Umawang ang labi ni Belinda nang makita ang paglapit ng babae kay Van at nakipagkamay. It was a simple gesture, pero kay Belinda ay nag-alab na ang selos na nararamdaman niya. Hindi niya mapigilan ang sarili na magkaroon ng ganoong nararamdaman ngayon lalo na dahil ilang araw na silang hindi gaanong nag-uusap tapos ngayon ay makikita niyang nakikipagtawanan ito.Napagilid si Belinda nang maglakad ang babaeng kausap ni Van palabas. Nginitian siya ng babae and she looks so kind, pero si Belinda ay hindi kayang magbigay ng ngiti dahil sa bigat ng nararamdaman niya at dahil na rin sa selos.“Do you need anything?” tanong ni Van habang nagsisimulang ayusin ang mga papeles sa lamesa niya.Sa tanong ni Van, mas lalong bumigat ang pakiramdam ni Belinda. Kung kanina ay mabigat na, mas sobra na ngayon dahil iyon pa ang naging tanong nito.“W-Wala,” sagot ni Belinda at agad na umiwas ng tingin.Imbes na lumapit, lumabas na lang siya at hindi na tumuloy. Mabilis siyang umalis papunta sa kwarto, a
"E-Excuse me po!" sabi ni Belinda para makadaan sa mga kumpulan. But then… pagkasabi niya ng tatlong salitang iyon, biglang tumabi ang mga tao at binigyan siya ng sobrang luwang na daanan.Natigilan siya, hindi alam kung paano niya ihahakbang ang paa niya nang tuluyang makita si Van na may hawak na bulaklak. Walang bugbugan na nagaganap. Hindi alam ni Belinda ang gagawin nang mapagtanto niya na wala namang bugbugang nagaganap gaya ng sinabi ni Zyra at Faye. Until she felt someone tap her back."Ang bilis mo naman tumakbo," si Zyra at nang tignan ni Belinda ito ay nakangiti na silang dalawa. "Doon lang kami," si Faye at agad na hinila na si Zyra palayo.Napasulyap ulit si Belinda sa harap niya—kung nasaan si Van. Nakapalibot dito ang magagandang disenyo ng mga bulaklak, at pati ang daraanan niya ay punong-puno ng mga bulaklak. It looked like a wedding aisle, ang daanan ng bride papunta sa lalaking papakasalan.Sa likod ni Van, nag-aagaw ang kulay kahel ng langit, pero napako ang ting
Everything seems unreal for Belinda. Pakiramdam niya nakalutang siya sa sobrang gaan at saya ng nararamdaman niya. Sa ngayon, talagang wala na siyang ibang hiling pa. After what happened, may kaunting salo-salo na nangyari para i-celebrate ang proposal ni Van kay Belinda. Everyone was really happy, pero para kay Belinda, kulang ang salitang "happy" sa nararamdaman niya. “Aba, parang kailan lang ay inis na inis ka at tinatawag na uncle si Van, tapos ngayon ayaw mo na kaming pansinin dahil sa pangit na yan? Magtatampo na ako,” pagbibiro ni Julious habang nakatingin kay Daviah, dahil talagang kapansin-pansin ang pagiging malapit ng dalawa pagdating sa Manila. They were eating at the long table sa mismong mansion ng mga Francisco. Belinda looked at Van and their daughter, who was now smiling habang nakaupo sa tabi ni Van at hinihiram ang phone nito. Yes, Daviah is now holding Van's phone at hinahayaan lang siya ni Van sa ginagawa niya. “Tapos sabi pa niya, mas gwapo raw si Tito n
