Tinapik ko ang kamay niya pagkatapos ay kinunot ang aking noo. "Tigilan mo 'ko, Jonathan." Naiinis na wika ko.
Sa ilang buwan na magkasama kami ay hindi ko narinig sa kaniya ang salitang 'yon tapos ngayong lasing siya ay sasabihin niya 'yon? Akmang aalis na sana ako subalit bigla niya akong pinaibabawan at hinalikan. I opened my eyes and I saw the desire and guilt in his eyes. "A-anong tinitingin tingin mo d'yan?" Nakanguso at utal na wika ko. Hindi ako makatagal sa titig niyang 'yon dahil pakiramdam ko ay malalamon niya ako. Malalamon sa mga mata niyang mapang-akit. "I want you, Michaella. I want you so bad." He uttered then for the second time aroun, he kissed me aggressively. Sumabay ako sa bawat ritmo ng halikan namin at hindi ko mapigilang mapa-ung*l nang bigla niya akong halikan sa aking leeg pababa sa aking dibdib. Napa-ungol pa akong muli at nang maramdaman ko ang kaniyang daliri sa aking ibaba ay napaliyad ako dahilan para maalis niya ang aking suot na panty. "Are you sure about this?" Habol hiningang tanong ko. "I've been sure about you since day one, babe." He uttered. Hindi ko mapigilang huwag mapaluha nang marinig ko mula sa kaniya ang mga salitang 'yon. Sana pag gising niya ay hindi siya magbago. He faced my womanh*ood and encircled his tongue on my cl*t. Hindi ko alam kung saan ko ipaaling ang aking ulo dahil sa sarap na nararamdaman ko. Hindi ko na macontrol pa ang aking sarili at bigla ko na lang hinawakan ang p*gkalalaki ni Jonathan. I can hear him breathing heavily. Walang ano ano'y isinubo ko ang kaniyang pagkalalaki at itinaas baba ang aking ulo. I want to satisfy him as much as I can. "Michaella.... Hmm," he moaned. Hinalikan ko siya at ipinasok ang aking dila sa loob ng kaniyang bibig pagkatapos ay hinawakan ang kaniyang pagkalalaki. Itinaas baba ko ang aking kamay na kasalukuyang nakahawak sa kaniyang pagkalalaki. "I'm coming very near. But not this time, my love." Aniya. Pagkasabi niya no'n ay ipinasok niya ang kaniyang daliri sa aking loob. "Jonathan.... Hmmm. Please don't stop, please." I pleaded. While he was pumping his finger in and out of me for a minute, I suddenly felt something to explode inside me. Seconds passed and I finally came. He undressed his pants and his hard-thick and long shaft came out. Ngayon ko lang nakita nang ganito katagal ang kaniyang pagkalalaki. Kung siguro ay birhen ako tingin ko hindi ito magkakasya sa loob ko. In just a second, I suddenly felt his pen*s inside me. He's now pumping very slowly and gently. Subalit 'di kalaunan ay mas naging agresibo siya sa bawat ulos na ginagawa niya. Bagay na nagustuhan ko rin. Minutes passed and we both reached our climax. Kasalukuyan siyang nakaibabaw sa akin pagkatapos ay humiga sa aking tabi at hinalikan ako sa aking labi. "Thank you for everything. Please don't get tired of me. Ayan lang ang hiling ko, Michaella." He said. Ilang minuto ang lumipas bago ako nakaramdam ng antok dahilan para makatulog ako. Kinaumagahan ay maaga akong nagising subalit wala na si Jonathan sa tabi ko. Napakaaga naman yata niyang umalis? Agad kong pinuntahan ang kambal at kasalukuyan silan binbantayan ni Ate Celing. "Maraming salamat sa pag-aalaga sa kambal, Ate Celing." Nakangiting turan ko. Panandalian ko munang binantayan ang kambaal at oras ang lumipas bago ko pinatawag si Aling Celyn upang halangan muna ako. Hindi ko mapigilang huwag mapangiti sa mga sinabi ni Jonathan kagabi. Magluluto na ako ng pagkain niya para may laman ang tyan niya mamayang gabi. Paniguradong pagod 'yon kaya