Dalawang linggo na silang nasa poder ni Shaun. Hindi niya alam kung dapat ba’ng tawagin na pagbihag iyon dahil mas mukha pa’ng bahay-bahayan ang kanilang ginagawa.Matiyaga niyang sinusubuan ng pagkain si Sean habang si Shaun naman ang kay Kean. Madalas niyang hayaan ang dalawa na kumain nang mag-isa ngunit kapag naglalambing ito na magpasubo ng pagkain ay hindi niya matanggihan.“Isa na lang na subo ito,” napatingin s’ya sa lalaki nang magsalita ito.Nakita niyang umiiling si Kean, tila ayaw nang ubusin ang natitirang isang kutsarang itlog at patatas. Napailing na lang s’ya dahil ganoon talaga ang ugali ng isang anak kapag nagpapasubo. Palagi ito’ng may tira at kahit anong pagpupumilit n’ya ay hindi nito iyon inuubos, kaya alam n’yang ganoon din ang mangyayari.“Here comes the plane.” Gumawa pa ng tunog eroplano si Shaun habang nilalapit ang kutsara kay Kean mula itaas patungo sa bibig nito.Bahagyang tumaas ang pareho n’yang kilay nang walang pagmamaktol iyong kinain ng anak.Hindi
Nang ipanganak n’ya ang kambal, sinabi na sa kan’ya ng yumaong ina na unti-untiin n’ya na ang pagsabi dito na ang daddy ng mga ito ay nasa langit na. Subalit, hindi naituro ng ina kung paano iyon sasabihin sa dalawang walang muwang na bata. Kaya hanggang ngayon, wala pa din alam ang dalawa, gayunpaman ay ‘ni minsan hindi ito naghanap o nagbigkas man lang ng salitang ‘daddy’.Alam niyang darating ang panahon na malulungkot ang dalawa kung walang tatawagin at kakagisnan na ama. Kaya sa kahit anong paraan ay sinusubukan n’yang punan ang pagiging ama dito.Mabilis n’yang tinahak ang salas. Naabutan n’ya ang tatlong lalaki na parehong nagniningning ang mga mata.“Daddy!” sigaw ni Sean na tila tuwang-tuwa sa pagbigkas ng salitang hindi niya maalalang itinuro dito.“Ikaw daddy namin,” malambing na sabi ni Kean na itinaas ang mga kamay para magpakarga kay Shaun.Simula nang ipanganak niya ang dalawa ay hindi niya pa nasilayan ang kakaibang saya sa mga mukha nito. Hindi niya akalain na kakaiba
Parang tinakasan ng dugo si Cianne nang pagmulat ng kan’yang mata ay wala sa kama ang kambal.Kabado s’yang bumaba ng hagdanan. Maayos naman ang pag-uusap nila ni Shaun kagabi, hindi naman siguro nito nilayo sa kan’ya ang mga bata.Mas lalo siyang binalot ng kaba nang walang maabutan na tao sa ibaba.“Bakit ba naman kasi ang himbing ng tulog ko,” paninisi niya sa sarili.Lumabas siya at nabunutan nang tinik nang makita ang dalawa na masayang naglalaro sa damuhan. Naroon si Tere at Shaun na nagbabantay dito.“Mommy!” Tumigil ang mga ito sa paglalaro at tumakbo palapit sa kan’ya.Umupo siya para sabay itong ikulong sa yakap niya.“Mommy, why are crying?” tanong ni Kean na pinahid pa ng maliit na kamay ang luha niya.Saka niya lang napansin na basang-basa na pala ang kan’yang pisngi.“Tubig lang ito mga anak. Naghilamos kasi si mommy,” pagsisinungaling niya.Nag-unahan ang dalawa sa pagpunas ng kan’yang luha gamit ang mga suot nitong damit kaya napatawa siya.Ganoon ang kanilang eksena n
