Home / All / Petals of Pain / Chapter 3: Envy

Share

Chapter 3: Envy

Author: ByndLuna
last update Last Updated: 2021-03-22 19:23:18

"Ya,sino bang bisita ang dumating?" I asked Yaya Sole habang abala ako sa pagsusuklay nang buhok ko.Medyo ginabi na kami nang uwi kagabi kaya naman tanghali na rin ako nagising.Kung hindi pa ako sinadyang akyatin ni Yaya ay hindi pa siguro ako gising.

"Hindi ko rin kilala,Hinari Hija pero sa tingin ko ay mga kaibigan nang Mama't Papa mo." my Yaya stated at saka lumapit sa akin.She grabbed the hair comb I was holding at saka niya sinuklay ang buhok ko.

"Ang aga naman nilang bumisita.Nga pala Yaya samahan mo ako mamaya huh?" I said as I looked on her reflection habang iniintay ang magiging sagot niya.

"Saan naman tayo pupunta?Saka alam mo naman ang Mommy mo baka hindi ka payagan,nun." 

Napasimangot ako nang marinig ang sagot niya."E,papayag 'yun bibili lang naman ako nang libro mamaya e." I stated at saka tumayo sa pagkaka-upo.

Tinungo ko ang closet ko para magpalit ng damit bago bumaba.May bisita kami ngayon at tuwing may bisita kailangang naka-pormal akong suot.

"Ya!" tawag ko kay Yaya na kaagad namang pumasok at tiningnan ako.

"Ano bang mas maganda sa dalawa?" I asked her and made her choose sa dalawang bestidang hawak ko.

Iiling-iling pa ito bago ako sinagot."Ay hala,e pareho namang maganda iyan." sagot niya and I suddenly smiled when I heard her Batangeño accent.

"E, iyong mas maganda nga?"

"Magandang pareho,Hija.Ikaw na ang bahalang pumili." she answered.

"Si Yaya naman,e." pagmamaktol ko at saka ibinalik ang kulay maroon na bestida.

"Hinari." my Mom greeted me with a gentle kiss on my cheek.Napangite naman ako kahit papaano...kahit sa ganitong oras lang,halik nang isang Ina.

Umupo ako sa tabi niya at saka tiningnan ang dalawang tao sa harapan ko.If I'm not mistaken sila ang mag-asawang Andrade na nakilala ko na kagabi pa pero hindi ganoon katagal ang pag-uusap namin dahil hindi agad kami pumasok sa loob kagabi ni Luigi.

"Good morning Mr. and Mrs.Andrade." nakangiteng bati ko sa kanila.

"Too formal,Hija.Call me Tita or Mama since doon na rin naman patungo iyon." saad niya na bahagyang nagpakunot ng noo ko.

Naguguluhan man ako sa sinabi niya ay ngumite ako pabalik sa kaniya."Tita." I said at saka nilingon si Mom na may ngite sa labi.

"How are you,Hija?Hindi ka ba napuyat masyado kagabi?" sa tono nang pananalita ng aking Ina ay para bang concern na concern siya pero I know the truth...hindi siya concern!She has the purpose kung bakit niya iyon tinatanong sa akin.Para ipamukha sa kaharap naming bisita how good as a mother she is...but not.

Sanay na akong ganyan lamang siya kapag may kaharap kaming ibang tao...sanay na akong nagbabago sila ng Daddy kapag may mga matang nakamasid sa amin.

Kapag wala na at kami na lamang...bumabalik sila sa dati.I'm not saying this dahil galit ako o whatever I'm just stating the fact.The fact na pakitang-tao lamang sila...na gusto lang nilang ipakita sa iba na mabuti silang magulang to me kahit hindi naman.

"Mom." I cleared my throat at saka muling nagsalita muli.

"Can I asked you a favor?" I added.Umaarte lang din naman siyang mabait at mabuting magulang,e susulitin ko na.

"What is it,Hija?" she asked habang suot ang ngiteng kagabi pa nakadikit sa labi niya at nang Papa.

"Pwede ba kaming lumabas ni Yaya may bibilhin lang ako?" I asked kaya bahagyang nawala ang ngiteng kinaiinisan ko.Agad din namang bumalik ang ngiteng iyon.

