Chapter 192Belinda was already asleep when she felt someone hugging her from behind. Hindi pa man niya nakikita kung sino, she already knew who it was. Amoy pa lang nito ay kilalang kilala na niya at kahit ata anong mangyare ay talagang hindi niya makakalimutan ang moy na iyon.Tulog na sila ni Daviah, pero dahil sa paggalaw ng tao sa likod niya, tuluyan siyang nagising. Gumalaw siya at humarap, and then she saw Van.Agad na ibinaon ni Belinda ang mukha sa leeg ni Van without even saying anything. Sobrang gaan ng dibdib niya at pakiramdam niya. Everything was perfect for her. Everything.“I love you,” Belinda heard that from Van, pero dahil sa sobrang pagkaantok, hindi na niya nagawang sagutin iyon lalo na at dahil ang kamay ni Van ay tinatapik tapik na ang likuran ni Belinda na animo'y isang bata si Belinda na pinapatulog nito.Nagising si Belinda na wala si Van sa tabi niya, pero nang tumayo siya at tignan ang direksyon kung nasaan si Daviah, biglang hinaplos ang puso niya sa nakit
Umawang ang labi ni Belinda nang makita ang paglapit ng babae kay Van at nakipagkamay. It was a simple gesture, pero kay Belinda ay nag-alab na ang selos na nararamdaman niya. Hindi niya mapigilan ang sarili na magkaroon ng ganoong nararamdaman ngayon lalo na dahil ilang araw na silang hindi gaanong nag-uusap tapos ngayon ay makikita niyang nakikipagtawanan ito.Napagilid si Belinda nang maglakad ang babaeng kausap ni Van palabas. Nginitian siya ng babae and she looks so kind, pero si Belinda ay hindi kayang magbigay ng ngiti dahil sa bigat ng nararamdaman niya at dahil na rin sa selos.“Do you need anything?” tanong ni Van habang nagsisimulang ayusin ang mga papeles sa lamesa niya.Sa tanong ni Van, mas lalong bumigat ang pakiramdam ni Belinda. Kung kanina ay mabigat na, mas sobra na ngayon dahil iyon pa ang naging tanong nito.“W-Wala,” sagot ni Belinda at agad na umiwas ng tingin.Imbes na lumapit, lumabas na lang siya at hindi na tumuloy. Mabilis siyang umalis papunta sa kwarto, a
"E-Excuse me po!" sabi ni Belinda para makadaan sa mga kumpulan. But then… pagkasabi niya ng tatlong salitang iyon, biglang tumabi ang mga tao at binigyan siya ng sobrang luwang na daanan.Natigilan siya, hindi alam kung paano niya ihahakbang ang paa niya nang tuluyang makita si Van na may hawak na bulaklak. Walang bugbugan na nagaganap. Hindi alam ni Belinda ang gagawin nang mapagtanto niya na wala namang bugbugang nagaganap gaya ng sinabi ni Zyra at Faye. Until she felt someone tap her back."Ang bilis mo naman tumakbo," si Zyra at nang tignan ni Belinda ito ay nakangiti na silang dalawa. "Doon lang kami," si Faye at agad na hinila na si Zyra palayo.Napasulyap ulit si Belinda sa harap niya—kung nasaan si Van. Nakapalibot dito ang magagandang disenyo ng mga bulaklak, at pati ang daraanan niya ay punong-puno ng mga bulaklak. It looked like a wedding aisle, ang daanan ng bride papunta sa lalaking papakasalan.Sa likod ni Van, nag-aagaw ang kulay kahel ng langit, pero napako ang ting
Everything seems unreal for Belinda. Pakiramdam niya nakalutang siya sa sobrang gaan at saya ng nararamdaman niya. Sa ngayon, talagang wala na siyang ibang hiling pa. After what happened, may kaunting salo-salo na nangyari para i-celebrate ang proposal ni Van kay Belinda. Everyone was really happy, pero para kay Belinda, kulang ang salitang "happy" sa nararamdaman niya. “Aba, parang kailan lang ay inis na inis ka at tinatawag na uncle si Van, tapos ngayon ayaw mo na kaming pansinin dahil sa pangit na yan? Magtatampo na ako,” pagbibiro ni Julious habang nakatingin kay Daviah, dahil talagang kapansin-pansin ang pagiging malapit ng dalawa pagdating sa Manila. They were eating at the long table sa mismong mansion ng mga Francisco. Belinda looked at Van and their daughter, who was now smiling habang nakaupo sa tabi ni Van at hinihiram ang phone nito. Yes, Daviah is now holding Van's phone at hinahayaan lang siya ni Van sa ginagawa niya. “Tapos sabi pa niya, mas gwapo raw si Tito n
