Napairap na lang sa hangin si Cianne nang sa muli ay maabutang bukas ang apartment ng matalik na kaibigan na si Shaun. Ilang ulit niya na ito’ng pinagsabihan ngunit palagi naman nakakaligtaan.
Apat na taon na simula nang magkakilala sila sa isang cookware store. Naalala niya pa kung paano sila nag-agawan sa natitirang set ng cookingware na disenyo ng paborito nilang sikat na chef. Nilutas nila ang problema sa pamamagitan ng paghahati ng bayad at pag-jack n’ poy kung sino ang unang gagamit. Sa loob ng isang linggo ay tatlong beses sila magkita para lang iabot ang cookingware sa kung sino ang sunod na gagamit. Huli na nang malaman nila na marami pa’ng stocks sa katabing store ng binilhan nila.
Natatawa pa rin si Cianne kapag naaalala iyon.
Bitbit ang paper bag na naglalaman ng kahon ng brownies, na ginawa n’ya, ay pinapasok n’ya ang sarili sa apartment ng kaibigan.
Pinilit niya ito’ng magluto ng dinner para sa kan’ya bilang padespidida. Tapos na kasi siya sa culinary course na kinuha apat na taon na ang nakaraan kaya kailangan niya nang umuwi sa Pilipinas.
Sa totoo lang ay ayaw niya pa’ng umuwi kaya lang ay kinukulit na siya ng kan’yang Ate Cindy. Ubos na daw ang pera ng negosyo nila para suportahan ang luho n’ya. Alam niyang naman inggit lang ito, palibhasa’y palagi s’yang napagbibigyan ng mga magulang.
Pagpasok sa loob nakita niya kaagad si Shaun na nakaupo sa sofa patalikod sa kan’ya. Huminto siya sa paglapit nang mapagtanto na mayroon ito’ng kausap. Nanlaki ang kan’yang mata nang makita ang kakambal ng kan’yang matalik na kaibigan.
Mabilis niyang tinanggal ang pagkakatali ng itim na buhok. Kung alam niya lang na makikita niya sa wakas sa personal ang kakambal ni Shaun, sana’y nagkulot siya at kinapalan ang kolorete sa mukha.
Madalas niya nang makita si Matt sa tuwing ka-videocall ito ni Shaun, kaya nagkaroon siya ng lihim na paghanga dito.
“Why not me? Handa ako’ng maging nobya mo Matt na magpapanggap na si Shaun.”
Hindi niya na napigilan na magboluntaryo nang marinig ang usapan nito.
Bilang bunso, lahat ng gusto niya ay kan’yang nakukuha. Kaya hindi niya papalagpasin ang pagkakataon na mapalapit sa taong nagugustuhan.
Mabilis ang paghahandang ginawa nila. Sa isang iglap ay nasa airport na sila.
“Matt, take good care of Cia,” habilin ni Shaun nang ihatid sila nito sa airport.
Niyakap niya ng mahigpit ang kaibigan na hindi niya alam kung kailan ulit makakasama.
Para silang may dadayuhin na exam dahil buong byahe silang nag-rereview kung paano nagkakilala, saan nagkakilala at ano ang family background ng bawat isa. Makailang ulit ni Cianne na hinahaluan ng biro ang pag-uusap nila ngunit nanatiling seryoso ni Matt, malayong-malayo sa ugali ni Shaun na kahit walang kwentang bagay ay pinagtatawanan nila.
“Alam mo si Shaun palatawa ‘yon. Ngumiti ka din, hindi ‘yong ang seryoso mo. Mabubuking tayo n’yan,” saway n’ya dito nang makababa sila ng eroplano.
Hindi siya nito pinansin bagkus ay inunahan pa sa paglalakad. Nagkakamot ulo tuloy siyang naghabol dito.
Kagaya nang kanilang inaasahan, pinasundo sila ni Don Felipe.
“Magandang hapon po Sir Shaun. Kumusta po kayo?” Masayang pagbati ng driver na sumundo sa kanila.
Blanko ang mukha na tumango lamang si Matt at diretso nang sumakay sa likod ng kotse. Naalarma si Cianne nang makita ang gulat sa mukha ng driver. Inalala niya ang pangalan nito base sa mga larawan na ipinakita sa kanila ni Shaun.
