Home / All / Petals of Pain / Chapter 12: Invitation

Share

Chapter 12: Invitation

Author: ByndLuna
last update Last Updated: 2021-12-03 08:51:18

Chapter 12

Invitation

I was shocked when Joaquin pulled me closer and closer to him.I can hear my heart's beat at ramdam ko rin ang bahagyang panlalamig nang aking mga kamay.

Sa mga oras na kaharap ko siya ay wala nang paglagyan ang kaba at pagkabigla ko lalo pa nang yakapin niya ako bigla.Ewan ko ba pero ganoon ang nararamdaman ko ngayong mag-kadikit ang mga katawan namin.

The warm coming from his body is all I can feel kahit pa nakasuot siya ng sweater.Shit!Hindi ko alam ang nangyayare sa akin kaya bahagya ko siyang itinulak ngunit pinigilan niya iyon.

"Let me hug you for a while." he said kaya wala akong nagawa kundi damahin ang yakap niya.Ikinatatakot ko lang na baka may makakita sa amin na ganito ang ayos.Lalo na sina Mom and Dad.Ayaw kong maabutan nila kami ng ganito.

"This is enough,Joaquin." I said at agad na kumawala sa yakap niya.My brows knotted in shock when I saw his eyes...crying.

Umiiyak siya kaya agad akong nataranta.Hindi ko alam ang itatanong ko o sasabihin sa kanya dahil wala akong ideya kung bakit siya umiiyak.

What?Mukha bang nakakaiyak ang pagyakap niya sa akin? Masyado naman yata siyang natouch sa yakap na iyon.

Pinahid niya ang luhang tumutulo mula sa mga mata niya at saka tumingala sa langit.Siguro ay pinipigilan niya ang muling pagtulo ng mga luhang iyon...kagaya ng ginagawa ko minsan.

"Um...what was those tears for?" I awkwardly asked him nang maka-upo kami sa beach chair na nasa harap ng pool namin.Nilingon niya ako at kita ko pa rin sa mga mata niya ang lungkot na hindi ko maipaliwanag.

He sighed before answering me."Ikakasal na ang babaeng mahal ko." he said at mabilis pa sa alas-kwatro ang pagpasok ng mukha ni Lina sa aking isip.

Is he referring to his childhood best friend?

"I know I shouldn't feel this kind of shit towards her pero tang*na.I don't have guts para iwasan ang bagay na ito.I know that I shouldn't love her pero tao lang ako.Hinari I  fell inlove with my best friend.Mahal ko si Lina pero ikakasal na siya sa iba." his eyes shows how pained he is.Bawat salitang lumalabas sa bibig niya sumusulyap ang sakit na itinatago niya sa kaniyang mga mata.

Upon hearing his words I was left dumbfounded.Wala akong masabi sa kanya.Ni advice ay wala akong maibigay para icomfort siya.Wala naman akong alam sa mga ganoong bagay.Pero miski ako ay nasasaktan sa sitwasyon niya.Inilagay ko ang sarili ko sa sitwasyon niyang iyon and it made me in pain also.Ramdam na ramdam ko ang sakit kahit pa hindi iyon ang nangyare sa akin.

"It's o-okay Joaquin." I only said those words before putting his head on my shoulder at doon niya inilabas ang mga luha niyang kanina pa umalpas.

Hearing his sobs gave me a hit of hurt.Hindi ko alam kung bakit ako nasasaktan.Siguro ay masyado lang akong nadala sa mga sinabi niya kaya pati ako ay nadadamay sa paghikbi niya.

I understand where he was going onto.Alam kong masakit iyon pero bakit hindi niya ipinagtapat kay Lina noong wala pang hadlang na marriage things sa pagitan nila.

Bakit hindi niya ba ipinagtapat sa dalaga ang pag-ibig niya para sana hindi siya nagkakaganito ngayon.Pero gustuhin ko mang usisain ang tungkol sa bagay na iyon mas pinili ko na lamang siyang hayaang umiyak sa balikat ko.

Oo.Naroon ang inis ko kapag niyayabangan niya ako but I'm not stone-hearted para hindi makaramdam ng kahit na konting awa sa binata.I know he's in pain at handa ko siyang damayan sa bagay na iyon.