maghahanda na lang ako ng pagkain niya upang diretso tulog na siya. Nagdesisyon akong magluto ng adobong pusit. Favorite ko ito at gusto kong ipatikim sa kaniya ang luto ko. Sa isang taon mahigit naming magkasama ay hindi ko pa siya nalulutuan kaya sigurado akong mas gagaan ang loob niya sa akin kapag nalaman niyang pinaglutuan ko siya. Nang matapos akong magluto ay sakto ang pagdating niya. Amoy ulam pa ako pero hindi ko na 'yon pinansin pa at nagpatuloy na lang sa paghain sa lamesa sa tulong ng mga kasambahay. "Good afternoon, kumain ka na?" Bungad ko kay Jonathan pagkapasok niya sa main door. "Tapos na akong kumain." Walang kaemo-emosyon na turan niya. "Ay gano'n ba? P-pinagluto kasi kita ng adobong pusit. Kahit tikman mo lang para sana hindi masayang effort ko." Wika ko habang nakayuko. "Sino bang nagsabing mag effort ka? Itapon mo na lang 'yan dahil busog pa ako. O kaya kainin mo na lang maghapon para hindi masayang." Saad niya pagkatapos ay dumiretso sa ikalawang palapag kung nasaan ang kwarto namin. Tila may mga tinik na humahawak sa aking dibdib nang sabihin niya ang mga masasakit na salitang 'yon. Buong akala ko ay magiging mabait na ang trato niya sa akin pagkatapos ng gabing 'yon pero mukhang hindi pala. Baka nga nageexpect lang ako nang sobra kaya nasasaktan ako ng sobra ngayon. "Ilagay niyo na lang po muna sa ref. Busog daw kasi ang amo niyo." Pilit na nakangiting turan ko. Mabuti na lang at hindi na sila nagtanong pa at agad na lang akong sinunod sa ipinasuyo ko. Pumunta ako swimming pool at inilaylay ang mga paa ko sa tubig upang makapag relax. I need fresh air. Kailangan ko rin kontrolin ang emosyon ko dahil kung hindi ay baka mas lalo akong maging emosyonal. Nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip nang biglang may nagsalita sa aking likuran. It was Yonard, isa sa mga drivers. "Mag-juice ka muna po, Ma'am." Aniya. Pilit akong ngumiti sa kaniya pagkatapos ay kinuha ang baso na hawak niya na kung saan ay naglalaman ng orange juice. "Matagal ka na ba rito?" Tanong ko bigla. Kasalukuyan siyang nakatayo malapit sa akin habang ako naman ay nagpagpag at tumayo rin upang magpantay ang aming mga mukha. "Matagal na po." Tipid na sagot niya. Buong akala ko ay hindi na siya magsasalita pa pero gano'n na lang ang gulat ko nang mayroon siyang muling sinabi. "Mabait naman po si Sir Jonathan. Sa katunayan nga ho ay siya ang nagpa-paaral sa dalawa kong kapatid sa probinsya. Siguro ho kailangan mo lang talaga siyang intindihin." Makahulugang wika nito. I heaved a deep breath then stared at him. "Baka sa inyo lang siya mabait. Kahit ano kasing effort ng gawin ko ay hindi manlang siya kailanman gumawa ng paraan para makapag bonding kaming mag-iina. Kinukulong niya lang kami." Punong puno ng inis na wika ko. "Baka po gusto niya lang kayong protektahan?" Anito. Protektahan? Hindi naman na ako bata. At tsaka wala namang masamang mangyayari sa mga anak namin dahil may kasama naman kami in case na pumunta kaming mall. "Mabait lang siya t'wing may kailangan siya." I uttered. Totoo naman 'yon. Mabait lang siguro siya sa akin kagabi dahil kailangan niya ng p*rausan. Kailangan niya lang nang makaka-s*x gano'n. Totoo naman siguro ang nabubuong palaisipan sa aking isipan. "Mauuna na po ako, Ma'am. Mag-lilinis pa ho ako ng sasakyan." Nakangiting wika niya. Tumango naman ako at ininom ang juice na binigay niya sa akin pagkatapos ay nagdesisyong pumunta muna sa kambal. Akmang papasok na sana ako subalit bigla kong narinig ang boses ni Jonathan sa loob ng