ตอนที่ 4 ขโมยจูบ

เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากทานอาหารเช้าเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ก็เตรียมตัวออกเดินทางตามที่ตกลงกันไว้ ทุกคนขึ้นประจำที่บนรถตู้เพื่อเดินทางไปพักที่บ้านนางปทุมมาศ ขาดแต่มัมมาริสาซึ่งคงกำลังพูดคุยกับแด๊ดโนแอลและเออเนสอยู่ เพราะสองคนพ่อลูกจะต้องกลับฝรั่งเศสวันนี้ มาลารินทร์กับเซดริกนั่งด้านหน้าคู่กับคนขับ ส่วนนางปทุมมาศกับนางวิมาลานั่งเบาะแรก ดังนั้นช่วงต่อจากนั้นจึงว่างยาว น้องญาเลือกเข้าไปนั่งเบาะหลังท้ายสุดเพราะเป็นเบาะติดกันยาว ทำให้เธอสามารถนั่งยืดแข้งยืดขาได้อย่างสบายใจ

แกร๊ก...พรืด..

เสียงประตูรถตู้เลื่อนเปิดออก ร่างของมัมมาริสายืนอยู่ตรงประตู น้องญายิ้มให้ มัมยิ้มตอบแล้วเดินขึ้นไปนั่งใกล้กับนางวิมาลาและนางปทุมมาศ น้องญาจึงไม่ได้สนใจอะไรอีก เธอนอนเหยียดยาวแบบสบายใจ เพราะทุกคนมากันครบแล้ว ตอนนี้รถกำลังเคลื่อนตัวออกจากโรงแรม เธอกะว่าจะนอนหลับให้สบาย เพราะวันก่อนที่เจ็บข้อเท้า เธอแทบจะไม่ได้นอนเลย เพียงครู่เดียวคนตัวเล็กก็หลับไป

น้องญารู้สึกตัวอีกทีเมื่อรถโยกโยนตอนขับผ่านลูกระนาด เธอลืมตาขึ้นมาเล็กน้อย แต่เพราะเธอยังง่วงอยู่มากจึงสะลึมสะลือเหมือนกึ่งหลับกึ่งตื่น รู้สึกได้ว่ามีฝ่ามือหนากำลังลูบหัวทุยของเธออยู่ แล้วสักพักก็เหมือนมีริมฝีปากอุ่นๆ พรมจูบเบาๆ ไปทั่วแก้มใส จมูก และริมฝีปากกระจับสีชมพูอ่อนของเธอ

"อืมมม.." น้องญาครางเบาๆ ในลำคอ เมื่อรู้สึกว่าริมฝีปากของเธอถูกขบเม้มและดูดเบาๆ จากริมฝีปากอุ่นชื้นของใครคนหนึ่ง ลิ้นร้อนนั้นซอกซอนเข้ามาในปากอวบอิ่มของเธอ เจ้าของลิ้นหนาช่วงชิงความหวานในโพรงปากเล็กนั้นอย่างโหยหา

"ฝันอะไร ทำไมเหมือนจริงขนาดนี้ล่ะ" น้องญาคิดในใจเมื่อเริ่มได้สติ แต่ใครคนนั้นก็ยังคงจูบเธออย่างดูดดื่ม เธอลืมตาขึ้นมามองคนที่กำลังจูบเธออยู่ น้องญาก็แทบช็อคเมื่อเห็นหน้าชายหนุ่มที่ขโมยจูบของเธอชัดๆ

"อื้อๆๆ " คนตัวเล็กร้องประท้วงในลำคอ แต่ไม่กล้าส่งเสียงดังเพราะกลัวพวกผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ด้านหน้าจะได้ยิน มือเล็กค่อยๆ ดันใบหน้าหล่อของชายหนุ่มออกห่าง จนอีกฝ่ายต้องถอนริมฝีปากออกอย่างแสนเสียดาย

