Kaagad siyang niyakap ni Ringgo nang makalapit ito."Nagpakita ka Gerald! Pinuntahan mo ako dito! Ang saya-saya kong bumisita ka." Magkahalong tawa at iyak na sambit ni Ringgo.Nagpaubaya si Gerald sa yakap ni Ringgo. Daman-dama niya ang higpit niyon. Nang halikan siya nito sa pisngi ay hinayaan lang niya ito ngunit nang hinawakan siya sa pisngi at akmang hahalikan na siya sa labi niya ay saka niya marahang itinulak si Ringgo. Iniwas niya at inilayo ang kanyang mukha."Huwag Ringgo," pabulong."Bakit? Di ba pumunta ka dito para balikan mo ako? Para ipagpatuloy natin ang relasyon natin?" Malambing ang pagkakatanong no'n."Maupo ka muna. Mag-usap tayo." hinawakan niya ang palad ng kaibigan.Umupo sila. Hindi maialis ni Ringgo ang tingin niya sa guwapong mukha ni Gerald. Hindi pa rin siya makapaniwalang pinuntahan siya nito sa kanyang bahay."Alam mo bang mahal na mahal kita bilang isang matalik kong kaibigan? Ayaw ko ring mawala ka sa akin kaya gusto ko sanang magiging maayos ka rin." P
Galit pa nga ba siya?Ewan!Hindi na niya alam.Hmnnn!Mahal kaya? Mahal pa kaya niya si Gerald?Hindi!Hindi niya gustong isipin iyon dahil baka maniwala ang puso!Ayaw na niya!Tama na.Hindi na niya gustong balikan pa ang nakaraan. Ang mga sakit na kanyang pinagdaanan.Kaya para makaiwas, hindi na niya kinakausap si Gerald. Kapag binibigay nito ang mga draft niyang contracts, ipinababalik niya sa Secretary niya na puno ng red marks. Nawawalan na tuloy siya ng bilib kay Gerald. Puro mali ang trabaho. Hindi niya alam kung sinasadya nito iyon o sadyang wala lang talagang alam. Kung may kukunin siya sa Pantry at susunod si Gerald, mabilis siyang aalis at hindi niya ito titignan. Ni hindi na nga ito sinasagot pa sa pagbati nito kung nagkakasalubong sila. Hindi niya ito tinitignan. Well, hindi nga naman talaga kung alam niyang nakatingin din ito sa kanya. Pasimple lang at mabilisang lingon. Damn! E, di tumingin din pala siya?At least, hindi titigan. Pasimpleng sulyap lang. Wala namang b
"Ayaw ko na nga!" protesta ni Sackey sa hinihiling ni Gerald."Paselosin lang natin! Sige na!" Pangungulit niya sa pinsan niya. Hindi na kasi niya makuha si Diane sa santong ligawan kaya naisip niyang daanin muli ito sa simpleng landian. Kailangan na niyang makuha ang tiwala at pagmamahal ni Diane bago tuluyang sumabog si Ringgo."Pumayag ako nang una na kausapin si Britney tapos ngayon sa Secretary ni Diane mismo, hindi na puwede ‘yon.""Bakit hindi?""Pucha naman insan! Sa tingin mo ba magseselos si Diane diyan e mas maganda siya sa Secretary niya? Ayaw ko na. Saksatan mo lang ang kaibigan ko e. Putang ina naman eh.""O hayan nagmumura ka na!" parinig ni Gerald. "Puwede namang inglisin nang di ka nakakasakit!""Basta, ayaw ko nang maghanap ng gagamitin mong ipangpaselos.""To naman, hirap mapakiusapan.""Insan naman, hanggang tama na yung mga ganoong paselos. Kapag malaman niya ang lahat ng kasinungalingan natin patay ako. Paano ko ligawan si Marian, tingin mo papayag 'yan na ipalig
"Nautakan mo ako insan ha!" bulong ni Sackey. Hindi siya natutuwa sa plano ng pinsan niya."Sakyan mo na lang ako. Please? Sandaling-sandali na lang, bibigay na 'yan. Alam ko nang kahinaan niyan. Hindi na niya pinipili ngayon kung sino ang pagseselosan. Lalo na alam niyang pinatulan ko pati si Ringgo. Promise insan, maya-maya lalabas na ang pagka-amasona niyan. Siya na mismo ang lalapit sa akin. Hindi niyan matitiis ang karisma ko.""Lumaklak ka yata ng isang baldeng self-confidence insan! Taas ng tingin sa sarili ah!""Ako pa ba? Basta easy ka lang, sagot kita!""Libreng dinner daw oh pero sa huli nagamit din akong pampaselos. Insan, hindi puwedeng tumagal 'to. Kung yung sa inyo nga ni Britney hindi pa nababawi ta’s eto ako uli. Di na ako papayag na ginagamit-gamit mo ako at ako yung napapasama.""Bakit may sinasabi ba tayo sa kanya na tayo? Yung maduming utak lang niya ang sisihin niya at hindi tayo.”“Gago k aba? May papunas-punas ka pa ng sauce sa gilid ng labi ko. May lalaki bang
