Chapter 3 - Moments

"Paaayyne!" 

bulong ni Maya sa tainga ko habang nanlalaki ang mga mata niya na bumulabog ng mga cells sa eardrum ko.

"Enebe Meye...?" pabebe kong sagot habang sumisingkit ng 30 percent ang mga mata ko kay Maya.

Pero pansin pa rin niya na nakangiti at nakatitig ako kay Neal.

"Juskupuu, Rudy! Something fishy something porky ka besprend! OW Em Tee!! Crush mo si Neal?", sinasabi niya ito habang lumalaki ang mga ilong at mata niya, ngiting amazed pero may halong pang-aasar.

"OMT ka jan, OMG!" sagot kong may pag-irap sa kaniya.

"OMT besprend! Oh My Tunay!!!"

"Tunay yan besprend yang ngiti mong parang naka-glue at blocked ang mga nasa peripheral vision mo." ,dagdag pa ni Maya habang patawa-tawa siyang binibitawan ang mga mapang-asar na salita.

"Maya... stop me ha, super wrong ka jan sa mga assuming statements mo at baseless conclusions!", pagsagot ko kay Maya habang tinanggal ko ang pagtitig ko kay Neal at inayos ko ang mga notebooks ko.

"Wag mong ayusin, ayos na yang mga notebooks mo pinag- babali-baligtad mo lang, defense mechanism..." sarcastic niyang sabi sa akin. 

"Hindi ito defense mechanism Maya, magulo talaga." pagbibigay ko ng justification dahil nasa denial stage na ako, ang number 1 sa list ng "Defense Mechanism".

"Hmmp! Denial.. wag ka nga Payne, I know you." inilapit pa niya ang mukha niya sa akin. 

"Shhh.. marinig ka, ingay mo!" pabulong kong banta sa kaniya na may kaba sa aking mga mata

"Eh, arte mo!" pabebe words niyang halos ma-distort ang kaniyang fez.

"Ahhmm.. Goodmorning fellow students." 

Ito na magsasalita na si Neal, nakuha niya ang attention ng lahat ng estudyante sa room.

Natigilan sila at parang walang choice kundi makinig sa sasabihin ni Neal.

"Ako nga pala si... Neal Torres, ang magiging Assistant Team Leader ni Mrs. Gwen." medyo nahihiya pa siya habang nagsasalita dahil transferee student nga siya.

"As you all know preggy si Ma'am kaya... most of the time ako ang magiging mentor ninyo sa Foundation Week, aahhmmm... any questions just feel free to approach me. See you sa competition and let's support each other"

Hindi nawawala ang ngiti ni Neal habang nag-eexplain siya.

Naririnig kong nagbubulungan ang mga classmates namin, pero hindi malinaw kung si Neal ba o ang sinasabi ni Neal ang pinag-uusapan nila.

Aaahh... ang konti ng words niya pero parang 5 hours siyang nagsasalita dahil...

tumigil ang takbo ng orasan ko.

Nakangiti si Neal habang nagsasalita unahan ng klase.

Hindi niya ako tinitingnan. Hindi ko na nga halos naintindihan ang iba pa niyang sinabi dahil nakatitig lang ako sa bibig niya.

Ang mapupula at glossy niyang mga labi na parang amoy cherry lip tint. 

Ang tawag ko "Makopa Lips".

Pagkatapos ng grand speech niya ay lumabas na si Neal at nasulyapan ko pang nag-high five siya sa nakasalubong niyang student.

Parang eksena sa movie na pagkatapos mag-freeze ng mga students while listening to Neal's speech ay biglang back to normal ang unfreeze moment nila pagkalabas ni Neal ng classroom.

"Paaayne... may aaminin ka ba sa akin?" nakangiting pangungulit na bulong ni Maya sa kanang tenga ko.

Ako na ayaw umamin.."na..?"

"Na bakit naglilihim ka sa besprend mo? Pwede kitang kasuhan Payne! Bridge of contract Payne ang ginagawa mo." nanlilisik ang mga mata niya.

