Siyempre wala ng CCTV sa bundok, paano niya masusundan si Jane?Paano kapag may nangyari rito? Hindi ba ito mahihirapan lalo na ngayong buntis ito? Pakiramdam ni Alex ay mababaliw na siya sa sobrang pag aalala. Pero kahit ano pang pag aalala niya, wala ring mangyayari kung hindi siya kikilos. Tinanong siya ng mga tauhan niya kung anong gagawin ng mga ito. “Maghiwa-hiwalay kayo at halughugin niyo ang buong norte- lahat ng siyudad, lahat ng baryo.”“Opo!” Ang unang taong naisipan niyang tawagan ay si Sebastian. Noong oras na tumawag siya, kasalukuyan itong nasa bahay ng biyenan nito, kasama nina Sabrina, Marcus, Yvonne, Ryan, Ruth, Kingston, at Aino, at pinagkakaisahan ng nga ito si Marcus. Hindi niya inaasahan na si Sabrina ang sasagot ng tawag niya. Halata sa boses nito na sobra itong nag aalala kung nahanap niya na ba si Jane. Hindi niya alam kung anong isasagot niya. Sa mga nangyari, isa lang ang masasabi niya… Sobrang swerte ni Jane na may kaibigan ito na kagay
Sa tantsa niya, wala pang dalawampung taong gulang ang mga ito. Kung tama ang pagkakaalala niya, kasama nila ang mga ito noong pinapaalis nila si Lily kanina. Bakit kaya hindi niya painumin ng tubig muna ang dalawang kabataang ito?Nakangiting lumapit si Sabrina sa dalawang binatilyo na nakasuot ng pang hip-hop na damit. “Hello, mga bata.” Kumpara noong nasa loob siya, medyo mas lumamig na ang ulo niya ngayon. Isa sa mga binatilyo ay masayang ngumiti, “Miss, ilang taon lang naman ang agwat mo sa amin diba? Mga nasa apat na taon lang?”Nang marinig ni Sabrina ang papuri nito, lalo ng nawala ang init ng kanyang ulo.‘Totoo nga na kahinaan ng isang babae ang papuri ng iba.’‘Isa pa, sino ba namang hindi bibigay kung ganito ka hot ang ngingiti sayo?!’Pinilit ni Sabrina na wag magpahalatang kinikilig at seryosong sumagot, “Siguro pero may anak na akong mag sisix years old. Para na kayong kuya ng anak ko at higit sa lahat, kung pagsasaka lang ang pag uusapan, di hamak na mas magali
“Pero siyempre kailangan niyo ring tignan kung gaano kainit. Kapag sobrang tirik ng araw, wag na wag niyong didiligan ang tinanim niyo kasi mamatay lang.”Nagpatuloy si Sabrina sa paghuhukay habang nagpapaliwanag sa dalawa. Sobrang kalmado at seryoso ng itsura niya. Walang bakas ng kahit anong yabang na para bang nagtuturo lang talaga siya sa mga nakababata niyang kapatid. Samantalang ang dalawang binatilyo naman ay nakatulala nalang kay Sabrina. Ngayon lang sila nakakita ng ganun kagandang babae na naghuhukay ng lupa! “Miss, bakit ang dami mong alam sa lupa na para bang….” Biglang natigilan ang binatilyo sa pagsasalita dahil nahihiya siyang sabihin ng malakas. Pero biglang ngumiti si Sabrina. “Magsasaka?” Nahihiya namang ngumiti ang isa pang binatilyo, “Magsasaka ka?”“Oo.” Muli, gulat na gulat ang dalawa. “Pinanganak ako sa bundok. Lumpo ang tatay ko at medyo mahina rin ang katawan niya, kaya ang nanay ko lang ang nagtatrabaho para sa amin noon. Noong six years ol
