Malakas ang tambol ng dibdib ni Cianne nang kunin niya mula sa bulsa ng kan’yang maong shorts ang cellphone. Kailangan n’yang ipaalam kay Shaun ang nadiskubreng limpak-limpak na pera sa kwarto ni Matt. Sa kapal at dami ng bugkos na isang libong pera alam n’yang aabot iyon ng ilang milyon. Wala s’yang ideya kung saan nanggaling iyon, pero sigurado s’yang imposibleng makaipon nang ganoon kalaking halaga ang lalaki sa maikling panahon.
“Bakit ka ba nakikialam sa kwarto ko?” sigaw sa kan’ya ni Matt. Nakapagbihis na ito.
Lumabas ito ng banyo kanina nang marinig ang pagbagsak ng bag na naglalaman ng pera mula sa cabinet. Doon pa lang ay tinaasan na s’ya ng boses kaya dali-dali siyang nagtungo sa salas.
“Bakit may ganoon ka kalaking pera? Saan ‘yon nanggaling?” Kailangan n’ya nang sagot. Magkasabwat sila sa pagsisinungaling, nararapat lamang na malaman n’ya ang bawat ginagawa nito.
“Hindi na para malaman mo ‘yon,” malamig nitong sagot.
Hinigit n’ya ito sa braso nang akmang tatalikod na ito.
“Asawa mo ako! Kahit nagpapanggap lang tayo, dapat alam ko bawat galaw mo!” Tumaas na ang kan’yang boses.
Iniisip n’ya si Shaun, baka ito ang mapahamak kung may mali man na ginagawa ang kakambal nito lalo pa’t nagpalit sila ng katauhan.
Hindi maganda ang kan’yang kutob.
Pagak na tumawa ang binata at nilingon s’ya.
“Sa tingin mo ba natutuwa ako’ng magpanggap? The hell no! Nandito lang ako para sa pera. Tinitiis ko lang na makasalamuha si Don Felipe at si Vice Mayor Julian para sa pera.”
Napigil ang hininga ni Cianne nang makita ang nagdaang galit sa mukha ng lalaki. Damang-dama niya ang poot nito para sa ama at lolo, na tinawag pa sa pangalan ang mga ito.
Hindi na nakapagsalita pa si Cianne at sa halip ay napaupo na lamang.
Bumalik sa kwarto si Matt at padabog na sinara ang pinto.
Ikinagulat n’ya ang biglaang pagsabog ng lalaki lalo pa’t tahimik ito sa tuwing magkasama nila. Tila pahiwatig iyon na may mabigat itong dinadala sa puso.
Iyon na yata ang pinakamahaba nilang pag-uusap. Iyon na rin ang pinakamabigat.
Dahil sa pangyayari, hindi na siya nagdalawang isip na tawagan si Shaun. Itinama n’yang umalis ang lalaki upang sana’y makapasok sa kwarto nito at mapakita kay Shaun ang pera ngunit nakakandado na ang pinto nito.
“I’ll talk to Matt. Huwag ka na mag-alala.” Kahit papaano’y gumaan ang loob n’ya pagkatapos makausap ang matalik na kaibigan.
Subalit ang gaan ng kan’yang kalooban ay hindi rin nagtagal ng makatanggap ng tawag mula sa kan’yang nakakatandang kapatid na si Cindy. Pinapauwi siya nito.
Minsan na siyang umuwi sa pamilya nang makabalik siya ng Pilipinas, ngunit hindi n’ya sinabi dito na nagpakasal na siya dahil alam n’yang papagalitan lamang siya kapag nalaman na pagpapanggap lang iyon, kaya bago umalis ay hinubad n’ya ang singsing.
“I called for a family meeting because I want you to prepare yourselves. Lubog na sa utang ang negosyo. We don’t have any means to save our business.” Ang balitang iyon ng ama ang dumagdag pa sa problemang iniisip ni Cianne. Buong akala n’ya ay maganda ang takbo ng negosyo nilang medical supplies iyon pala ay ilang taon nang mahina ang sales nito.
Wala siyang ibang nagawa kun’di yakapin ang balisang ama. Malaki ang ibinagsak ng katawan nito na hindi n’ya man lang napansin dahil naging abala s’ya sa ibang bagay.
“Look what you’ve done,” matigas na sabi ni Cindy sa kan’ya nang umalis na ang ama sa library room.