“Magandang hapon din po Kuya Popoy! Masakit lang po ang ulo ni Shaun, pero kung ako po ang kukumustahin n’yo, maayos na maayos po ako.” Naalala n’ya pa’ng sinabi ni Shaun na kasundong-kasundo n’ya ang driver ng kan’yang lolo.
Pumasok na siya sa loob ng kotse habang nilalagay pa ang kanilang mga gamit sa likod.
“Sa harap ka maupo,” pangsisindak niya sa tila walang pakealam na si Matt.
Tamad itong lumipat sa harapan. Mabuti na lang ay naalala n’yang sa tabi ng driver palaging umuupo si Shaun.
Mariin na lang siyang pumikit at itinuon sa kalsada ang atensyon nang magsimula na silang umandar. Mabuti na lang ay may gusto siya kay Matt kahit papaano ay hindi siya tuluyang naiinis sa walang kalatoy-latoy nitong pag-arte. Isa pa lang yata ang nagagawa nitong tama, ang matulog sa byahe para iwasan na makipagkwentuhan sa driver.
Habang papalapit sila sa mansyon ng mga Gonzalvo ay unti-unting tinatablan si Cianne ng kaba. Gabi na nang makarating sila.
Napakalawak ng mansyon. Pinakita na sa kan’ya noon ni Shaun ang itsura nito ngunit higit na litaw ang kagandahan nito sa personal. Kung gaano siya namangha sa itsura ng mansyon ng mga Gonzalvo, ganoon naman kawalang ekspresyon ang mukha ng kasama.
Sabay silang pumasok sa loob. Dalawang maid ang nagbukas ng pintuan sa kanila. Kung maganda na sa labas higit pa sa loob. Mataas ang kisame at kumikinang ang mga chandelier at muwebles.
“Welcome home, Shaun.” Isang matandang lalake ang lumapit kay Matt. Sa tingin niya ay ito si Don Felipe.
Niyakap si Matt ng matanda. Gayundin ang ginawa ng ama at kasama nitong babae.
Habang nagkukumustahan ang pamilya ay dumako ang mata ni Cianne sa hapag-kainan nang makita ang engrandeng pagkakaayos ng pahabang lamesa.
“This is my girlfriend, Cianne,” pagpapakilala sa kan’ya.
Hindi niya alam kung paano aaktong seryoso kagaya nang pinagplanuhan nilang imahe n’ya bago sila umuwi ng Pilipinas. Dapat ay disente at mahinihin siya upang magustuhan ng pamilya Gonzalvo ngunit hindi niya naensayo kung paano iyon gagawin kaya nagpakatotoo na lang s’ya.
“Bongga naman po pala talaga ang pa-welcome n’yo kay Shaun. May pa chef pa kayo,” pagtukoy n’ya sa chef na siyang nag-serve ng main course nila. “Alam n’yo po ba nagtapos ako ng culinary sa ibang bansa, hindi n’yo na kailangan mag-hire ng chef. Mas masarap po ako magluto.”
Halos siya na nga lang ang nagsasalita sa hapag ay hindi pa siya pinansin ng mga kasama, bagkus ay si Matt lang ang tinatanong.
Sa kabila nito ay nagpapasalamat siyang hindi napansin na hindi si Shaun ang kasama n’ya.
“Hi! I’m Romina, Shaun’s stepmother.”
Nakangiti niyang tinanggap ang bote ng wine na iniabot ng babae sa kan’ya. Nasa hardin siya nagpapalipas ng oras habang nasa loob si Shaun kausap ang lolo at ama nito.
“So, paano kayo nagkakilala ng stepson ko?”
Lumawak ang ngiti ni Cianne.
“Buti naman po naitanong n’yo.” Sabik niyang ikwenento ang paulit-ulit na minemoryang kwentong pag-iibigan nila ni Shaun.
“Really? You don’t seem to be very inlove. Kung ako sa’yo, I’ll look for a guy with the same life status as mine. Nakatakda nang ikasal si Shaun sa iba. Walang sinuman ang makakahadlang dito, not even you.”
Ang akala niya’y mabait na madrasta ay kaugali din pala ng madrasta ni Cinderella.
Mabilis siyang nag-isip kung paano mapipigilan ang sinasabi nitong arranged marriage. Hindi pwedeng ma-disappoint sa kan’ya ang matalik na kaibigan, lalo pa’t nagboluntaryo siyang magpanggap din para dito at s’yempre para sa gustong si Matt.