We can be a good friends kagaya ng mga magulang namin kahit pa nayayamot ako sa kanya minsan.

Nang makapasok ako sa aking kwarto naabutan ko roon si Mom habang nakatanaw sa labas ng bintana.

"Where are you looking at,Mom?" I asked her at doon niya lamang ako napansin.May ngite sa labi siyang naglakad palapit sa akin at hindi ko gusto ang ngiteng iyon.It's like there's something with her smile...parang mayroon siyang iniisip.

"I been watching you and Joaquin here,Hija.You two are looks perfect to each other lalo na nang yakapin ka niya kanina.Naalala ko tuloy ang nakaraan sa amin ng Papa mo." she said without removing those smiles.

Bahagya pa akong napa-iling nang sabihin niyang pinapanuod niya kami ni Joaquin kanina.Fuck!Kaya pala ganito ang ngite niya ngayon.

Nakakasawa na ang parati nilang pambubuyo sa akin kay Joaquin gayong wala naman malisya ang namamagitan sa amin ng binata.Mahirap pa ngang paniwalaan na mag-kaibigan na kami ng lalaking 'yun tapos heto sila Mom at ang Mommy niya na parating may malisya ang tingin sa amin.

Siguro sa isip nila'y nobyo ko na ang binata.Seriously?Oo.Minsa'y natatameme ako sa random words ni Joaquin at nakakaramdam ng kakaiba pero it never makes me fell something...you know?Hindi ako tinatamaan sa binata.Tama siguro ang sinabi ni Lea na tumatanda na akong dalaga.

'Duh! I'm only twenty-three ano."

Umupo si Mom sa kama ko at naka-ngite akong pinagmasdan habang palakad-lakad ako sa loob ng kwarto ko."You what,Hija maybe this is the right time para ikasal ka." my Mom stated causing me to freeze in place.

Ikasal?

"Mom!" I said in high voice.Mukhang sumigaw na nga ako sa harapan niya dahilan para bahagya siyang mapamulagat.

"I'm sorry...I didn't control myself." I apologizes.

Masyado siguro akong nabigla sa sinabi niyang dapat na akong ikasal.Is she fucking serious? I'm too young for the marriage at hindi ako papayag na ikasal agad.

I haven't get my desired happiness tapos itatali agad nila ako sa kasal."It's just a suggestion,Hija nothing to worries." she said before giving me a peck of kiss on my cheeks.

Hindi naman ako nag-react sa h***k na iyon dahil her smile gave me crept.By only saying those words that I shouldn't be worried,e parang lalo akong kinakabahan.

Paano na lang kung gawin nila sa akin ang sinabi niyang 'yun?I know my Mom...hindi malabong mangyare sa akin ang nangyayare kay Joaquin ngayon.I don't want to be a part of fixed marriage shit.

That's kinda... that's bullshit!

Kahit pa inaantok na ako nang dumating ako kanina rito sa bahay ay hindi naman ako makatulog ngayon.Nakailang bangon na rin ako sa aking kama at ilang higa na rin pero gising na gising pa rin ang diwa ko.

Hindi maalis sa isip ko ang mukha ni Joaquin nang makita ko siyang umiiyak.He was crying because the woman he loves is going to married someone else.Nasaktan siya kasi mahal niya si Lina and he can't do nothing kundi umiyak.

"No.Hindi iyon mangyayare sayo Hinari." I tried to composed myself bago muling nahiga.Hindi ko na lang namalayan na nakatulog na pala akonsa pag-iisip ng sinabi ni Mom.

In the next morning I was busy putting my make-up on when Yaya Sole entered my room."Oh bakit Ya?" I asked her.Bakas sa mukha niya ang hindi maitagong lungkot na tila pilit niyang itinatago.

"You okay?" I asked her worriedly.Nilapitan ko rin siya ang dinama ang leeg ngunit hindi naman iyon mainit.

"Ayos lang ako,Hija.Gusto ko lang sabihin sayong maging masaya ka parati huh.Huwag mo nang pansinin ang problema mo at lilipas din iyon." she said in a sad voice.

"Para namang may malungkot na mangyayare,Ya.Ano bang problema?" 

"Wala naman.Oh hala sige na at baka malate ka pa sa trabaho mo." pag-iiba niya ng usapan at masuyo akong h******n sa pisngi.

