Chapter 6“Tapos ka na umiyak?” tanong ni Daviah kay Azi, na nakatingin sa kalsada habang nagmamaneho. HIndi niya naitago ang galit na tingin ni Daviah rito nang tignan niya ito. Hindi siya makapaniwala na nagawa pa yalaga niya itong itanong. "Pwede bang tumahimik ka na lang kung wala kang matinong tanong?" Mariing ani ni Daviah rito.Nagmatigas pa siya ng ilang beses at ipinilit na hinding hindi siya magpapakasal at sasama sa probinsya dahil ayaw niya at hindi niya gusto ang ma engage at magpakasal, pero walang nagawa ang pag-iyak at pagmamakaawa ni Daviah dahil talagang buo na ang desisyon ng mga magulang niya at talagang hindi na niya ito mababago pa.Walang nagawa si Daviah kahit na sinubukan na niya ang lahat at nakita niya na lang ang sariling nakaupo sa tabi ni Azi sa may driver seat.Tila bumagsak ang mundo ni Daviah sa balitang ipapakasal siya. Nadagdagan pa ang kanyang sama ng loob nang malaman na mag-aaral si siya sa probinsya at doon titira. Lumaki si Daviah sa lungsod,
Chapter 7Malaki ang bahay ng mga Buenavista at ang disenyo na iyon ay may pagkakatulad sa mansyon ng mga Francisco. It was a old fashion, pero talaga nga namang subrang eleganteng tignan lalo na sa loob.naglalakihang mga chandelier at mga antique na unang tingin ay talaga nga namaang makikita mo na agad at malalaman na isa iyong mamahalin. Ang hagdan naman ay parang sa mga napapanood sa mga telebisyon na subrang haba at pa kurba.The whole mansion ay parang naitayo pa noong kauna-unahang panahon na pinaganda at inayos pa sa lumipas na taon.Tahimik si Daviah habang naglalakad at nililibot ang tingin sa paligid, hanggang sa matigil ang tingin niya sa tatlong portrait na nasa gilid. Isang babae at dalawabg lalake. Ang isang lalake ay si Azi, habang ang isa naman ay mas bata kaysa kay Azi. Ang babae naman ay kamukha rin ng dalawang lalake, pero ito ay nagmistulang girl version ng dalawa. Ang tatlong iyon ay talaga nga namang eleganteng tignan.“Are you kidding me?!” Hindi makapaniwala
Napatitig si Daviah sa inilabas ni Azi kanina na isda at manok mula sa ref. Kinagat niya ang labi at parang iiyak naa dahil hindi niya alam ang gaagawan. Hindi niya alam kung ano ang unang gagawin dahil talagang hindi siya marunong magluto.Dahil lumaki si Daviah na mayaman, hindi siya kailanman lumapit sa kusina para magluto. Lahat ng gusto niyang kainin ay iniuutos na lang agad o hindi kaya ay kumakain siya sa labas. Hindi siya kailanman natutong magluto, at pati ang ideya ng pagluluto ay hindi niya naisip na gagawin niya.“Adobo at prinitong bangus?” Pag-uulit ni Daviah sa sinabi ni Azi na gusto niyang iluto niya. Hinawakan niya ang ulo at nilibot ang tingin sa buong kusina, na para bang sa paglibot ng tingin niya ay malalamaab niya kung ano ang gagawin.Ni ang mga sangkap ng adobo ay hindi niya alam, iluluto pa kaya? Ayaw niya itong gawin, pero dahil sinabi ni Azi ang kapalit nito kung hindi siya makapag luto pagbalik nito, wala siyang nagawa kundi kumilos at magluto nga.Kung hin