"Sure but make sure kasama ang driver natin." she said kaya ako naman ang napangite ng matamis.

"Thanks Mom.Tita.Tito.Dad uuna na po ako." paalam ko sa kanila at saka dali-daling pumasok sa loob ng bahay para puntahan na si Yaya.

Minsan talaga magandang may bisita dito sa bahay para mabait at madaling magpaalam sa mga magulang ko.

Madalas kasi kapag kami lang it is hard for me na lumabas at magpaalam sa kanila since they were so strict from then.Yah!alam kong nakakasakal at nagsasawa na akong parati na lamang silang sundin.But what can I do...wala akong lakas nang loob para suwayin sila.

"Naku ikaw talagang bata ka." sambit ni Yaya nang makapasok kami ng kotse.

"Saan tayo, Ma'am?" 

"Tay Pablo sa mall tayo." nakangiteng sagot ko sa aming driver na parang Tatay ko na rin.

Nang umandar ang kotse namin ay lalo akong napangite.Hay!sa wakas makakapamasyal ulit ako.

"Sigurado ka bang pumayag ang Mommy mo?"

"Si Yaya talaga...syempre naman oo.Nagpaalam ako sa kanya bago tayo umalis at pumayag siya." I stated habang nakangiteng nakatingin sa kanya.

"Himala yatang maganda ang gising ni Ma'am." sabat ni Tatay Pablo.Lahat kami sa bahay ay sanay na sa tunay na ugali ni Mommy kaya hindi nakakapagtakang magtaka sila if ever na maganda bigla ang mood ni Mommy.

Parating si Mommy lang naman ang mainit ang ulo kahit umaga pa lang.Ang Daddy naman ay hindi gaya niyang mainitin ang ulo pero talagang istrikto siya at kapag sinabi niya,iyon ang masusunod.

Mas malapit ako kahit papaano kay Dad pero hindi naman ganoon masyado since minsan lang naman kaming magkaroon ng conversation as a father and daughter.Madalas kapag nagkakausap kami ay about business lang ang pinag-uusapan namin.

"E kasi namang bata ka ang hilig-hilig mo sa libro.E,ayon nga't puno na ng libro ang buong kwarto mo." nakakunot pa ang noo ni Yaya habang binabanggit ang mga salitang iyon.

Natawa ako."E kasi naman Ya,lagi din naman akong nakakulong sa bahay saka you know me naman na sadyang mahilig ako sa libro.Libre na lang kita." saad ko at saka siya niyakap.Inakap naman niya ako nang pabalik at saka hinaplos ang buhok ko.

"Basta ikaw na bata ka...hindi ako makatanggi."

"Kasi maganda po ako saka I know naman na you love me,e.Right Tatay Pablo?" baling ko kay Tay Pablo na abala sa pagda-drive.

"Yes naman,Ma'am." he answered nang hindi kami nililingon ni Yaya.

Nang makarating kami sa mall ay nagpaalam sina Yaya na doon na lamang daw sila sa kotse since inatake siya ng rayuma.Matanda na din kasi si Yaya kaya naiintindihan ko...pinasamahan ko na lamang siya kay Tatay Pablo.Kaya ko namang mag-isa dahil bibili lamang ako ng libro.

Hindi rin naman ako gaanong magtatagal sa loob pagkabili ko ng gusto ko ay agad din kaming uuwi nina Yaya dahil baka pagbalik namin ay wala na kaming bisita...tiyak na malalagot kami.

Nang makapag-bayad ako nang binili kong libro at iba pang materials ay naisipan kong dumaan muna sa isang fast-food para bumili ng foods namin nina Yaya.As I said earlier,e ililibre ko sila but since inatake siya ng rayuma ako na lang ang pipili ng foods namin.

"Mommy I want fries." said of a little girl near on my place while pointing out the pictures of the fries.

Kaagad naman siyang kinarga ng lalaking may hawak sa kamay niya na mukhang Tatay niya.Her Mom was busy for their orders at nang makuha na nila ang order nila ay agad itong umalis at tumungo sa isang vacant table.

As I saw the happiness on the little girl's face I immediately feel envy.Naiinggit ako kasi ni-minsan ay hindi ko naranasan ang ganoong pagkakataon.