kwarto dahilan para matigil ako sa paglalakad papasok sa loob. "Mahal kayo ni Daddy. Mahal na mahal. I'm sorry for my shortcomings, my children." Halatang lumuluhang aniya. Nang maramdaman kong paalis na siya sa loob ay agad akong nagtago sa kabilang kwarto. Nang marinig kong kumalabog na ang pintuan senyales na nasa master's bedroom na siya ay agad akong pumunta sa loob ng kwarto ng mga bata. Ayon naman ang importante. Kahit hindi ako mahal ng Daddy niyo basta mahal niya kayo ay sapat na sa akin. Ayokong matulad kayo sa nangyari sa Lolo niyo at sa akin. Minsan na akong ginamit ng Tatay ko. Ginamit na makipag date kung kani kanino para lang mas lumago ang kumpanya nila. Maliban don ay muntik pa akong ipakasal sa isang matanda para raw pag namatay ito ay sa akin mapupunta ang lahat ng kayamanan ng matandang 'yon. "Hindi ko kailanman itutulad ang sarili ko kay Daddy. Mamahalin ko ang mga anak ko hangga't nabububay ako kahit ano man ang gawin nila sa akin." Lumuluhang wika ko sa kawalan. Mahal ko kayo mga anak, sapat na sa akin na mahal kayo ng Daddy niyo dahil alam kong hindi niya kailanman gagawin ang mga bagay na ginawa sa akin ng Lolo niyo.Nang makapasok na ako sa kwarto namin ni Jonathan ay tulog na siya. Siguro dahil pagod siya sa opisina. Gano'n siguro talaga kapag matagal mo nang nakakasama ang ibang tao. Lumalabas ang tunay nitong ugali, bagay na ikinakalungkot ko dahil ibang iba si Jonathan ngayon sa Jonathan noon. Pero kahit gano'n, hindi ko siya kailanman susukuan. Hahayaan ko na lang na mapagod ako bago ako sumuko. Kaya ko pa naman, eh. Kay ko pa na lumaban at kumapit mag-isa. Kahit walang kami ay naniniwala ako na hangga't ipinapaglaban ko ay dadating din kami sa punto na mamahalin niya rin ako pabalik. Kumuha ako ng kumot sa higaan at nilagyan siya ng kumot. Kasalukuyan siyang nakahiga sa couch. Madalas nagtatalo kami dahil sinasabi ko na sa kama na lang siya matulog dahil maliit sa kaniya ang couch subalit ayaw niya. Dahil hindi pa ako inaantok ay pumunta muna ako sa veranda at nagpahangin. Natigil ako sa pagmumuni muni nang may nakita akong lalaki na nakamasid sa akin at may hawak na patalim. Aligaga at
"Getting my clothes." Simpleng sagot ko. Dinig ko ang malalim niyang paghinga at ang paglapit niya sa akin."And where do you think you're going?" Tanong niya pagkatapos ay hinawakan ako sa aking palapulsuan. "Ano ba! Maliligo lang ako!" Inis na turan ko. Hindi ko talaga alam kung bakit t'wing inaakala niyang lalabas ako sa mansyon niya na ito ay grabe na lang ang nagiging reaksyon niya. As if naman mayroon siyang pakialam sa akin kung sakaling may mangyaring masama sa akin sa labas ng pamamahay niya. I wanna scream in anger because he's making me feel confuse with his actions."I'm telling you, Michaella. You're not going anywhere. You're my territory and you have no right to run away from me." Aniya. Hindi na sana ako iimik pa subalit bigla na lang bumuka ang aking bibig dahilan para matigilan siya sa paglalakad. "I am no one's territory, Jonathan. Not even yours," maluha-luhang wika ko. Nang masabi ko ang mga salitang 'yon ay agad akong umalis sa kaniyang harapan pagkatapos ay
