๐๐ต๐ฎ๐ฝ๐๐ฒ๐ฟ ๐ข๐ป๐ฒ
๐๐ฟ๐๐๐ต
Binalibag ni Dennis ang mga papel na hindi tapos-tapos na pinasa sa kanya. Tama lang na may ilang sentences ang nakalagay d'on, ni hindi man lang nabuo bilang paragraph. He's irritated!
Kulang-kulang ang pinasang gawa sa kanya para sa group project nila. Ang mangyayari, siya na naman ang magtatapos ng report.
Fuck this day!
"O, inumin mo para sa init ng ulo mo." May coke na lumitaw sa mesa kung saan nakapatong ang laptop ni Dennis. Tumingala siya at dumapo ang mga mata kay Raymond na may iniinom ding Coke.
Naka-uniporme pa rin ito ngunit bukas na ang polo kaya kita ang suot na puting sando nito. Hindi niya alam kung bakit nakita na naman siya nito gayong nasa tagong parte na nga siya ng school. Minsan, gusto niya nang maniwala sa biro niya sa sarili na may pagka-aso 'tong si Raymond. Iba kasi ang pang-amoy.
"Bakit 'andito ka na naman?" inis niyang tanong pero dinampot ang bigay nitong inumin. Binuksan niya iyon at agad na nilagok.
Nagkibit-balikat si Raymond. "Pinanonood ko kung hanggang saan aabot 'yang maskara mo."
Agad na lumipad ang red ballpen niya sa gawi ni Raymond na naiwasan naman nito. Imbes na magalit, tumawa pa ito at umupo sa kaharap na upuan niya.
"Ilang taon ko nang alam 'yang pag-uugali mo, wala pa ring nagbabago. 'Di ka ba tinatamad na magpanggap?"
Hindi siya kumibo. What did Raymond know about his experience? Nothing.
Tinuloy na lang ni Dennis ang pagtipa sa laptop. Kailangan niyang maipasa bukas ang group project nila dahil gusto niyang ahead sila lagi sa schedule. Para kung may ipa-revise man ang teacher nila, maasikaso niya.
Kumuha si Raymond ng isa sa mga nakakalat na papel at binasa. Pagkatapos ay sinulyapan siya.
"You're really something. Para lang ipakita na mabait ka, ni magreklamo, 'di mo magawa? Unfair na mga kagrupo mo sa'yo, 'di mo ba nakikita?"
Tinigil niya ang pagta-type sa laptop at blankong tiningnan ang kaharap. "Why don't you just fuck off somewhere else? I don't need your-so-called advises, okay? This is my business, stick to yours."
Tinawanan lang siya ni Raymond. "Napakabastos ng bibig mo. Paano kaya kung narinig ng iba 'yang pinagsasabi mo?"
Napakuyom ang mga kamao niya at masamang tiningnan ito.
"Ano ba talagang gusto mo? You hate me, right? Don't deny it. Ramdam na ramdam ko ang pagkadisgusto mo sa akin. Bakit ba nangingialam ka?"
Sumeryoso ang kaninang nakangiting mukha ni Raymond sa kanya at tumitig sa kanya. Napakunot ang noo ni Dennis dahil sa tinging binibigay nito.
"Who told you I hate you?" sagot nito mayamaya pagkatapos ng ilang segundong pagtitig sa kanya.
He was taken aback. "You hate me," he stated.
Ngumisi lang si Raymond at hindi nagsalita. Nang nanatiling nakatanga si Dennis dito, tumayo ito at ginulo ang buhok niya. Nanlaki ang mga mata niya. Siraulo 'to, a?!
"Hoy!"
"Mukha ka talagang mabait kapag tahimik ka, e. Kaso oras na magsalita ka, puro kabalbalan 'yang lumalabas sa bibig mo."
Hindi na siya nagkapagsalita nang tumalikod na si Raymond dala ang inuming Coke.
Naglakad ito palayo pero nilingon siya pagkatapos ng ilang hakbang. "Hinahanap ka na nila Franco. Magpakita ka na sa kanila."
Natahimik si Dennis. Oo nga pala. Isa si Raymond sa mga barkada niya rito sa school. Apat sila. Siya, si Raymond, si Franco at Ervin.
