Chapter 2“Good morning, Miss Daviah!” "Magandang umaga!" Bati pa ng mga nadaraanan ni Daviah na mga kasambahay pagpasok nito sa first house ng mga Francisco.Hindi niya pinansin o tinignan man lang ang mga bumabati sa kanya sa pagmamadaling pumunta sa opisina ng Lolo Edie niya. Gustong gusto na niyang makausap ang lolo niya at sabihin ang desisyon ng daddy at mommy niya. Gustong gusto na niyang magsumbong.Pero natigil siya sa paglalakad nang makita niya ang Lolo Edie, Lola Cylvia, at ilang mga tito niya sa sala na seryosong nag-uusap. Pati mga tita niya ay naroon din.“Daviah?” Ang Tita Faye niya ang unang nagsalita at tumayo nang makita siya.Kagat-labi siyang lumapit at niyakap ang Tita Faye niya. Hindi na niya napigilang umiyak habang iniisip ang desisyon ng kanyang mga magulang para sa buhay niya.Ayaw niya. Ayaw niyang magpakasal sa taong hindi niya kilala, at masyado pa siyang bata para magpakasal. PAkiramdam niya ngayon ay kunukuha na sa kanya ang kalayaan na magdesisyon sa
Chapter 3Kahit malayo, kitang-kita ni Azi ang pamumugto ng mata ni Daviah. Gusto na sana niyang lumapit, pero sa huli, napasandal na lang siya sa backrest ng sofa at nanatiling nakaupo roon.“This is new. Ngayon lang kitang nakitang ganyan ah. You’re staring at a woman right now. Ganyan pala ang tipo mo,” sabi ni Xyrus habang nakangiti. Matalim ang tingin na ibinigay ni Azi kay Xyrus, lalo na’t hindi ito tumitigil sa pagsasalita.“Shut up,” mariing sabi ni Azi, pero ngumisi lang si Xyrus.“Wala siyang kasama. Sige ka, baka maunahan ka pa. Kung ako sayo, lapitan mo na. Saka bago ka matali, makatikim ka muna ng ibang putahe—”“That's Mr. Villariva's daughter, you fvcking idiot,” sabay lagok ni Azi ng inumin niya.Nanlaki ang mata ni Xyrus at tuluyang nalaglag ang panga. TInignan ni Xyrus ang babaeng tinititigan ni Azi kanina bago tignan si Azi.“Oh? Your fiancée? Iyong spoiled brat na papakasalan mo? Wow! Gago, she's hot.” Bumalik ang tingin ni Azi kay Daviah, pero umigting ang panga n
Chapter 4Tumitig si Daviah sa taong kaharap niya. Natigilan siya sa sinabi nito, pero hindi rin mapigilang magtaka dahil talagang nakakapagtaka ang pakikipag-usap nito sa kanya at sa ginawa niya sa loob. Saka hindi naman sila close para makipag-usap ng ganoon.“Nababaliw ka na ba? Okay, I get it, you're the owner of the car that I suddenly stole, but hell? Sino ka ba para bigla mo akong ikorner dito at magsalita ng ganyan? Ano naman kung puntahan ko ang lalaking iyon? Boyfriend ko siya kaya talagang kailangan kong puntahan,” ani ni Daviah, natatawa pero halatang may halong inis.Inis at galit na siya sa lahat ng nangyayare sa uhay niya, tapos ngayon ay dadagdag pa ang lalakeng ito na hindi niya kilala?Sinubukan niya itong itulak, pero hindi gumalaw si Azi, parang isang matigas na bato.“Ano ba!” galit na ani ni Daviah, tinignan siya ng masama, wala itong kamalay-malay na ang lalaking kaharap niya ay siya palang ipapakasal sa kanya ng ama niya.Sinubukan niyang itulak ulit, pero sa h