Never in my life I've experience na magkaroon ng bonding together with my parents.And simply seeing a smile on that child's face make me feel hurt...make me feel in pain.

Hindi ko maiwasang tanungin ang sarili ko...kung bakit ganoon?Bakit ang batang iyon nararamdaman ang pagmamahal ng kaniyang mga magulang while me...still seeking for my parent's attention and love.

"Ma'am your order." my head turned as I heard the crew's voice informing me about my order.

Bahagya pa akong napangite."Um...sorry." saad ko at saka ibinigay ang bayad ko bago lumabas ng fast-food na iyon.

Pero bago pa ako tuluyang lumayo muli kong tiningnan ang pamilyang kanina ko lamang tinitingnan.

F*ck!...why I can't have that kind of bonding with my Mom and Dad?

Why I can't have those smile?

Naramdaman ko na lamang ang mainit na likidong banayad na tumutulo sa aking pisngi.Whenever I'm hurt parati na lamang pag-iyak ang nagagawa ko.Whenever I'm sad and no one to talk to...tears are falling down.

Why I can't have my Mom's advice and love?Why I can't have her comfort?

Why I can't have my Dad's loving arms that would hug me tight whenever I am in pain?

Bakit kahit mayaman ako may kulang pa din?

Bakit parati na lang silang business... business and business?Bakit hindi naman ako...bakit hindi naman ako na anak nila?

Mas importante pa ba talaga ang negosyo nila than me na nag-iisa nilang anak?Than me na dugo't laman nila?

Their life and whole time always revolves on business...on money.Doon parating nakatuon ang atensiyon nila while leaving me empty.Empty with their love and attention, with their care and comfort.

Tapos gusto nilang maging katulad nila ako.No!I don't want to follow their legacy pero wala naman akong magawa para suwayin sila.I don't have that bravery and strong affidation to disobey their rules.

Parati akong sunod-sunuran sa kanila kaya kahit pa nasasaktan na ako...sinusunod ko pa din ang gusto nila.

"Oh!anong nangyare sa'yo,Hija?" bungad na tanong ni Yaya nang buksan ko ang pinto ng kotse.

"Ah...wala Ya.Tay let's go." aya ko sa kanila nang maka-upo na ako sa backseat.Agad din namang pinaandar ni Tatay Pablo ang sasakyan at tinahak namin ang daan pauwi.

Wala sa sariling isinandal ko ang ulo ko sa bubog ng bintana ng aming sasakyan.Tears are still falling from my eyes at hindi ko na iyon nagawa pang punasan.

"Okay ka lang ba talaga,Hija?" I heard Yaya Sole asking me kaya agad ko siyang nayakap nang mahigpit.

Hinaplos niya ng marahan ang likod ko."Ano bang problema mo Hinari?" tanong niya na hindi ko na nagawa pang sagutin dahil sa tuloy-tuloy na pagtulo ng luha ko.

Hindi ko na kaya pang ipaliwanag ang nararamdaman kong sakit sa tuwing naaalala ko ang nagdaang mga panahon sa buhay ko.Those sad days that makes me cry 'till night hanggang sa mapagod ako at makatulog.

Those special days na dapat ay nasa tabi ko ang mga magulang ko pero wala sila.

Those nights na tumitingala ako sa kalangitan at hinihiling na sana hindi na lang ako pinanganak na mayaman.

Hindi ko gustong magalit sa kanila but you can't blame me if I do.Kagalit-galit ang ginagawa nila sa akin.Hindi lang sa sinasakal nila ako araw-araw...parati rin nila akong sinasaktan.

It's like I was a puzzle with a missing piece at hindi ako mabuo.

Fames.

Names.

Money.

Expensive stuff.

Lahat ay nasa akin na pero ang pagmamahal na matagal ko nang hinahanap ay hindi ko makuha.

Do I need to suffer first from this pain para makuha ko ang pagmamahal na mula sa aking mga magulang?

Do I?

"Hija,tama na." pag-aalo ni Yaya sa akin.

Bumitaw ako sa pagkakayakap sa kanya."Yaya bakit ganoon? It's look like na hindi ako mahal nina Mom and Dad.Bakit?" I asked at habang patuloy ang pag-iyak ko.