"Breach Maya, Breach of contract." nilabanan ko ng tingin ang mala-tiger look niya.

"Grrr...! Bridge Payne, tulay na nag-uugnay sa ating friendship." naging mala-leon na ang character niya habang ininsist niya ang gusto niyang sabihin.

"Maya, I don't get your point" pag-irap ko sa kaniya at pilit kong tinatago ang feelings ko dahil ayokong malaman ni Maya ang PayNeal daydreaming moments ko.

"Payne, please" sabay kuha niya ng braso ko dahil tumalikod na ako sa kaniya.

"Maya, friend, my super duper long time friend, please din, let's just talk about this later", nakangiti kong assurance sa kaniya na pag-uusapan namin ang bagay na ito.

Kinakabahan ako sa totoo lang. 

Mali kasi ako eh.

Nahalata tuloy ni Maya.

"Good afternoon class."

Nagulat kami na pumasok na si Ms. Lexy dahil ilang araw na siyang absent at nag-iwan lang siya ang project namin to be submitted one week before Foundation Week.

Ang MAPEH teacher naming "Miss Lexy the Sexy".

Kung susukatin mo ay 36 26 40 ang kanyang vital statistics. Straight mid-length velvety black ang kaniyang buhok.

Voluptuous ang kaniyang pangangatawan at morena and kaniyang skin color.

Maliit ang kaniyang heart-shaped face, matangos ang ilong, chinita with long eye lashes ang features niya.

Laging bongga at to the higest level ang kaniyang manicured nails with matching color sa kung ano ang kulay ng kaniyang school uniform.

Liberated at may pagka-manang si Miss Lexy. Siguro depende sa mood niya.

Liberated clothing minsan ay kanyang ootd. Gypsum style, Boho, minsan naman ay nakikita na ang kaniyang pusod. 

Pero syempre pag may school events lang naman niya naiilabas ang freedom of expression niya through clothes dahil naka-school uniform siya most of the time.

Pero sa pagtuturo, pag-didisiplina sa mga students niya at pagsasalita, old style ang character ni Miss Lexy.

Nung minsan nga gusto pa niyang paluhurin si Gilbert sa monggo nung Art Class namin, binato kasi niya si Shara ng white board eraser dahil nag-aasaran sila. 

Buti nalang at walang available na monggo sa canteen dahil nailuto na ito ni Ate Dianne.

Isa rin siyang Army, favorite niya si Suga, ang lead rapper ng BTS. Tuwang-tuwa siya sa mga junior students kapag nakikita niya ang BTS collectibles nila.

Kaya naman tuwing Music Class namin ay isinisingit nya ang mga kanta ng BTS.

Kaya din niyang i-rap ang lyrics nito with matching kumpas ng kamay na parang may hawak siyang imaginary mic.

Talo pa niyang mag-rap ang mga classmates naming lalake, kaya naman naiin-love sila kay Ms. Lexy every time na magra-rap ito.

Imaginine niyo ha, ang ganda at sexy ng nagra-rap at hanep walang sablay sa lyrics. Yung dila niya gamay na gamay ang pagkakakulot ng bawat salita.

Sabay sabing - " break it down." 

"Huh, ginagamit pa pala ang break - it - down ending line ngayon?" naiisip ko everytime na maririnig kong tapos na ang rap ni Ma'am.

Self-love lagi ang Tema niya kapag ang topic namin ay tungkol sa Arts. Dahil minsan old style ang personality niya, masyado syang attached kina Leonardo da Vinci, Pablo Picasso at Juan Luna.

Ewan ko, pero para sa akin, si Vincent Van Gogh ang idol ko. 

Siguro dahil masyado akong attached sa paintings niya. Hindi lang ang The Starry Night nuong 1889 pero higit ang Almond Blossoms nuong 1890 at Irises nuong 1889.

Hope and death ang symbolism ng mga ito. 

Parang ako.

Katulad ng pagkatao ko.

Paborito ng classmates ko ang PE class. Oh well, every Friday lang naman ito. Hate naman ng girls ang mapawisan dahil sayang ang baby powder na isinisingit nila sa panyo nila, and of course, sino ba namang may gusto ng pawisang kili-kili? 