"คุณเออเนส .. นี่คุณทำบ้าอะไรเนี่ย"

น้องญาเอ่ยถามพลางทำตาเขียวใส่ แต่ไม่กล้าขยับตัวไปไหน เพราะกลัวพวกผู้ใหญ่จะผิดสังเกตุ เธอเพิ่งรู้สึกตัวว่ากำลังนอนหนุนตักของชายหนุ่มอยู่ แถมตอนนี้เหมือนจะมีอะไรบางอย่างกำลังขยายตัวดันศรีษะของเธออยู่ด้วย เธอตกใจและทำท่าจะลุกขึ้น แต่เออเนสใช้แขนแกร่งของเขากอดร่างเธอไว้ไม่ให้ขยับ แล้วก้มลงมากระซิบข้างหูเธอเบาๆ

"นอนเฉยๆ เดี๋ยวคนข้างหน้าก็ได้เห็นกันหมดหรอก"

น้ำเสียงทุ้มนั้นเอ่ยบอก พร้อมกับจูบขบเม้มใบหูเล็กแล้วใช้ลิ้นดูดเบาๆ น้องญารู้สึกขนลุกเกรียวกับสัมผัสที่ไม่เคยพบเจอมาก่อน เธอได้แต่ใช้มือดันใบหน้าของเขาไว้ ไม่ให้ก้มลงมาทำอะไรเธอได้อีก แต่จำต้องนอนอยู่ที่ตักแกร่งของเขาอยู่แบบนั้น เมื่อรถเลี้ยวเข้าสู่ตัวบ้านปฏิญญาก็ค่อยๆ ลุกขึ้น คนตัวโตจึงขยับออกไปนั่งที่เบาะรถที่อยู่ที่ด้านหน้าเบาะของเธอ สรุปว่ากว่าจะถึงบ้านน้องญาก็ถูกเออเนสจูบซ้ำไปซ้ำมาอยู่หลายรอบ จนปากเธอแทบจะเปื่อย

เออเนส Talk

ผมเดินตามมัมมายังรถตู้เพื่อไปที่บ้านของน้าปทุมมาศ เพราะงานประชุมที่ตั้งใจจะไปนั้นได้ถูกเลื่อนออกไปเป็นเดือนหน้า มัมเลยขอให้ผมอยู่ที่นี่ด้วย ฟเพราะเวลานั่งเครื่องกลับจะได้ไม่เหงา

เมื่อถึงรถมัมก็เดินขึ้นไป แล้วผมก็ก้าวขึ้นตามไป ผมมองเห็นร่างเล็กนอนเหยียดยาวอยู่ที่เบาะหลัง จึงเดินไปนั่งเบาะที่อยู่ก่อนหน้าเธอ ผมชะเง้อแอบมองเห็นเธอนอนหลับตาพริ้มอยู่ หลังจากนั่งรถได้สักพักก็ได้ยินเสียงกึกๆ ผมจึงหันไปดู เห็นน้องญาหัวโขกไปโขกมา แต่เธอก็ยังไม่ตื่น ผมจึงเดินไปที่เบาะที่เธอนั่ง แล้วแทรกตัวเข้าไป ยกหัวของเธอขึ้นเพื่อหนุนตักของผม รถยังแล่นต่อไปเรื่อยๆ ทุกคนพากันหลับหมด มีผมคนเดียวที่ไม่หลับ ผมก้มลงมองดูน้องญาที่นอนอยู่บนตัก ใบหน้าเรียวเล็กจิ้มลิ้ม คิ้วโก่งสวยได้รูป ดวงตาที่หลับอยู่เผยให้เห็นแพขนตางอนดกดำ จมูกโด่งเล็ก รับกับริมฝีปากกระจับสีชมพูระเรื่อที่เคลือบด้วยลิปกลอสเป็นเงา ผมเอื้อมมือไปลูบผมนุ่มๆของเธอ แล้วไล้ข้อนิ้วไปยังแก้มนวลนุ่มนิ่ม และลูบเบาๆ ไปที่ริมฝีปากกระจับนั่น