“You should have told me na hindi ka marunong magluto para hindi na umabot sa ganito. Muntik ka ng magkasunog, mabuti na lang at nandoon sila Manong Ben, kung wala ay baka natuluyan na ang bahay."Hinarap ni Daviah si Azi at tinignan ng masama, nang marinig iyon.“Bakit? Nagtanong ka ba? At saka I was about to say that kaso masyado kang paladesisyon! Hinayaan mo ba akong magsalita kanina? Hindi ba, hindi?!” Agad na tanong at sambit ni Daviah.Hindi agad nakapagsalita si Azi dahil tama naman ito. He didn't ask, at saka hindi niya ito hinintay kanina na makapagsalita.Hindi pa nakaka-24 oras si Daviah sa bahay ni Azi, pero napakarami na ang nangyari. She already wanted to go home. She already want to leave this place. Gusto niya ng bumalik sa dati niyang buhay, hindi iyong nandito siya at nakikipagtalo ng walang katapusan.“I'm tired. Magpapahinga na ako,” mariing ani na lang ni Daviah para matapos na ang usapan at lumapit sa maleta niya. Azi sighed and just looked at her.Nakasimangot
Chapter 10 “I'm sleepy, so can we just sleep? Hindi ka pa ba pagod makipag away? Ako kasi pagod na. I already want to rest,” pagod na sabi ni Azi kay Daviah. Tapos na silang kumain, at ngayon ay matutulog na, pero sinakop na ni Daviah ang buong kama at walang planong patulugin si Azi sa kama. “Ayaw mo akong bigyan ng sarili kong kwarto, edi ikaw ang umalis at matulog sa ibang kwarto! Saka come on, hindi ako sanay na may katabi habang natutulog kaya ikaw na mag adjust kung talagang gusto mo ng magpahinga,” sabi ni Daviah habang naglagay pa ng mga unan sa paligid niya. Napahilot si Azi sa sintido, pagkatapos ay hinila niya ang unan sa gilid at umupo doon. Pero agad siyang tinulak ni Daviah gamit ang paa, kaya napaupo si Azi sa sahig at halos madaing nang bumagsak ang pwet niya. “Oh, sorry,” sabi ni Daviah, pero malakas naman siyang tumawa, na siyang ikinapikit ng mariin ni Azi. Bumuntong hininga si Azi at sinubukang habaan ang pasensya. “Can you stop acting like a child? Gu
Chapter 11Pareho silang natahimik nang kinailangan nilang maghiwalay para makahinga. Parehas silang hinihingal at parehas na nanghihina dahil sa halikàn na nangyarr.Napayuko si Daviah habang hinihingal, hindj nito matignan si Azi ng diretso, samantalang si Azi naman ay nakatitig lang kay Daviah na ngayon ay tuluyan nang natahimik. Hindi mapigilan ni Azi ang titigan ito dahil hindi niya inakala na hahalikan siya nito pabalik. What he expect is that—itutulak siya nito.Azi bit his lip and held Daviah's chin. Inangat nk Azi ang ulo ni Daviah pata mas tignan ang mukha nito at pag-aralan.Tinignan ni Azi ang nakapikit na mata ni Daviah at kung gaano kaperpekto ang labi at mata nito. Gusto tuloy sabihin ni Azi kung gaano siya kaganda, pero pinigilan niya ang sarili.Napapikit na lang si Daviah dahil sa pagkapahiya. Hindi niya matanggap na hinalikan niya ito pabalik, at higit pa roon, hinila pa niya ang batok ni Azi para mas mapalalim ang halik.Hindi niya matanggap at talaga atang kahit
Chapter 12Nilaro ni Azi ang labi habang nagda-drive. He looked at Daviah, who was really silent. Papunta na sila sa nag-iisang paaralan ng kolehiyo sa lugar nila. Azi waited na tignan siya ni Daviah at tignan nanaman siya ng masama, pero talagang pati tingin ay hinfi nito ginagawa. Ilang buntong hininga ang pinakawalan ni Azi hanggang sa tuluyan silang makarating sa mismong paaralan.Daviah really remained silent. Talagang naiinis pa rin siya sa sarili sa nangyare kagabi at kung paano niya hinayaan si Azi na halikan siya. Hindi dapat ganoon. Dapat ay tinulak niya ito at sinampal.Tinignan niya ang labas ng kotse. Nakagat na lang ni Daviah ang labi. Halos manlumo siya nang makitang malayong-malayo ang eksklusibong paaralan niya sa skwelahang nasa harap niya.Sa paglalakad, hindi mapigilan ni Daviah ang tumingin sa lahat ng nadaraanan niya, and she felt some people looking at her, sigurado ay dahil naiiba ang suot niya sa lahat. She was wearing a white dress habang halos lahat ay nak