“Hindi naman po pwede’ng magpakasal ulit ang lalaking kasal na.” Bahala na basta’t sasabihin n’ya ang nasa isip n’ya.
“What do you mean?” Kumunot ang noo ng madrasta na mukhang palaging may schedule sa derma dahil sa kulubot-free nitong kutis.
“Misis na po ako ni Shaun!” sagot n’ya.
Kinabukasan, nasa mga kamay na ni Cianne ang katibayan na kasal na nga sila ng apo ni Don Felipe. Hindi n’ya alam kung ano’ng ginawa ni Matt, ngunit mukhang marami ito’ng koneksyon upang maiparehistro nang ganoon kabilis ang marriage certificate at maiatras ang petsa nito sa dalawang taon.“Kasal na tayo! Este kami ni Matt, na nagpapanggap na ikaw.” Hindi niya alam kung ngingiti ba siya habang ikinukwento kay Shaun ang mga nangyari kahit isang araw pa lang sila sa Pilipinas.Sa pag-aari ni Shaun na two-storey residential house sa isang kilalang subdivision nila napagpasyahan ni Matt na manirahan. May kalayuan iyon sa mansyon, kaya kahit papaano ay makakapagpahinga sila sa pagpapanggap.Ilang segundo din na hindi nagsalita si Shaun. Kumaway pa si Cianne sa screen ng cellphone upang masiguro na hindi humina ang signal nito.“Is that okay with you?” Nahimigan n’ya ang pag-aalala sa boses nito.Sandali siyang natahimik. Sa tuwing makukuha niya ang gusto ay sumasaya s’ya. Gusto n’ya si Mat
Malakas ang tambol ng dibdib ni Cianne nang kunin niya mula sa bulsa ng kan’yang maong shorts ang cellphone. Kailangan n’yang ipaalam kay Shaun ang nadiskubreng limpak-limpak na pera sa kwarto ni Matt. Sa kapal at dami ng bugkos na isang libong pera alam n’yang aabot iyon ng ilang milyon. Wala s’yang ideya kung saan nanggaling iyon, pero sigurado s’yang imposibleng makaipon nang ganoon kalaking halaga ang lalaki sa maikling panahon.“Bakit ka ba nakikialam sa kwarto ko?” sigaw sa kan’ya ni Matt. Nakapagbihis na ito.Lumabas ito ng banyo kanina nang marinig ang pagbagsak ng bag na naglalaman ng pera mula sa cabinet. Doon pa lang ay tinaasan na s’ya ng boses kaya dali-dali siyang nagtungo sa salas.“Bakit may ganoon ka kalaking pera? Saan ‘yon nanggaling?” Kailangan n’ya nang sagot. Magkasabwat sila sa pagsisinungaling, nararapat lamang na malaman n’ya ang bawat ginagawa nito.“Hindi na para malaman mo ‘yon,” malamig nitong sagot.Hinigit n’ya ito sa braso nang akmang tatalikod na ito.
Maaga pa pero hard drinks na ang in-order ni Cianne sa bartender. Nakaupo siya sa bar counter at pinagmamasdan na gawin ang inumin n’ya.Siya ang bunso sa tatlong babaeng anak ni Carlito at Antonia Cuervas. Spoiled Brat kung tawagin ng kan’yang mga kapatid. Paano ba naman kasi ay wala siyang gusto na hindi nakukuha. Pinagbibigyan siya ng ama sa lahat ng luho magmula sa mga gamit hanggang sa pag-aaral sa ibang bansa, kaya ‘ni minsan ay hindi sumagi sa isip n’ya na unti-unti na palang humihina ang kanilang negosyo.Inisang lagok n’ya ang inumin at humingi pa ng isang shot.Wala s’yang alam sa pagpapatakbo ng family business nila. Wala siyang alam bukod sa pagluluto at pag-imbento ng mga bagong putahe. Ang bagay na iyon ang isa sa nagpapasama ng loob n’ya. Wala man lang s’yang magawa upang tulungan ang pamilya. Wala man lang s’yang magawa para makabawi sa ama.Pinahid n’ya ang luha na walang tigil sa pagdaloy sa kan’yang mga mata.Puro lang siya saya noong kabataan kaya siguro siya pinap
