Chapter 6 - Hopes

Nananatili kami ni Maya sa puwesto namin sa bench, sa may ilalaim ng malaking puno ng mangga ilang hakbang lang mula sa entrance ng canteen. 

 Mainit pa rin ang simoy ng hangin, hindi ko lang alam kung galing ba sa lupa ang init o mula sa mga salitang binitawan namin ni Maya.

Biglang lumakas ang ihip ng hangin at naging dahilan para mahawi ang mga dahon sa itaas ng puno.

Sa paghawi ng mga dahon ay biglang tumama sa akin ng bahagya ang sikat ng araw.

Naghahalo ang maalinsangan na simoy ng hangin, at ang malamig na pakiramdam mula sa pagkakahawak sa braso ko ni Maya.

"Neal?"  

"Anong ginagawa mo rito?" pagtataka ni Maya na parang naririnig ko ang magkahalong kabog sa dibdib niya at kaguluhan sa kaniyang pag-iisip.

Nadoble ang kabog sa dibdib ko, nung una na akala ko ay parang hinahabol lang ako ng aso ay parang pati kabayo ay humahabol na rin sa akin.

Kahit gusto akong pigilin ni Maya na lumingon...

"Neal?" Pagtingin ko sa kaniya mula sa likuran ko.

"Aa...aa.. di ka pa umuuwi?" " Hapon na ah.." 

(Naguguluhan ako, bakit ko siya tinanong?) 

Para akong binubuhusan ng malamig na tubig ngunit ang mga paa ko ay nakakababad sa tubig na kumukulo.

"Kayo! Bakit hindi pa kayo umuuwi?"

"Anong ginagawa niyo rito?"

"Ano? May moment kayo?" " Ang ini-init dito!"

"Hahahah! Ang weird niyo ha, kayo nalang ang natitira dito sa school"

Sunud-sunod na pagtatanong ni Neal na may halong pang-aasar.

Sa palagay ko wala siyang narinig sa kahit isang pinag-usapan namin ni Maya.

"Ikaw ang umuwi Neal, iwan mo na kami ni Payne, tama ka may moment kami at wala kang pake!

"Ooops... aren't you going to call me Ku...yah? Kuya Neal, right Maya?

May pagkamayabang lagi ang dating ng pagsasalita ni Neal, may paminsan-minsang pagkumpas ng kamay na parang laging nag-rarap.

Ang kilay niyang paminsan-minsan ay tumataas at mga mata niyang sumisingkit sa tuwing siya ay magsasalita.

Ang paghimas niya sa kaniyang baba habang nakapamulsa naman ang isa niyang kamay.

Ito ang mga kilos ni Neal na nakakapagpa-tunaw ng puso ko.

Na kahit nakapikit ako, nakikita ko pa rin ang mga galaw niya.

At sa lahat ng naging crush ko simula elementary, siya lang ang hindi maiwasan ng mga mata ko na tingnan.

Sa taas niyang 5'11 na kayang-kaya niyang abutin ang curtain rod ng kanilang classroom nang hindi gumagamit ng upuan.

At ang kaniyang kayumangging kulay na bunga ng training niya sa basketball ay kumikinang kapag natatamaan ng sikat ng araw.

"Kuya?!" 

"Kuya mo mukha mo Neal!"

"Ooooh... respect naman diyan Maya.. mas nauuna ang birthday ko sa iyo, so... technically mas matanda ako sa iyo."

"Neal... please leave us alone, hindi pa kami tapos mag-usap ni Payne, we have to settle this, otherwise..."

"Otherwise...? Ano...?"

"Otherwise hindi kita kakausapin!"

"Wow...! Lupit nun ha!" pang-aasar ni Neal na may pagtakip pa ng kaniyang kamay sa bumilog niyang mga labi

"No, but seriously you have to leave right now, isasara na ni Manong guard ang gate."

"Let's go Payne! Alis na tayo, hayaan  mo na si Maya diyan, hahahhahah!"   

"Teka, Payne! Neal ano ba?!! Ibalik mo dito si Payne!"

Biglang hinatak ni Neal ang kaliwang kamay ko at agad-agad siyang lumakad ng mabilis.

Makikita naman ang matinding pagkainis ni Maya, ang sigaw niya na bumulabog sa mga ibon na nagpapahinga sa puno ay biglang lumipad ng mabilis sa direksyong bahala na, 

At ang buhok niyang humarang sa buong mukha dahil sa matinding pagkamot nito 

kasabay ng pagpadyak at pagdadabog niya kaya nabalot ng alikabok ng lupa ang kaniyang mga sapatos.

