Bumaling ang tingin ni Dennis sa taong kumuha mula sa kamay niya ng mga hawak. Si Raymond ang bumungad sa kanya. Effortless nitong binuhat ang dalawang nets at isa na lang natira sa kamay niya kaya hindi na mahirap buhatin.
Dahil natigilan si Dennis, naunang maglakad si Raymond papunta sa direksyon ng gym. Napalatak siya. Bakit ba pakiramdam niya, buntot niya 'tong si Raymond?
Huminga siya nang malalim at sumunod kay Raymond. Agad naman siyang nakahabol at sabay silang naglakad nito.
"Bakit ba gustung-gusto mong pahirapan ang sarili mo? Uso ang tumanggi. Para lang magmukhang mabait sa paningin nila, magpapanggap ka? Ano, para matanggap ka?"
Dahil ilang beses na niyang narinig ito mula kay Raymond, hindi na siya nakaramdam ng galit. Hindi na lang siya kumibo pero sa loob-loob kahit siya, iyon ang tanong sa sarili na alam naman din niya ang sagot.
Bakit ba gusto niyang gawin ito sa sarili? Simple lang. For acceptance.
The feeling of being taken notice of... the feeling of being praise by many people around him was addicting to Dennis. The things he wants from his parents were given to him by his teachers, classmates and schoolmates. Even if he got that from the façade he created.
Kahit na hindi iyon mula sa mga magulang niya, pakiramdam ni Dennis ay may kwenta pa rin siya dahil may nakakakita ng halaga niya kahit na alam niyang ginagamit lang siya ng iba.
Raymond noticed that Dennis was sullen so he diverted his attention by asking something.
"Sino pala 'yong nag-utos sa'yo? Mukhang badtrip ka kanina, a?"
Dennis spoke without thinking. "Si Baboy."
Kahit siya ay nagulat sa sinabi. Agad na sinulyapan ni Dennis si Raymond at nang makitang mahina itong natawa ngunit wala namang sinabing iba, umakto na lang siyang wala kahit na gusto niyang tadyakan ang sarili sa pagiging madaldal.
"Sino ba mga tao na kinaiinisan mo rito? Iyong badtrip ka na ayaw mo silang makita."
Inilipat niya muna ang hawak sa isang kamay dahil nakakaramdam na siya ng pagkangalay bago nagtatakang tumingin kay Raymond.
"Para saan naman 'yang tanong mo?"
Ngumisi si Raymond. "'Wag kang mag-alala, 'di makakarating sa kanila 'tong usapan natin. Pero sino nga? Gusto ko lang malaman. Isipin mo na lang, sa akin mo nilalabas 'yong mga sama mo ng loob, ganoon."
Ngumuso si Dennis at nag-isip. Eto naman ang nagtanong, e. "Una sa listahan ko si Ma'am Cuevo. Ang tamad-tamad na teacher n'on. Hilig pa magpa-check ng mga test papers sa akin, e dapat gawain niya iyon. Wala akong natandaang natutuhan sa kanya bukod sa mga tickets na binenta niya dati."
Raymond let out a light chuckle. "Oo nga. Si Ma'am 'yong bina-badmouth mo noong third year tayo, e. Kakaumpisa pa lang ng klase pero gigil na gigil ka."
Umikot ang mga mata ni Dennis na kinailing ni Raymond. "Dati ko pa kilala 'yon, e. Naging substitute teacher namin for three months 'yon noong second year bago siya naging third year teacher. Dati pa, ako na ang hilig utusan n'on."
"Hinahayaan mo kasi. 'Di ka tumanggi."
Yeah, he'll refuse then after that, he'll be mark as a teacher's enemy. Okay lang ba 'tong si Raymond?
"Sino pa ba mga hindi mo trip na tao?"
"Si Baboy," pasinghal niyang ani.
"Sino naman 'yon? Hindi ba si Ma'am Cuevo 'yan?" natatawang tanong ni Raymond.
"Pareho silang baboy pero hindi. Si Ma'am De Luna ang sinasabi ko ngayon."
Bumunghalit ng tawa si Raymond. Takang napatingin naman siya. "'Yang bibig mo talaga, walang preno. Maka-baboy ka kay Ma'am, a?"
"Why? I'm only telling the truth," kibit-balikat na aniya.
"Harsh truth 'yan. Grabe ka sa kanila. O, sino pa? Alam kong marami pang taong hindi tao tingin mo sa kanila."