"Piliin mo ang makakapag-pasaya sayo,Hija." she said before leaving me in my room.Nang matapos naman akong mag lagay ng make-up ay agad din naman akong bumaba.Hindi nakaligtas sa akin ang tingin ng aming mga katulong.Iyong tingin nila malungkot at hindi ko alam kung bakit.

"Let's go,Tay." aya ko kay Tatay Pablo ngunit sinabi lamang niyang nasa labas daw ng gate si Joaquin para sunduin ako.

After two weeks ngayon niya lang ulit ako sinundo.Aba't nahipan nanaman yata siya ng hangin at dito siya ulit napadpad.

"Good morning." he greeted me nicely at agad akong pinagbuksan ng pinto ng kotse niya.Ikinabit ko ang seatbelt ko at agad din niyang pinaandar paalis ang sasakyan.

Nang makarating kami sa office ay kaagad na sumilay ang ngiteng mapang-asar ng aking sekretarya nang makita nito sa aking tabi si Joaquin."Good morning Ma'am.Sayo rin Sir Joaquin." she greeted as bago kinuha ang gamit na nasa kamay ko.

Hindi rin naman nagtagal si Joaquin sa office at agad din itong umalis.May kailangan pa raw siyang gawin sa kompanya nila ng pamilya niya but before leaving may iniabot muna sa akin ang binata...invitation card.

Wala namang nakalagay kung para saan ang invitation card na iyon.Basta date lang ang nakalagay na information doon.The day after tomorrow kailangan ko nanamang ngumite ng pilit dahil tiyak na naroon sina Mom kasama ko.

Siguro'y business matters nanaman iyon.Walang katapusang business.

"Bati na layo Ma'am?" my secretary asked nang maiwan kami sa loob ng office.

"What?"

"Naku si Ma'am maang-maangan pa,e halata namang hindi na kayo LQ ni Sir Joaquin.Infairness talaga Ma'am bagay na bagay kayo for each other." 

"Excuse me lang huh.Wala pong namamagitan sa amin ng lalaking 'yun.Itigil-tigil mo yang pinagiiisip mo riyan,Lea kundi sisante ka talaga." pananakot ko sa kaniya.Nakangite naman siyang lumabas ng office ko at humabol pa ng pang-aasar.

Buong maghapon ay papeles at moniyor ang kaharap ko.Lunch time lang ang pahinga ko sa pagtatrabaho at back to work nanaman.

Gusto ko sanang pumunta sa karinderya ni Manang Loleng pero hindi ko naman maisingit.It ended up eating my lunch at the company's cafeteria.

"Hello Ma'am.What are you looking for po?" tanong sa akin ng saleslady nang makapasok ako sa isang boutique.

"I was planning to have a comfortable dress for a party.As much as possible a simple yet elegant one." I said bago niya ako inaya sa dulong bahagi ng boutique.

"Marami kaming eleganteng damit dito Ma'am at iyong hinahanap niyo...we have something to offer po.Teka nasaan na 'yun?Sandali lang Ma'am huh." wika nito sa akin at isa-isang tiningnan ang mga damit na nasa dulong bahagi pa ng boutique nila.

I tried to look for something din naman and ot turned out na wala akong magustuhan.Lahat ng mga design ay hindi ko magustuhan kahit pa magaganda naman.

"Eto po Ma'am." 

My eyes landed on the dress she holding.Isa iyong itim na dress with a white detailed on it's waist.It looks like a Chinese dress pero hindi mo naman masasabing Chinese dress iyon.It has a back which definitely exposed someone's back kapag isinuot iyon.Above the knee ang length niya pero hindi ganoong kaiksi.

"I will have that." I stated nang mapag-pasyahang iyon na ang kunin.Malambot naman ang tela niya at sa tingin ko ay komportableng suotin.

"Thank you Ma'am.Come again." the cashier said before leaving their boutique.Agad akong pumara nang taxi para maka-uwi na.

"Sina Mommy?" bungad na tanong ko sa katulong namin.

"May biglaan daw po silang business trip,e.Baka raw po sa isang araw pa ang balik nila." she said.Tinungo ko ang kusina para mag meryenda since maaga akong umalis ng opisina.

