Home / All / Petals of Pain / Chapter 15: Partnership

Share

Chapter 15: Partnership

Author: ByndLuna
last update Last Updated: 2021-12-03 08:55:46

Chapter 15

Partnership

The dance performance ended and the whole crowd clapped their hands for the performers.They just bowed their head before taking the exit.As soon as they take the exit,Tita Catalina and Tito Salvador take the emptiness of the middle.

"Good evening to all of you.I am thankful for having you all here and supporting this party." Tito Salvador started.May ngiti sa labi silang nakaharap sa madla.

Sila pala ang may pasimuno ng party na ito.Ang akala ko ay inbitado lang din sila rito gaya namin.

"Alam naman nating lahat ang dahilan kung bakit namin idinaos ang event na ito,di'ba.So as a part of this charity event we want to welcome and also give thanks to the persons who supports this event.Sobra talaga kaming nagpapasalamat sa kanila since they are a big help to the charity we have." patungkol na pananalita ni Tito Salvador habang nakaharap sa madla.

Charity pala ang dahilan ng event na ito.Ang hirap talaga ng walang kaalam-alam sa ganitong bagay.

Habang nagsasalita sina Tito sa unahan ay itinuon ko na lamang ang atensiyon ko sa pagkain.Nagugutom na rin naman kasi ako at ang iba'y kumakain na rin naman.

"Everyone we want to announce the partnership we deal with Mr. and Mrs.De Alva.Sa wakas mas napalaki na natin ang charity na ito." Tita Catalina announced dahilan para mapatigil ako sa aking pagkain.

So...sina Mom and Dad pala ang tinutukoy nila.Well I'm pretty proud dahil kahit na papaano ay may matutulungan sila.

Tumayo ang aking mga magulang at dinaluhan sina Tita sa gitna.The whole venue was filled with clasps of the crowd na halatang masaya sa anunsiyo.Siguro ay lahat ng narito kasama sa tumutulong sa charity na tinutukoy nina Tita Catalina.

Konting pagbati lamang ang ginawa ng aking mga magulang bago sila bumalik sa table kasama sina Tita.Nakangite silang bumalik sa table namin at sinabayan kami sa pagkain.

While eating,hindi maiwasan ang usapan tungkol sa negosyo na kapag napupunta sa akin ang tanong...maiksi ko lamang na sinasagot.Hindi rin ako gaanong naging active sa usapan nila lalo pa't nababagot ako.Ang gusto ko lang ay umuwi na.

Nasa kalagitnaan kami ng kainan nang mag-play ang music.It was a romantic music indeed for the romantic dance.Isa-isa tuloy nagsitayuan ang mga guess at saka nagpunta sa gitna kasama ang kanilang kapareha.

Even Luigi take the dance together with a man who invited her to dance.Nakangite akong pinagmasdan ang mga taong sumasabay sa ritmo ng musika.How they dance gracefully with their partners...ang sarap nilang panuorin not until sumingit ang isang suggestion.

"Why not dance with Hinari, Joaquin?" singit ni Tito Salvador kaya agad akong nakaramdam ng kaba.

"A-ah...e-eh I'm not good at dancing,Tito." agad na palusot ko.Bumaling naman kaagad sa akin ang aking Ama't Ina at binigyan ako ng ngite...ngiteng namimilit.

"Don't believe her,Salvador.She's good at dancing infact she dance ballet." may pagyayabang na sagot ng aking Ina.Out of irritation agad akong napa-ismid.

Umiiwas nga ako,e.Tapos...what the nakakainis naman ang bagay na pinapagawa nila.

"Since late na din naman mamaya na lang kayo sumayaw.I will tell the DJ to play romantic music again." Tita Catalina says with finality.Wala akong nagawa but to take heavy breath habang nagsisimula ng mamawis muli ang kamay at maging mga paa ko.

Habang pinapakinggan ko ang pagtugtog ng musika pinapanalangin kong sana...sana 'wag nang matapos ang musikang iyon.Napansin ko ang pagtitig sa akin ni Joaquin na ginantihan ko lamang ng pag-ismid.Parang wala lamang sa kanya na pilitin kaming sumayaw.Bakit hindi man lang ba siya tumutol?Kung ginawa niya sana iyon edi sana hindi ako kinakabahan ngayon.Nabwibwiset talaga ako pagmumukha niya.

