Unexpected Love

Valeen's POV"Dad ayoko! Please mom pigilan mo siya." Pagmamakaawa ko kay mommy habang nakaluhod pa sa harap nito't umiiyak. Naluluha naman si mommy na pinunasan ang luha sa aking mga mata."Matanda na ako Valeen! Bilang na lang ang araw na nabubuhay dito sa mundo kaya ako ang magdedesisyon kung sino ang lalaking makakasama mo kapag pumana

                         Valeen's POV "Mabuti naman po doc at gising ka na. Kanina ka pa kasi hinihintay ni boss Eroze sa baba." Usad ng babae nang magising ako. Nakatingin ito sa akin habang nakangiti. "Napakaganda mo po, maam." Papuri nito sa akin pero hinayaan ko lang. Masama kasi ang gising ko lalo na at hindi ko kama itong hinihigaan ko.Napatingin ako sa damit ko. Bakit nakasando lang ako? Nakauniform ako kagabi sa pagkakaalam ko. Agad akong napabalikwas at napahawak sa harap ko. Sinong nagpalit ng damit ko? "A-Aahm. S-Sabi po kasi ni boss na palitan namin ang damit mo kaya pinalitan po namin habang tulog ka." Sabi ng katulong. Bakit hindi ako nagising?"B-Bak

Valeen's POV"Bakit mo naman sinabi sa kanya 'yon? Nirerespeto ka 'nung tao kaya dapat respetuhin mo 'din." Sermon ko sa kanya habang nakapamewang dito sa harap niya. "Eh ako? Nirerespeto mo 'din ba? Paano na lang kung nakita ni dad na may kalandian ka na ibang lalaki? Ano na lang sasabihin niya?" Pagsusungit na tanong nito sa akin. Kalandian? Nakipag-usap lang ako hindi nakipaglandian ang kapal ng mukha nito. "Dapat mo parin na respetuhin 'yung tao. Tsaka hindi pa naman tayo mag-asawa ah? Nagplaplano pa lang kung kailan ang kasal at kung paano ko lulusutan ang pesteng kasal na 'to." Sagot ko. Magsasalita na sana si Erroze 'nang sumulpot si Renzo. Buti na lang talaga pasulpot-sulpot itong si Renzo kaysa naman makausap ko pa itong si Erroze. "Valeen!" Tawag nito sa pangalan ko. "Saan tayo ngayon?" Tanong ni Renzo kay Erroze na kanina pa i

Valeen's POV Pauwi na kami ni Renzo pero nakiusap akong dumaan muna sa bahay upang bumisita kaya heto kami ngayon sa harap ng bahay. Pinagmamasdan ko lang ang kabuoan ng bahay mula dito sa bintana ng kotse. Sobrang miss na miss ko na si mom at dad. Gusto ko na silang yakapin at makausap manlang upang iurong ang kasal kaso nagdesisyon akong huwag ng pumasok dahil hindi 'din naman ako papakinggan kahit ilang beses pa akong lumuhod sa harapan nila. Kahit pa siguro umiyak ako ng dugo ay hindi na talaga mababago ang isipan nila. Masaya kaya sila kahit hindi ako nakikita ng halos dalawang linggo na? Masaya parin ba sila kahit alam nilang sinasaktan ako ng lalaking gusto nila para sa akin? Hindi manlang nila ako tinawagan upang kamustahin kung buhay pa ba ako o patay na. Tsaka okay na 'din kung hindi ako pumasok sa loob. Paniguradong tatalakan na naman ako ni dad kapag nakita niyang si Renzo ang kasama ko at hindi si Erroze. 

 Valeen's POV"Huwag ka ng magalit sa akin. Hindi ko na naman uulitin eh." Seryosong usad nito kaya agad akong napatigil. Hindi ko alam kung paanong agad humupa ang galit ko at nangibabaw ang nararamdaman ko para sa kanya. "Gutom na ako. Hindi ka pa ba nagugutom?" Pangiiba ko ng usapan. "Tara kain na tayo. Oorder ba tayo o pupunta na 'dun mismo?" Tanong nito. "Doon na lang siguro." Sagot ko. Tumayo ako tsaka agad na inayos ang sarili ko. Habang naglalakad kami ni Erroze hindi ko na lang maiwasang mapangiti ng sobra sa kilig dahil hawak ako nito sa bewang na para bang ikinakabisa ang kurba ng aking katawan. Hindi ko alam kung bakit hindi ako nagrereklamo kahit pa hawak na niya ako sa bewang na para bang isang tunay na magkasintahan. "Teka." Biglang sinabi ni Erroze kaya naman agad 'din akong napatigil. "Bakit?" Tanong ko. "Tara balik tayo sa kubo." Usad nito. Napataas