"Siraulo ka, 'no?" asik niya.
"Bakit 'di mo tinanggi?"
Wala na siyang masabi. Totoo namang marami siyang kinaiinisan dito sa eskwelahan. Mapilit din itong si Raymond, e. Pero dahil gusto nitong sabihin niya, 'di sige.
Isa-isa niyang binanggit ang mga taong kinaiinisan. Nakikinig naman si Raymond sa kanya kahit na maya'tmaya itong nagpipigil ng tawa.
"Baka may hindi ka pa nabanggit na tao, sabihin mo na."
Sumulyap siya sa katabi gamit ang gilid ng mata. "Wala na. Hindi naman ako sobra. Sinabi ko lang any lahat ng kinaiinisan ko."
Nagkamot ng ulo si Raymond. "Sigurado kang hindi pa sobra 'yan, a? E halos lahat nabanggit mo ang pangalan? Mula sa teachers hanggang sa estudyante. Iba ka talaga."
Pinanlakihan niya ng mata ang lalaki. "Because they're annoying. They are all users."
"You already know that they're using you yet you're tolerating them?" may pagkaseryoso nitong sabi.
"Just because."
Natahimik silang dalawa sa sagot niya. "Sa mga nasabi mo, wala yata kaming mga barkada mo? Anong comment mo sa amin nila Ervin?"
"Ervin is..."
Nang mabanggit niya ang pangalan ni Ervin, napangiti siya na hindi nakalagpas sa mga mata ni Raymond. Bahagyang naningkit ang mga mata nito pero agad ding bumalik sa dati.
"Mabait si Ervin... matulungin, kalog, maaasahan 'tsaka sobrang palakaibigan." Actually, Ervin's the person he wants to be.
Hindi napansin ni Dennis na matiim ang tingin na binibigay sa kanya ni Raymond. Nang hindi pa rin ito nagsasalita, napatingin siya rito.
"Bakit?" tanong niya.
Umiling si Raymond at tumikhim. "Si Franco?"
"Gago. Siraulo. Maloko. Tamad. Ano pa ba? Mahilig sa babae. Pero mabait na kaibigan."
Halos mabilaukan sa katatawa si Raymond mula sa narinig sa kanya at hindi makapaniwalang tumingin sa kanya.
"Sa lahat ng sinabi mo kay Franco, iisa lang ang magandang ugali niya na narinig ko. Puro pangit 'yan, a?"
"Bakit? That's the Franco I know. Pasalamat nga siya may narinig ka pang positive trait sa akin."
Nauna itong maglakad sa kanya nang makitang malapit na pala sila sa gymnasium. Medyo malayo kasi ito sa building nila.
Napilitang sumunod si Dennis kay Raymond nang bigla itong humarap sa direksyon niya na may ngisi sa labi. Parang amused ito sa hindi mawaring dahilan.
"E ako? Isa ba ako sa mga taong nabubuwisit ka? Hindi ko narinig ang pangalan ko, e."
Matagal siyang tumingin kay Raymond. "Oo," labas sa ilong na aniya.
Tinawanan lang siya nito at nauna nang magtungo sa storage room. Naiwang nakatayo si Dennis at nakatanaw kay Raymond.
He didn't hate Raymond. Not a one bit. He just said that to stop that guy from his questions. At ayaw niyang lumaki ang ulo nito. Gusto niya kaninang banggitin ang pangalan nito dahil kahit paano, kaibigan niya ito. Mas kilala nga siguro siya ni Raymond kaysa sa iba.
Whenever he felt suffocated from pretending, that dude showed at the right time. He's quite thankful for him, actually. Dahil sa iba, kailangan niyang panatilihin ang maskara niya ngunit kay Raymond, kahit hindi niya gawin iyon, ayos lang. Tatawanan lang siya nito kapag may binubulong siyang kung anu-ano.
Raymond was like a secret box of him, a diary. And even if he'll deny this, Raymond is the closest friend he have. Not even Ervin can get close to it.
But never did Dennis thought that Raymond will play a bigger role on his life than that.
***
"Boss, may tanong ako..."
Boss ang tawag nilang tatlo rito nila Franco. Parang si Ervin kasi ang tumatayong lider ng grupo nila.
Lumingon sa kanya si Ervin. "O?"
"Magkakagusto ka ba sa lalaki?" halos bulong na aniya.
Nangunot ang noo ng kasama niya sa kanya. "Ano nga 'yong tanong mo, Dennis?"
