Kabanata 205

Caline’s POV

Habang binabagtas ko ang madilim na kalsada pauwi sa manisyon, bigla kong nakita ang isang parang anino sa tabi ng daan, parang nagmumulto sa ilalim ng malabong liwanag ng poste. Kinabahan ako, pero binalewala ko lang. Siguro’y pagod lang ako at kung anu-ano na ang nakikita ko. Ngunit sa paglapit ko, biglang napakalinaw ng anyo niya—isang lalaki, maputla, at parang malungkot.

Hininto ko ang sasakyan, hindi ko na napigilang tignan siya nang mas mabuti. Hindi ako makagalaw. Pareho kaming natigilan at nagtama ang aming mga mata, pareho kaming gulat sa isa’t isa. Agad siyang lumapit sa bintana ko, pero ang tingin sa akin ay parang may alinlangan, bakit kaya?

“You… you can see me?” tanong niya, bahagyang nanginginig ang boses. Baliw ata ‘to.

Tumango ako, hindi pa rin makapaniwala sa nakikita ko. “Oo… bakit hindi kita makikita?” tanong ko habang pilit na hinuhulaan kung sino siya.

Nagbuntong-hininga siya, at sa kabila ng kaniyang nakalulunos na itsura, may bakas ng pag-asa sa m