Unang halik. Marami na siyang nahalikan noong kabataan n’ya ngunit maaari n’ya ba iyong ibaon sa limot at ideklara ang halik na ito bilang kan’yang una?Nagitla ang lalaki sa kan’yang ginawa, subalit imbes na itulak ay ipinangsuporta pa ang kamay nito sa kan’yang batok upang mas palaliman pa ang halik.Nahahati ang utak ni Cianne, alam n’yang kinabukasan ay pagsisisihan n’ya ang ginagawa ngunit anong laban n’ya sa nakakalasing na halik ng lalaki. Ipinikit niya ang mga mata at dinama ang labi nilang kapwa ninanamnam ang tamis ng bawat isa.Matapos ang ilang segundo ay naghiwalay sila at kapwa naghahabol ng hininga.Minulat n’ya ang mga mata at sinalubong ang intensidad sa tingin ng binata. Hindi pa siya natitigan nang ganoon ni Matt, ngunit hindi niya mawari kung paanong pamilyar na pamilyar ang tingin nito sa kan’ya.Bumitaw siya sa mga titig nito at nilipat ang mata sa buhok ng kaharap.“You change your hair style?”Namumungay man ang kan’yang mga mata ay nagawa n’ya pa’ng mapansin a
Nakailang dial na si Shaun ng numero ni Cianne ngunit hindi pa din ito sumasagot. Alas-kwatro ng hapon ang flight n’ya pabalik ng America ngunit alas-dos na ay nasa bahay pa din s’ya. Hinihintay n’yang umuwi doon ang babae para makausap ito.Alam n’yang masama ang loob nito base sa naabutan niyang pakikipagsagutan nito sa kakambal n’ya. Hindi niya alam ang buong istorya ng pag-aaway ng dalawa ngunit patungkol sa pera ang naabutan n’yang usapan nito. Ang isinumbong din na iyon ni Cianne ang dahilan ng biglaan n’yang pag-uwi.Nang tanungin niya si Matt tungkol doon ay sinabi nito’ng dalawang milyon lamang iyon at pera iyon ng kan’yang nobya na si Nadia. Hindi na siya nagtanong pa dahil may tiwala siya sa kakambal at ayaw niyang isipin nito na nagdududa s’ya.Lumipas ang ilan pa’ng sandali ay bumukas na ang pinto at iniluwa nito ang babaeng kanina n’ya pa hinihintay. Tumayo siya at sinalubong ito.Tinitigan s’ya nito gamit ang blankong ekspresyon. Balisa ito at wala sa ayos ang itsura.“
Bumalik na sa America si Shaun upang ipagpatuloy ang pangarap kahit pa tila mayroong nagtutulak sa kan’ya na manatili na sa Pilipinas. Iniisip n’yang marahil ay dahil iyon sa hindi naging maayos na pag-uusap nila ni Cianne. Gayunpaman, ipinagpatuloy n’ya ang buhay sa America.Idinaan n’ya na lamang ang pagkabahalang nadarama sa pagluluto. Mas lalo siyang na-ingganyong gawin iyon dahil ibinabahagi niya sa mga homeless ang mga pagkaing niluluto, dati kasi ay si Cianne ang taga-ubos ng mga pagkain n’ya.Naisip n’yang muli ang babae, dalawang araw pa lang simula nang makabalik s’ya ng Pilipinas at hindi ito kinakausap ay inuusig na s’ya ng konsyensya.Kinuha n’ya ang telepono ay sinubukan na tawagan ito, subalit hindi n’ya na ito matawagan. Tiningnan n’ya ang social accounts nito ngunit hindi n’ya na iyon mahanap.“Did she blocked me?” tanong n’ya sa sarili.Malalim ba ang naging galit nito sa kan’ya dahil mas pinili n’yang maniwala sa kapatid kaysa dito?Iwinaksi n’ya ang nasa isipan. Im
Isang linggo na ang lumipas simula nang mailibing ang kakambal niya ngunit wala ‘ni anino man ni Cianne ang nasilayan. Sinubukan ni Shaun na puntahan ang address ng bahay at negosyo ng pamilya nito ngunit parehong wala ng tao doon.“Sir, napirmahan n’yo na po ba ‘yong project proposal?” tanong sa kan’ya ng sekretarya ng kan’yang lolo.Nangunot ang kan’yang noo sa sinabi nito at pilit na hinanap sa magulo niyang office desk ang tinutukoy nitong papeles. Inisa-isa n’ya pa’ng buksan ang mga folder. Mabuti na lang ay mabilis din nakita ng sekretarya at ito na ang kumuha at nag-abot sa kan’ya.Organisado siyang tao, subalit sa biglaang pagragasa ng sunod-sunod na trabaho sa kompanya, na hindi niya alam kung paano sisimulan, ay nawalan na siya nang panahon para mag-ayos pa. Bumabagabag pa sa kan’yang isipan kung sino ang pumatay sa kakambal niya.“Give me time. I’ll just have to read it,” aniya nang makitang wala pa iyong pirma.Hindi pa umalis ang sekretarya sa kan’yang harapan, animo’y na