Chapter 196 “Oh? Bakit nasa labas ka? You need anything?” Mahinahong tanong ni Edie at tumingin pa sa likod ni Belinda para tignan kung may kasama pa ito, nang mapagtanto na mag-isa lang niya ay muli niyang tinignan si Belinda.Belinda bit her lips and stared at her father, nanginginig at kinakabahan, pero hindi na niya napigilan ang paa niya. She already want to hug her Papa. Ang totoong ama niya.“Thank you for everything… papa,” Belinda started to cry after she said that. This was the first time na tuluyan niyang matawag ng ganoon ang kanyang ama. Belinda wanted to call her dad ng ganoon matagal na, pero dahil sa hiyang nararamdaman niya ay hindi niya magawa.Napasinghot siya ng yakapin siya pabalik ng kanyang ama. Subrang sarap sa pakiramdam ng mayakap ng isang ama at talaga naman iyon ang rason kaya patuloy na pumapatak ang luha sa mata niya.“I'm happy for you, a-anak ko.” Napapikit si Edie nang mabasag ang boses niya at sabihin niya iyon.Mas lalo tuloy na humigpit ang yakap
Isang oras na simula nang pumasok si Van sa banyo. Inaantok na si Belinda, pero sinubukan niyang lahat para hindi tuluyang makatulog at makausap si Van.Kinakabahan siya, pero dahil sa lahat ng nangyari, pakiramdam niya mas mabuting maayos na ang lahat sa kanila, sa lahat ng mga nakapalibot sa kanola.Napaupo si Belinda nang bumukas ang pinto ng banyo. Kumunot ang noo ni Van nang mapansin ang mabilis na pag-upo ni Belinda. Nakagat na lang ni Belinda ang labi bago bumaba sa kama.Hindi agad nagsalita si Belinda. Agad siyang lumapit kay Van para yakapin ito. Nilagay ni Belinda ang dalawang kamay sa batok ni Van para mayakap ito ng mas maayos. Si Van, na naguguluhan, ay nakahawak sa likuran ni Belinda.“Hmmm?” tanong ni Van at agad na hinaplos pababa at pataas ang likod ni Belinda.“Gusto kong makausap ang mama mo,” mahinang ani ni Belinda, na siyang nagpatigil kay Van sa paghaplos.“Baby—”“Gusto kitang pakasalan nang walang iniintinding iba, kaya gusto kong makita ang mama mo, Van.” Sa
SIMULA “What the hell? Are you serious, Dad? Naririnig mo ba iyang sinasabi mo na gusto mong gawin ko? Dad, that's too much!” Hindi makapaniwala si Daviah, habang nanlalaki ang mga mata sa kanyang ama na si Van. Napatayo siya sa tindi ng emosyon na namuo sa narinig, nanginginig ang kamay habang sinusubukang intindihin ang sinasabi ng ama, pero kahit anong intidi ang gawin niya, hindi niya maintindihaan kung bakit biglang may ganitong desisyon ang kanyang ama para sa kanya. Pakiramdam ni Daviah ay parang nabingi siya. "I'm dead serious, Daviah. You know I don’t joke about things like this at bakit ako magbibiro ng patungkol sa pagpapakasal mo? Ano naman ang makukuha ko?” Malamig at matigas ang boses ni Van, tumagos hanggang sa dibdib ni Daviah ang bigat ng mga salita nito. Natigil si Daviah, gusto niyang magsalita, pero sa halip ay bumaling siya sa ina, si Belinda, na tahimik na nakaupo sa gilid. Nanlulumong tinitigan niya ito, naghahanap ng kaunting pag-unawa o suporta. Nguni
Chapter 1 Paglabas sa malaking gate nila, agad na napaupo at napahagulgol si Daviah. Kasabay noon ay ang pagtigil ng kotse sa harap niya. Hindi niya iyon pinansin, but when the car's door opened, napasulyap siya roon, and then, she saw a guy in his corporate attire. Napahikbi siya at natigil ang luha niya nang tignan niya ang lalaking nasa harap niya. Nahirapan pa siyang tignan ito dahil sa liwanag na nagmumula sa araw sa mismong taas ng lalake. A guy in his 20s was now standing in front of her. Nakakunot ang lalaki habang nakatingin kay Daviah. Napasulyap pa ang lalaki sa bahay-mansyon ng mga Villariva bago muling tignan si Daviah. "Miss, ipapasok ko ang kotse. Pwede bang tumabi ka?" sabi ng lalaki kay Daviah. Kumunot ang noo ni Daviah at inisip na isa ito sa mga kasosyo ng Daddy niya at kameeting ngayon. Daviah bit her lip nang biglang may naisip siya. Magsasalita sana siya, pero hindi niya natuloy nang muli siyang humikbi. Hindi gumalaw si Daviah sa pwesto niya, ni hin