Nang sumunod na dalawang araw ay hindi umuwi si Shaun. Kung alam niya lang sana’y kinuha niya na ang pagkakataon para tumakas.Nalaman niya na lang na nagkaroon pala ito nang business trip sa ibang lugar nang umuwi ito bitbit ang mga pasalubong sa kambal. Hindi pa man sila nag-iisang buwan sa mansyon ay parang mapupuno na ang kabuuan nito ng mga laruan at iba’t-ibang gamit ng mga bata.“Huwag mo sanang masyadong sanayin si Sean at Kean na sa tuwing uuwi ka ay may pasalubong sila,” saway niya dito matapos umakyat ng mga bata sa kwarto upang matulog.Naiwan sila sa sala. May mga dala ito’ng pagkain na mula pa sa lugar na binisita nito para sa negosyo. Niligpit na iyon ni Manang Alice sa kusina habang siya naman ay nililigpit ang mga laruan ng kambal.“Wala naman problema kung masanay sila.”Umirap siya sa pangongontra na naman nito sa sinabi niya. Kailan kaya ito sasang-ayun sa ina ng mga batang in-spoil nito?“Here.” Inabot nito sa kan’ya ang isang paper bag.Umupo siya sa sofa sa hara
“Kape ko?” tanong ni Shaun sa kan’ya nang akma na sana s’yang uupo sa gitna ng dalawang bata sa hapag kainan.Napataas ang dalawang kilay niya sa tanong nito. Kakagising niya pa lang. Hindi man lang nga ito bumati ng magandang umaga ay humihingi na ng kape sa kan’ya.“Ako na po sir ang magtitimpla,” ani Manang Alice na ikinangiti niya.Pagbaba nilang mag-iina ay nasa hapag na ang lalaki, hindi man lang nagpatimpla na sa katulong, talagang hinintay pa s’ya. Nananadya talaga.“No manang. Gusto ko ‘yong timpla ni Cianne,” anito na hindi inaalis ang tingin sa kan’ya.Napawi ang kan’yang ngiti at sinalubong ang tingin nito. Nagpapatagisan sila ng tingin na para ba’ng doon nakasalalay kung sino ang babawi ng utos o hindi susunod.Unang bumawi ng tingin si Shaun. Akala niya at tagumpay na s’ya ngunit itinuon nito ang tingin sa dalawang bata na pinagmamasdan pala sila.Pumasok sa kan’yang isipan ang naging usapan nila kahapon. Hindi sila pwedeng magtalo sa harap ng bata. Napagkasunduan nila n
Eksaktong pagkababa ni Cianne ng cellphone ay natanaw niya na ang parating na kotse ni Shaun. Dali-dali siyang pumasok sa loob at ibinalik sa dating pwesto ang cellphone ni Tere, na tila ba hindi niya iyon pinakialaman.Maya pa’y kumatok na si Shaun sa kwarto para batiin ang dalawang bata.Tumigil ang mga ito sa paglalaro at masayang sinalubong ang lalaki.Kailangan na nitong sulitin ang yakap ng mga bata dahil kagaya nang sinabi ng kan’yang ate Cindy ay hindi na sila maaabutan nang sikat ng araw sa lugar na iyon.“Hey buddy, are you okay?”Napabaling ang kan’yang tingin kay Kean na nakakalong kay Shaun. Matamlay ito at malamlam ang mga mata.“Hindi ka naman mainit,” saad ni Shaun matapos damhin ang leeg at noo ng bata.Lumapit siya dito at hinawakan ang kamay ng bata. “May masakit ba sa’yo?”Umiling ito at sumandal kay Shaun.Hinaplos ni Shaun ang ulo ni Kean, pagkatapos ay tumayong karga-karga ito.Sumunod siya dito patungo sa kwarto. Nang maihiga ang bata ay kinuhanan niya ito ng t
Halos hindi niya maihakbang ang mga paa papasok sa kwarto nang makita ang nakakaawang kalagayan ng anak. Si Shaun ang kumuha sa bata at nagbigay ng unang lunas dito.“Joey, pakihanda ang kotse!” sigaw nito sa driver na umakyat na din sa ikalawang palapag dahil sa sigaw ni Tere.Malalaking hakbang ang ginawa ni Shaun palabas ng kwarto karga si Kean. Patakbo siyang sumunod dito hanggang sa makarating sila sa labas.“Tere, ihanda mo ang mga gamit ng bata. Babalikan ka dito ni Joey mamaya,” nagmamadaling utos ni Shaun sa katulong na karga ang pumapalahaw sa iyak na si Sean. Siguro’y natakot ito sa nasaksihan na kalagayan ng kakambal.Kinuha niya ang bata at mabilis na sumakay ng kotse. Nasa unahan siya kalong-kalong si Sean habang si Shaun naman sa likod yakap-yakap si Kean.Mabilis ang pagmamaneho ng driver, ngunit hindi niya iyon alintana dahil ang kan’yang atensyon ay nasa likod. Kagaya niya ay bakas din sa mukha ni Shaun ang pag-aalala.“F*ck! Kakasuhan ko ‘yang mga driver na ‘yan!” s