Inulit niya ang tanong, mas malakas sa naunang sinabi. "May pagkakataon ba na magkakagusto ka sa lalaki?"
Hindi alam ni Dennis na may dalawang tao rin na hindi sinasadyang makinig sa usapan nilang dalawa ngunit interesado sa magiging sagot ni Ervin. Isa si Aldrin na may bitbit na melon juice at si Raymond na nakasandig sa tagong pader medyo malayo sa kanila.
Tahimik na inikot ni Raymond ang katawan at nilingon ang gawi nila Dennis. Mukhang may nabubuo nang ideya sa isipan.
xxx
𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 𝗧𝗵𝗿𝗲𝗲𝗖𝗼𝗻𝗳𝗶𝗱𝗮𝗻𝘁Hanggang ngayon, nagbabalik sa isipan ni Dennis ang sinabi ni Ervin. Ervin told him that he's not into guys but the exception of that was Aldrin.Aldrin. Si Aldrin iyon at hindi magiging siya.Nag-play muli sa utak ni Dennis ang naging usapan nila ni Ervin."Magkagusto? Ah... hindi, e.""Wala akong gustong iba bukod kay Aldrin," tuloy nito sa sinabi. Nanlaki ang mga mata ni Dennis at nakanganga na tumitig kay Ervin. Talagang sinabi nito ang totoo! Natawa si Ervin sa mukha niya."Nakakagulat ba? Siya lang ang gusto ko, Dennis. Wala na akong nagustuhan na iba bukod kay Aldrin." Iniwas nito ang tingin at binalik ang pagtanaw sa malayo.Natulala si Dennis sa narinig dahil kahit alam niyang may gusto si Ervin kay Aldrin, iba pa rin kapag sinabi na nito talaga."S-sigurado
Balak na niyang i-cancel ang tawag nang mag-connect iyon. Narinig ang baritono ngunit may pang-iinis na boses ni Raymond sa kabilang linya."Napatawag ka? Bakit, miss mo 'ko?" tukso nito.Gustong ibaba ni Dennis ang tawag pero hindi niya ginawa. Imbes, nagsalita siya."Puwede ka ba ngayon?" May panlalatang mahihimigan sa boses ni Dennis."Ha? Bakit? May nangyari ba?" Mukhang nabigla si Raymond sa tanong niya kaya bakas sa boses nito ang alinlangan.Hindi siya kumibo at sandali ring natahimik si Raymond. Mayamaya, nagsalita rin ito."Nasaan ka ba?"Luminga si Dennis sa paligid. Dinala siya ng mga paa sa may intersection. Kung didiretso siya ng lakad, papunta iyon sa school nila. Kung sa kaliwa o kanan naman, may mga establisiyementong puwedeng tambayan."Malapit sa may intersection.""Ah, diyan pala. Sige hintayin mo 'ko."
𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 𝗙𝗼𝘂𝗿𝗗𝗿𝘂𝗻𝗸Nasa likod ni Raymond ngayon ang lasing na lasing na si Dennis. Pinasan na niya ito dahil muntik nang masubsob sa daan ang isa noong tinangkang maglakad. Ayaw naman niyang makitang nagda-dive ito sa daan. Kung hindi lang siya nag-aalala rito, baka hinayaan niya ito. Iinom ng alak, hindi naman pala kaya."Ang panget mo 'lam mo 'yon? Shi Raymond ay panget..." bulong ni Dennis sa may leeg niya na nagpakiliti at nagpanindig ng balahibo sa leeg ni Raymond. Mukhang gising pa ang buhat niya ngunit antok na antok na base sa kilos nito.Tangina. Pahirap kahit kailan 'to, e! Sinabihan na siyang pangit, tinutukso pa siya! Tangina talaga!"Saan bahay n'yo? Ihahatid kita," aniya kay Dennis at tinapik ang kanang binting hawak niya."Ba...hay? Ayo...kong... omowe... galet ako sa mame kow..." na sinabayan nito ng tawa. Napangiwi si Raymond. Naloko na talaga.