Hinilot ni Shaun ang sintido at sinandal ang ulo sa headrest ng kan’yang swivel hair. Itinuon niya ang tingin sa puting kisame. Hindi maalis sa isip niya ang sinabi ng kan’yang lolo at madrasta patungkol kay Cianne.Gulong-gulo na ang isipan niya. Ang hirap magkaroon ng mga katanungan na walang konkretong kasagutan.Pumasok sa kan’yang isipan ang huling pag-uusap nila ng dalaga kung saan nangangailangan ito ng malaking halaga ng pera para maisalba ang negosyo ng pamilya.Hindi niya nakitaan ng pagkadamot o pagkagahaman sa pera si Cianne noong nasa America pa sila dahil maayos itong nasusuportahang pinansyal, subalit iba na ang sitwasyon ngayon.Wala din nabanggit sa kan’ya ang dalaga tungkol sa ginawang pagsuhol ni Don Felipe sa kan’ya. Isa pa, kung wala itong natanggap na pera sana’y nagpakita man lang ito kahit sa libing ni Matt at nagpaalam sa kan’ya na lalayo na. Wala naman siyang magagawa kun’di hayaan ito.Palaisipan tuloy sa kan’ya ngayon kung bakit bigla na lang ito’ng naglaho
Mataas na ang sikat ng araw nang bumangon si Cianne. Nang makaligo ay dumiretso s’ya sa mga bata na naghahanda na para sa pagdating ng teacher na kinuha nila para personal na magturo sa mga ito. Gusto n’ya sanang papasukin ito sa paaralan ngunit nangangamba pa din s’ya lalo sa sitwasyon nila.Nagtungo na s’ya sa kusina para magtimpla ng kape. May hang-over pa siya ngunit kahit ganoon ay naaalala n’ya pa din ang sinabi ni Shaun.“Panaginip lang ‘yon,” kumbinsi n’ya sa sarili kahit malinaw sa isipan niya na nangyari iyon, pati na ang paghalik na nararamdaman n’ya pa din sa kan’yang labi.Maya pa’y napahinto siya sa pagsalin ng mainit na tubig sa tasa nang marinig ang papalapit nitong boses mula sa labas. Akala niya pa naman ay nakaalis na ito. Hindi pa s’ya handang harapin ito ngayon.“Mahal…”Huli na para umiwas pa s’ya, dahil naabutan na s’ya nito sa kusina.Mabilis siyang napatingin dito kasunod nang mabilis na naman na pagtibok ng puso niya. Ang pagbikas nito ng salitang iyon ay kap
“We closed a deal tonight, that’s why I drunk. We celebrated it!” kwento n’ya kay Shaun habang inaalalayan s’ya nitong pumasok sa bahay.Nagpahatid siya sa driver ng kan’yang kapatid. Hindi niya inaasahan na gising pa si Shaun kahit madaling araw na.Nahihilo siya sa dami nang nainom ngunit malinaw pa din naman sa isipan n’ya ang nangyayari.Pinaupo s’ya nito sa sala. Wala sa ayos s’yang sumandal doon.“Why I am even explaining to you?” Tinuro-turo n’ya pa si Shaun na nakapameywang na nakatitig sa kan’ya.Hindi gaanong malinaw ang pagtingin n’ya dito, pero nakakainis na matikas pa din ito sa paningin n’ya.“I shouldn’t be explaining myself to my co-parent.” Nilipat niya ang pagturo sa sarili pagkatapos ay humagikhik.“I’ll get you water,” saad ni Shaun na animo’y walang pakialam sa mga sinasabi n’ya.Pagak siyang napatawa. Siya lang naman ang update nang update dito kahit hindi na kailangan. Ano ba’ng naglalaro sa isipan n’ya para gawin iyon? Simula talaga bukas ay maglalagay na s’ya