Hindi alam ni Daviah kung paano ipoproseso sa isip niya ang narinig mula sa kanyang nobyo. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig. Hindi niya alam kung ano ang iisipin at mararamdaman.Kinuha niya ulit ang cellphone at sinubukang tawagan si Kevin, pero hindi na siya sinasagot. Nanginginig pa nga ang kamay niya habang tinatawagan si Kevin.Mula sa bibig ni Kevin, sinubukan niyang i-drug siya, so it means—napapikit siya habang iniisip ang mga bagay na iyon. May luha na umagos sa kanyang mga mata habang iniisip na talagang ginawa iyon ni Kevin. Ramdam naman niya noong gabing iyon na may mali sa katawan niya, pero dahil sobrang nagtitiwala siya kay Kevin, ayaw niyang maniwala.Si Kevin ang kanyang unang boyfriend. Nakilala niya ito 2 years ago. Hindi mabilis mahulog si Daviah at noong panahon na iyon, she don't want to get involved to any romantic relationship, pero dahil sa pagtitiyaga ni Kevin sa panliligaw, hindi niya ito mapigilang sagutin. Para kay Daviah, mabait si Kevin at isang
Nanghihinang naghilamos si Daviah ng mukha at saka tiningnan ang sarili sa salamin. Nagising siya na masama ang pakiramdam niya kahit na maayos naman ang pagtulog niya ngayong gabi, maaga nga siyang nakatulog kaya hinfi niya alam kung bakit nakakaramdam siya ng panghihina.Gusto niyang sumuka, pero wala namang lumalabas sa kanya. Nakaramdam din siya ng pagkahilo, na talaga namang dumagdag pa sa pagpahina sa kanya. Hindi siya sakitin kaya hindi niya mapigilan ang manibago sa pagsama ng kanyang pakiramdam. Binsa ni Daviah ang labi at saka ito huminga ng malalim. Ilang beses niya iyong ginawa, nagbabakasakaling bumuti ang pakiramdam niya.But even though she didn’t feel okay, naligo na siya at bumaba. It was only 7 AM nang tuluyan siyang bumaba. Ayaw niyang maulit ang nangyari kahapon na alas otso na siya nagising, kaya naman galit na galit si Geneva sa kanya. Hindi lang mapigilan ni Daviah anv mapangiti nang unang bumungad sa kanya ay si Azi na nasa sala, nakikipag-usap sa Papa nito
Masaya si Daviah pagkatapos ng araw na iyon kahit sobrang dami ng nangyari. She's happy dahil nagkaroon siya ng pagkakataon na makasama ang mga kapatid ni Azi at mapalapit sa kanila kahit papaano.Pagkatapos nilang kumain, pumasyal pa sila sa ilang bahagi ng probinsya, kaya naman sandaling nakalimutan ni Daviah ang mga pagpapahirap at insulto na nangyari kanina sa kanya.“Look! This is a good one,” sabi ni Vivian habang pauwi na sila, sabay pakita ng kuha sa camera niya. It was a picture of Azi hugging Daviah from the back while both of them were looking ahead. Lumipat si Vivian sa isa pang litrato, at ang isang iyon ay si Daviah na nakatingin sa dagat habang si Azi naman ay nakatingin kay Daviah, animo'y mas maganda pa ang tanawin niya kaysa sa tanawing tinatanaw ni Daviah. “I look so damn crazy in love with you there,” biglang sabi ni Azi na busy sa pagda-drive pero nasulyapan ang ipinakitang litrato ni Vivian. Napangiwi naman si Vivian sa narinig. “Seriously, Kuya Azi? Sobr