Nakarating din sila sa bahay. Hindi alam ni Raymond kung anong oras na pero alam niyang inabot sila nitong si Dennis ng hatinggabi. Matagal na lakaran ang nangyari na dapat thirty minutes walk lang.Dahil hindi niya mabuksan ang gate, sumigaw siya. Alam niyang nasa sala pa ang kuya niya dahil naglalaro ito ng ML. Laging nakadikit 'yon sa WiFi modem. Feeling daw kasi nito, mas malakas ang sagap ng internet kapag malapit sa modem."Kuya! Pabuksan ng gate!""May laban kami, teka! Putragis ka, Ray, nakikisabay ka! 'Pag bumaba rank ko, humanda ka sa akin!""Dali na! Nangangalay na 'ko!" reklamo ni Raymond."May kamay ka, 'di mo kayang buksan ang gate?" galing sa loob ng bahay na sigaw ng kuya niya."May hawak nga 'ko! 'Tsaka nakakandado na! Ano isususi ko, ilong ko?!""Ano ba 'yang ingay na 'yan? Hatinggabi na, nangbubulahaw pa kayo?!" Bumukas ang bintana mula sa second
"Siraulo ka! Mali ka ng iniisip, 'no!"Tumawa ang kapatid niya. "Bakit, ano bang iniisip ko?"Natahimik siya pero masama ang tingin sa kapatid.Kinuha ni Raysen ang cellphone na nakapatong sa center table, tumayo at dumiretso sa hagdan. Ngunit bago ito umakyat, nagsalita pa ito."Use protection, bunso, a? 'Tsaka dapat may consent ng kaibigan mo, baka makasuhan ka ng rape.""Gago!" malutong na mura ni Raymond. Papatayin niya talaga ang WiFi mamaya! Bahal itong magwala. Makikita talaga ng kuya niya!Malutong na halakhak nito na papalayo ang narinig niya bago tumahimik. Ang tanging naririnig niya na lang ng mga oras na iyon ay ang mahinang hilik ni Dennis.Sinulyapan ito ni Raymond at bumuntong hininga. Bahala na nga! Hinawakan niya ang dulo ng shirt ni Dennis at itinaas para mahubaran ito pero nasa kalagitnaan na siya nang m
𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 𝗙𝗶𝘃𝗲𝗔𝗳𝗳𝗶𝗻𝗶𝘁𝘆"Kain lang, Dennis, marami pang pagkain, o?" Nilagay ng mama ni Raymond ang sunny side-up egg sa plato ni Dennis at kumuha rin ng bacon strips para sunod na ibigay sa kanya.Kanina, pagkagising pa lang, pinag-init siya ng mama ni Ray ng gatas at pinainom para bumaba raw ang tama ng alak sa sistema niya. Pinahiram naman siya no'ng isa sa kuya ni Ray ng spare na damit para makapagbihis. Gulat na gulat siya dahil kahit kailan, wala pang nag-asikaso sa kanya nang ganito tulad ng pamilya ni Raymond.He smiled helplessly. He was feeling shy but deep inside, he felt the warmth of a family. This is what he's loooking for at his family but never get it. Hindi niya akalain na makukuha niya ang pakiramdam na iyon sa pamilya ni Raymond kahit ngayon lang.Inabot ni Raymond sa kanya ang bandehado ng kanin at kumuha siya nang kaunti. Hindi niya napansin na nagti
Busy si Dennis sa paghihimay ng pritong Tilapia para sa lola niya. Oras na ng pagkain at siya na ang umasikaso dito. Ganito ang ginagawa ni Dennis tuwing dadalaw siya."Ano pang gusto mong ulam, 'La?"Nagpunas siya ng kamay dahil tapos na siya sa isda pero tingin ni Dennis, kulang ang ulam ni lola kaya kailangan niyang dagdagan.Itinuro nito ang Menudo at pagkatapos iyong Tinolang Manok. Lumapit siya sa main table at kumuha ng mga mangkok. Nilingon niya ang matanda. "'La, konti lang sa Menudo, ha? Alam n'yong mahina na ang panunaw n'yo. Dadamihan na lang natin ng sabaw."Nakangiting tumango ang matanda at nang matapos siyang magsandok ng pagkain, nilagay niya ang mga 'yon sa food tray bago nagtungo sa matanda.Umupo si Dennis sa harap nito, ipinatong ang tray sa mesa bago inihain sa lola niya."Kain na kayo, 'La," aniya.