"Hija.Mahal ka ng Mama't Papa mo." she stated kaya mapait akong napangite.

Mahal? They love me in that way...talaga lang huh!

I immediately wiped my tears when I saw the gate of our house.Kahit pa umiiyak ako kapag nasasaktan ako,ayaw ko pa ring ipakita aa kanilang ganoon ang nagagawa nila sa akin.

I don't want them to see me crying like what I did back then.Na kapag nasasaktan walang nagagawa kundi umiyak sa harapan nila.

Pagod na akong masaktan sa mga salita nila.I was deeply hurt by those bladed words of them.I'm tired seeking for their love and attention...mga bagay na mukhang kahit kailan ay hindi ko na magagawa pang maramdaman.

I'm physically and mentally tired...nakakapagod maging ako,ang maging anak nila.

Pagod na akong makaramdam ng inggit everytime na may masayang pamilya akong makikita.Nakakalungkot lang kasi others think that our family is one of the best family but the truth is...hindi.

Related chapters

  • Petals of Pain   Chapter 4: Stuck

    "Good morning Ma'am Hinari." Lea my secretary greeted me bago ako makapasok sa aking opisina.Natapos na ang dalawang araw na day-off ko kaya balik trabaho nanaman ako.Balik papeles,balik opisina at balik pirma.Pirma rito...pirma roon.Maya't maya ang meetings at pakikipag-usap sa mga kliyente.Required din ang ngumite na parang nagpapangawit sa aking labi.Nang maka-upo ako sa swivel chair ko ay kinuha ko ang teleponong malapit sa kamay ko."Lea pakidala rito ng mga papers."Wala pang limang minuto ay agad ding bumukas ang pinto at iniluwa nun ang aking sekretarya."Ma'am ito po 'yung mga hindi niyo napirmahan noong nakaraan tapos ito naman po iyong papers to sign this week." she stated at bahagyang yumuko habang ipinapatong ang dalawang folder sa lamesa ko."Coffee Ma'am?" she asked ngunit umiling lamang ako.Nagkape na ako sa bahay pa lang...ayaw ko namang masobrahan ako sa caffeine."Tubig na lang,Lea.Tapos

    Last Updated : 2021-03-22
  • Petals of Pain   Chapter 5: Visitors

    Taranta akong napatayo upang maka-alis mula sa pagkakasubsob ko sa dibdib ng binata gayundin sa mga matang nakatingin sa amin.Tila isang eskandalo ito para sa kanila at dinig ko kaagad ang di makapaniwalang singhapan nila.I grabbed my bag at hindi ko na din nadala ang pagkaing dala ko dahil sa pagmamadali.Pakiramdam ko ay tinapunan ako ng isang timbang tubig na puros yelo.Hiyang-hiya ako kahit pa wala naman akong dapat na ikahiya.What the f*ck was that!Naabutan na nga ako ng kamalasan sa elevator na 'yun nalagay pa ako sa kahihiyan.And for the fact...I didn't know that man at ni-anino ng binata ay di ko pa nakikita dito sa company.What an embarrassment is that Hinari?Madali kong tinungo ang hagdan patungong next floor pa since dun pa ang office ko at nang makarating ako ay kaagad akong sinalubong ni Lea."Ma'am nasa loob po ang Mommy niyo." she announced between my rush.Tumango lamang ako sa kanya at walang imik na pum

    Last Updated : 2021-03-22
  • Petals of Pain   Chapter 6: Joaquin

    What the heck...tinamaan ng kamalasan.Anong ginagawa ng lalaking 'yan dito?"Catalina and Salvador.Mabuti naman at nakarating kayo." my Dad greeted them with a wide smile on each other's face habang ako naman ay hindi maalis ang tingin sa binatang nakasama ko sa elevator kanina lamang."Hi Hinari!" bati sa akin ng katabi niyang si Luigi.So siya siguro ang kapatid na sinasabi ni Gigi last time.Ang kapatid niyang naiwan sa ibang bansa,e bakit naman umuwi agad siya?Ngumite ako pabalik sa kaniya."Have a seat." anyaya sa kanila ng Mommy ko at sa di-inaasahang pagkakataon o baka naman sinadya niya...umupo ang binata sa tabi ko habang hindi maalis ang mga mata ng iba naming kasama sa amin especially her Mom and my Mom.What? Intrigue.Sa mga mata ng dalawang Ina tila sumisilay ang tinging may halong kilig or what...basta para silang sira na nakangiteng nakatingin sa aming dalawa.Umupo si Gigi sa tabi ng Mom niya habang nasa magk

