CHAPTER 2

"Wala pa akong pang kapital at maliban do'n ay abala rin ako sa trabaho ko. Ikaw? What are your plans?" Tanong ni Bettina sa 'kin pabalik.

Bahagya akong napaisip sa tanong niyang 'yon. Ano nga ba ang plano ko? "Maghanap ng trabaho. Pero, p'wede ba humingi ng pabor?" Nakayukong wika ko.

"Ano 'yon?" Tanong niya.

"P'wedeng sa sahod ko na lang ako magbigay ng hati sa daily and monthly expenses natin? You know, I don't have much money here in my pocket yet." Kagat-labing wika ko dahil sa kahihiyan.

I heard he chuckled then gently tapped me on my shoulders. "Of course, Michaella. I'll help you as much as I can. You're like a sister to me, ano ka ba!" Tumatawang turan ni Bettina.

Nang matapos kaming magkwentuhan ay agad na nagpaalam si Bettina sa akin dahil daw may pasok pa siya sa trabaho. Nagdesisyon na lang muna akong magligpit ng bahay pagkatapos ay naligo at nagdesisyong mag-ayos ng requirements ko para sa pag-aaply ko ng trabaho. Nang makuha ko ang mg requirements ko ay agad akong umuwi. Hindi ko na naabutan pa si Bettina na gising dahil paniguradong pagod ito kaya hindi ko na rin aiya ngawang istorbohin pa.

Kinaumagahan ay maag akong nagising. Naabutan ko si Bettina n anagsi-sipilyo. Halatang kakatapos niya lang kumain.

"Kumain ka na r'yan para may lakas ka buong araw. Aalis na mun ako dahil may trabaho pa ako. Bye sis." Aniya.

Nakipagbeso ako sa kaniya pagkatapos ay nagdesisyong kumain na muna. Nang matapos akong kumain ay agad akong naligo't nagbihis pagkatapos at nagdesisyong maghanap ng trabaho.

Havoc Enterprise

Maraming bulong bulungan na hindi lang daw ito ang business ng pamilyang Havoc. Marami pa raw at hindi lang sa Pilipinas kun'di sa ibang bansa rin. Mabuti na lang kahit papaano ay may experience ako dahil sa kumpanya ng mga magulang ko noon na kung saan ay tinrain ako ng Mommy ko.

"I am hired!" Hindi makapaniwalang wika ko nang tuluyan na akong makalabas sa kumpanya ng pamilyang Havoc.

Hindi ko lubos akalain na magiging ganito kabilis ang pagtanggap sa akin ng kumpanyang 'to. Laking pasalamat ko dahil hindi nanguna ang kaba sa dibdib ko kaya na-express ko ang sarili at nasa isip ko nang mas maayos.

Weeks passed and I am already starting my job as one of the HR's. Nagsimula na ako sa trabaho ko. Noong una ay nangangapa pa ako pero 'di kalaunan ay nasanay na rin ako bagay kaya napadali ang trabaho ko.

"Tara, kain sa labas!" Yaya ni Bettina sa akin.

Kasalukuyan akong nakahiga dahil sobrang nasusuka ako sa hindi ko malamang dahilan. Tatlong buwan na rin magmula nang makapasok ako sa kumpanya. Ayon nga lang, hindi ako nakapasok ngyon at nagpasa na lang ng sick leave sa supervisor ko dahil masama ang pakiramdam ko. Mabuti at pinirmahan niya agad.

"Nahihilo ako at nasusuka. Ikaw na lang siguro, sis. Sobrang sama ng pakiramdam ko, eh." Maduwal duwal na wika ko.

Kumunot ang noo ni Bettina at lumapit sa akin. "When was the last time na nagka period ka?" Kunot noong tanong niya.

Hindi agad ako nakapag salita at tila may kumakalabog na kung ano sa dibdib ko. Bumili si Bettina ng pregnancy test at agad na inabot sa akin 'yon dahilan para kunin ko habang nasa loob ako ng banyo.

"No please, no." Nakapikit na hiling ko habang inaantay na mag negative ang pregnancy test.

Ilang segundo ang lumipas at iminulat ko ang aking mga mata dahilan para makakita ako mg dalawang guhit. Muli kong inulit sa iba pang pregnancy test at gano'n pa rin ang nalabas.

Tila nanginig ang aking mga tuhod sa nasaksihan ko.

"I'm pregnant," lumuluhang wika ko dahil sa disappointment.

Agad na lumabas ako sa banyo at pinakita 'yon kay Bettina. Kita ko ang gulat sa mukha niya. Handa na sana akong bungangan niya subalit gano'n na lang ang gulat ko nang bigla niya akong yakapin nang mahigpit.

"Congratulations! I'm going to be a ninang!" Nakangiting aniya.

