Umagang-umaga ay uminit kaagad ang kan’yang ulo nang maabutan sa sala ang kambal na binibigyan ng tig-isang maliit na chocolate bar ni Shaun.“Hep! What’s that?” Tumaas ang parehong kilay niya at nakapameywang na tinanong ang dalawang bata.Imbes na sumagot ay nagsumiksik ang dalawa sa tabi ni Shaun.“I’m giving them chocolates,” sagot ng lalaki kahit malinaw naman sa kan’yang paningin na ganoon nga ang ginagawa nito.Matalim na titig ang ipinukol niya dito, na kagaya ng kambal ay nakatingala din na nakatitig sa kan’ya. Kung hindi lamang magkamukha ito at si Matt ay iisipin ng mga tao na mag-aama ang tatlo.“At this early morning? Bawal sila kumain ng sweets nang ganito kaaga.”Akala pa naman niya ay makakaligtas na siya sa pang-spoil ng mga kapatid sa kan’yang kambal, ngunit tila mas malala pa si Shaun.“Bakit may tamang oras ba sa pagkain ng matamis?”Gusto n’ya na itong sapakin dahil sa pagkokontra nito sa pagdidisiplina n’ya, ngunit nagtitimpi siya dahil nasa tabi nito ang mga bat
Hindi niya malaman kung malakas lang ba ang kan’yang loob o masyado niya lang minamaliit ang kakayahan ni Shaun na kontrolin ang buhay n’ya.Sa ikalawang pagkakataon ay hindi nanaman siya nagtagumpay sa pagtakas.Wala s’yang ideya na sa ganoong oras pala ay gising na ang binata at nag-ja-jogging sa labas.Mataas na ang sikat ng araw ngunit nasa kwarto pa din siya at nag-aabang sa pagbukas ng pintuan.Nang mahuli sila ni Shaun kaninang madaling araw ay dinala nito ang mga bata sa kwarto nito habang siya naman ay ikinulong sa kan’yang kwarto. Hindi siya nag-abala pa’ng mag-eskandalo dahil ayaw niyang matakot ang dalawang bata.Idinikit niya ang tainga sa pinto nang walang marinig ay sumilip siya sa bintana. Wala rin tao sa labas. Dumako ang kan’yang tingin sa emergency window. Nakabukas iyon kaya may kung ano’ng nag-engganyo sa kan’ya para dumaan muli doon kagaya nang kan’yang ginawa sa unang pagtakas.Nilapitan n’ya iyon ngunit mabilis siyang napalingon nang bumukas ang pinto.Niluwa n
Hindi sanay si Cianne na manakit ng pisikal ngunit pagdating sa mga anak ay handa siyang manakit at masaktan.Namula ang pisngi ni Shaun sa lakas ng kan’yang pagsampal. Ibinigay niya sa sampal na iyon ang takot na naramdaman niya sa buong magdamag, gayunpaman ay hindi natinag ang lalaki sa kinatatayuan. Kaya nang lumingon ito pabalik sa kan’ya ay halos isang pulgada na lang ang lapit ng kanilang mga mukha. Siya tuloy ang napaatras.“Saan mo ba dinala ang mga anak ko?”Subalit hindi sapat ang sampal na iyon upang mawala nang tuluyan ang galit n’ya.Mula sa paghaplos ng pisnging sinampal niya ay binalik ni Shaun ang kamay sa bulsa.“I have them checked by the pediatrician. The results were normal. Magaling ka mag-alaga. Pinasyal ko din sila at pinamili ng mga gusto,” kwento nito na tila ba hindi man lang naisip ang matindi n’yang pag-aalala.“Pero sana ipinagpaalam mo sa akin. I am the mother. Lahat ng gagawin mo para sa mga anak ko, kahit pa makakabuti ‘yan, dapat hinihingi mo muna ang