𝗖𝗵𝗮𝗽𝘁𝗲𝗿 𝗦𝗶𝘅𝗖𝗼𝗹𝗱Monday, past 7 AM in the morning. But it can't be discern inside the room because of the thick curtains hanging on the windows, blocking the sunlight. Dennis lied on the bed, looking at the void.It's too quiet inside this dark room but his mind is full of chaotic noisy thoughts. He knows that it's time for him to go to school but Dennis didn't have the energy to move his body. Even now, he can't take his mind off the things that he suddenly discovered.His grandmother neither confirm nor deny it but he's sure that he hit the bull's-eye this time and now can't face the sudden truth. Ano ba siya? Anak sa una? Anak mula sa one night stand? O wala talaga siyang tatay?Fuck.Dennis feels that his life's coiling down the drain. Too fucked up. Too messy to fix. Ano ba ang dapat itawag niya sa daddy nila? Ah, no. It's only Dave's dad. He doesn't ha
EXTRA#5: Glimpse in the mundane life of Dennis Raymond was having a dinner with Dennis and their son at their restaurant when Den's handphone that was placed on the table suddenly rang. Agad na masamang tingin ang ipinukol niya r'on at bahagya na lang siyang nginitian ng asawa. Sinagot nito ang phone at nakita niya ang pagseryoso ng mukha ni Dennis."There's an emergency?! Is there any casualties?"Agad itong tumayo at dinampot ang mini bag nito at isinukbit iyon sa katawan."You're going to work, 'Dy? You didn't finish eating your food pa po?" tanong ni Ramiel dito at itinuro ang pinggan nito.Yinuko ni Dennis ang ulo para magtapat ang mukha nila ng anak. "Yes, I'm sorry, baby, but Daddy's gotta go to hospital. Sabayan mo na lang si Papa Raymond mong kumain, okay? Babalik din ako."Malungkot na tumango si Ramie
EXTRA #4: Wedding "Thank you so much for your help, Syrius. Kung hindi dahil sa ’yo, baka kung saan ako pinulot."Malaki ang pasasalamat niya kay Syrius. Dennis just realized, if Syrius didn’t give him an advice from time to time, he will screw things up. Kung hindi rin nito hinanap ang tatay niya, baka natagalan pa ang paghaharap nila ng ina.A lot of years already passed but Syrius remained the same. Ito pa rin ang kaibigan na matatakbuhan niya kapag may problema siya at malaki ang pasasalamat niya sa Diyos dahil hindi siya nito iniwan.Mahinang tumawa si Syrius. Kinabig siya nito para yakapin. Nakailang tapik sa likod niya si Syrius bago siya nito bitiwan."Are you happy?" tanong nito pagbitiw sa yakap. Tumango-tango siya at ngumiti rito. Syrius also smiled at him. "Iyon lang naman ang gusto
EXTRA #3: Raymond (Dreams) Tumingin si Raymond sa paligid. Pakiramdam niya, nakita na niya ang paligid kahit na sa pagkakaalala niya, hindi pa naman niya narating ang lugar na ito.Parang nasa karnibal siya na hindi. Maraming tao sa paligid at nilalagpasan lang siya.Tae. Nasaan ba siya? Nasaan si Dennis? Bakit siya nandito? Nakidnap ba siya o kaya prank ba ’to?Naglakad-lakad si Raymond para makita kung nasaan ba siyang banda ng lugar pero bukod sa mga nadadaanang mga bibilhan ng pagkain at nalalagpasang mga tao, wala siyang makitang kakilala. Saan ba siya nagsuot?Hanggang sa..."Can I have that candy, Mommy?"Mabilis na lumingon si Raymond sa pinanggalingan ng boses. Doon, nagulat siya dahil parang pinaliit na Dennis ang nasa harap niya ngayon.