Nangunot ang kan’yang noo, hindi maintindihan kung ano ang tinutukoy ng kapatid.
“Christine and I had projected that this would happen if our business did not upgrade its system. We made a proposal, but the business’s budget at that time was too tight that we needed to use our family savings, pero ano’ng ginawa mo? Nagpumilit ka kay Dad na sa ibang bansa mag-aral. Sinabihan ka na niya na papayagan ka lang n’ya if you’ll secure a scholarship, na hindi mo sinikap makuha. All you think that dad is rich, dad has money. All you think is yourself. Ginalaw ni Dad ang savings just to sent you to a prestige school in America. Hindi natuloy ang proposal namin dahil walang budget. And now, pumunta ka lang dito para makibalita na mawawala na ang negosyong mula pa sa mga magulang ni daddy.”
Kitang-kita n’ya ang nag-aapoy na galit sa mata ni Cindy.
“I didn’t know,” mahina niyang sabi habang pilit na tinitiis ang luha.
“Of course, because you’re only focus on yourself. Sarili mo lang ang nakikita mo,” sagot ni Cindy, na hindi niya magawang salubungin ang matalim na mga tingin.
“You’re useless, Cianne. Hindi ko nga alam bakit ko pa sinunod si Dad na papuntahin ka dito,” dagdag ng isa niya pa’ng nakakatandang kapatid na si Christine.
Bumaling s’ya sa ina, animo’y humihingi ng tulong.
“Cindy, Christine tama na ‘yan.” Sa kabila nang pagsaway ng kan’yang ina sa mga kapatid, hindi man lang siya nito binigyan nang nakakaunawang tingin.
“Mom.” Para s’yang bata na nakagawa ng kasalanan at tinatantya ang ina kung galit ba o hindi.
“Grow up Cianne. Save the company or lose your dad,” ani kan’yang ina na pagkatapos ay tuluyan na din lumabas ng library kasama ang mga kapatid niya. Naiwan s’yang mag-isa at doon na tuluyang bumuhos ang kan’yang mga luha.
Maaga pa pero hard drinks na ang in-order ni Cianne sa bartender. Nakaupo siya sa bar counter at pinagmamasdan na gawin ang inumin n’ya.Siya ang bunso sa tatlong babaeng anak ni Carlito at Antonia Cuervas. Spoiled Brat kung tawagin ng kan’yang mga kapatid. Paano ba naman kasi ay wala siyang gusto na hindi nakukuha. Pinagbibigyan siya ng ama sa lahat ng luho magmula sa mga gamit hanggang sa pag-aaral sa ibang bansa, kaya ‘ni minsan ay hindi sumagi sa isip n’ya na unti-unti na palang humihina ang kanilang negosyo.Inisang lagok n’ya ang inumin at humingi pa ng isang shot.Wala s’yang alam sa pagpapatakbo ng family business nila. Wala siyang alam bukod sa pagluluto at pag-imbento ng mga bagong putahe. Ang bagay na iyon ang isa sa nagpapasama ng loob n’ya. Wala man lang s’yang magawa upang tulungan ang pamilya. Wala man lang s’yang magawa para makabawi sa ama.Pinahid n’ya ang luha na walang tigil sa pagdaloy sa kan’yang mga mata.Puro lang siya saya noong kabataan kaya siguro siya pinap
Unang halik. Marami na siyang nahalikan noong kabataan n’ya ngunit maaari n’ya ba iyong ibaon sa limot at ideklara ang halik na ito bilang kan’yang una?Nagitla ang lalaki sa kan’yang ginawa, subalit imbes na itulak ay ipinangsuporta pa ang kamay nito sa kan’yang batok upang mas palaliman pa ang halik.Nahahati ang utak ni Cianne, alam n’yang kinabukasan ay pagsisisihan n’ya ang ginagawa ngunit anong laban n’ya sa nakakalasing na halik ng lalaki. Ipinikit niya ang mga mata at dinama ang labi nilang kapwa ninanamnam ang tamis ng bawat isa.Matapos ang ilang segundo ay naghiwalay sila at kapwa naghahabol ng hininga.Minulat n’ya ang mga mata at sinalubong ang intensidad sa tingin ng binata. Hindi pa siya natitigan nang ganoon ni Matt, ngunit hindi niya mawari kung paanong pamilyar na pamilyar ang tingin nito sa kan’ya.Bumitaw siya sa mga titig nito at nilipat ang mata sa buhok ng kaharap.“You change your hair style?”Namumungay man ang kan’yang mga mata ay nagawa n’ya pa’ng mapansin a