Biglang natawa si Sabrina habang tinatakpan ang kanyang bibig. Hindi niya na kailangan pang lumingon para malaman kung sino ang nagsalita, boses palang ay kabisadong-kabisado niya na. Hay naku! Habang patagal ng patagal, mas nagiging seloso ang asawa niya…Talaga? Kahit sa mga binatilyo nagseselos siya?!Natigilian ang dalawa, “Mister…”“Bumalik na kayo sa school niyo!” “Yung… yung may ari ng bahay, ininvite niya kasi kami.” Sagot ng isa sa mga binatilyo“Inuulit ko, bumalik na kayo sa school niyo!” “Mister, na…nakapangako na kasi kami sa may ari ng bahay. Ininvite niya kami dito at nangako kami na sasayaw kami ng streetdance para aliwin yung iba niya pang mga bisita.” “Gusto ko ng street dance!” Masayang sabat ni Aino. Tinignan ni Aino si Sebastia, “Daddy, wag mo na silang paalisin. Gusto kong matutong sumayaw ng streetdance. Nagulat si Sebastian. Kayang kaya niyang sinadakin ang dalawang binatilyo, at kahit papaano kaya niya ring sungit-singitan kunwari si Sabrin
Hindi makapaniwala si Sabrina. ‘Talaga?! Lahat nalang pinagseselosan niya?’‘HA!!!’Sa dami ng mga pinagdaanan nila, natatawa nalang si Sabrina kay Sebastian. Malayong malayo sa mood niya kanina, sobrang laki ng ginaan ng pakiramdam niya. Maswerte siya na hindi si Alex ang nakatuluyan niya dahil sigurado siya na kung sakanya mangyayari yung nangyari kay Jane, hindi naman siguro siya iiwanan ni Sebastian ng basta-basta. “Sebastian,” Biglang sabi ni Sabrina. “Hmm?” “Mahal kita!” Natatawang sabi ni Sabrina. Nagulat si Sebastian. Bigla tuloy naalala ni Sebastian noong mga panahong sobrang depressed siya dahil namatay ang Mommy niya, hindi siya iniwanan ni Sabrina. Hindi alam ni Sebastian kung paano siya sasagot, “Pumasok ka na nga at tapusin mo na yung ravioli mo! Malilipasan na tayo ng gutom!” Pagkatapos magsalita, biglang tumalikod si Sebastian at nagmamadaling pumasok sa loob ng bahay. Nagulat si Sabrina. Tama ba yung nakita niya? Na nagbublush ang asawa niya?!
Halos hindi makatingin si Old Master Shaw kay Gloria, na may dalang ravioli, “Gloria, Gloria…”Hindi makapag salita si Gloria. Noong oras na yun, galit ang naramdaman niya na para bang gusto niyang ibato sa mukha ni Old Master Shaw ang hawak niyang ravioli. Pero pinigilan niya ang sarili niya, “Paano ka nakapasok dito?” Pinunasan ni Old Master Shaw ang pawis sa noo niya at sumagot, “Ka..kanina pa ako sa labas…Naririnig ko kayong nagtatawanan kaya bandang huli, hindi ko na napigilan ang sarili ko na pumasok. “Wala naman akong planong manggulo, nasa loob lang ako ng sasakyan ko… Hindi ako bumaba kasi alam kong magagalit ka… Nakalayo na nga ako kanina eh…” “Bakit bumalik ka pa?” Noong nakita ni Old Master Shaw kung gaano kagalit si Gloria, hindi na siya nakapag salita. “Sumagot ka! Bakit bumalik ka pa?” Galit na sigaw ni Gloria. Dahil dito, sila Sabrina na nagtatawanan sa loob, ay biglang napatakbo palabas. Noong nakita nila si Old Master Shaw, kagaya ng naramdaman ni G
Sabi ni Old Master Shaw, "Gloria... Gloria, hindi... hindi ko man lang naranasan ang saya ng pagkakaroon ng pamilya sa loob ng maraming taon. Ako...""Lumayas ka!" Si Gloria ay biglang sumigaw sa galit.Si Old Master Shaw ay ngumiti nang sobrang nahihiya pero hindi siya nagsabi ng kahit ano.Sa oras niya, si Marcus ay lumabas galing sa loob nang may mahabang mukha. Nung nakita niya si Old Master Shaw, sinabi niya sa galit na tono, "Lolo, kanina mo pa ako sinusundan papunta dito, di ba?"Ang lolo niya ay walang alam sa lugar na ito, at lalong hindi niya alam na dito nakatira ang tita niya.Inamin din naman nang diretso ni Old Master Shaw. "Oo, sinusundan nga kita.""Marcus, simula nung naibalik mo ang tita mo, wala ka na halos mga araw na tinigil sa bahay. Hindi ka na rin masyado nagsasalita nung inaalagaan mo ako sa ospital. At saka, ang mga magulang mo ay talagang nakaramdam na nakagawa sila ng kasalanan dahil sa bagay na ito tungkol sa tita mo, kaya sila ay nagbubuntong-hininga