Wala akong nagawa kundi sumunod sa mga hakbang ni Neal.

Agad kong hinablot ang bag ko na parang matatanggal ang strap nito sa bigat ng laman ng mga libro.

Kagaya ng ginawa sa akin ni Maya nuong dalhin ako sa bench, ganun din ang ginawa sa akin ni Neal na paghatak.

Parehong mahigpit ang pagkakahawak sa kamay ko, ang pagkaka-iba lang ay ang pakiramdam.

Kung may halong kaba at inis ang naramdaman ko nuong hinawakan ako ni Maya, iba ang kay Neal...

Magkahalong kilig at tuwa, na may kung anong paru-paro ang naglalaro sa loob ng tyan ko.

Hindi ako makatingin sa katawan niya kahit sa mukha niya, 

habang naglalakad kami ng mabilis papalayo kay Maya ay nakatingin lang ako sa kaliwang kamay ko na hawak ng kanang kamay niya.

Hindi ako makapag-salita.

Hindi ako maka-reklamo.

Hindi rin nawawala ang abot-taingang ngiti ko sa sandaling iyon.

Hindi ko na nakita ang iba pang ikinilos ni Maya.

Wala na akong balak makita dahil ayaw kong tanggalin ang paningin ko sa kamay ni Neal.

Habang mabilis ang hakbang namin ay parang slow-motion effect nang nangyayari.

Parang nasa isang movie na tumatakbo ng slow motion ang dalawang bida at nilalampasan ang mga magagandang nature sa backgound nila.

Iba ang sa amin ni Neal, slow motion pero fast pacing dahil ang mga dinaanan namin ay mga classrooms ng highschool, ang principal's office at entrance ng gymnasium, 

puro buildings, wala manlang nature.

Sa bilis nito hindi ko napansin kung may natira pa bang estudyante sa lahat ng dinaanan namin.

Ngunit, nang nakarating na kami sa court ay bahagyang bumagal ang paghakbang ni Neal...

Tumigil siya gitna ng court... binitawan niya ang kamay ko...

Humarap siya sa akin... 

"Ok ka lang Payne?" itinungo nya ng kaunti ang kaniyang ulo, hinawakan ang kanang balikat ko at nakangiti siya sa akin.

Sa height kong 5'2 ay tumingala ako sa kaniya nang dahan-dahan, 

hapit na hapit ang pagkakahawak ko sa backpack at ipinuwesto ito sa harap ng dibdib ko.

"Ok lang ako Neal, Salamat ha." 

Hindi ako makangiti, ang mga mata ko'y puno ng saya pero hindi nito magawang ipakita sa kaniya, nagtatago ang kaligayahn ko sa likod ng aking mabibilog na mga mata.

"Narinig ko ang pinag-uusapan niyo ni Maya"

"Ha? Alin dun? Lahat ba?" mas bumilog pa ang mga mata ko sa sinabi ni Neal

" Lahat, Payne.. Lahat. Pero ok lang.. eh .. so?"

"So alam mo nang maysakit ako?"

"Matagal na.. ok lang 'yun... hindi ka naman nananakit diba? Joke lang.." 

"Pero... paano mo narinig? Nasaan ka?"

" Bibili sana ako sa canteen ng mineral water, pero nakita ko kayo ni Maya na hatak-hatak ka niya at nagmamadali kayong umupo"

"After kong bumili ng mineral water umupo ako sa bench, sa likod ng puno kung saan kayo naka-upo"

"Hmmp... chismoso." pagkunot-noo ko sa kaniya.

"Hindi naman sa ganun, kaya lang ang totoo niyan gusto talaga kitang makausap, naunahan lang ako ni Maya, kaya hinintay kong matapos kayo sa moment niyo..."

"Pero parang seryoso na kayo e dahil nasampal mo si Maya.. eh syempre kahit papaano eh... kapatid ko pa rin siya"

"Sorry"

"No, ok lang, I mean, hindi ok na sinampal mo siya, pero ok lang kasi kung iyon talaga ang nararamdaman mo nung time na 'yun diba?"

Sa buong panahon ng pag-uusap namin ni Neal ay hindi naaalis ang mga ngiti sa kanyang chinito eyes at makopa lips.

Gumaan ang pakiramdam ko kahit pa narinig niya ang pag-uusap namin ni Maya, 

ang natandaan ko kasi, tanggap niya ako, alam ni Neal na maysakit ako at ok lang 'yun sa kaniya.

