CHAPTER NINETY-SIX

"Kinaya ko 'yon, tinanggap ko ng maluwag sa dibdib na iyon ang buhay na kinagisnan namin, ang mahalaga ay nangingibabaw ang pagmamahalan sa aming pamilya." Yumuko siya. Nakita niya ang pumatak na luha sa ibabaw ng podium. Luhang kusang pumatak kahit pa sinubukan niyang pigilan. Naalala niya ang nangyari sa Mama niya. Tumitig siyang muli kay Ringgo. Kung nakakasugat lang ang salita, gusto niyang saksakin ng saksakin ang dibdib nito para maramdaman niya yung hirap na rinanas nilang magkakapatid nang nawalan sila ng ina. "Ang masakit ay kung kailan ka pilit umaahon sa kahirapan ay may mga taong patuloy kang hahamakin at aapakan para lalo kang lumubog. Kung kailan ramdam mong wala kang kakampi, kung kailan kailangan mo ng magulang na masasandalan, saka naman namatay at nasunog nang buhay ang iyong kinakapitan at inaasahan. Nakapadali lang nilang ginawa iyon, para lang silang sumagasa ng isang pusa sa daan. Dahil hindi pag-aari ng pusa ang daan, at dahil na rin sa walang halaga ang buhay n