Chapter 2“Good morning, Miss Daviah!” "Magandang umaga!" Bati pa ng mga nadaraanan ni Daviah na mga kasambahay pagpasok nito sa first house ng mga Francisco.Hindi niya pinansin o tinignan man lang ang mga bumabati sa kanya sa pagmamadaling pumunta sa opisina ng Lolo Edie niya. Gustong gusto na niyang makausap ang lolo niya at sabihin ang desisyon ng daddy at mommy niya. Gustong gusto na niyang magsumbong.Pero natigil siya sa paglalakad nang makita niya ang Lolo Edie, Lola Cylvia, at ilang mga tito niya sa sala na seryosong nag-uusap. Pati mga tita niya ay naroon din.“Daviah?” Ang Tita Faye niya ang unang nagsalita at tumayo nang makita siya.Kagat-labi siyang lumapit at niyakap ang Tita Faye niya. Hindi na niya napigilang umiyak habang iniisip ang desisyon ng kanyang mga magulang para sa buhay niya.Ayaw niya. Ayaw niyang magpakasal sa taong hindi niya kilala, at masyado pa siyang bata para magpakasal. PAkiramdam niya ngayon ay kunukuha na sa kanya ang kalayaan na magdesisyon sa
“Oh? Umuwi na? Ang bilis naman. You two look like you're enjoying each other's company. Sana sinabi mong dito na munaa siya maghapon,” agad na tanong at sambit ni Daviah nang bumukas ang pinto at makita si Azi.Nagulat pa nga si Daviah nang sumunod ito gayong mukha namang mapapatagal pa ang pag-uusap ng dalawa. They really looke enjoying talking.Sinubukang basahin ni Azi ang nasa isip ni Daviah, but he just saw her usual expression—masungit. Binasa ni Azi ang labi at saka bumuntong-hininga nang kunin ni Daviah ang cellphone niya at dumapa sa kama.“She’s still at the dining table, iniwan ko lang saglit para makausap ka. I just want you to know that she is just a family friend. Malapit na kaibigan ko at ng pamilya ko," paunang sambit ni Azi. Hindi niya alam kung bakit bigla siyang nagpapaliwanag rito."Okay, and?" Umawang ang labi ni Azi sa tabong ni Daviah. It looks like it's not a bigdeal. Umigting tuloy ang panga ni Azi.Hindi lang talaga maalis sa isip ni Azi na baka kung ano ang
Zara, that is the woman's name. Hindi mapigilan ni Daviah ang umirap habang nakatingin sa kanila na ngayon ay masaya ng nag-uusap. For Daviah, hindi naman siya nagseselos, and she don't want to look jealous. Nang tumingin si Zara sa kanya ay sinubukan niyang ngumiti rito dahil na rin sa ayaw niyang magmukhang nagseselos, pero nawala ang ngiti sa labi niya nang hindi man lang siya nginitian pabalik ni Zara. Zara just look at Daviah and then immediately look at Azi. Kitang kita ni Daviah ang pagngiti ni Zara nang tinignan niya si Azi, reason kaya biglang napangiwi at napangisi si Daviah dahil sa napansin nito. Kinuha ni Daviah ang baso na may tubig at uminom doon. Agad na napagtanto ni Daviah na ang babaeng iyon ay may gusto kay Azi and that woman hate that she was there. Madaling basahin ang mga babaeng tulad niyo. “Mabuti naman at nandito ka pa ngayong bumalik ako. Last month, palagi kang nasa Manila, at noong nasa Manila ako, nandito ka naman,” Zara said at humiwalay na sa pagka