"อื้มมม .. "

เสียงครางในลำคอของเธอดังขึ้นพร้อมกับเปลือกตาที่ค่อยๆ ปรือตาขึ้นมา แล้วเธอก็หลับไปอีกครั้ง ผมมองดูใบหน้าและริมฝีปากนั้นเหมือนโดนสะกด ใบหน้าผมก้มต่ำลงและไล้จมูกไปยังแก้มนวลนุ่มนิ่มและกดจูบเบาๆ พรมไปทั่วใบหน้าของเธอ แล้วมาหยุดตรงที่ริมฝีปากกระจับที่ตอนนี้เผยอออกมาน้อยๆ ผมหมดความอดทน ก้มลงไปประกบริมฝีปากกระจับของเธอพร้อมจูบดูดริมฝีปากเล็กแล้วสอดลิ้นเข้าไปสำรวจในโพรงปากของเธอ มันหวานมากจริงๆ จนลูกชายของผมที่นอนสงบนิ่งอยู่ตอนนี้เริ่มจะไม่สงบเสียแล้ว

เหมือนเธอจะเริ่มรู้สึกตัวแล้วค่อยๆ ลืมตาขึ้น เมื่อเห็นว่าเป็นผม เธอก็ตกใจตนตาค้าง ทำท่าจะลุกขึ้น แต่ผมก็กอดเธอไว้ไม่ยอมให้ลุกแล้วขู่เธอให้นอนเฉยๆ ไม่อย่างนั้นเดี๋ยวคนอื่นจะเห็น .. ได้ผลครับ เธอยอมนอนเฉยๆแล้ว แต่ผมสิที่ไม่อยู่เฉย ผมยังจูบเธออีกหลายครั้ง จูบเรื่อยๆ มาตลอดทางจนถึงบ้านเลยแหละ ก็เด็กสาวเนื้อตัวนุ่มนิ่ม กลิ่นตัวหอมๆ แถมยังสวยซะขนาดนี้ใครจะไปอดใจไหวล่ะครับ .. ว่าไหม?

หลังจากที่รถตู้จอดลงตรงใต้ต้นมะม่วงใหญ่หน้าบ้านที่กำลังออกลูกดกห้อยระย้าเต็มต้น ทุกคนก็ก้าวลงจากรถพร้อมกับกระเป๋าเสื้อผ้า โดยแยกกันนอนคนละบ้าน เซดริกกับรินทร์ และแม่วิ นอนที่บ้านของตัวเองที่อยู่ด้านหน้า ส่วนมัมมาริสากับเออเนส เดินถือกระเป๋าไปยังบ้านหลังใหญ่อีกหลังหนึ่งที่อยู่ด้านใน

"บรรยากาศดีมากเลยค่ะน้องมาศ" มัมมาริสาพูดกับนางปทุมมาศพร้อมกับสูดอากาศเข้าปอดแรงๆ อย่างสดชื่น

"ที่นี่อากาศดีเพราะปลูกบ้านอยู่ในสวนค่ะพี่สา ด้านหลังบ้านปลูกไม้ผลหลายชนิดเลย เดี๋ยวไว้ค่อยไปเดินเที่ยวกันค่ะ วันนี้พักผ่อนกันก่อน เดี๋ยวมื้อกลางวันมาศกับน้องญาจะทำอาหารไทยให้ทาน ตอนนี้ขึ้นไปห้องพักข้างบนก่อนดีกว่าค่ะ" นางปทุมมาศกล่าว พร้อมกับเดินนำขึ้นไปยังชั้นบนของบ้าน

Write Talk: อ้าว..อีพี่เออเนสขโมยจูบน้องเขาทำไมล่ะ เก่งนักนะเรื่องหลอกเด็กเนี่ย .. สงสารน้องญาจังเลย โดนจูบจนปากเปื่อยไปแล้ว