Buti ba kung umeepek ang mga deo. Sa tulad naming nasa senior year na ay hiyangan talaga ang mga deodorants. madalas wa epek.

Sa Health class naman namin madalas ay nakaka-antok. Alam mo na kasi na simula freshmen hanggang senior ay paulit-ulit lang ang topic. 

Pinagbabali-baligtad lang naman ang four topics para sa four quarters. 

Physical Health, Environmental Health, Mental Health at Emotional Health.

May nadadag-dag lang naman ng mga facts and information tungkol sa bawat topic kaya hindi na rin masyadong nirereview ng mga estudyante.

Bakit nga ba si Miss Lexy lang ang ibinida kong teacher?

Pareho kami ni Miss Lexy.

Kaya paborito ko siya..

"Class, please be reminded that the deadline for submission of your 3-storey miniature building will be the week before our school event.

"Furthermore, I will not accept any late projects, senior na kayo dapat matuto na kayo."

"Suuuus...e ilang weeks nalang Foundation week na ah", naiinis habang kumakamot sa ulo ang kaklase naming si Gilbert.

"Wooh! Tamad ka kasi!" sigaw na pang-aasar ni Shara kay Gilbert.

Akmang babatuhin ni Gilbert si Shara ng ballpen...

"Uuuuuuuuyyyy...ShaBErt ShaBert ShaBert!" sigaw ng mga classmates ko kasama si Maya.

"ShaBert? Eeeww.." nakakunot ang noo ko, habang iniisip ko ang love team nila.

"Stop that!" saway naman ni Miss Lexy

"Ampanget ng ShaBert nyo!" galit na comment ni Miss Lexy

"Ma'am alangan naman pong GilRa?" sabat ni Maya habang nagtatawanan ang buong klase, syempre nakitawa na rin ako para belong ako.

"Tama ang GilRa dahil lagi din namang giyera yang dalawa, diba?", nakangiting sabi ni Miss Lexy.

"Wooooh!" sigaw naming may pagka-unison ang dating.

"Sige na, enough na yan...Masyado ng bida yang GilRa love team na yan.. let me see your work" pagputol ni Miss Lexy sa aming students na nag-aasaran

Habang nire-ready ng ibang groups ang kani-kanilang miniature projects ay hindi maiwasan ni Maya na bigyan ako ng mala-tiger look.

Hindi siya nagsasalita o nag-oopen ng topic about Neal. Hindi tama ang moment na ito para bigyan siya ng any hint tungkol sa feelings ko towards Neal.

Pero ang hirap.. ang hirap magtago ng feelings. 

Para akong time bomb na sasabog anytime.

Mahihirapan akong i-explain kay Maya lahat.

Kailangan ko bang ipagtanggol ang sarili ko at sabihing hindi lahat ng bagay na angyayari sa akin ay dapat alam niya. 

Para lang maisalba ko ang sarili ko.

Kahit alam ko na ang isasagot niya na, "Payne magkadikit ang pusod natin, no secrets since elementary."

Pero hindi ito. Hindi itong secret ko about Neal. 

Hindi ko talaga kayang ikwento sa kaniya from the moment na nakita ko si Neal sa pinto ng canteen at kung paanong hinihintay ko siya everyday, inaabangan ko kung anong snacks ang bibilhin niya.

My gosh, alam ko, walang lihim na di nabubunyag.

Walang basurang hindi nangangalingasaw.

Walang putok ng kili-kili ang hindi pwedeng maamoy kahit five feet apart pa kayo sa isat-isa.

Pero naitago ko nga ito ng tatlong buwan diba?

Buwan ng Hunyo nuon, sa unang buwan, unang araw sa unang oras ng pasukan nakita ko si Neal.

Sa buwan ng Hulyo, pangalawang buwan ng school year. Pinalalampas ko ang dalawang subjects mula Math class para makita ko si Neal. 

Pangalawa ako lagi sa pila. Unti-unting nae-stablish ang feelings ko para sa kaniya.