“Kumain ka na?” Azi asked nang lumayo si Daviah sa pagkakayakap.“Hindi pa siya kumain, Kuya. What if sa labas na lang tayo kumain? Sa may bulaluhan, I'm sure hindi pa nakakapunta roon si Ate Daviah,” nakangiting sabi ni Vivian sa gilid, and she look so excited.“You want bulalo?” tanong naman ni Azi kay Daviah.Daviah nodded and just smiled. Nanliit ang mata ni Azi at tinitigan si Daviah, hanggang sa mapanguso na lang si Daviah at umiwas ng tingin dahil hindi niya natatagalan ang titig nito.Azi was about to say something, pero hindi niya naituloy nang bumukas ang pinto sa di-kalayuan, and it was Lander.Pati si Lander ay natigilan nang makita sila Azi. Lander looked at Azi, pagkatapos noon ay tinignan naman niya si Daviah.“Wala ka bang sasabihin sa fiancé mo?” mariing tanong ni Lander kay Daviah.“What is it?” tanong naman ni Azi habang hindi mapigilan ang kunot-noo. Si Vivian naman ay natahimik na lang sa tanong ng Kuya Lander niya.“N-nasabi ko kasi kanina na gutom na ako, i-iyon
"Ang dami mong sugat, pero mabuti na lang maliliit lang, but the problem is itong mga napaso, subrang namumula na sila," nag-aalalang ani ni Vivian habang nakatingin sa sugat ni Daviah.Hindi nagawang magsalita ni Daviah dahil hindi niya alam kung anong sasabihin. Ngayon ang unang beses na magkakaroon siya ng interaction sa kapatid ni Azi."Masakit ba?" Tanong nito, pero agad din namang nagsalita agad na animo'y hindi na kailangan ng sagot ni Daviah. "Of course, masakit." Ani nito.Nang may magdala ng first aid, agad at hindi na nag-aksaya si Vivian sa paggamot kay Daviah, she immediately start.“Ako na ang humihingi ng pasensya sa ginawa ni Mama. Sorry, Ate Daviah,” mahinahon at ramdam sa boses ni Vivian ang paghingi ng tawad habang abala siya sa paglalagay ng ointment sa mga paso at sugat ni Daviah. Daviah couldn’t help but stare at Vivian. Parehas sila ng mata ng Kuya Azi niya, and she looked so fragile. “May rumi po ba sa mukha ko?” Dahil sa pagtitig ni Daviah, hindi na napigi
Chapter 71“What the hell is this?” Pinunasan ni Daviah ang luha niya nang pumasok si Lander sa dining table. Kasunod niya si Vivian, ang bunsong kapatid ni Azi. Nakangiti itong pumasok, pero biglang nawala ang ngiti nang makita ang kalat sa sahig. Pareho silang wala kanina nang magising si Daviah, at nabalitaan niyang maaga silang umalis. Mukhang kararating lang nila ngayon. Tinanggal ni Lander ang suot na headphones at kunot-noong tinignan ang mga pagkaing nagkalat sa sahig. Nang walang sumagot mula sa mga kasambahay o kay Daviah, tinignan niya ang mga kasambahay. “Nagtatanong ako kung anong nangyari dito?” seryosong tanong ni Lander sa kanila. Nagtinginan ang mga kasambahay, halatang nagtuturuan kung sino ang unang magsasalita. They all scared reason why Daviah sigh.Nang wala pa ring umimik, lalong kumunot ang noo ni Lander. Samantala, tahimik lang si Vivian, pero ramdam ni Daviah ang tingin nito sa kanya. Hindi tulad ng titig ng kanilang ina, Vivian look at her gentle.“Wa
“Ouch!” Nabitawan ni Daviah ang kutsilyo na hawak niya nang mahiwa ang kanyang kamay. Mangiyak-iyak siyang lumapit sa sink upang hugasan ang sugat. Naghihiwa siya ng karne at hirap siya sa paghiwa dahil iyon ang unang beses na maghihiwa siya ng ganun. Akala niya noong una ay madali lang, pero hindi naman pala ganoon kadali lalo. Kailangan niyang gumawa ng maliliit na hiwa dahil isasahog iyon sa pakbet. Geneva had requested fried fish and pakbet for lunch. However, Daviah really didn’t know how to cook it kaya nag search na lang ito sa internet kung paano ang magluto, hindi lang niya sigurado kung magagawa niya ba iyon ng tama. She couldn’t even manage to slice properly, kaya naman nagkaroon na siya ng maraming sugat sa kamay, maliliit lang naman, pero dahil naparami na ay nararamdaman na ni Daviah ang hapdi. “Sorry, Ma’am Daviah. Gusto po sana namin kayong tulungan, pero baka mapagalitan kami ni Ma’am Geneva,” ani ng isang kasambahay na nakatayo sa gilid. Napangiti si Daviah sa