    Last Updated : 2021-03-22
  • Petals of Pain   Chapter 7: Rumors

    Chapter 7RumorsNakalabas kami ng building habang nakasunod lamang ako sa kanya.He tried to hold my hand when we walk through the lobby pero mabilis kong iniiwas ang kamay ko.Ano siya siniswerte?Parang kagabi lang nagawa niyang buhatin ang natutulog kong katawan tapos ngayon gusto niyang makahawak ulit.Sarap niyang kaltukan."Wait for me here." he said leaving me inside his car.Sinundan ko naman ng tingin ang papalayo niyang likod and with my two eyes...nakita ko kung paano niya halikan si Nicole.Napalaki pa ako ng mata nang makita ko iyon.Nicole kiss him back at hindi alintana ang nagdadaang mga tao malapit sa kanila.It's not a torrid kiss in the middle of the crowd.Sapat nang sabihin na masyado silang PDA.Muli tuloy pumasok sa utak ko ang sinabi kanina ni Nicole nang pumunta ito sa office ko.Marahil kaya ganoon ang naging reaksiyon niya ay dahil may something sa kanilang dalawa at ginawang issue ang paghatid sa aki

    Last Updated : 2021-03-22
  • Petals of Pain   Chapter 8: Scandal

    "Let me." sambit ni Joaquin mula sa aking tabi at inagaw mula sa aking kamay ang hawak kong ice bag.Dahan-dahan niya itong idinampi sa pasang mayroon ako sa aking braso.Inis ko siyang tiningnan.Hanggang ngayon ay hindi pa kumakalma ang puso ko dahil sa galit ko sa girlfriend niya.Like what the fuck...hindi ako kabit ng antipatikong 'toh.Totoong hinahatid at sinusundo niya ako nitong nakaraan and to be honest I don't know why?I never know kung bakit niya iyon ginagawa lalo pa't nakakapag-taka dahil hindi namin kami close.Never.Nito lang kami nagkakilala at nagkaharap though minsan na siyang nabanggit sa akin ng kapatid niya.Even Luigi is not that close on me.We smiled and we talk to each other kapag nagkikita kami but I'm not considering her as my friend...siguro ay ganoon din siya.Wala naman na sana akong complaint tungkol sa ginagawang paghatid at pagsundo sa akin ng binata but after what happened...nah!I'm a short tempered lad

    Last Updated : 2021-03-22
  • Petals of Pain   Chapter 9: Concerned

    Chapter 9ConcernedIn the next morning nagising ako sa ng maaga.Kinapa ko ang cellphone kong nakalagay sa side table at tiningnan kung anong oras na.It was five in the morning.Tamad akong bumaba sa aking kama at kaagad na nagtungo sa banyo upang manipilyo.Sa tingin ko'y tulog pa din sina Mom and Dad at baka si Yaya Sole lamang ang tanging gising na.Nang matapos akong mag-intindi deretso kong tinahak ang kusina to drink some coffee.Nadatnan ko roon si Yaya na nagluluto ng breakfast together with our two other maids.They are both wearing their uniform habang abala sa gawaing kusina."Good morning." bati ko sa kanila kaya agad silang napalingon sa akin."Ma'am ang aga niyo po ah." one of the maids stated."Ate kape nga." sambit ko bago naupo sa harap ng lamesa namin.Agad din namang inilapag sa aking harapan ang inutos kong kape at dala ni Yaya Sole ang aking agahan."Ang dami naman nito,Ya.Alam niyo namang hindi ako gaanong kum

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of Pain   Chapter 10: SunDATE?