Nakailang dial na si Shaun ng numero ni Cianne ngunit hindi pa din ito sumasagot. Alas-kwatro ng hapon ang flight n’ya pabalik ng America ngunit alas-dos na ay nasa bahay pa din s’ya. Hinihintay n’yang umuwi doon ang babae para makausap ito.Alam n’yang masama ang loob nito base sa naabutan niyang pakikipagsagutan nito sa kakambal n’ya. Hindi niya alam ang buong istorya ng pag-aaway ng dalawa ngunit patungkol sa pera ang naabutan n’yang usapan nito. Ang isinumbong din na iyon ni Cianne ang dahilan ng biglaan n’yang pag-uwi.Nang tanungin niya si Matt tungkol doon ay sinabi nito’ng dalawang milyon lamang iyon at pera iyon ng kan’yang nobya na si Nadia. Hindi na siya nagtanong pa dahil may tiwala siya sa kakambal at ayaw niyang isipin nito na nagdududa s’ya.Lumipas ang ilan pa’ng sandali ay bumukas na ang pinto at iniluwa nito ang babaeng kanina n’ya pa hinihintay. Tumayo siya at sinalubong ito.Tinitigan s’ya nito gamit ang blankong ekspresyon. Balisa ito at wala sa ayos ang itsura.“
Bumalik na sa America si Shaun upang ipagpatuloy ang pangarap kahit pa tila mayroong nagtutulak sa kan’ya na manatili na sa Pilipinas. Iniisip n’yang marahil ay dahil iyon sa hindi naging maayos na pag-uusap nila ni Cianne. Gayunpaman, ipinagpatuloy n’ya ang buhay sa America.Idinaan n’ya na lamang ang pagkabahalang nadarama sa pagluluto. Mas lalo siyang na-ingganyong gawin iyon dahil ibinabahagi niya sa mga homeless ang mga pagkaing niluluto, dati kasi ay si Cianne ang taga-ubos ng mga pagkain n’ya.Naisip n’yang muli ang babae, dalawang araw pa lang simula nang makabalik s’ya ng Pilipinas at hindi ito kinakausap ay inuusig na s’ya ng konsyensya.Kinuha n’ya ang telepono ay sinubukan na tawagan ito, subalit hindi n’ya na ito matawagan. Tiningnan n’ya ang social accounts nito ngunit hindi n’ya na iyon mahanap.“Did she blocked me?” tanong n’ya sa sarili.Malalim ba ang naging galit nito sa kan’ya dahil mas pinili n’yang maniwala sa kapatid kaysa dito?Iwinaksi n’ya ang nasa isipan. Im
Isang linggo na ang lumipas simula nang mailibing ang kakambal niya ngunit wala ‘ni anino man ni Cianne ang nasilayan. Sinubukan ni Shaun na puntahan ang address ng bahay at negosyo ng pamilya nito ngunit parehong wala ng tao doon.“Sir, napirmahan n’yo na po ba ‘yong project proposal?” tanong sa kan’ya ng sekretarya ng kan’yang lolo.Nangunot ang kan’yang noo sa sinabi nito at pilit na hinanap sa magulo niyang office desk ang tinutukoy nitong papeles. Inisa-isa n’ya pa’ng buksan ang mga folder. Mabuti na lang ay mabilis din nakita ng sekretarya at ito na ang kumuha at nag-abot sa kan’ya.Organisado siyang tao, subalit sa biglaang pagragasa ng sunod-sunod na trabaho sa kompanya, na hindi niya alam kung paano sisimulan, ay nawalan na siya nang panahon para mag-ayos pa. Bumabagabag pa sa kan’yang isipan kung sino ang pumatay sa kakambal niya.“Give me time. I’ll just have to read it,” aniya nang makitang wala pa iyong pirma.Hindi pa umalis ang sekretarya sa kan’yang harapan, animo’y na