Lakad-takbo habang nagtitipa sa telepono ang ginawa ni Cianne habang patungo sa parking area ng isang hotel. Kasama niya ang kapatid na si Cindy. May food expo at cooking contest sa kalapit na lungsod at isa siya sa napiling hurado. Matagal na iyong alok sa kan’ya ngunit sa huling minuto pa sya nakapagdesisyon. Ang totoo ay hindi niya alam kung papayag si Shaun lalo pa’t baka mayroong makakita sa kan’ya na tauhan ni Don Felipe.“Sino ba kasi ang tinetext mo d’yan?” pagalit na tanong sa kan’ya ni Cindy. Nakakatawang kahit nasa wastong gulang na s’ya ay pinapagalitan pa din s’ya ng kan’yang mga ate. Lalo pa siguro ngayon na nakikisama siya kay Shaun, na kinakamuhian ng dalawa.“Si Shaun. Baka kasi hanapin ako ng kambal. Hindi kasi sumasagot sa tawag.”Napairap si Cindy. Inutusan muna nito ang driver kung saan sila ihahatid bago bumaling sa kan’ya.“Hindi na ako magtataka kung bakit usap-usapan sa restaurant mo na nag-asawa ka na daw. Hinahatid at sundo ka ni Shaun. Nag-update ka pa sa k
Hindi maikakaila ni Cianne na mas nagugustuhan niya ngayon kung paano sila alagaan at ingatan ni Shaun. Para ba’ng pakiramdam niya ay nararapat lamang na ginagawa iyon sa kanilang mag-iina kahit pa kung iisipin ay sa mga bata lang naman ito may responsibilidad.“Malapit na ang kaarawan ng mga bata,” saad ni Shaun habang nasa hapag sila.Mag-aapat na taon na ang kambal. Napabuntong-hininga s’ya. “Ang bilis ng panahon. Dati naghahanda pa lang kami sa first birthday nila, ngayon mag-four na sila.”Kung pwede lang ihinto muna ang paglaki ng mga bata ay baka gawin n’ya. Hindi niya pa yata kayang turuan itong masanay na gumawa ng mga bagay na mag-isa habang lumalaki kagaya nang pagpasok sa paaralan. Baka s’ya pa ang hindi humiwalay sa mga ito.“Do you have any plans?” tanong nito habang sinasalinan siya ng pagkain sa plato.Tumigil na siya sa pag-utos dito ng kung ano-ano pero ito naman ang kusang nagsisilbi sa kan’ya kahit sa maliit na mga bagay.“I’m actually planning for a simple party.
Mayroong tatlong kwarto sa bahay na iyon. Nagtalo pa sila ni Shaun sa unang gabi dahil gusto nitong sa master’s bedroom na siya kasama ang mga bata dahil mas malaki iyon pero ayaw niya. Katwiran niya ay ito na ang gumastos sa lahat kaya nahihiya siyang siya pa sa mas malaking kwarto.“Ganito na lang. Mamili ka na lang, sa master’s bedroom ka with the kids, o sa master’s bedroom ako kasama kayo ng mga bata?” Nanghahamon pa nitong tanong na pareho naman pabor sa kan’ya ang sagot.Sa huli ay wala s’yang nagawa kun’di sundin ang kagustuhan nito. Hindi rin naman siya nagsisi dahil nagustuhan ng mga bata ang bagong lugar na tinutuluyan nila.Kinabukasan ay sumunod din ang dalawang katulong.Naninibago pa siya dahil halos hindi pa kalahati ng bahay ang mansyon ni Shaun na ilang buwan din nilang tinuluyan. Gayunpaman, mas gusto niya ang bahay na ito ngayon. Mas payapa at panatag ang pakiramdam n’ya.Kagaya nang pangako niya sa ama ay binisita niya ito kasama ang kambal.Humiling pa ang kan’ya
“How are you feeling, dad?”Kagaya nang sabi ng doktor ay iniuwi na ni Cianne ang ama kinabukasan. Kasama pa din nila si Shaun na kahit magtatanghali na ay hindi pa rin s’ya iniiwan para pumasok sa trabaho.“Shaun, dito muna ako. I don’t want to leave dad hanggang hindi pa nakakauwi sina ate. I want to personally take care of him.”Natawagan niya na ang dalawang kapatid na gusto na sanang umuwi at hindi na tapusin ang business engagements sa ibang bansa ngunit pinigil niya.Maayos naman na ang kan’yang ama ngunit gusto niyang personal itong maalagaan kahit pa dala-dalawa na ang nurse nito na magbabantay sa buong magdamag.Nakakaintinding sumang-ayon si Shaun. Inaasahan niya na iyon lalo pa’t maayos na silang dalawa.“You want me to send some of your stuffs here?”Sinabi niyang kahit ang laptop na lang para sa trabaho dahil may mga damit naman s’ya sa bahay na iyon.“How about the kids? Gusto mo ba dito sila?”Gusto niyang bigyan ng award si Shaun. Bumalik na nga ang matalik niyang kai