Chapter 22Hindi mapigilan ni Daviah ang ngiti pagkababa niya. Gusto niyang matutong mangabayo, and she wanted to ask Azi if it’s fine. Habang tinitignan niya ito, parang gusto niyang subukan and talagang matagal naman na talaga niyang gustong matutong mangabayo.“Manganganak na panigurado bukas itong isa, Sir,” naging mabagal ang lakad ni Daviah nang marinig iyon.“Kaya kailangan mabantayan ito ngayong gabi,” seryosong sabi ni Azi, pero sumulyap siya kay Daviah nang mapansin ang paglapit nito.“Tatawagan na po namin mamaya si Mang Canor para tumulong kung sakaling mamayang gabi o bukas manganak, Sir.” Hindi na nagawang pansinin ni Azi ang sinabi ng tauhan niya.Mula sa seryosong tingin, naging malumanay ang tingin ni Azi para kay Daviah, Daviah didn't notice kung paano nagbago expression ni Azi dahil sa nakatitig na ito sa kabayo. Habang si Azi ay napatayo pa maayos at tinignan si Daviah mula ulo hanggang paa.Daviah was wearing a white dress, and she looked like a fairy right now. A
“Stop smiling! Para kang tanga!” inis na sabi ni Daviah sa sarili habang sinusuklay ang kanyang buhok.Pinilit niyang pigilan ang sarili sa pagngiti, pero kahit anong gawin niya, hindi niya mapigilan ang sariling mapangiti.Nasa labas na si Azi at ito ang naunang naligo, habang siya ay nanatili sa sa kwarto at nakaligo na rin naman. Masakit pa rin ang katawan niya, at mahapdi pa rin ang pakiramdam ng pagkababa3 niya, but then she couldn’t help but smile.“At bakit nga ba ako nakangiti?” bulong niya sa sarili niya. She shook her head. “It’s just a ring, Daviah! Ano ba! Just a freaking ring, and you can buy tons of those kung gugustuhin mo. Para ka naman ng tanga dahil lang sa singsing ay nakangita ka na." Hindi mapigilan ni Daviah na sermunan ang sarili.Napabuntong-hininga siya, itinaas ang kamay at tinitigan ang singsing. The light caught it, making it gleam elegantly on her finger. Ang ganda ng singsing sa daliri niyang makinis at maputi. She felt… special.Bumuntong-hininga siya a
Nagising si Daviah sa mainit na yakap ni Azi mula sa likuran niya. She looked down to see herself, at nakahinga naman siya ng kaunti nang makitang nakadamit naman na siya, pero ang dapat naman na suot niya ay nasisigurado niyang damit ni Azi. May suot na rin siya pambaba. Ramdam ni Daviah ang pagod at hapdi sa pagkababae niya, halos hirap siyang gumalaw mula sa kinahihigaan dahilsa pananakit ng katawan niya.Napapikit si Daviah at huminga nang malalim. Ngayon lang nag-sink in sa kanya ang nangyari. She’s no longer a virgin, and she couldn’t believe she had given herself to Azi that easily. Ni kailan lang sila nagkakilala. Ni hindi niya binigay ang sarili sa boyfriend niya ng ilang buwan, tapos sa kakakilala lang niya ay naibigay niya lahat?“Regret giving yourself to me?” paos na tanong ni Azi, napansin kasi niyang gising na si Daviah. Kanina pa siyang gising, at sa ganitong oras ay karaniwang nasa baba na siya, inaasikaso ang mga kabayo at ibang gawain sa hacienda. Pero imbes na bu
Azi kissed Daviah’s lips once again. Napapikit si Daviah at agad na nakalimutan ang gulat sa pagkagat ni Azi sa ibabang labi niya para maipasok ang kanyang dila.Azi is trying toget Daviah's attention.Daviah is aware that Azi is already fully naked, habang siya ay nakadamit pa rin. Pero kahit nakadamit pa siya, nagliliyab na ang buong katawan niya at ramdam niya sa katawan ni Azi na nagliliyab din ito, sa liyab ay talagang napapasok na si Daviah.Theyboth are really on fire. Parehas na nababaliw at parehas na gusto ng mangyare ang mga dapat mangyare.“Hmm… A-Azillo,” utal na ani ni Daviah nang bumaba ang halik ni Azi sa kanyang leeg, habang ang kamay nito’y naglalakbay na sa loob ng kanyang damit.Naramdaman ni Daviah ang kamay ni Azi sa kanyang bewang, at hindi na niya mapigilan ang mapahalinghing sa subrang sarap ng dulot na iyon sa buong katawan niya. Sa subrang sarap ay talagang nakakalimutan niya ang lahat. Daviah even forgot about Kevin and about what he did. Sa subrang nakaka