Pinag-iisipan na ni Diane kung paano niya sasabihing pumapayag na siyang maging sila ni Daniel. May kung anong pumipigil lang kasi sa kanya. Madalas niya itong tinititigan mula nang papunta sila ng bar hanggang ngayong magkaharap sila at nagsisimula nang mag-inuman.Sumasabay ang galaw ng ilaw sa mabilis na tugtog ng musika. Tama lang ang dillim ng bar para makita ang iba pang naroon. Ang ikinaganda ay walang nangingialam sa kanila. Pinili nilang tumayo lang sa isang may kataasang pabilog na mesa. May mga mangilan-ngilang tumitingin-tingin pero alam ni Diane na ang mga iyon ay ang mga dumating na walang kasama at kailangan nilang maghanap ng makakapareha. Sila yung mga kagaya ni Gerald dati na naghahanap ng panandaliang makakasama sa gabing iyon na maaring matatapos sa mainit na one night stand. Damn! Bakit si Gerald na naman ang naisip niya?May mga sumasayaw na rin noon. Mga babae at lalaking magkarelasyon. May mga mangilan-ngilan ring mga maskuladong bakla na kung gumiling ay daig
“Anong pag-uusapan ninyo?" bulong ni Daniel kay Diane. Nagdadalawang isip siyang payagan si Diane na makapagsolo sila ni Gerald. Nakakaramdam siya ng takot ngunit ayaw din niyang magmukhang nananakal lalo pa't hindi pa naman sila. Ipinaramdam na lang niyang hindi siya natutuwa sa ideyang iyon."Ayaw mo ba?" muling bulong ni Diane.Bumunot si Daniel ng malalim na hininga. Tinignan niya si Gerald na nakatayo at naghihintay kay Diane. Kaya ba niyang ipagkatiwala si Diane kay Gerald?"Sige na. Payag ako basta ba..." matamlay na sagot ni Daniel.“Basta, ano?” Nilingon niya rin si Sackey na naghihintay na matapos silang mag-usap na dalawa.“Basta hindi ka padadala.”“Okey. Salamat," sagot ni Diane. Aalis na sana siya ngunit naisip niya na hindi nakabubuting hindi siya magbigay ng dahilan kay Daniel. Hindi kasi kung sinu-sino lang ang kakausapin niya, alam ni Daniel na may nakaraan sila ni Gerald kaya kailangan niyang maging sensitibo rin sa pakiramdam nito.“Bakit?”“I wanna be honest.”“H
Huminga nang malalim si Diane. Hindi na tama ang ginagawa nng bestfriend niya. May utang na loob siya oo, pero huwag naman sana ganito."Tol naman! Naging totoo ako sa'yo. Kilala mo ako, walang kahit anong lihim sa buhay ko na inilihim ko sa'yo. Nagtiwala akong magiging totoo ka kasi ikaw lang ang pinagkakatiwalaan kong bestfriend ko. Nakapatagal nating magkasama tol, ni minsan hindi mo sinabing magpinsan lang pala kayo ni Gerald. Nasa sa'yo lahat ng pagkakataong aminin sa akin ang tungkol sa kanila dati ni Britney, na mali ang tingin ko sa kanila at sa'yo ngayon pero hindi ka nagsasalita. Ni wala kang sinabi sa akin. Pinanindigan mo ang panloloko ni Britney kasama ng pinsan mo!" singhal ni Diane. Nanginginig ang kanyang mga kamay ngunit hindi niya nagawang sampalin ang kanyang bestfriend. Kung may pinakawalan siya noon, iyon ay ang masaganang luha sa kanyang pisngi.Tumingin si Sackey sa bestfriend niya. Ito na yung pagkakataong kinatatakutan niya noon pa. Dumating na ang panahon na
Kinabukasan, paggising ni Diane ay maingay na sa kanilang kusina. Bakasyon na kasi ng mga kapatid niya kaya kumpleto na naman sila sa mga ganoong oras. Nang makita siya ni Marcus pagbaba niya sa hagdanan ay tumakbo ito at tumalon sa kanyang likod. Kinarga niya ang naglalambing nilang bunso at kahit mabigat ang pakiramdam niya ay sinikap niyang huwag ipahalata sa kanyang mga kapatid ang kanyang kalungkutan. Hindi siya dapat paaapekto. Kung noon nga nakaya niyang ipakita sa kanila na malakas siya, ngayon pa kaya?"Damulag ka na bunso ah! Bumaba ka nga mula sa likod ko. Ang bigat mo na kaya!" tinapik niya ang puwit ni Marcus."Tagal mo na nga akong hindi kinakarga eh!" yumakap si Marcus sa leeg ng ate niya habang nakaangkas siya sa likod nito. "Bakit amoy alak ka?" tanong ni Marcus."Hindi ah! Panong amoy alak ako?" Kiniliti niya ang talampakan ni Marcus."Ate naman eh!” Nakikiliti si Marcus. “Ate! Ano ba! Sige ka! Malalaglag ako!" Lalong hinigpitan ang hawak ni Marcus sa leeg ng Ate Dia