“Gising na pala ang senyorita,” agad na narinig ni Daviah iyon nang pababa siya sa hagdan. Galing iyon kay Geneva na prenteng nakaupo sa sofa. Hindi tuloy alam ni Daviah kung magpapatuloy siya sa pagbaba o hindi. She suddenly froze at the cold voice of Azi's mother. Bigla siyang natauhan kung nasaan siya at kung ano ang kinakaharap niya. She was too happy about their short conversation with Azi kaninang alauna, kaya talaga namang medyo nakalimutan niya kung gaano siya hindi gusto ng Mama ni Azi.“G-Good morning po.” Kahit natigilan at hindi alam ang gagawin, she still tried to be calm and polite. She tried to smile to Geneva kahit na hindi ito nakangiti, pero ang ngiti nito ay talaga namang nanginginig Binati niya ito at dahan-dahang nagpatuloy sa pagbaba. She tried not to create any noise habang pababa.“Alam mo ba kung anong oras na?” tanong bigla ni Geneva nang hindi tumitingin kay Daviah. “A-Alas otso na po—” “At sa tingin mo, paggising yan ng responsableng babae? At saka,
Noong una ay akala ni Daviah ay panaginip lang na may tumatawag sa kanya kaya hindi niya iyon pinansin, pero nagising si Daviah nang maramdaman ang paghalik sa pisngi niya. Kung hindi niya naamoy agad ang pamilyar na pabango ni Azi, paniguradong sisigaw siya, pero naamoy niya agad iyon at talagang nanuot sa kanyang ilong."Love," muling tawag nito. Inaantok na tinignan ni Daviah ang tao sa tabi niya and there she saw Azi, sitting beside her, nakababa ng kaunti ang katawan dahil sa panggigising sa kanta.“I'm sorry, I woke you up,” malambing na ani ni Azi kay Daviah nang dahan-dahan siyang naupo mula sa pagkakahiga.“Bakit? May problema ba?” tanong ni Daviah habang humihikab.They sleep in separate rooms dahil na rin sa kagustuhan ni Geneva, ang mama ni Azi. Azi said that it's fine if they sleep in one room together dahil ikakasal naman na sila. Pero si Daviah mismo ang tumanggi doon dahil alam niyang mas lalo lang magkakaproblema. Masyado ng mainit ang nangyare sa dinner nila, kaya
Chapter 67Nakahinga ng maluwag si Daviah nang makita niyang pababa na si Azi sa hagdan kasama ang papa nito. Halos isang oras siya sa taas, at hindi mapakali si Daviah habang nakaupo sa sofa kasama ang mama ni Azi at si Zara.Halos hirap siyang gumalaw kanina pa, pero ngayong nakita na niya si Azi ay biglang lumuwag ang dibdib niya.“Mabuti naman at bumaba na kayong mag-ama. Kanina pa naghihintay ang dinner. Let's go, let's have dinner,” ani Geneva habang umiiling nang makita ang dalawa.“Manang, pakitawag si Lander!” Utos pa nito kay Manang.“Sige po, Ma'am!” Si Manang at agad na na tumango at tumungo sa hadgan.Agad na dumiretso si Azi kay Daviah. Ngumiti si Daviah sa kanya, pero seryosong nakatingin lang si Azi rito.“May nangyare ba? Why are you so serious?” Tanong ni Daviah rito, pero imbes na sagutin ay agad namang siyang tinanong ni Azi.“You okay?” Tanong ni Azi na sandaling nagpangiti kay Daviah.Kahit kailan talaga ay alam nito kung kailan hindi okay si Daviah.Tumango si D