“You're so stupid, Daviah! Ang tanga-tanga mo! Nakakahiya ka! Bakit hindi ka nag-iisip? Why did you end up doing that?” Parang tanga si Daviah habang sinisermunan ang sarili pagkagising niya.Gustong iuntog ni Daviah ang ulo sa pader nang magising siya kinabukasan. Hiniling niya na sana nakalimutan na lang niya lahat ng nangyari, pero hindi eh, naalala niya lahat. Subrang naaalala niya ang lahat.“Nakakainis! You're so stupid!” Inis na sigaw ni Daviah para sa sarili niya, at konti na lang ay masasabunutan na niya ang sarili sa sobrang inis.She never expected what really happened yesterday. Lahat halos hindi niya inisip na pwede palang mangyari sa buhay niya. She is a Francisco and a Villariva, pero ang nangyari kahapon? That’s bullshit for her.Naalala niya lahat, mula sa naging pag-uusap at pagtatalo nila ng magulang niya, pati na rin ang pag-uusap nila ng lolo, tito, at mga tita niya. She still felt the pain and disappointment sa lahat ng mga naging desisyon ng pamilya niya para sa
Chapter 6“Tapos ka na umiyak?” tanong ni Daviah kay Azi, na nakatingin sa kalsada habang nagmamaneho. HIndi niya naitago ang galit na tingin ni Daviah rito nang tignan niya ito. Hindi siya makapaniwala na nagawa pa yalaga niya itong itanong. "Pwede bang tumahimik ka na lang kung wala kang matinong tanong?" Mariing ani ni Daviah rito.Nagmatigas pa siya ng ilang beses at ipinilit na hinding hindi siya magpapakasal at sasama sa probinsya dahil ayaw niya at hindi niya gusto ang ma engage at magpakasal, pero walang nagawa ang pag-iyak at pagmamakaawa ni Daviah dahil talagang buo na ang desisyon ng mga magulang niya at talagang hindi na niya ito mababago pa.Walang nagawa si Daviah kahit na sinubukan na niya ang lahat at nakita niya na lang ang sariling nakaupo sa tabi ni Azi sa may driver seat.Tila bumagsak ang mundo ni Daviah sa balitang ipapakasal siya. Nadagdagan pa ang kanyang sama ng loob nang malaman na mag-aaral si siya sa probinsya at doon titira. Lumaki si Daviah sa lungsod,
Chapter 7Malaki ang bahay ng mga Buenavista at ang disenyo na iyon ay may pagkakatulad sa mansyon ng mga Francisco. It was a old fashion, pero talaga nga namang subrang eleganteng tignan lalo na sa loob.naglalakihang mga chandelier at mga antique na unang tingin ay talaga nga namaang makikita mo na agad at malalaman na isa iyong mamahalin. Ang hagdan naman ay parang sa mga napapanood sa mga telebisyon na subrang haba at pa kurba.The whole mansion ay parang naitayo pa noong kauna-unahang panahon na pinaganda at inayos pa sa lumipas na taon.Tahimik si Daviah habang naglalakad at nililibot ang tingin sa paligid, hanggang sa matigil ang tingin niya sa tatlong portrait na nasa gilid. Isang babae at dalawabg lalake. Ang isang lalake ay si Azi, habang ang isa naman ay mas bata kaysa kay Azi. Ang babae naman ay kamukha rin ng dalawang lalake, pero ito ay nagmistulang girl version ng dalawa. Ang tatlong iyon ay talaga nga namang eleganteng tignan.“Are you kidding me?!” Hindi makapaniwala
Napatitig si Daviah sa inilabas ni Azi kanina na isda at manok mula sa ref. Kinagat niya ang labi at parang iiyak naa dahil hindi niya alam ang gaagawan. Hindi niya alam kung ano ang unang gagawin dahil talagang hindi siya marunong magluto.Dahil lumaki si Daviah na mayaman, hindi siya kailanman lumapit sa kusina para magluto. Lahat ng gusto niyang kainin ay iniuutos na lang agad o hindi kaya ay kumakain siya sa labas. Hindi siya kailanman natutong magluto, at pati ang ideya ng pagluluto ay hindi niya naisip na gagawin niya.“Adobo at prinitong bangus?” Pag-uulit ni Daviah sa sinabi ni Azi na gusto niyang iluto niya. Hinawakan niya ang ulo at nilibot ang tingin sa buong kusina, na para bang sa paglibot ng tingin niya ay malalamaab niya kung ano ang gagawin.Ni ang mga sangkap ng adobo ay hindi niya alam, iluluto pa kaya? Ayaw niya itong gawin, pero dahil sinabi ni Azi ang kapalit nito kung hindi siya makapag luto pagbalik nito, wala siyang nagawa kundi kumilos at magluto nga.Kung hin