Nakalabas na sila ng ospital kinabukasan. Maayos na ang lagay ni Kean. Pati si Sean ay pinatingnan na din nila sa doktor upang makasiguro.“Sasama ka pa ba sa amin pauwi?” tanong niya kay Shaun habang nasa elevator sila pababa sa basement parking ng ospital. Karga nito si Kean habang hawak niya naman ang kamay ni Sean na mas piniling maglakad. Kasama nila si Tere at ang driver na si Joey na siyang may bitbit ng mga gamit.Tumaas ang parehong kilay nito sa kan’yang tanong. Nataranta siya at naisip na baka natunugan nito na mayroon siyang pinaplano.“I mean, pangalawang araw na ngayon na hindi ka pumasok sa trabaho. Hindi ba magtataka o magagalit ang lolo mo?” maingat niyang tanong dito.“I’ll be back at work, after ko kayong ihatid.”Bumukas na ang elevator at nauna ito’ng maglakad. Nagtungo ito sa kan’yang kotse katabi ng sasakyan na minamaneho ni Joey, na iniiwan nito sa mansyon para mayroong service sa tuwing may kailangan bilhin.“Jake, daanan mo sa terminal si Manang Alice tapos d
Matapos makapag-empake para sa maagang byahe pauwi kinabukasan ay bumaba si Cianne sa reception area upang ayusin na ang mga babayaran sa ilang araw na pag-stay sa hotel.“Bayad na po ma’am,” anunsyo ng receptionist na kinakunot ng kan’yang noo.Inulit niya pa ang pagsabi ng room number, at pinakita pa sa kan’ya ang record nito na nagsasabing wala na s’yang kailangan bayaran pa.Hindi niya maalala na may inutusan siyang magbayad doon, hanggang sa lumitaw sa kan’yang harapan si Shaun.Binuksan niya ang wallet at kumuha ng pera doon na katumbas ng bill niya sa hotel.Tumaas ang parehong kilay ni Shaun nang iabot niya ang pera.“I can pay for our hotel bill.”Nilagay nito ang mga kamay sa bulsa pagkatapos ay tinanggihan ang bayad niya.“I’ll just ask my staff to transfer the payment to your account.”“You don’t have to. It’s my responsibility as your husband to provide for you needs and wants,” sagot nito na kinaawang ng bibig n’ya.Husband? Napangisi siya sa sinabi nito, pagkatapos ay u
Nang masigurong tulog na ang dalawang bata sa family room ng hotel na kinuha ni Cianne ay lumabas siya ng terasa. Malamig ang samyo ng hangin na sumalubong sa kan’ya, kaya mas binalot niya pa ang sarili ng roba. Lumapit siya sa railings at sinimsim ang alak sa kopitang kan’yang hawak.Tinanaw niya ang liwanag ng bawat tahanan sa bulubunduking parte ng lugar. Magandang tanawin iyon sa gabi. Nang magsawa ay binaba niya naman ang tingin sa infinity pool sa ibaba. Nasa isang resort sila sa Baguio. Mula sa Romblon ay doon sila dumiretso kasama ang mga anak. Hindi na muna siya sumama sa mga kapatid pauwi dahil kailangan niya pa ng kaunting panahon para sa sarili.Inaasahan niya nang babalik si Shaun dahil sa mga bata. Hindi niya nga lang akalain na makikita pa ito ng kambal na may kasamang ibang babae. Maging siya ay ganoon din. Ano pa nga bang aasahan niya, na siya pa din ang mahal nito? Mas pinili nga nitong magtiis sa piling ni Heria kaysa tumakas kasama siya.“Psst.”Ang kan’yang tahimi