Minsan I have the good impression with him pero madalas bad.Lalo na sa naganap kanina.Like duh...ang cheap nun huh.Dapat siguro ay lumabas ako ng cubicle,e para sabihan silang to take a room para sa milagrong ginagawa nila.Pero syempre echos lang 'yun.Doon pa nga lang sa nadidinig ko ang pagpapalitan nila ng ungol halos mapa-ihi na ako sa kaba.How much more kapag nakita ko ang bagay na ginagawa nila with my two innocent eyes?

'nah.'

"Can I have this dance?" Joaquin asked me.Hindi ko namalayang natapos na pala ang music at ngayon oras na para makasayaw ko ang binata.

Yung kaba ko hindi kaba na usually'ng nararamdaman ng mga teenager na kinikilig makasayaw ang crush nila.Kinakabahan ako kasi makakasayaw ko ang lalaking kanina ko lamang sinilipan.

Wait what...hindi ako nanilip.Nagkataon lamang na naroon ako sa CR nang gawin nila iyon ni Lina.

"Relax we're just having this dance." pagpapakalma nito sa akin habang hawak ang medyo nanginginig ko pang kamay.Hindi ko tuloy alam kung saan ako titingin.Kung sa baba ba or sa likod niya o di kaya'y sa mismong mga mata niya.

Before the music started nakita ko ang guhit ng galit sa kanyang mga mata nang lumingon siya sa gilid namin.Nang tingnan ko kung saan siya nakatingin lalo akong nakaramdam ng kaba.Lina and Joaquin staring with each other at para bang nag-uusap sila sa pamamagitan ng titig na iyon.

Bigla pa tuloy akong napalunok nang hapitin bigla ni Joaquin ang bewang ko nang magsimula ang music.Bawat pagsabay namin sa sayaw ay pansin kong unti-unting nababawasan ang taong kasabay naming sumasayaw.

From almost ten partners umunti ng umunti hanggang sa matira kami nina Lina together with her partner.Pansin ko pang tila nakikipag kompetensiya si Joaquin kina Lina.Ano gigil na gigil?Pati tuloy kami ng kapareha ni Lina ay nadadamay.

Tumigil ang musika at napalitan iyon ng panibagong music.I was about to leave the dancefloor nang bigla muli akong hilahin ni Joaquin.

"We're not done yet,Hinari." wika niya at saka muling sinabayan ang sayaw.The music sounds like for competition.Habang sumasayaw kami ni Joaquin nakatigil sina Lina at pinapanood ang pagsasayaw namin.

Joaquin did it better and perfect habang ako ay hindi ko alam kung saan ko ba sunod na itatapak ang paa ko.Sa sobrang bilis ng pag control niya sa katawan ko hindi ko na alam kung nagagawa ko pa rin bang sumayaw ng maayos.What the fuck is this...sa akin niya ibinabaling ang pagkainis niya sa babaeng kasama niya lang kanina sa cubicle.

As much as I tried to stop the dance with him ay hindi ko magawa.Nakahinga lang ako ng maluwag ng huminto kami at kami naman ang nanuod sa pagsasayaw nina Lina and her partner.

"Wow!" I amazingly uttered ngunit agad na hinapit ni Joaquin ang bewang ko palapit sa kanya.

"Don't you ever gave their dance with that reaction,Hinari.Mas magaling tayo sa kanila." suway nito sa akin.Hindi ko naman mapigilang hindi mapa-ismid.

"Bitter much Mr.Andrade?" pang-aasar na tanong ko sa kanya kaya agad akong nakakuha ng masamang tingin mula sa kanya.

Yeah...bitter na nga pikon pa.I pity him.Parang kanina lang sabay silang umuungol tapos ngayon para siyang batang naagawan ng kendi.Well...mukha pa lang ni Lina isa ng masarap na kendi,e.Kaya naman pala masyado kung mag maktol ang antipatikong lalaking 'toh sa tabi ko.

"It's our turn again." he said at kaagad akong dinala patungo sa gitna ng dancefloor.Sinabayan namin ang pagsasayaw nina Lina na pasimple kaming tinitingnan.

Bawat pagpapa-ikot sa akin ni Joaquin ay pagkahilo lamang ang dulot niyon sa akin.Kung hindi lang ako mapapahiya kanina ko pa tinapakan ang paa niyang bwiset siya.Idadamay pa niya akong lintek siya.Kasalanan ko bang torpe siya kaya naunahan siya.

Natira niya nga,e ba't hindi niya makuha.Duh...engaged pa lang naman maaagaw pa.Torpe lang talaga kasi siya tapos ngayon mandadamay.Sarap balatan ng buhay gamit ang nail cutter.