Nang maisip niya si Ervin, napangiti siya. He's got a huge crush on that guy. Ang nakakalungkot lang, alam niyang hindi ito magkakagusto sa kanya. Pero hindi naman masama na sana bukas paggising niya, magiging kanya ito, 'di ba?
Paano nga ba silang apat nabuo bilang barkada gayong alam niya naman na hindi siya gusto ni Raymond? Sa totoo lang, hindi rin alam ni Dennis ang dahilan.
Nagkasama-sama lang sila sa paggawa ng projects noong third year highschool sila. Nasali siya na hindi naman dapat dahil malayo ang apelyido niya sa tatlo ngunit dahil absent siya noong nagkaroon ng groupings, nauwi siya bilamg ikaapat na myembro ng grupo.
Pagkatapos n'on, naging kaibigan niya sila Ervin at magkasundo naman sila ni Raymond sa harap ng mga kaibigan nila. Nasanay siya na ganoon ang set-up. Ngunit nitong nakaraan, hindi niya alam kung bakit parati siyang pinakikialaman ni Raymond na dati ay hindi nito ginagawa. Kaunting kibot niya, may lagi itong sinasabi at madalas pang sumalungat sa mga gusto niya. Madalas napepeste siya sa presensya nito.
Damn that guy. Bakit niya ba iniisip ang isang iyon? Iniling niya ang ulo para iwala ang pumasok na nakangising mukha ni Raymond sa utak niya. God, give him a break! Naiirita talaga siya sa lalaking iyon!
***
Nakakunot ang noo niya na nag-po-proofread habang tina-type ang project nila nang tumunog ang cellphone niya.
Sandali siyang tumigil at sinilip ang phone na katabi ng laptop. May popped-up messages mula sa group chat nilang magkakagrupo sa project.
Ano na naman ang kailangan ng mga hinayupak na kaklase niya?
May inis na dinampot ni Dennis ang phone at binuksan ang chat head. Nang makita niya ang laman nito, nagulat siya at napasulyap sa 'di matapos-tapos na written project.
Tues at 6:58 PM
Carmelo
ProjectCarmeloAsis.docsDennis, project ko nga pala.Pacheck na lang.Tues at 7:10 PM
Patrick
report.docsMine. Ays na siguro yanTues at 7:19 PM
Gio
Report_ni_Gio.docsMy part.Paayos kung may maliTnx.Tues at 7:22 PM
Dennis
Para saan to?Patrick
Sabi kasi ni Raymondnahihirapan ka na saproject pero ka nagsasabiTues at 7:25 PM
Akala ko kasi ays
na yung pinass naminSorry sa abala๐Dennis
Salamat dito. Treat ko kayobukas pag natapos ko na to.Nag-react ng heart button ang tatlo sa huling message niya sa GC bago siya um-exit doon. Inulit pa ni Dennis ang nabasa at nang makita niya ang pangalan ni Raymond sa pangalawang pasada, nagtaka siya sa nakita.
Why was that moron interested with everything he does? Not that he was against his help. He was thankful for his help this time, actually. Dennis was just confused. What's up with Raymond?
Sa susunod na nga lang niya iisipin ang mga nakakalito nitong gawa. Ang kailangan niyang gawin ngayon, magpasalamat sa isang iyon kahit medyo labag sa loob niya.
Hinanap niya ang pangalan ni Raymond sa messenger.