"Maaga ka yata ngayon,Hija?" tanong ni Yaya sa akin habang ipinaghahanda ako ng meryendang turon.

"Maaga po kasi akong natapos sa trabaho ko.Saluhan na ako rito,Ya." aya ko sa kanya dahil agad din kasi siyang lumayo sa akin nang mailapag niya ang meryenda ko.

Kumuha naman siya nang sarili niyang plato at tinabihan akong kumain.Kung titingnan ay mukha kaming mag lola dahil na rin sa may katandaan na rin siya.Simula bata pa ako ay narito na siya sa bahay at siya na rin ang nag alaga sa akin noon.

Nang patayo na ako ay hindi ko sinasadyang masagi ko ang bag ko dahilan para mahulog ang mga laman noon."Naku hindi ka kasi nag-iingat,e." tinulungan naman ako ni Yaya na pulutin ang mga iyon.

"May party ka yatang dadaluhan ah." pagpansin niya roon.

"Ibinigay sa akin ni Joaquin kanina." sambit ko.

"May ganitong invitation card din ang Mama't Papa mo kanina bago sila umalis.Mahabang gabi nanaman iyon para sayo,Hija.Paniguradong puyat ka nanaman sa gabing iyon." 

"Sinabi mo pa,Ya.Akyat na ako sa taas Ya mamaya na lang ulit ako bababa kapag hapunan na." paalam ko sa kaniya at saka tinungo ang hagdan.

Related chapters

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 13: Annoyance

    Chapter 13AnnoyanceNapasimangot pa ako nang makapasok ako sa isang malapit na convenience store.I was planning to surprise Manang Loleng pero nang makarating ako sa karinderya niya walang tao at sarado ang karinderya.Ang sabi ng mga kapit-bahay niya ay umuwi raw si Manang ng probinsiya para bisitahin ang pamangkin at ang mga kapatid niya roon.Napatingin naman ako sa bitbit kong paper bag na may lamang damit at pabago para sa matanda.Sayang naman at hindi ko muna ito naibigay sa kanya.Dapat pala talaga ay kahapon pa ako nagpunta sa karinderya niya pero hindi bale na...may next time pa naman.Naglakad ako patungo sa freezer at saka kumuha roon ng ice cream.Gusto ko sana'y cornetto pero wala naman silang ganoon kaya napilitan akong kuhain ang magnum ice cream.Pwede na rin 'toh pang pawi ng init since nilakad ko lang ang store na ito from the karinderya.Tutal naman at wala sina Mommy sa bahay ay mag gagala muna ako.Aba'y chill-chill din tayo kapag may time

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 14: Party

    Chapter 14Party"Ang laki-laki mo na talaga,Hija.Biruin mo noo'y batang paslit ka pa lamang na parati kong binibihisan tapos ngayon tingnan mo...dalagang-dalaga ka na.Ang ganda-ganda pa at talagang maipag-mamalaki." a glimpse of a bittersweet smile was shown in my lips habang nakaharap ako human size mirror na nasa kwarto ko.Hindi iyon napansin ni Yaya since nakatalikod ako mula sa kanya habang inaayos ko ang pagkakasuot ko ng damit na binili ko noong nakaraang araw."E,paano 'yan mukhang ikaw lamang ang dadalo sa okasyong iyon.Wala pa ang iyong Mama't Papa." may bahid na pag-aalala ang tanong niya.Mukhang totoong mangyare ang sinabi ni Yaya dahil kanina ko pang umaga inaantay ang pag-uwi nina Dad pero hanggang ngayo'y wala pa sila.Ang sabi naman ni Yaya ay may natanggap ang mga magulang ko na invitasiyon ng kagaya ng sa akin kaya imposible namang hindi sila dumalo.Malabo namang mangyare na hindi sila dumalo lalo pa't parang mahalaga ang event na iyon.Sa card p