"Nice dance kuya.Hinari." Gigi complimented us nang makabalik na kami sa table.Naka ngiteng nakatingin sa amin sina Dad at ang family ni Joaquin habang ako'y pilit lamang ang pagkaka-ngite.

Grabe feeling ko umikot ang lamang loob ko sa sayaw na 'yun.

"Bigay todo ka,Kuya ah.Masarap bang kasayaw si Hinari?" pangungulit ni Gigi kay Joaquin.Agad kong kinuha ang isang basong tubig at agad iyong ininom.Hingal-hingal pa akong napasapo sa d****b ko habang nakatingin ng masama sa antipatikong Joaquin na 'toh.

Sa itsura niya'y parang wala lang sa kanya ang nangyare.Ni pagkapagod ay hindi ko nakitaan ang mukha niyang seryosong nakatingin sa direksyon nina Lina.

Wala talaga 'toh.Member lang talaga aiya ng Gang...gang-tingin lang.Kawawang bata.Naka score pero sumablay.Nadala sa cubicle pero mukhang hindi sa altar.Pffft!

Natapos ang party kaya naman pagod na pagod akong naka-uwi ng bahay.Ayaw pa sana kaming pauwiin ni Tita Catalina ngunit nagpumilit na si Dad since sumama ang pakiramdam niya.Wala pa silang pahinga ni Mom from the trip kaya walang nagawa sina Tita but to let us go.

Hindi ko na kinailangan pang mag paantok ng makahiga ako sa kama ko dahil agad akong dinala ng pagod ko sa mahimbing na pagkakatulog.

Kinabukasan,ganoon ulit ang buhay ko.Gigising ng maaga para hindi mahuli sa trabaho.Sasabay kina Mom kumain ng breakfast tapos papasok ng opisina.

Pagdating sa opisina ay mauupo sa swivel chair tapos harap nanaman sa monitor at mga papeles.Tanghalian lamang ang pahinga at ang paminsan-minsang snack.

Dumaan ang maghapon at uuwi nanaman ako sa bahay.Bitbit ko ang dalawang folder na naglalaman ng trabahong hindi ko natapos kanina.Sa bahay ko na lamang iyon itutuloy.

Nang makasakay ako sa kotse natanaw ko sa din kalayuan si Lea na mukhang nag-aantay ng sundo niya.Inalok ko siyang sumabay na since madadaanan naman namin ang lugar nila pero tumanggi ito.Sa huli,nag intay siya sa pagdating ng boyfriend niya.

"Kumusta ang araw mo ngayon,Hija?" tanong sa akin ni Yaya habang naka-upo ako sa harap ng round table namin.Nagluto kasi si Yaya ng meryenda and since masarap siyang magluto ng mga putahe,hindi ko iyon pinalampas.

"Mabuti naman,Ya.Walang problema at walang istorbo." sagot ko at saka muling sumubo ng niluto niyang bilo-bilo.

Pinunasan ko pa ang labi ko dahil sa amos na nakuha ko mula sa pag subo ko.Sa lahat ng niluluto ni Yaya itong bilo-bilo niya ang pinaka paborito ko.Lalo na kapag malamig at kaaalis lamang sa ref,talagang masarap at nakakawala ng pagod.

"Walang istorbo...sino bang umiistorbo sayo?" usisang tanong ni Yaya sa akin.

I was referring to Joaquin.Mabuti naman at hindi siya pumunta ng office dahil kung nagkataon man tiyak akong iiwasan ko siya.

"Ah...ang ibig kong sabihin,Ya walang istorbo sa trabaho ko.Kagaya na lang ng bruha kong pinsan." pagpapalusot ko.

Baka kasi kapag sinabi ko kay Yaya na si Joaquin ang tinutukoy kong istorbo ay asarin niya ako sa binata.Naku...alam ko rin ang pagiging mapang-asar nitong si Yaya.Minsan nga'y pinagkaka-isahan nila ako ni Tatay Pablo.

"Hanggang ngayon ba'y hindi pa rin kayo magkasundo ng pinsan mong 'yun?" 

"Naku,Ya.Kung alam mo lang kung gaano kamaldita ang pinsan kong 'yun.Parati kaming war ng bruhang 'yun,e paano ba naman kasi lahat na lang ng bagay pinapakealaman niya.Lahat ng bagay ginagawa niyang issue.Isa pa,siya rin itong parating naninimula ng gulo sa pagitan namin." may bahid ng inis na kwento ko kay Yaya.Nakatingin lang naman siya sa akin habang pinupunasan isa-isa ang mga kubyertos namin.