Dalawang linggo na silang nasa poder ni Shaun. Hindi niya alam kung dapat ba’ng tawagin na pagbihag iyon dahil mas mukha pa’ng bahay-bahayan ang kanilang ginagawa.Matiyaga niyang sinusubuan ng pagkain si Sean habang si Shaun naman ang kay Kean. Madalas niyang hayaan ang dalawa na kumain nang mag-isa ngunit kapag naglalambing ito na magpasubo ng pagkain ay hindi niya matanggihan.“Isa na lang na subo ito,” napatingin s’ya sa lalaki nang magsalita ito.Nakita niyang umiiling si Kean, tila ayaw nang ubusin ang natitirang isang kutsarang itlog at patatas. Napailing na lang s’ya dahil ganoon talaga ang ugali ng isang anak kapag nagpapasubo. Palagi ito’ng may tira at kahit anong pagpupumilit n’ya ay hindi nito iyon inuubos, kaya alam n’yang ganoon din ang mangyayari.“Here comes the plane.” Gumawa pa ng tunog eroplano si Shaun habang nilalapit ang kutsara kay Kean mula itaas patungo sa bibig nito.Bahagyang tumaas ang pareho n’yang kilay nang walang pagmamaktol iyong kinain ng anak.Hindi
Nang ipanganak n’ya ang kambal, sinabi na sa kan’ya ng yumaong ina na unti-untiin n’ya na ang pagsabi dito na ang daddy ng mga ito ay nasa langit na. Subalit, hindi naituro ng ina kung paano iyon sasabihin sa dalawang walang muwang na bata. Kaya hanggang ngayon, wala pa din alam ang dalawa, gayunpaman ay ‘ni minsan hindi ito naghanap o nagbigkas man lang ng salitang ‘daddy’.Alam niyang darating ang panahon na malulungkot ang dalawa kung walang tatawagin at kakagisnan na ama. Kaya sa kahit anong paraan ay sinusubukan n’yang punan ang pagiging ama dito.Mabilis n’yang tinahak ang salas. Naabutan n’ya ang tatlong lalaki na parehong nagniningning ang mga mata.“Daddy!” sigaw ni Sean na tila tuwang-tuwa sa pagbigkas ng salitang hindi niya maalalang itinuro dito.“Ikaw daddy namin,” malambing na sabi ni Kean na itinaas ang mga kamay para magpakarga kay Shaun.Simula nang ipanganak niya ang dalawa ay hindi niya pa nasilayan ang kakaibang saya sa mga mukha nito. Hindi niya akalain na kakaiba
Parang tinakasan ng dugo si Cianne nang pagmulat ng kan’yang mata ay wala sa kama ang kambal.Kabado s’yang bumaba ng hagdanan. Maayos naman ang pag-uusap nila ni Shaun kagabi, hindi naman siguro nito nilayo sa kan’ya ang mga bata.Mas lalo siyang binalot ng kaba nang walang maabutan na tao sa ibaba.“Bakit ba naman kasi ang himbing ng tulog ko,” paninisi niya sa sarili.Lumabas siya at nabunutan nang tinik nang makita ang dalawa na masayang naglalaro sa damuhan. Naroon si Tere at Shaun na nagbabantay dito.“Mommy!” Tumigil ang mga ito sa paglalaro at tumakbo palapit sa kan’ya.Umupo siya para sabay itong ikulong sa yakap niya.“Mommy, why are crying?” tanong ni Kean na pinahid pa ng maliit na kamay ang luha niya.Saka niya lang napansin na basang-basa na pala ang kan’yang pisngi.“Tubig lang ito mga anak. Naghilamos kasi si mommy,” pagsisinungaling niya.Nag-unahan ang dalawa sa pagpunas ng kan’yang luha gamit ang mga suot nitong damit kaya napatawa siya.Ganoon ang kanilang eksena n
