CHAPTER ONE HUNDRED THREE

Biglang bumukas ang ilaw sa sala. Ang maid niya ang naroon at papungas-pungas pa. Nagulat ito nang makita siya. Sumenyas siyang patayin na lang muli nito ang ilaw.

"Bakit ser? Sinnu ba yung kumakatuk nga halus gibain na metten ang git?" paanas na tanong ng ilokanong katulong niya.

"Bumalik ka na sa kuwarto mo, Manang. Ako na ang bahala rito.”

“Piru ser. Baka ngay saktan kayo.”

“Hindi ho Manang. Tumawag na lang kayo ng pulis at sabihin mong may pilit nanggugulo rito." Bilin niya sa kanyang katiwala.

"Sigi a ser. Wala na ba kayung kailangan?”

“Wala na ho.”

“Isu a ngarud." (Sige po kung ganoon)

"Salamat Manang," matipid niyang sagot.

Pumanhik siya sa taas at dahan-dahan siyang sumilip sa bintana. Kitang-kita niya si Ringgo doon. Paikot-ikot, hindi mapakali.

Nakita rin niyang napakaraming missed calls at text sa cellphone niya pero alam niyang lahat nang iyon ay galing kay Ringgo dahil hawak din nito ang cellphone nito habang paikot-ikot sa harap ng kanyang gate. Pinatay na lang niya muna