Sa sinapit ng ama ni Shaun, nakaramdam siya ng pangamba. Hindi niya gustong maging kagaya ng kinahinatnan ng pagmamahalan ng kan’yang mga magulang ang sa kanilang dalawa ni Cianne. Ayaw niyang maulit ang nakaraan.Mas lalong lumakas ang loob niya na magpatuloy sa paghahanap sa kan’yang mag-iina, kahit hanggang sa pagputi man ng buhok niya.“Sir, good news. Nakakuha na ako ng record sa airport. Hindi lumabas ng bansa si Cianne. Nasa Baguio sila ng mga bata.”Agad niyang kinancel ang flight patungo sa ibang bansa nang marinig ang magandang balita mula sa private investigator.Nagpatulong siya sa kaibigan na si Josh upang magpahatid sa Baguio gamit ang private plane nito. Ayaw niyang magsayang pa ng panahon.Pagdating doon ay tinungo niya ang hotel na tinuluyan ng kan’yang mag-iina ayon na din sa impormasyon na binigay sa kan’ya.“I’m sorry sir, but we can’t disclose any information to you,” ani babaeng receptionist.Malungkot siyang napangiti.Tinitigan niya ang babae na animo’y ilang
Nilaan ni Shaun ang natitira sa buong araw sa puntod ng kan’yang kakambal at ina. Kwenento niya lahat ng nangyari, at kahit papaano ay gumaan ang kan’yang pakiramdam.Kinabukasan, bitbit ang pulonpon ng rosas, ay nagtungo siya sa bahay ng pamilya ni Cianne. Hindi na siya nag-abala pa’ng tumawag o magpadala man lang ng mensahe dahil natatakot syang baka hindi rin nito sagutin.Nakakailang door bell na siya at busina ngunit walang nagbubukas ng gate. Nakakapanibago iyon dahil nasanay siya na isang pagkatok lang sa gate ay may nagbubukas na.Makalipas ang ilang minuto ay napagpasyahan niyang magtungo na lamang sa restaurant ng babae. Sa labas pa lang ay sinipat niya na ang mga kotseng nakaparada ngunit wala doon ang sasakyan na pagmamay-ari ni Cianne, gayunpaman ay pumasok pa din siya.Abala ang mga staff sa pag-asikaso ng mga customer kung kaya nahirapan siyang maghanap ng tyempo upang magtanong sa mga ito. Hanggang sa lumabas ang manager mula sa kitchen at walang pag-aalinlangan siyang
Nagbigay ng tatlong katok sa pintuan ng opisina ni Don Felipe si Shaun bago pinapasok ang sarili. Pormal siyang magpapaalam na hindi na sya magtatrabaho sa kompanya at puputulin na ang kan’yang ugnayan dito.Sigurado siyang may ideya na ito sa pagpunta niya dahil kalat na sa medya ang pagtanggal sa kan’yang ama bilang myembro ng political party na suportado ng pamilya ni Heria. Maging ang shares nito sa kompanya ay binawi na. Alam niyang ibubunton sa kan’ya ni Don Felipe ang sisi.Sinalubong siya nito nang matalim na tingin at nagdidilim na ekspresyon. Wala siyang naramdaman na takot o kahit kaunting pangamba.Nilapag niya sa lamesa nito ang sobre na naglalaman ng kan’yang resignation letter.“Anong ginawa mo?” mapanganib nito’ng tanong.“I’m cutting ties with you.” Wala siyang balak na magpasindak pa dito.Marahas nito’ng pinalo ang lamesa dahilan upang mahulog sa sahig ang babasaging baso na naglalaman ng alak, na siyang iniinom nito umagang-umaga.“You’re a Gonzalvo! You can’t cut
“Sir, baka po sumakit na ang ngipin n’yo.” Halos maubos na ni Shaun ang cookies nang hatiran siya ng tubig ni Manang Alice sa kwarto.Lumalalim na ang gabi ngunit hindi siya makatulog. Makailang-ulit niya na yatang binabasa ang marriage contract nila ni Cianne, na mas lalong nagdadagdag ng mga bagong katanungan sa isip niya.Paano siya naikasal kay Heria gayong kasal na siya kay Cianne?Masaya siya sa nadiskubre, hindi niya iyon ikakaila. Gayunpaman, hindi siya sigurado kung tunay ba ang marriage certificate na hawak niya.Tinawagan niya na kanina ang private investigator upang alamin kung lehitimo pa ang papeles. Panalangin niyang totoo ito.Gayunpaman, totoo man o hindi, alam niyang ang kan’yang kakambal na si Matt ang gumawa ng paraan upang makita nita ang papel na iyon. Sigurado siyang sinasabi nito’ng huwag niyang sukuan ang pagmamahal para kay Cianne.Kailangan niyang maging handa pagkatapos ay pangako niyang ipaglalaban na ang pagmamahalan nila.Kinabukasan din, isang magandang
