Chapter 2: Unexpectedly a Billionaire

Mariing pumikit si Hestia saka ngumiti. “Ano pa bang mawawala sa akin? Hindi ako mayaman, at wala ring impluwensya ang pamilya ko. Buo na ang desisyon ko, pipirma ako sa marriage contract.”

“That settles it then, you'll officially be married to me, Mrs. Escalera…” turan ni Ian.

Sa lamig ng boses nito, nanigas si Hestia. Nakaramdam din siya ng kakaibang sensasyon sa tiyan, parang mga paru-parong nagsisipag-liparan sa loob ng sikmura niya. Naunang pumirma si Ian, sumunod naman siya. Buong kumpiyansa si Hestia na nagsulat ng pangalan at gumuhit ng pirma kahit hindi tinitingnan ang papel. Nang tapos na ito, napansin niyang iba ang nakasulat na pangalan sa marriage contract mula sa pagpapakilala sa kaniya ni Ian.

Pagkabasa nito sa buong pangalan ng asawa, napakunot ang kaniyang noo. “Lucian Escalera? Akala ko ba Ian ang pangalan mo?”

“Did I forget to mention my real name? My bad,” natatawang sagot ni Ian.

“Ano pang hindi mo sinasabi sa akin?” naiinis na dagdag ni Hestia.

Taas kilay naman siyang sinagot ni Ian. “Do I look like a liar to you? I usually go by my nickname in public. It's Ian, Ian Escalera for commoners.”

Parang kutsilyo kung tumarak sa dibdib ni Hestia ang katagang “commoners”. Mukhang hindi talaga kung sinong lalaki lang ang napakasalan niya. Pero kahit gano’n, wala siyang intensyon na pagsamantalahan o gatasan ng pera si Ian.

Napansin ni Jacob ang tensyon sa dalawa kaya sumingit na ito. “So that makes it official. Congratulations, Mr. and Mrs. Escalera!”

Parehong nakipagkamayan sa Judge ang bagong kasal. Kinuhanan pa sila ng litrato bilang souvenir sa opisina.  Sa wakas, natupad na ang pinapangarap ni Hestia. Makakapagsimula na rin siya ng sariling pamilya kagaya ng mga ka-edaran niya.

Pagkatapos ibigay ni Jacob ang kopya ng marriage certificate, nagpaalam na si Ian. “Thank you, I owe you one.”

Tumatawang umiling na lang ang Judge sa kaniya. Kilala niya ang kaibigan, mayaman ito pero may pagkapilyo. Ilang beses nang sinuway ni Ian ang mga magulang pero ito ang pinakamalalang pagrerebelde ng binata.

Tuluyan nang umalis ang mag-asawa. Pagbalik nila sa bungad ng café, natanaw kaagad ni Ian ang lumang e-bike ni Hestia. Pudpod na ang goma nito at halos hiwa-hiwalay na rin ang katawan.  

Napansin ni Hestia ang mata ng asawa kaya napatanong ito. “Bakit? Hindi mo ba ako ihahatid?”

Anak si Ian Escalera ng isa sa pinakamayamang pamilya sa Pilipinas, at ito ang unang beses na may nag-utos sa kaniyang magpahatid.

“Ihatid?” kunot-noo niyang tanong.

Naguluhan si Hestia sa asta ng asawa. Inakala niyang dahil kasal na sila magiging magiliw man lang ito o mabait, pero mukhang nagkamali siya.

“Kung ayaw mo, ako na lang ang bahala. Saan ba tayo titira?”

Sa dami ng property nila, napaisip si Ian kung saan magandang itira si Hestia. Pero dahil sa hindi pa alam ng pamilya ang ginawang kalokohan, kailangan munang umuwi ng asawa.

“Hindi naman natin kailangan magmadali. There will be a perfect time for that,” kalmadong saad ni Ian.

Medyo nainip si Hestia sa sagot nito kaya sinubukan niyang magbigay ng mungkahi. “Pupwede naman akong tumingin ng mga pauupahan at hatiin na lang natin ang renta.”

Sa pananalita pa lang nito, napahanga na kaagad si Ian sa asawa. Ang simpleng paupahan pala ay isang malaking pangarap na para kay Hestia, at kahit nakikita nitong may pera siya, mukhang wala itong balak na umasa sa kaniya.

