Mag-log inShare
Kabanata 204
Huling Na-update:
2024-11-06 23:08:23
Kaugnay na kabanata
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 205
Caline’s POVHabang binabagtas ko ang madilim na kalsada pauwi sa manisyon, bigla kong nakita ang isang parang anino sa tabi ng daan, parang nagmumulto sa ilalim ng malabong liwanag ng poste. Kinabahan ako, pero binalewala ko lang. Siguro’y pagod lang ako at kung anu-ano na ang nakikita ko. Ngunit sa paglapit ko, biglang napakalinaw ng anyo niya—isang lalaki, maputla, at parang malungkot.Hininto ko ang sasakyan, hindi ko na napigilang tignan siya nang mas mabuti. Hindi ako makagalaw. Pareho kaming natigilan at nagtama ang aming mga mata, pareho kaming gulat sa isa’t isa. Agad siyang lumapit sa bintana ko, pero ang tingin sa akin ay parang may alinlangan, bakit kaya?“You… you can see me?” tanong niya, bahagyang nanginginig ang boses. Baliw ata ‘to.Tumango ako, hindi pa rin makapaniwala sa nakikita ko. “Oo… bakit hindi kita makikita?” tanong ko habang pilit na hinuhulaan kung sino siya.Nagbuntong-hininga siya, at sa kabila ng kaniyang nakalulunos na itsura, may bakas ng pag-asa sa m
Huling Na-update : 2024-11-07Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 206
Caline’s POVNang sumapit ang malalim na gabi, pagod na pagod na rin kami ni Cass sa kakahanap ng kahit anong tanda na maaaring magpabalik ng alaala niya. Ilang oras na kaming nagpapalipat-lipat ng lugar, humihinto kung saan-saan sa pag-asang may matutuklasan siya. Pero sa bawat lakad namin, puro pagkabigo ang natamo namin. Wala, kahit isang piraso ng pagkatao niya ay hindi namin natagpuan. Napalitan na ng pagod ang excitement na naramdaman ko kanina; tila mauubusan na ako ng ideya sa mga susunod pa naming lakad kaya mabuti pang magpahinga na lang muna kami.Napatingin ako kay Cass, na tahimik na nakatingin sa kawalan. Ang mga mata niya, na kanina’y puno ng pag-asa, ngayo’y tila isang malalim na balon ng kalungkutan. Hindi ko alam kung bakit, pero parang may kumurot sa puso ko. Awang-awa ako sa kaniya, kahit na ilang oras pa lang kaming magkakilala. Siguro, dahil nakikita ko sa kaniya ang pangungulilang minsan ko ring naramdaman. Lalo na at matagal na rin naming hindi nakakasama ang k
Huling Na-update : 2024-11-07Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 207
Caline’s POVNarinig ko ang tahimik na huni ng mga ibon sa labas ng bintana nang magising ako nang mas maaga kaysa sa inaasahan. Pero imbis na humawak ng cellphone para tumingin ng notification ay naisip ko agad si Cass. Mabilis akong bumangon at sinilip ang oras—alas-sais pa lang ng umaga. Dapat sana, pupuntahan ko agad si Cass sa guest room, ngunit tila nahulo na ako.Wala si Cass sa guest room. Nasaan na ‘yon?Nilibot ko ang buong mansyon, nagbabakasakaling makita ko siya sa isa sa mga kuwarto o kaya ay sa sala. Nakita ko sina mama at papa na nag-aalmusal, tinanong nila ako pero hindi ko sila agad nasagot kasi gusto ko munang makita muna si Cass.Pinuntahan ko rin ang library, ang kusina, pati na ang veranda, ngunit tila wala siya kahit saan. Nag-alala ako nang hindi siya matagpuan; paano kaya siya nakalabas nang hindi ko nalalaman?Hindi kaya hindi siya nakatulog at na-boring kaya umalis na rin agad nang hindi nagpapaalam.Huli kong pinuntahan ang hardin, nagbasakali ulit na baka
Huling Na-update : 2024-11-10Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 208