"Please accept this. Pagbali-baliktarin mo man ang mundo, anak ko pa rin sila. Ayaw kong maghirap sila, Michaella." Bakas sa boses niya ang pag-aalala. Hindi na ako pumalag pa at kinuha ang pera at tseke na kanina niya pa ibinibigay sa akin. Gusto niya ay ihatid pa kami ng drIver niya kung saan namin balak pumunta subalit tumanggi ako dahil ayaw kong malaman niya kung saan at kanino ang punta namin kahit halata naman na kung kanino. Pumara ako ng taxi at agad na sinabi kung saan ang baba namin ng kambal. Hindi ko naitext si Bettina na pupunta ako sa kaniya. Gabi na nang makarating kami sa bahay ni Bettina subalit gano'n na lang ang pagtataka ko nang walang tao sa loob at patay ang ilaw."Hija, sino ba ang hanap mo?" Takang tanong no'ng may edad na lalaki. "Ah, s-si Bettina ho?" Sagot ko pabalik. "Naku! Lumipat na siya ng tinutuluyan, hija. Napaalis kasi siya rito. Sa kabilang bayan na siya nakatira ngayon. Tawagan mo na lang siya para matulungan ka niya. Tiyak nahihirapan ka dahil
"You're marrying that old man, Michaella!" Dad shouted at me. Hindi ako nakaimik at natahimik nang panandalian dahil sa sinabi ni Daddy. Bakit kung ipagtabuyan at ipamigay nila ako ay parang hindi nila ako tunay na anak? May mali ba akong ginawa sa past life ko para ibigay sila bilang mga magulang ko? "Anak niyo lang ako! Hindi niyo ako pag-aari kaya wala kayong karapatang diktahan ako kung sino ang papaksalan ko!" Galit n agalit na sigaw ko. Lumapit sa akin si Daddy at malakas akong sinampal. Hindi ako makapaniwalang magagawa niya akong saktan. Noon pa man ay hindi na maganda ang trato niya sa akin subalit hindi ko lubos akalain na masasampal niya ako. Hindi manlang ako nakakita ng kahit na gulat sa kaniyang mga mata nang magawa niya ang bagay na 'yon. Tinignan ko si Mommy at walang reaksyon din siyang nanonood lang sa amin ni Daddy. Nagsimulang magbagsakan ang mga luha ko pababa sa aking pisngi pagkatapos ay nagmadaling umakyat sa aking kwarto at kinuha ang bag ko. Desidido na
"Wala pa akong pang kapital at maliban do'n ay abala rin ako sa trabaho ko. Ikaw? What are your plans?" Tanong ni Bettina sa 'kin pabalik. Bahagya akong napaisip sa tanong niyang 'yon. Ano nga ba ang plano ko? "Maghanap ng trabaho. Pero, p'wede ba humingi ng pabor?" Nakayukong wika ko. "Ano 'yon?" Tanong niya. "P'wedeng sa sahod ko na lang ako magbigay ng hati sa daily and monthly expenses natin? You know, I don't have much money here in my pocket yet." Kagat-labing wika ko dahil sa kahihiyan. I heard he chuckled then gently tapped me on my shoulders. "Of course, Michaella. I'll help you as much as I can. You're like a sister to me, ano ka ba!" Tumatawang turan ni Bettina. Nang matapos kaming magkwentuhan ay agad na nagpaalam si Bettina sa akin dahil daw may pasok pa siya sa trabaho. Nagdesisyon na lang muna akong magligpit ng bahay pagkatapos ay naligo at nagdesisyong mag-ayos ng requirements ko para sa pag-aaply ko ng trabaho. Nang makuha ko ang mg requirements ko ay agad akong
After leaving Bettina, I suddenly realized kung tama ba nag pagsama ko sa lalaking 'to. He's driving the car. We're both silent and no one even dares to talk about anything. "He's mean. Totoo ka ba niyang anak?" Iiling iling na ani lalaki. "What's your name?" Takang tanong ko. Maliban don ay para rin maiba ang usapan namin. Ayaw ko munang pag-usapan ang tungkol sa Daddy ko dahil nabalik lang ang sakit sa dibdib ko. "Jonathan. Jonathan Havoc." Aniya na siyang ikinagulat ko. "You're shocked. You deserve to be hired anyway. Your capabilities are quite good and deserve to be in that position so don't doubt yourself." Aniya habang ang paningin ay nasa daan. Hindi na ako nakapag react pa dahil naunahna niya nang magpaliwanag tungkol sa pag hire sa akin sa kumpanya niya doon sa lugar nina Bettina. "Sabi mo eh." Tanging nasabi ko at ibinaling na lang din ang paningin sa bintana. Nang makarating na kami sa mansyon ni Jonathan ay agad niya akong pinagbuksan ng pintuan. "Thank you." I tha