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 15: Partnership

    Chapter 15PartnershipThe dance performance ended and the whole crowd clapped their hands for the performers.They just bowed their head before taking the exit.As soon as they take the exit,Tita Catalina and Tito Salvador take the emptiness of the middle."Good evening to all of you.I am thankful for having you all here and supporting this party." Tito Salvador started.May ngiti sa labi silang nakaharap sa madla.Sila pala ang may pasimuno ng party na ito.Ang akala ko ay inbitado lang din sila rito gaya namin."Alam naman nating lahat ang dahilan kung bakit namin idinaos ang event na ito,di'ba.So as a part of this charity event we want to welcome and also give thanks to the persons who supports this event.Sobra talaga kaming nagpapasalamat sa kanila since they are a big help to the charity we have." patungkol na pananalita ni Tito Salvador habang nakaharap sa madla.Charity pala ang dahilan ng event na ito.Ang hirap talaga ng walang kaalam-a

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 16: Friends

    Chapter 16FriendsKinabukasan,sumabay akong kumain ng agahan kina Dad.Habang kumakain kami pansin kong tila walang nangyareng pag-aaway sa pagitan nila kagabi.They acted normal gaya ng kinasanayan kong makita.Mukha ngang ayos na sila so I decided not to open the topic I heard last night.Hindi ko rin naman gustong malaman...sa ngayon.Hindi pa ako handa sa maaaring isagot nila sa mga tanong na ibabato ko sa kanila.Kagabi...hindi agad ako nakatulog and it's obvious by simply looking at my eyes.Dark circle are formed under it.Madami akong gustong malaman.The moment I heard their fight gusto ko ng pumasok sa loob ng kwarto nila but I decided to listen to their fight...secretly.Nang gabing iyon madaming tanong ang nabuo sa utak ko na siyang hindi nagpatulog ng maayos sa akin.Tulad ng...'Bakit iyon nagawa sa amin ni Dad?''Bakit nila itinago sa akin?'At 'nasaan ang kapatid ko?'Kagabi...hindi ko alam kung dapat ba

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 17: Half-Sister

    Chapter 17Half-sisterDumaan ang maraming araw.Wala naman nang bago sa mga nagdaang araw na iyon liban lamang sa pagiging mas close namin ni Joaquin.I mean,noon kasi hindi naman kami ganoong kalapit sa isa't-isa lalo na ako sa kanya.Kasi di'ba usually nabwibwiset talaga ako sa kanya at parating mainit ang ulo ko kapag nariyan siya sa tabi ko at inaasar ako.Pero ngayon,medyo nawala na ang pagkainis na nararamdaman ko towards him though naiinis pa rin ako sa kanya... minsan.Hindi na ganoong kadalas.At speaking of hindi na ganoong kadalas...hindi na rin ganoong kadalas ang pagpunta niya sa opisina ko.Bagay na wala naman akong issue kasi kapag naroon siya sa opisina ko parati niya lang akong iniistorbo.Kahit na nasa kalagitnaan ako ng pagtatrabaho ko ay kinukulit niya ako sa maraming bagay.Tulad na lang ng mga bagay na ereregalo niya kay Lina.Walang araw na lumilipas na hindi niya ako kinukulit tungkol sa mga bagay na ganoon pero hindi sa n

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 18: On My Shoulder

    Chapter 18On my shoulderKinabukasan, nagising akong tila wala nanamang nangyare kahapon.Naabutan ko sina Mom na tahimik na kumakain ng almusal sa kusina.Pasimpleng nag-uusap at ngumingite sa isa't-isa."Good morning." alinlangang bati ko pa sa kanila.Ngumite si Dad sa akin ngunit hindi si Mom."Sumabay ka na sa amin papasok ng opisina, Hinari." my Mom said na hindi man lang ako tinatapunan ng konting tingin man lang.Kibit-balikat akong kumain kasabay sila.Nanatili kaming tahimik hanggang sa magsalita si Dad."Manang pakitawag si Bea." utos ni Dad kay Yaya Sole na agad naman nitong sinunod.Sa tabi ko, narinig ko ang pagbuntong hninga ni Mom.Tila napansin iyon ni Dad kaya hinawakan niya ang kamay ni Mommy at marahan iyong pinisil."We already talked about this,Matilde." saad niya.Ako nama'y tahimik lang na kumakain.Pasimpleng titingnan ang bawat kilos nila ngunit hindi sumasabat sa usapan.Hanggang ngayon din kasi,hind