Caline’s POVHapon na at kanina pa kami magkakasamang tatlo nila Akeno at Cass. Nang bigla kong maisip na baka may matulong ang mahiwagang swimming pool.“Alam ko na,” sabi ko na kinagulat ng dalawa.“Ano, matutulungan mo na ako, Caline?” masayang tanong ni Cass.“Oo, baka may matulong ang mahiwagang swimming pool namin,” sagot ko kaya nakita kong napangiti din si Akeno.“Oo nga, may mahiwagang swimming pool nga pala kayo,” sang-ayon ni Akeno sa akin.Hinala ko agad sina Cass at Akeno papunta sa swimming pool area namin.“Ano bang meron sa swimming pool na ’to?” tanong niya na bahagyang nakakunot ang noo.“I have my reasons, Cass. You’ll understand once we’re there,” sagot ko, pilit na pinapasigla ang boses ko. Sa totoo lang, medyo kinakabahan ako. Hindi ko pa nasubukang dalhin ang isang kaluluwa sa mahiwagang swimming pool, at hindi ko rin alam kung ano ang magiging reaksyon nito sa presensya ni Cass.Narating namin ang likod ng mansyon kung saan matatagpuan ang mahiwagang swimming p
Huling Na-update : 2024-11-10Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 209
Caline’s POVNakahanda na ako sa gitna ng garden namin. Ang katahimikan ng paligid ay tila nagbigay ng kakaibang bigat sa bawat segundo. Wala si Akeno kasi day off niya, si Cass naman, nasa gilid at tahimik na nag-aabang sa magiging training ko.Napalunok ako ng hangin at pilit na pinapalakas ang loob ko, pero hindi ko mapigilang kabahan.Si Papa Corvus ay nakatayo na rin sa harap ko, mabigat ang tingin at halatang seryoso. Ito ang unang araw ng training ko, at wala akong ideya kung ano ang mangyayari. Sinimulan na niya akong turuan ng mga basic defense, ngunit parang sa bawat galaw ko ay nagkakamali ako.“Keep your stance low, Caline. You’re too open,” malamig niyang sabi.Wala pang isang oras kaming nagte-training, pero parang ang hirap para sa akin. Siguro ay dahil sanay akong nakahilata lang sa kuwarto ko, sanay lang na palaging naka-relax.“Kaya mo ‘yan, Caline,” pangchi-cheer pa sa akin ni Cass. Ngumiti ako nang hindi tumitingin sa kaniya kasi baka mahalita ako ni papa. Hanggang
Huling Na-update : 2024-11-13Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 210
Caline’s POVHuminga ako nang malalim, pilit nilalakasan ang loob ko para sa susunod na round ng training. Ramdam ko pa rin ang bigat sa katawan, pero higit pa roon ang bigat ng mga mata ni Papa Corvus, tila nanunuot sa kaluluwa ko ang bawat tingin niya. Alam kong hindi siya magpapakita ng awa dahil lang nahihirapan ako. Kaya kailangan kong tumayo at ipakita sa kanya na kaya kong magpakatatag.Ibang-iba si papa pagdating sa ganito, talagang para siyang ibang tao, sobrang seryoso at sobrang sungit, ngayon na lang ako natakot ng ganito kay Papa.Pumuwesto ako nang mas maayos at mas mababa ang stance, gaya ng sinabi niya kanina. Nang ngumiti siya nang bahagya, napatigil ako. Hindi ito ngiti ng pagtutuwid, kundi ng pagkilala—parang may bahagyang paghanga.“Now, strike at me,” sabi niya, seryoso ngunit mas kalmado na ang boses.Nagdadalawang-isip ako. Hindi pa ako sanay at alam kong magaling siyang lumaban kahit walang kapangyarihan, samantalang ako ay nagsisimula pa lang. Pero sa isang ig
Huling Na-update : 2024-11-13Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 211
Caline’s POVHapon na at kakauwi lang ni Akeno. Kakatapos lang din ng training ko at habang tumatagal, mas lalo akong nahihirapan sa mga pinapagawa sa akin ni papa. Kaya naman naisip ko, paano kaya kapag nasa katawan ko na habangbuhay ang kapangyarihan ko, siguro mas madali ang training kasi makapangyarihan na ako.Nadedemonyo tuloy akong puntahan si Akeno para magpasakop na, para isuko na ang aking pagkabirhen, iyon lang naman na ang kailangan, e. Sadyang ako lang ‘yung tangang malanding pakipot na ayaw pa, todo-bigay pa naman na si Akeno.Habang nandito ako sa loob ng kuwarto, nakahiga at namamahinga, panay ang isip ko kay Akeno. Iniisip kong ituloy na, kaya lang e, buwisit ang puso ko. Hindi tumutugma sa isip kong naughty mag-isip.“Anak, tara, mag-merienda ka, nagluto ako ng carbonara,” sabi ni mama sa labas ng kuwarto ko.“Sige po, susunod po ako sa ibaba,” sagot ko naman.“Huwag kang magtagal, lalamig, mas masarap iyon kapag mainit.”“Okay po.”Bumangon na ako at nagpalit ng dam