Umiyak ako ng todo at nagsalita. " Paano na ang trabaho ko? Baka pagbawalan nila ako." Lumuluhang wika ko.

"Nandito naman ako, hindi ba? Sinabi ko na sa 'yo, Michaella. I'm always here as long as I can." Nakangiting aniya.

Kinaumagahan ay pumunta ako sa ospital upang ikumpirma kung hindi ba false alarm ang result sa pregnancy test. Subalit pagkatapos kong macheck ay muli akong binati ng Doktor dahilan para muling mamuo ang mga luha sa aking mga mata.

Hindi nga iyon isang panaginip.

"Congratulations, Ms. Gomez. You're pregnant! They're twins!" The Doctor happily announced.

Lumuluha akong lumabas sa clinic ng doktor at nang tuluyan na akonh makababa sa ground floor ay gano'n na lang ang gulat ko nang makita ko si Daddy at walang ano ano'y hinawakan ako sa akinh palapulsuan.

"Daddy, nasasaktan ako!" Sigaw ko.

Kita ko ang tinginan ng mga tao sa amin ni Daddy pero tila walang pakialam ang Ama ko sa tingin ng nakararami.

Gano'n na ba talaga siy kauhaw na ipakasal ako sa matandang lalaki para sa ikaaangat ng kumpanya nila?

Sobra na akong nasasaktan sa hawak niya. Akmang kakaladkarin na sana ako ni Daddy pero biglang may lalaking umagaw sa kamay ko dahilan para magulat ako nng bigla itong magsalita.

"Don't you ever come near her. Nobody has the right to touch the Mother of my children." He uttered using his threatening voice.

That voice, that voice sounds very familiar. Was he the one who I gave myself with?

"You're pregnant?" Gulat na ani Daddy.

Tumango ako habang ang mga luha ko ay tumutulo pababa sa aking pisngi. "Wala kang kwentang anak. You're such a disgusting piece of sh*t! You're not gonna escape. I'll come back and you're gonna abandon those kids." Ani Daddy pakatapos ay tinignan ako mula ulo hanggang paa.

Sumisikip ang dibdib ko. Hindi ko lubos akalain na masasaktan niya na ako pisikal ay masasabihan niya pa ako ng masasakit na salita.

How can he be cruel? Lahat naman ng gusto nila ay ginawa ko noon pero bakit parang hindi pa rin sapat? I looked at the man who claimed my babies as his and asked him.

"Bakit ka nandito? Kaya kong palakihin ang mga bata." Seryosong turan ko subalit ang mga luha ay patuloy na nagbabagsakan.

"Magkasama tayong ginawa ang mga anak natin kaya magkasama rin nating palalakihin ang mga bata." Aniya.

Hindi ko mapigilang huwag umiyak sa sinabi niyang 'yon. He's such a responsible man. Kung ibang babae lang siguro ako ay maniniwala na ako pero hindi eh. I'm different from them.

"Flowery words? That's nice." I uttered then started walking away.

Buong akala ko ay hindi niya na ako susundan pa subalit gano'n na lang ang gulat ko nang hawakan niya ako sa aking kamay.

"If you're thinking that those kids are not my responsibilities then you're wrong. They're mine. They're my obligations and part of my responsibilities so I won't give up on chasing you." Pangungulit niya.

Hindi ko alam ang isasagot ko. Humugot ako ng isang malalim na hininga pagkatapos ay nagsalita. " Pag-iisipan ko." Tanging nasabi ko tapos ay pumara na ako ng jeep upang makapunta na sa tinutuluyan namin ni Bettina.

Pagkarating ko ay abala si Bettina sa pag-aayos sa hapag. Saktong pag-angat niya ng mukha sa 'kin ay gano'n na lang ang gulat niya at niyakap ako nang mahigpit.

"Hey, anong nangyari?" Takang tanong nito. Marahil sa namumugto kong mga mata.

Kinwento ko sa kaniya ang sinabi at ginawa ni Daddy sa 'kin. Hindi napigilan ni Bettina ang mapamura at mainis sa galit dahil sa ginawa't sinabi ni Daddy. Kahit sino naman ay gano'n ang mararamdaman.

"I also....uhm... saw the Father of my babies."

"You—what?!" Gulat na aniya. "Anong sinabi niya?!" Muling tanong nito.

After telling her everything Bettina couldn't help but to be amazed with that guy. Kung ibang lalaki raw kasi 'yon ay hindi ako pananagutan at uutusan pa akong ipalaglag ang mga bata but hindi niya ginawa.

Bettina also told me to come with him just like what that guy said a while ago. Na kung papayag daw ba akong tumira sa puder niya ay kontakin ko lang siya.

Should I come to him? Or should I stay with Bettina for me to guard my heart?