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 19: Surprised

    Chapter 19SurprisedNang gabing 'yun,walang ibang tumakbo sa utak ko kundi ang mga luha ni Joaquin.Ang mga paghikbi niya sa aking balikat.Mga luhang para kay Lina.I don't know why pero nasasaktan ako.Nasasaktan ako kasi kaibigan ko siya.Nasasaktan ako kasi as his friend wala akong magawa kundi tingnan lang siya.Na tanging balikat ko lang ang naibigay ko sa kanya.Ni hindi ko man lang siya nabigyan ng words of wisdom kuno ko.O di kaya'y words that could make him comfortable.Parang feeling ko tuloy wala akong kwentang kaibigan para sa kanya."Ate?" nilingon ko ang tumawag sa akin mula sa likuran ko.It was Bea,dala ang tray ng pagkain ko this breakfast.Hindi kasi ako bumaba kanina para sumalo sa umagahan nila.Ilang beses din akong kinatok nina Yaya pero tumanggi ako.Sinabi kong masama ang pakiramdam ko kaya hindi na rin ako pinapasok pa nina Dad.At dahil do'n,abot tainga ang ngite ko.No works,no paper at higit sa lahat no str

    Last Updated : 2021-12-03
  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 20: Tears and Escaped

    Chapter 20Tears and EscapedNatapos ang party nang hindi ko man lang na tinangka pang bumalik sa garden kung nasaan nagaganap ang kasiyahan.Sa kwarto, patuloy akong umiyak.Walang tigil ang paglalandas ng luha ko sa aking magkabilang pisnge.Walang paglagyan ang mga hinanakit ko ngayon sa kanila.Nangingibabaw ang galit ko kina Dad.Ang daming tanong na pumapasok sa isip ko.Kagaya ng bakit nila ginawa ang bagay na iyon?Ang sakit... sobrang sakit ng gabing 'toh.Lihim kong hiniling na sana...sana hindi na lang ako nagising mula sa pagkakatulog ko kanina.Sana hindi na lang nang sa gayon hindi ko nalaman ang ginawa ng mga magulang ko.I can't...hindi ko kaya.Lahat ginawa ko para maging proud sila sa akin.Lahat-lahat na ibinigay ko.Sinabi nila sa akin noon na kailangan lagi akong nasa taas.Tinitingala gaya nila at kahit mahirap pinilit kong gawin ang makakaya ko so I won't make them disappointed.They sent me abroad at doon pinag-a

    Last Updated : 2021-12-03

Latest chapter

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 20: Tears and Escaped

    Chapter 20Tears and EscapedNatapos ang party nang hindi ko man lang na tinangka pang bumalik sa garden kung nasaan nagaganap ang kasiyahan.Sa kwarto, patuloy akong umiyak.Walang tigil ang paglalandas ng luha ko sa aking magkabilang pisnge.Walang paglagyan ang mga hinanakit ko ngayon sa kanila.Nangingibabaw ang galit ko kina Dad.Ang daming tanong na pumapasok sa isip ko.Kagaya ng bakit nila ginawa ang bagay na iyon?Ang sakit... sobrang sakit ng gabing 'toh.Lihim kong hiniling na sana...sana hindi na lang ako nagising mula sa pagkakatulog ko kanina.Sana hindi na lang nang sa gayon hindi ko nalaman ang ginawa ng mga magulang ko.I can't...hindi ko kaya.Lahat ginawa ko para maging proud sila sa akin.Lahat-lahat na ibinigay ko.Sinabi nila sa akin noon na kailangan lagi akong nasa taas.Tinitingala gaya nila at kahit mahirap pinilit kong gawin ang makakaya ko so I won't make them disappointed.They sent me abroad at doon pinag-a

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 19: Surprised

    Chapter 19SurprisedNang gabing 'yun,walang ibang tumakbo sa utak ko kundi ang mga luha ni Joaquin.Ang mga paghikbi niya sa aking balikat.Mga luhang para kay Lina.I don't know why pero nasasaktan ako.Nasasaktan ako kasi kaibigan ko siya.Nasasaktan ako kasi as his friend wala akong magawa kundi tingnan lang siya.Na tanging balikat ko lang ang naibigay ko sa kanya.Ni hindi ko man lang siya nabigyan ng words of wisdom kuno ko.O di kaya'y words that could make him comfortable.Parang feeling ko tuloy wala akong kwentang kaibigan para sa kanya."Ate?" nilingon ko ang tumawag sa akin mula sa likuran ko.It was Bea,dala ang tray ng pagkain ko this breakfast.Hindi kasi ako bumaba kanina para sumalo sa umagahan nila.Ilang beses din akong kinatok nina Yaya pero tumanggi ako.Sinabi kong masama ang pakiramdam ko kaya hindi na rin ako pinapasok pa nina Dad.At dahil do'n,abot tainga ang ngite ko.No works,no paper at higit sa lahat no str