Tues at 7:35 PM
Dennis
Thanks.For the help.Raymond
โคRaymond deleted a message.WelcomeTues at 7:41 PM
Dennis
Bakit may heart?Ano yan?Raymond
Ha? Anong heart?Tae! Wala yan!!!Wag mo na lang pansininSira tong keyboard ko yataSa buwisit niya, hindi na siya nag-reply pang muli. Bahala na 'yong gagong iyon. Inayos niya ang mga pinasa sa kanya at nang makitang ayos nga ang mga 'yon, pinagsasama-sama ni Dennis ang lahat at nag-print para ipa-check sa teacher nila.Mayamaya lang ay natapos na rin siya kaya malaki ang ngiti niya. Sa hula niya, hindi na ipapa-revise pa ng teacher ang pinasa nila. Kung hindi A+, A ang magiging grade nila sa subject na ito.Nang tumayo siya sa pagkakaupo mula sa kama ay nalagpasan niya ang mga medalyang nakasabit sa dingding ng kwarto. Sandali siyang lumingon doon at nakaramdam ng satisfaction dahil alam niya kapag naipakita niya ito sa ina Kapag may oras na ito, magiging proud ito sa kanya.Pagtapos ay lumabas si Dennis ng kwarto para kumuha ng pagkain sa ibaba. Hindi pa pala siya kumakain ng hapunan at kumakalam na ang sikmura niya.Bumaba si Dennis at naghanap sa refrigerator ng puwedeng
๐๐ต๐ฎ๐ฝ๐๐ฒ๐ฟ ๐ง๐๐ผ๐ค๐๐ฒ๐๐๐ถ๐ผ๐ปTapos na ni Dennis lahat ng kailangang gawin ngayong gabi pero hanggang ngayon, hindi pa rin siya dinadalaw ng antok. Tanging pag-scroll sa Facebook ang ginagawa niya habang nakahiga.Dahil wala pa ring makakuha ng atensyon niya, binagsak niya ang cellphone sa kama at tumitig siya sa kisame.Madilim ang kwarto niya dahil pinatay niya ang ilaw at tanging ilaw mula sa katabing poste ng streetlight ang nagsisilbing liwanag sa loob ng bedroom niya.Another sleepless night.Dennis let out a breath. His insomnia is manifesting again and he's sure that it will last until sunrise. Because he really couldn't sleep, he picked his phone again to look for something funny or interesting to pass his time.When he opened his Facebook app, he saw that Ervin posted something on his wall an hour ago. Agad niyang ni-like iyon bago niya
Bumaling ang tingin ni Dennis sa taong kumuha mula sa kamay niya ng mga hawak. Si Raymond ang bumungad sa kanya. Effortless nitong binuhat ang dalawang nets at isa na lang natira sa kamay niya kaya hindi na mahirap buhatin.Dahil natigilan si Dennis, naunang maglakad si Raymond papunta sa direksyon ng gym. Napalatak siya. Bakit ba pakiramdam niya, buntot niya 'tong si Raymond?Huminga siya nang malalim at sumunod kay Raymond. Agad naman siyang nakahabol at sabay silang naglakad nito."Bakit ba gustung-gusto mong pahirapan ang sarili mo? Uso ang tumanggi. Para lang magmukhang mabait sa paningin nila, magpapanggap ka? Ano, para matanggap ka?"Dahil ilang beses na niyang narinig ito mula kay Raymond, hindi na siya nakaramdam ng galit. Hindi na lang siya kumibo pero sa loob-loob kahit siya, iyon ang tanong sa sarili na alam naman din niya ang sagot.Bakit ba gusto ni
๐๐ต๐ฎ๐ฝ๐๐ฒ๐ฟ ๐ง๐ต๐ฟ๐ฒ๐ฒ๐๐ผ๐ป๐ณ๐ถ๐ฑ๐ฎ๐ป๐Hanggang ngayon, nagbabalik sa isipan ni Dennis ang sinabi ni Ervin. Ervin told him that he's not into guys but the exception of that was Aldrin.Aldrin. Si Aldrin iyon at hindi magiging siya.Nag-play muli sa utak ni Dennis ang naging usapan nila ni Ervin."Magkagusto? Ah... hindi, e.""Wala akong gustong iba bukod kay Aldrin," tuloy nito sa sinabi. Nanlaki ang mga mata ni Dennis at nakanganga na tumitig kay Ervin. Talagang sinabi nito ang totoo! Natawa si Ervin sa mukha niya."Nakakagulat ba? Siya lang ang gusto ko, Dennis. Wala na akong nagustuhan na iba bukod kay Aldrin." Iniwas nito ang tingin at binalik ang pagtanaw sa malayo.Natulala si Dennis sa narinig dahil kahit alam niyang may gusto si Ervin kay Aldrin, iba pa rin kapag sinabi na nito talaga."S-sigurado
Balak na niyang i-cancel ang tawag nang mag-connect iyon. Narinig ang baritono ngunit may pang-iinis na boses ni Raymond sa kabilang linya."Napatawag ka? Bakit, miss mo 'ko?" tukso nito.Gustong ibaba ni Dennis ang tawag pero hindi niya ginawa. Imbes, nagsalita siya."Puwede ka ba ngayon?" May panlalatang mahihimigan sa boses ni Dennis."Ha? Bakit? May nangyari ba?" Mukhang nabigla si Raymond sa tanong niya kaya bakas sa boses nito ang alinlangan.Hindi siya kumibo at sandali ring natahimik si Raymond. Mayamaya, nagsalita rin ito."Nasaan ka ba?"Luminga si Dennis sa paligid. Dinala siya ng mga paa sa may intersection. Kung didiretso siya ng lakad, papunta iyon sa school nila. Kung sa kaliwa o kanan naman, may mga establisiyementong puwedeng tambayan."Malapit sa may intersection.""Ah, diyan pala. Sige hintayin mo 'ko."
