Kinabukasan, nasa mga kamay na ni Cianne ang katibayan na kasal na nga sila ng apo ni Don Felipe. Hindi n’ya alam kung ano’ng ginawa ni Matt, ngunit mukhang marami ito’ng koneksyon upang maiparehistro nang ganoon kabilis ang marriage certificate at maiatras ang petsa nito sa dalawang taon.
“Kasal na tayo! Este kami ni Matt, na nagpapanggap na ikaw.” Hindi niya alam kung ngingiti ba siya habang ikinukwento kay Shaun ang mga nangyari kahit isang araw pa lang sila sa Pilipinas.
Sa pag-aari ni Shaun na two-storey residential house sa isang kilalang subdivision nila napagpasyahan ni Matt na manirahan. May kalayuan iyon sa mansyon, kaya kahit papaano ay makakapagpahinga sila sa pagpapanggap.
Ilang segundo din na hindi nagsalita si Shaun. Kumaway pa si Cianne sa screen ng cellphone upang masiguro na hindi humina ang signal nito.
“Is that okay with you?” Nahimigan n’ya ang pag-aalala sa boses nito.
Sandali siyang natahimik. Sa tuwing makukuha niya ang gusto ay sumasaya s’ya. Gusto n’ya si Matt, at nakuha niya ang gusto. “Masaya ako, kaya sa tingin ko ayos lang ito sa akin.”
Nang mga sumunod na araw ay nagsimula nang pumasok sa trabaho si Matt. Naiwan siya sa bahay dahil ayaw naman nitong isama s’ya. Tama na daw na alam Don Felipe na mag-asawa na sila upang hindi na maisipan pa’ng ipakasal ito sa iba.
Hindi naman siya naboboryo sa bahay-bahayan nila ni Matt. Naiinis lang siya dahil ‘ni hindi man lang sila magkasabay sa agahan o hapunan, o kahit magkwentuhan man lang.
Hanggang sa isang araw ay inimbitahan siya ni Don Felipe sa opisina nito.
Pagpasok n’ya pa lang sa limang palapag na gusali, bumungad na sa kan’ya ang nagagandahan at eleganteng mga furnitures. Hindi na iyon kataka-taka dahil furniture company iyon.
Hindi naman siya nahirapan na hanapin ang opisina ni Don Felipe dahil sa information desk pa lang sa unang palapag ay mayroon nang sumama sa kan’ya paakyat.
Malalim siyang huminga at nagpaskil ng ngiti bago sumunod sa sekretaryang sumama sa kan’ya patungo sa opisina ng presidente ng Dream Design.
“Magandang Umaga po,” masigla niyang pagbati kahit tumatambol ang kaba sa kan’yang dibdib.
“Mina told me na kasal ka na sa apo ko,” bungad nito sa kan’ya.
Hindi man lang s’ya pinaupo kaya nanatili siyang nakatayo sa harapan nito.
“Opo.” Itinaas n’ya pa ang kamay upang ipakita ang singsing dito.
“Umuwi kayo ng Pilipinas two years ago para magpakasal without my knowledge.” Hindi na kataka-taka na alam iyon ng matanda. Alam ni Matt na mag-iimbestiga ito sa legalidad ng kanilang pagpapakasal kaya pinaghandaan nila ito nang mabuti.
“Kasi po -” Magpapaliwanag pa sana s’ya kaya lang ay pinigilan s’ya ni Don Felipe.
“I don’t need any explanation. Ang kailangan ko sa’yo ay hiwalayan mo ang apo ko. Nakatakda na s’yang ikasal sa anak ni Congressman Bentiz,” maotoridad nitong sabi.
Tumayo nang tuwid si Cianne at sinalubong ang tingin ng matanda. “Hind ko po iyan gagawin. Mahal ko po si Shaun. Nagmamahalan po kami.”
Lumipas ang ilang buwan, ipinagpasalamat niyang hindi na siya muling kinausap pa ni Don Felipe tungkol sa bagay na iyon o baka dahil umiiwas na siyang makasalamuha ito. Gayunpaman, ipinagpasalamat n’yang hindi iyon naging hadlang sa pagpapanggap ni Matt bilang Shaun.
Magaling humawak ng kompanya si Matt, iyon nga lang ay mas napadalas na hindi ito pumapasok o umuuwi sa kanilang tirahan. Kung umuwi man ay gabi na at may kasamang babae.