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 18: On My Shoulder

    Chapter 18On my shoulderKinabukasan, nagising akong tila wala nanamang nangyare kahapon.Naabutan ko sina Mom na tahimik na kumakain ng almusal sa kusina.Pasimpleng nag-uusap at ngumingite sa isa't-isa."Good morning." alinlangang bati ko pa sa kanila.Ngumite si Dad sa akin ngunit hindi si Mom."Sumabay ka na sa amin papasok ng opisina, Hinari." my Mom said na hindi man lang ako tinatapunan ng konting tingin man lang.Kibit-balikat akong kumain kasabay sila.Nanatili kaming tahimik hanggang sa magsalita si Dad."Manang pakitawag si Bea." utos ni Dad kay Yaya Sole na agad naman nitong sinunod.Sa tabi ko, narinig ko ang pagbuntong hninga ni Mom.Tila napansin iyon ni Dad kaya hinawakan niya ang kamay ni Mommy at marahan iyong pinisil."We already talked about this,Matilde." saad niya.Ako nama'y tahimik lang na kumakain.Pasimpleng titingnan ang bawat kilos nila ngunit hindi sumasabat sa usapan.Hanggang ngayon din kasi,hind

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 17: Half-Sister

    Chapter 17Half-sisterDumaan ang maraming araw.Wala naman nang bago sa mga nagdaang araw na iyon liban lamang sa pagiging mas close namin ni Joaquin.I mean,noon kasi hindi naman kami ganoong kalapit sa isa't-isa lalo na ako sa kanya.Kasi di'ba usually nabwibwiset talaga ako sa kanya at parating mainit ang ulo ko kapag nariyan siya sa tabi ko at inaasar ako.Pero ngayon,medyo nawala na ang pagkainis na nararamdaman ko towards him though naiinis pa rin ako sa kanya... minsan.Hindi na ganoong kadalas.At speaking of hindi na ganoong kadalas...hindi na rin ganoong kadalas ang pagpunta niya sa opisina ko.Bagay na wala naman akong issue kasi kapag naroon siya sa opisina ko parati niya lang akong iniistorbo.Kahit na nasa kalagitnaan ako ng pagtatrabaho ko ay kinukulit niya ako sa maraming bagay.Tulad na lang ng mga bagay na ereregalo niya kay Lina.Walang araw na lumilipas na hindi niya ako kinukulit tungkol sa mga bagay na ganoon pero hindi sa n

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 16: Friends

    Chapter 16FriendsKinabukasan,sumabay akong kumain ng agahan kina Dad.Habang kumakain kami pansin kong tila walang nangyareng pag-aaway sa pagitan nila kagabi.They acted normal gaya ng kinasanayan kong makita.Mukha ngang ayos na sila so I decided not to open the topic I heard last night.Hindi ko rin naman gustong malaman...sa ngayon.Hindi pa ako handa sa maaaring isagot nila sa mga tanong na ibabato ko sa kanila.Kagabi...hindi agad ako nakatulog and it's obvious by simply looking at my eyes.Dark circle are formed under it.Madami akong gustong malaman.The moment I heard their fight gusto ko ng pumasok sa loob ng kwarto nila but I decided to listen to their fight...secretly.Nang gabing iyon madaming tanong ang nabuo sa utak ko na siyang hindi nagpatulog ng maayos sa akin.Tulad ng...'Bakit iyon nagawa sa amin ni Dad?''Bakit nila itinago sa akin?'At 'nasaan ang kapatid ko?'Kagabi...hindi ko alam kung dapat ba