"Aahm.. Pasensya na Neal, kailangan ko ng umuwi, sabi mo nga baka isara na ni Manong Guard ang gate."

Ano pa man ang isasagot ni Neal, tumalikod na ako sa kaniya at inilagay ang backpack sa likod ko at dire-direcho na akong lumakad.

Ang alam ko mag-isa na ako nang makarating ako sa gate ng campus.

Lumingon ako sa likod bago ko pa tuluyang hawakan ang gate palabas.

Wala na si Neal... Napabuntong - hininga ako. 

Naglakad ako papalayo ng campus, 

dinaanan ang mga street food vendors na matatapos nang magligpit ng kanilang tinda.

Binubusinahan ako ng mga jeep sa gilid ng kalsada, ang iba ay nagtatanong kung sasakay ako...

Dire-direcho lang ako sa paglalakad na parang nakatakip lang ang mga tainga ko.

Magdidilim na, malapit ng mag-ala-sais ng gabi.

Pero ang mga hakbang ko ay hindi nagmamadali, patungo rin ito sa direksiyon na hindi ko alam.

Nakalutang ang isip ko.

Masaya ba ako na kinausap ako ni Neal?

O malungkot ba ako dahil nagkasagutan kami ng bestfriend ko?

Paano ko siya haharapin bukas?

Paano ko itutuloy ang naputol naming pag-uusap?

At si Neal, ano ang ikikilos ko sa kaniya, ngayong alam ko na alam na niya ang sakit ko?

"Maya, sandali!"

"Teka, boses ni Neal yun ah, nasundan niya ako? " Bulong ko sa sarili ko at dahilan kaya napahinto sa paghakbang ang mga paa ko.

Paglingon ko sa likod ay ilang hakbang nalang at malapit na siya sa akin, papapalapit ... ng papalapit...

"Grabe Payne napakabilis mong maglakad, may hinahabol ka ba?"

"Sabay na tayo... hatid na kita?"

Hinahabol ni Neal ang kaniyang hininga ngunit abot-tainga ang ngiti niya sa akin kasabay ng pag-aayos ng backpack na halos sumayad na sa lupa,

Napilitan akong ihinto ang pag-hakbang ko.

"Bakit ka sumunod?" Kunot-noo na may pamay-awang na tanong sa kaniya

"Eeh, bakit hindi ba pwede?" panggagaya nya ng kilos ko

"Tara hatid na kita, malayo ba ang bahay nyo?" palinga-linga niyang tanong sa akin

Itinuloy ko na anv paglalakad ko habang nakikipag-usap ako kay Neal, 

siya naman ay napakalikot na parang kiti-kiti, minsang nasa kaliwa ko, 

minsan naman ay  patalikod ang lakad niya habang nakaharap siyang nakikipag-usap sa akin.

"Malayo, mapapagod ka lang". Titig ko sa kaniya

"Huh? Kailan ako napagod?"

"Athlete kaya toh?" sabay lilis ng polo sleeves niya upang ipakita ang kaniyang muscles,

 Hindi toned ang muscles nya pero makikita na ng kaunti ang hulma ng kaniyang paghihirap sa training

"Kahit sino napapagod..."

patuloy pa rin ako sa paglalakad at pumuwesto si Neal sa left side ko.

"Mukhang mabigat ang bag mo Payne, gusto mo dalhin ko?"

"Hindi, kaya ko naman thank you" ngiti ko sa kaniya kahit sa isip ko ay...

(sige na nga, bitbitin mo na itong bag ko sabay pa- cute kong pag-ipit ng buhok sa kanang tainga ko na may pabebeng pangiti)

 

"So.. ano pwede ba kitang ihatid?" pabulong niyang pagtatanong sa kaliwang tainga ko

 

"Ngek... eh, sa pagsabay mo po sa akin ngayon Ser ay parang inihahatid mo na nga ako diba?", 

paghalukipkip ng mga kamay ko sa dibdib ko at pagtaas ng kanang kilay sa kaniya.

"Yes po Ma'am!"

At sumaludo pa nga sa akin ang makulit na si Neal. 

"Sige, sige ganito nalang, straight to the point tayo..."

"Huh?" naguluhan ako at kinabahan sa kung anong sasabihin niya

"I want to know you better, Payne"

"..and why do u want to know me better? Liligawan mo ba ako?" 

Sa isip ko... (oh no! bakit mo tinanong iyun Payne para kang tanga!)