“You should have told me na hindi ka marunong magluto para hindi na umabot sa ganito. Muntik ka ng magkasunog, mabuti na lang at nandoon sila Manong Ben, kung wala ay baka natuluyan na ang bahay."Hinarap ni Daviah si Azi at tinignan ng masama, nang marinig iyon.“Bakit? Nagtanong ka ba? At saka I was about to say that kaso masyado kang paladesisyon! Hinayaan mo ba akong magsalita kanina? Hindi ba, hindi?!” Agad na tanong at sambit ni Daviah.Hindi agad nakapagsalita si Azi dahil tama naman ito. He didn't ask, at saka hindi niya ito hinintay kanina na makapagsalita.Hindi pa nakaka-24 oras si Daviah sa bahay ni Azi, pero napakarami na ang nangyari. She already wanted to go home. She already want to leave this place. Gusto niya ng bumalik sa dati niyang buhay, hindi iyong nandito siya at nakikipagtalo ng walang katapusan.“I'm tired. Magpapahinga na ako,” mariing ani na lang ni Daviah para matapos na ang usapan at lumapit sa maleta niya. Azi sighed and just looked at her.Nakasimangot
Napaayos si Cheska sa pagkakaupo nang mapansing malapit na sila at dahil naka kotse si Azrael, hindi naman pwedeng ipasok niya ito at ayaw din ni Cheska na makakuha ng attention gayong paniguradong makakarating ito sa mama niya kaya naman sa kanto pa lang ay agad na niyang sinabihan si Azrael na itigil na ang kotse.Tatanggalin sana ni Cheska ang Office coat ni Azrael na suot niya para isauli na, pero bago pa matanggal ni Cheska ay agad nang nagsalita si Azrael."What? Balak mong maglakad pauwi na ganyan ang damit? Sinuot ko yan sayo para may pantakip ka ng katawan tapos tatanggalin mo?"Napanguso si Cheska sa narinig."Kung sana kasi hindi mo ako initusang magpalit, diba? Tapos ngayon ayaw mong maglakad ako ng ganoon ang damit. Talaga lang, ha?" Sarkastikong ani ni Cheska at hindi na tinuloy ang pagtanggal sa office coat ni Azrael."Why don' you just do everything I said without saying anything? ha?" Napairap si Cheska.“Salamat sa paghatid—” Sambit na lang nito, pero natigilan si Che
Chapter 17 “Bitawan mo nga ako!” Inis na ani ni Cheska kay Azrael nang patuloy siya nitong hinila papalabas at papunta sa parking lot. And Cheska successfully pulled her hand. Nang tignan siya ni Azrael, tinignan niya ito ng masama. “Ano bang problema mo at ang init-init ng ulo mo?” Umigting ang panga ni Azrael at saka pumikit ng mariin. "You!" "Me?" Takang tanong ni Cheska. Hindi niya lubos alam kung bakit subrang init ng ulo ni Azrael. Oo at inaasar niya ito kanina, pero tama na bang rason iyon para maging ganito kagalit? "Yes, you! because you have a plan on drinking that alcohol!" Umawang ang labi ni Cheska. "Seryoso ka ba? Doon ka talaga nagagalit ng ganyan?" Hindi makapaniwalang tanong no Cheska. Pinanood ni Cheska kung paano hinilot ni Azrael ang sintido niya bago magsalita. “I told you not to get that drink, pero plano mo paring kunin—” “Malamang! Anong gusto mo? Pahirapan ko pa iyong waiter? Tapos ano? Mawawalan siya ng trabaho dahil lang sa hindi ko tinanggap