Pangatlong buwan na ang Agosto, pangatlong beses kong kinumbinsi ang sarili kong pwede at kaya kong itago kay Maya ang lahat.

"September na Payne...sayang ang effort mo sa taguan ng feelings" nanghihina kong naiisip at pagsisisi dahil sa pang-apat na buwan nahalata na ni Maya na may gusto ako kay Neal.

Lumapit na sa amin si Miss Lexy. 

Inaasahan kong ako ang mag-eexplain ng project namin pero...

"Ma'am 60 percent palang po ang building namin. Wala pa po ang last floor dahil may plan po kaming gawing kid-friendly ang design nito, diba Payne?" pagsagot ni Maya kay Ma'am na parang naghahabol siya ng kaniyang mga salita sabay tingin sa akin.

"Ah... opo ma'am but we can finish this on time." nakangiti kong assurance kay Miss Lexy pero iniiwasan kong tumingin kay Maya.

"Okay class, since nakita ko na ang mga unfinished projects ninyo, I'm impressed. I hope that all of you will submit your projects on time. Alalahanin ninyo, training ito para pagdating ninyo ng college ay hindi ninyo magamit ang "ngarag" word."

"I'll be leaving you and we'll be seeing each other next week, I have to attend a Leadership Seminar sponsored by our school"

"Bye..." pagkaway ni Miss Lexy habang papalabas na siya ng classsroom namin.

"Bye Ma'am..." sumagot kaming may mabagal, unison at tinatamad na bosses.

Nagmamadali kong kinuha ang bag ko at lumabas na ako ng classroom.

"Sandali Paaayne!!" sigaw ni Maya

Mabilis kong nilalakaran ang madulas na sahig ng corridor.

Hinablot ni Maya ang backpack kong halos mapigtal ang tali.

Napatigil akong bigla.

"Iniiwasan mo ba ako?" Pagtataray na bosses ni Maya.

Nakatalikod pa rin ako sa kaniya. "Hindi Maya..."

"Eh ano 'to? Mag-usap nga tayo!" halos pasigaw niyang pagbibitaw ng salita

Pinagtitinginan na kami ng lahat ng estudyanteng dumadaan sa corridor.

"Wala naman tayong dapat pag-usapan Maya, wala ito." pag-I was kong sagot.

"Payne, of all people bakit si Neal?" nainis niyang pagtatanong sa akin na halos magulo na ang ka niyang buhok sa pagkamot nito, nahulog na rin ang sling bag niyang kulay blue, halos mabitawan rin niya ang dala niyang mga libro.

"Bakit si Neal pa Payne, bakit?" Inis na Inis na pagtatanong ni Maya sa akin habang nakatitig siya at pilit niya akong tinitingnan habang ako naman ay nakay-yuko.

Wala akong maisagot, gusto ko mang sumagot, pinipigil ko ang mga salitang lumabas sa bibig ko. napangungunahan ako ng isip ko. 

Baka makasakit ako.

Baka hindi ko kaya ang magiging consequence kapag sinagot ko si Maya.

Kung bakit nga ba si Neal eh marami namang iba?

Kung bakit hindi ako namili?

Kung bakit hindi ako nakag-isip?

Kung bakit itinago ko ang lahat?

Na pwede namang aminin ko nalang kay Maya, baka sakaling maintindihan niya.

Sunud-sunod ang mga tanong sa isip ko at hindi ko alam kung anong dapat kong isagot sa bestfriend ko.

Ngayon lang kami nagka-ganito. 

Dahil ngayon lang ako naglihim sa kaniya.

"Anong magagawa ko Maya? Anong gusto mong isagot ko sa'yo? Tama o totoo?

"Yung totoo lang Payne, 'yun ang tama." pag-kumbinsi sa akin ni Maya.

"Natatakot ako Maya..." mangiyak-ngiyak ako habang sinasabi ko ito sa kaniya.

"Dahil alam mong sasaktan ka lang din niya!"

Galit na binitawan ni Maya ang mga salita, na kahit nakayuko ako alam kong naghahalo ang pagkainis at concern niya sa akin.