“Sino s’ya?” Nangangalaiti n’yang tanong matapos ihatid ni Matt ang babae sa labas.
“Nadia, my girlfriend,” walang kaemo-emosyon nitong sagot.
Nahigit ang kan’yang hiningan nang marinig iyon. Hindi n’ya alam na mayroong nobya ang lalaki.
“Pero mag-asawa tayo,” mahina n’yang saad. Alam n’yang wala ito’ng espesyal na pagtingin sa kan’ya. Baliw s’ya para isipin na magkakagusto ito sa kan’ya. ‘Ni wala nga’ng nagbago sa pakikitungo nito sa kan’ya sa loob ng ilang buwan.
Pagak na tumawa si Matt. “Cianne, si Shaun ang asawa mo, hindi ako. Besides, these are all lies. May buhay ako sa labas nito. Sana ikaw din.”
Tinalikuran na siya nito at dumiretso sa kwarto.
Hindi namalayan ni Cianne ang pagtulo ng luha sa kan’yang mata. Ang alam niya’y hinahangaan n’ya lang si Matt pero bakit nasasaktan s’ya?
Sa kabila nang sakit na nadama, ipinagpatuloy n’ya ang pagpapanggap. Hindi niya ikinakaila na umaasa siyang kahit papaano ay darating din ang araw na magkakamabutihan sila.
“Matt?” Nakakailang katok na siya sa pintuan ng kwarto nito subalit walang nagbubukas.
Idinikit n’ya ang tainga sa pintuan upang pakinggan kung may tao ba sa loob. Nang walang marinig na ingay ay dahan-dahan n’yang pinihit ang seradura at pinapasok ang sarili. Bitbit niya ang mga tinuping damit ng lalaki. Pagsisilbihan n’ya na lang ito kagaya nang ginagawa ng tunay na mag-asawa.
Narinig n’ya ang lagaslas ng tubig mula sa banyo. Pasado alas-otso na ngunit naghahanda pa lang ito sa pagpasok sa trabaho. Makailang ulit niya na ito’ng pinagsabihan at isinumbong na din kay Shaun ngunit walang nagbago.
Binuksan n’ya ang cabinet upang ilagay ang mga bagong tuping damit ngunit magulo ang loob nito. Napailing na lang siya at hindi maiwasan na ikompara ang lalaki sa kakambal nito. Si Shaun ay organisadong tao.
Kinuha n’ya ang ilang damit na basta na lamang inilagay sa cabinet. Inilagay n’ya iyon sa kama upang tupiin, ngunit hindi sinasadyang mahila niya ang strap ng itim na bag. Nahulog iyon sa sahig.
Hindi siya nagulat sa tunog ng pagbagsak nito, ngunit ang ikinabigla n’ya ay ang maraming bugkos ng isang libong pera na nasa bag at ang ilan ay nagkalat na sa sahig.
Malakas ang tambol ng dibdib ni Cianne nang kunin niya mula sa bulsa ng kan’yang maong shorts ang cellphone. Kailangan n’yang ipaalam kay Shaun ang nadiskubreng limpak-limpak na pera sa kwarto ni Matt. Sa kapal at dami ng bugkos na isang libong pera alam n’yang aabot iyon ng ilang milyon. Wala s’yang ideya kung saan nanggaling iyon, pero sigurado s’yang imposibleng makaipon nang ganoon kalaking halaga ang lalaki sa maikling panahon.“Bakit ka ba nakikialam sa kwarto ko?” sigaw sa kan’ya ni Matt. Nakapagbihis na ito.Lumabas ito ng banyo kanina nang marinig ang pagbagsak ng bag na naglalaman ng pera mula sa cabinet. Doon pa lang ay tinaasan na s’ya ng boses kaya dali-dali siyang nagtungo sa salas.“Bakit may ganoon ka kalaking pera? Saan ‘yon nanggaling?” Kailangan n’ya nang sagot. Magkasabwat sila sa pagsisinungaling, nararapat lamang na malaman n’ya ang bawat ginagawa nito.“Hindi na para malaman mo ‘yon,” malamig nitong sagot.Hinigit n’ya ito sa braso nang akmang tatalikod na ito.