"Naku...huwag mo na lamang patulan para walang gulo.Alam mo rin naman ang ugali ng Mama't Papa mo...ayaw nila ng kung ano mang problema." pag papaalala sa akin ni Yaya.

Tinapos ko ang meryenda ko at saka umakyat ng kwarto para tapusin ang trabaho'ng iniuwi ko.

Nagbilin pa ako sa isa sa mga maids namin na pagkalipas ng isang oras ay dalhan niya ako ng bilo-bilong iniluto ni Yaya.Kailangan ko talagang kumain ng marami para may hindi magutom ang utak ko.

Lumipas ang oras hindi ko namalayang gabi na pala.Napatingin pa ako sa dalawang malukong sa may bandang kanan ko.Pareho itong wala nang laman.Masyado yata akong nagtakaw,ah.

Nang matapos ko ang ginagawa ko...iniligpit ko muna ang laman ng study table ko at saka bumaba.

Patay na ang ilaw...marahil tulog na ang lahat.Nagtungo lamang ako sa kusina upang ilagay sa lababo ang pinagkainan ko.

Pag-akyat ko,nadaanan kong medyo bukas pa ang pinto ng kwarto nina Dad.Out of curiosity sumilip ako at 'di sinasadyang madinig ang pagtatalo nila.

Mataas ang boses ni Dad habang si Mom naman ay tila umiiyak.What is happening to them...bakit sila nag-aaway?

"Anak ko pa rin siya,Matilde...hindi ko pwedeng talikuran ang anak ko." may diing saad ni Dad.

Nang mga oras na iyon akala ko'y ako ang pinag-uusapan nila.Wala naman akong kapatid para patungkulan pa nila...ako.Ako lang ang nag-iisa nilang anak but that belief  quickly fade nang sagutin ni Mom si Dad habang umiiyak siya.

Hindi ko alam kung marumi lang ba ang tainga ko kaya posibleng hindi ko nadinig ng maayos ang sinabi ni Mom pero hindi.

Bumalik ako ng kwarto kong hindi maintindihan kung ano ba ang dapat na maramdaman.I can't blame my Mom habang nagagalit siya kay Dad dahil maski ako hindi ko magawang kampihan ang sarili kong Ama.

'I can't stay on his side knowing that he cheated on my Mom...he cheated on us.'

Related chapters

  • Petals of Pain   Chapter 16: Friends

    Chapter 16FriendsKinabukasan,sumabay akong kumain ng agahan kina Dad.Habang kumakain kami pansin kong tila walang nangyareng pag-aaway sa pagitan nila kagabi.They acted normal gaya ng kinasanayan kong makita.Mukha ngang ayos na sila so I decided not to open the topic I heard last night.Hindi ko rin naman gustong malaman...sa ngayon.Hindi pa ako handa sa maaaring isagot nila sa mga tanong na ibabato ko sa kanila.Kagabi...hindi agad ako nakatulog and it's obvious by simply looking at my eyes.Dark circle are formed under it.Madami akong gustong malaman.The moment I heard their fight gusto ko ng pumasok sa loob ng kwarto nila but I decided to listen to their fight...secretly.Nang gabing iyon madaming tanong ang nabuo sa utak ko na siyang hindi nagpatulog ng maayos sa akin.Tulad ng...'Bakit iyon nagawa sa amin ni Dad?''Bakit nila itinago sa akin?'At 'nasaan ang kapatid ko?'Kagabi...hindi ko alam kung dapat ba

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of Pain   Chapter 17: Half-Sister

    Chapter 17Half-sisterDumaan ang maraming araw.Wala naman nang bago sa mga nagdaang araw na iyon liban lamang sa pagiging mas close namin ni Joaquin.I mean,noon kasi hindi naman kami ganoong kalapit sa isa't-isa lalo na ako sa kanya.Kasi di'ba usually nabwibwiset talaga ako sa kanya at parating mainit ang ulo ko kapag nariyan siya sa tabi ko at inaasar ako.Pero ngayon,medyo nawala na ang pagkainis na nararamdaman ko towards him though naiinis pa rin ako sa kanya... minsan.Hindi na ganoong kadalas.At speaking of hindi na ganoong kadalas...hindi na rin ganoong kadalas ang pagpunta niya sa opisina ko.Bagay na wala naman akong issue kasi kapag naroon siya sa opisina ko parati niya lang akong iniistorbo.Kahit na nasa kalagitnaan ako ng pagtatrabaho ko ay kinukulit niya ako sa maraming bagay.Tulad na lang ng mga bagay na ereregalo niya kay Lina.Walang araw na lumilipas na hindi niya ako kinukulit tungkol sa mga bagay na ganoon pero hindi sa n