Chapter 16Hindi makapaniwalang tinitigan ni Cheska si Azrael, ang isang kilay niya ay bahagyang nakataas habang pilit niyang inuunawa ang ikinikilos nito. Kanina lang ay nakaupo ito sa kabilang dulo ng sofa, pero ngayon ay nasa tabi na niya—nakaakbay pa na parang walang pakialam sa mundo. Hindi niya maiwasang magtaka sa biglaang pagbabago ng mood nito.“Problema mo?” tanong ni Cheska, at sa hindi mawaring dahilan, halos matawa na siya sa inasal ng binata.“Hindi kita pinapasweldo para magtanong. Just stay quiet and sit beside me,” mariin at masungit na sabi ni Azrael.Napanguwi si Cheska sa narinig dahil kailan ay subrang sungit nito, pero hindi maintindihan ni Cheska ang sarili kung bakit niya tinanggal ang kamay ni Azrael.Kung ibang lalaki siguro ang lumapit sa kanya nang ganito kalapit, malamang ay siniko na niya ito, o kaya’y nasapatusan. Pero sa halip na gawin iyon, napahinga lang siya nang malalim at pinagmasdan ang iritadong ekspresyon ni Azrael—ang nakakunot nitong noo, ang
Chapter 15Gusto pang magmatigas ni Cheska dahil para sa kanya ay hassle ang magpalit pa ng damit gayong para sa kanya ay maayos naman na ang damit na suot, pero wala naman siyang magagawa gayong boss naman niya ang nagsabi at nag-utos. At saka kahit naman binabara bara niya iyon at sinsagotsagot ay takot pa rin ito na baka biglang magbago ang isip nito. Plano din kasi ni Cheska na kausapin si Azrael tungkol sa pagpapagamot ng kapatid niya kaya talagang hindi niya maipagkakailang masaya siya sa pagtawag nito.Matapos ang ilang minutong paghihintay, dumating na ang damit na ipinadala ni Azrael. Walang nagawa si Cheska kundi isuot ito, kahit pa ramdam niyang hindi niya ito kailanman isusuot kung siya ang masusunod.Paglabas niya mula sa restroom, agad niyang naramdaman ang kakaibang pakiramdam ng telang bumabalot sa katawan niya. Isang itim na fitted dress ang suot niya—hapit na hapit ito sa kanyang katawan, dinidikitan ang bawat hubog niya sa paraang hindi siya sanay. Ang tela ay manipi
Chapter 14Hindi na nagpalit si Cheska ng damit. Kung ano ang suot niya kanina habang nasa kalsada kasama si Cris, iyon na rin ang dinala niya sa mamahaling bar kung saan siya pinatawag ni Azrael. Naka-itim siyang t-shirt na kupas at maluwag sa kanya, halos mahulog na sa balikat. Ang suot niyang shorts ay mukhang hiniram niya pa sa kung sinong lalaki—lampas tuhod at luma na rin. Naka-black cap siya, pero hindi nito tuluyang natakpan ang mahaba niyang buhok na nakalugay, bumabagay sa overall niyang pormang parang tambay sa kanto.At ngayon, habang naglalakad siya sa loob ng bar, hindi niya maipinta ang mga tingin na ipinupukol sa kanya ng mga tao roon. Napapailing si Cheska dahil parang nanliliit ang mga matang nakatingin sa kanya, na animo’y sa tingin pa lang ay sinasabi nang hindi siya bagay sa lugar na iyon.Napapalatak si Cheska. “Ano bang problema ng mga ‘to? Saka ano namang pake nila?” bulong niya sa sarili at medyo nakaramdam ng inis.Ang mga babae sa paligid ay nakasuot ng mga f
“Huhulaan ko, nag-away na naman kayo ng Mama mo, no?”Hindi tinignan ni Cheska si Cris nang marinig niya ang boses nito. Sa halip tignan ito, nanatili siyang nakatitig sa kalsada, pinagmamasdan ang walang-humpay na daloy ng mga sasakyan. Ang ilaw mula sa mga headlight ay sumasalamin sa kanyang mga mata, pero hindi iyon sapat para tabunan ang lungkot na nararamdaman niya sa lahat ng masasakit na salita mula sa kanyang ina.“Wala siya ngayon, pero kahapon, oo. Ano pa nga ba? Wala namang bago doon. Himala na lang siguro kung hindi kami mag-aaway o magtatalo ng isang araw. Palagi naman kasing mainit ang ulo niya.” Mahina at sarkastikong sagot ni Cheska, kasabay ng mapait na ngiti.Napabuntong-hininga si Cris at umiling. "Masyado ka kasing mabait sa Mama mo. Halos ikaw na lahat ang gumagawa ng pera para kapatid mo at pati sa pagsusugal ni Tita. Huwag mo namang hayaang abusuhin ka niya, Cheska.""Hindi ko naman kayang maging matigas, Cris. Mama ko iyon, eh. Kahit ganoon iyon, mama ko pa r