"Woooh!" biglang sigaw ni Neal at napatingala pa nga

 

"So hindi? Sorry ha? Im so straightforward."

(haay naku Payne... nakakahiya ka talaga...lupa kainin mo na'ko!)  

"Hahahah! But you're right Payne!" 

"And...I was just about to say that!"  sabay ngiti niya at bahagya kong nasilip ang mapuputi niyang mga ngipin

"Say what Neal?"

(naku Payne, ano ba ito, revelations na ba ituuu...? Haay..Sana.. pero baka mahopia ka... )

"Na. Exactly! Liligawan kita.. bakit masama ba?" 

"Hindi ba pwede?"

"I dont know Neal.." pag-kibit balikat ko sa kaniya

"What do you mean you dont know?"

Humarap siya sa akin at huminto kami sa paglalakad.

"And wait can't we just stop for a while, san ka ba pupunta?" 

"Hello, dun pa po Ser sa kabilang kanto ng Aguinaldo Street ang sakayan ng jeep papunta sa amin."

"Ooh, sige pero may nakikita akong 1Shop24 Convenience Store .. pwede ba mag stop by muna tayo"

(oh my gosh Payne, sa korean drama ko lang napapanood ang mga ganitong scenes, papasok sa convenience store, mag-uusap at anong kasunod Payne? Mag-kikkiss? oh no!! Stop Payne! Stop with your illusion!)

Pati ang nagtatalong mga konsensya ko ay naguluhan sa mga sinasabi ni Neal.

"Naku hindi hahanapin ako ng mommy ko magaalala yun"

"Ooops umaambon na, Payne", pagbukas niya ng palad niya para saluhin ang ilang patak ng ulan 

At biglang lumakas ang ulan...

Tumakbo kami papuntang 1Shop24,

pinandungan nya ang ulo ko ng backpack nya at bahagya syang umakbay sa akin.

Nang makapasok na kami sa 1Shop24 ay nanatili ang pag-akbay nya sa akin

"Aahm..Neal, pwede mo na sigurong tanggalin ang kamay mo",  habang nakatingin ako sa lane ng mga snacks

"Aay sori ayaw ko Payne"

Siniko ko siya sa kanang bahagi ng kaniyang tagiliran.

"Ouch! sorry.. ito na tatanggalin ko na po Ma'am", dahan dahan niyang iniangat ang braso nya sa mula balikat ko.

Niyakap ko ang sarili ko ng nanlalamig kong mga kamay.

"Payne...malamig diba?"

"Hindi naman..."

"Gutom ka?"

"Hindi rin...ikaw?"

"Dun tayo Payne may bakante pang upuan"

Itinuro niya ang natitirang dalawang bakanteng upuan malapit sa cashier.

Habang papalapit kami ay...

 biglang kinuha ng isang matabang lalaki na halos kasing-liit ko ang upuan at inilagay ito sa kabilang lamesa malapit sa lane ng bath essentials.

"Oops.. cge na Payne ikaw nalang umupo"

"Waiting list nalang ako"

Ini-ayos ko ang upuan ko at hinahanap ko ang pink face towel ko sa bag ko.

"Ito nalang, goodmorning towel ko kahit goodevening na ngayon" offer sa  akin ni Neal.

Kinuha ko sabay...

" thank u",  habang tinutuyo ko ang buhok ko at pinupunasan ang nabasa kong palda at blouse.

'"Noodles gusto mo?" pag-aalok ni Neal

"Aahm..'huwag na ok alng ako, ikaaw baka gusto mo"

Umalis na ang lalaking umagaw ng upuan ni Neal kaya kinuha niya ito.

"Payne, bantayan mo 'tong upuan ko ha, may bibilhin lang ako, babalik agad ako"

"Ah ok, sige" nakangiti kong assurance sa kaniya habang papunta na siya sa lane ng mga snacks.

Habang tinitingnan ko ang cellphone ko, "wala pang text message si Mommy, bakit kaya hindi pa ako hinahanap?"

"Payne..." iniabot sa akin ni Neal ang tatlong piraso ng 2finger-KrispyKut chocolate

"Huh? Para saan ito Neal?" 

 na stuck ang kamay ko sa pagkakahawak ng cellphone at ang mga mata ko nama'y nakatitig lang sa chocolates.

"Wala Payne... I am just hoping that you can give me a chance to show my feelings for you."

Wala akong maisip na tamang salita sa kaniya, natatakot ako sa pwede kong isagot...

"Ahhm... Neal... Uuwi na ako..."