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of Pain   Chapter 18: On My Shoulder

    Chapter 18On my shoulderKinabukasan, nagising akong tila wala nanamang nangyare kahapon.Naabutan ko sina Mom na tahimik na kumakain ng almusal sa kusina.Pasimpleng nag-uusap at ngumingite sa isa't-isa."Good morning." alinlangang bati ko pa sa kanila.Ngumite si Dad sa akin ngunit hindi si Mom."Sumabay ka na sa amin papasok ng opisina, Hinari." my Mom said na hindi man lang ako tinatapunan ng konting tingin man lang.Kibit-balikat akong kumain kasabay sila.Nanatili kaming tahimik hanggang sa magsalita si Dad."Manang pakitawag si Bea." utos ni Dad kay Yaya Sole na agad naman nitong sinunod.Sa tabi ko, narinig ko ang pagbuntong hninga ni Mom.Tila napansin iyon ni Dad kaya hinawakan niya ang kamay ni Mommy at marahan iyong pinisil."We already talked about this,Matilde." saad niya.Ako nama'y tahimik lang na kumakain.Pasimpleng titingnan ang bawat kilos nila ngunit hindi sumasabat sa usapan.Hanggang ngayon din kasi,hind

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of Pain   Chapter 19: Surprised

    Chapter 19SurprisedNang gabing 'yun,walang ibang tumakbo sa utak ko kundi ang mga luha ni Joaquin.Ang mga paghikbi niya sa aking balikat.Mga luhang para kay Lina.I don't know why pero nasasaktan ako.Nasasaktan ako kasi kaibigan ko siya.Nasasaktan ako kasi as his friend wala akong magawa kundi tingnan lang siya.Na tanging balikat ko lang ang naibigay ko sa kanya.Ni hindi ko man lang siya nabigyan ng words of wisdom kuno ko.O di kaya'y words that could make him comfortable.Parang feeling ko tuloy wala akong kwentang kaibigan para sa kanya."Ate?" nilingon ko ang tumawag sa akin mula sa likuran ko.It was Bea,dala ang tray ng pagkain ko this breakfast.Hindi kasi ako bumaba kanina para sumalo sa umagahan nila.Ilang beses din akong kinatok nina Yaya pero tumanggi ako.Sinabi kong masama ang pakiramdam ko kaya hindi na rin ako pinapasok pa nina Dad.At dahil do'n,abot tainga ang ngite ko.No works,no paper at higit sa lahat no str

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of Pain   Chapter 20: Tears and Escaped

    Chapter 20Tears and EscapedNatapos ang party nang hindi ko man lang na tinangka pang bumalik sa garden kung nasaan nagaganap ang kasiyahan.Sa kwarto, patuloy akong umiyak.Walang tigil ang paglalandas ng luha ko sa aking magkabilang pisnge.Walang paglagyan ang mga hinanakit ko ngayon sa kanila.Nangingibabaw ang galit ko kina Dad.Ang daming tanong na pumapasok sa isip ko.Kagaya ng bakit nila ginawa ang bagay na iyon?Ang sakit... sobrang sakit ng gabing 'toh.Lihim kong hiniling na sana...sana hindi na lang ako nagising mula sa pagkakatulog ko kanina.Sana hindi na lang nang sa gayon hindi ko nalaman ang ginawa ng mga magulang ko.I can't...hindi ko kaya.Lahat ginawa ko para maging proud sila sa akin.Lahat-lahat na ibinigay ko.Sinabi nila sa akin noon na kailangan lagi akong nasa taas.Tinitingala gaya nila at kahit mahirap pinilit kong gawin ang makakaya ko so I won't make them disappointed.They sent me abroad at doon pinag-a

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of Pain   Prologue

    "What's the matter with you,Hinari?Ano nanamang kahihiyan 'toh?"galit na bungad sa akin ng aking ina nang makapasok siya ng kwarto ko.Napatungo na lamang ako dahil doon at minabuting manahimik na lamang dahil alam kong hindi rin naman niya ako pakikinggan.Magsasayang lang ako ng laway.I let her said anything she wants me to hear kahit pa sakit ang binibigay niyon sa akin."How many times do I have to tell you na you should be on top.Hindi lang sa klase kundi sa lahat dahil isa kang De Alva!" muli niyang sambit sa akin na parati ko namang naririnig sa kanya.