Nang sumunod na dalawang araw ay hindi umuwi si Shaun. Kung alam niya lang sana’y kinuha niya na ang pagkakataon para tumakas.Nalaman niya na lang na nagkaroon pala ito nang business trip sa ibang lugar nang umuwi ito bitbit ang mga pasalubong sa kambal. Hindi pa man sila nag-iisang buwan sa mansyon ay parang mapupuno na ang kabuuan nito ng mga laruan at iba’t-ibang gamit ng mga bata.“Huwag mo sanang masyadong sanayin si Sean at Kean na sa tuwing uuwi ka ay may pasalubong sila,” saway niya dito matapos umakyat ng mga bata sa kwarto upang matulog.Naiwan sila sa sala. May mga dala ito’ng pagkain na mula pa sa lugar na binisita nito para sa negosyo. Niligpit na iyon ni Manang Alice sa kusina habang siya naman ay nililigpit ang mga laruan ng kambal.“Wala naman problema kung masanay sila.”Umirap siya sa pangongontra na naman nito sa sinabi niya. Kailan kaya ito sasang-ayun sa ina ng mga batang in-spoil nito?“Here.” Inabot nito sa kan’ya ang isang paper bag.Umupo siya sa sofa sa hara
“Kape ko?” tanong ni Shaun sa kan’ya nang akma na sana s’yang uupo sa gitna ng dalawang bata sa hapag kainan.Napataas ang dalawang kilay niya sa tanong nito. Kakagising niya pa lang. Hindi man lang nga ito bumati ng magandang umaga ay humihingi na ng kape sa kan’ya.“Ako na po sir ang magtitimpla,” ani Manang Alice na ikinangiti niya.Pagbaba nilang mag-iina ay nasa hapag na ang lalaki, hindi man lang nagpatimpla na sa katulong, talagang hinintay pa s’ya. Nananadya talaga.“No manang. Gusto ko ‘yong timpla ni Cianne,” anito na hindi inaalis ang tingin sa kan’ya.Napawi ang kan’yang ngiti at sinalubong ang tingin nito. Nagpapatagisan sila ng tingin na para ba’ng doon nakasalalay kung sino ang babawi ng utos o hindi susunod.Unang bumawi ng tingin si Shaun. Akala niya at tagumpay na s’ya ngunit itinuon nito ang tingin sa dalawang bata na pinagmamasdan pala sila.Pumasok sa kan’yang isipan ang naging usapan nila kahapon. Hindi sila pwedeng magtalo sa harap ng bata. Napagkasunduan nila n
Hello guys!Sadly, on leave na ang mga editors for Chinese New Year. Feb 6 pa ang balik nila, which means pending din ang review and approval ng chapter na naulit, so hindi ko pa ma-upload ang ibang chapters.I promise to upload more chapters (baka hanggang ending na) hahaStay tune!mwa 😘
This note is as of Jan. 26, 2025.Hi!I'll upload Chapter 15 tomorrow. Na-doble ko kasi ang upload ng chapter 113 due to internet connection issue. In-edit ko ang isang Chapter 113 to Chapter 114, pero currently under review, kaya baka malito kayo na nag-unlock kayo ng same chapter. Maybe bukas ay okay na, so refresh n'yo na lang :) Salamat sa pag-unawaThank you na din sa suporta n'yo sa novel na ito. Na-i-inspire ako to write more.