    Chapter 10SunDATE?I was supposed to take a whole day rest since it was Sunday.I don't have work this day and planned to watch some Netflix all throughout the day but unfortunately it didn't happen.I'm still sleepy when my Mom knocked on my room door.Still snoring when she patted my shoulder just to wake me up.I furiously knotted my brows as I asked her and her answer makes me more irritated.She cut my pieceful sleep just to announced that Joaquin is in there...waiting for me.At ngayon,inaantok pa akong bumaba ng hagdan to assist Joaquin.Mula ng makilala ko talaga siya wala ng ibang nangyare kundi mga nakakainis na mga bagay.I should take more sleep up till now but here he is...disturbing me.What a great Sunday."What do you need Mister?" sarcastically asked him made him grinned on me.Nagawa niya pang ngumise ng nakakairita...fuck!"Sorry for waking you up." he apologized but that doesn't mean I would forgive him.Masyado n

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of Pain   Chapter 11: Missing

    Chapter 11Missing"Happy Monday Ma'am Hinari!" masayang bati sa akin Lea nang makapasok ako ng opisina.Ibinigay ko sa kanya ang hawak kong laptop at coat ko."Masaya ka yata ngayon?" tanong ko sa sekretarya ko dahil hindi maalis sa labi niya ang ngite hanggang sa makapasok kami ng loob ng opisina ay naroon pa rin iyong ngite niya."Wala po ba kayong ipaguutos,Ma'am?" she asked.Nangunot naman ang noo dahil ngayon ko lamang siya nakitang ganito kasaya simula ng magtrabaho siya sa akin.Unang kita ko pa lang sa dalaga ay nagustuhan ko na ang ugali niya.She's jolly and worth to trust too kaya nang mag-apply siya as my secretary ay agad ko siyang inihired."Ano ba'ng dahilan niyang ngite mo?" usisang tanong ko sa kaniya.Doon nasilayan ko ang bahagyang pamumula ng pisnge niya na para bang may nakakahiya sa itinanong ko sa kanya.Kung hindi ko lang siya kilala ay baka akalain kong nahipan na ng hangin ang utak niya."Lea?" tawag ko s

    Last Updated : 2021-12-03

Latest chapter

  • Petals of Pain   Chapter 20: Tears and Escaped

    Chapter 20Tears and EscapedNatapos ang party nang hindi ko man lang na tinangka pang bumalik sa garden kung nasaan nagaganap ang kasiyahan.Sa kwarto, patuloy akong umiyak.Walang tigil ang paglalandas ng luha ko sa aking magkabilang pisnge.Walang paglagyan ang mga hinanakit ko ngayon sa kanila.Nangingibabaw ang galit ko kina Dad.Ang daming tanong na pumapasok sa isip ko.Kagaya ng bakit nila ginawa ang bagay na iyon?Ang sakit... sobrang sakit ng gabing 'toh.Lihim kong hiniling na sana...sana hindi na lang ako nagising mula sa pagkakatulog ko kanina.Sana hindi na lang nang sa gayon hindi ko nalaman ang ginawa ng mga magulang ko.I can't...hindi ko kaya.Lahat ginawa ko para maging proud sila sa akin.Lahat-lahat na ibinigay ko.Sinabi nila sa akin noon na kailangan lagi akong nasa taas.Tinitingala gaya nila at kahit mahirap pinilit kong gawin ang makakaya ko so I won't make them disappointed.They sent me abroad at doon pinag-a

  • Petals of Pain   Chapter 19: Surprised

    Chapter 19SurprisedNang gabing 'yun,walang ibang tumakbo sa utak ko kundi ang mga luha ni Joaquin.Ang mga paghikbi niya sa aking balikat.Mga luhang para kay Lina.I don't know why pero nasasaktan ako.Nasasaktan ako kasi kaibigan ko siya.Nasasaktan ako kasi as his friend wala akong magawa kundi tingnan lang siya.Na tanging balikat ko lang ang naibigay ko sa kanya.Ni hindi ko man lang siya nabigyan ng words of wisdom kuno ko.O di kaya'y words that could make him comfortable.Parang feeling ko tuloy wala akong kwentang kaibigan para sa kanya."Ate?" nilingon ko ang tumawag sa akin mula sa likuran ko.It was Bea,dala ang tray ng pagkain ko this breakfast.Hindi kasi ako bumaba kanina para sumalo sa umagahan nila.Ilang beses din akong kinatok nina Yaya pero tumanggi ako.Sinabi kong masama ang pakiramdam ko kaya hindi na rin ako pinapasok pa nina Dad.At dahil do'n,abot tainga ang ngite ko.No works,no paper at higit sa lahat no str