Si Sebastian ay agad na tumango. "Sige."Hinila ni Gloria sila Sebastian at Sabrina sa isang gilid, at sinabi nang masigasig, "Sabrina at Sebastian, si Aino ay halos anim na taong gulang na. Oras na para kayong dalawa ay magkaroon na ng pangalawang anak, at pangatlong anak naman pagkatapos nun.Sila Sebastian at Sabrina ay parehong walang nasabi.Si Sabrina ay agad namang namula. "Ma! Ano bang sinasabi mo dyan?"Sabi ni Gloria, "Ano bang bagay ang hindi ko pwedeng sabihin sa sarili kong anak? Hindi ko naman binalak na makipagkita ulit sa inyo dahil takot ako na maging pabigat pa ako sa inyo at makagulo pa ako sa buhay niyo. Pero, kayong dalawa ay napakabuti at trinato niyo ako nang maayos. Kaya, iniisip ko na kaya ko pa palang tumulong sa pag-alaga ng mga anak niyo dahil hindi pa naman ako ganun katanda."Hindi ko nabigyan si Sabrina ng magandang buhay sa buong buhay ko, at hindi rin ako makatulong sa kanya. Dinala ko si Sabrina sa bahay ng totoo niyang ama dahil gusto ko talagang
"Lahat kayo ay inakusahan ako! Ako, at si Ryan Poole, at iiyak na lang dito!"Sa sandaling iyon, wala kang mapapansing bahid ng pagkapiyok sa tinig ni Ryan. Alam ni Sabrina na nagmamalaki lang siya. Siya'y lubos na nagmamalaki."Dalhin mo kami agad kay Ruth! Kung hindi mo kami ipapakita ang daan, bubugbugin kita ng husto!" sabi ni Sabrina na puno ng inis."Sige ba! Aunt Sabrina!" Tumalikod si Ryan at tumungo papunta sa ward."Sandali, Ryan. Sandali!" Tawag muli ni Sabrina. Lumingon si Ryan at tumingin kay Sabrina. "Anong mayroon?""Sabihin mo muna sa akin, mayroon ka bang mga lalaki, babae, o kambal?""Hindi ko sasabihin! Hindi ko muna sasabihin! Hindi ko lang sasabihin sa iyo!" Sinabi ni Ryan na may walang katulad na bastos na ekspresyon.Napakayabang ni Ryan na nagawa pa niyang humini sa tono. Nainis doon si Sabrina at kahit ang grupo ng tao sa likod niya ay sobra rin nakaramdam ng galit at gulat. Gayunpaman, nang makitang naging ama lang si Ryan noong araw na iyon, hindi ni
Nakatayo mag-isa si Ryan sa labas ng delivery room at kakaiba ang kanyang ekspresyon. Takot na takot si Sabrina at sobra ang kalabog ng kanyang puso. Hinawakan niya si Ryan at nagtanong, "Nasaan si Ruth? Bakit hindi ko naririnig ang sigaw niya? Sabihin mo sa akin, kumusta si Ruth?"Tinaas ni Ryan ang mga kilay niya at tumingin kay Sabrina. "Alam mo ba, Aunt Sabrina?""Ano?" tanong ni Sabrina. "Si Ruth... pagkatapos niyang madala sa delivery room, inabot ng hindi aabot... hindi aabot ng isang oras at pinanganak niya ang dalawang bata!"Hindi nakapagsalita si Sabrina. Napatigil din si Sebastian."Walang sakit na naramdaman si Ruth, alam mo ba 'yon? Hindi pa ako kailanman nakakita nang ganoong kabilis na pagpapanganak, Aunt Sabrina. Talagang nirerespeto ko noon noong ikaw, si Aunt Jane, at ang asawa ni Zayn na si Hana, noong nanganak, lahat kayo ang pineke ang mahirap na proseso. Hahaha..."Walang masabi si Sabrina. Pagkatapos ng mahabang panahon, tinaas niya ang kanyang kamay at