Labis na nagtaka si Cianne sa sagot ni Shaun sa balitang natanggap mula sa ama.Alam niyang galit ito kay Don Felipe, gayon din naman s’ya, pero para sabihin nito na wala ito’ng pakialam kung may malubhang karamdaman ang matanda ay tila ba mas lalong lumalim ang puot nito.“Nandito ka na naman?” nagtatakang tanong n’ya kay Shaun kinabukasan nang maabutan n’ya ito sa kwarto ng mga bata.Malaya na muli ito’ng nakakapasok sa bahay n’ya. Hindi na rin naman nakikialam ang mga kapatid n’ya, dahil masaya ang kambal.Hinalikan n’ya ang dalawang bata na handa nang mag-aral kasama ang tutor ng mga ito.Naramdaman n’ya ang pagsunod ni Shaun sa kan’ya hanggang sa labas. In-unlock n’ya na ang kan’yang kotse nang masuyong kunin ng lalaki ang susi sa kan’yang kamay.Kunot-noo s’yang bumaling dito.“Ihahatid na kita,” anito.Bumaba ang kan’yang tingin sa kaswal nito’ng pananamit. Animo’y wala muli ito’ng balak na pumasok sa trabaho.“You don’t have to. I can drive myself. Akin na ang susi.” Nilahad n
Labis na nagtaka si Cianne sa sagot ni Shaun sa balitang natanggap mula sa ama.Alam niyang galit ito kay Don Felipe, gayon din naman s’ya, pero para sabihin nito na wala ito’ng pakialam kung may malubhang karamdaman ang matanda ay tila ba mas lalong lumalim ang puot nito.“Nandito ka na naman?” nagtatakang tanong n’ya kay Shaun kinabukasan nang maabutan n’ya ito sa kwarto ng mga bata.Malaya na muli ito’ng nakakapasok sa bahay n’ya. Hindi na rin naman nakikialam ang mga kapatid n’ya, dahil masaya ang kambal.Hinalikan n’ya ang dalawang bata na handa nang mag-aral kasama ang tutor ng mga ito.Naramdaman n’ya ang pagsunod ni Shaun sa kan’ya hanggang sa labas. In-unlock n’ya na ang kan’yang kotse nang masuyong kunin ng lalaki ang susi sa kan’yang kamay.Kunot-noo s’yang bumaling dito.“Ihahatid na kita,” anito.Bumaba ang kan’yang tingin sa kaswal nito’ng pananamit. Animo’y wala muli ito’ng balak na pumasok sa trabaho.“You don’t have to. I can drive myself. Akin na ang susi.” Nilahad n
Araw-araw nang muli ang pagdalaw ni Shaun sa mga bata, maging kay Cianne ay ganoon din. Wala siyang ideya kung ano na ang kaganapan sa buhay nito dahil halos ang magdamag nito ay tila ba nakalaan na para sa kanila.“Ma’am, flat po ang gulong ng service vehicle natin,” balita ng staff sa kan’ya.Binigay niya kay Stacy ang ginagawa upang tingnan ang problemang binanggit ng kan’yang staff.Bumagsak ang balikat niya nang makitang dalawang gulong ng sasakyan sa unahan ang flat.“Tumawag na ba kayo ng mag-aayos?” tanong niya sa driver.“Oo na po, kaya lang ay mga 20 minutes pa daw bago sila makarating.”Hinaplos niya ang noo nang marinig ang sinabi nito. Bumuntong-hininga siya. Kailangan na nilang mai-deliver ang mga pagkain. Hindi iyon maaaring mahuli.“Tumawag na lang kayo ng ibang sasakyan,” utos niya habang naglalakad sila papasok ng restaurant. Wala pa’ng customer sa mga oras na iyon dahil maaga pa at kakabukas pa lamang nila, maliban na lang kay Shaun na naroon na naman at tahimik na
Nadatnan ni Cianne si Shaun sa kan’yang bahay nang umuwi siya galing sa restaurant. Kakabalik lang nilang mag-iina kahapon. Nakasabay nila ang lalaki sa byahe ngunit nakakapanibagong hindi ito nangulit sa kan’ya. Marahil ay binigyan din s’ya ng kaunting panahon matapos ang pag-uusap nila.Kaninang umaga ay dumaan na si Shaun sa restaurant upang ipagpaalam na bibisitahin nito ang mga bata, kaya hindi na siya nabigla nang maabutan ito doon.“Nasaan si Sean?” tanong niya nang makitang si Kean lamang ang kasama nito sa sala.“Ayaw po’ng bumaba ma’am,” sagot ng katulong.Napabuntong-hininga siya. Simula nang umuwi sila ay hindi maganda ang mood ng bata. Tahimik din ito at hindi gaanong nakikipaglaro sa kakambal na si Kean. Hindi niya pa ito nakakausap tungkol sa nangyari nang nakaraan.“Puntahan ko lang,” paalam n’ya kay Shaun bago umakyat sa taas.Alam niyang may tampo si Sean sa ama. Hindi niya gustong lumaki ito nang may sama ng loob. Tama nang siya lang ang galit kay Shaun.Dahan-dahan