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 15: Partnership

    Chapter 15PartnershipThe dance performance ended and the whole crowd clapped their hands for the performers.They just bowed their head before taking the exit.As soon as they take the exit,Tita Catalina and Tito Salvador take the emptiness of the middle."Good evening to all of you.I am thankful for having you all here and supporting this party." Tito Salvador started.May ngiti sa labi silang nakaharap sa madla.Sila pala ang may pasimuno ng party na ito.Ang akala ko ay inbitado lang din sila rito gaya namin."Alam naman nating lahat ang dahilan kung bakit namin idinaos ang event na ito,di'ba.So as a part of this charity event we want to welcome and also give thanks to the persons who supports this event.Sobra talaga kaming nagpapasalamat sa kanila since they are a big help to the charity we have." patungkol na pananalita ni Tito Salvador habang nakaharap sa madla.Charity pala ang dahilan ng event na ito.Ang hirap talaga ng walang kaalam-a

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 14: Party

    Chapter 14Party"Ang laki-laki mo na talaga,Hija.Biruin mo noo'y batang paslit ka pa lamang na parati kong binibihisan tapos ngayon tingnan mo...dalagang-dalaga ka na.Ang ganda-ganda pa at talagang maipag-mamalaki." a glimpse of a bittersweet smile was shown in my lips habang nakaharap ako human size mirror na nasa kwarto ko.Hindi iyon napansin ni Yaya since nakatalikod ako mula sa kanya habang inaayos ko ang pagkakasuot ko ng damit na binili ko noong nakaraang araw."E,paano 'yan mukhang ikaw lamang ang dadalo sa okasyong iyon.Wala pa ang iyong Mama't Papa." may bahid na pag-aalala ang tanong niya.Mukhang totoong mangyare ang sinabi ni Yaya dahil kanina ko pang umaga inaantay ang pag-uwi nina Dad pero hanggang ngayo'y wala pa sila.Ang sabi naman ni Yaya ay may natanggap ang mga magulang ko na invitasiyon ng kagaya ng sa akin kaya imposible namang hindi sila dumalo.Malabo namang mangyare na hindi sila dumalo lalo pa't parang mahalaga ang event na iyon.Sa card p

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 13: Annoyance

    Chapter 13AnnoyanceNapasimangot pa ako nang makapasok ako sa isang malapit na convenience store.I was planning to surprise Manang Loleng pero nang makarating ako sa karinderya niya walang tao at sarado ang karinderya.Ang sabi ng mga kapit-bahay niya ay umuwi raw si Manang ng probinsiya para bisitahin ang pamangkin at ang mga kapatid niya roon.Napatingin naman ako sa bitbit kong paper bag na may lamang damit at pabago para sa matanda.Sayang naman at hindi ko muna ito naibigay sa kanya.Dapat pala talaga ay kahapon pa ako nagpunta sa karinderya niya pero hindi bale na...may next time pa naman.Naglakad ako patungo sa freezer at saka kumuha roon ng ice cream.Gusto ko sana'y cornetto pero wala naman silang ganoon kaya napilitan akong kuhain ang magnum ice cream.Pwede na rin 'toh pang pawi ng init since nilakad ko lang ang store na ito from the karinderya.Tutal naman at wala sina Mommy sa bahay ay mag gagala muna ako.Aba'y chill-chill din tayo kapag may time

  • Petals of PainĀ Ā Ā Chapter 12: Invitation

    Chapter 12InvitationI was shocked when Joaquin pulled me closer and closer to him.I can hear my heart's beat at ramdam ko rin ang bahagyang panlalamig nang aking mga kamay.Sa mga oras na kaharap ko siya ay wala nang paglagyan ang kaba at pagkabigla ko lalo pa nang yakapin niya ako bigla.Ewan ko ba pero ganoon ang nararamdaman ko ngayong mag-kadikit ang mga katawan namin.The warm coming from his body is all I can feel kahit pa nakasuot siya ng sweater.Shit!Hindi ko alam ang nangyayare sa akin kaya bahagya ko siyang itinulak ngunit pinigilan niya iyon."Let me hug you for a while." he said kaya wala akong nagawa kundi damahin ang yakap niya.Ikinatatakot ko lang na baka may makakita sa amin na ganito ang ayos.Lalo na sina Mom and Dad.Ayaw kong maabutan nila kami ng ganito."This is enough,Joaquin." I said at agad na kumawala sa yakap niya.My brows knotted in shock when I saw his eyes...crying.Umiiyak siya kaya agad akong nataranta.H

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status