man kami nakakalayo, narinig ko na ang mahina niyang paghikbi.Napakapit ako sa manibela, bahagyang napapikit.Ayokong makita siyang umiiyak."Bella," mahina kong tawag.Hindi siya sumagot.Napatingin ako saglit sa kanya, at kitang-kita ko kung paano niya hinayaan ang luha niyang bumagsak sa pisngi niya. Mahigpit n

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 15

    Bella's POV Nakatitig lang ako sa screen ng cellphone ko habang tumutunog ang tawag ni Mommy. I knew I had no choice but to answer it. Kahit pa pakiramdam ko, wala na akong ibang naririnig kundi ang pintig ng sariling puso kong puno ng inis at pangamba.Napabuntong-hininga ako bago ko tuluyang sinagot."Mom?""Bella, hija," bungad ng ina ko, ang tono ay pormal pero may bahid ng awtoridad—isang klase ng boses na alam kong hindi puwedeng pagtanggihan. "May family dinner tayo mamayang gabi. You need to come, at isama mo si Brent."Napapikit ako habang napakuyom ang isang kamay. Sa dami ng taong puwede kong isama, bakit kailangang si Brent?"Mom, I don't think—""Bella," putol ng Mommy ko, mas lalong tumalim ang tono. "This is not up for discussion. I already told everyone that you’re bringing Brent. You will be there, understood?"Napakagat ako sa labi. Sa loob-loob ko, gusto kong sumigaw. Bakit ba itinutulak ako ng pamilya ko sa lalaking halos hindi ko kilala? Pero kahit anong galit a

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 14

    Bella's POV Mas bumigat ang ekspresyon ni Gabriel. “I know, and I’m sorry. Pero hindi gano’n kasimple ang lahat.” Natawa ako, pero puno ng pait. “Gano’n ba? At ano namang komplikasyon ang pinagsasabi mo? Dahil wala akong oras sa 'yo? Dahil mas pinili kong mag-focus sa career ko kaysa sa 'yo?” He didn’t respond. Instead, he just sighed and ran a hand through his hair. Tumingala ako, pinipigilan ang pag-apaw ng emosyon. Hindi ko ito hahayaang maging drama scene. Hindi ko ibibigay kay Gabriel ang kapangyarihang saktan ulit ako. “So that’s it?” I asked, my voice was cold. “Dumating ka lang para sa isang ‘I’m sorry’? Para sabihin sa akin na hindi ito ang iniisip ko? You want to ease your guilt, is that it?” “Bella, please—” “No.” Tumayo ako nang tuwid, hinigpitan ang kapit sa braso ko. “Tapos na tayo, Gabriel. And I don’t care about your excuses anymore.” Tahimik lang siyang nakatingin sa akin. Hindi ko alam kung nasaktan siya sa sinabi ko, pero wala na akong pakialam. I turned ar

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 13

    Bella's POV "Mauna ka nang umuwi, Brent. May duty pa ako." Mabilis kong sinabi iyon habang inaayos ang ID ko. Kailangan kong bumalik sa rounds ko, at wala akong balak makipagtagisan ng tingin sa kanya sa loob ng ospital na ito. Tumikhim siya, tila hindi sang-ayon. “Sigurado ka? Pwede kitang hintayin.” Umirap ako. “Kaya ko na ang sarili ko. Hindi ko kailangan ng yaya.” Nagtaas siya ng kilay pero hindi na nagsalita pa. Ipinatong niya lang saglit ang kamay niya sa likod ko bago siya tumalikod para umalis. I was about to head to the nurse’s station when— "Aba, aba! Sino 'yang pogi mong kasama, iha?" Napapikit ako nang mariin sa malakas na boses ng tiyahin kong si Brielle. She was my father’s elder sister—isang retired nurse na ngayon ay namamahala ng ospital. Kilala siya sa pagiging straightforward, at walang filter ang bibig. “Tita Brielle,” mahina kong sabi habang dinadama ang paparating na kahihiyan. "Hindi mo naman ako pinapakilala sa fiancé mo," aniya, malakas ang boses at

  • Reclaiming the Billionaire's Love   Season Two - Chapter 12

    Bella's POV Nagising ako sa tunog ng malakas na ringtone ng cellphone ko. Halos mabulunan ako sa pagbangon habang kinakapa ang phone sa gilid ng kama.“Hello?” garalgal pa ang boses ko.“Bella! Nasa’n ka? Emergency case ‘to—kailangan ka namin sa operating room ASAP!”Agad akong natauhan sa sigaw ng isang resident doctor mula sa kabilang linya.“Oh, my god. On my way!”Napabalikwas ako ng bangon, hindi na ininda ang bigat ng katawan ko matapos ang stress kahapon.Shit. Late na ako.Dali-dali akong nag-ayos. Isang mabilisang hilamos, suklay, at pagkuha ng bag ang ginawa ko bago nagmamadaling bumaba.Pagdating ko sa sala, bumungad sa akin si Brent, nakaupo sa sofa at nakatutok sa balita sa TV. Kahit sa simpleng gray na shirt at sweatpants, hindi maitatangging nakakainis pa rin ang pagiging composed niya. Samantalang ako, mukhang sabog.“Brent, may emergency case ako—”“Hindi mo ba balak maligo?” putol niya, hindi man lang nilingon ako.Napangiwi ako.“Wala na akong oras! Kailangan kong

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status