Matapos makapag-empake para sa maagang byahe pauwi kinabukasan ay bumaba si Cianne sa reception area upang ayusin na ang mga babayaran sa ilang araw na pag-stay sa hotel.“Bayad na po ma’am,” anunsyo ng receptionist na kinakunot ng kan’yang noo.Inulit niya pa ang pagsabi ng room number, at pinakita pa sa kan’ya ang record nito na nagsasabing wala na s’yang kailangan bayaran pa.Hindi niya maalala na may inutusan siyang magbayad doon, hanggang sa lumitaw sa kan’yang harapan si Shaun.Binuksan niya ang wallet at kumuha ng pera doon na katumbas ng bill niya sa hotel.Tumaas ang parehong kilay ni Shaun nang iabot niya ang pera.“I can pay for our hotel bill.”Nilagay nito ang mga kamay sa bulsa pagkatapos ay tinanggihan ang bayad niya.“I’ll just ask my staff to transfer the payment to your account.”“You don’t have to. It’s my responsibility as your husband to provide for you needs and wants,” sagot nito na kinaawang ng bibig n’ya.Husband? Napangisi siya sa sinabi nito, pagkatapos ay u
Nang masigurong tulog na ang dalawang bata sa family room ng hotel na kinuha ni Cianne ay lumabas siya ng terasa. Malamig ang samyo ng hangin na sumalubong sa kan’ya, kaya mas binalot niya pa ang sarili ng roba. Lumapit siya sa railings at sinimsim ang alak sa kopitang kan’yang hawak.Tinanaw niya ang liwanag ng bawat tahanan sa bulubunduking parte ng lugar. Magandang tanawin iyon sa gabi. Nang magsawa ay binaba niya naman ang tingin sa infinity pool sa ibaba. Nasa isang resort sila sa Baguio. Mula sa Romblon ay doon sila dumiretso kasama ang mga anak. Hindi na muna siya sumama sa mga kapatid pauwi dahil kailangan niya pa ng kaunting panahon para sa sarili.Inaasahan niya nang babalik si Shaun dahil sa mga bata. Hindi niya nga lang akalain na makikita pa ito ng kambal na may kasamang ibang babae. Maging siya ay ganoon din. Ano pa nga bang aasahan niya, na siya pa din ang mahal nito? Mas pinili nga nitong magtiis sa piling ni Heria kaysa tumakas kasama siya.“Psst.”Ang kan’yang tahimi
Sa sinapit ng ama ni Shaun, nakaramdam siya ng pangamba. Hindi niya gustong maging kagaya ng kinahinatnan ng pagmamahalan ng kan’yang mga magulang ang sa kanilang dalawa ni Cianne. Ayaw niyang maulit ang nakaraan.Mas lalong lumakas ang loob niya na magpatuloy sa paghahanap sa kan’yang mag-iina, kahit hanggang sa pagputi man ng buhok niya.“Sir, good news. Nakakuha na ako ng record sa airport. Hindi lumabas ng bansa si Cianne. Nasa Baguio sila ng mga bata.”Agad niyang kinancel ang flight patungo sa ibang bansa nang marinig ang magandang balita mula sa private investigator.Nagpatulong siya sa kaibigan na si Josh upang magpahatid sa Baguio gamit ang private plane nito. Ayaw niyang magsayang pa ng panahon.Pagdating doon ay tinungo niya ang hotel na tinuluyan ng kan’yang mag-iina ayon na din sa impormasyon na binigay sa kan’ya.“I’m sorry sir, but we can’t disclose any information to you,” ani babaeng receptionist.Malungkot siyang napangiti.Tinitigan niya ang babae na animo’y ilang