Bago pa malaman ng kahit na sina, agad binuhat ni Ryan ang asawa niya at nagmadali palabas nang nagmamadali. Ang lahat sa kasal at masasabi na agad kung anong nangyayari. Tumabi sila nang sa dalawang grupo kasama ang isang grupo na umatras sa kasal ni Yvonne at ang iba ay sinundan si Ryan sa kasal. Doble ang saya ni Yvonne sa araw na iyon. Hindi dahil sa kasal niya lang, pero pati na rin dahil manganganak na ang kaibigan niya. Nadala pa rin ang kasal sa isang sobrang buhay kasiyahan. Pagkatapos matapos ang kasal at hinatid na nila si Yvonne at Marcus paalis para matapos na nila ang kasal pagkatapos ay si Sabrina at ang iba pang mga tao ay pumunta sa hospital. Hindi maikukumpara ang pag-alala ni Sabrina sa buong biyahe niya papuntang hospital. Dahil iyon din ang unang pagkakataon na manganganak si Ruth at kambal pa ito, hindi lang alam ni Sabrina kung magiging maayos ang magiging delivery ito at kung cesarean na seksyon ba ang kailangan. Sa buong paglalakbay, pinipilit ni Sabrina si
Hindi makapaniwalang tumingin si Old Master Shaw kay Yvonne. "Anak ko, pinag-isipan mo na ba ito nang mabuti? Hindi ka na ba... natatakot sa akin? Hindi ka na ba... galit sa akin?"Nakaramdam ng hiya si Yvonne. "Alam mo po 'yon?""Siyamnapung taon na ako. Magiging matandang halimaw na ako. Ano pa ba ang hindi ko malalaman? Inisip ko na ito. Kung ayaw mo sa akin, pupunta ako sa nursing na pabahay pagkatapos niyang makasal ni Marcus..." sabi ni Old Master Shaw. "Hindi..." Hindi ganoo'ng kawalang puso si Yvonne. "Pasensya na. Malapit ako kay Sabrina at natuklasan ko ang maraming tao na abusuhin at pahiyain siya. Mula nung mga impostora mo pong mga apo na patuloy siyang sini-set up para paulit-ulit na abusuhin si Sabrina. Talagang galit ako sayo nang sobra mula noon. Hindi mo maiisip kung paano tumakas si Sabrina at ang kanyang ina nang may ngipin sa mga balat nila. Sobrang nakakaawa sila. Kaya, sa mahabang panahon, natatakot po ako sa'yo dahil...""Simula ngayon, nag-iba na ang opinyon
Kahit na takot si Yvonne magpakasal, siya ang pinakamasaya sa lahat ng mga babae. Simula pagkabata, Parehas na minahal si Yvonne ng kanyang mama at papa, at kahit ang kanyang tito, tita, at pinsan ay minahal din siya ng sobra. Hindi kailanman nagdusa ng kahit anong paghihirap at pagdurusa si Yvonne sa paglaki niya. Lumaki siyang malambing na babae sa pamilya.Ang relasyon niya kay Marcus ang tanging nagparamdam sa kanya ng pagkagipit. Tulad ng naramdaman niya mula kay Old Master Shaw. Ito ay dahil nasaksihan niya kung paano malupit na tratuhin ni Old Master Shaw si Sabrina na siyang sobrang nakaramdam ng takot si Yvonne kay Old Master Shaw. Habang lumilipas ang panahon, kahit si Old Master Shaw ay naramdaman ang takot niya sa kanya. Sa isang pagkakataon, kumuha na ng inisyatibo si Old Master Shaw na tanungin si Yvonne, "Anak ko, para kang isang takot na maliit na uwak. Bakit sa tuwing nakikita mo ako ay lilingon ka sa iba at hindi makapagsalita kahit na isang katiting na salita sa a
Nagulat ang lahat sa sinabi ni Ryan.“Sa kasalukyan, buntis ang aking pinakamamahal na asawa ng kambal! Isipin niyo yun! Nabuo ang kambal namin habang sobrang abala siya sa pagdadraft ng architectural design! Ang galing ng asawa ko diba?” Masayang sabi ni Ryan. Dahil dito, biglang namula si Ruth. Siya ang bride kaya kung siya ang papapiliin, ayaw niya muna sanang iaannounce na buntis siya! Pero huli na ang lahat dahil saktong sakto ang sinabi ni Ryan para sindakin ang mga mayayabang na babaeng pinagtatawanan siya kanina. Sobrang laki ng benepisyo ng ginawa ni Ryan dahil may tradisyon sa KIdon City na sa araw ng kasal, ipapahiya ng mga bisita ang bride. Pero ngayong sinabi na ni Ryan na buntis siya, wala ng naglakas ng loob na gawin yun!Sobrang engrande ng kasal nina Ruth at Ryan, kaya sobrang nakatulong ito sa confidence ni Ruth. Alam niya na kumpara sa asawa nina Jane at Sabrina, hindi hamak na mas mababa si Ryan, pero dahil hindi naman nagkaroon ng engrandeng kasal ang mga ito