"Please accept this. Pagbali-baliktarin mo man ang mundo, anak ko pa rin sila. Ayaw kong maghirap sila, Michaella." Bakas sa boses niya ang pag-aalala. Hindi na ako pumalag pa at kinuha ang pera at tseke na kanina niya pa ibinibigay sa akin. Gusto niya ay ihatid pa kami ng drIver niya kung saan namin balak pumunta subalit tumanggi ako dahil ayaw kong malaman niya kung saan at kanino ang punta namin kahit halata naman na kung kanino. Pumara ako ng taxi at agad na sinabi kung saan ang baba namin ng kambal. Hindi ko naitext si Bettina na pupunta ako sa kaniya. Gabi na nang makarating kami sa bahay ni Bettina subalit gano'n na lang ang pagtataka ko nang walang tao sa loob at patay ang ilaw."Hija, sino ba ang hanap mo?" Takang tanong no'ng may edad na lalaki. "Ah, s-si Bettina ho?" Sagot ko pabalik. "Naku! Lumipat na siya ng tinutuluyan, hija. Napaalis kasi siya rito. Sa kabilang bayan na siya nakatira ngayon. Tawagan mo na lang siya para matulungan ka niya. Tiyak nahihirapan ka dahil
"Getting my clothes." Simpleng sagot ko. Dinig ko ang malalim niyang paghinga at ang paglapit niya sa akin."And where do you think you're going?" Tanong niya pagkatapos ay hinawakan ako sa aking palapulsuan. "Ano ba! Maliligo lang ako!" Inis na turan ko. Hindi ko talaga alam kung bakit t'wing inaakala niyang lalabas ako sa mansyon niya na ito ay grabe na lang ang nagiging reaksyon niya. As if naman mayroon siyang pakialam sa akin kung sakaling may mangyaring masama sa akin sa labas ng pamamahay niya. I wanna scream in anger because he's making me feel confuse with his actions."I'm telling you, Michaella. You're not going anywhere. You're my territory and you have no right to run away from me." Aniya. Hindi na sana ako iimik pa subalit bigla na lang bumuka ang aking bibig dahilan para matigilan siya sa paglalakad. "I am no one's territory, Jonathan. Not even yours," maluha-luhang wika ko. Nang masabi ko ang mga salitang 'yon ay agad akong umalis sa kaniyang harapan pagkatapos ay
Nang makapasok na ako sa kwarto namin ni Jonathan ay tulog na siya. Siguro dahil pagod siya sa opisina. Gano'n siguro talaga kapag matagal mo nang nakakasama ang ibang tao. Lumalabas ang tunay nitong ugali, bagay na ikinakalungkot ko dahil ibang iba si Jonathan ngayon sa Jonathan noon. Pero kahit gano'n, hindi ko siya kailanman susukuan. Hahayaan ko na lang na mapagod ako bago ako sumuko. Kaya ko pa naman, eh. Kay ko pa na lumaban at kumapit mag-isa. Kahit walang kami ay naniniwala ako na hangga't ipinapaglaban ko ay dadating din kami sa punto na mamahalin niya rin ako pabalik. Kumuha ako ng kumot sa higaan at nilagyan siya ng kumot. Kasalukuyan siyang nakahiga sa couch. Madalas nagtatalo kami dahil sinasabi ko na sa kama na lang siya matulog dahil maliit sa kaniya ang couch subalit ayaw niya. Dahil hindi pa ako inaantok ay pumunta muna ako sa veranda at nagpahangin. Natigil ako sa pagmumuni muni nang may nakita akong lalaki na nakamasid sa akin at may hawak na patalim. Aligaga at