    Last Updated : 2021-03-21
  • Petals of Pain   Chapter 1: Her Name

    "How was your day Hija?" tanong ni Dad habang kumakain kami ng magkakasabay sa mahaba naming lamesa pero tatatlo lang naman kami."Pretty good," maiksing sagot ko saka ipinagpatuloy ang pagkain ko.Ganito kami parati tuwing kakain kami ng hapunan parati kaming magkakasabay at kung titingnan mula sa malayo, we are perfect as a family pero hindi para sa akin.Marahil sa mata ng iba ay imahe kami ng masaya at perpektong pamilya pero sa mga mata ko...hindi.Hindi tulad ng ibang magulang ang mga magulang ko...hindi tulad ng ordinaryong pamilya ang pamilya ko.My family always surrounded by money,by fame and business.Ang ibang magulang ay minamahal ang kanilang mga anak bagay na kahit kailan ay hindi ko naramdaman sa mga magulang ko.Pagak akong napangite...marahil ay mahal naman nila ako pero hindi gaya ng pagmamahal ng mga butihing magulang na may malasakit sa kanilang anak.

    Last Updated : 2021-03-21
  • Petals of Pain   Chapter 2: Fame and Name

    Silently looking on my own reflection on the car's window as I heard my parents busy discussing about business. Nanatili lamang akong walang imik at piniling hindi na makisali sa kanilang usapan habang tinatahak namin ang daan patungong venue nang aming pupuntahan.Hindi ko naman talaga balak pang sumama sa event na iyon, pinilit lamang ako ni Mom kaya wala din akong nagawa.Parati din namang ganito kapag may event silang dadaluhan,parati nila akong isinasama as if gusto ko iyon. Kaya sa event tuloy ay tahimik lang akong naka-upo sa aming table at hindi nakikipag-usap sa mga naroong guest...liban lamang kung kailangan kong makipag-usap."Philip and Matilde De Alva together with your lovely daughter,welcome to the auction party." bungad na bati sa amin ng isang di-katandaang babae na nakasuot ng marangyang damit na gaya ng sa amin.Bahagya nitong inilapat ang pisngi niya sa pisngi ng aking Ina at saka tinapik ng bahagya ang braso ng

    Last Updated : 2021-03-22

Latest chapter

  • Petals of Pain   Chapter 20: Tears and Escaped

    Chapter 20Tears and EscapedNatapos ang party nang hindi ko man lang na tinangka pang bumalik sa garden kung nasaan nagaganap ang kasiyahan.Sa kwarto, patuloy akong umiyak.Walang tigil ang paglalandas ng luha ko sa aking magkabilang pisnge.Walang paglagyan ang mga hinanakit ko ngayon sa kanila.Nangingibabaw ang galit ko kina Dad.Ang daming tanong na pumapasok sa isip ko.Kagaya ng bakit nila ginawa ang bagay na iyon?Ang sakit... sobrang sakit ng gabing 'toh.Lihim kong hiniling na sana...sana hindi na lang ako nagising mula sa pagkakatulog ko kanina.Sana hindi na lang nang sa gayon hindi ko nalaman ang ginawa ng mga magulang ko.I can't...hindi ko kaya.Lahat ginawa ko para maging proud sila sa akin.Lahat-lahat na ibinigay ko.Sinabi nila sa akin noon na kailangan lagi akong nasa taas.Tinitingala gaya nila at kahit mahirap pinilit kong gawin ang makakaya ko so I won't make them disappointed.They sent me abroad at doon pinag-a