”Tamaaa! Pero ano pa nga bang magagawa natin. Siya ang type ng young prince kaya kahit na sumalampak pa tayo dito, wala na tayong magagawa.” “May naisip ako! Bakit kaya hindi natin batiin ng bagong kasal ng Spanish mamaya? Tignan natin kung anong magiging reaksyon niya.” “Uy, gusto ko yang ideya na yan.”“Haha! Gusto ko siyang makita na mamula sa kahihiyan.” “Eto nga… balita ko napaka baba daw ng self esteem niya.”“Haha! Tara batiin na natin siya..”Galing sa mga prominenteng pamilya ang grupo ng mga babae. Hindi sila maawat sa paguusap at pagtatawanan habang naglalakad papunta sa direksyon ni Ruth. Nang oras na yun, kasalukuyang nakikipag usap si Ruth sa mga Poole. Hindi naman siya nakakaramndam ng anumang kaba at takot dahil kagaya nga ng sinabi ni Sabrina, wedding niya yun at siya ang host kaya tama lang na kausapin niya ang mga bisita nila.Noong malapit na ang grupo ng mga magagandang babae kay Ruth, sakto namang may dumating na isang napaka gwapong foreigner na nakas
Ika-labing-apat ng Pebrero noon at malamig ang panahon. Subalit para sa Grand Enigma Hotel, ito ay tila nasa kalagitnaan ng tagsibol. Maraming magagandang babae at mga marilag na babae mula sa iba't ibang panig ng bansa ang nagtipon sa marilag na hotel na iyon. Ngunit ang pinakamagandang babae sa araw na iyon ay ang bungang-bisig na si Ruth.Normal na sobrang lamig tuwing February 14, pero pinainit ng mga nagagandahan at eleganteng kababaihan ang Grand Enigma Hotel. Siyempre, ang pinaka maganda sa lahat ay walang iba kundi ang bride na si Ruth. Ang wedding dress na suot niya ay nagkakahalaga ng mahigit one million dollar na personal na dinesign at pinatahi ni Sabrina sa ibang bansa. Sahill hindi nakasuot ng magandang wedding dress, gusto niyang maranasan ito ni Ruth. Habang nakaupo sa dressing room, hindi napigilan ni Ruth na humagulgol. “Sabrina, sobrang swerte ko talaga na nkilala ko kayo. Maaga akong nawalan ng mga magulang at pamilya kaya kung hindi dahil sainyo ni Yvonne, bak
Noong nine years old ako, sobrang hirap ng pamilya namin na hindi kami makabili ng sapatos. Nagkataon, isang araw nakita ko nag nagtapon ka ng sapatos sa basurahan. Hinintay kitang umalis bago ako lumapit, pero bumalik ka at kinuha mo sa akin yung sapatos. Ginawa mo akong katatawanan. Ang sabi mo sa akin, kumahol ako na parang aso, pagkatapos, naaliw ka at marami ka pang ibang pinagawa sa akin. Siyempre, bata pa ako nun at gustong gusto ko na magkaroon ng bagong sapatos kaya ginawa ko lahat ng mga pinagawa mo.”Hindi nakapag salita si Lily. Naalala niya yun. Noong mga panahon na yun, bilang anak ng isang mayamang pamilya, hindi niya naman kailangang personal na magtapon sa basurahan, pero nang makita niyang may nagkakalkal ng basura na kaedaran niya, naisip niya na mukhang masayang pag tripan ito kaya kumuha siya ng isang pares ng luma niyang sapatos bilang pain. Hindi naman ikinakaila ni Lily na sobrang natuwa siya sa ginawa niya at para sakanya wala lang yun. Sa totoo lang, ang bu