Tinitigan ni Shaun ang dalawang cookie jar sa pantry na wala pa’ng bawas ‘ni isa. Simula nang ibigay iyon ni Cianne ay hindi niya pa nabubuksan. Samantalang noon ay hindi tumatagal ng isang araw sa kan’ya ang cookies na gawa ng babae.Malungkot siyang napangiti. Paanong ang pagkain na iyon na dati’y nagbibigay ng katahimikan sa puso niya ay simbolo na ngayon ng malungkot na alaala.Sinara n’ya ang pantry at pumanhik na sa taas. Nasa dating bahay siya kung saan noon nanirahan si Cianne at Matt. Madalang na siyang pumasok sa opisina at paminsan-minsan na lang nakikipagkita kay Heria.Bigla ay para siyang nawalan nang gana sa kahit anuman na bagay.Nauunawaan niya ang kagustuhan ni Cianne na lumayo para maging malaya na ang pagmamahalan nila bilang isang pamilya, gayunpaman, hindi iyon ang tipo ng pamumuhay na nais niyang ibigay sa kan’yang mag-iina. Hindi niya gusto ang ideya na habangbuhay silang magtatago kay Don Felipe at Heria.Gusto niyang mabigyan nang malayang buhay ang kambal, k
Sinara nang maayos ni Cianne ang cookie jar pagkatapos ay nilagay sa paper bag. Marami ang laman ng isang jar ngunit alam niyang kayang-kaya iyong ubusin ni Shaun sa isang upuan lang kaya dinagdagan niya pa ng isa.Hindi pa man nagtatagal nang umuwi ang kan’yang mga staff ay dumating na si Shaun sa restaurant. Mayroon ito’ng maliit na ngiti sa labi nang makita s’yang nakaupo sa lamesang pandalawahan sa loob.Siya ang nagpapunta dito sa kan’yang restaurant. Matapos ang nangyari kagabi ay lalong sumidhi ang damdamin niyang magkaroon ng kaliwanagan ang lahat.“Kumain ka na ba?” tanong niya nang umupo ito sa harapan n’ya.Umiling ito.“Me too. Gusto mo ba magluto for our dinner?” Bakas niyang tinatantya nito kung paano siya papakitunguhan kaya nais niyang maging magaan lang ang lahat kahit papaano.“Sige ba.”Sabay silang nagtungo sa kitchen. Naupo lamang siya at hinayaan ito’ng magluto ng sariling recipe ng lasagna at garlic bread.Hindi niya napigilan ang pagsilip ng ngiti sa kan’yang l
Kahit pa ipagtabuyan ni Cianne si Shaun ay hindi pa rin s’ya nito iniwan. Hinintay siya nitong matapos sa ginagawa sa restaurant at umalalay sa kan’yang pagmamaneho pauwi.Umalis lang ito nang masigurong nasa loob na s’ya ng kan’yang bahay.Pagkauwi ay agad niyang tinungo ang kambal. Marami na naman itong mga pasalubong mula sa ama. Halatang bumabawi sa mga oras na sana’y nilaan nito sa kambal imbes na kay Heria.Mariin siyang pumikit nang maisip ang huli. Paano nga kung si Heria na talaga ang makakasama ni Shaun habangbuhay? Wala na siyang magagawa kun’di tanggapin iyon, lalo pa’t kung parte ng buhay ni Shaun ang babae ay magiging parte na din ito ng buhay ng kambal.Pumasok na siya sa sariling kwarto. Nilapag niya ang bag sa kama nang mapansin ang pulonpon ng bulaklak na hyacinth na naroon.Kinuha niya ito at binuksan ang card na nakaipit.Cianne,I know that sorry isn’t enough to justify the days I haven’t connected with you, but please know that I’m not giving up on us. Kung ano