“By the way, do you want a new car? Sabihin mo lang, ibibili kita,” alok ni Ian.

Nanlaki ang mata ni Hestia at umiling kaagad. Matagal na nitong balak bumili ng kotse pero hindi man lang sumagi sa isip niyang magpabili sa isang sugar daddy. May kaonti pa naman siyang ipon para palitan ang malapit nang ilibing na e-bike.

“Umaandar pa naman ‘yan. Isa pa, kahit mukhang bibigay na, mahal na mahal ko pa rin ‘yan,” pabirong sagot niya sa asawa.

Kahit si Ian napatawa ng konti sa pagiging komedyante ni Hestia. Kung ganito siya palagi, hindi sila mahihirapang magkasundo.

Bago sila tuluyang maghiwalay, naalala ni Hestia na wala pa lang kontak sa kaniya ang lalaking pinakasalan. Baka mahirap silang magkita ulit. Pati si Ian nag-alalang mawawala si Hestia kung sakaling subukan siyang hanapin nito.

“Ano pala ang F******k account mo? O I* man lang?” tanong ni Hestia.

Nagdadalawang-isip na sumagot si Ian. “I’ll add you instead, give me your account.”

Napaisip tuloy si Hestia na baka wala siyang social media account at na hindi ito marunong gumamit ng cellphone. Napakalaking turn off ito kung sakali.

“Hes Tia Vale, magkahiwalay ang Hes sa Tia. Bago mo ko tawanan, gusto ko kasi ng dalawang pangalan no’ng bata pa ako,” sagot niya.

Pilit na nagpigil si Ian ng tawa, pero sa kalooban niya ay humahalakhak na siya. Hindi naman kasi pupwedeng ibigay ang opisyal na social media account niya kay Hestia dahil baka malula ito. Kailangan niya munang gumawa ng bagong account na ang asawa lang ang contact.

“I will contact you as soon as I get home. Wait for my cue as well, don't get way too ahead about living with me,” mapreskong sabi nito.

Tumango na lang si Hestia at hindi na kumontra. Sa ganitong lagay kailangan niya pa palang umuwi sa Tiyahin. Sana hindi siya utusan nito ng sangkaterba. Sa paghihiwalay nila, hindi na nagtangkang humalik si Ian sa asawa. Tinanaw niya na lang ito habang sumasakay sa kalawanging e-bike. Hinihiling na rin ni Ian na wag magkasakit ng tetanus si Hestia.

Nang makaalis na ito, biglang tumunog ang cellphone niya. Mukhang nakarating na kay Dreonie ang balitang hindi sumipot ang anak kay Monique.

Galit na galit siyang bumungad sa tawag. “Lucian Escalera! Why didn't you show up?! My poor Monique waited for hours!”

Halos mabasag ang tenga ni Ian sa pakikinig sa mala-dragon niyang ina. Sanay na si Dreonie sa pagiging pasaway ng anak, pero ang kagaya nitong pagkalokohan ang hindi niya kayang pagtiisan.

Napangiwi na lang si Ian. “Monique Samonte? You want me to be married off to a brat? Besides, she's dumb, Mom.”

Matalim pa rin talaga ang dila ng kaniyang anak kahit kailan. Gustuhin mang itanggi ni Dreonie, pero totoo ang sinabi ni Ian. Kahit ubod ng ganda ang dalaga, wala itong ibubuga pagdating sa simpleng Ingles o matematika.

Sasagot pa sana si Dreonie, pero pinutol siya kaagad ni Ian. “If you're trying to arrange me again, I'll have to remind you that I'm married.”

“What?! Kanino ka naman nagpakasal?!” gulantang na sagot ng ina.

“You might send an order to kill her, or hunt her family down. I won't let you know her name,” tumatawang saad naman ni Ian.

Mariing napapikit sa kabilang linya si Dreonie. Nasalo na yata ni Lucian ang lahat ng kapilyuhan sa angkan nila. Kahit nasa ibang bansa siya, abot pa rin sa Paris ang inis galing sa Pilipinas.

“I’ll fly back tomorrow. I want to meet your wife…”