  • Petals of Pain   Chapter 18: On My Shoulder

    Chapter 18On my shoulderKinabukasan, nagising akong tila wala nanamang nangyare kahapon.Naabutan ko sina Mom na tahimik na kumakain ng almusal sa kusina.Pasimpleng nag-uusap at ngumingite sa isa't-isa."Good morning." alinlangang bati ko pa sa kanila.Ngumite si Dad sa akin ngunit hindi si Mom."Sumabay ka na sa amin papasok ng opisina, Hinari." my Mom said na hindi man lang ako tinatapunan ng konting tingin man lang.Kibit-balikat akong kumain kasabay sila.Nanatili kaming tahimik hanggang sa magsalita si Dad."Manang pakitawag si Bea." utos ni Dad kay Yaya Sole na agad naman nitong sinunod.Sa tabi ko, narinig ko ang pagbuntong hninga ni Mom.Tila napansin iyon ni Dad kaya hinawakan niya ang kamay ni Mommy at marahan iyong pinisil."We already talked about this,Matilde." saad niya.Ako nama'y tahimik lang na kumakain.Pasimpleng titingnan ang bawat kilos nila ngunit hindi sumasabat sa usapan.Hanggang ngayon din kasi,hind

  • Petals of Pain   Chapter 17: Half-Sister

    Chapter 17Half-sisterDumaan ang maraming araw.Wala naman nang bago sa mga nagdaang araw na iyon liban lamang sa pagiging mas close namin ni Joaquin.I mean,noon kasi hindi naman kami ganoong kalapit sa isa't-isa lalo na ako sa kanya.Kasi di'ba usually nabwibwiset talaga ako sa kanya at parating mainit ang ulo ko kapag nariyan siya sa tabi ko at inaasar ako.Pero ngayon,medyo nawala na ang pagkainis na nararamdaman ko towards him though naiinis pa rin ako sa kanya... minsan.Hindi na ganoong kadalas.At speaking of hindi na ganoong kadalas...hindi na rin ganoong kadalas ang pagpunta niya sa opisina ko.Bagay na wala naman akong issue kasi kapag naroon siya sa opisina ko parati niya lang akong iniistorbo.Kahit na nasa kalagitnaan ako ng pagtatrabaho ko ay kinukulit niya ako sa maraming bagay.Tulad na lang ng mga bagay na ereregalo niya kay Lina.Walang araw na lumilipas na hindi niya ako kinukulit tungkol sa mga bagay na ganoon pero hindi sa n

  • Petals of Pain   Chapter 16: Friends

    Chapter 16FriendsKinabukasan,sumabay akong kumain ng agahan kina Dad.Habang kumakain kami pansin kong tila walang nangyareng pag-aaway sa pagitan nila kagabi.They acted normal gaya ng kinasanayan kong makita.Mukha ngang ayos na sila so I decided not to open the topic I heard last night.Hindi ko rin naman gustong malaman...sa ngayon.Hindi pa ako handa sa maaaring isagot nila sa mga tanong na ibabato ko sa kanila.Kagabi...hindi agad ako nakatulog and it's obvious by simply looking at my eyes.Dark circle are formed under it.Madami akong gustong malaman.The moment I heard their fight gusto ko ng pumasok sa loob ng kwarto nila but I decided to listen to their fight...secretly.Nang gabing iyon madaming tanong ang nabuo sa utak ko na siyang hindi nagpatulog ng maayos sa akin.Tulad ng...'Bakit iyon nagawa sa amin ni Dad?''Bakit nila itinago sa akin?'At 'nasaan ang kapatid ko?'Kagabi...hindi ko alam kung dapat ba