EXTRA #2: Toys Dennis was kinda vexed when Raysen called nonstop and told him (when he picked the phone) to meet the other on the coffee shop where the hospital he's working is near. According to Raysen, Dennis will be surprise by the gift he'll be having.Dennis let out a sigh after the call.Raysen is such a... busybody. Really.Maybe because of the word 'gift' somewhat piqued his interest, he went to the department head to ask for an hour break. Buti na lang at walang gaanong pasyente ngayong araw.Sumaglit siya sa coffee shop na sinabi ni Raysen. Iilan na lang ang tao sa loob ng shop dahil tapos na ang peak time. Pagpasok niya pa lang, natanaw niya kaagad ito dahil sa bungad lang naman ito nakapwesto. Raysen's wearing a light blue shirt with washed grey jeans while Dennis is still in his white coat. R
EXTRA #1.2: Syrius (Part II: Woke up to the Present) Who would believe Syrius if he's going to tell them that he went back to the past? No one. They would just think he lost his marbles. Well, even himself cannot believe that this kind of thing happened to him! Noong mga unang linggo ng pagbabalik niya sa nakaraan, pakiramdam ni Syrius ay hindi iyon totoo kaya araw-araw niyang sinasapak ang sarili tuwing gigising para makumbinse na hindi siya nananaginip lang. Ngunit noong mapatunayan naman ni Syrius na totoo ang lahat, doon siya gumawa ng paraan. He finally have the chance to make things right this time. For him, for Zenon. And for Dennis. And he will start at Dennis. To change their past and got the future that he wants for them, Syrius didn’t enroll to the school he went to in h
EXTRA #1: Syrius (Part I: Retelling of the Past) The first time that Syrius got to know Dennis was when he went head to head with him for an award. Pareho kasi silang naging representative ng kanya-kanya nilang school at sila ang naging matinding magkatunggali.In the end, he won the award that when it was announced, Dennis glared at his direction. Hinding-hindi niya malilimutan ang taong ito dahil ito lang naman ang hindi siya sinabihan ng congratulations at imbes, binunggo pa siya noong pababa na ito ng stage.Nawala rin naman sa isip ni Syrius ang lalaki paglipas ng panahon. Naalala niya lang ito noong naging kaklase niya ito sa Medical School. Muli, naging rivals sila ni Dennis sa usaping academics.Wala namang kaso sa kanya iyon ngunit ramdam niya ang pagkadisgusto nito sa kanya na nilalayo na lang ni Syrius ang sari
Savior Sa huli, sinuot din nila ang mga singsing na inalok nila sa isa’t-isa. Natatawa si Dennis habang pinagmamasdan ang palasingsingan niyang may singsing na suot. Kapag magagawi ang tingin niya sa kamay ni Raymond, lumalawak lalo ang ngisi niya.Kaya kahit patapos na sila sa pagwawalis at uuwi na, energetic pa rin si Dennis. Gusto niyang ibahagi sa lahat na fiancé na niya si Raymond. Ano kaya ang magiging reaksyon ng pamilya nila kapag binalita niya ang proposal nila sa isa’t-isa? Sa hula ni Dennis, tatawanan sila ni Raysen."Congrats for the engagement. I... saw you both kasi kanina."Tumingin si Dennis sa taong bumabati sa kanya. Ito iyong babaeng kapatid ng lalaking nakaaway niya. Alam niyang may opinyon ito sa kanilang dalawa ni Raymond kaya ang tanging ginawa na lang ni Dennis ay ngitian ito nang maliit bag
In synchronization Yumakap nang mahigpit sa binti ni Dennis si Ramiel at sinilip ang batang malakas na umaatungal ngayon. Nagtinginan ang mga tao sa kanila at siguro dahil sa ingay ng batang umiiyak, natawag nito ang atensyon ng kasama. May lalaking mabilis na lumapit sa umiiyak na bata at tinayo ito mula sa pagkakaupo sa sahig. "What happened to you, Alex?" "D-Daddy! Tulak niya ako! Tapos away ako ng bata!" anito at tinuro sila Dennis. Tinago naman ni Dennis si Ramiel sa likod niya dahil bigla itong umiyak. Diretsong tiningnan niya ang lalaki at sinamaan din ito ng tingin. "He pushed my son," sagot niya. Nilingon ng lalaki ang bata at tinanong ito. "Tinulak mo ba siya, Alex?" " E kagat niya ako, e! Kaya tulak ko siya!" Tinuro ng bata ang kinagat ni Ramiel na braso nito. "Ouchie ’to, Da
Chapter FiftyBite Umayos din ang lahat pagkatapos ng naging pag-uusap nila Danilo. Hindi na muling ginulo ni Marissa sila Dennis dahil ayon sa pagkakaalam ni Dennis, bantay sarado ito ng asawa. The company was left for his dad to manage this time and the mess Marissa made, his father was the one who fixed it.Nang maayos ang gulo tungkol sa mga kumpanya, nakipag-partner daw ang Buenavista Corporation sa company ng Tito ni Raymond. Well, he doesn’t really put his mind on that news. Basta ba wala nang problema, masaya na si Dennis.Ngayon, narito siya sa bahay nila Raymond at dinalaw ang kapatid. Dahil na rin nabalitaan niya ang pagkuha nito ng entrance exam for Accountancy, Business and Management. Plano raw nito na tumulong sa kanya na mag-manage ng company sa hinaharap. But what about his dream? Gusto nitong maging writer o kaya naman painter, hindi b