  • Petals of Pain   Chapter 19: Surprised

    Chapter 19SurprisedNang gabing 'yun,walang ibang tumakbo sa utak ko kundi ang mga luha ni Joaquin.Ang mga paghikbi niya sa aking balikat.Mga luhang para kay Lina.I don't know why pero nasasaktan ako.Nasasaktan ako kasi kaibigan ko siya.Nasasaktan ako kasi as his friend wala akong magawa kundi tingnan lang siya.Na tanging balikat ko lang ang naibigay ko sa kanya.Ni hindi ko man lang siya nabigyan ng words of wisdom kuno ko.O di kaya'y words that could make him comfortable.Parang feeling ko tuloy wala akong kwentang kaibigan para sa kanya."Ate?" nilingon ko ang tumawag sa akin mula sa likuran ko.It was Bea,dala ang tray ng pagkain ko this breakfast.Hindi kasi ako bumaba kanina para sumalo sa umagahan nila.Ilang beses din akong kinatok nina Yaya pero tumanggi ako.Sinabi kong masama ang pakiramdam ko kaya hindi na rin ako pinapasok pa nina Dad.At dahil do'n,abot tainga ang ngite ko.No works,no paper at higit sa lahat no str

  • Petals of Pain   Chapter 18: On My Shoulder

    Chapter 18On my shoulderKinabukasan, nagising akong tila wala nanamang nangyare kahapon.Naabutan ko sina Mom na tahimik na kumakain ng almusal sa kusina.Pasimpleng nag-uusap at ngumingite sa isa't-isa."Good morning." alinlangang bati ko pa sa kanila.Ngumite si Dad sa akin ngunit hindi si Mom."Sumabay ka na sa amin papasok ng opisina, Hinari." my Mom said na hindi man lang ako tinatapunan ng konting tingin man lang.Kibit-balikat akong kumain kasabay sila.Nanatili kaming tahimik hanggang sa magsalita si Dad."Manang pakitawag si Bea." utos ni Dad kay Yaya Sole na agad naman nitong sinunod.Sa tabi ko, narinig ko ang pagbuntong hninga ni Mom.Tila napansin iyon ni Dad kaya hinawakan niya ang kamay ni Mommy at marahan iyong pinisil."We already talked about this,Matilde." saad niya.Ako nama'y tahimik lang na kumakain.Pasimpleng titingnan ang bawat kilos nila ngunit hindi sumasabat sa usapan.Hanggang ngayon din kasi,hind

  • Petals of Pain   Chapter 17: Half-Sister

    Chapter 17Half-sisterDumaan ang maraming araw.Wala naman nang bago sa mga nagdaang araw na iyon liban lamang sa pagiging mas close namin ni Joaquin.I mean,noon kasi hindi naman kami ganoong kalapit sa isa't-isa lalo na ako sa kanya.Kasi di'ba usually nabwibwiset talaga ako sa kanya at parating mainit ang ulo ko kapag nariyan siya sa tabi ko at inaasar ako.Pero ngayon,medyo nawala na ang pagkainis na nararamdaman ko towards him though naiinis pa rin ako sa kanya... minsan.Hindi na ganoong kadalas.At speaking of hindi na ganoong kadalas...hindi na rin ganoong kadalas ang pagpunta niya sa opisina ko.Bagay na wala naman akong issue kasi kapag naroon siya sa opisina ko parati niya lang akong iniistorbo.Kahit na nasa kalagitnaan ako ng pagtatrabaho ko ay kinukulit niya ako sa maraming bagay.Tulad na lang ng mga bagay na ereregalo niya kay Lina.Walang araw na lumilipas na hindi niya ako kinukulit tungkol sa mga bagay na ganoon pero hindi sa n

  • Petals of Pain   Chapter 16: Friends

    Chapter 16FriendsKinabukasan,sumabay akong kumain ng agahan kina Dad.Habang kumakain kami pansin kong tila walang nangyareng pag-aaway sa pagitan nila kagabi.They acted normal gaya ng kinasanayan kong makita.Mukha ngang ayos na sila so I decided not to open the topic I heard last night.Hindi ko rin naman gustong malaman...sa ngayon.Hindi pa ako handa sa maaaring isagot nila sa mga tanong na ibabato ko sa kanila.Kagabi...hindi agad ako nakatulog and it's obvious by simply looking at my eyes.Dark circle are formed under it.Madami akong gustong malaman.The moment I heard their fight gusto ko ng pumasok sa loob ng kwarto nila but I decided to listen to their fight...secretly.Nang gabing iyon madaming tanong ang nabuo sa utak ko na siyang hindi nagpatulog ng maayos sa akin.Tulad ng...'Bakit iyon nagawa sa amin ni Dad?''Bakit nila itinago sa akin?'At 'nasaan ang kapatid ko?'Kagabi...hindi ko alam kung dapat ba