Maaga pa pero hard drinks na ang in-order ni Cianne sa bartender. Nakaupo siya sa bar counter at pinagmamasdan na gawin ang inumin n’ya.Siya ang bunso sa tatlong babaeng anak ni Carlito at Antonia Cuervas. Spoiled Brat kung tawagin ng kan’yang mga kapatid. Paano ba naman kasi ay wala siyang gusto na hindi nakukuha. Pinagbibigyan siya ng ama sa lahat ng luho magmula sa mga gamit hanggang sa pag-aaral sa ibang bansa, kaya ‘ni minsan ay hindi sumagi sa isip n’ya na unti-unti na palang humihina ang kanilang negosyo.Inisang lagok n’ya ang inumin at humingi pa ng isang shot.Wala s’yang alam sa pagpapatakbo ng family business nila. Wala siyang alam bukod sa pagluluto at pag-imbento ng mga bagong putahe. Ang bagay na iyon ang isa sa nagpapasama ng loob n’ya. Wala man lang s’yang magawa upang tulungan ang pamilya. Wala man lang s’yang magawa para makabawi sa ama.Pinahid n’ya ang luha na walang tigil sa pagdaloy sa kan’yang mga mata.Puro lang siya saya noong kabataan kaya siguro siya pinap
Unang halik. Marami na siyang nahalikan noong kabataan n’ya ngunit maaari n’ya ba iyong ibaon sa limot at ideklara ang halik na ito bilang kan’yang una?Nagitla ang lalaki sa kan’yang ginawa, subalit imbes na itulak ay ipinangsuporta pa ang kamay nito sa kan’yang batok upang mas palaliman pa ang halik.Nahahati ang utak ni Cianne, alam n’yang kinabukasan ay pagsisisihan n’ya ang ginagawa ngunit anong laban n’ya sa nakakalasing na halik ng lalaki. Ipinikit niya ang mga mata at dinama ang labi nilang kapwa ninanamnam ang tamis ng bawat isa.Matapos ang ilang segundo ay naghiwalay sila at kapwa naghahabol ng hininga.Minulat n’ya ang mga mata at sinalubong ang intensidad sa tingin ng binata. Hindi pa siya natitigan nang ganoon ni Matt, ngunit hindi niya mawari kung paanong pamilyar na pamilyar ang tingin nito sa kan’ya.Bumitaw siya sa mga titig nito at nilipat ang mata sa buhok ng kaharap.“You change your hair style?”Namumungay man ang kan’yang mga mata ay nagawa n’ya pa’ng mapansin a
Nakailang dial na si Shaun ng numero ni Cianne ngunit hindi pa din ito sumasagot. Alas-kwatro ng hapon ang flight n’ya pabalik ng America ngunit alas-dos na ay nasa bahay pa din s’ya. Hinihintay n’yang umuwi doon ang babae para makausap ito.Alam n’yang masama ang loob nito base sa naabutan niyang pakikipagsagutan nito sa kakambal n’ya. Hindi niya alam ang buong istorya ng pag-aaway ng dalawa ngunit patungkol sa pera ang naabutan n’yang usapan nito. Ang isinumbong din na iyon ni Cianne ang dahilan ng biglaan n’yang pag-uwi.Nang tanungin niya si Matt tungkol doon ay sinabi nito’ng dalawang milyon lamang iyon at pera iyon ng kan’yang nobya na si Nadia. Hindi na siya nagtanong pa dahil may tiwala siya sa kakambal at ayaw niyang isipin nito na nagdududa s’ya.Lumipas ang ilan pa’ng sandali ay bumukas na ang pinto at iniluwa nito ang babaeng kanina n’ya pa hinihintay. Tumayo siya at sinalubong ito.Tinitigan s’ya nito gamit ang blankong ekspresyon. Balisa ito at wala sa ayos ang itsura.“