  • Petals of Pain   Chapter 15: Partnership

    Chapter 15PartnershipThe dance performance ended and the whole crowd clapped their hands for the performers.They just bowed their head before taking the exit.As soon as they take the exit,Tita Catalina and Tito Salvador take the emptiness of the middle."Good evening to all of you.I am thankful for having you all here and supporting this party." Tito Salvador started.May ngiti sa labi silang nakaharap sa madla.Sila pala ang may pasimuno ng party na ito.Ang akala ko ay inbitado lang din sila rito gaya namin."Alam naman nating lahat ang dahilan kung bakit namin idinaos ang event na ito,di'ba.So as a part of this charity event we want to welcome and also give thanks to the persons who supports this event.Sobra talaga kaming nagpapasalamat sa kanila since they are a big help to the charity we have." patungkol na pananalita ni Tito Salvador habang nakaharap sa madla.Charity pala ang dahilan ng event na ito.Ang hirap talaga ng walang kaalam-a

  • Petals of Pain   Chapter 14: Party

    Chapter 14Party"Ang laki-laki mo na talaga,Hija.Biruin mo noo'y batang paslit ka pa lamang na parati kong binibihisan tapos ngayon tingnan mo...dalagang-dalaga ka na.Ang ganda-ganda pa at talagang maipag-mamalaki." a glimpse of a bittersweet smile was shown in my lips habang nakaharap ako human size mirror na nasa kwarto ko.Hindi iyon napansin ni Yaya since nakatalikod ako mula sa kanya habang inaayos ko ang pagkakasuot ko ng damit na binili ko noong nakaraang araw."E,paano 'yan mukhang ikaw lamang ang dadalo sa okasyong iyon.Wala pa ang iyong Mama't Papa." may bahid na pag-aalala ang tanong niya.Mukhang totoong mangyare ang sinabi ni Yaya dahil kanina ko pang umaga inaantay ang pag-uwi nina Dad pero hanggang ngayo'y wala pa sila.Ang sabi naman ni Yaya ay may natanggap ang mga magulang ko na invitasiyon ng kagaya ng sa akin kaya imposible namang hindi sila dumalo.Malabo namang mangyare na hindi sila dumalo lalo pa't parang mahalaga ang event na iyon.Sa card p

  • Petals of Pain   Chapter 13: Annoyance

    Chapter 13AnnoyanceNapasimangot pa ako nang makapasok ako sa isang malapit na convenience store.I was planning to surprise Manang Loleng pero nang makarating ako sa karinderya niya walang tao at sarado ang karinderya.Ang sabi ng mga kapit-bahay niya ay umuwi raw si Manang ng probinsiya para bisitahin ang pamangkin at ang mga kapatid niya roon.Napatingin naman ako sa bitbit kong paper bag na may lamang damit at pabago para sa matanda.Sayang naman at hindi ko muna ito naibigay sa kanya.Dapat pala talaga ay kahapon pa ako nagpunta sa karinderya niya pero hindi bale na...may next time pa naman.Naglakad ako patungo sa freezer at saka kumuha roon ng ice cream.Gusto ko sana'y cornetto pero wala naman silang ganoon kaya napilitan akong kuhain ang magnum ice cream.Pwede na rin 'toh pang pawi ng init since nilakad ko lang ang store na ito from the karinderya.Tutal naman at wala sina Mommy sa bahay ay mag gagala muna ako.Aba'y chill-chill din tayo kapag may time

  • Petals of Pain   Chapter 12: Invitation

    Chapter 12InvitationI was shocked when Joaquin pulled me closer and closer to him.I can hear my heart's beat at ramdam ko rin ang bahagyang panlalamig nang aking mga kamay.Sa mga oras na kaharap ko siya ay wala nang paglagyan ang kaba at pagkabigla ko lalo pa nang yakapin niya ako bigla.Ewan ko ba pero ganoon ang nararamdaman ko ngayong mag-kadikit ang mga katawan namin.The warm coming from his body is all I can feel kahit pa nakasuot siya ng sweater.Shit!Hindi ko alam ang nangyayare sa akin kaya bahagya ko siyang itinulak ngunit pinigilan niya iyon."Let me hug you for a while." he said kaya wala akong nagawa kundi damahin ang yakap niya.Ikinatatakot ko lang na baka may makakita sa amin na ganito ang ayos.Lalo na sina Mom and Dad.Ayaw kong maabutan nila kami ng ganito."This is enough,Joaquin." I said at agad na kumawala sa yakap niya.My brows knotted in shock when I saw his eyes...crying.Umiiyak siya kaya agad akong nataranta.H

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status