๐๐ต๐ฎ๐ฝ๐๐ฒ๐ฟ ๐๐ผ๐๐ฟ๐๐ฟ๐๐ป๐ธNasa likod ni Raymond ngayon ang lasing na lasing na si Dennis. Pinasan na niya ito dahil muntik nang masubsob sa daan ang isa noong tinangkang maglakad. Ayaw naman niyang makitang nagda-dive ito sa daan. Kung hindi lang siya nag-aalala rito, baka hinayaan niya ito. Iinom ng alak, hindi naman pala kaya."Ang panget mo 'lam mo 'yon? Shi Raymond ay panget..." bulong ni Dennis sa may leeg niya na nagpakiliti at nagpanindig ng balahibo sa leeg ni Raymond. Mukhang gising pa ang buhat niya ngunit antok na antok na base sa kilos nito.Tangina. Pahirap kahit kailan 'to, e! Sinabihan na siyang pangit, tinutukso pa siya! Tangina talaga!"Saan bahay n'yo? Ihahatid kita," aniya kay Dennis at tinapik ang kanang binting hawak niya."Ba...hay? Ayo...kong... omowe... galet ako sa mame kow..." na sinabayan nito ng tawa. Napangiwi si Raymond. Naloko na talaga.
Nakarating din sila sa bahay. Hindi alam ni Raymond kung anong oras na pero alam niyang inabot sila nitong si Dennis ng hatinggabi. Matagal na lakaran ang nangyari na dapat thirty minutes walk lang.Dahil hindi niya mabuksan ang gate, sumigaw siya. Alam niyang nasa sala pa ang kuya niya dahil naglalaro ito ng ML. Laging nakadikit 'yon sa WiFi modem. Feeling daw kasi nito, mas malakas ang sagap ng internet kapag malapit sa modem."Kuya! Pabuksan ng gate!""May laban kami, teka! Putragis ka, Ray, nakikisabay ka! 'Pag bumaba rank ko, humanda ka sa akin!""Dali na! Nangangalay na 'ko!" reklamo ni Raymond."May kamay ka, 'di mo kayang buksan ang gate?" galing sa loob ng bahay na sigaw ng kuya niya."May hawak nga 'ko! 'Tsaka nakakandado na! Ano isususi ko, ilong ko?!""Ano ba 'yang ingay na 'yan? Hatinggabi na, nangbubulahaw pa kayo?!" Bumukas ang bintana mula sa second
"Siraulo ka! Mali ka ng iniisip, 'no!"Tumawa ang kapatid niya. "Bakit, ano bang iniisip ko?"Natahimik siya pero masama ang tingin sa kapatid.Kinuha ni Raysen ang cellphone na nakapatong sa center table, tumayo at dumiretso sa hagdan. Ngunit bago ito umakyat, nagsalita pa ito."Use protection, bunso, a? 'Tsaka dapat may consent ng kaibigan mo, baka makasuhan ka ng rape.""Gago!" malutong na mura ni Raymond. Papatayin niya talaga ang WiFi mamaya! Bahal itong magwala. Makikita talaga ng kuya niya!Malutong na halakhak nito na papalayo ang narinig niya bago tumahimik. Ang tanging naririnig niya na lang ng mga oras na iyon ay ang mahinang hilik ni Dennis.Sinulyapan ito ni Raymond at bumuntong hininga. Bahala na nga! Hinawakan niya ang dulo ng shirt ni Dennis at itinaas para mahubaran ito pero nasa kalagitnaan na siya nang m