Hinilot ni Shaun ang sintido at sinandal ang ulo sa headrest ng kan’yang swivel hair. Itinuon niya ang tingin sa puting kisame. Hindi maalis sa isip niya ang sinabi ng kan’yang lolo at madrasta patungkol kay Cianne.Gulong-gulo na ang isipan niya. Ang hirap magkaroon ng mga katanungan na walang konkretong kasagutan.Pumasok sa kan’yang isipan ang huling pag-uusap nila ng dalaga kung saan nangangailangan ito ng malaking halaga ng pera para maisalba ang negosyo ng pamilya.Hindi niya nakitaan ng pagkadamot o pagkagahaman sa pera si Cianne noong nasa America pa sila dahil maayos itong nasusuportahang pinansyal, subalit iba na ang sitwasyon ngayon.Wala din nabanggit sa kan’ya ang dalaga tungkol sa ginawang pagsuhol ni Don Felipe sa kan’ya. Isa pa, kung wala itong natanggap na pera sana’y nagpakita man lang ito kahit sa libing ni Matt at nagpaalam sa kan’ya na lalayo na. Wala naman siyang magagawa kun’di hayaan ito.Palaisipan tuloy sa kan’ya ngayon kung bakit bigla na lang ito’ng naglaho
Present TimeApat na taon ang nagdaan ngunit ang sakit ay hindi nabawasan.“Tulong! Tulungan n’yo ako!”Inisang lagok ni Shaun ang natitirang alak sa kopita nang marinig ang sigaw mula sa bakanteng bodega ng mansyon.Dalawang palapag ang mansyon na sinikap niyang ipatayo bilang pangako sa ina at kakambal nang nabubuhay pa ang mga ito. Ang mansyon na sana’y pupunuin nila ng magandang alaala, ngayo’y magiging lungga na nang babaeng kinamumuhian n’ya.Binuksan n’ya ang pintuan ng bodega na kagaya sa buong mansyon ay walang gaanong laman.Sumalubong sa kan’ya ang naniningkit na mata ng babae na tila nasilaw sa liwanag mula sa bukas na pintuan. Sinadya n’yang huwag buksan ang ilaw sa bodegang iyon upang ipadama dito ang impyernong kakaharapin nito.“Shaun?”Ano ba’ng nagbago sa istura n’ya upang magdalawang isip pa ito? Bukod sa paglaki ng kan’yang katawan ay tanging pagtingin n’ya lamang para dito ang nagbago. Kung dati’y tuwa ang nadarama niya sa tuwing nakikita at nakakasama ito, ngayon
Hindi ang panahon ang nagpapabago sa tao, bagkus ay ang sakit na dinanas ng puso nito.Sa kabila ng halo-halong emosyon na nararamdaman ni Cianne, mas nanaig pa din sa kan’ya ang awa para kay Shaun.Alam n’yang nagtatampo ito sa biglaan niyang pagkawala, at hindi man lang pakikiramay dito nang mawala si Matt. Subalit hindi niya inaasahan ang mabigat na akusasyon na ipinaparatang nito sa kan’ya.“Pinapili ako ng lolo mo. Lalayuan ko si Matt na nagpapanggap na ikaw o sampong milyon. Alam mo’ng matindi ang pangangailangan ko noon sa pera. I was so pressured to save our business. Sa isip ko, wala naman pag-asa na magustuhan din ako ni Matt pabalik, kaya mas mabuti pa na lumayo na lang ako. Ika nga nila, hitting two birds with one stone. Tinanggap ko ang alok ni Don Felipe, dahil mas matimbang sa akin ang kagustuhan na maiahon ang negosyong pinakaiingatan ni Dad. Pagkatapos ko’ng makuha ang pera, sobrang bigat ng loob ko Shaun, I felt like I am betraying you, pero wala ako’ng magawa dahil
Hindi umimik si Cianne at sa halip ay tahasan na binawi kay Shaun ang annulment papers.Kitang-kita niya ang nagdaang sakit sa mga mata nito, at ang mahigpit na kapit nito sa manibela, ngunit pinili niyang huwag magsalita. Kung tutuusin ay tamang oras na iyon para humingi ng pirma nito, subalit hindi niya magawa.Alam niya kung ano ang pumipigil sa kan’ya, pero nauunahan siya ng takot na aminin iyon.Naging tahimik ang byahe nila hanggang sa pag-uwi.Umingay lamang nang makarating sila sa kwarto ng kambal na kahit gabi na ay hindi pa rin paawat sa paglalaro.“Ipapahatid na lang kita sa driver,” sabi niya kay Shaun matapos nilang mapatulog ang kambal.Magkasunod silang lumabas ng kwarto ng mga bata. Naramdaman niya ang tensyon sa pagitan nila dahil tahimik lamang ito habang nasa likod niya.Maya pa’y bago pa man sila makababa ng hagdan ay hinawakan nito ang kan’yang siko, dahilan upang mapalingon siya.“Can we talk?” Inaasahan niya nang kakausapin siya nito. Gusto niyang tumanggi dahil