Mabilis at walang kahirap-hirap na iniharap ni Azi ang buong katawan ni Daviah sa kanya para mahalikan siya nang maayos. Kissing her with that position is nit enough kaya talagang hinarap niya ang katawan ni Daviah sa kanya para mas mahalikan pa. Daviah had already lost her mind and just let Azi kissher.Gumanti siya ng halik kay Azi, at parabang kilalang-kilala na talaga siya ng katawan nito, leaving Daviah even more confused—why? Bakit walang maramdaman ang kanyang katawan kung hindi excitement at bagay nahindi niya maintindihan at mapangalanan.Kanina pa. Kanina pasiya nababaliw, nanghihina, at nagliliyab ang buong katawan niya sa mga kuryente at init na mula sa katawan niya. Kanina pa iyon sa kusina. She thought she could finally think straight after her titas come, but now, with their bodies so close again, she felt herself losing control once more. Dahil lang sa lapit nila, sa halik ni Azi at hawak nito ay talagang nawawala nanaman siya ng control sa sarili niya.Napalunok si Da
Gulat na tinignan ni Daviah si Azi nang bigla siyang tapikin nito. Hindi sila nag-usap pagkatapos ng nangyari. Nakikidinig lang si Daviah sa usapan ni Azi at ng mga tita niya, kaya gulat siyang tinignan si Azi nang tapikin siya nito. Napakurap-kurap pa si Daviah nang lumapit ito.“Tell your titas that they can stay here for tonight. Anong klase kang pamangkin?” Bulong nito kaya ang gulat na tingin ay napalitan ng masamang titig, pero sa huli, umirap na lang si Daviah at tinignan ang mga tita niya na nakatingin na pala sa kanila.“So, mauna na kami?” Nakangiting ani Valerie.“Gabi na. Bakit hindi na lang kayo mag-stay rito ngayong gabi?” Mahinahong sambit at tanong ni Daviah, pero agarang umiling ang dalawa.“Baka nakakaabala na kami at may lakad pa kami bukas ng maaga, kaya kailangan na naming umalis. Thanks again, Azi. Alagaan mo itong pamangkin namin at sana habaan mo ang pasensya mo rito dahil talagang matigas ang ulo nito—""Tita!" Natawa si Valerie at Faye nang makita ang simango
Chapter 16Kanina, halos walang nagsalita. Ramdam na ramdam ang sobrang awkward ng paligid dulot na lang sa nadatnan, pero ngayon, nakabawi na ang bawat isa sa gulat at tuluyan nang nakapagsalita si Valerie, reason kaya medyo gumaan ang paligid.“Thanks for this, Azi,” nakangiting ani ni Valerie, tukoy nito sa nagsasarapang meryenda sa harap nila."Kung may gusto pa po kayo, pwede po kayong magsabi para mailuto." Magalang na ani ni Azi."Ayos na 'to, Iho. Subrang dami na nga 'to para sa amin ni Valerie and this letche flan is so good, huh? Hindi masyadong matamis, tamang tama lang. Kung hindi mo naitatanong, this is one of the favourite deserts of my niece." Napasulyap si Azi kay Daviah nang marinig iyon, but looks like Daviah didn't heard what her Tita said dahil hindi man lang niya inangat ang tingin.Dahil sa nangyare kanina, halos lumilipad na ang isip ni Daviah. She never expect na may makakakita sa kanila ng ganoon at hindi siya makapaniwala na sa lahat ng pagkakataon na pweden