Bumalik na sa America si Shaun upang ipagpatuloy ang pangarap kahit pa tila mayroong nagtutulak sa kan’ya na manatili na sa Pilipinas. Iniisip n’yang marahil ay dahil iyon sa hindi naging maayos na pag-uusap nila ni Cianne. Gayunpaman, ipinagpatuloy n’ya ang buhay sa America.Idinaan n’ya na lamang ang pagkabahalang nadarama sa pagluluto. Mas lalo siyang na-ingganyong gawin iyon dahil ibinabahagi niya sa mga homeless ang mga pagkaing niluluto, dati kasi ay si Cianne ang taga-ubos ng mga pagkain n’ya.Naisip n’yang muli ang babae, dalawang araw pa lang simula nang makabalik s’ya ng Pilipinas at hindi ito kinakausap ay inuusig na s’ya ng konsyensya.Kinuha n’ya ang telepono ay sinubukan na tawagan ito, subalit hindi n’ya na ito matawagan. Tiningnan n’ya ang social accounts nito ngunit hindi n’ya na iyon mahanap.“Did she blocked me?” tanong n’ya sa sarili.Malalim ba ang naging galit nito sa kan’ya dahil mas pinili n’yang maniwala sa kapatid kaysa dito?Iwinaksi n’ya ang nasa isipan. Im
Isang linggo na ang lumipas simula nang mailibing ang kakambal niya ngunit wala ‘ni anino man ni Cianne ang nasilayan. Sinubukan ni Shaun na puntahan ang address ng bahay at negosyo ng pamilya nito ngunit parehong wala ng tao doon.“Sir, napirmahan n’yo na po ba ‘yong project proposal?” tanong sa kan’ya ng sekretarya ng kan’yang lolo.Nangunot ang kan’yang noo sa sinabi nito at pilit na hinanap sa magulo niyang office desk ang tinutukoy nitong papeles. Inisa-isa n’ya pa’ng buksan ang mga folder. Mabuti na lang ay mabilis din nakita ng sekretarya at ito na ang kumuha at nag-abot sa kan’ya.Organisado siyang tao, subalit sa biglaang pagragasa ng sunod-sunod na trabaho sa kompanya, na hindi niya alam kung paano sisimulan, ay nawalan na siya nang panahon para mag-ayos pa. Bumabagabag pa sa kan’yang isipan kung sino ang pumatay sa kakambal niya.“Give me time. I’ll just have to read it,” aniya nang makitang wala pa iyong pirma.Hindi pa umalis ang sekretarya sa kan’yang harapan, animo’y na
Hinilot ni Shaun ang sintido at sinandal ang ulo sa headrest ng kan’yang swivel hair. Itinuon niya ang tingin sa puting kisame. Hindi maalis sa isip niya ang sinabi ng kan’yang lolo at madrasta patungkol kay Cianne.Gulong-gulo na ang isipan niya. Ang hirap magkaroon ng mga katanungan na walang konkretong kasagutan.Pumasok sa kan’yang isipan ang huling pag-uusap nila ng dalaga kung saan nangangailangan ito ng malaking halaga ng pera para maisalba ang negosyo ng pamilya.Hindi niya nakitaan ng pagkadamot o pagkagahaman sa pera si Cianne noong nasa America pa sila dahil maayos itong nasusuportahang pinansyal, subalit iba na ang sitwasyon ngayon.Wala din nabanggit sa kan’ya ang dalaga tungkol sa ginawang pagsuhol ni Don Felipe sa kan’ya. Isa pa, kung wala itong natanggap na pera sana’y nagpakita man lang ito kahit sa libing ni Matt at nagpaalam sa kan’ya na lalayo na. Wala naman siyang magagawa kun’di hayaan ito.Palaisipan tuloy sa kan’ya ngayon kung bakit bigla na lang ito’ng naglaho
Present TimeApat na taon ang nagdaan ngunit ang sakit ay hindi nabawasan.“Tulong! Tulungan n’yo ako!”Inisang lagok ni Shaun ang natitirang alak sa kopita nang marinig ang sigaw mula sa bakanteng bodega ng mansyon.Dalawang palapag ang mansyon na sinikap niyang ipatayo bilang pangako sa ina at kakambal nang nabubuhay pa ang mga ito. Ang mansyon na sana’y pupunuin nila ng magandang alaala, ngayo’y magiging lungga na nang babaeng kinamumuhian n’ya.Binuksan n’ya ang pintuan ng bodega na kagaya sa buong mansyon ay walang gaanong laman.Sumalubong sa kan’ya ang naniningkit na mata ng babae na tila nasilaw sa liwanag mula sa bukas na pintuan. Sinadya n’yang huwag buksan ang ilaw sa bodegang iyon upang ipadama dito ang impyernong kakaharapin nito.“Shaun?”Ano ba’ng nagbago sa istura n’ya upang magdalawang isip pa ito? Bukod sa paglaki ng kan’yang katawan ay tanging pagtingin n’ya lamang para dito ang nagbago. Kung dati’y tuwa ang nadarama niya sa tuwing nakikita at nakakasama ito, ngayon