Chapter 12Zara. Iyon ang pangalan ng kanilang ina.Palaging ganoon ang ina ni Cheska sa kanilang magkapatid. Sa kabila ng pagsusumikap ni Cheska na makatulong sa gastusin, puro masasakit na salita lang ang natatanggap nila mula sa kanilang ina at paulit ulit na panunumbat na walang katapusan.Paulit-ulit na binabanggit ng kanyang ina kung paano siya nagsisisi na sumama sa ama nila noong maayos pa ang buhay nito. Para bang isang pagkakamali ang kanilang pagdating sa mundo. Palagi nitong pinaparamdam na sila ang mismong sumira sa buhay nito.Alam din ni Cheska na dating guro ang kanyang ina sa kanilang probinsya. Lagi nitong sinasabi na may ibang lalaking gusto sana niyang pakasalan noon—at kung siya raw ang nasunod, hindi sana naging ganito ang buhay niya. Isang masakit na katotohanang palaging itinatanim sa isip ni Cheska, na para bang kasalanan nilang magkapatid kung bakit ganoon ang sinapit ng kanilang ina.“A-Ate, magpapagamot na po ako?”Kitang-kita ni Cheska ang pagningning ng mg
Chapter 11“Gwapo sana, kaso ang gago-gago niya.”Napabuntong-hininga si Cheska habang nakatitig sa hawak niyang cellphone. Napapailing na lang siya sa inis at halo halong nararamdaman niya. Hindi niya alam kung bubuksan ba niya ito o hindi—baka kasi may makita na naman siyang hindi niya magugustuhan. Kahit pa pilit niyang iwaksi sa isip ang nakita niya, patuloy itong bumabalik, paulit-ulit, na parang isang sirang plaka ang narinig niya kanina na talaga namang paulit ulit na lang sa isip ni Cheska.“Nagbibigay ng cellphone, tapos may nagbebembangan? Kinikilabutan pa rin ako. Ang gandang cellphone tapos may b0ld. Tanga na, gago pa. Paano na lang kung si Tita Daviah ang nakakuha at nagbukas ng phone? Ang tanga niya, sobra.”Napapailing siya habang kinakausap ang sarili at alam din naman niya na mukha na siyang tanga habang kausap ang sarili, pero talagang hindi niya mapigilan ang sarili. Hindi lang inis ang nararamdaman niya—may halong kilamot talaga. Hindi niya inakalang makakakita siya
Chapter 10"Iha, pasensya na kung marami kami ngayon dito. I am really just happy that my son already has a girlfriend, kaya talagang sinabihan ko ang lahat tungkol sayo. Mas marami pa sana ito kung hindi lang nasa ibang bansa at busy ang iba. And also, my husband is not here dahil may dinaluhang meeting, kaya hindi mo siya makikilala ngayon."Halos nawala lahat ng tapang ni Cheska nang makita niya kung gaano karami ang pamilya ni Azrael. Mukhang alam na ni Cheska kung bakit ganito kalaki at kalawak ang condo ni Azrael—dahil kung maliit ito, hindi sila magkakasya lahat."O-Okay lang po at saka m-masaya naman po akong makilala kayo," sinubukan ni Cheska na ngumiti at maging normal ang kilos, pero halos hindi niya magawa nang mabuti dahil alam naman niya sa sarili niya na hindi totoo ang lahat ng ito.Nang matapos sabihin ni Cheska iyon, agad siyang dinumog at nagpakilala isa-isa. Ang iba ay sabay-sabay pa nga sa pagsasabi ng pangalan, kaya halos wala nang matandaan si Cheska sa mga pang