  • Petals of Pain   Chapter 15: Partnership

    Chapter 15PartnershipThe dance performance ended and the whole crowd clapped their hands for the performers.They just bowed their head before taking the exit.As soon as they take the exit,Tita Catalina and Tito Salvador take the emptiness of the middle."Good evening to all of you.I am thankful for having you all here and supporting this party." Tito Salvador started.May ngiti sa labi silang nakaharap sa madla.Sila pala ang may pasimuno ng party na ito.Ang akala ko ay inbitado lang din sila rito gaya namin."Alam naman nating lahat ang dahilan kung bakit namin idinaos ang event na ito,di'ba.So as a part of this charity event we want to welcome and also give thanks to the persons who supports this event.Sobra talaga kaming nagpapasalamat sa kanila since they are a big help to the charity we have." patungkol na pananalita ni Tito Salvador habang nakaharap sa madla.Charity pala ang dahilan ng event na ito.Ang hirap talaga ng walang kaalam-a

  • Petals of Pain   Chapter 14: Party

    Chapter 14Party"Ang laki-laki mo na talaga,Hija.Biruin mo noo'y batang paslit ka pa lamang na parati kong binibihisan tapos ngayon tingnan mo...dalagang-dalaga ka na.Ang ganda-ganda pa at talagang maipag-mamalaki." a glimpse of a bittersweet smile was shown in my lips habang nakaharap ako human size mirror na nasa kwarto ko.Hindi iyon napansin ni Yaya since nakatalikod ako mula sa kanya habang inaayos ko ang pagkakasuot ko ng damit na binili ko noong nakaraang araw."E,paano 'yan mukhang ikaw lamang ang dadalo sa okasyong iyon.Wala pa ang iyong Mama't Papa." may bahid na pag-aalala ang tanong niya.Mukhang totoong mangyare ang sinabi ni Yaya dahil kanina ko pang umaga inaantay ang pag-uwi nina Dad pero hanggang ngayo'y wala pa sila.Ang sabi naman ni Yaya ay may natanggap ang mga magulang ko na invitasiyon ng kagaya ng sa akin kaya imposible namang hindi sila dumalo.Malabo namang mangyare na hindi sila dumalo lalo pa't parang mahalaga ang event na iyon.Sa card p

  • Petals of Pain   Chapter 13: Annoyance

    Chapter 13AnnoyanceNapasimangot pa ako nang makapasok ako sa isang malapit na convenience store.I was planning to surprise Manang Loleng pero nang makarating ako sa karinderya niya walang tao at sarado ang karinderya.Ang sabi ng mga kapit-bahay niya ay umuwi raw si Manang ng probinsiya para bisitahin ang pamangkin at ang mga kapatid niya roon.Napatingin naman ako sa bitbit kong paper bag na may lamang damit at pabago para sa matanda.Sayang naman at hindi ko muna ito naibigay sa kanya.Dapat pala talaga ay kahapon pa ako nagpunta sa karinderya niya pero hindi bale na...may next time pa naman.Naglakad ako patungo sa freezer at saka kumuha roon ng ice cream.Gusto ko sana'y cornetto pero wala naman silang ganoon kaya napilitan akong kuhain ang magnum ice cream.Pwede na rin 'toh pang pawi ng init since nilakad ko lang ang store na ito from the karinderya.Tutal naman at wala sina Mommy sa bahay ay mag gagala muna ako.Aba'y chill-chill din tayo kapag may time

  • Petals of Pain   Chapter 12: Invitation

    Chapter 12InvitationI was shocked when Joaquin pulled me closer and closer to him.I can hear my heart's beat at ramdam ko rin ang bahagyang panlalamig nang aking mga kamay.Sa mga oras na kaharap ko siya ay wala nang paglagyan ang kaba at pagkabigla ko lalo pa nang yakapin niya ako bigla.Ewan ko ba pero ganoon ang nararamdaman ko ngayong mag-kadikit ang mga katawan namin.The warm coming from his body is all I can feel kahit pa nakasuot siya ng sweater.Shit!Hindi ko alam ang nangyayare sa akin kaya bahagya ko siyang itinulak ngunit pinigilan niya iyon."Let me hug you for a while." he said kaya wala akong nagawa kundi damahin ang yakap niya.Ikinatatakot ko lang na baka may makakita sa amin na ganito ang ayos.Lalo na sina Mom and Dad.Ayaw kong maabutan nila kami ng ganito."This is enough,Joaquin." I said at agad na kumawala sa yakap niya.My brows knotted in shock when I saw his eyes...crying.Umiiyak siya kaya agad akong nataranta.H

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status