Chapter 196 “Oh? Bakit nasa labas ka? You need anything?” Mahinahong tanong ni Edie at tumingin pa sa likod ni Belinda para tignan kung may kasama pa ito, nang mapagtanto na mag-isa lang niya ay muli niyang tinignan si Belinda.Belinda bit her lips and stared at her father, nanginginig at kinakabahan, pero hindi na niya napigilan ang paa niya. She already want to hug her Papa. Ang totoong ama niya.“Thank you for everything… papa,” Belinda started to cry after she said that. This was the first time na tuluyan niyang matawag ng ganoon ang kanyang ama. Belinda wanted to call her dad ng ganoon matagal na, pero dahil sa hiyang nararamdaman niya ay hindi niya magawa.Napasinghot siya ng yakapin siya pabalik ng kanyang ama. Subrang sarap sa pakiramdam ng mayakap ng isang ama at talaga naman iyon ang rason kaya patuloy na pumapatak ang luha sa mata niya.“I'm happy for you, a-anak ko.” Napapikit si Edie nang mabasag ang boses niya at sabihin niya iyon.Mas lalo tuloy na humigpit ang yakap
Isang oras na simula nang pumasok si Van sa banyo. Inaantok na si Belinda, pero sinubukan niyang lahat para hindi tuluyang makatulog at makausap si Van.Kinakabahan siya, pero dahil sa lahat ng nangyari, pakiramdam niya mas mabuting maayos na ang lahat sa kanila, sa lahat ng mga nakapalibot sa kanola.Napaupo si Belinda nang bumukas ang pinto ng banyo. Kumunot ang noo ni Van nang mapansin ang mabilis na pag-upo ni Belinda. Nakagat na lang ni Belinda ang labi bago bumaba sa kama.Hindi agad nagsalita si Belinda. Agad siyang lumapit kay Van para yakapin ito. Nilagay ni Belinda ang dalawang kamay sa batok ni Van para mayakap ito ng mas maayos. Si Van, na naguguluhan, ay nakahawak sa likuran ni Belinda.“Hmmm?” tanong ni Van at agad na hinaplos pababa at pataas ang likod ni Belinda.“Gusto kong makausap ang mama mo,” mahinang ani ni Belinda, na siyang nagpatigil kay Van sa paghaplos.“Baby—”“Gusto kitang pakasalan nang walang iniintinding iba, kaya gusto kong makita ang mama mo, Van.” Sa
SIMULA “What the hell? Are you serious, Dad? Naririnig mo ba iyang sinasabi mo na gusto mong gawin ko? Dad, that's too much!” Hindi makapaniwala si Daviah, habang nanlalaki ang mga mata sa kanyang ama na si Van. Napatayo siya sa tindi ng emosyon na namuo sa narinig, nanginginig ang kamay habang sinusubukang intindihin ang sinasabi ng ama, pero kahit anong intidi ang gawin niya, hindi niya maintindihaan kung bakit biglang may ganitong desisyon ang kanyang ama para sa kanya. Pakiramdam ni Daviah ay parang nabingi siya. "I'm dead serious, Daviah. You know I don’t joke about things like this at bakit ako magbibiro ng patungkol sa pagpapakasal mo? Ano naman ang makukuha ko?” Malamig at matigas ang boses ni Van, tumagos hanggang sa dibdib ni Daviah ang bigat ng mga salita nito. Natigil si Daviah, gusto niyang magsalita, pero sa halip ay bumaling siya sa ina, si Belinda, na tahimik na nakaupo sa gilid. Nanlulumong tinitigan niya ito, naghahanap ng kaunting pag-unawa o suporta. Nguni
Chapter 1 Paglabas sa malaking gate nila, agad na napaupo at napahagulgol si Daviah. Kasabay noon ay ang pagtigil ng kotse sa harap niya. Hindi niya iyon pinansin, but when the car's door opened, napasulyap siya roon, and then, she saw a guy in his corporate attire. Napahikbi siya at natigil ang luha niya nang tignan niya ang lalaking nasa harap niya. Nahirapan pa siyang tignan ito dahil sa liwanag na nagmumula sa araw sa mismong taas ng lalake. A guy in his 20s was now standing in front of her. Nakakunot ang lalaki habang nakatingin kay Daviah. Napasulyap pa ang lalaki sa bahay-mansyon ng mga Villariva bago muling tignan si Daviah. "Miss, ipapasok ko ang kotse. Pwede bang tumabi ka?" sabi ng lalaki kay Daviah. Kumunot ang noo ni Daviah at inisip na isa ito sa mga kasosyo ng Daddy niya at kameeting ngayon. Daviah bit her lip nang biglang may naisip siya. Magsasalita sana siya, pero hindi niya natuloy nang muli siyang humikbi. Hindi gumalaw si Daviah sa pwesto niya, ni hin