Kabanata 211

Caline’s POV

Hapon na at kakauwi lang ni Akeno. Kakatapos lang din ng training ko at habang tumatagal, mas lalo akong nahihirapan sa mga pinapagawa sa akin ni papa. Kaya naman naisip ko, paano kaya kapag nasa katawan ko na habangbuhay ang kapangyarihan ko, siguro mas madali ang training kasi makapangyarihan na ako.

Nadedemonyo tuloy akong puntahan si Akeno para magpasakop na, para isuko na ang aking pagkabirhen, iyon lang naman na ang kailangan, e. Sadyang ako lang ‘yung tangang malanding pakipot na ayaw pa, todo-bigay pa naman na si Akeno.

Habang nandito ako sa loob ng kuwarto, nakahiga at namamahinga, panay ang isip ko kay Akeno. Iniisip kong ituloy na, kaya lang e, buwisit ang puso ko. Hindi tumutugma sa isip kong naughty mag-isip.

“Anak, tara, mag-merienda ka, nagluto ako ng carbonara,” sabi ni mama sa labas ng kuwarto ko.

“Sige po, susunod po ako sa ibaba,” sagot ko naman.

“Huwag kang magtagal, lalamig, mas masarap iyon kapag mainit.”

“Okay po.”

Bumangon na ako at nagpalit ng dam