Tinapik ko ang kamay niya pagkatapos ay kinunot ang aking noo. "Tigilan mo 'ko, Jonathan." Naiinis na wika ko. Sa ilang buwan na magkasama kami ay hindi ko narinig sa kaniya ang salitang 'yon tapos ngayong lasing siya ay sasabihin niya 'yon?Akmang aalis na sana ako subalit bigla niya akong pinaibabawan at hinalikan. I opened my eyes and I saw the desire and guilt in his eyes. "A-anong tinitingin tingin mo d'yan?" Nakanguso at utal na wika ko. Hindi ako makatagal sa titig niyang 'yon dahil pakiramdam ko ay malalamon niya ako. Malalamon sa mga mata niyang mapang-akit. "I want you, Michaella. I want you so bad." He uttered then for the second time aroun, he kissed me aggressively. Sumabay ako sa bawat ritmo ng halikan namin at hindi ko mapigilang mapa-ung*l nang bigla niya akong halikan sa aking leeg pababa sa aking dibdib. Napa-ungol pa akong muli at nang maramdaman ko ang kaniyang daliri sa aking ibaba ay napaliyad ako dahilan para maalis niya ang aking suot na panty. "Are you
After leaving Bettina, I suddenly realized kung tama ba nag pagsama ko sa lalaking 'to. He's driving the car. We're both silent and no one even dares to talk about anything. "He's mean. Totoo ka ba niyang anak?" Iiling iling na ani lalaki. "What's your name?" Takang tanong ko. Maliban don ay para rin maiba ang usapan namin. Ayaw ko munang pag-usapan ang tungkol sa Daddy ko dahil nabalik lang ang sakit sa dibdib ko. "Jonathan. Jonathan Havoc." Aniya na siyang ikinagulat ko. "You're shocked. You deserve to be hired anyway. Your capabilities are quite good and deserve to be in that position so don't doubt yourself." Aniya habang ang paningin ay nasa daan. Hindi na ako nakapag react pa dahil naunahna niya nang magpaliwanag tungkol sa pag hire sa akin sa kumpanya niya doon sa lugar nina Bettina. "Sabi mo eh." Tanging nasabi ko at ibinaling na lang din ang paningin sa bintana. Nang makarating na kami sa mansyon ni Jonathan ay agad niya akong pinagbuksan ng pintuan. "Thank you." I tha
"Wala pa akong pang kapital at maliban do'n ay abala rin ako sa trabaho ko. Ikaw? What are your plans?" Tanong ni Bettina sa 'kin pabalik. Bahagya akong napaisip sa tanong niyang 'yon. Ano nga ba ang plano ko? "Maghanap ng trabaho. Pero, p'wede ba humingi ng pabor?" Nakayukong wika ko. "Ano 'yon?" Tanong niya. "P'wedeng sa sahod ko na lang ako magbigay ng hati sa daily and monthly expenses natin? You know, I don't have much money here in my pocket yet." Kagat-labing wika ko dahil sa kahihiyan. I heard he chuckled then gently tapped me on my shoulders. "Of course, Michaella. I'll help you as much as I can. You're like a sister to me, ano ka ba!" Tumatawang turan ni Bettina. Nang matapos kaming magkwentuhan ay agad na nagpaalam si Bettina sa akin dahil daw may pasok pa siya sa trabaho. Nagdesisyon na lang muna akong magligpit ng bahay pagkatapos ay naligo at nagdesisyong mag-ayos ng requirements ko para sa pag-aaply ko ng trabaho. Nang makuha ko ang mg requirements ko ay agad akong
"You're marrying that old man, Michaella!" Dad shouted at me. Hindi ako nakaimik at natahimik nang panandalian dahil sa sinabi ni Daddy. Bakit kung ipagtabuyan at ipamigay nila ako ay parang hindi nila ako tunay na anak? May mali ba akong ginawa sa past life ko para ibigay sila bilang mga magulang ko? "Anak niyo lang ako! Hindi niyo ako pag-aari kaya wala kayong karapatang diktahan ako kung sino ang papaksalan ko!" Galit n agalit na sigaw ko. Lumapit sa akin si Daddy at malakas akong sinampal. Hindi ako makapaniwalang magagawa niya akong saktan. Noon pa man ay hindi na maganda ang trato niya sa akin subalit hindi ko lubos akalain na masasampal niya ako. Hindi manlang ako nakakita ng kahit na gulat sa kaniyang mga mata nang magawa niya ang bagay na 'yon. Tinignan ko si Mommy at walang reaksyon din siyang nanonood lang sa amin ni Daddy. Nagsimulang magbagsakan ang mga luha ko pababa sa aking pisngi pagkatapos ay nagmadaling umakyat sa aking kwarto at kinuha ang bag ko. Desidido na