Huling Na-update : 2024-11-15Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 212
Caline’s POV Pagdating ko sa bahay-kubo ni Akeno, nadatnan kong nakaupo siya sa harap ng bahay niya, nakatulala at parang malalim ang iniisip. Nang makita niyang huminto ang sasakyan ko, doon lang siya napatingin sa akin.Tumayo siya at sinalubong ako. “Oh, anong ginagawa mo rito, Miss Caline?” tanong niya agad at saka siya tumingin sa bitbit kong merienda namin.“Tara, samahan mo akong mag-merienda,” aya ko sa kaniya. Ginawa ko lang dahilan din talaga itong merienda, pero iba ang pakay ko.“Aba, tamang-tama, nag-iisip din talaga ako nang me-meriendahin ko kaya tulala ako kanina,” nakangiti niyang sabi.Pagpasok namin sa loob ng bahay niya, binaba niya agad sa lamesa ang mga ihaw-ihaw at buko juice. Kumuha siya ng plato at saka niya hinandan ang dala ko. Habang inaasikaso niya ‘yon, nakatitig lang ako sa kaniya.Tama, sobrang okay naman talaga ni Akeno. Guwapo, maganda ang katawan, mabait at sobrang sipag. Wala akong nakikitang dahilan para mahiya akong patulan siya. Wala akong nakik
Huling Na-update : 2024-11-15
Pinakabagong kabanata
Pangarap Kong Matikman Ka Special chapter
Caline’s POVTahimik ang gabi. Katabi ko si Akeno, mahimbing na natutulog kasi pagod sa trabaho dahil overtime siya, actually ay kakauwi lang niya. Talagang binibigay niya ang best niya para mapabuti at mapalago ang negosyong binigay sa kaniya ni papa. At nakikita ko naman na maganda ang nagiging takbo ng lahat dahil magaling talaga ang asawa ko.Nakahilig ang ulo niya sa balikat ko, tila kampanteng-kampante sa mundo. Napangiti ako habang pinagmamasdan siya. Ang lalaking ito, na minahal ko ng buong puso, ay naging katuwang ko sa lahat ng bagay—ngayon, magiging ama na siya.Pero ang ngiti ko ay napalitan ng kirot. Isang matinding sakit sa tiyan ang biglang dumaluyong sa akin. Nagising ako ng tuluyan, at sa ilang segundo pa, naramdaman kong may mainit na likidong umagos mula sa akin. Pumutok na ang panubigan ko.“Akeno, gumising ka!”Ginising ko si Akeno, na sa simula ay parang nag-aalangan pa kung gigising ba siya o hindi.“Hmm? Ano iyon, Honey?” tanong niya habang nakapikit pa rin ang
Pangarap Kong Matikman Ka Epilogue
Akeno’s POVPagkatapos ng isang linggong honeymoon sa South Korea, heto, balik trabaho na ulit ako. Pero, nakaka-miss ding bumalik sa trabaho, nakaka-miss batiin ng mga empleyado, lalo’t sanay na akong tinatawag na sir.Nasa gitna ako ng isang mahalagang meeting sa opisina. Maraming desisyon ang kailangang gawin, maraming proyekto ang inaasikaso. Ngunit isang mensahe mula sa aking telepono ang nagpahinto sa lahat.“Sir, may nangyari kay Ma’am Caline. Nahimatay po siya sa mansion.”Parang tumigil ang mundo ko pagkatapos kong mabasa ang message na iyon. Hindi ko na inintindi kung sino ang nag-text. Hindi ko na rin narinig ang sinasabi ng mga tao sa empleyado ko. Ang tanging nasa isip ko ay si Caline—ang asawa kong minamahal ko ng higit pa sa kahit ano ay may nangyaring masama ngayong araw.“Meeting adjourned,” malamig kong sabi bago tumayo. Walang tanong-tanong. Walang paliwanag. Mabilis kong kinuha ang susi ng sasakyan at nagmamadaling umalis ng building.Habang nagmamaneho, halos suma
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 232