“Kailangan mo ba ulit ng kopya ng annulment papers?” pambungad na tanong kay Cianne ni Attorney Arim.Nagtungo siya sa kompanya ng kan’yang mga kapatid nang makasalubong niya ang abogado. Nagkamot-batok siya. Alam niya ang tinutukoy nito. Higit isang linggo na din na nasa kan’ya ang annulment papers, ngunit ‘ni mabanggit kay Shaun ay ‘di n’ya magawa.“Sandali lang naman attorney. Ayoko naman kasi na dagdagan pa ang isipin ni Shaun. Baka pagkatapos ng kaso ng daddy niya ay mapoproseso na namin ‘to.”Ngumiti ito, hindi niya lang mawari kung naniniwala o nang-aasar iyon.“Ikaw lang ang kilala ko’ng makikipaghiwalay na concern pa din sa hihiwalayan. Basta sa’kin lang, ayoko maging instrumento ng hiwalayan ng dalawang taong nagmamahalan pa.”Alangan siyang ngumiti at piniling huwag na lang umimik, dahil kung siya ang tatanungin, nagdadalawang-isip na siyang pumirma sa annulment.Hapon na nang makarating siya sa restaurant. Sa bungad pa lang ay may ilang customer na siyang nakitang nakatayo
Maagang nagsara ng restaurant si Cianne upang malayang makapaglaro ang dalawang bata doon. Hinayaan niyang si Shaun ang magbantay sa mga ito habang sinisiguro niyang maayos na ang lahat sa loob matapos umuwi lahat ng empleyado.“Closed na po kami sir,” paumanhin niya sa may edad ng lalaking pumasok.Imbes na lumabas ay nagpatuloy pa din ang lalaki sa dahan-dahan na paglalakad papasok.Nakatutok ang mata nito kay Shaun, habang siya naman ay abalang kilalanin ang pamilyar na mukha. Dumaan pa ang ilang sandali nang mapagtanto niyang si Julian Gonzalvo iyon.“Dad,” pagtawag ni Shaun na mabilis na nilapitan ang ama habang nakasunod ang dalawang paslit.“I’m sorry, nagpunta ako dito. I just wanted to check on you, son,” anito ngunit ang mga mata ay nasa batang nakahawak sa laylayan ng damit ni Shaun.Nakatitig din ang mga ito sa ama ni Shaun.Kinakabahan na lumapit siya sa mga ito.“Tito.” Alangan siyang bumeso na agad naman nito’ng tinanggap.“It’s been a while, Cianne. How are you?” Kumpa
Laman ng balita kinabukasan ang pagiging sangkot ni Don Felipe at Romina sa korapsyon na unang binibintang sa ama ni Shaun. Kahit saan ay usap-usapan iyon. Maging hanggang sa restaurant ay hindi nakaligtas sa pandinig ni Cianne ang tungkol dito. Hindi niya alam kung dapat n’ya ba’ng ipagpasalamat iyon dahil tila nasapawan nito ang lantarang paghayag ni Shaun sa ugnayan nila bilang mag-asawa sa harap ng kan’yang mga staff nang nakaraan o dapat niyang ikabahala. Lalo pa’t kahit itakwil man ni Shaun ang pamilyang pinanggalingan ay hindi pa din maitatanggi na nananalaytay sa kan’ya ang dugong Gonzalvo.Tahimik ang binata sa buong byahe hanggang pagdating nila sa restaurant. Ngumingiti naman ito sa tuwing magtatanong siya ng kaswal na bagay, ngunit halatang-halata sa mata nito ang lungkot. Hindi niya mawari kung dahil ba iyon sa estado ng pagiging mag-asawa nila, na binabalak n’ya nang putulin, o dahil sa sitwasyon ng pamilya nito. Kung pareho man, hindi niya nagugustuhan na tila may pakia