Malalim na ang gabi ngunit hindi pa din siya dinadapuan ng antok. Sinubukan niya na lahat ng paraan para makatulog ngunit sad’yang hindi mapakali ang pakiramdam niya.Lumabas siya sa terasa upang magpahangin sandali. Kinuha niya ang cellphone at sinubukang tawagan ang telepono sa bahay ng kan’yang ama kahit pa maliit na ang posibilidad na may sumagot pa sa oras na iyon.Kagaya kanina ay wala din sumagot.Bago pa man matapos ang araw ay nakagawian niya nang tawagan ang ama upang kumustahin. May mga pagkakataon na ang nurse nito ang nakakausap niya sa tuwing nagpapahinga ito, ngunit ngayon ‘ni isa ay walang sumasagot.“Hey, gising ka pa.”Nagitla siya nang sumulpot si Shaun sa kan’yang tabi. Mukhang nagising lang ito upang kumuha ng tubig sa baba.“I can’t sleep,” saad niya habang panay ang tingin sa telepono.“Pinag-iisipan mo siguro ang iuutos mo na naman sa akin sa weekend,” akusa nito na kung wala lang bumabagabag sa isipan niya ay papatulan n’ya talaga.“It’s dad. I can’t contact h
“Wear it.” Malaki ang ngiting inabot ni Cianne ang uniporme ng mga waiter kay Shaun. Isinama niya ang lalaki sa restaurant. Wala naman ito’ng naging reklamo nang sabihin n’yang samahan siya nito sa isang buong araw, ngunit nag-iba ang timpla ng mukha nito nang dahan-dahan kunin ang uniporme.Hindi na ito nagtanong dahil tila alam na ang nais niyang ipagawa dito. Sa halip ay nakasimangot itong dumiretso sa banyo upang magpalit.Nang mga nagdaang araw ay wala naman ito’ng reklamo sa mga pinapagawa n’ya. Natutuwa s’ya ngunit naiinis din dahil mukhang walang epekto dito ang pang-aasar niya. Sa huli kasi ay siya pa ito’ng napipikon sa mga hirit nito. Pinapahirapan niya na nga ito ngunit tila wala naman epekto.Nakasandal siya sa pader habang hinihintay itong lumabas. Ilang minuto din ito sa banyo kahit magsusuot lang naman ito ng poloshirt na may logo ng kanilang restaurant.Nang lumabas ay hindi niya napigilan ang pasadahan ito ng tingin mula ulo hanggang paa.Paano nito nagawang nakaka-p
“Kape ko.”Napalingon ang dalawang katulong kay Cianne nang marinig ang utos nito.“Ano po’ng timpla, ma’am?” alangan na tanong ni Manang Alice sa kan’ya. Palibhasa’y ito ang unang pagkakataon na nag-utos ito na hindi tungkol sa mga bata.Umiling siya dito at binaling ang tingin kay Shaun na nakaupos sa harapan n’ya.Tinaasan s’ya nito nang parehong kilay, tila ba nagtatanong.“My coffee,” aniya sa english na bersyon.Kumunot ang noo nito, tila naninibago sa biglaan n’yang pagpapagawa ng kape dito.Pinandilatan niya pa ito ng mga mata bago tumayo at nagtungo sa kusina.Dinig na dinig niya ang pagboluntaryo ni Manang Alice na gumawa ng kape para sa kan’ya ngunit tinanggihan ito ng binata.Hindi pa nagtatagal ay bumalik na ito bitbit ang kape niya.Sumimsim siya. Nakahanda na ang mga irereklamo niya sa tinimpla nito upang magpabalik-balik ito sa kusina ngunit taliwas ang nangyari.Hindi niya napigilan ang mapapikit nang namnamin ang tamang lasa nito. Kagaya kung paano nito timplahin ang