Caline’s POVSa lahat ng sandaling pinangarap ko ang araw na ito, hindi ko inakalang magiging ganito siya kaganda. Gising pa lang ako kaninang madaling araw, nararamdaman ko na ang excitement dahil alam kong special ang araw na ito para sa aming dalawa ni Akeno.Ito ang araw na ikakasal ako kay Akeno, ang taong nagpatunay na ang pag-ibig ay walang hanggan. Pagbukas ko ng aking mga mata, naramdaman ko agad ang kiliti ng liwanag ng araw na dumaan sa kurtina ng kuwarto ko. Ang mga kasambahay ay abala na, ang glam team ay nasa labas na ng pinto at naghihintay sa akin. Maaga akong naligo dahil ayokong maghintayin ang mga mag-aayos sa akin.“Good morning, bride-to-be!” Masiglang bati ng makeup artist na si Elle pagpasok niya sa kuwarto. Sikat siyang makeup artista sa social media kaya siya ang kinuha ko. Isa pa, mga maaarte kong kaibigan ang nag-suggest sa kaniya kasi nga iba gumalaw ang kamay niya kapag nagpapaganda ng isang tao. At dahil kasal ko ‘to, aba, dapat lang na maging mas maganda
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 231
Akeno’s POVMatapos ang araw na iyon, ang kaarawan ko na puno ng mga sorpresa, saya, at pagmamahal, akala ko tapos na ang lahat, pero tila may hinanda pang kakaiba si Papa Corvus para sa akin.Gabi na at handa na akong matulog sana. Nakahiga na ako sa kama at iniisip ang lahat ng nangyari kanina. Ang saya sa mga ngiti nina Caline at ng kanyang pamilya, ang amoy ng masasarap na pagkain, at ang ingay ng tawanan ay naglalaro pa rin sa isipan ko. Nang biglang kumatok sa pinto si Papa Corvus.“Akeno, can I have a word with you?” tanong niya.Napatayo agad ako at mabilis na nag-ayos ng sarili. Hindi ko alam kung bakit, pero parang kinabahan ako. Ano kaya ang pag-uusapan namin?“Uh, yes po. Sige po, Papa,” sagot ko habang dahan-dahang binubuksan ang pinto.Tumayo siya sa may pintuan, nakita ko ang seryosong mukha niya. “Sa opisina ko tayo mag-usap.”Hindi ko maiwasang kabahan habang sinusundan siya. Sa isip ko, baka may ginawa akong hindi tama o baka may plano siyang paghiwalayin na kami ni
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 230
Akeno’s POVIsang taon na ang lumipas mula nang magbalik sa dati ang mundo. Sa wakas, ang pinto ng impyerno ay naisara na, at ang mga demonyong minsang naghasik ng lagim ay nawala na lahat. Naging sikat na parang superhero sina Caline, Caius at Papa Corvus sa buong Pilipinas kasi nasaksihan ng buong Pilipinas kung paano nila tinapos at inubos ang mga demonyo.Pero ang mga alaala ng digmaang iyon ay nananatili, hindi lang sa kaluluwa ng bawat tao, kundi pati na rin sa mga bakas ng pagkawasak sa ating paligid.Ang Manila na dating puno ng buhay at sigla, ay naging larawan ng kaguluhan noon. Maraming gusali ang nawasak, maraming negosyo ang nagsara, at maraming buhay ang naiba. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, dahan-dahan na ring umaangat ang lahat. Ang tao, kahit kailan, ay marunong bumangon.At ngayon, isang taon matapos ang lahat ng iyon, tila bumalik na rin ang normalidad. Pero kahit bumalik na ang lahat sa dati, hindi maikakaila na may mga pagbabago na sa akin at sa paligid ko.**P
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 229