Pasara na ang restaurant nang dumating si Cianne mula sa pagsundo sa mga bata sa eskwela. Tumigil siya sa pintuan upang ilagay ang close sign. Matapos iyon ay pumasok na siya sa loob. Dalawang lamesa na lang ang may nakaupong customer. Ang isa ay grupo ng magkakaibigan na patapos nang kumain, habang sa kabilang mesa naman ay isang babae lang, na mukhang mayroon pa’ng nais idagdag sa order nito dahil tinawag ang waiter.Nilapag niya ang bag sa may counter. Naroon ang kan’yang manager na tinutulungan na ang kahera sa pag-i-inventory.“Can I talk to your chef?”Napatingin siya sa babaeng customer nang marinig ang demanding nitong tono.Nakatalikod ito sa kan’ya, kaya bahagya siyang naglakad palapit. Nais niyang matanaw kung may problema ba sa pagkain nito kaya gusto nitong makausap si Shaun, na kan’yang head chef.“Bakit po ma’am?” tanong ng staff.“The food is good. I want to compliment him personally. Can I do that?”Pamilyar ang boses nito, ngunit hindi niya maalala kung sino. Hindi n
“Balita ko kinuha mo’ng head chef ang lalaki na ‘yan?” tanong ni Cindy kay Cianne.Umagang-umaga ay nakataas na kaagad ang kilay ng kan’yang ate Cindy. Alam n’yang dahil iyon sa presensya ni Shaun sa pamamahay nila. Paano’y ginagawa na lang tulugan ng lalaki ang sariling bahay at buong araw nang nasa restaurant at nasa bahay nila. Hindi niya naman magawang itaboy ito dahil sa mga bata. Halos sabay na din kasi ang oras nila na nilalaan sa mga anak.“I have no choice ate. Besides, he’s the best chef I know, regardless of our personal issues.”Umirap si Cindy sa sagot n’ya. Tila ba nagdududa sa sagot niya, na para ba’ng may iba pa s’yang dahilan.Bitbit ang kape ay umupo na ito sa hapag para sa agahan. Sumunod na din s’ya dito.“Shaun, sumabay ka na.” Napahinto siya sa paghigop ng kape nang marinig ang pag-aaya nito kay Shaun na akma na sanang babalik sa kwarto ng mga bata matapos pakainin ang mga ito.Walang pagdadalawang-isip na umupo ang lalaki sa kan’yang tabi.Tila hindi niya magawa
Hello guys! Sadly, on leave na ang mga editors for Chinese New Year. Feb 6 pa ang balik nila, which means pending din ang review and approval ng chapter na naulit, so hindi ko pa ma-upload ang ibang chapters. I promise to upload more chapters (baka hanggang ending na) haha Stay tune! mwa 😘
This note is as of Jan. 26, 2025.Hi!I'll upload Chapter 15 tomorrow. Na-doble ko kasi ang upload ng chapter 113 due to internet connection issue. In-edit ko ang isang Chapter 113 to Chapter 114, pero currently under review, kaya baka malito kayo na nag-unlock kayo ng same chapter. Maybe bukas ay okay na, so refresh n'yo na lang :) Salamat sa pag-unawaThank you na din sa suporta n'yo sa novel na ito. Na-i-inspire ako to write more.
Sa mga sumunod na araw, hinayaan na lang ni Cianne na si Shaun ang maghatid at sundo sa kan’ya sa restaurant. Maasahan n’ya din naman ito sa tuwing nangangailangan ng tulong doon. Minsan naman ay sinasamahan nito ang mga bata na mas lalo n’yang ikinakatuwa. Totoo nga’ng bumabawi ito sa kambal. Kagaya ngayong araw, na pinasyal nito ang dalawa.“Bakit naman biglaan, chef?” halos manlumo siya sa resignation letter na inabot ng kan’yang head chef. Epektibo na iyon kaagad sa susunod na araw.“Nagkasakit po kasi ang nanay ko na nasa Canada. Walang iba’ng p’wedeng mag-alaga sa kan’ya kun’di ako. Pasensya na po ma’am.”Wala na siyang nagawa kundi tanggapin ang biglaang pag-alis nito. May mga assistant chef pa naman s’ya ngunit hindi pa ito kasing-galing. Kaya kailangan niyang makahanap kaagad bago ito umalis.Hinilot n’ya ang sintido habang naglalakad-lakad sa labas ng restaurant at malalim na nag-iisip. Kung tutuusin ay mula naman sa kan’ya ang mga resipe. Maaaring siya na lang muna ang magin