Caline’s POVAng unang araw ng labanan namin ay masyadong nakakamangha dahil sa nakikita ko kung paano makipaglaban ang kakambal kong si Caius.Tumayo kami sa isang lugar na tila naging entablado ng digmaang ito—isang malawak na disyerto ng abo at nasirang mga gusali. Ang dilim ng paligid ay sinisindihan lamang ng nag-aapoy naming mga kapangyarihan.Ngunit ang atensyon ko ay hindi maialis kay Caius.Nakangiti si Caius, tila ba para sa kaniya, ang mga demonyong humaharap sa amin ay mga laruan lamang. Ang asul niyang apoy, maliwanag na maliwanag, ngunit nakakatakot kapag ginamit na.Kumalat mula sa kaniyang mga palad ang asul na apoy at bumuo ng isang bilog sa kaniyang paligid. Ang gara, ang ganda talaga ng apoy niya.Biglang lumipad sa hangin ang apoy, tila naging mga asul na mga ibong nagliliyab, bawat isa ay may matalas na pag-atake. Nang magsimula nang sumugod ang mga demonyo, isa-isa silang binanatan ng apoy na iyon. Sa bawat atake, natutunaw sila ng parang abo, ganoon kabagsik ang
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 228
Caline’s POVHindi ko mapigilang mapaluha habang nakatingin sa katawan ng kapatid kong si Caius, na ngayon ay nasa sala ng mansiyon namin. Ilang taon naming hinanap ang sagot sa pagkawala niya, at ngayon, heto kami, muli nang magkasama.“Caline, hawakan mo ang kamay niya,” marahang sabi ni Papa Corvus. Ramdam ko ang bigat ng emosyon sa boses niya.Tumango ako, inilapit ang nanginginig kong kamay sa malamig na kamay ni Caius. Ang mama naman namin ay nakaluhod sa gilid, patuloy na umiiyak habang hinihintay ang susunod na mangyayari.Si Tita White ang isa sa mga gumagabay sa amin kasi maalam siya sa mga ganitong eksena.Pero bago namin makuha ang katawan ni Caius, inasikaso muna ni papa ang lahat ng kailangan. Nagsimula ang lahat nang magdala si Papa ng papel mula sa ospital. Nang sa wakas ay maayos na ang lahat ng dokumento para makuha namin ang katawan ni Caius. Tumawag siya ng ambulansya para ihatid ito sa mansiyon, at buong araw naming inihanda ang sala bilang lugar ng pagsasama-sama
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 227
Caline’s POVHindi ko akalain na darating ang gabi kung kailan mabubuo ang lahat ng lakas ko—ang lahat ng pinagsama-samang tapang at takot—upang labanan ang isa sa pinakamalakas na kalaban ng pamilya namin. Si Vorthak. Ang demonyong sumira ng napakaraming buhay, ay saka pa ako manghihina ng ganito.Pero ngayon, habang nakatingala ako mula sa lupa, ramdam ang bigat ng bawat sugat sa katawan ko, alam kong hindi ito ang oras para sumuko. Hindi ko hahayaang matapos ang laban nang ganito.“Caline,” marahang sabi ni Papa Corvus habang inaalalayan niya akong bumangon mula sa pagkakabagsak. Ang mga mata niya ay puno ng pag-aalala, kahit na halata sa kanya ang pagod at hirap. “You’re not done yet. We’re not done yet.”Tumango ako, kahit pa nanginginig ang mga binti ko. Hinawakan ko ang baston kong halos basag na, kaya hinayaan kong mawala na ang kape nito. “We’ll finish this, Papa,” sabi ko habang ang boses ko ay pilit na tinatapangan.Si Vorthak, na nakatayo sa harap namin, ay tumawa ng malak
Pangarap Kong Matikman Ka Kabanata 226
Caline’s POVAng init ng gabi ay tila sumasalamin sa init ng tensyon na bumabalot sa amin. Hindi ko maialis ang kaba sa dibdib ko habang tinitingnan si Papa Corvus, na abala sa paggawa ng plano para madala si Thomas sa likod ng ospital. Alam naming hindi na si Thomas ang nasa katawan niya. Ang demonyong si Vorthak ang nagmamanipula sa pinsan ng Mama ko.Ngayon na kami nagplanong labanan siya habang ang mga demonyong nakawala sa impyerno ay tahimik at hindi pa nagpaparamdam.“Caline, this has to be precise,” sabi ni Papa, ang malamig niyang boses ay halatang puno ng pag-aalala. “Vorthak is unlike any demon you’ve faced before. He’s cunning and extremely powerful.”Tumango ako, pinipilit maging kalmado kahit na parang umaalon ang kaba sa loob ko. “I understand, Papa. Whatever it takes, we’ll end this tonight.”Habang nasa ospital, sinimulan namin ang plano. Ginamit ni Papa ang koneksyon niya sa mga staff ng ospital upang magpasimuno ng isang “emergency evacuation drill.” Habang nagkakag
